Fj (El L ¥T¥ Ha VERVANGl N - - ATÏI i IUI TER N°. 60. 109 jaargang. Zaterdag 20 Mei 1922 Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. On-wetenschappelijke genezingen. FEUILLETON. Hoe de schooier bruigom werd. BUITENLAND. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes fj2, buiten Goes f 2,—, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. (iOESCHE Uitgave Nasmil. Vennootschap Ctoescke Courant ADVERTENTIËN van 15 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels fj2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot. 13 nnr voormiddag. COURANT De tijd van Sequah, den knijpgragen wonderdokter, ligt al ver achter ons. Zijn geneeswijze berustte ongetwij feld op suggestie maar daarnaast hield hij van een bombastische reclame, die op zijn geheeie optreden den stempel van een voordeelig kwakzalvers-zaakje drukte. Hij reisde met een muziekkorps, maar de Turksche trom en al de blaasin strumenten waren in den regel niet bij machte zooveel lawaai te maken, dat het gegil der van alle kanten gekne pen patiënten daardoor overstemd werd. Maar dat alles werkte er toe mede patiënten en toeschouwers zóó te sug- gereeren dat de eersten geloofden ge nezen te zijn en de laatsten steeds enthousiaster hun bewondering en vol doening over dergelijke bovenmensclie- lijke prestaties te kennen gaven. De hoofdzaak, althans voor Sequah, was, dat de zalen waarin hij optrad, avond aan avond tot den nok toe ge vnld waren en dat al die belangstel lenden bij het binnenkomen een finan cieel offer ten bate van den //wonder dokter" gebracht hadden. Andere tijden, andere zeden. Wij hebben thans onze //wonder dokters" die er een geheel and.-re werkwijze op na houden. En, zooals plotseling telepathen als paddestoelen uit den grond kwamen, toen Rubini de eerste eensationeele proeven op dat gebied geleverd h»d, zoo duiken er thans allerlei ,,psycho- theropeuten" op, nu //professor» Otto Olto zijn openbare genezingsvoorstel- lingen is begonnen. Het zjjn deze „geneeskundigen", die thans in alle plaatsen van eenige be- teekenis de aandacht voor hun won dere verrichtingen vragen en bet loont daarom zeer zeker de moeite aan hun optreden een korte bespreking te wijden. Wanneer men ons vraagt of wij aan hun genezende kracht al dan niet ge loof hechten, dan is daarop niet met een eenvoudige ontkenning ot bevesti ging te antwoorden. Wij wenschen ons geenszins te scha ren in de rijen van hen, die van deze „wonderdokters" de eenig mogelijke hulp voor tal van menschelijke wrakken verwachten, maar wij plaatsen ons evenmin op het standpunt, dal alleen en uitsluitend de aan onze universi teiten opgeleide artsen de bekwaam heden tot genezing van zieken en lijdenden zouden bezitten. De ernstige aandacht, die van regeeringszijde gewijd is aao de resultaten, door vele onbevoegd genees kundigen verkregeD, wijzen er wel op, dat men ook van overheidszijde het starre standpunt niet steeds in alle omstandigheden wil blijven innemen. Er is door tal van op den voor grond tredende personen op de moge- lijkheid van genezende kracht van mannen, ook buiten het corps medici gewezen, al is het te begrijpen, dat door sommigen der universitair opge leiden de gedachte, dat allee» de bevoegden bekwamer zouden zijn, met hand en tand is verdedigd. Toch treft ons deze „concurrentie strijd" steeds als iets onwenscbelijks, evenals wij het betreuren, dat vee artsen over het algemeen met een minachtend schouderophalen spreken over door „onbevoegden" samenge stelde middelen ter bestrijding van mond- en klauwzeer. Wij begrijpen heel goed, dat er zeer veel kaf onder het koren kan schuilen maar ia het per sé onmogelijk, dat een niet universitair opgeleide een genees middel vindt dat den gestudeerde ont gaan is Eq is het ten slotte onmogelijk, dat mannen als //professor" Otto Otioeen kracht ten goede op hun „patiënten" kunnen uitoefenen, die een arts gewoonlijk niet bij machte is te geven f Steeds duidelijker blijkt, dat vele ziekten niet aan organische gebreken maaraan inbeelding,aan zenuwstoringen 20 DOOR C. DE BL.Y. Schrijver van //Drie maanden Schooier" Motto//Mensch durf te leven". ,,'t Werd gezellig een algeheele danspartij Usje draaide plotseling rond met den jongeman van de vijfentwintig centiem- vreugde. De heer Azijnman vroeg aan Ma of ze ook stepte wat H.Ed. in den kelder niet aandurfdeen Pa aangestoken door de aigemeene vroolijkheid danste ten slotte met Mevrouw Augurkjesman, zoodat dezelve haar „tassie" vergeten was. Na herhaaldelijk roepen van„Dames Heeren" kreeg ik eindelijk gehoor. Ik wees hen op 't feit dat 't lijd voor de lunch werd en vroeg onschuldig in welk hotel ze logeerden//In Comte d'Egmont nu dat is toevallig..." dan zouden we gemeenschappelijk een stukje gaan eten Even nog liet ik hun de mooie Gotische zaal boven den kelder zienwaar de vloer een invloeden. Het is mogelijk, dat die kracht niet aaugeleeid maar aangeboren wordt, maar wanneer dan blijkt dat ze de menschheid ten goede kan komen, is het toch verkeerd den bezitters dezer gate van overheidswege te beletten daarvan een heilzaam gebruik te maken. Wij zijn niet blind voor het gevaar van het optreden van talrijke bedrie gers maar er moet tenslotte een schif ting tussehen g. eden en kwaden moge lijk zijn. Het feit, dat een man a's prof. Otto Otto voor de be,oordeeling zijner patiënten de medewerking van ver schillende doktoren geniet, het feit, dat vele artsen hun „zenuwpatiënten" naar hem en zijn navolgers verwijzen, het feit, dat in het Ned, Tijdschrift voor Geneeskunde de waarde van zijn arbeid erkend is geworden, doet ons de hoop koesteren, dat in de toskomst bevoegd heid tot genezen niet, uitsluitend meer aan universitaire opleiding zal gelxn- den zijn. Wij hebben met eigen oogrn de schitterende resultaten van diverse „behandelingen" kunnen constateeren. Terwijl de Engelsche premier.met zootee! iuspannitig heeft bewerkt, dat de conferentie te. Genua, die zoo weinig tastbare resultaten heeft opgeleverd, tenminste haar levensdraad niet plot seling zag afgeknapt, ziet hij in eigen land teruggekomen, zijn coaiilieregee» ring bedrjigd met aftreden. De reden van deze plotselinge be dreiging is niet eens bizonder gewichtig. Het betreft maar alleen de verwerping van het regeeringsvoorstel om 5 pCt. af te trekken van de onderwijzerssa larissen voor hun pensioenbijdrage. Het ontwerp zelf is een uitvloeisel van de bezuinigingsvoorstellen van de Geddes- eoramissie en het merkwaardige geval doet zich voor (lat juist de groepen, die het meest om bezuiniging hebbeu geroepen, nu tegen hebben gestemd. Hier komt weer een der schaduw zijden van het verkiezingsstelsel aan den dag, waarbij niet altijd het gevoel voor landsbelang maar het gevoel van de macht van een uitgebreid kiezers corps, m dat geval de onderwijzers, bij fff II \\m L - - ■- zijn te wijten. Wij leven nu eenmaal in een tijd van gejaagdheid, van zenuw- en ziels ziekten en wie als wij de hulpzoekende en naar bevrijding snakkende onge lukkige!) het podium vaneen „wonde- dokter" heeft zien hestonnen, gevoelt hoeveel goeds zoo iemand toch ver richten kan wanneer hij er werkelijk in slaagt zijn „patiënten" te genezen door hun het onwrikbare geloof van hun volkomen genezing iu te prenten. Het geldt hier ten slotte slechts een overbrenging van wil en overtuiging van een doelbewust handelend, zijn wilskracht concentreerend man o p een nerveuze onevenwichtige natuur, die het slachtoffer van een ziekte-deuk- beeld is. Het is slechts te betreuren, dat er onder de artsen niet meer gevondeD worden, die, naast de hun uitsluitend behoorende kennis tot genezing van tal van organische gebreken, ook de ge schiktheid en de kracht bezitten door een suggestieve» invloed het zenuw en zieleleven hunner patiënten te be- doolhof voorstelt. In deze zaal is 't inlichtingsbureau gevestigd. Toen gin gen we naar 't hotel. We spraken af over vijftien minuten allen beneden te zijn, en zoo was ik 'n verrel uur m'n eigen meester. Ik had echter buiten den waard, in dit geval buiten Meneer de Leeuw gerekend. Na vijf minuten klampte hij me aan met„Weet u ook de pos hier in de buurt f" „Jawel Meneer, hier de straat uit en „Och wil U dit telegram even weg brengen Ik gaf 't even later aan den piccolo met een franc fooi 1 Even later „Och meheer de gisSaartje hel zoo'n buikpijn, wil U even wat pepermuntolie halen Zeker Mevrouw. Eindelijk begonnen we aan de lunch. Mevrouw Augurkjesman kwam triom fantelijk naar me toeIk het 't gefonde't lag op me kamer..,. 1" Hier hep U wat voor U moeite en metéén drukte ze me genadiglijk een dubbeltje in m'n hand. Toch wel leuk Gids te zijn.„as je je bes doet valt d'r altijd wat af..." Dit meende de heer de Leeuw ook die me behalve de telegramkosten.tien centimes fooi gaf.waar ik den piccolo een franc of te wel 100 cen times gaf verspeelde ik d'r nog En nu moge men van ongeioovige of partijdige zijde opmerken, dat al die genezingen slechts tijdelijk ziju, ten slotte is dit iets wat nog nader zal moeten blijken. Maar zelfs al ware dit zoo, dan nog zouden wij geenszins de handelingen willen belemmeren van een wilskrachtig man, die er in slaagt tal van onge- lukkigen voor koiteren of langeren tijd bun gezondheid en levenslust te her geven. Het wei'elend ingrijpen van de overheid bij dergelijke genezings demonstraties bewijst wei, dat men van de nadeelen daarvan niet streng over tuigd is en werkelijk rekening wil houden met den krachtigen roep om hulp van tallooze ongelukkigeu. Laten wij hopen, dat spoedig de tijd aanbreekt, dat mannen als Otto Otto, naast en in samenwerking met de erkende doktoren, wettelijk bevoegd zijn hun genezende kracht ten bate van de lijdende menschheid aan te wenden. negentig. De tafelverdeeliug was bijzonder aardig Ma zat tussehen 't zuur in, nml. mijnheer Azijnman en Augurkjes dito- Pa als dierenvriend was geflankeerd door de tleeren de Leeuw en de Haas terwijl Usje'B tafelheeren Druif en Citroen genaamd, meer speciaal de fruitafdeeling vertegenwoordigden. En ik.Och mijn trek ging zoo lang zamerhand over want.ik had geen minuut rust. Tante Saar, de vrouw van den kleinen dikkert bleek een edelmoedig hart te bezitten, zij toch verkondigde: „As je werkt mot je ook ete," en bracht zulks als volgt in toepassing. „Och meheer de Gis ik kan me koffertje niet ope krijge, zou U me efe wille helpe.en tegelijk stond ze op, zij had al wat gegeten, en verwachtte, dat ik mee zou gaan, voor dames ben ik steeds galant, dus kreeg ik geen lunch. Ma zat toen we teug kwamen ee» sinaasappeltje te schillen, wat nog een kleine woordenwisseling uitlokte. Luis tert een zekere meneer Salomons (nog niet aan U voorgesteld of sprekende ingevoerd vond dat er dit jaar buitengewoon veel van die vruchten waren. „Wat je maar véél noemt" merkte mevrouw Augurkjesman aan (die vele parlementsleden den doorslag geeft. De uitslag zelf is aanstonds telegra fisch aan Lloyd George medegedeeld, terwijl Chamberlain de ministers bij eenriep tot het houdeu van een infor- meele bespreking omtrent de houding, door de regeerisg aan te nemen. Men verwacht, dat er in het Lagerhuis een regeeringsverklaring zal worden afge legd. Men meent evenwel, dat de regee ring, die in een beter bezet Huis zeker was geweest van een overstelpende meerderheid, in dit vijandig votum geon reden zal zien om af te treden. Dat de vervolgconferentie van den Volkenbond in den Haag zal worden gebonden, wil er bij de Russen nog niet in. Deze hebben behalve Stock holm un ook nog Weenen genoemd. Zij kunnen het aan ons land niet vergeven, dat onze zoo correcte afge vaardigden in Genua duidelijk hebben getoond met de Russische wilde mannen geen connecties te willen aanknoopen. Garrulus schrijft daarover in het Vaderland goeiert was nou altijd in de con tramine). „As of jij d'r verstand van hept" was des heeren Salomons repliek „ben ik importeur of ben jij het f" 't Kan me gestole worde wat e lef. Hij is importeur 11 „Ik sjeg asdat d'r net zooveel binne as andere jare.» Nu is 't verder verloop dezer dis cussie niet interessantik stipte het alleen even aan, om U een indruk te geven van den werkelijk prettige! con versatietoon. „Dames en Heeren" begon ik weer, hier in de buurt is een schitterend n.l. „het kasteel van We hebben in Genua blijkbaar een onguustigen indruk op de Russen Laarne". Voelt het geëerde gezelschap er iels voor om dat te gaan bezichti gen f" Doodsche stilte allen keken me vol stomme verbazing aan, ik meende die zwijgt, stemt toe, en ver volgde „we kannen per rijtuig, per trein of per auto gaan „Of met 'n vliegmachien" grinnikte de heer de Leeuw, Groofe hilariteit, 't Is toch zoo'n gynponum» hoorde ik opmerken Gaat U door meheer de Gis." „Dus, zooals de Heer de Leeuw op merkte we gaan per vliegmachine," meende ik vroolijk. „Is de man gek ik van me leve niet in de lucht achenebbis, ben ik daarvoor naar België gekomme, om me We zijn er met onze most perfect gentlemen uitgekomen. Waarom hebben wij David Wijnkoop niet gestuurd, met hel handboek voor den revolutionnair in zijn zak Of desnoods van Stape'e, die toch ook de kunst verstaat niemendal te zeggen in eeu wolkbreuk van woorden f Wij hadden dan dadelijk op goeden voet met de Russen gestaan en ze zouden niets tegen den Haag ingebracht hebben. AVe zijn te netjes voor den dag geltomen, dat is zeker. Het Haagsche kuchje, met het handje voor den mond is wereldvermaard. En het honneponnig vredespaleisje is op prentbriefkaarten door alle landen verspreid. Het is nu aan ons, om te bewijzen, dat wij niet zoo goed zijn als de faam ons heeft afgeschilderd. En om de Russen zich hier thuis te laten gevoelen. Want zij komen, de Russen, zij komen in den Haag Laten wij in dien tijd allemaal kaviaar eten. En tartine a la Russe. Laten wij hen voorstellen aan den trots van onze Kamer, die de beenen op den lessenaar legt en er boter hammen uit een stukkezakje eet. Laten wij hen bij een sammovar noo- digen, waaruit de dames, die de kracht hunner longen in en buiten het par lement hebben gedemonstreerd, thee zullen serveeren. Laten wij hen naar het Stille Strand geleiden, waar honderdtallen Isidora Duncan's rondloopen. Laten wij hen brengen naar het bureau van het Vaderland, waar de kunstlievende bevolking zich verdringt om steuD-aandeelen voor de Nationale Opera le koopeu. Laten wij hen rondleiden langs de woningen van het Theresia-eu het St. Helenahofje, om te laten ruiken, dat alles wat Hègsch is, nog geen geurtje van patchouli verspreidt, Hun de gesprongen banken laten zien, onze anaemiscke portemonnaies, onze onbetaalde rekeningen. Zij moeten vooral niet denkeD, dat zij alléén schulden hebben En om hun veoral goed te late! uitkomen, dat wij hen zeer sympathiek gezind zijn, zal ik de heeren uit Mos kou in mijn werkkamer brengen, die behangen is met de stukken der zesde Emissie, van dea Nicolai spoorweg, den spoorweg Ore!Koersk en andere Russische papieren van onwaarde. Den Haag wordt conferentiestad. Uit nadere berichten blijkt, dat de Russen hun tegenstand hebben opge geven, nadat verklaard werd, dal, als Nederland de Russen tot deelneming aan de conferentie uitnoodigde, daar mede gelijktijdig werd gezegd, dat de Russen dezelfde rechten van gastvrij heid als de andere delegaties zouden genieten. Daarmede was de moeilijkheid opgelost. De Russen gaven verder ver- nek te brekevond mevrouw Augurkjesman. „Stil nou... 't is maar 'n gemmetje." Men keek mij in afwachting aan. Welnu dan Dames en Heeren, 'tis nu vijf minuten voor twee en tegen drieën gaat er een trein vanaf de Toekomst- straat. We hebben dus krap een uur, willen we dan nu langzaam opwande len „Met U permissie meheer de Gis, je hep dat nou wel aardig bedacht, maar wat kos die reis „Ja, diit vind ik ook, wat kost ut klonk het van alle kanten. „Nu dat zal U nog wel meevallen vóór den oorlog was het bezichtigen 25 centiem, misschien dat het nu „Zeg maar gerust een franc", vulde de heer Salomons aan," alles is vier maal zoo duur." „Net so as jou sinaasappelen" troefde venijnig Mevrouw Augurkjesman „Wat heb je toch met mijn sinaas. appele't lijk wel alsof je heibel wil make rik seg toch ook nies over jou tweedehans affairetje'k sou me mond maar houwe (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1922 | | pagina 1