N\ 15.
Zaterdag 3 Februari 19£3
Prins Petkoff's
Huwelijk
110 jaargang
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Eentonig Werk.
3 FEUILLETON.
BUITENLAND.
Binnenland.
Landbouw, Veeteelten
Visscherij.
Provincie-Nieuws.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
(iOEÜHIHG
Uitgave Naiml. Vennoot schap Goesche Courant
ADVERTENTIËN
van 1 5 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Eamilieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 12 unr voormiddag.
COURANT
Tegen heel veel arbeid koestert men
bezwaar, omdat hij eentonig is. Deze
eentonigheid maakt hem, naar men
opmerkt, voor een mensch onwaardig.
De meDscb, die een ziel heeft en een
persoonlijkheid is, verlangt een arbeid,
die zijn beste vermogens prikkelt. Hij
meent recht te hebben op werk, waar
iets in zit; werk, dat orerleg kost en
afwisseling biedtdat zijn vernuft op
de proef stelt en zijn geest bezig
houdt.
Het is de hersenlooze, werktuigelijke
«rbeid, die hem verdriet en zijn weer
zin opwekt. Niet omdat dit soort van
werk gewoonlijk slecht wordt betaald,
kan hij er moeilijk genoegen mee
nemen, maar omdat hij zich te goed
acht om als een zielloos mechaniek
dagelijks af te loopen.
Wie tegen de eentonigheid van zijn
dagwerk bezwaar heeft, geeft toe, dat
er, hoezeer men den arbeid en de
arbeidsverdeeüng rok zal kunnen vol
maken, toch altijd een taak overblijft,
waarbij men zijn gemoed of zijn her
sens niet behoeft te gebruiken. Hoe
zeer men deze karwei misschien kan
beperken, heelemaal op te heffen, zal
ze nooit zijn.
We hebben allen in ons particuliere
leven te maken met een vrij belangrijk
bestanddeel eentonige bezigheden. Wij
zetien den morgen er mee in en be
sluiten den avond er mee De zorg
voor ons lichaam en voor onze bleeding
de bereiding van ons voedsel en het
onderhoud van onze woning, het be
hoort allemaal lot dat onbelangrijke,
werktuigelijke werk, dat we toch niet
ongedaan kunnen laten.
Merkwaardig is, hoe verschillend
allerlei personen tegenover het eentonig
gedeelte van hun dagtaak staan. Uit
de bonding, die ze jegens de hun
opgelegde hersenlooze bezigheden in
nemen, kan men hun karakter leeren
kennen.
Er zijn ijverige menschen, die zich
ten overstaan van de dagelijksche
karwei, als gewetenlooze luiaards ge
dragen. En omgekeerd zijn er, die
met opgewektheid hun werktuigelijke
taak verrichten, doch, zoodra ze, hetzij
als scholier voor een theoretisch vraag
stuk komen te staan of als vakman
een practisch probleem moeten oplossen,
al maar omhangen zonder tot eenig
resultaat te komen.
Hier doet zich een gewichtig ver
schil in karakter gelden. IJver is niet
altijd ijver, al schijnt dit zoo. Sommige
menschen hebben, om tot eenigerlei
krachtsinspanning te geraken, een ge
voelsprikkel noodig., Ontbreekt deze
gevoelsprikkel, dan blijven zij onwerk
zaam.
Wij kennen ze allen wel, dit soort
karakters. Ze maken den indruk, de
ware werkers te zijnze doen bun
omgeving beschaamd staan door hun
werklast en toewijding. Niets is bun
DOOR
EFFIE ADELAIDE ROWLANDS.
Geautoriseerde vertaling.
Toen Sir John alleen was, keek
hij hoe hoog liet totale bedrag was
en zijn gezicht werd nog bleeker.
De rekening liep in de duizenden
Geen wonder, dat Lady Alicia's par
tijen zoo beroemd-waren, dat haar
diners gebeurtenissen waren in de
groote wereld, dat een invitatie voor
haar kleine meer intieme soirees zoo
op prijs werd gesteld 1
Sir John vouwde het lange papier
op, deed het weer in het groote
couvert en legde het in een lade,
die hij sloot.
»Er is geen andere uitweg,» zeide
hij halfluid, «ik moet The Cloisters
verkoopen.«
Toen Lady Alicia haar man ver
liet, had zij op weg naar haar kamer
een kleine inspectie gehouden over
te veelvan den vroegen ochtend tot
diep in den nacht zijn ze rusteloos
bezig en hun bedrijvigheid geeft hun
het voorkomen van maatschappelijke
voorbeelden, waarnaar de lauwen en
gematigden zich hebben te richten.
Het zijn de geloofsijveraars, de poli
tieke organisatoren, de sportmaniakken,
maar ook de kamergeleerden, die zich
den tijd niet gunnen hun studie voor
een weerpraatje te onderbrekende
kunstenaars, die in een voortdurende
scheppingsroes hun leven verslaten, de
kooplieden, die in hun slaap nog met
de beurs bezig zijn.
Outneem hun den prikkel, en hun
ijver zakt plotseling ineen. De aard
van dezen prikkel kan verschillend
wezen, maar altijd betreft zij het ge
voel. Het is het verlangen om geld
te verdienen of eer te behalen, de
nieuwsgierigheid uaar de uitkomst van
arbeid of onderzoek, de bezieling door
een verheven gedachte, de haristocht
zijn innerlijk uit te drukken, de emo
tie van jacht of kana of. wedstrijd.
De werkzame menschen, die op zulk
een prikkel leven, kunnen, zoodra in
hun arbeid die prikkel ontbreekt, blijk
geven van ontstellende traagheid. Reeds
in hun kindertijd ergerden zij hun
ouders door huu „hopeloos zeuren"
met het aan- en uitkleeaen. De on
handigheid, die zij bij de werktuigelijke
bezigheden ten toon spreiden, is inder
daad heel iets anders dan onhandigheid
het is verregaande luiheid.
De eigenlijke ijver, de oprechte toe
wijding, de ware werkkracht openbaren
z'ch bij den eentonigen arbeid. Wie
bij zichzelf de proef wil nemen, hoe
het bij hem met deze karaktergaven
staat, onderzoeke zichzelf bij de dage
lijksche karwei zijner werktuigelijke
plichten. De geletterde vrouw, die met
opgewektheid kousen stopt en s'of
afneemt, de man vol plannen en ide
alen, die zijn humeur niet verliest zoo
hjj turf moet hakkeu of water moet
sjouwen, bewijzen het voorrecht van
een werkzamea aanleg te bezitten.
Men schuwt den eentonigen arbeid
dikwijls, omdat hij geesteloos heet te
zijn. Maar voor den bezigen gee6t is
geen enkel werk geesteloos. En de
werktuigelijke karwei lokt juist hierom
menigeen aaD, dat zij gelegenheid
geeft onder het werk den geest te
laten spelen naar eig< n welgevalleu.
Wat slavenarbeid lijkt, werkt niet
zelden bevrijdend.
Een aardige ervaring deed te dezen
opzichte onlangs een Engelsch geleerde
op, die een onderzoek instelde naar
den invloed van den eentonigen arbeid
op fabrieksarbeiders. Hij kwam tot de
ontdekking, dat een verbluffend groot
aantal hunner juist aan hun eentonige
bezigheden gehecht is, omdat deze hun
in staat stellen onder het werk aan
hun eigen gedachten den vrijen loop
te laten.
En zoo heeft de eentonige arbeid
toch ook wel degelijk zijn lichtzijde.
de verschillende vertrekken, en hier
iets afgekeurd daar iets laten ver
anderen en den algemeenen indruk
gegeven, dat zij niet tevreden was
met het werk. Dit was zoo haar
gewoontezij verspilde nooit een
vriendelijk of welwillend woord.
Toen zij boven in haar eigen
prachtige vertrekken kwam, zond zij
haar kamenier terstond weg, en zoo
dra deze de kamer verlaten had en
zij alleen was, verdween de hoog
hartige koele uitdrukking van haar
gezicht. Zij liep haastig naar het
tafeltje, waarop de telefoon stond,
ging zitten en schelde. Toen het
nommer, dat zij wenschte, was opge
beld, vroeg zij op haastigen toon of
mevrouw Ducheron al thuis was.
Het antwoord luidde bevestigend.
«Laat mevrouw dan dadelijk even
aan de telefoon komen, dadelijk als
't u blieft,» zeide zij.
Ze tikte ongeduldig met haar
vingers op de tafel, tot de stem van
mevrouw Ducheron haar bereikte.
>0, is u daar? Weet u wel, dat
ik bijna een uur op u gewacht heb
U had zes uur precies vastgesteld
en ik was er op de minuut af.
Jawel, ik weet wel, dat u zoo bezet
is, maar dat ben ik ook. Wel, en
DREIGEND GEVAAR.
In het Oosten is het oorlogsge
vaar voor eenige weken van de battn. j
Ismet Pasba heeft een week uitstel I
gevraagd tot overweging van het ont
werp vredestractaat en volgens een later
bericht verzocht de onderhandelingen
nog 14 dagen voort te zetten. Boven
dien blijkt meer en meer dat Engeland
ondanks de beweringen in zekere
kringen in z'n hart accoord gaat
met de Franschen, die het tractaat als
een ultimatum beschou' :n, doch als
iets, waarover gepraat kan worden.
Engeland is tenslotte toch bevieesd
voor een oorlog in het Oosten en
Frankrijk heeft ofschoon de geal
lieerden eerst gezamelijk en plechtig
verklaard hadden dat zij niet toe zouden
laten, dat er ook maar het minste zou
worden afgeweken van de op schrift
gezette voorwaarden den eenigeu
stap gedaan, die den vrede nog kon
redden.
Heel anders is de toestand in het
Roergebied, daar neemt de spanning
met den dag toe en is de stemming
uiterst geprikkeld, wat zich uit in het
grooter wordend aantal incidenten en
krassere maatregelen der bezettings
troepen. Den Duitschen zaakgelastigde
te Parijs de gezant is, zooals men
weet terug geroepen is medegedeeld
dat Duitschland geen steenkool en cokes
meer uit het Roergebied zal krijgen.
Het gebied is geheel door de troepen
omsloten. Van den anderen kant heeft
Stinnes de bekende leveringsovereen
komst tot herstel van het verwoeste
gebied met de markies De Lubersac
verbroken.
De corr. van het Fransche pers
bureau Havas te Du«seldorp meldt
„Vandaag is de faze san krachtig
optreden begonneD. De Franschen heb
ben tot nu toe een zachtmoedigheid
aan den dag gelegd waarover de
Duitschers die uit den tijd hunner
bezetting van België en Noord-Frankrijk
heel andere methoden gewoon waren,
zelf verbaasd stonden. Thans stellen de
Fransche autoriteiten de ambtenaren,
die hun bevoegdheid niet willen erken
nen in de gelegenheid hun ijver in het
in het onbezette Duitschland te ont
plooien".
Het Duitsehe Wolffbureanj merit
hierover op
„Deze vergelijking tusschen vredes-
en oorlogstoestanden is buitengewoon
kenmerkend. De Franschen laten dns
liun masher van de vreedzame
ingenieurs-commissie vallen."
Vervo'gens herinnert Wolff aan het
artikel van de Haageche conventies,
waarin staat dat het verboden is de
bevolking van een bezet gebied tot
deelneming aan oorlogshandelingen
tegen hun eigen land te dwingen.
In een intervieuw heeft generaal
Degoutte o.m. gezegd dat in het bezette
gebied de Fransche troepen een voor
beeld van gematigdheid hebben gegeven.
Tot dusverre misschien, ofschoon vrou
wen met de zweep uit het postkantoor
in Dusseldorp zijn geranseld. Maar
wat is nu uw antwoord P WatKan
u het niet doen 1 O maar, heusch
u moet. U moet beslist Begrijpt u
niet, dat ik dat geld hebben moet.
U heeft 't me nog nooit geweigerd,
waarom zou u het dan nu doen
U heeft immers meer dan voldoende
waarborg, u heeft al mijn juweelen.
Het is een eerezaak. Ik moet van
daag betalen, of uiterlijk morgen,»
De stem aan het andere einde
van den draad sprak klaarblijkelijk
eenigen tijd en toen antwoordde
Lady Alicia ietwat aarzelend
«Neen u vergist u. Ik was wat
geld schuldig, maar niet meer dan
ik betalen kan. Neen er is niemand
anders, aan wie ik 't vragen kan
Ducheron je moet me helpen I Hoe
laat kan je me morgen ontvangen
Ik kom heel vroeg, tegen tien
uur. Schikt je dat, tien uur P Goed,
dan kom ik.»
Toen zij weer afbelde, beet zij
zich geërgerd op haar lipze stond
haastig op en liep rusteloos op en
neer. Na eenige minuten schelde zij
haar kamenier.
«Heb je mijn briefje aan den Prins
gebracht vroeg ze kortaf.
«Ja, mevrouw. Zijn hoogheid was
uitmaar ik heb zijn kamerdienaar
men z'e de aanhaling uit het Havas-
bericht tot dusverre waren de
Franschen ook op huu manier zacht
moedig, Wat zal het zijn als ze inder
daad krachtig gaan optreden?
We willen hier nog even aanhalen
wat generaal Degontte zegt over het
doel van de bezetting, het kan mis
schien later te pas komenDe bezet
ting geldt niet den Duitschen werkman
tot slavenarbeid te dwiDgen. Het geldt
hier, zijn meester, de magnaten der
groot-industrie, die van nu af schade
loos gesteld worden door Duitschland,
voor de schade, die de oorlog hun
berokkend heeft, en die toch nog weige
ren hun belastingen te be'alen, terwijl
de arbeiders de hunne wel betalen, te
dwingen tot betalingen, welke bestemd
zijn voor het herstel van onze ver
schrikkelijk verwoeste gebieden.
Klinkt dit niet eenigszins als het
zoet gefluit van den vogelaar, waartegen
de arbeiders door de leiders der vak-
vereenigingen gewaarschuwd zijn
Noodlijdende kunstenaars.
De Gooi- en Eemlander meldt
B. en W. van Laren deelen mede,
dat is afgezien van het aanvankelijk
plan om een wedstrijd te organiseeren
voor het doen vervaardigen van reclame
borden, enz.
Nu de regeering een voorloopige
toezegging heeft gedaan, voor de beel
dende kunstenaars te Laren f 4000
beschikbau- te stellen en er derhalve
in totaal f 8000 voor dat doel kan
worden uitgegeven, is er thans een
ander plan van steunverleening in over
weging (n,l het geven van opdrachten
aan schilders, ten einde deze schilde
rijen, hetzij in het gemeentehuis, hetzij
in een speciaal gebouw ten toon te
stellen).
Inmiddels zijn a'le beeldende kuns
tenaars te Laren, die zich rangschik
ken onder de cattgorie noodlijdende
kunstenaars, uitgenoodigd zich ten ge
meentehuize op te geven vóór 3 Febr,
Bezuinigen!
Men deelt aan het Hbld. mede
In 1920 werden ze waren toen
noodig 40 tijdelijke adjunc'-inspec-
teurs der registratie aangesteld voor
den tijd van drie jaren. Primo Mei
loopt de aanstelling dezer ambtenaren,
voor 't meerendeel oandidaat-notarisseD,
af. Werk is er voor hen absoluut niet
meer. Hier en daar schijnt er nog een
inspecteur der registratie te zijn, die
zijn adjunct nog wat te doen kan ge
ven, maar dat is dan ook alles. Om
nu geen ongelijkheid te scheppen en
niet van een enkelen ambtenaar de
aanstelling te verlengen, zou nu aan
het departement van financiën besloten
zijn deze 40 ambtenaren allen maar
weer voor eeu vol jaar in te huren.
Wat het rijk f 160.000 zal kosten
De posterijen als rigwiél-agentuur.
Naar de „Maasbode" meldt, woxdt
door het Staatsbedrijf der posterijen,
telegrafie en telefonie ten behoeve van
zijn vast aangestelde ambtenaren de
mogelijkheid geopend een rijwiel aan
te schaffen tegen den prijs van f 95
voor een heerenrijwiel en f 112,50
voor een damesrijwiel, bij afbetaling
van ten minste f 10 per maand
gesproken en hij zeide mij, dat hij
het briefje aan den Prins zou geven,
zoodra hij thuiskwam.»
«Ga naar freule Margaret en zeg
haar, dat ze bij me komt, voordat
ze naar beneden gaat.»
Toen Lady Alicia alleen was,
drukte zij haar fijne hand tegen haar
voorhoofd en oogen en zuchtte diep.
«Hij moet zich van avond decla-
reeren,» zeide zij. «Als ik Margaret's
engagement met Prins Petkoff be
kend kan maken, ben ik uit alle
zorg. Dan zal Ducheron me dadelijk
geven wat ik verlang
II.
Margaret zat te babbelen met haar
zuster Dolly, toen de kamenier haar
de boodschap van haar moeder over
bracht.
«Goed,» zeide zij, «ik zal komen.
Ik beu benieuwd wat moeder wil,»
voegde zij er bij tegen Dolly, maar
op een toon, die duidelijk liet blijken,
dat het haar weinig interesseerde.
Dolly keek haar met een wijs
gezichtje aan.
«Wel, ik vermoed, dat ze wil
kijken of je er wel op z'n allervoor-
deeligst uitziet Dit is een heel be«
Naar de Maasb. verneemt zou er een
wijziging van de wet op de Rijksin
komstenbelasting op komst zijn welke
hierin zou bestaan dat de Rijksinkom
stenbelasting niet meer wordt geheven
geheven over het vermoedelijke inko
men van het belastingjaar, waarin de
belastiig wordt geïnd, maar over het
werkelijk inkomen, dat het vorige be
lastingjaar is genoten. Men gaat dus
feitelijk met de heffing der belasting
een jaar terug.
Hierdoor hoopt men bij de tegen
woordig snel wisselende conjunctuur tot
een billijker belastingheffing te komen
en voorts versohilleude ontduikingen
der inkomstenbelasting (o.a, door om
zetting van een onderneming na een
gunstig jaar in een Naamlooze Ven
nootschap) tegen te gaan.
(Dit bericht kan onmogelijk geheel
juist zijn, omdat de heffing al op deze
wijze geschiedt. Bedoeld wordt vermoe
delijk dat op 1 Mei, den aai vang van
't nieuwe belastingjaar, de bestaande
bronnen van inkomen op 1 Mei van
't vorig jaar (en niet zooals thans op
1 Mei van 't nieuwe belastingjaar) als
uitgangspunt moeten worden aangeno
men en dat betaald moet worden over
het werkelijk inkomen dat die bronnen
over dat jaar hebben opgeleverd, Er is
alleen verandering in de bronnenbe-
paling. Red. G. Ct.)
Afschaffing registratierecht veilingen.
Verschenen is het wetsontwerp tot
afschaffing van het registratierecht op
de veilingen van land- en tuinbouw
producten, w.o, ook boter en eieren
zijn te rangschikken en op de verkoo-
pingen van visch. De schade voor de
schatkist bedraagt in normale jaren
plm. f 600.000.
Als compensatie komt o.a. in aan
merking het voorstel om te doen ver
vallen de vermindering, welke naar de
bestaande wet het recht van registratie
wegens overdracht van onroerend goed
ondergaat bij herhaalde overdrachten
binnen 1 tot 3 jaar. In gewone tijden
wordt in onroerende zaken weinig
gespeculeerdwie zulke zakeu koopt,
doet dit niet met de bedoeling om ze
na korten t(jd weder van de haud te
doen. Bovendien komt deze verminde
ring niet steeds aan den verkooper tea
goede.
Coiynspluat. Id de Dinsdagnamid
dag gehouden vergadering van B. en
W. dezer gemeente is besloten, om den
grond, die op de haven ligt, bij wijze
van werkverschaffing te doen opruimen
en vervoeren naar de Kerkgracht door
langrijke avond voor je, Meg. Nu ik
geëngageerd ben, kan moeder al
haar aandacht aan jou toekomst
wijden.»
Margaret kreeg plotseling een
kleur. «Mijn toekomst,» zeide zij,
«ik vind het idee, dat een ander
mijn toekomst bereddert, onver
draaglijk. En daarenboven verlang
ik volstrekt nog geen toekomstik
ben verbazend gelukkig, zooals ik
nu ben.»
«Ja, dat is zoo,» zeide haar zuster.
«Je hebt altijd schik van kleinig
heden ik lijk veel meer op moeder.
Ik heb heel wat noodig om tevreden
te zijn
«En je krijgt nu alles wat je maar
verlangt,» zeide Margaret. «Lijkt het
je alles geen droom toe, Dolly Kan
je je er heusch goed in verplaatsen,
dat je al zoo gauw gaat trouwen
«Ik wen er zoo langzamerhand al
aan,» zeide Dolly.
Zij was kleiner, misschien in zeke
ren zin mooier dan haar zuster
maar zij miste dat opene en een
voudige, dat Margaret een onweer
staanbare bekoring gaf.
[Wordt vervolgd).