n°. m
109 jaargang.
m SAMENZWERING
Zaterdag 14 October 1922*
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Eenzamen.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Binnenland.
ABONNEMENT
Prijrf per kwartaal, in Goes f.2,-
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke' nummers 5 cent,
"Verschijnt: Maandag-, Wot
en Vrijdagavond.
noem
Uitgave N'aatnl. Vennootschap] Goeselie Courant
courant
Is het toeval, dat in de laatste jarea
meer dan vroeger misschien de aan
dacht zich licht op het bestaan van
eenzame menschen 't Kan zijn, dat
ook de ellende van het tijdperk na
den oorlog zich hier doet «elden
Immers is eenzaamheid nooit zoo be
nauwend als in neerdrukkende om
standigheden.
Wanneer het buiten stormt, krijgt
een gezellige familiekring dubbele aan
trekkelijkheid. Men moet. buiten ge
woond hebben, zoo écht buiten,
z/van God en menschen verlaten",
om de eigenaardige bekoring te besef
fen van een onweer bij nacht.
De duisternis buiten is volstrekt zij
wordt niet doorbroken door lichtschijn
sels uit vensters of van lantaarns zij
omringt heel de kleine wereld van het
huis als een zwarte, oDineedoogende
vijand. En het weerlicht, dat door die
duisternis barst, is even volstrektgeen
voorbereiding of tempering, doch plot
seling van den nacht, in den helleu
dag voor één oogenblik.
Het onweer is buiten gevaarlijk de
bulderende woede van den donder is
hier geen loos dreigementhet slaat
in, ginds aan de kimmen gloeit reeds
de brand.
Eigenaardige bekoring een familie
buiten, in den nacht, tijdens een on
weer. De knusheid van den gezelligen
kring onder veilig lamplicht vormt een
legenstelling, die weldadig werkt op
't gemr ed. Nu kent men elkanders
gemeenschap, nu mag de donder rom
melen en de bliksem flitsen, donder en
bliksem zijn attributen geworden, die
de gezelligheid verhoogen.
Dickens kan zulk een kring om het
haardvuur zoo kostelijk beschrijven.
Dikke, sneeuw bedekt het veld, hagel
giert tegen de ruiten, inaar de gast
heer werpt nog een houtblok op het
vuur en de gastvrouw schenkt een
nieuw glaasje punch in. De verteller
in 't gezelschap stopt zijn pijp en begint
een huiveringwekkende spookhistorie.
Hoe innig is het genot
Maar eenzamen tijdens het onweer
eenzamen tijdens den storm 1 Gelijk de
kring rondom Dicken's kerstvuur juist
als het op 't allergezelligst wordt,
denkt om den zwerver buiten de deur,
die op 't rechte inoment aanklopt en
beweldadigd mag bijschikken in den
kring, gaat ons medelijden in een tijd van
biltere ellende onwillekeurig uit naar
die ee?»zame menschen, die den harden
tijd moeten doorworstelen zonder steun
7an familie, vrienden of kennissen.
Iloevelen zitten er op hun eentje te
tobben. Niemand helpt ze uit den
noodlottigen kring hunner gedachten.
Niemand, die hun een hart onder den
riem steektniemand, die hun afleiding
verschaft door een opbeurend woord.
Voor menschen, die in gezelschap
leven, is de harde tijd niet zoo erg.
12
HIT HET ENSELSC*
TAN
HEADON HILL.
„U wilt hem dus aan zulk een lang
touw laten loopen dat hij zich zelf en
anderen daaraan kan ophangen. Arme
Irma! Constantijn Vassili zou zich in
zijn grif omkeeien als hij wist dat de
verloofde van zijn dochter zich in de
klauwen van de derde sectie bevindt,"
verzuchtte de vorst nu. Luister eens,
Volborth, zou men den jongen man
nog niet éénmaal de gelegenheid kun
nen geven om terug te keeren van zijn
ingeslagen weg ter wille van het
meisje zegt u hem, of zal ik het doen
indien u daarmee accoord gaat
welke gevolgen zijn genegenheid voor
Olga Palitzin reed» gehad heeft en
hem te waarschuwen dat hem gevaar
bedreigd, waarschijnlijk zou bij dau de
vorstin gaan haten en zien zich weder
met Irma te verzoenen. De domme
kerel zou dan zeker inzien dat hij
alleen als werktuig wordt gebruikt."
„Dat is zeer waar, Excellentie,* gaf
Volborth ten antwoord, „maar ik zou
Ze zullen hun oogenblikken hebben,
waarin zij gelijk buitenlieden tijdens
een onweer, de genoeglijkheid van het
gedeelde lijden evenzeer op prijs weten
te stellen als de genoeglijkheid van de
dubbele vreugd. Maar voor eenzame
menscben
Hoevelen hunner zouden hun gezel-
waard zijn! Had het toeval hen
in een kring van genooten gebracht,
ze zouden gewaardeerd zijn geworden
als prettige praters, als verstandige
denkers, als vrienden aan wie men iets
heeft. Maar het tieval heeft hun ge-
zeischap onthouden.
Het toeval heeft bun dezelfde parten
gespeeld als aan die trouwlustigen, die,
„niet in de gelegenheid met het andere
geslacht in atnrakiug te komen", in
de k-ant adverteereu. Soms adverteeren
ook zij een vrouw zoekt een vriendin,
een man zoekt een vriend. Maar een
bureau voor eenzamen op de wijze van
een huwelijksbureau ontbreekt tot op
dit oogenblik.
Toch zijn er instellingen in wording,
die op bureaux voor eenzamen gelijken In
kerkelijke zoowelals humanitaire kringen
belegt men avondjes, inzonderheid voor
eenzamen bestemd, en treedt men op
als bemiddelaar bij briefwisseling.
Zelfs is ook reeds van particuliere
zijde in de hoofdstad een onderneming
opgelicht, die zich onder meer ook het
lot van eenzamen aantrekt en van deze
bemiddelingsdiensten een loonend be
drijf tracht te maken. Deze instelling
zendt haar helpers en helpsters uit, b.v.
om zieken te bezoeken, die ander9 ver
laten zouden liggen, maar ook om ge-
Zinden gezelschap te houden, voor te
lezen of op andere wijze het leven te
veraangenamen. Men kan deze „betaalde
krachten" ontbieden, om een gids te
hebben bij het bezichtigen van musea,
tentoonstellingen of andere bezienswaar
digheden en ook om zich reisgezelschap
te verzekeren op uitstapjes.
Inderdaad voorziet zulk eeu instel
ling in een „behoefte des tijds". Nu
ook de hnlpverleening in al haar vor
men meer en meer wordt georganiseerd,
is een „vereeniging voor eenzamen"
niet langer dwaasheid. Doch men behoeft
zich vooralsnog niet bij zulk een ver
eeniging aau te sluiten, om op eigen
houtje in ziju onmiddellijke nabijheid
hem zelf graag als werktuig bezigen,
om het spoor van de anderen te krijgen."
„Maar als de arme drommel zich
daardoor in het verderf stort en een
trouw hart zoodoende gebroken wordt,"
merkte Lobanof nu op.
„Met zulke dingen houdt de derde
afdeeling zich niet op," hernam Vol
borth. „In zijn tegenwoordigen toestand
is Boris Dubrofski het best te verge
lijken bij een gevaarlijke bom, die
stellig los zou barsten indien wij hem
alles zeiden, want Anna Teigorin moet
dit gewaar worden. Het is toch immers
onze heiligste plicht om het leven van
de keizerin te beschermen f"
„Natuurlijk," antwoordde Lobanof,
ik zou zeker in uw plaats evengoed
den boer opofferen om de koningin te
redden, maar wel zou ik dit geloof
ik ten minste meer medelijden
hebben met den boer dan u schijnt te
bezitten, mijn vriend. Doet u echter
wat u niet laten kunt goeden nacht.»
Bij deze woorden greep de vorst zijn
pen in de hand en nam hij zijn arbeid
weer op, maar hij droomde geenszins
dat hij zijn eigen lot bezegelde toen
hij door zijn toewijding aan de keizerin
te bekennen aan zijn persoonlijke ge
voelens het zwijgen moest opleggen.
Zeer tevreden over het resultaat van
deze conferentie ging Volborth nu heen.
gelegenheid te vinden, eenzame zielen
te zoeken en uit haar eenzaamheid te
verlossen.
Ten slotte zal men echter slechts tot
op zekere hoogte tedding kunnen
biengen. Want ook ib de gezelligste
omgeving blijft ieder onzer, voorzoover
het zijn innigste aangelegenheden be
treft, toch op zichzelf aangewezen. In
het diepst vau ons hart zijn en blijven
wij altijd eenzaam.
DE CONFERENTIE
TE MOEDANIA-
Zooals te verwachten was hebben de
Kemalisten de voorstellen der geal
lieerden aanvaard de Turken zien
hierdoor hun wenschen vervuld zonder
dal zij er verder om zullen behoeven
te vechten. In den oorlog in het
Oosten is dus voorloopig eeu wapen
stilstand ingetreden, waaruit zich ten
slotte de vrede zal kunnen ontwikkelen.
Engeland heeft alleen de lenze van
de vrijheid der zoeëngten uit de
onderhandelingen te .Moedania gered.
Meer dan een leuze is het echter niet.
Deze vrijheid geldt, feitelijk alleen voor
den handel. In oorlogstijd zullen de
Turken, die nu door de geallieerden
zelve aan weerskanten dtr zeeëngten
zijn toegelaten, deze zeker sluiten.
Dat Griekenland de genomen beslis
singen zal goedkeuren, daaraan wordt
niet getwijfeld. Er wordt ook niet naar
Lloyd George
Zooals uit ons vorig overzicht bleek
is de politieke positie van Lloyd
George in Engeland een allesbehalve
benijdenswaardige. Hoe men de zaak
ook beziet, de Britsehe politiek heelt
In het Oosten het onderspit gedol
ven, d. w. z, de oorlogspolitiek van
Lloyd George. Lord Curzon heeft met
succes den vredespalm gezwaaid en aan
hem en aau generaal Haringtou is liet
te danken dat in de Levant geen
groote strijd ia ontketend, welke in
Britscb-lndië zijn tegenslag zou hebben
gehad, een strijd welke voor Engeland
weinig voordeel maar wel groot nadeel
zou hebben kunnen opleveren.
ADV ERTENT1ËN
van 15 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en KleeuwensjjA Ross' Drnkkcrs- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 18 nnr voormiddag.
WIWM—PWes
Vol smart ziet meu de prachtwerken
in de kachel verdttijnen. Maar.... sr
is niets aan te doen. De meubelen zijn
reeds verbrand en de zestienjarige zoon
is reeds aan longtering gestorven. Wil
bot elf-jarig kind gered worden dan
moet de kostbare boekerij worden op
geofferd. Dan treedt Iwau binnen, een
man met, eeu bot uiterlijk, muts op
het hoofd en pijp in den mond. Iwau
is de vroegere buisknecht. Maar thans
is hij conimnnisl en „gevolmachtigde"
des huizes eu hij kan de menschen
naar zijn believen het huis uitzetten.
Iwan Iwanowitsj spreekt naar de
boeken kijkend „Goed zoo, mijn zoon,
geef ze maar aan het vuurnuttelooze
rommel. Vijftig jaren ben ik oud ge
worden zonder lezeu of schrijven. Ben
ik nu minder dan die geleerde men
schen Zooals gij allen weet, heb ik
zelfs een grooten en eervollen en ver
antwoordelijken post. Ja, boeken schre
ven toen de menschen, die niets om
handen hadden en zich bedienen lieten
en deze boeken waren voor de rijken
en voornamenhet hoofd werd volge
stopt met alle soort domme rommel.
Die lieden waren allen zoo voor
naam en uit de hoogte, zij lieten
hunne vette lichamen in koetsen heen
en weer rijden. Nu sluipen zij kleintjes
rond en eten hun brood in het zweet
huns aanschijns. Heb ik niet altijd
gezegd Op onze straat komt ook nog
een feestdag
En dan die geleerden, die in hunne
boeken bsweren, dat de mensch zoo
en zoovtel eiwit en vet per dag noodig
heeft om te bestaan 1 Wat een larie
Hier in Rusland hebben milüoenen
menschen geleefd zonder een atoom van
deze substanties en zij leven nog. O,
ja, wat ik zeggen wou, ik kom om
warme kleeren voor ons schitterende
en dappere roode leger om hun
moeilijke leven voor onze veiligheid
iets pieizieriger te maken. De buiten-
landsche benden en kapitalisten willen
ons nog maar altijd niet met rust
laten, maar onze helden zullen hun
wel leeren. Maakt dus warm onder
goed en handschoenen en sokken
klaar voor overmorgen en breng die
bij het comité. En bijna zou ik ver
geten, waar ik eigenlijk voor kwam.
Morgenochtend, om elf uur moeien
alle bewoners van het huis zich bene
den in den binnenhof bevinden voor
de reiniging vau den vuilniskuil. Wie
niet komt of te laat komt, wordt uit
het huis verwijderd of gestraft."
Dat hij den raad van den ouden mii
nister hoog schatte, valt oiet te be
twijfelen maar wel of hij dezen inge
wonnen zon hebben, indien hij niet
verlangend was geweest zich zelf te
dekken, door een hoog geplaatst amb
tenaar in zijn vertrouwen te nemen,
die getuigenis kon afleggen van zijn
goede oedoelingeu indien zijn plan om
„Dubrofski te laten loopen" wellicht
juist het ongeluk bewerkte, dat bij
poogde te verhinderen. Dat dit gevaar
bestond, besefte hij zeer goed, maar hij
achtte het geringer dan de voeling met
de saamgezwerenen te verliezen en hij
hield er ook rekening mede, dat hij
niet alleen het leven van den czaar en
czarina moest beschermen maar hun
ook bewaren voor den schrik, die hen
bevangen zou, als zij vernamen dat
hun een troep misdadigers op de hielen
zat.
Nadat hij de vertrekken van vorst
Lobanof verlaten had, begaf Volborth
zich naar die welke het gevolg be
trokken had, maar hij vermoedde dat
de meesten hunner met het oog op het
militaire schouwspel van den volgenden
dag en de lange spoorreis naar Kiew,
zich reeds in hnn slaapkamers zouden
teruggetrokken hebben, en werkelijk
was dat ook zoo. Er waren maar twee
personen meer in de zaal eu hij had
Voor Engeland is deze gang van
zaken dus een gelukkige.
Wat doet nu een in het nauw
gebracht politicus
Hij gaat een groote redevoering
bouiien en brengt, daarbij het gezegde
van, naar we meenen, de Tay'lerand,
iu praktijk, dat woorden dieDen om de
gedachten te maskeeren.
Zoo Lloyd George. Hij zal Zaterdag
te Manchester eeu rede houden en zal
dan natuurlijk aautooneu dat hij het
is geweest, die in het. Oosten den
vrede beeft gebracht. De rol van
vredesduif, die de Engelschs premier
zoo gaarne speelt
Of hij deze rol echter zoo zal
kunnen vertolken, dat deze voor het
publiek levenswaar en geloofwaardig
wordt, is een tweede vraag.
De Daily Express voorspelt het einde
van het bondgenootschap tusschen
conservatieven en de liberale coalitie
mannen. De Daily Chronicle, het blad
van Lloyd George, acht een algemeene
verkiezing vóór Kerstmis onvermijde
lijk. In arbeiderskringen zou men een
onverwijld beroep op de kiezers ten
zeerste toejuichen, daar op winst voor
de arbeiders wordt gehoopt.
De sultan afgetreden-
De sultan van Turkije is thans
definitief afgetreden eu de groote
nati nale vergadering van Angora heeft
dit ontslag iu dank aanvaard. Voorde
Kemalisten is het dan ook niet anders
dan gunstigde sultau was steeds
hun tegenstander en op den nieuwen
functionaris zullen zij ongetwijfeld
grooten invloed weten uit te oefenen.
Het financieel commissariaat van
Angora heeft van deze gelegenheid
gebruik gemaakt met er aan te her
inneren dat alle overeenkomsten eu
besluiten van de regeering van den
sultan van 16 Maart 1920 af ongeldig
zijn. Met andere woorden, de nala
tenschap wordt slechts gedeeltelijk
aanvaard.
De machthebbers.
In een brief in de N. R. Crt. wordt
een scherp licht geworpen op de ver
houding tusschen de intellectueelen en
de machthebbers in Rusland.
In een gezin is men genoodzaakt
als brandstof te bezigenboeken.
juist het minst verwacht die beiden
daar bij elkaar te vinden. Boris Du
brofski eu Irma Vassili stonden samen
iu een der hoeken van de zaal. Als hij
het meest onteerende vau alle werk
zaamheden te verrichten had, namelijk
iemand af te luisteren, gevoelde Vol
borth altijd iets als verachting voor
zich zelf, en derhalve betreurde fijj het
geenszins dat zij hem beiden zagen nog
vóór dat hij een paar stappen de zaal
in had gedaan, maar zelfs in dat korte
oogenblik had hij al opgemerkt dat zij
volstrekt zich niet als eeu minnend
paartje voordeden en hij vermoedde
zelfs dat hij hen gestoord had in een
twistgesprek, waarvan bij zelf waar
schijnlijk het onderwerp was geweest.
„Zie, daar hebt u nu dien vreese-
lijken intrigant," riep Boris driftig
uit. „Kom eens hier, Paul, eu hoor
waarvan de freule u beschuldigt.
Luister duszij beweert dat u een
politie-spion is en boos opzet tegen
mij koestert, ja zelfs dat n heden be
werkt had, dat ik dienst zon hebben
opdat u het telegram in handen zou
krijgen. Werp deze beschuldiging van
u af, of bereid er u op voor met mij
te duelleeren."
Volborth deed alsof hij deze thea-
traliache woorden hoogst amusant vond.
„Wat? Wilt u een ambtenaar van
op de uitgaven voor
Te 's Hertogenbosch is Zaterdag een
vergadering gehouden van vertegenwoor
digers van 16 gemeenten in N. Brabant,
waar de vraag behandeld is, in welk
opzicht bezuinigd kan en moet worden
op de uitgaven voor het personeel der
In verband hiermede is aau de raden
der gemeenten in de prov. N. Brabant
een communiqué gezonden, waaraan
we het volgende ontleenen
de derde sectie, d ie u en uw
hoogst geheimzinnige misdaad op het
spoor is tot een duel uitdagen," riep
hij, terwijl hij zijn toon in overeen
stemming bracht met de stemming van
een adjudant, „dat zou inderdaad- een
nienwe manier zijn om met de sectie
in relatie te treden. Als u deze be
schuldiging uitbrengt, freule," gir.g hij
nu voort, zioh met dezelfde theatrale
deftigheid tot Irma wendend, op wier
trot8eh gelaat, hooghartigheid en vrees
om den voorrang streden, „dan zou ik
die wel moeten aanvaarden, want de
beleefdheid verbiedt mij iets iu twijfel
te trekken wat u zegt, al is dit ook
nog zoo bezwarend voor mij
Hij had, ais bij intuïtie, de stand
van zaken overzien. Irma had Boris
voor hem gewaarschuwd en deze had
de waarschuwing eerst spottend ver
worpen en maakte die nu belachelijk.
Dit paste uitstekend bij de plannen
van Paul, die gaarne de verwijdering
tusschen de geliefden wilde vergrooten,
omdat hij dan in zijn optreden tegen
Boris geen rekening had te houden
met den invloed van Irma op hem.
Of het jonge meisje dit voornemen
inzag of niet, was geen uitgemaakte
zaak, maar wel wendde zij een poging
aan om hem den voet dwars te zetten.
{Wordt vervolgd).