Dure Roomboter uiet meer noodig. DE GOESSCHE BOERIN. N#. 6, Zaterdag 18 Januari 1Ü28 110 jaargang Zonder krant, ALLERFIJNSTE MELANGE Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. 4' FEUILLETON. EEN SAMENZWERING Prijs 85 cent per pond. BUITENLAND. Gemeenteraad van Goes. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Roes f 2, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond, «OESCHE Uitgave Natml. Vennootschap Gtoesehe Courant ADVERTENTIËN van 15 regels f 1,20 elke rege, meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Eleenwens Boss' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot 13 nor voormiddag. COIMNT Door de botsing in het drukkers- bedrijf hebben hier en daar in den lande sommige slachtoffers enkele dagen zonder krant gezeten, Gelijk een staking in den spoorweg dienst, of zelfs een tijdelijke stilstand van de tram voor een oogenblik den verwenden mensen lot 't besef doet komen, welke zegeningen het moderne verkeer hem schenkt, en hem in staat stelt, de voor- en nadeelen hiervan te overwegen, biedt een krantlooze dag hem gelegenheid een vergelijking te maken, tusschen het geestelijk verkeer van vroeger en nu. Krantlezen is een vreemdsoortig vermaak. Ik heb een vriend gehad, die mij tweemaal per dag een bezoek kwam brengen. Hij stond als een zonderling bekend, en gelijk blijken zal, niet ten onrechte. Des morgens, wanneer ik me nog eens heerlijk omkeerde, hoorde ik hem reeds rammelen aan de deur. Het dienstmeisje, aan dit geluid gewend, deed dadelijk open, en mijn vriend stapte onmiddellijk naar boven, en nam plaats aan de ontbijttafel. Gewoonlijk had ik haast, want ik moest met den eersten trein de stad uit. Nauwelijks gekleed, greep ik een kadetje en een kop thee, en wou met mijn vronw een gesprek beginnen over de aangelegenheden van den dag. Maar voordat ik het woord had genomen, klonk de eentonige 9tem van m'n vriend, die zijn verhaal begon af te ratelen. Met ongelooflijke radheid van tong sprak hij maar voort. Waar had hij 't eigenlijk over De Fransche politiek 't bolsjewisme een zwager van onzen burgemeester overleden in Duitschland een brug ingestort goedkoop rundvleesch. Maar daar was hij me zoowaar den geheelen inhoud gaan vertellen van een nieuw too-ieelstuk, van twee tooneelstukkeD, van drie tooneelstukken achter elkaar en hij lei uit, waarom deze speler die rol had verknoeid en raakte in geest drift over de wijze, waarop een andere speler zjjn rol tol haar recht had doen komrn. Midden tusschen deze uiteenzetting vergastte hij mij op een opsomming van het aantal varkens, raapstelen en schel visschen dat was aangevoerd, en dreunde hij een lijst op van belasting ambtenaren, die waren verplaatst en van onderwijzers, die een acte hadden behaald. Terwijl ik mijn laatsten slok thee verzwolg en haastig mijn schoenen aantrok, brabbelde hij een reeks sport- termen en stak hij redevoeringen af, die gehouden waren in de Tweede Kamer, in de Eerste Kamer, in bet parlement van Haïti en in den gemeen teraad van Slikkerveer. UIT HET BNGBLSCH VAN HEADON HILL. „la Dubrofaki hier gekomen vroeg hij dadelijk na de eerste begroeting. „Ja ga zitten, dan zal ik je alles vertellen," zei Fortescue. „Ik moet je iets achterhouden, Paul," tot je eigen bestwil, zei hij in zichzelf, zonder je echter voor te liegen en dat zal al mijn tijd in beslag nemen. Onze Boris heelt geïnformeerd wat ik voornemens ben morgen te doen," voegde bij er overluH aan toe, „en of hij mij mis. schien in Versailles zou zien." „Dat wist ik," antwoordde Volborth, „of vermoedde ik althans. Na een bezoek Van ongeveer een half uur aan Olga Palitzin in centrum no. 5 ging hij regelrecht naar u toe." Fortescue was op de sofa gaan zitten, maar toen hij dit hoorde vloog hij plotseling op. „Dat te hooren is mij volstrekt niet aangenaam, Paul," zei bij. „Hoe lang zal ik nog achtervolgd worden. Ik hoopte zoo dat deze men- schen mijne woning hier in Parijs niet wisten." Onderweg naar den trein, holde hij naast me mee, en ried me dringend aan dertig boeken te lezen, die alle even belangwekkend waren, veertien lezingen te volgen, die noodig waren voor mijn, ontwikkeling en een paar dozijn schouwburgen, cabarets en bioscopen te bezoeken. Reeds was de trein in beweging, toen hij, op de treeplank springend, mij nog met steutorstem de adressen na-bulderde, waar ik de beste cacao, de voordeeligste scheerzeep en de voortreffelijkste ganzeupastei kon koopen. Tegen den avond, moe van de zakendrukte thuisgekomen, vond ik hem waarachtig alweer op zijn plaats, maar nu kwam er geen eind aan zijn mede deelzaamheid. 't Was bedtijd, en nog was ik niet van hem af. Gij begrijpt lezer, dat mijn vriend aan ideeënvlucht leed, een voor de omstanders minstens even erge ziekte als voor den patient. Maar 't zou nog erger worden, toeo mijn vriend begon, een paar andere vrienden mee te brengen, die aan dezelfde kwaal leden. En 't ergste was, dat ze elkaar wilden overtroeven in het opdreunen van hun potpourri. Kunt ge begrijpen, lezer, welk een verandering het gaf, toen op een goeden dag het dienstmeisje een brief bracht, waarin mijn vriend mij schreef, dat hij en zijn makkers zich een paar dagen, wegens ziekte moesten veront schuldigen We wisten die dagen niet, hoe rustig we het hadden. In eens had ik den tijd mijn vrouw een boek voor te lezen, dat ons beiden rustig stemde omdat het niet gelijk mijn verwarde vrienden van den hak op den tak sprong, doch voet bij stuk hield. In eens had ik tijd om in den tuin het eerste ontbotten der struiken te ont waren en te letten op het kwinkeleeren der vogels. In eens had ik tijd, mijn kinderen op hun leergierige vragen antwoord te geven, en ik ontdekte voor het eerst, welke kleur hun oogen hadden. 't Was een heel andere huishouding, een heel ander leven geworden, nu die veelpratende vrienden ons niet langer geheel ia beslag namen. Maar spoedig bemerkten wij, dat we ze toch niet kondeu missen. We waren teveel gewend aan hun mededeelingen en 't was ons, nu hun stem zweeg, of de wereld uitgestorven was. Wij begon nen ons eenzaam te voelen, als op een onbewoond eiland. We wisten van niets meer en hadden, inplaats van ontwik kelde menschen, evengoed wilden kunnen zijn. En toen, na korte verpoozing, de vrienden weer kwamen snateren, 's ochtends en 's avonds, begrepen we, hoe de cnltunrmensch in een moderne samenleving niet kan buiten zijn krant. Doordat eenzelfde advertentie 3 maal geplaatst 2 maal wordt berekend, is de prijs per regel slechts 16 cent- „Nn zij over het uitpompen van de hersenen van Dubrofski kunnen be schikken, moesten zij daar wel achter komen en ik beu nu juist hier om je tot voorzichtigheid te vermanen." her nam Volborth. Ik wilde dat je niet naar Parijs waart gekomen Spencer, dat vermeerdert mijn zorgen." Het voorwendsel van een opdracht der regeering zon tegenover Volborth niet gebaat hebben en daarom zei Fortescue nu maar, dat hij de aandacht der nihilisten van Laura af wilde trekken en op zich vestigen. Dat was ook de waarheid, ofschoon niet de geheele waarheid. „Ik blijf echter zeer kaim op mijn kamers," zei hij, „en hoe denk je nn over de plannen van Olga, Paul, en dat zij zich weder in verbinding heeft gesteld met Dubrofski „Ik verwacht nieuw onheil, hoewel het mij nog niet gelukt is uit te vinden of ze het op jou of op hooger wild gemunt hebben," antwoordde Volborth. „Waarschijnlijk op beiden, want e'ën ding kan ik je al vast wel mededeelen, waarbij ik op je stilzwijgen reken. Dubrofski heeft voor de geheele bende entree-kaarten bezorgd onder valsche namen waardoor zij toegang krijgen tot de tuinen van Versailles. De majes teiten en de samenzweerders zullen daar echter zoo streng van elkander afge- >ehaid«H blijvtn, dat ik geen gevaar VRAAGT UWEN WINKELIER Ier verhanging De pittige natuurbotersmaak proeft een leder onmiddellijk. Verkrijgbaar te Goe5 bij Wed. fluijsse, Wed. Janse Zonen, Kloosterman, J. Ossewaarde, M. Ossewaarde, Remijn, Veenis, Verbeen), Wessel &Co.te Kloef inge bij: Gebrs. Straub te KfUinlngOn bijH. C. Baarens te lerSCke bij A. J. v. d. Jagtte Wemel- dïnge bij G. Felius, Kriense-Lokker. DE BEZETTING VAN NET ROERGEBIED Een Engelsch journalist te Essen heeft van zijn blad uit Londen een bericht gekregen dat/in verband met Amerikaansche en Italiaanschstnsschen- komst de bezetting van het Roergebied voorloopig zou zijn uitgesteld. De con. ferentie van Parijs zon opnieuw bijeen geroepen worden en Engeland zou een nieuw moratoriumplan indienen, dat met het Fransche standpunt rekening zou houden. Wij vermoeden dat dit bericht een canard is, eenerzijds ontstaan door een uitstel van eenige dagen van den Franschen opmarsch, anderzijds door een officieus bericht uit Parijs, dat voorloopig alleen de sancties zullen worden toegepast, d.w.z. de invoering van toezicht op de staatsbosschen, die gelegen zijn op den reeds bezetten liuker-Rijuoever en op de staatsmijnen in het Roergebied. Deze sancties zullen door Frankrijk en België worden toe gepast. Daarna zal met Italië een mora torium worden opgesteld en is dit aanvaard door Duitschland, dan kon pas sprake zijn van het nemen van productieve panden 0 a. in den vorm van de douane-maatregelen. Het Stynscli-WostfaMsche Kolen- syndicaat heeft de bezetting van hel Roergebied niet afgewacht, maar heeft zijn zetel naar Hamburg overgebracht. De hoofdambtenaren zijn met de boeken en bescheiden reeds daarheen afgereisd. De directeuren en hoofdingenieurs van de groote mijnen en ijzersmelterijen in het Roergebied zullen echter blijven en hun bedrijven niet in den steek laten. Het besluit van het kolensyndicaat is ook gesteund door de vertegenwoor digers der mijnwerkersbonden, die in het kolensyndicaat zitting hebben. daarvoor ducht, maar ik hoop, dat jij daar niet znlt komen, Spencer." „Zooals ik u reeds zei, Paul, vind ik het geenszins prettig dat men mij zoo achterna zat," hernam Fortescue en voor dat de ander hier nog iets op kon zeggen, wisselde hij van onder werp van gesprek en begon hij te spreken van zijn bezorgdheid voor Laura Metcolfs. „Je behoeft je dienaangaande nn geenszins ongerust te maken," gaf Volborth haastig ten antwoord. Hij was altijd prikkelbaar als men er op zinspeelde, dat hij Laura aan gevaren blootstelde. Alle leden van de bende zijn op dit oogenblik in Parijs en worden zorgvuldig in het oog gehouden, vorstin Palitzin zelve, benevens Anna Tsigorin, Weletzki, Krasnowielsj, Ser- jof en Delaval worden allen door Retofski nagegaan en diens mannetjes staan in verbinding met de Parijsche politie. Als het hun hier niet gelukt, zal het nog tijds genoeg zijn om bezorgd te worden over hetgeen er op Blair- geldie voorvalt en dan ook nog alleen als het hun gelakt zich te verdoelen." Fortescue zette een scheef gezicht en antwoordde met een nadruk, die in zooverre zijn doel bereikte, doordat men zich deze later herinnerde# „Een gevaar dat de toekomst ons biedt, is niet aangenamer dan één dat reeds aanwezig ie, als dit een meisje Werkgevers (0 a. Stinnes, Thijssen) en werknemers waren het er roerend over eens dat men den Fiauschen huoplan om den mijnbouw aan de Roer in handen te krijgen, niet mag vergemak kelijken. Dit besluit heeft tengevolge dat de mijnen, voor zoover ze niet door loopeude contracten langer gebonden zijn, met Maart hun producten afzon derlijk gaan verkoopen en de Franschen met alle mijnen afzonderlijk zullen moeten onderhandelen. De Fransche gezant heeft Dinsdag avond het Engelsche ministerie van buitenlandsche zaken in kennis gesteld met de actie, die zijn land tegen Duitschland denkt te onder nemen. Hoe de Engelsche pers hierover denkt wijzen de beschouwingen der „Times" □it: „De Engelschen kunnen in geen opzicht het optreden der Franschen goedkeuren. Wij mogen verwachten dat de Fransche actie aan de Roer zich zal kenmerken door zelfbedwang en dat er geen onlusten ontstaan, die z-ch tot het door de Geallieerden bezette gebied zouden kunnen uitbreiden. Indien onlusten, uitgelokt door de Fransche actie, waarvoor wij niet mede verant woordelijk zijn, mochten overslaan naar de door Engelsche troepen bezette streek van Keulen, zou een ernstige toe stand ontstaan." Ook te Berlijn zijn thans de maat regelen door den Franschen gezant bekend gemaakter blijkt wel degelijk uit dat Frankrijk zijn ingenieurs en ambtenaren, beschermd door troepen, naar den Roer zal zenden. En zoo juist ontvangen wij een telegram, waaruit blijkt dat Donderdagmorgen de Franschen Essen zjjn binnengerukt. De Duitsche regeering heeft haar vertegenwoordigers opgedragen verzet aan te leekenen tegen de geweld- politiek van Frankrijk en België „welke in strijd is met het verdrag van Versailles en het volkenrecht". De bedreigt dat men bemint dat moet je zelf toch ook wel inzieu, Volborth. Door deze menschen niet gevangen te nemen vóór dat gij het noodig ootdeelt, hebt ge geweigerd het gevaar uit den weg te ruimen en daar ik uit een gevoe! van kieschheid dit niet achter je rug in Engeland wilde laten doen, baat het niet de zaak nog verder te be spreken. Dit gesprek scheen Volborth geenszins aangenaam te zijn en hij stond op, om weg te gaan. Fortescue wendde ook geen pogingen aan om hem te nopen langer te blijven en zei alleen, dat ze elkander waarschijnlijk dien avond nog zouden zien, daar hij naar het diner van den Eogelschen gezant ging en deze later met zijn gasten de feest, voorstelling in het Theatre fransais zou bijwonen. Miss Metcolfs heeft mij een bood schap voor freule Vassili meegegeven zei hjj, „geen hoogverraad, maar alleen een meisjes-aangelegenheid, en ik hoop mij daar van mijn taak te kwijlen zei hij. „Tusschen do heeren van het gezant schap ben je wei veilig, maar wees voorzichtig bij het naar huis gaan", gaf Volborth den raad. Zoodra deze vertrokken was barstte Fortescue in een schaterlach uit. „Waar er sprake is van een menschen- leven ten offer te brengen aan een Duitsche gezanten te Brussel en Parijs zijn teruggeroepen. Wat Amerika betreft, het heeft thans definitief bevel gegeven, dat de Amerikaansche troepen Duitschland moeten verlaten. De Duitsche pers is begrijpelijker wijze toornig en verontrust en de Voss. Ztg. barst uit „Als de Franschen den voor -het algemeen gevaarlijken politicus Poin- caré niet spoedig onschadelijk maken, zal deze Europa in een woestenij Her scheppen. Er is tegen Poincari-s waanzin nog maar een plaats van beroep open, n.l. het gezond verstand." Donderdag vergaderde de gemeente raad onder voorzitterschap van den w. n. burgemeester, wethouder van den Bout, die de vergadering met gebed opende. Afwezig waren de heeren Duvekot en Flink, beiden met kennisgeving van verhindering. De voorzitter biedt deu leden en hnn hnisgenooten zijn beste wenschen aan voor het pas begonnen jaar en spreekt de hoop uit dat zij in goede gezondheid en met de noodige opge wektheid in deze, thans zoo sombere tijden, de belangen der gemeente Goes zullen behartigen. (Applaus). Spreker deelt mede dat de burge meester nog niet voldoende is hersteld om deze vergadering te kunnen bij wonen. Spoedig zal het tijdstip van volledig herstel evenwel zijn aange broken. Ingekomen stukken. De ingekomen stukken worden voor kennisgeving aangeiomen. in handen van B. en W. wordt gesteld het adres vsn dhr. B. Vlaming te lerseke, ter adviseering. De heer de Die merkt naar aan leiding van het Ing. Stuk van den Alg.Ned. Politie-Boud op dat zijn fractie daarmede accoord gaat. Spreker betoogt dat de salarissen der politie alhier nog niet op peil zijn. Tegen de afschaffing der veemarkten te Middelburg en Wemeldinge is geen bezwaar. Spoorwegen op Zuid-Beveland. De heer Constandse is Ged. Staten erkentelijk, dat zij de gemeenteraden in de gelegenheid hebben gesteld hun advies in deze zaak uit te brengen. Spreker breDgt B. en W. dank voor hun uitstekend prae-advies. Spreker acht deze zaak van groot be'ang voor Z.-Beveland en voor Goes. Dit bewijst ook de stroom van ingezonden stukken in de bladen. Het spijt spreker dat men zich over en weer niet steeds tot het zakelijke heeft bepaald. Men is terstond begon nen met bet persoonlijke in de zaak te brengen, terwijl ook het eigenbe lang hier en daar niet te ontken nen viel. Gelukkig zijn de voor zoowel als de tegenstanders van ver schillende politieke richting waardoor zaak, overtreft niets het Russisch politie systeem", mompelde hij binnensmonds. Dit is nu iemand, die bepaald veel met mij opheeft, hij kent het gevaar waarin ik verkeer en nochtans wil hij geen vinger uitsteken omdat omdat het niet in zijn kraam te pas komt". Hij bleef een poos in gepeins ver diept zitten. „Ik heb hem althans niets voorge logen" prevelde hij daarop binnens monds en ik geloof dat ieder Eagelscli- man zou toegeven, dat bij mij het doel de middelen heiligt". Er is hier geen reden om de feest- vootstelling te beschrijven, het eenige wat wij te doen hébben is liet oogen blik te vermelden, waarop Mounet Sully het begroetingsgedicht aan den czaar en de czarina voordroeg. Zoodra de geestdrift een weinig bedaard was, waarmee het publiek de vleierijen, die de rijmelaar de vorstelijke personen toezong, beantwoordde, sloop Fortescue van zijn plaats naar den gang van de loges eerste rang, waar Irma Vassili hem reeds opwachtte. „Ik kan maar even blijven, anders mist Mama mij", zei deze, op de-deui der loge wijzend waarin de gravm en Woronzoff zaten. Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1923 | | pagina 1