n°. m 109 jaargang. m SAMENZWERING Zaterdag 14 October 1922* Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Eenzamen. FEUILLETON. BUITENLAND. Binnenland. ABONNEMENT Prijrf per kwartaal, in Goes f.2,- buiten Goes f 2, Afzonderlijke' nummers 5 cent, "Verschijnt: Maandag-, Wot en Vrijdagavond. noem Uitgave N'aatnl. Vennootschap] Goeselie Courant courant Is het toeval, dat in de laatste jarea meer dan vroeger misschien de aan dacht zich licht op het bestaan van eenzame menschen 't Kan zijn, dat ook de ellende van het tijdperk na den oorlog zich hier doet «elden Immers is eenzaamheid nooit zoo be nauwend als in neerdrukkende om standigheden. Wanneer het buiten stormt, krijgt een gezellige familiekring dubbele aan trekkelijkheid. Men moet. buiten ge woond hebben, zoo écht buiten, z/van God en menschen verlaten", om de eigenaardige bekoring te besef fen van een onweer bij nacht. De duisternis buiten is volstrekt zij wordt niet doorbroken door lichtschijn sels uit vensters of van lantaarns zij omringt heel de kleine wereld van het huis als een zwarte, oDineedoogende vijand. En het weerlicht, dat door die duisternis barst, is even volstrektgeen voorbereiding of tempering, doch plot seling van den nacht, in den helleu dag voor één oogenblik. Het onweer is buiten gevaarlijk de bulderende woede van den donder is hier geen loos dreigementhet slaat in, ginds aan de kimmen gloeit reeds de brand. Eigenaardige bekoring een familie buiten, in den nacht, tijdens een on weer. De knusheid van den gezelligen kring onder veilig lamplicht vormt een legenstelling, die weldadig werkt op 't gemr ed. Nu kent men elkanders gemeenschap, nu mag de donder rom melen en de bliksem flitsen, donder en bliksem zijn attributen geworden, die de gezelligheid verhoogen. Dickens kan zulk een kring om het haardvuur zoo kostelijk beschrijven. Dikke, sneeuw bedekt het veld, hagel giert tegen de ruiten, inaar de gast heer werpt nog een houtblok op het vuur en de gastvrouw schenkt een nieuw glaasje punch in. De verteller in 't gezelschap stopt zijn pijp en begint een huiveringwekkende spookhistorie. Hoe innig is het genot Maar eenzamen tijdens het onweer eenzamen tijdens den storm 1 Gelijk de kring rondom Dicken's kerstvuur juist als het op 't allergezelligst wordt, denkt om den zwerver buiten de deur, die op 't rechte inoment aanklopt en beweldadigd mag bijschikken in den kring, gaat ons medelijden in een tijd van biltere ellende onwillekeurig uit naar die ee?»zame menschen, die den harden tijd moeten doorworstelen zonder steun 7an familie, vrienden of kennissen. Iloevelen zitten er op hun eentje te tobben. Niemand helpt ze uit den noodlottigen kring hunner gedachten. Niemand, die hun een hart onder den riem steektniemand, die hun afleiding verschaft door een opbeurend woord. Voor menschen, die in gezelschap leven, is de harde tijd niet zoo erg. 12 HIT HET ENSELSC* TAN HEADON HILL. „U wilt hem dus aan zulk een lang touw laten loopen dat hij zich zelf en anderen daaraan kan ophangen. Arme Irma! Constantijn Vassili zou zich in zijn grif omkeeien als hij wist dat de verloofde van zijn dochter zich in de klauwen van de derde sectie bevindt," verzuchtte de vorst nu. Luister eens, Volborth, zou men den jongen man nog niet éénmaal de gelegenheid kun nen geven om terug te keeren van zijn ingeslagen weg ter wille van het meisje zegt u hem, of zal ik het doen indien u daarmee accoord gaat welke gevolgen zijn genegenheid voor Olga Palitzin reed» gehad heeft en hem te waarschuwen dat hem gevaar bedreigd, waarschijnlijk zou bij dau de vorstin gaan haten en zien zich weder met Irma te verzoenen. De domme kerel zou dan zeker inzien dat hij alleen als werktuig wordt gebruikt." „Dat is zeer waar, Excellentie,* gaf Volborth ten antwoord, „maar ik zou Ze zullen hun oogenblikken hebben, waarin zij gelijk buitenlieden tijdens een onweer, de genoeglijkheid van het gedeelde lijden evenzeer op prijs weten te stellen als de genoeglijkheid van de dubbele vreugd. Maar voor eenzame menscben Hoevelen hunner zouden hun gezel- waard zijn! Had het toeval hen in een kring van genooten gebracht, ze zouden gewaardeerd zijn geworden als prettige praters, als verstandige denkers, als vrienden aan wie men iets heeft. Maar het tieval heeft hun ge- zeischap onthouden. Het toeval heeft bun dezelfde parten gespeeld als aan die trouwlustigen, die, „niet in de gelegenheid met het andere geslacht in atnrakiug te komen", in de k-ant adverteereu. Soms adverteeren ook zij een vrouw zoekt een vriendin, een man zoekt een vriend. Maar een bureau voor eenzamen op de wijze van een huwelijksbureau ontbreekt tot op dit oogenblik. Toch zijn er instellingen in wording, die op bureaux voor eenzamen gelijken In kerkelijke zoowelals humanitaire kringen belegt men avondjes, inzonderheid voor eenzamen bestemd, en treedt men op als bemiddelaar bij briefwisseling. Zelfs is ook reeds van particuliere zijde in de hoofdstad een onderneming opgelicht, die zich onder meer ook het lot van eenzamen aantrekt en van deze bemiddelingsdiensten een loonend be drijf tracht te maken. Deze instelling zendt haar helpers en helpsters uit, b.v. om zieken te bezoeken, die ander9 ver laten zouden liggen, maar ook om ge- Zinden gezelschap te houden, voor te lezen of op andere wijze het leven te veraangenamen. Men kan deze „betaalde krachten" ontbieden, om een gids te hebben bij het bezichtigen van musea, tentoonstellingen of andere bezienswaar digheden en ook om zich reisgezelschap te verzekeren op uitstapjes. Inderdaad voorziet zulk eeu instel ling in een „behoefte des tijds". Nu ook de hnlpverleening in al haar vor men meer en meer wordt georganiseerd, is een „vereeniging voor eenzamen" niet langer dwaasheid. Doch men behoeft zich vooralsnog niet bij zulk een ver eeniging aau te sluiten, om op eigen houtje in ziju onmiddellijke nabijheid hem zelf graag als werktuig bezigen, om het spoor van de anderen te krijgen." „Maar als de arme drommel zich daardoor in het verderf stort en een trouw hart zoodoende gebroken wordt," merkte Lobanof nu op. „Met zulke dingen houdt de derde afdeeling zich niet op," hernam Vol borth. „In zijn tegenwoordigen toestand is Boris Dubrofski het best te verge lijken bij een gevaarlijke bom, die stellig los zou barsten indien wij hem alles zeiden, want Anna Teigorin moet dit gewaar worden. Het is toch immers onze heiligste plicht om het leven van de keizerin te beschermen f" „Natuurlijk," antwoordde Lobanof, ik zou zeker in uw plaats evengoed den boer opofferen om de koningin te redden, maar wel zou ik dit geloof ik ten minste meer medelijden hebben met den boer dan u schijnt te bezitten, mijn vriend. Doet u echter wat u niet laten kunt goeden nacht.» Bij deze woorden greep de vorst zijn pen in de hand en nam hij zijn arbeid weer op, maar hij droomde geenszins dat hij zijn eigen lot bezegelde toen hij door zijn toewijding aan de keizerin te bekennen aan zijn persoonlijke ge voelens het zwijgen moest opleggen. Zeer tevreden over het resultaat van deze conferentie ging Volborth nu heen. gelegenheid te vinden, eenzame zielen te zoeken en uit haar eenzaamheid te verlossen. Ten slotte zal men echter slechts tot op zekere hoogte tedding kunnen biengen. Want ook ib de gezelligste omgeving blijft ieder onzer, voorzoover het zijn innigste aangelegenheden be treft, toch op zichzelf aangewezen. In het diepst vau ons hart zijn en blijven wij altijd eenzaam. DE CONFERENTIE TE MOEDANIA- Zooals te verwachten was hebben de Kemalisten de voorstellen der geal lieerden aanvaard de Turken zien hierdoor hun wenschen vervuld zonder dal zij er verder om zullen behoeven te vechten. In den oorlog in het Oosten is dus voorloopig eeu wapen stilstand ingetreden, waaruit zich ten slotte de vrede zal kunnen ontwikkelen. Engeland heeft alleen de lenze van de vrijheid der zoeëngten uit de onderhandelingen te .Moedania gered. Meer dan een leuze is het echter niet. Deze vrijheid geldt, feitelijk alleen voor den handel. In oorlogstijd zullen de Turken, die nu door de geallieerden zelve aan weerskanten dtr zeeëngten zijn toegelaten, deze zeker sluiten. Dat Griekenland de genomen beslis singen zal goedkeuren, daaraan wordt niet getwijfeld. Er wordt ook niet naar Lloyd George Zooals uit ons vorig overzicht bleek is de politieke positie van Lloyd George in Engeland een allesbehalve benijdenswaardige. Hoe men de zaak ook beziet, de Britsehe politiek heelt In het Oosten het onderspit gedol ven, d. w. z, de oorlogspolitiek van Lloyd George. Lord Curzon heeft met succes den vredespalm gezwaaid en aan hem en aau generaal Haringtou is liet te danken dat in de Levant geen groote strijd ia ontketend, welke in Britscb-lndië zijn tegenslag zou hebben gehad, een strijd welke voor Engeland weinig voordeel maar wel groot nadeel zou hebben kunnen opleveren. ADV ERTENT1ËN van 15 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. en KleeuwensjjA Ross' Drnkkcrs- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot 18 nnr voormiddag. WIWM—PWes Vol smart ziet meu de prachtwerken in de kachel verdttijnen. Maar.... sr is niets aan te doen. De meubelen zijn reeds verbrand en de zestienjarige zoon is reeds aan longtering gestorven. Wil bot elf-jarig kind gered worden dan moet de kostbare boekerij worden op geofferd. Dan treedt Iwau binnen, een man met, eeu bot uiterlijk, muts op het hoofd en pijp in den mond. Iwau is de vroegere buisknecht. Maar thans is hij conimnnisl en „gevolmachtigde" des huizes eu hij kan de menschen naar zijn believen het huis uitzetten. Iwan Iwanowitsj spreekt naar de boeken kijkend „Goed zoo, mijn zoon, geef ze maar aan het vuurnuttelooze rommel. Vijftig jaren ben ik oud ge worden zonder lezeu of schrijven. Ben ik nu minder dan die geleerde men schen Zooals gij allen weet, heb ik zelfs een grooten en eervollen en ver antwoordelijken post. Ja, boeken schre ven toen de menschen, die niets om handen hadden en zich bedienen lieten en deze boeken waren voor de rijken en voornamenhet hoofd werd volge stopt met alle soort domme rommel. Die lieden waren allen zoo voor naam en uit de hoogte, zij lieten hunne vette lichamen in koetsen heen en weer rijden. Nu sluipen zij kleintjes rond en eten hun brood in het zweet huns aanschijns. Heb ik niet altijd gezegd Op onze straat komt ook nog een feestdag En dan die geleerden, die in hunne boeken bsweren, dat de mensch zoo en zoovtel eiwit en vet per dag noodig heeft om te bestaan 1 Wat een larie Hier in Rusland hebben milüoenen menschen geleefd zonder een atoom van deze substanties en zij leven nog. O, ja, wat ik zeggen wou, ik kom om warme kleeren voor ons schitterende en dappere roode leger om hun moeilijke leven voor onze veiligheid iets pieizieriger te maken. De buiten- landsche benden en kapitalisten willen ons nog maar altijd niet met rust laten, maar onze helden zullen hun wel leeren. Maakt dus warm onder goed en handschoenen en sokken klaar voor overmorgen en breng die bij het comité. En bijna zou ik ver geten, waar ik eigenlijk voor kwam. Morgenochtend, om elf uur moeien alle bewoners van het huis zich bene den in den binnenhof bevinden voor de reiniging vau den vuilniskuil. Wie niet komt of te laat komt, wordt uit het huis verwijderd of gestraft." Dat hij den raad van den ouden mii nister hoog schatte, valt oiet te be twijfelen maar wel of hij dezen inge wonnen zon hebben, indien hij niet verlangend was geweest zich zelf te dekken, door een hoog geplaatst amb tenaar in zijn vertrouwen te nemen, die getuigenis kon afleggen van zijn goede oedoelingeu indien zijn plan om „Dubrofski te laten loopen" wellicht juist het ongeluk bewerkte, dat bij poogde te verhinderen. Dat dit gevaar bestond, besefte hij zeer goed, maar hij achtte het geringer dan de voeling met de saamgezwerenen te verliezen en hij hield er ook rekening mede, dat hij niet alleen het leven van den czaar en czarina moest beschermen maar hun ook bewaren voor den schrik, die hen bevangen zou, als zij vernamen dat hun een troep misdadigers op de hielen zat. Nadat hij de vertrekken van vorst Lobanof verlaten had, begaf Volborth zich naar die welke het gevolg be trokken had, maar hij vermoedde dat de meesten hunner met het oog op het militaire schouwspel van den volgenden dag en de lange spoorreis naar Kiew, zich reeds in hnn slaapkamers zouden teruggetrokken hebben, en werkelijk was dat ook zoo. Er waren maar twee personen meer in de zaal eu hij had Voor Engeland is deze gang van zaken dus een gelukkige. Wat doet nu een in het nauw gebracht politicus Hij gaat een groote redevoering bouiien en brengt, daarbij het gezegde van, naar we meenen, de Tay'lerand, iu praktijk, dat woorden dieDen om de gedachten te maskeeren. Zoo Lloyd George. Hij zal Zaterdag te Manchester eeu rede houden en zal dan natuurlijk aautooneu dat hij het is geweest, die in het. Oosten den vrede beeft gebracht. De rol van vredesduif, die de Engelschs premier zoo gaarne speelt Of hij deze rol echter zoo zal kunnen vertolken, dat deze voor het publiek levenswaar en geloofwaardig wordt, is een tweede vraag. De Daily Express voorspelt het einde van het bondgenootschap tusschen conservatieven en de liberale coalitie mannen. De Daily Chronicle, het blad van Lloyd George, acht een algemeene verkiezing vóór Kerstmis onvermijde lijk. In arbeiderskringen zou men een onverwijld beroep op de kiezers ten zeerste toejuichen, daar op winst voor de arbeiders wordt gehoopt. De sultan afgetreden- De sultan van Turkije is thans definitief afgetreden eu de groote nati nale vergadering van Angora heeft dit ontslag iu dank aanvaard. Voorde Kemalisten is het dan ook niet anders dan gunstigde sultau was steeds hun tegenstander en op den nieuwen functionaris zullen zij ongetwijfeld grooten invloed weten uit te oefenen. Het financieel commissariaat van Angora heeft van deze gelegenheid gebruik gemaakt met er aan te her inneren dat alle overeenkomsten eu besluiten van de regeering van den sultan van 16 Maart 1920 af ongeldig zijn. Met andere woorden, de nala tenschap wordt slechts gedeeltelijk aanvaard. De machthebbers. In een brief in de N. R. Crt. wordt een scherp licht geworpen op de ver houding tusschen de intellectueelen en de machthebbers in Rusland. In een gezin is men genoodzaakt als brandstof te bezigenboeken. juist het minst verwacht die beiden daar bij elkaar te vinden. Boris Du brofski eu Irma Vassili stonden samen iu een der hoeken van de zaal. Als hij het meest onteerende vau alle werk zaamheden te verrichten had, namelijk iemand af te luisteren, gevoelde Vol borth altijd iets als verachting voor zich zelf, en derhalve betreurde fijj het geenszins dat zij hem beiden zagen nog vóór dat hij een paar stappen de zaal in had gedaan, maar zelfs in dat korte oogenblik had hij al opgemerkt dat zij volstrekt zich niet als eeu minnend paartje voordeden en hij vermoedde zelfs dat hij hen gestoord had in een twistgesprek, waarvan bij zelf waar schijnlijk het onderwerp was geweest. „Zie, daar hebt u nu dien vreese- lijken intrigant," riep Boris driftig uit. „Kom eens hier, Paul, eu hoor waarvan de freule u beschuldigt. Luister duszij beweert dat u een politie-spion is en boos opzet tegen mij koestert, ja zelfs dat n heden be werkt had, dat ik dienst zon hebben opdat u het telegram in handen zou krijgen. Werp deze beschuldiging van u af, of bereid er u op voor met mij te duelleeren." Volborth deed alsof hij deze thea- traliache woorden hoogst amusant vond. „Wat? Wilt u een ambtenaar van op de uitgaven voor Te 's Hertogenbosch is Zaterdag een vergadering gehouden van vertegenwoor digers van 16 gemeenten in N. Brabant, waar de vraag behandeld is, in welk opzicht bezuinigd kan en moet worden op de uitgaven voor het personeel der In verband hiermede is aau de raden der gemeenten in de prov. N. Brabant een communiqué gezonden, waaraan we het volgende ontleenen de derde sectie, d ie u en uw hoogst geheimzinnige misdaad op het spoor is tot een duel uitdagen," riep hij, terwijl hij zijn toon in overeen stemming bracht met de stemming van een adjudant, „dat zou inderdaad- een nienwe manier zijn om met de sectie in relatie te treden. Als u deze be schuldiging uitbrengt, freule," gir.g hij nu voort, zioh met dezelfde theatrale deftigheid tot Irma wendend, op wier trot8eh gelaat, hooghartigheid en vrees om den voorrang streden, „dan zou ik die wel moeten aanvaarden, want de beleefdheid verbiedt mij iets iu twijfel te trekken wat u zegt, al is dit ook nog zoo bezwarend voor mij Hij had, ais bij intuïtie, de stand van zaken overzien. Irma had Boris voor hem gewaarschuwd en deze had de waarschuwing eerst spottend ver worpen en maakte die nu belachelijk. Dit paste uitstekend bij de plannen van Paul, die gaarne de verwijdering tusschen de geliefden wilde vergrooten, omdat hij dan in zijn optreden tegen Boris geen rekening had te houden met den invloed van Irma op hem. Of het jonge meisje dit voornemen inzag of niet, was geen uitgemaakte zaak, maar wel wendde zij een poging aan om hem den voet dwars te zetten. {Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1922 | | pagina 1