Dure Roomboter uiet meer noodig.
DE GOESSCHE BOERIN.
N#. 6,
Zaterdag 18 Januari 1Ü28
110 jaargang
Zonder krant,
ALLERFIJNSTE MELANGE
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
4' FEUILLETON.
EEN SAMENZWERING
Prijs 85 cent per pond.
BUITENLAND.
Gemeenteraad van Goes.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Roes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond,
«OESCHE
Uitgave Natml. Vennootschap Gtoesehe Courant
ADVERTENTIËN
van 15 regels f 1,20 elke rege,
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Eleenwens Boss' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 13 nor voormiddag.
COIMNT
Door de botsing in het drukkers-
bedrijf hebben hier en daar in den
lande sommige slachtoffers enkele dagen
zonder krant gezeten,
Gelijk een staking in den spoorweg
dienst, of zelfs een tijdelijke stilstand
van de tram voor een oogenblik den
verwenden mensen lot 't besef doet
komen, welke zegeningen het moderne
verkeer hem schenkt, en hem in staat
stelt, de voor- en nadeelen hiervan te
overwegen, biedt een krantlooze dag
hem gelegenheid een vergelijking te
maken, tusschen het geestelijk verkeer
van vroeger en nu.
Krantlezen is een vreemdsoortig
vermaak.
Ik heb een vriend gehad, die mij
tweemaal per dag een bezoek kwam
brengen. Hij stond als een zonderling
bekend, en gelijk blijken zal, niet ten
onrechte. Des morgens, wanneer ik me
nog eens heerlijk omkeerde, hoorde ik
hem reeds rammelen aan de deur. Het
dienstmeisje, aan dit geluid gewend,
deed dadelijk open, en mijn vriend
stapte onmiddellijk naar boven, en nam
plaats aan de ontbijttafel.
Gewoonlijk had ik haast, want ik
moest met den eersten trein de stad
uit. Nauwelijks gekleed, greep ik een
kadetje en een kop thee, en wou met
mijn vronw een gesprek beginnen over
de aangelegenheden van den dag.
Maar voordat ik het woord had
genomen, klonk de eentonige 9tem van
m'n vriend, die zijn verhaal begon af
te ratelen.
Met ongelooflijke radheid van tong
sprak hij maar voort. Waar had hij 't
eigenlijk over De Fransche politiek
't bolsjewisme een zwager van
onzen burgemeester overleden in
Duitschland een brug ingestort
goedkoop rundvleesch. Maar daar
was hij me zoowaar den geheelen
inhoud gaan vertellen van een nieuw
too-ieelstuk, van twee tooneelstukkeD,
van drie tooneelstukken achter elkaar
en hij lei uit, waarom deze speler die
rol had verknoeid en raakte in geest
drift over de wijze, waarop een andere
speler zjjn rol tol haar recht had doen
komrn.
Midden tusschen deze uiteenzetting
vergastte hij mij op een opsomming
van het aantal varkens, raapstelen en
schel visschen dat was aangevoerd, en
dreunde hij een lijst op van belasting
ambtenaren, die waren verplaatst en
van onderwijzers, die een acte hadden
behaald.
Terwijl ik mijn laatsten slok thee
verzwolg en haastig mijn schoenen
aantrok, brabbelde hij een reeks sport-
termen en stak hij redevoeringen af,
die gehouden waren in de Tweede
Kamer, in de Eerste Kamer, in bet
parlement van Haïti en in den gemeen
teraad van Slikkerveer.
UIT HET BNGBLSCH
VAN
HEADON HILL.
„la Dubrofaki hier gekomen vroeg
hij dadelijk na de eerste begroeting.
„Ja ga zitten, dan zal ik je alles
vertellen," zei Fortescue. „Ik moet je
iets achterhouden, Paul," tot je
eigen bestwil, zei hij in zichzelf, zonder
je echter voor te liegen en dat zal al
mijn tijd in beslag nemen. Onze Boris
heelt geïnformeerd wat ik voornemens
ben morgen te doen," voegde bij er
overluH aan toe, „en of hij mij mis.
schien in Versailles zou zien."
„Dat wist ik," antwoordde Volborth,
„of vermoedde ik althans. Na een
bezoek Van ongeveer een half uur aan
Olga Palitzin in centrum no. 5 ging
hij regelrecht naar u toe."
Fortescue was op de sofa gaan zitten,
maar toen hij dit hoorde vloog hij
plotseling op. „Dat te hooren is mij
volstrekt niet aangenaam, Paul," zei
bij. „Hoe lang zal ik nog achtervolgd
worden. Ik hoopte zoo dat deze men-
schen mijne woning hier in Parijs niet
wisten."
Onderweg naar den trein, holde hij
naast me mee, en ried me dringend
aan dertig boeken te lezen, die alle
even belangwekkend waren, veertien
lezingen te volgen, die noodig waren
voor mijn, ontwikkeling en een paar
dozijn schouwburgen, cabarets en
bioscopen te bezoeken. Reeds was de
trein in beweging, toen hij, op de
treeplank springend, mij nog met
steutorstem de adressen na-bulderde,
waar ik de beste cacao, de voordeeligste
scheerzeep en de voortreffelijkste
ganzeupastei kon koopen.
Tegen den avond, moe van de
zakendrukte thuisgekomen, vond ik hem
waarachtig alweer op zijn plaats, maar
nu kwam er geen eind aan zijn mede
deelzaamheid. 't Was bedtijd, en nog
was ik niet van hem af.
Gij begrijpt lezer, dat mijn vriend
aan ideeënvlucht leed, een voor de
omstanders minstens even erge ziekte
als voor den patient. Maar 't zou nog
erger worden, toeo mijn vriend begon,
een paar andere vrienden mee te
brengen, die aan dezelfde kwaal leden.
En 't ergste was, dat ze elkaar wilden
overtroeven in het opdreunen van hun
potpourri.
Kunt ge begrijpen, lezer, welk een
verandering het gaf, toen op een
goeden dag het dienstmeisje een brief
bracht, waarin mijn vriend mij schreef,
dat hij en zijn makkers zich een paar
dagen, wegens ziekte moesten veront
schuldigen
We wisten die dagen niet, hoe
rustig we het hadden. In eens had ik
den tijd mijn vrouw een boek voor te
lezen, dat ons beiden rustig stemde
omdat het niet gelijk mijn verwarde
vrienden van den hak op den tak
sprong, doch voet bij stuk hield. In
eens had ik tijd om in den tuin het
eerste ontbotten der struiken te ont
waren en te letten op het kwinkeleeren
der vogels. In eens had ik tijd, mijn
kinderen op hun leergierige vragen
antwoord te geven, en ik ontdekte
voor het eerst, welke kleur hun oogen
hadden.
't Was een heel andere huishouding,
een heel ander leven geworden, nu
die veelpratende vrienden ons niet
langer geheel ia beslag namen.
Maar spoedig bemerkten wij, dat we
ze toch niet kondeu missen. We waren
teveel gewend aan hun mededeelingen
en 't was ons, nu hun stem zweeg, of
de wereld uitgestorven was. Wij begon
nen ons eenzaam te voelen, als op een
onbewoond eiland. We wisten van niets
meer en hadden, inplaats van ontwik
kelde menschen, evengoed wilden
kunnen zijn.
En toen, na korte verpoozing, de
vrienden weer kwamen snateren,
's ochtends en 's avonds, begrepen we,
hoe de cnltunrmensch in een moderne
samenleving niet kan buiten zijn krant.
Doordat eenzelfde advertentie
3 maal geplaatst 2 maal
wordt berekend, is de prijs
per regel slechts 16 cent-
„Nn zij over het uitpompen van de
hersenen van Dubrofski kunnen be
schikken, moesten zij daar wel achter
komen en ik beu nu juist hier om je
tot voorzichtigheid te vermanen." her
nam Volborth. Ik wilde dat je niet
naar Parijs waart gekomen Spencer,
dat vermeerdert mijn zorgen."
Het voorwendsel van een opdracht
der regeering zon tegenover Volborth
niet gebaat hebben en daarom zei
Fortescue nu maar, dat hij de aandacht
der nihilisten van Laura af wilde
trekken en op zich vestigen. Dat was
ook de waarheid, ofschoon niet de
geheele waarheid.
„Ik blijf echter zeer kaim op mijn
kamers," zei hij, „en hoe denk je nn
over de plannen van Olga, Paul, en
dat zij zich weder in verbinding heeft
gesteld met Dubrofski
„Ik verwacht nieuw onheil, hoewel
het mij nog niet gelukt is uit te vinden
of ze het op jou of op hooger wild
gemunt hebben," antwoordde Volborth.
„Waarschijnlijk op beiden, want e'ën
ding kan ik je al vast wel mededeelen,
waarbij ik op je stilzwijgen reken.
Dubrofski heeft voor de geheele bende
entree-kaarten bezorgd onder valsche
namen waardoor zij toegang krijgen
tot de tuinen van Versailles. De majes
teiten en de samenzweerders zullen daar
echter zoo streng van elkander afge-
>ehaid«H blijvtn, dat ik geen gevaar
VRAAGT UWEN WINKELIER
Ier verhanging
De pittige natuurbotersmaak proeft een leder onmiddellijk.
Verkrijgbaar te Goe5 bij Wed. fluijsse, Wed. Janse Zonen,
Kloosterman, J. Ossewaarde, M. Ossewaarde, Remijn, Veenis, Verbeen),
Wessel &Co.te Kloef inge bij: Gebrs. Straub te KfUinlngOn
bijH. C. Baarens te lerSCke bij A. J. v. d. Jagtte Wemel-
dïnge bij G. Felius, Kriense-Lokker.
DE BEZETTING VAN NET
ROERGEBIED
Een Engelsch journalist te Essen
heeft van zijn blad uit Londen een
bericht gekregen dat/in verband met
Amerikaansche en Italiaanschstnsschen-
komst de bezetting van het Roergebied
voorloopig zou zijn uitgesteld. De con.
ferentie van Parijs zon opnieuw bijeen
geroepen worden en Engeland zou een
nieuw moratoriumplan indienen, dat
met het Fransche standpunt rekening
zou houden.
Wij vermoeden dat dit bericht een
canard is, eenerzijds ontstaan door een
uitstel van eenige dagen van den
Franschen opmarsch, anderzijds door
een officieus bericht uit Parijs, dat
voorloopig alleen de sancties zullen
worden toegepast, d.w.z. de invoering
van toezicht op de staatsbosschen, die
gelegen zijn op den reeds bezetten
liuker-Rijuoever en op de staatsmijnen
in het Roergebied. Deze sancties zullen
door Frankrijk en België worden toe
gepast. Daarna zal met Italië een mora
torium worden opgesteld en is dit
aanvaard door Duitschland, dan kon
pas sprake zijn van het nemen van
productieve panden 0 a. in den vorm
van de douane-maatregelen.
Het Stynscli-WostfaMsche Kolen-
syndicaat heeft de bezetting van hel
Roergebied niet afgewacht, maar heeft
zijn zetel naar Hamburg overgebracht.
De hoofdambtenaren zijn met de boeken
en bescheiden reeds daarheen afgereisd.
De directeuren en hoofdingenieurs van
de groote mijnen en ijzersmelterijen in
het Roergebied zullen echter blijven en
hun bedrijven niet in den steek laten.
Het besluit van het kolensyndicaat
is ook gesteund door de vertegenwoor
digers der mijnwerkersbonden, die in
het kolensyndicaat zitting hebben.
daarvoor ducht, maar ik hoop, dat jij
daar niet znlt komen, Spencer."
„Zooals ik u reeds zei, Paul, vind
ik het geenszins prettig dat men mij
zoo achterna zat," hernam Fortescue
en voor dat de ander hier nog iets
op kon zeggen, wisselde hij van onder
werp van gesprek en begon hij te
spreken van zijn bezorgdheid voor Laura
Metcolfs.
„Je behoeft je dienaangaande nn
geenszins ongerust te maken," gaf
Volborth haastig ten antwoord. Hij
was altijd prikkelbaar als men er op
zinspeelde, dat hij Laura aan gevaren
blootstelde. Alle leden van de bende
zijn op dit oogenblik in Parijs en
worden zorgvuldig in het oog gehouden,
vorstin Palitzin zelve, benevens Anna
Tsigorin, Weletzki, Krasnowielsj, Ser-
jof en Delaval worden allen door
Retofski nagegaan en diens mannetjes
staan in verbinding met de Parijsche
politie. Als het hun hier niet gelukt,
zal het nog tijds genoeg zijn om bezorgd
te worden over hetgeen er op Blair-
geldie voorvalt en dan ook nog alleen
als het hun gelakt zich te verdoelen."
Fortescue zette een scheef gezicht
en antwoordde met een nadruk, die in
zooverre zijn doel bereikte, doordat
men zich deze later herinnerde#
„Een gevaar dat de toekomst ons
biedt, is niet aangenamer dan één dat
reeds aanwezig ie, als dit een meisje
Werkgevers (0 a. Stinnes, Thijssen) en
werknemers waren het er roerend over
eens dat men den Fiauschen huoplan
om den mijnbouw aan de Roer in
handen te krijgen, niet mag vergemak
kelijken.
Dit besluit heeft tengevolge dat de
mijnen, voor zoover ze niet door
loopeude contracten langer gebonden
zijn, met Maart hun producten afzon
derlijk gaan verkoopen en de Franschen
met alle mijnen afzonderlijk zullen
moeten onderhandelen.
De Fransche gezant heeft Dinsdag
avond het Engelsche ministerie van
buitenlandsche zaken in kennis gesteld
met de actie, die zijn land tegen
Duitschland denkt te onder nemen.
Hoe de Engelsche pers hierover denkt
wijzen de beschouwingen der „Times"
□it: „De Engelschen kunnen in geen
opzicht het optreden der Franschen
goedkeuren. Wij mogen verwachten dat
de Fransche actie aan de Roer zich
zal kenmerken door zelfbedwang en
dat er geen onlusten ontstaan, die z-ch
tot het door de Geallieerden bezette
gebied zouden kunnen uitbreiden. Indien
onlusten, uitgelokt door de Fransche
actie, waarvoor wij niet mede verant
woordelijk zijn, mochten overslaan naar
de door Engelsche troepen bezette streek
van Keulen, zou een ernstige toe
stand ontstaan."
Ook te Berlijn zijn thans de maat
regelen door den Franschen gezant
bekend gemaakter blijkt wel degelijk
uit dat Frankrijk zijn ingenieurs en
ambtenaren, beschermd door troepen,
naar den Roer zal zenden. En zoo
juist ontvangen wij een telegram,
waaruit blijkt dat Donderdagmorgen de
Franschen Essen zjjn binnengerukt.
De Duitsche regeering heeft haar
vertegenwoordigers opgedragen verzet
aan te leekenen tegen de geweld-
politiek van Frankrijk en België
„welke in strijd is met het verdrag van
Versailles en het volkenrecht". De
bedreigt dat men bemint dat moet
je zelf toch ook wel inzieu, Volborth.
Door deze menschen niet gevangen te
nemen vóór dat gij het noodig ootdeelt,
hebt ge geweigerd het gevaar uit den weg
te ruimen en daar ik uit een gevoe!
van kieschheid dit niet achter je rug
in Engeland wilde laten doen, baat
het niet de zaak nog verder te be
spreken.
Dit gesprek scheen Volborth geenszins
aangenaam te zijn en hij stond op, om
weg te gaan. Fortescue wendde ook
geen pogingen aan om hem te nopen
langer te blijven en zei alleen, dat ze
elkander waarschijnlijk dien avond nog
zouden zien, daar hij naar het diner
van den Eogelschen gezant ging en
deze later met zijn gasten de feest,
voorstelling in het Theatre fransais zou
bijwonen.
Miss Metcolfs heeft mij een bood
schap voor freule Vassili meegegeven
zei hjj, „geen hoogverraad, maar alleen
een meisjes-aangelegenheid, en ik hoop
mij daar van mijn taak te kwijlen
zei hij.
„Tusschen do heeren van het gezant
schap ben je wei veilig, maar wees
voorzichtig bij het naar huis gaan",
gaf Volborth den raad.
Zoodra deze vertrokken was barstte
Fortescue in een schaterlach uit.
„Waar er sprake is van een menschen-
leven ten offer te brengen aan een
Duitsche gezanten te Brussel en
Parijs zijn teruggeroepen.
Wat Amerika betreft, het heeft
thans definitief bevel gegeven, dat de
Amerikaansche troepen Duitschland
moeten verlaten.
De Duitsche pers is begrijpelijker
wijze toornig en verontrust en de
Voss. Ztg. barst uit
„Als de Franschen den voor -het
algemeen gevaarlijken politicus Poin-
caré niet spoedig onschadelijk maken,
zal deze Europa in een woestenij Her
scheppen. Er is tegen Poincari-s
waanzin nog maar een plaats van
beroep open, n.l. het gezond verstand."
Donderdag vergaderde de gemeente
raad onder voorzitterschap van den w.
n. burgemeester, wethouder van den
Bout, die de vergadering met gebed
opende.
Afwezig waren de heeren Duvekot
en Flink, beiden met kennisgeving van
verhindering.
De voorzitter biedt deu leden en
hnn hnisgenooten zijn beste wenschen
aan voor het pas begonnen jaar en
spreekt de hoop uit dat zij in goede
gezondheid en met de noodige opge
wektheid in deze, thans zoo sombere
tijden, de belangen der gemeente Goes
zullen behartigen. (Applaus).
Spreker deelt mede dat de burge
meester nog niet voldoende is hersteld
om deze vergadering te kunnen bij
wonen. Spoedig zal het tijdstip van
volledig herstel evenwel zijn aange
broken.
Ingekomen stukken.
De ingekomen stukken worden voor
kennisgeving aangeiomen.
in handen van B. en W. wordt
gesteld het adres vsn dhr. B. Vlaming
te lerseke, ter adviseering.
De heer de Die merkt naar aan
leiding van het Ing. Stuk van den
Alg.Ned. Politie-Boud op dat zijn fractie
daarmede accoord gaat. Spreker betoogt
dat de salarissen der politie alhier nog
niet op peil zijn.
Tegen de afschaffing der veemarkten
te Middelburg en Wemeldinge is geen
bezwaar.
Spoorwegen op Zuid-Beveland.
De heer Constandse is Ged. Staten
erkentelijk, dat zij de gemeenteraden
in de gelegenheid hebben gesteld hun
advies in deze zaak uit te brengen.
Spreker breDgt B. en W. dank voor
hun uitstekend prae-advies. Spreker
acht deze zaak van groot be'ang voor
Z.-Beveland en voor Goes. Dit bewijst
ook de stroom van ingezonden stukken
in de bladen.
Het spijt spreker dat men zich over
en weer niet steeds tot het zakelijke
heeft bepaald. Men is terstond begon
nen met bet persoonlijke in de zaak
te brengen, terwijl ook het eigenbe
lang hier en daar niet te ontken
nen viel. Gelukkig zijn de voor
zoowel als de tegenstanders van ver
schillende politieke richting waardoor
zaak, overtreft niets het Russisch politie
systeem", mompelde hij binnensmonds.
Dit is nu iemand, die bepaald veel
met mij opheeft, hij kent het gevaar
waarin ik verkeer en nochtans wil hij
geen vinger uitsteken omdat
omdat het niet in zijn kraam te pas
komt".
Hij bleef een poos in gepeins ver
diept zitten.
„Ik heb hem althans niets voorge
logen" prevelde hij daarop binnens
monds en ik geloof dat ieder Eagelscli-
man zou toegeven, dat bij mij het doel
de middelen heiligt".
Er is hier geen reden om de feest-
vootstelling te beschrijven, het eenige
wat wij te doen hébben is liet oogen
blik te vermelden, waarop Mounet Sully
het begroetingsgedicht aan den czaar
en de czarina voordroeg. Zoodra de
geestdrift een weinig bedaard was,
waarmee het publiek de vleierijen, die
de rijmelaar de vorstelijke personen
toezong, beantwoordde, sloop Fortescue
van zijn plaats naar den gang van de
loges eerste rang, waar Irma Vassili
hem reeds opwachtte.
„Ik kan maar even blijven, anders
mist Mama mij", zei deze, op de-deui
der loge wijzend waarin de gravm en
Woronzoff zaten.
Wordt vervolgd).