N\ 15. Zaterdag 3 Februari 19£3 Prins Petkoff's Huwelijk 110 jaargang Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Eentonig Werk. 3 FEUILLETON. BUITENLAND. Binnenland. Landbouw, Veeteelten Visscherij. Provincie-Nieuws. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. (iOEÜHIHG Uitgave Naiml. Vennoot schap Goesche Courant ADVERTENTIËN van 1 5 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Eamilieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot 12 unr voormiddag. COURANT Tegen heel veel arbeid koestert men bezwaar, omdat hij eentonig is. Deze eentonigheid maakt hem, naar men opmerkt, voor een mensch onwaardig. De meDscb, die een ziel heeft en een persoonlijkheid is, verlangt een arbeid, die zijn beste vermogens prikkelt. Hij meent recht te hebben op werk, waar iets in zit; werk, dat orerleg kost en afwisseling biedtdat zijn vernuft op de proef stelt en zijn geest bezig houdt. Het is de hersenlooze, werktuigelijke «rbeid, die hem verdriet en zijn weer zin opwekt. Niet omdat dit soort van werk gewoonlijk slecht wordt betaald, kan hij er moeilijk genoegen mee nemen, maar omdat hij zich te goed acht om als een zielloos mechaniek dagelijks af te loopen. Wie tegen de eentonigheid van zijn dagwerk bezwaar heeft, geeft toe, dat er, hoezeer men den arbeid en de arbeidsverdeeüng rok zal kunnen vol maken, toch altijd een taak overblijft, waarbij men zijn gemoed of zijn her sens niet behoeft te gebruiken. Hoe zeer men deze karwei misschien kan beperken, heelemaal op te heffen, zal ze nooit zijn. We hebben allen in ons particuliere leven te maken met een vrij belangrijk bestanddeel eentonige bezigheden. Wij zetien den morgen er mee in en be sluiten den avond er mee De zorg voor ons lichaam en voor onze bleeding de bereiding van ons voedsel en het onderhoud van onze woning, het be hoort allemaal lot dat onbelangrijke, werktuigelijke werk, dat we toch niet ongedaan kunnen laten. Merkwaardig is, hoe verschillend allerlei personen tegenover het eentonig gedeelte van hun dagtaak staan. Uit de bonding, die ze jegens de hun opgelegde hersenlooze bezigheden in nemen, kan men hun karakter leeren kennen. Er zijn ijverige menschen, die zich ten overstaan van de dagelijksche karwei, als gewetenlooze luiaards ge dragen. En omgekeerd zijn er, die met opgewektheid hun werktuigelijke taak verrichten, doch, zoodra ze, hetzij als scholier voor een theoretisch vraag stuk komen te staan of als vakman een practisch probleem moeten oplossen, al maar omhangen zonder tot eenig resultaat te komen. Hier doet zich een gewichtig ver schil in karakter gelden. IJver is niet altijd ijver, al schijnt dit zoo. Sommige menschen hebben, om tot eenigerlei krachtsinspanning te geraken, een ge voelsprikkel noodig., Ontbreekt deze gevoelsprikkel, dan blijven zij onwerk zaam. Wij kennen ze allen wel, dit soort karakters. Ze maken den indruk, de ware werkers te zijnze doen bun omgeving beschaamd staan door hun werklast en toewijding. Niets is bun DOOR EFFIE ADELAIDE ROWLANDS. Geautoriseerde vertaling. Toen Sir John alleen was, keek hij hoe hoog liet totale bedrag was en zijn gezicht werd nog bleeker. De rekening liep in de duizenden Geen wonder, dat Lady Alicia's par tijen zoo beroemd-waren, dat haar diners gebeurtenissen waren in de groote wereld, dat een invitatie voor haar kleine meer intieme soirees zoo op prijs werd gesteld 1 Sir John vouwde het lange papier op, deed het weer in het groote couvert en legde het in een lade, die hij sloot. »Er is geen andere uitweg,» zeide hij halfluid, «ik moet The Cloisters verkoopen.« Toen Lady Alicia haar man ver liet, had zij op weg naar haar kamer een kleine inspectie gehouden over te veelvan den vroegen ochtend tot diep in den nacht zijn ze rusteloos bezig en hun bedrijvigheid geeft hun het voorkomen van maatschappelijke voorbeelden, waarnaar de lauwen en gematigden zich hebben te richten. Het zijn de geloofsijveraars, de poli tieke organisatoren, de sportmaniakken, maar ook de kamergeleerden, die zich den tijd niet gunnen hun studie voor een weerpraatje te onderbrekende kunstenaars, die in een voortdurende scheppingsroes hun leven verslaten, de kooplieden, die in hun slaap nog met de beurs bezig zijn. Outneem hun den prikkel, en hun ijver zakt plotseling ineen. De aard van dezen prikkel kan verschillend wezen, maar altijd betreft zij het ge voel. Het is het verlangen om geld te verdienen of eer te behalen, de nieuwsgierigheid uaar de uitkomst van arbeid of onderzoek, de bezieling door een verheven gedachte, de haristocht zijn innerlijk uit te drukken, de emo tie van jacht of kana of. wedstrijd. De werkzame menschen, die op zulk een prikkel leven, kunnen, zoodra in hun arbeid die prikkel ontbreekt, blijk geven van ontstellende traagheid. Reeds in hun kindertijd ergerden zij hun ouders door huu „hopeloos zeuren" met het aan- en uitkleeaen. De on handigheid, die zij bij de werktuigelijke bezigheden ten toon spreiden, is inder daad heel iets anders dan onhandigheid het is verregaande luiheid. De eigenlijke ijver, de oprechte toe wijding, de ware werkkracht openbaren z'ch bij den eentonigen arbeid. Wie bij zichzelf de proef wil nemen, hoe het bij hem met deze karaktergaven staat, onderzoeke zichzelf bij de dage lijksche karwei zijner werktuigelijke plichten. De geletterde vrouw, die met opgewektheid kousen stopt en s'of afneemt, de man vol plannen en ide alen, die zijn humeur niet verliest zoo hjj turf moet hakkeu of water moet sjouwen, bewijzen het voorrecht van een werkzamea aanleg te bezitten. Men schuwt den eentonigen arbeid dikwijls, omdat hij geesteloos heet te zijn. Maar voor den bezigen gee6t is geen enkel werk geesteloos. En de werktuigelijke karwei lokt juist hierom menigeen aaD, dat zij gelegenheid geeft onder het werk den geest te laten spelen naar eig< n welgevalleu. Wat slavenarbeid lijkt, werkt niet zelden bevrijdend. Een aardige ervaring deed te dezen opzichte onlangs een Engelsch geleerde op, die een onderzoek instelde naar den invloed van den eentonigen arbeid op fabrieksarbeiders. Hij kwam tot de ontdekking, dat een verbluffend groot aantal hunner juist aan hun eentonige bezigheden gehecht is, omdat deze hun in staat stellen onder het werk aan hun eigen gedachten den vrijen loop te laten. En zoo heeft de eentonige arbeid toch ook wel degelijk zijn lichtzijde. de verschillende vertrekken, en hier iets afgekeurd daar iets laten ver anderen en den algemeenen indruk gegeven, dat zij niet tevreden was met het werk. Dit was zoo haar gewoontezij verspilde nooit een vriendelijk of welwillend woord. Toen zij boven in haar eigen prachtige vertrekken kwam, zond zij haar kamenier terstond weg, en zoo dra deze de kamer verlaten had en zij alleen was, verdween de hoog hartige koele uitdrukking van haar gezicht. Zij liep haastig naar het tafeltje, waarop de telefoon stond, ging zitten en schelde. Toen het nommer, dat zij wenschte, was opge beld, vroeg zij op haastigen toon of mevrouw Ducheron al thuis was. Het antwoord luidde bevestigend. «Laat mevrouw dan dadelijk even aan de telefoon komen, dadelijk als 't u blieft,» zeide zij. Ze tikte ongeduldig met haar vingers op de tafel, tot de stem van mevrouw Ducheron haar bereikte. >0, is u daar? Weet u wel, dat ik bijna een uur op u gewacht heb U had zes uur precies vastgesteld en ik was er op de minuut af. Jawel, ik weet wel, dat u zoo bezet is, maar dat ben ik ook. Wel, en DREIGEND GEVAAR. In het Oosten is het oorlogsge vaar voor eenige weken van de battn. j Ismet Pasba heeft een week uitstel I gevraagd tot overweging van het ont werp vredestractaat en volgens een later bericht verzocht de onderhandelingen nog 14 dagen voort te zetten. Boven dien blijkt meer en meer dat Engeland ondanks de beweringen in zekere kringen in z'n hart accoord gaat met de Franschen, die het tractaat als een ultimatum beschou' :n, doch als iets, waarover gepraat kan worden. Engeland is tenslotte toch bevieesd voor een oorlog in het Oosten en Frankrijk heeft ofschoon de geal lieerden eerst gezamelijk en plechtig verklaard hadden dat zij niet toe zouden laten, dat er ook maar het minste zou worden afgeweken van de op schrift gezette voorwaarden den eenigeu stap gedaan, die den vrede nog kon redden. Heel anders is de toestand in het Roergebied, daar neemt de spanning met den dag toe en is de stemming uiterst geprikkeld, wat zich uit in het grooter wordend aantal incidenten en krassere maatregelen der bezettings troepen. Den Duitschen zaakgelastigde te Parijs de gezant is, zooals men weet terug geroepen is medegedeeld dat Duitschland geen steenkool en cokes meer uit het Roergebied zal krijgen. Het gebied is geheel door de troepen omsloten. Van den anderen kant heeft Stinnes de bekende leveringsovereen komst tot herstel van het verwoeste gebied met de markies De Lubersac verbroken. De corr. van het Fransche pers bureau Havas te Du«seldorp meldt „Vandaag is de faze san krachtig optreden begonneD. De Franschen heb ben tot nu toe een zachtmoedigheid aan den dag gelegd waarover de Duitschers die uit den tijd hunner bezetting van België en Noord-Frankrijk heel andere methoden gewoon waren, zelf verbaasd stonden. Thans stellen de Fransche autoriteiten de ambtenaren, die hun bevoegdheid niet willen erken nen in de gelegenheid hun ijver in het in het onbezette Duitschland te ont plooien". Het Duitsehe Wolffbureanj merit hierover op „Deze vergelijking tusschen vredes- en oorlogstoestanden is buitengewoon kenmerkend. De Franschen laten dns liun masher van de vreedzame ingenieurs-commissie vallen." Vervo'gens herinnert Wolff aan het artikel van de Haageche conventies, waarin staat dat het verboden is de bevolking van een bezet gebied tot deelneming aan oorlogshandelingen tegen hun eigen land te dwingen. In een intervieuw heeft generaal Degoutte o.m. gezegd dat in het bezette gebied de Fransche troepen een voor beeld van gematigdheid hebben gegeven. Tot dusverre misschien, ofschoon vrou wen met de zweep uit het postkantoor in Dusseldorp zijn geranseld. Maar wat is nu uw antwoord P WatKan u het niet doen 1 O maar, heusch u moet. U moet beslist Begrijpt u niet, dat ik dat geld hebben moet. U heeft 't me nog nooit geweigerd, waarom zou u het dan nu doen U heeft immers meer dan voldoende waarborg, u heeft al mijn juweelen. Het is een eerezaak. Ik moet van daag betalen, of uiterlijk morgen,» De stem aan het andere einde van den draad sprak klaarblijkelijk eenigen tijd en toen antwoordde Lady Alicia ietwat aarzelend «Neen u vergist u. Ik was wat geld schuldig, maar niet meer dan ik betalen kan. Neen er is niemand anders, aan wie ik 't vragen kan Ducheron je moet me helpen I Hoe laat kan je me morgen ontvangen Ik kom heel vroeg, tegen tien uur. Schikt je dat, tien uur P Goed, dan kom ik.» Toen zij weer afbelde, beet zij zich geërgerd op haar lipze stond haastig op en liep rusteloos op en neer. Na eenige minuten schelde zij haar kamenier. «Heb je mijn briefje aan den Prins gebracht vroeg ze kortaf. «Ja, mevrouw. Zijn hoogheid was uitmaar ik heb zijn kamerdienaar men z'e de aanhaling uit het Havas- bericht tot dusverre waren de Franschen ook op huu manier zacht moedig, Wat zal het zijn als ze inder daad krachtig gaan optreden? We willen hier nog even aanhalen wat generaal Degontte zegt over het doel van de bezetting, het kan mis schien later te pas komenDe bezet ting geldt niet den Duitschen werkman tot slavenarbeid te dwiDgen. Het geldt hier, zijn meester, de magnaten der groot-industrie, die van nu af schade loos gesteld worden door Duitschland, voor de schade, die de oorlog hun berokkend heeft, en die toch nog weige ren hun belastingen te be'alen, terwijl de arbeiders de hunne wel betalen, te dwingen tot betalingen, welke bestemd zijn voor het herstel van onze ver schrikkelijk verwoeste gebieden. Klinkt dit niet eenigszins als het zoet gefluit van den vogelaar, waartegen de arbeiders door de leiders der vak- vereenigingen gewaarschuwd zijn Noodlijdende kunstenaars. De Gooi- en Eemlander meldt B. en W. van Laren deelen mede, dat is afgezien van het aanvankelijk plan om een wedstrijd te organiseeren voor het doen vervaardigen van reclame borden, enz. Nu de regeering een voorloopige toezegging heeft gedaan, voor de beel dende kunstenaars te Laren f 4000 beschikbau- te stellen en er derhalve in totaal f 8000 voor dat doel kan worden uitgegeven, is er thans een ander plan van steunverleening in over weging (n,l het geven van opdrachten aan schilders, ten einde deze schilde rijen, hetzij in het gemeentehuis, hetzij in een speciaal gebouw ten toon te stellen). Inmiddels zijn a'le beeldende kuns tenaars te Laren, die zich rangschik ken onder de cattgorie noodlijdende kunstenaars, uitgenoodigd zich ten ge meentehuize op te geven vóór 3 Febr, Bezuinigen! Men deelt aan het Hbld. mede In 1920 werden ze waren toen noodig 40 tijdelijke adjunc'-inspec- teurs der registratie aangesteld voor den tijd van drie jaren. Primo Mei loopt de aanstelling dezer ambtenaren, voor 't meerendeel oandidaat-notarisseD, af. Werk is er voor hen absoluut niet meer. Hier en daar schijnt er nog een inspecteur der registratie te zijn, die zijn adjunct nog wat te doen kan ge ven, maar dat is dan ook alles. Om nu geen ongelijkheid te scheppen en niet van een enkelen ambtenaar de aanstelling te verlengen, zou nu aan het departement van financiën besloten zijn deze 40 ambtenaren allen maar weer voor eeu vol jaar in te huren. Wat het rijk f 160.000 zal kosten De posterijen als rigwiél-agentuur. Naar de „Maasbode" meldt, woxdt door het Staatsbedrijf der posterijen, telegrafie en telefonie ten behoeve van zijn vast aangestelde ambtenaren de mogelijkheid geopend een rijwiel aan te schaffen tegen den prijs van f 95 voor een heerenrijwiel en f 112,50 voor een damesrijwiel, bij afbetaling van ten minste f 10 per maand gesproken en hij zeide mij, dat hij het briefje aan den Prins zou geven, zoodra hij thuiskwam.» «Ga naar freule Margaret en zeg haar, dat ze bij me komt, voordat ze naar beneden gaat.» Toen Lady Alicia alleen was, drukte zij haar fijne hand tegen haar voorhoofd en oogen en zuchtte diep. «Hij moet zich van avond decla- reeren,» zeide zij. «Als ik Margaret's engagement met Prins Petkoff be kend kan maken, ben ik uit alle zorg. Dan zal Ducheron me dadelijk geven wat ik verlang II. Margaret zat te babbelen met haar zuster Dolly, toen de kamenier haar de boodschap van haar moeder over bracht. «Goed,» zeide zij, «ik zal komen. Ik beu benieuwd wat moeder wil,» voegde zij er bij tegen Dolly, maar op een toon, die duidelijk liet blijken, dat het haar weinig interesseerde. Dolly keek haar met een wijs gezichtje aan. «Wel, ik vermoed, dat ze wil kijken of je er wel op z'n allervoor- deeligst uitziet Dit is een heel be« Naar de Maasb. verneemt zou er een wijziging van de wet op de Rijksin komstenbelasting op komst zijn welke hierin zou bestaan dat de Rijksinkom stenbelasting niet meer wordt geheven geheven over het vermoedelijke inko men van het belastingjaar, waarin de belastiig wordt geïnd, maar over het werkelijk inkomen, dat het vorige be lastingjaar is genoten. Men gaat dus feitelijk met de heffing der belasting een jaar terug. Hierdoor hoopt men bij de tegen woordig snel wisselende conjunctuur tot een billijker belastingheffing te komen en voorts versohilleude ontduikingen der inkomstenbelasting (o.a, door om zetting van een onderneming na een gunstig jaar in een Naamlooze Ven nootschap) tegen te gaan. (Dit bericht kan onmogelijk geheel juist zijn, omdat de heffing al op deze wijze geschiedt. Bedoeld wordt vermoe delijk dat op 1 Mei, den aai vang van 't nieuwe belastingjaar, de bestaande bronnen van inkomen op 1 Mei van 't vorig jaar (en niet zooals thans op 1 Mei van 't nieuwe belastingjaar) als uitgangspunt moeten worden aangeno men en dat betaald moet worden over het werkelijk inkomen dat die bronnen over dat jaar hebben opgeleverd, Er is alleen verandering in de bronnenbe- paling. Red. G. Ct.) Afschaffing registratierecht veilingen. Verschenen is het wetsontwerp tot afschaffing van het registratierecht op de veilingen van land- en tuinbouw producten, w.o, ook boter en eieren zijn te rangschikken en op de verkoo- pingen van visch. De schade voor de schatkist bedraagt in normale jaren plm. f 600.000. Als compensatie komt o.a. in aan merking het voorstel om te doen ver vallen de vermindering, welke naar de bestaande wet het recht van registratie wegens overdracht van onroerend goed ondergaat bij herhaalde overdrachten binnen 1 tot 3 jaar. In gewone tijden wordt in onroerende zaken weinig gespeculeerdwie zulke zakeu koopt, doet dit niet met de bedoeling om ze na korten t(jd weder van de haud te doen. Bovendien komt deze verminde ring niet steeds aan den verkooper tea goede. Coiynspluat. Id de Dinsdagnamid dag gehouden vergadering van B. en W. dezer gemeente is besloten, om den grond, die op de haven ligt, bij wijze van werkverschaffing te doen opruimen en vervoeren naar de Kerkgracht door langrijke avond voor je, Meg. Nu ik geëngageerd ben, kan moeder al haar aandacht aan jou toekomst wijden.» Margaret kreeg plotseling een kleur. «Mijn toekomst,» zeide zij, «ik vind het idee, dat een ander mijn toekomst bereddert, onver draaglijk. En daarenboven verlang ik volstrekt nog geen toekomstik ben verbazend gelukkig, zooals ik nu ben.» «Ja, dat is zoo,» zeide haar zuster. «Je hebt altijd schik van kleinig heden ik lijk veel meer op moeder. Ik heb heel wat noodig om tevreden te zijn «En je krijgt nu alles wat je maar verlangt,» zeide Margaret. «Lijkt het je alles geen droom toe, Dolly Kan je je er heusch goed in verplaatsen, dat je al zoo gauw gaat trouwen «Ik wen er zoo langzamerhand al aan,» zeide Dolly. Zij was kleiner, misschien in zeke ren zin mooier dan haar zuster maar zij miste dat opene en een voudige, dat Margaret een onweer staanbare bekoring gaf. [Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1923 | | pagina 1