YIM ÏR Km006EHBL1K IS DE JBADK^MEH EPISCH Etf HELDER .VIM "IS onormmmmvccn msotocwoumvM EMAIIXE,HCCrWER] TEOELS EU flOmt) N°. U Donderdag 1 Februari 1923 110 jaargang Prins Petkoff's Huwelijk Veel geschreeuw. Weinig wol. FEUILLETON. BUITENLAND. in PRACTISCHE STROOIBOSSEN VERKR.VGBAAR. DE" LEVER'S ZEEPMV.VLAAftDiHOEh ABONNEMENT Pry a per kwartaal, in Goes f 2, buiten Goea f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE1 Clll li 01 Uitgave Naaml. Vennootschap Goesche Courant ÜÏ-. ÏB en Kleeuwens Boss' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. ADVERTENT1ËN van 16 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Op het vredescongres der socialisten, eind December van 't vorig jaar in Den Haag gehouden en waar 600 afgevaardigden vertegenwoordigend 24 naties, aanwezig waren is een lange motie aangenomen tegen de bezetting van het Roergebied, die „een heimelijke annexatie van Duitsch grondgebied voorbereidt" gericht. Het congres riep alle volkeren op om tegenover iederen geweldmaatregel haar onverbrekelijken vredeswil te plaatsen. Te voren had de Belg Van der Velde betoogd dat volgens de Frankforter resolutie de socialisten van Engeland, Frankrijk en België ver plicht waren om tegen de bezetting met alle kracht op te komen, welk betoog naar het verslag in Het Volk te kennen geeft met toejuichingen werd ontvangen. Voorts zeide v. d. V. „Wij blijven handhaven het recht van herstel van de toegebrachte schade voor zoover dat mogelijk :s.» Maar hij verklaarde tevens namens de Fransche socialisten, dat als de regeeringen daarvoor „de arbeiders van Duitschland zouden willen maken tot slaven, de socialistische partijen dier landen een donderend „neen zullen doen hooren en al hun kracht inzetten, om het te voorkomen(Donderend applaus). Thans is de bezetting van hel Roergebied een feit, maar het don derend „neen" is nog niet gehoord. IntegendeelVerschenen is een manifest van de Int. Transportarbeidersfederatie waarin wordt geconstateerd dat „de arbeidersklasse niet gereed is en opnieuw in alle landen gehoor geeft aan de inblazingen der kapitalistische en nationale stroomingen" en voorts dat „de arbeidersklasse voor de juiste- activiteit en offervaardigheid, die van haar moet worden verlangd niet bereid is en niet in staat aan de groote ver wachtingen en eischeu, die aan haar gesteld worden te voldoen". De arbeidersklasse is niet bereid tot de noodige offervaardigheid. Daar komt het op neer. Maar bewijst dit niet, dat de arbeiders nog niet rijp zijn voor het socialisme Wijst dit niet op een tekort aan sociaal voelen Zoolang dit niet is aangevuld is de verwezenlijking van het socialisme onmogelijk en is een trachten om de arbeiders toch maar de voordeelen, die het socialisme hun zou brengen, te doen genieten, uit den booze, omdat hierdoor juist het egoïsme wordt aangewakkerd en de basis voor het socialisme, de offervaar digheid, nooit komt. Men versta ons wel, wij juichen.het toe dat de misstanden van vroeger niet meer bestaan aan de opruiming daarvan hebben trouwens niet alleen de soc. dein. gewerkt maar aller» eerst hebben de soc. dem. leiders nu de taak om de arbeiders op te voeden DOOR EFFIE ADELAIDE ROWLANDS. Geautoriseerde vertaling. „Na dit bal en dan nog twee par tijen, die we al hebben aangenomen, geloof ik, dat ik u meeneem naar The Cloisters", zeide Margaret. „U zal er een ander mensch zijn, als u weer terug is in uw oude omgeving, ons eigen oude huis, is 't niet, vadertje U houdt eigenlijk niet van Londen, dat weet ik best." „Ik houd van iedere plaats waar jelui bij me zijn," antwoordde Sir John. Op dat oogenblik ging de deur open en kwam Margaret's moeder binnen. Lady Alicia Torrington was beroemd om haar klassieke schoonheid. Voor haar huwelijk was ze een van de meest bewonderde meisjes uit de groote we reld geweest. De eerste jaren na haar huwelijk was zij tot op zekere hoogte uit de uitgaande wereld verdwenen, maar nu had zij er haar plaats weer ingenomen niet alleen, maar gaf zij in den uitgebreiden kring, waarin zij tot offervaardigheid, tot het bereid zjjn om groote offers te brengen voor groote zaken. Laat men daar dus mee begin nen. Men zal er de handen mee vol hebben. Thans, nu het te laat is, is er een manifest verschenen van het Int. Vak- Verbond, waarin van de Fransche en Belgische arbeiders verlangd wordt, dat ze van huD regeeringen zullen eischen dat de troepen uit het Roergebied worden teruggeroepen. Die troepen zijn daar al eenige weken en de regeeringen zullen ze daar (helaasstil laten en de eischen als ze worden ingediend naast zich neerleggen. Neen, die eiach had moeten worden gesteld vóór dat het tot een bezetting die men lang genoeg heeft kunnen zien aankomen kwam en bij den eersten trein, met soldaten voor de Roer bestemd had het spoorwegperso neel moeten weigeren ze te vervoeren. Bij het overschrijden van de Dnitsche grenshad er een algemeene staking kunnen zijn in Frankrijk en België of een internationale boycot van beide landen. Als het zóó was gegaan, dan zou er een donderend „neen" zijn geweest. Nu is het een zuchtje geworden van iemand die zich de oogen open wrijft als het te laat is. Al dat „gedonder* is erg gemakkelijk, maar op het doen komt het aan. Heeft men zijn menschen niet in de hand, dan spene men zich van krachttermen en wekke geen ver wachtingen, die toch niet worden verwezenlijkt. De bezetfinS van hef Roergebied. De millitaire omsingeling van het Roergebied door de Franschen heeft alreeds haar beslag gekregen en aan de instelling van het douane-cordon wordt regelmatig gewerkt. Spoedig zal het gereed zijn en in werking wor den gesteld. Het schijnt de bedoeling der Franschen te zijn om Duitschland dan het mes Op de keel te zetten en naar den aard van den grooten Rinaldo Rinaldini te vragen„Je geld of je leven." M. a. w.zijt gij bereid ons mijnen en bosschen enz. af te staan, evenals een aandeel in uw industrieele en handelsondernemingen, kortom ons nauw bij het Duitsche economische leven te interesseeren Binnen 8 dagen wachten we antwoord. Is dit niet be vredigend, dan sluiten we de Roer van het overige Duitschland af. Inmiddels is de toestand in het Roergebied aldusHet spoorwegperso neel op den linker-Rijnoever staakt algemeen. Op enkele lijnen wordt door de Franschen met korte treinen het verkeer onderhouden met zooveel verkeerde, den toon aan, en gold daar verder als een verstandige vrouw, een groote diplomate en de moeder van twee werkelijk mooie en lieve meisjes. Margaret gleed dadelijk ietwat schuld bewust van de tafel af. Haar moeder hield niet van dergelijke nonchalante manieren. Feitelijk voelde Margaret zich nooit echt thuis met haar moeder, sympathiseerde zij in geen enkel op zicht met haar, „Vind je niet, dat het tjjd wordt om je te gaan kleeden, Margaret zeide Lady Alicia. „Ja, 't is al laat", stemde Margaret toe en met een knikje en een glimlach voor haar vader verdween zij. Sir John was opgestaan uit zijn stoel, toen zijn vrouw binnenkwam. Lady Alicia scheen iets ondervonden te heb ben, dat haar in een opgewonden, verontwaardigde stemming had gebracht. „John, ik kom een cheque halen», zeide zij. „De kok heeft geweigerd te sturen, wat ik voor van avond besteld heb, als hij niet een gedeelte van 't geld vooruit krijgt. Hel is eenvoudig meer dan brutaal en als er nog maar tijd was, om naar een ander te gaan, dan zou ik wel weten wat me te doen stond. Maar hij heeft natuurlijk expres tot nu toe gewacht, en er is nu niets anders mogelijk, als toe te geven." „Hoeveel moet die partij kosten i* vroeg Sir John, fABBIKANTEN FAN TWINK succes dat talrijke treinen zijn ont spoord o.a. de salontrein van Coste, den president van de Fransche in genieurscommissie. Een humoristische speling van het lot. De stations, welke door de Franschen zijn bezet om de kolentreinen ,aan te houden, worden nog steeds door het Duitsche spoorweg personeel met vollen stoom voorbij gereden. Een gevolg van den warboel in 't Roergebied is dat het verkeer tusschen Nederland en Duitschland aanzienlijk is beperkt. Voorts is de staat van beleg in het geheele Roergebied afgekondigd en Lady Alicia haalde haar schouders op. „Ik heb er heusch niet 't minste idee vanmaar hij vraagt twee hon derd pond." „Hoe komt hij er bij vroeg Sir John. „Het lijkt als of ze ons niet vertrouwen", Alicia. Hij ging naar zijn schrijftafel, trok een lade open en haalde er een chequeboek uit, „Het spijt me», zeide hij, „dat je alles niet eens vooruit met me bespro ken hebtwe zonden 't best zoo heb ben kunnen inrichten, dat we 't zelfde succes met onze partij hadden en maar de helft van de kosten." „O, kom je met verwijten aan zeide Lady Alicia. Zij zuchtte en liep gejaagd de kamer op en neer. „Wanneer heb ik je ooit iets ver weten P" vroeg haar echtgenoot vrien delijk. „Ik denk uitsluitend aan jou. Je moest niet blootgesteld zijn aan iets, dat per slot van rekening misschien maar eea gewoon gebruik is en geen brutaliteit. Geef mij dien brief lieve en bemoei jij je absoluut niet meer met dien man.» „Hij is door iemand gebracht, die denkelijk op antwoord wacht. Je zult nu op 't nippertje toch niet probeeren de uilgaven te reduceeren, niet waar John Al vind je misschien dat mijn methode va» recepieeren wat kostbaar nemen de aanhoudingen en uitzettingen van ambtenaren toe. De stad Essen is geheel geïsoleerd tengevolge van de verbreking van post-, telegraaf- en telefoonverbindingen. De Duilsche regeering heeft 800 milliard mark beschikbaar gesteld voor schadeloosstelling aa» de uitgewezen ambtenaren en aan hel spoorwegper soneel alvast het loon tol eind Februari uitbetaald, naar Havas meldt om het tot het neerleggen van den arbeid te bewegen. In het Saarbekken dreigt tensktte een slaking der mijnwerkers, waaruit voor Frankrijk weer nieuwe moeilijk is, dan moet je niet vergeten, dat ze succes heeft. Nu is Dolly al geënga geerd met een schatrijken man en bin nen twee maanden zal ze getrouwd zijn; en als mijn plannen met Margaret even goed slagen, dan kan ik je voor haar een nog schitterender fortuin be loven. Als de twee meisjes bezorgd zijn," zeide Lady Alicia met een ietwat spottend glimlachje, „kunnen we weer naar The Cloisters gaan en zoo zuinig leven als je maar wilt.» „Ik heb mijn twee meisjes nooit beschouwd als lastposten", zeide Sir John met een Hauwen glimlach. De glimlach werd gevolgd door een zucht, dien Lady Alicia echter niet hoorde, want zij had haar parasol op genomen en de kamer al verlaten. Toen de deur achter haar dicht was, steunde Sir Joh» zijn ellebogen op de tafel en bedekte zijn gezicht met zijn handen. De tweehonderd pond moesten betaald worden, maar hoe weinig ver moedde zijn vrouw, dat zelfs een in haar oog zoo onbeduidende som, hem in moeilijkheid bracht. Het was hem op- nieuw een blijk, dat de vrouw, die hij uit liefde getrouwd had en die hij nu nog even sterk aanbad als bij hun huwelijk, nooit zou begrijpen en ook nooit de moeite zou doen om te be grijpen, wat het leven voor hem be- teekende. Hij schelde en liet den chef van de heden t. o. der kolenvoorziening zullen voortvloeien. Gelukkig, zal menigeen zeggen, is de Volkenbond thans bijeengekomen en zal daar de kwestie van de Roerbe zetting wel ter sprake komen. Inder daad heeft de Zweedsche s.d. Branting het plan opgevat om deze kwestie in den Raad te brengen en de zaak van recht en vrede te bepleiten. Echter wordt uit Parijs gemeld dat Frankr(jk onder de huidige om standigheden de behandeling van het schadevergoedlng8vraagstnk door den Volkenbond in geen geval kan toelaten e» zich onmiddellijk zal terugtrekken als de Raad daartoe toch zou willen overgaan. De Franschen geven hiermede blijk dat hun geweten t. o. van de bezetting niet heel zuiver is. Men ziet hetin elk opzicht de geweidpolitiek. Van Engelsche zijde wordt echter bericht dat men zich thans voorstelt, teneinde de gevoeligheden van Frankrijk te ontzien, de zaak op andere wijze ter sprake te brengeD, namelijk door een resolutie in de ver gadering in te dienen, welke den raad veroorlooft steun aan te bieden, ten einde in zake de vergoedingen over» eenstemming te bereiken, indien de betrokken regeeringen dit wenschen. Zouden we tante Volkenbond maar niet naar het besjeshuis brengen? En Engeland houdt Frankrijk de hand boven 't hoofd om in Lansanne zijn zin te kunnen krijgen en misschien omdat de ontreddering in 't Roerge bied voor de Engelsche kolenindustrie voordeelig is. De Volkenbond en wij. De Raad van den Volkenbond heeft besloten de leden van den Volkenbond nit te noodigen vóór 1 Jnni 1923 aan het secretariaat van den Volkenbond alle opmerkingen mede te deelen, welke zij hebben naar aanleiding van de amen dementen op art. 10, dat voor de leden de verplichting inhoudt om ingeval van een buitenlandschen aanval, de territorale integriteit en de politieke onafhankelijkheid van het aaDgevalleu lid van den Volkenbond te respecteeren en te handhaven. Deze amendementen waren ingediend door de delegatie van Canada op de vergadering van Septem ber 1922 Het eerste van deze amen dementen stelt voor, om rekening te honden met den politieken en geogra- fiscken toestand der staten. Het tweede stelt voor, dat geen lid van den Volkenbond verplicht zal zijn om tot een oorlogsdaad over te gaan zonder de autorisatie van zijn parlemeDt. Deze amendementen zijn ook voor Nederland van zeer groot belang. Wanneer b.v. de Turken Mesopo- tamië binnendringen (er dreigt daar, zoo men weet, een inval in Mosoel) zou Nederland volgens art. 10 mee moeten helpen de Engelsche petroleum- belangen te verdedigen tegen de Turken. Iets wat ons vermoedelijk met het oog op de Mohamedaansche bevolking in groote koksfirma, die persoonlijk den brief gebraoht had, bij zich komen. Toen hij hem de cheque gaf, zeide de chef, die klaarblijkelijk de zaak onaan genaam vond „We hopen, dat u ons niet verkeerd zal begrijpen Sir John; maar de he stellingen van mevrouw de barones waren zoo groot en we hebben den laatsten tjjd zulke enorme verliezen geleden, dat we zoo vrij waren te hopen ,,'t Is jammer, dat u zich tot Lady Alicia gewend heeft en niet tot mij," zeide Sir John koel. „Het spijt me trouwens dat ik niet persoonlijk de bestellingen heb laten doenmen kan bezwaarlijk verwachten, dat een dame verstand heeft va» den zakelijken kant van haar partijen." De chef stemde toe. „Het zal ons zeer aangenaam zijn ons in 't vervolg tot u te wenden, Sir Johnmisschien wil u intusschen een overzicht hebben gedurende dit seizoen. Zooals u weet, hebben wij voor alle partijen groote bestellingen gehad en onze uitgaven daarvoor zijn zoo hoog geweest, dat we wel genoodzaakt wareu reeds nu betaling van een deel der rekening te vragen." (Wordt vervolga).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1923 | | pagina 1