YIM
ÏR Km006EHBL1K IS
DE JBADK^MEH EPISCH
Etf HELDER .VIM "IS
onormmmmvccn
msotocwoumvM
EMAIIXE,HCCrWER]
TEOELS EU flOmt)
N°. U
Donderdag 1 Februari 1923
110 jaargang
Prins Petkoff's
Huwelijk
Veel geschreeuw.
Weinig wol.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
in PRACTISCHE STROOIBOSSEN
VERKR.VGBAAR.
DE" LEVER'S ZEEPMV.VLAAftDiHOEh
ABONNEMENT
Pry a per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goea f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE1 Clll li 01
Uitgave Naaml. Vennootschap Goesche Courant ÜÏ-. ÏB en Kleeuwens Boss' Drukkers- en Uitgeversbedrijf.
ADVERTENT1ËN
van 16 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
Advertentiën worden aangenomen
tot 12 uur voormiddag.
Op het vredescongres der socialisten,
eind December van 't vorig jaar in
Den Haag gehouden en waar 600
afgevaardigden vertegenwoordigend 24
naties, aanwezig waren is een
lange motie aangenomen tegen de
bezetting van het Roergebied, die „een
heimelijke annexatie van Duitsch
grondgebied voorbereidt" gericht. Het
congres riep alle volkeren op om
tegenover iederen geweldmaatregel
haar onverbrekelijken vredeswil te
plaatsen. Te voren had de Belg Van
der Velde betoogd dat volgens de
Frankforter resolutie de socialisten van
Engeland, Frankrijk en België ver
plicht waren om tegen de bezetting
met alle kracht op te komen, welk
betoog naar het verslag in Het Volk
te kennen geeft met toejuichingen werd
ontvangen.
Voorts zeide v. d. V.
„Wij blijven handhaven het recht
van herstel van de toegebrachte schade
voor zoover dat mogelijk :s.»
Maar hij verklaarde tevens namens
de Fransche socialisten, dat als de
regeeringen daarvoor „de arbeiders van
Duitschland zouden willen maken tot
slaven, de socialistische partijen dier
landen een donderend „neen zullen
doen hooren en al hun kracht inzetten,
om het te voorkomen(Donderend
applaus).
Thans is de bezetting van hel
Roergebied een feit, maar het don
derend „neen" is nog niet gehoord.
IntegendeelVerschenen is een manifest
van de Int. Transportarbeidersfederatie
waarin wordt geconstateerd dat „de
arbeidersklasse niet gereed is en opnieuw
in alle landen gehoor geeft aan de
inblazingen der kapitalistische en
nationale stroomingen" en voorts dat
„de arbeidersklasse voor de juiste-
activiteit en offervaardigheid, die van
haar moet worden verlangd niet bereid
is en niet in staat aan de groote ver
wachtingen en eischeu, die aan haar
gesteld worden te voldoen".
De arbeidersklasse is niet bereid tot
de noodige offervaardigheid. Daar komt
het op neer. Maar bewijst dit niet, dat
de arbeiders nog niet rijp zijn voor
het socialisme Wijst dit niet op een
tekort aan sociaal voelen Zoolang dit
niet is aangevuld is de verwezenlijking
van het socialisme onmogelijk en is
een trachten om de arbeiders toch
maar de voordeelen, die het socialisme
hun zou brengen, te doen genieten, uit
den booze, omdat hierdoor juist het
egoïsme wordt aangewakkerd en de
basis voor het socialisme, de offervaar
digheid, nooit komt.
Men versta ons wel, wij juichen.het
toe dat de misstanden van vroeger
niet meer bestaan aan de opruiming
daarvan hebben trouwens niet alleen
de soc. dein. gewerkt maar aller»
eerst hebben de soc. dem. leiders nu
de taak om de arbeiders op te voeden
DOOR
EFFIE ADELAIDE ROWLANDS.
Geautoriseerde vertaling.
„Na dit bal en dan nog twee par
tijen, die we al hebben aangenomen,
geloof ik, dat ik u meeneem naar
The Cloisters", zeide Margaret. „U zal
er een ander mensch zijn, als u weer
terug is in uw oude omgeving, ons
eigen oude huis, is 't niet, vadertje
U houdt eigenlijk niet van Londen,
dat weet ik best."
„Ik houd van iedere plaats waar
jelui bij me zijn," antwoordde Sir John.
Op dat oogenblik ging de deur open
en kwam Margaret's moeder binnen.
Lady Alicia Torrington was beroemd
om haar klassieke schoonheid. Voor
haar huwelijk was ze een van de meest
bewonderde meisjes uit de groote we
reld geweest. De eerste jaren na haar
huwelijk was zij tot op zekere hoogte
uit de uitgaande wereld verdwenen,
maar nu had zij er haar plaats weer
ingenomen niet alleen, maar gaf zij
in den uitgebreiden kring, waarin zij
tot offervaardigheid, tot het bereid zjjn
om groote offers te brengen voor groote
zaken. Laat men daar dus mee begin
nen. Men zal er de handen mee vol
hebben.
Thans, nu het te laat is, is er een
manifest verschenen van het Int. Vak-
Verbond, waarin van de Fransche en
Belgische arbeiders verlangd wordt, dat
ze van huD regeeringen zullen eischen
dat de troepen uit het Roergebied
worden teruggeroepen.
Die troepen zijn daar al eenige
weken en de regeeringen zullen ze
daar (helaasstil laten en de eischen
als ze worden ingediend naast
zich neerleggen.
Neen, die eiach had moeten worden
gesteld vóór dat het tot een bezetting
die men lang genoeg heeft kunnen
zien aankomen kwam en bij den
eersten trein, met soldaten voor de
Roer bestemd had het spoorwegperso
neel moeten weigeren ze te vervoeren.
Bij het overschrijden van de Dnitsche
grenshad er een algemeene staking
kunnen zijn in Frankrijk en België of
een internationale boycot van beide
landen.
Als het zóó was gegaan, dan zou er
een donderend „neen" zijn geweest.
Nu is het een zuchtje geworden van
iemand die zich de oogen open wrijft
als het te laat is. Al dat „gedonder*
is erg gemakkelijk, maar op het doen
komt het aan. Heeft men zijn menschen
niet in de hand, dan spene men zich
van krachttermen en wekke geen ver
wachtingen, die toch niet worden
verwezenlijkt.
De bezetfinS van hef
Roergebied.
De millitaire omsingeling van het
Roergebied door de Franschen heeft
alreeds haar beslag gekregen en aan
de instelling van het douane-cordon
wordt regelmatig gewerkt. Spoedig
zal het gereed zijn en in werking wor
den gesteld. Het schijnt de bedoeling
der Franschen te zijn om Duitschland
dan het mes Op de keel te zetten en
naar den aard van den grooten Rinaldo
Rinaldini te vragen„Je geld of je
leven." M. a. w.zijt gij bereid ons
mijnen en bosschen enz. af te staan,
evenals een aandeel in uw industrieele
en handelsondernemingen, kortom ons
nauw bij het Duitsche economische
leven te interesseeren Binnen 8 dagen
wachten we antwoord. Is dit niet be
vredigend, dan sluiten we de Roer van
het overige Duitschland af.
Inmiddels is de toestand in het
Roergebied aldusHet spoorwegperso
neel op den linker-Rijnoever staakt
algemeen. Op enkele lijnen wordt
door de Franschen met korte treinen
het verkeer onderhouden met zooveel
verkeerde, den toon aan, en gold daar
verder als een verstandige vrouw, een
groote diplomate en de moeder van
twee werkelijk mooie en lieve meisjes.
Margaret gleed dadelijk ietwat schuld
bewust van de tafel af. Haar moeder
hield niet van dergelijke nonchalante
manieren. Feitelijk voelde Margaret
zich nooit echt thuis met haar moeder,
sympathiseerde zij in geen enkel op
zicht met haar,
„Vind je niet, dat het tjjd wordt
om je te gaan kleeden, Margaret
zeide Lady Alicia.
„Ja, 't is al laat", stemde Margaret
toe en met een knikje en een glimlach
voor haar vader verdween zij.
Sir John was opgestaan uit zijn stoel,
toen zijn vrouw binnenkwam. Lady
Alicia scheen iets ondervonden te heb
ben, dat haar in een opgewonden,
verontwaardigde stemming had gebracht.
„John, ik kom een cheque halen»,
zeide zij. „De kok heeft geweigerd te
sturen, wat ik voor van avond besteld
heb, als hij niet een gedeelte van 't
geld vooruit krijgt. Hel is eenvoudig
meer dan brutaal en als er nog maar
tijd was, om naar een ander te gaan,
dan zou ik wel weten wat me te doen
stond. Maar hij heeft natuurlijk expres
tot nu toe gewacht, en er is nu niets
anders mogelijk, als toe te geven."
„Hoeveel moet die partij kosten i*
vroeg Sir John,
fABBIKANTEN FAN
TWINK
succes dat talrijke treinen zijn ont
spoord o.a. de salontrein van Coste,
den president van de Fransche in
genieurscommissie. Een humoristische
speling van het lot. De stations, welke
door de Franschen zijn bezet om de
kolentreinen ,aan te houden, worden
nog steeds door het Duitsche spoorweg
personeel met vollen stoom voorbij
gereden.
Een gevolg van den warboel in 't
Roergebied is dat het verkeer tusschen
Nederland en Duitschland aanzienlijk
is beperkt.
Voorts is de staat van beleg in het
geheele Roergebied afgekondigd en
Lady Alicia haalde haar schouders op.
„Ik heb er heusch niet 't minste
idee vanmaar hij vraagt twee hon
derd pond."
„Hoe komt hij er bij vroeg Sir
John. „Het lijkt als of ze ons niet
vertrouwen", Alicia.
Hij ging naar zijn schrijftafel, trok
een lade open en haalde er een
chequeboek uit,
„Het spijt me», zeide hij, „dat je
alles niet eens vooruit met me bespro
ken hebtwe zonden 't best zoo heb
ben kunnen inrichten, dat we 't zelfde
succes met onze partij hadden en maar
de helft van de kosten."
„O, kom je met verwijten aan
zeide Lady Alicia. Zij zuchtte en
liep gejaagd de kamer op en neer.
„Wanneer heb ik je ooit iets ver
weten P" vroeg haar echtgenoot vrien
delijk. „Ik denk uitsluitend aan
jou. Je moest niet blootgesteld zijn
aan iets, dat per slot van rekening
misschien maar eea gewoon gebruik is
en geen brutaliteit. Geef mij dien brief
lieve en bemoei jij je absoluut niet
meer met dien man.»
„Hij is door iemand gebracht, die
denkelijk op antwoord wacht. Je zult
nu op 't nippertje toch niet probeeren
de uilgaven te reduceeren, niet waar
John
Al vind je misschien dat mijn
methode va» recepieeren wat kostbaar
nemen de aanhoudingen en uitzettingen
van ambtenaren toe. De stad Essen
is geheel geïsoleerd tengevolge van de
verbreking van post-, telegraaf- en
telefoonverbindingen.
De Duilsche regeering heeft 800
milliard mark beschikbaar gesteld voor
schadeloosstelling aa» de uitgewezen
ambtenaren en aan hel spoorwegper
soneel alvast het loon tol eind Februari
uitbetaald, naar Havas meldt om het
tot het neerleggen van den arbeid te
bewegen.
In het Saarbekken dreigt tensktte
een slaking der mijnwerkers, waaruit
voor Frankrijk weer nieuwe moeilijk
is, dan moet je niet vergeten, dat ze
succes heeft. Nu is Dolly al geënga
geerd met een schatrijken man en bin
nen twee maanden zal ze getrouwd
zijn; en als mijn plannen met Margaret
even goed slagen, dan kan ik je voor
haar een nog schitterender fortuin be
loven. Als de twee meisjes bezorgd
zijn," zeide Lady Alicia met een ietwat
spottend glimlachje, „kunnen we weer
naar The Cloisters gaan en zoo zuinig
leven als je maar wilt.»
„Ik heb mijn twee meisjes nooit
beschouwd als lastposten", zeide Sir
John met een Hauwen glimlach.
De glimlach werd gevolgd door een
zucht, dien Lady Alicia echter niet
hoorde, want zij had haar parasol op
genomen en de kamer al verlaten.
Toen de deur achter haar dicht was,
steunde Sir Joh» zijn ellebogen op de
tafel en bedekte zijn gezicht met zijn
handen. De tweehonderd pond moesten
betaald worden, maar hoe weinig ver
moedde zijn vrouw, dat zelfs een in haar
oog zoo onbeduidende som, hem in
moeilijkheid bracht. Het was hem op-
nieuw een blijk, dat de vrouw, die hij
uit liefde getrouwd had en die hij nu
nog even sterk aanbad als bij hun
huwelijk, nooit zou begrijpen en ook
nooit de moeite zou doen om te be
grijpen, wat het leven voor hem be-
teekende.
Hij schelde en liet den chef van de
heden t. o. der kolenvoorziening zullen
voortvloeien.
Gelukkig, zal menigeen zeggen, is
de Volkenbond thans bijeengekomen en
zal daar de kwestie van de Roerbe
zetting wel ter sprake komen. Inder
daad heeft de Zweedsche s.d. Branting
het plan opgevat om deze kwestie in
den Raad te brengen en de zaak van
recht en vrede te bepleiten.
Echter wordt uit Parijs gemeld dat
Frankr(jk onder de huidige om
standigheden de behandeling van
het schadevergoedlng8vraagstnk
door den Volkenbond in geen geval
kan toelaten e» zich onmiddellijk zal
terugtrekken als de Raad daartoe toch
zou willen overgaan. De Franschen
geven hiermede blijk dat hun geweten
t. o. van de bezetting niet heel zuiver
is. Men ziet hetin elk opzicht de
geweidpolitiek.
Van Engelsche zijde wordt echter
bericht dat men zich thans voorstelt,
teneinde de gevoeligheden van
Frankrijk te ontzien, de zaak op
andere wijze ter sprake te brengeD,
namelijk door een resolutie in de ver
gadering in te dienen, welke den raad
veroorlooft steun aan te bieden, ten
einde in zake de vergoedingen over»
eenstemming te bereiken, indien de
betrokken regeeringen dit wenschen.
Zouden we tante Volkenbond maar
niet naar het besjeshuis brengen?
En Engeland houdt Frankrijk de
hand boven 't hoofd om in Lansanne
zijn zin te kunnen krijgen en misschien
omdat de ontreddering in 't Roerge
bied voor de Engelsche kolenindustrie
voordeelig is.
De Volkenbond en wij.
De Raad van den Volkenbond heeft
besloten de leden van den Volkenbond
nit te noodigen vóór 1 Jnni 1923 aan
het secretariaat van den Volkenbond
alle opmerkingen mede te deelen, welke
zij hebben naar aanleiding van de amen
dementen op art. 10, dat voor de leden
de verplichting inhoudt om ingeval
van een buitenlandschen aanval, de
territorale integriteit en de politieke
onafhankelijkheid van het aaDgevalleu
lid van den Volkenbond te respecteeren
en te handhaven. Deze amendementen
waren ingediend door de delegatie van
Canada op de vergadering van Septem
ber 1922 Het eerste van deze amen
dementen stelt voor, om rekening te
honden met den politieken en geogra-
fiscken toestand der staten.
Het tweede stelt voor, dat geen lid
van den Volkenbond verplicht zal zijn
om tot een oorlogsdaad over te gaan
zonder de autorisatie van zijn parlemeDt.
Deze amendementen zijn ook voor
Nederland van zeer groot belang.
Wanneer b.v. de Turken Mesopo-
tamië binnendringen (er dreigt daar,
zoo men weet, een inval in Mosoel)
zou Nederland volgens art. 10 mee
moeten helpen de Engelsche petroleum-
belangen te verdedigen tegen de Turken.
Iets wat ons vermoedelijk met het oog
op de Mohamedaansche bevolking in
groote koksfirma, die persoonlijk den
brief gebraoht had, bij zich komen.
Toen hij hem de cheque gaf, zeide de
chef, die klaarblijkelijk de zaak onaan
genaam vond
„We hopen, dat u ons niet verkeerd
zal begrijpen Sir John; maar de he
stellingen van mevrouw de barones
waren zoo groot en we hebben den
laatsten tjjd zulke enorme verliezen
geleden, dat we zoo vrij waren te
hopen
,,'t Is jammer, dat u zich tot Lady
Alicia gewend heeft en niet tot mij,"
zeide Sir John koel. „Het spijt me
trouwens dat ik niet persoonlijk de
bestellingen heb laten doenmen kan
bezwaarlijk verwachten, dat een dame
verstand heeft va» den zakelijken kant
van haar partijen."
De chef stemde toe.
„Het zal ons zeer aangenaam zijn
ons in 't vervolg tot u te wenden, Sir
Johnmisschien wil u intusschen een
overzicht hebben gedurende dit seizoen.
Zooals u weet, hebben wij voor alle
partijen groote bestellingen gehad en
onze uitgaven daarvoor zijn zoo hoog
geweest, dat we wel genoodzaakt wareu
reeds nu betaling van een deel der
rekening te vragen."
(Wordt vervolga).