N°. 134» Zaterdag 11 November 1922 109 jaargang Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. De Zondebok, FEUILLETON. EEN SAMENZWERING BUITENLAND. Binnenland. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f,2, buiten jGoes f*2, Afzouderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. «HE 1 COURANT Uitgave NsttHl. Vennootschap] Goesehe Couraat YP - en KleeuwensJA Boss' Drnhkers-en Uitgeversbedrijf ADYERTENTiËN van 15 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot 13 uur voormiddag. Er is langzamerhand onder de men- schen een bedenkelijke meening ont staan, de meening, als zou alle boos heid eu lafheid, alle moedeloosheid en krachteloosheid onzer dagen zijn te wijten aan de „tijdsomstandigheden". De „malaise" is de zondebok geworden, op wiens rug wij al onze teleurstel lingen met een rustig geweten laden. De oorlog heeft met zulk'nonbeschaamd held de barbaarschheid van het menschdom onthuld, dat wij nu eerst weten, wat measchen, en wat wij zelf ook zijn. Waarom zouden we ons nog geneerenmogen wij ons aanmatigen, beter te zijn dan de rest? Waarom zouden we op beterschap hopen waar om aan herstel werkenheeft het „wereldgebeuren" niet bewezen, dat er een onvermijdelijk noodlot heerscht, dat onze samenleving ten ondergang doemt? Al het onze hebben wij verloren waarom zouden we blijde zijn Werk kunnen we niet vinden waarom zou den we arbeidzaam wezen Als een vlieg zanikt de gedachte aan dreigende dingen ons om het hoofdkunnen we daarbij ons goed humeur bewaren Redenen te over om den brui er van te gevenom knorrig en prikkel baar elkaar in den weg te loopen om verdrietig te zijn en ons sarcasme te luchten tegen 'n ieder, die luchthartig, no; een beetje vertrouwen heeft over gehouden. Reden te over, om mismoedig bij de pakken te gaan zitten en in onverschilligen wrevel den storm over ons hoofd te laten komen. Het leven krn echter niet, gelijk een klok, worden stil gezet. Ons hart klopt door, onze hersens verwerken gedachten, ouze spieren vragen om werk. Als er geen koren is, zegt het spreekwoord, vermaten de molensteeoen elkauder. Een prachtige tijd voor opstandig heid dusnu het gemoed zich niet in bewondering kan outlasten, heeft het al.hans de veiligheidsklep der verbit tering. Nu de her=ens geen vruchtbare gedachten vooitbrengeu, houden ze zich onledig met onvruchtbaar veroordeelen. Nu de handen niets hebben om op te bouwen, moeten ze afbieken, stukslaan Hier richt uien zijn improductieve geeslk.acht tegen de geldmenscheu eu scheldt op het bezitdaar geeft men den arbeiders de schuld, wier hooge loonen de maatschappij ten gronde voerenginds krjjgt de kerk er van langs en de godsdienst, die de men- scben in slaap sust. Maar overal zoekt men een aambeeld, waarop de hamer der verbittering kan rinkinken, nu er niet» meer te smeden valt. Verontschuldigingen genoeg voor angst en moedeloosheid en boos humeur. Maar is er, zelfs in een hachelijk tijdsgewricht als het onze, ook niet een andere levenshouding denkbaar? Is er geen Bchooner en meer bevre digend werk mogelijk dan louter de BIT HET ENGELSCH VAN HEADON HILL. „Maar waarom neemt u dan de politie niet in den arm vroeg Vol borth haar nn. „Het is dan toch een zaak voor haar*. „Daar gaat immers zooveel tijd mee heen", riep zij ongeduldig uit, es trouwens ik zou deze zaak ook graag geheim houden. De Russische heeren zijn allen slangen en ik zounietgraag willen dat een der spionnen daar zijn neus in stak. De man die den koffer hier in huis heeft gebracht verschafte zich den toegaug door zich te beroepen op een officier, die met mijn vriendin geëngageerd is, maar u hebt immers zelt gehoord, dat ik het Spencer van morgen verteld heb, en dat die toen zei, dat Boris Dubrcfski in groole moeilijkheden zou komen als de Rus sische overheden er achter kwamen". „Ach ja, en ik moet u helpen om de speurhonden eea muilband aas te vruchtelooze arbeid der ontkenning Een geweldigen steun in den leven- strijd bezit op dit oogenblik ieder, die iels van geschiedenis weet. Men behoeft heusch geen geleerde te zijn, maar heeft genoeg aan herinneringen uit deu schooltijd, om zich vast te klemmen aan de gedachte, door duizend bewijzen gestaafd, dat juist in de wanhopigste jaren van maatschappelijke worsteling de menschengeest en het menschen- karakter zich het flinkst hebben ont wikkeld. Wanneer hebben de historische helden geleefd Niet de helden met het zwaard heb ik in de eerste plaats op het oog, maar de geloofshelden, die de mensch- heid door het ergste heen plegen te helpen. Geloofshelden, dat zijn die mannen en vrouwen, die terwijl alles in elkaar stort, aan herbouwen denken die, wanneer duisternis de wereld omsluit, het licht verbeiden van den komenden dag. De plunneDmakers, de optimisten, de onversaagdeu. Die de handen uit de mouw steken om te redden wat te redden valtdie het vaandel zwaaien voor den nieuwen slag die profeteeren van een toekomst, schooner dan het verledendie een kwinkslag overhouden in 't branden der gevaren en met een lach de ellende tegemoet treden. Wanneer er nooit „crisis", nooit „malaise" geweest was; wanneer de menschheid nimmer door „wereldge beuren" en „tijdsumslaadigheden" had moeten heenploeteren, zo uien ze onbe kend zijn gebleven, de dichters en denkers, de helden en martelaren, de scheppers en herscheppers van leven en schoonheid, 't Zijn juist de gevaren, die hen prikkelen tot daden; 't is juist de ellende, die hun hart week maakt en hun ziel ontvankelijk, zoo» dat de barmhartigheid vloeit en de geestdrift gaat vonken. De geschiedenis der menschheid beweegt zich als eb en vlred. En leerzaam verschijnsel de tijden van rust en bestendigheid, waarin een tevreden burgerdom zijn welstand genoot, ontbreken in het jaartallen boekje. Toen er niets gebeurde, sliep de geest in eu het karakter verslapte tot karakterloosheid. Daartegenover oorlog en omwenteling, pestilentie en ballingschap hebben steeds weer de heroën gekweekt, die de trots blijven uitmaken van verre nageslachten. Ook de verschrikkelijke jaren, die wij hebben doorgemaakt en allicht nog doormaken moeten, zul'en bij onze achterkleinkinderen om hun heldhaftig beid bekend staan. Eii als wij onder de rij der helden zullen ontbreken als ons levensrelaas niets zal geweest zijn dan een aaneenschakeling van vloeken, klachten en zuchten, dan hebben wjj allerminst het recht, het nageslacht, zoo het ons ter verant woording roept, te verwijzen naar den zondebok der malaise. In een courant, die wordt gelezen, komen ook be scheiden adverteitiën tot haar recht. doen", zei Volboith met een somberen glimlach. „Zeg mij dan maar welken weg ik moet inslaan". Verder zeiden ze niets vóór dat zij bij den schoorsteen kwamen. Volborth nam haar toen de kaars uit de hand en wachtte. „Hoe nn vroeg Laura, „wordt u in eens bang „Ja ik ben zeer bang, maar dat alleen voor u," gaf Volborth haar ten antwoord, „u moet ver weg gaan, naar een ander gedeelte van het huis. Er zou een ongeluk kunnen plaats hebben. „Een mooi ding," risp zij uit. Denkt u dat ik een ouden heer in gevaar wil brengen en hem dat dan alleen laat trotseeren (J hebt toch misschien hulp noodig en bovendien zou ik als dat ding ontploft, in den anderen hoek van het huis evenmin veilig zijn*. Volborth sprak haar nu niet verder tegen. Er was hem ook veel aangele gen dit koffertje weg te brengen zonder dat iemand er verder iets van wist en hij was bang dat de andere personen in huis wakker zouden worden, indien hij het gesprek met deze jonge dame voortzette. Daarom toog hij nu maar dadelijk aan het werk. Een tijd lang was van hem niets meer t« zi«n dan zijn rug, zijn beenen DE COMMISSIE VAN HERSTEL TE BERLIJN. De commissie van herstel (C. v. H bevindt zich nog steeds te Berljjn, de onderhandelingen gaan uiterst lang zaam en het is niet onmogelijk, dat een nieuwe conferentie te Parijs noodig zal zijn om de besprekiagen voort te zetten. En csg altijd daalt de mark. Terwijl de doktoren beraadslagen gaat de patient dood. Bij de besprekiugen vet de C. v. H. over de kolenleveringeir heeft de rijks commissaris voor de kolendistributie met klem gewezen op de zware belasting van de Duitsche deviezenmarkt door den moodzakelijkeu invoer van buiten- landsche steenkool, omdat Dnitschland voor de verplichte kolen leveringen aan de Entente slechts [voor 1/3 of ten hoogste van de waarde wordt gecre diteerd. Aangezien Duitschland niet in staat is den aankoop van buiteniand- sche kolen vol te honden, moeten voor de nijverheid en de huisbrand weldra onhoudbare toestanden ontstaan. De medische deskundige heeft nog aangetoond, welke ernstige nadeelen voor de gezondheid van bet Dnitsohe volk kunnen voortvloeien uit gebrek aan brandstof en verlichting. De rijksregeering werkt thans aan de definitieve formuleering der voor stellen in verband met de stabilisatie van de mark. Twee rapporten van de buitenlandsche financieele des kundigen dienen daarbij tot grondslag. In het eerste rapport, dat o.a. door den bekenden Amerikaansellen econoom Keynes is onderteekend, wordt o.m. gezegd, dat de eerste voorwaarde voor stabiliseering van de mark is een uitstel van liet voldoen ann de ver plichtingen van het verdrag van Versa/Hes, niet alleen wat betreft de betalingen in geld maar ook ten aanzien vau de leveranties iu .latera. Wordt dit uitstel verleend, dan zal vanzelf de mark stijgen. Men zou de mark dan willen vaststellen op 3000 h 3500 per dollar. (De bnidige k..ers is plm. 9000). De nieuwe voorstellen zullen, naar het Berl. Tgblt. meldt, o.a. een positief aanbod bevatteu, gedaan door bui'en- landsche bankiers die aan de confe rentie der deskundigen hebben deel genomen Voor de rijksregeering is het erom te doen te onderzoeken op welke voorwaarden mei een buitenlandsche leening voor een bedrsg van ten minste 500 millioen goudmark zou kunnen verkrijgen. Het genoemde aanbed schijnt niet een zuiver particulier karakter te hebbeD, maar door verschilleade regee ringen tc worden gesteund. Indien men erin mocht slagen een internationaal syndicaat te vormen dat de noodige buitenlandsche bankcredieten verschaft, dan is de medewerking der Dnitsche rijksbank aan deze onderneming niet onmogelijk. Een dergeljjk voorstel zal door de commissie van herstel zeer ernstig worden overwogen en waar- scbijaJijk op de practische medewerking van de commissie knnnen rekenen. Deze medewerking zal in de eerste en zijn linkerhand, waarmee hjj het licht vasthield. Eerst was zijn lichaam doodstil maar later maakte hij een beweging zoodat zijn eeien schouder te zien kwam. „Neemt u mij het licht af, ik heb mijn beide handen noodig," boorde ze hein toen zeggen. Zij snelde hem toen haastig te hulp. Zoo voorzichtig mogelijk haalde hij nu het koffertje omlaag en zette hij het op het tapijt neer, daarop haalde hij een bos met verscheiden sleutels uit zijn zak, en daar het een gewoon fabrieksslot was, had hij het geluk dat het slot bij den derden sleutel al openging. De koffer had drie afdeelin- gen een groote en twee kleine. In deze tikte een Amerikaanach horloge, terwij] de beide andere gevuld waren met vierkante stukken van een on doorschijnende grondstof. Nog altijd zwijgend, Jegde Volborth, nadat hij het werk nauwkeurig had gadegeslagen, den duim ouder den hamer van het slagwerk en verbrak hij met de andere hand de verbinding van het uurwerk met den hamer zoo- dat deze, onschadelijk op zijn duim neerviel. Nadat op deze wijze het gevaar wss uit den weg geruimd, nam hij het werk er uit en «loot het deksel, om plaats noodzakelijk zijn bjj hel zoeken naar de noodige waarborgen voor de buitenlandsche kredieten. Merkwaardig is het oordeel van de Deutsche Alg. Ztg. over de onderhan delingen met de C. v, II. Het blad schrijft „De regeering is zonder program deze besprekingen begonnen. Zij geeft daarmee te kennen zelf niet meer te weten hoe de ramp, die ons boven het hoofd hangt, nog te bezweren zou zijn. Moratorium, buitenlandsche leening en stabilisatie der mark (laatstgenoemde is blijkbaar de clou der onderhandelin gen) zijn van Dnitsch standpunt niets dan frases. Een moratorium is een instelling uit den tijd van de pijnbank. Als een gemartelde aanstalten maakte om dood te gaan, voordat men uit hem had geperBl, wat men wilde, kreeg hij een paar dagen respijt en dan begon het iieve leven weer. Daar bedankt Duitsch land voor. Een buitenlandsche leening, waar over zooveel wordt gepraat, is volstrekt onmogelijk, zoolang de verpliohtingen van Duitschland niet in cijfers worden uitgedrukt en tot een draagljjk peil verlaagd. Wie zal, gelijk de zaken staan, Duitschland geld willen ver schieten, 't zij land, of bank of parti culier Van markstabilisatie kan onder die omstandigheden evenmin sprake zqn. Zjj slaat niet aan het begin, doch aan het einde van een groot hervormings program en het is kwakzalverij, ze als een valuta-vraagstuk voor te stellen, gelijk thans de geleerden, de vakman nen en de ministers doen." In bovenstaande opmerkingen schuilt ongetwijfeld veel waars. Maar Frank rijk zal waarschijnlijk met de D. A. Ztg. van meening verschillen over den omvang van het woordje „draaglijk". Pref makers Uit ie Sowjetblsden blijkt, dat het programma voor de feesten ter viering van den vijfden verjaardag der revolutie, voor St. Petersbuig aldus was vastge steld 6 November 7 uur 's avonds, plech tige bijeenkomst van den St. Peters- burgschen sowjet. Twaalf uur's nachts: saluutschoten van de Petrus- en Paulus- vesting. Optocht met fakkels en muziek van communistische arbeiders, die op verschillende pleinen vuurwerk zullen ontsteken. 7 November, 's middags 12 unr parade op het veld van Mars en het leggen van kransen op de graven van de slachtoffers der revolutie. Om 2 uur volksspelen en verschillende gratis- vermakelijkheden. Des avonds 7 unr volksvoorstellingen in alle schouwbur gen, waarbij voor het opgaan van het doek communistische propagandisten de beteekenis van den feestdag zullen uiteenzetten. Om 10 uur groote illu minatie van de stad en gemaskerd straatbal. Op welke wijze in het hongergebied de vijfde verjaardag van de sovjet- regeeringen gevierd wordt, staat niet vermeld. daarna Laura glimlachend aan te zien. Nu de angst voorbij was, stonden haar oogen vol tranen. „Ik zou u wel willen omhelzen, mijnheer Winkel* zei ze eenvoudig, en daardoor deed zij bij Volborth een ge voel van berouw ontwaken. De gedachte dat hij nu juist datgene zou verijdelen, wat zijn onverschrokken gezellin ge noopt had hem in dit doodeliike ge vaar bij te staan was hem hoogstaan- genaam, want vanaf het oogenblik waarop Fortescue met wien hij gedi neerd had, hem had medegedeeld, hoe bereidwillig Deiaval het veld had ge ruimd, had hij achterdocht gekregen, dat er een misdaad in aantocht was, dat hem kapitein Dabrofski in handen zou spelen. Vandaar dat hij dit huis voortdurend in het oog had gehouden en ilat hij in den nacht daar toegang in verkreeg, wa» hem bizonder aange naam, daar hij nu meer in het geheim kon ageeren. Maar terwijl Laura hem nu met de dankbare oogen aanzag, besloot hij niettemin zijn voordeel te 1 doen met dit nachtelijke avontuur. „Het is nn geen tijd voor plicht- plegingen," zei hij met gemaakte on verschilligheid. „Ik neem dezen koffer mee, als u zoo vriendelijk wilt zijn, mij bij te lichten." Vermindering van bewapening. in hei thans verschenen Oranjeboek wordt mededeeling gedaan van een schrijven van de Ned. regeering aan den Volkenbond, waarin wordt gezegd dat de gedachte van beperking van bewapening de volle instemming heeft van de Ned. regeering. Zij verklaart zich bereid rekening te houden met het in den wensch (voeu) van den Volkenbond neergelegde voor stel (d. d. 14 December 1920) onder voorbehoud le. dat de andere leden van den Volkenbond eene dergelijke bereid verklaring afleggen 2e. dat eventueele verhooging van de begrooting voor ooilog en marine voor de twee volgende dienstjaren, welke het gevolg zou zijn van prijs stijgingen of van de uitvoering van onvermijdelijke maatregelen van socialen aard, zooals het op normaal peil brengen van bezoldiging en pensioenen, het voldoen aan hygiënische voorwaarden, enz., niet beschouwd zal worden als in strijd te zijn met bovenbedoeld voorstel. 3e. dat de omstandigheid, dat in en na de achter ons liggende oorlogs jaren de Nederlandsche regeering niet in staat is geweest om tegemoet t.e komen aan de verhoogde slijtage v»n het materieel, hetwelk gedurende de mobilisatie geruimen tijd in voort durend gebruik is geweest en aldus de materieele toerusting van haar weermacht in voldoende mate te doen beantwoorden aan de eischen, welke de moderne oorlogvoering stelt, valt onder de „situation exceptionnelle" (buitengewone toestand) bedoeld in de reserve snb 2 van den wensch. Spoorwegpersoneel. Naar de Stand, verneemt, heeft de directie van de Ned. Spoorwegen, daar z\j niet tot overeenstemming gekomen is met de spoorwegorganisaties, thans ee» voorstel tot algeheele loonsverla ging van S'/t pet. bij den Loonraad ingediend, die naar verlnidt, binnen 14 dagen zijn advies zal geven. Tekort pesterijen, telegrafie en Het tekort op den dienst 1922 der posterijen, telegrafie eo telefonie, be draagt in totaal ongeveer 8 millioen gulden. Bjj de post is een vermindering van ruim 35 millioen gewisselde stuk ken en een nadeelig saldo van bijna 8 millioen gulden bij de telegraaf afneming in het binnenlandsch verkeer met rnim 16 percent, eenige toeneming in hel Buitenlandsche verkeer en een nadeelig saldo van ruim 4 millioen galdenbij den telefoondienst toene ming in het inlerlocale verkeer met 6 percent en een voordeelig saldo van bjjaa 4'/a millioen guldenby den postcheque- en girodienst een nadeelig saldo van bijna 7 ton. Doordat eenzelfde advertentie 8 maai geplaatst 2 maal wordt berekend, is de prijs per regel slechts 16 cent- Zoodra Volborth met den koffer iu de duisternis van de straat verdwenen was, nadat hij Laura nogmaals beloofd had, niemand iets van dit alles te zeggen, sloot deze de deur en keerde zij naar haar kamer terug. Den volgenden morgen werd zij ge wekt door de militaire muziek, die naar het station toog om den keizer af te halen. Zoo vlug mogelijk kleedde zij zicb, daarbij zich zelve telkens af vragende of zij Fortescne het avontuur van dien nacht zou meedeeleu of niet. Tenslotte besloot zij bet wel te doen, daar zij ten eerste overtuigd was dat Winkel het hem vnder het zegel van geheimhouding zeker zou meedeelen en zij ten tweede voor Spencer geen geheimen wilde hebben. Toen Fortescue een uur later bij haar kwam om van uit hun hnis den cptocht te zien drukte hij haar bizon der innig de hand, waaruit zij op maakte dat hij reeds van haar helden daad had gehoord. Zoo was het ook hij had juist met Volborth een kop koffie gedronken en onderwjjl alles vernomen. (Wvrdt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1922 | | pagina 1