Fj
(El
L
¥T¥
Ha
VERVANGl
N
- -
ATÏI
i
IUI
TER
N°. 60.
109 jaargang.
Zaterdag 20 Mei 1922
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
On-wetenschappelijke
genezingen.
FEUILLETON.
Hoe de schooier
bruigom werd.
BUITENLAND.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes fj2,
buiten Goes f 2,—,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
(iOESCHE
Uitgave Nasmil. Vennootschap Ctoescke Courant
ADVERTENTIËN
van 15 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels fj2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot. 13 nnr voormiddag.
COURANT
De tijd van Sequah, den knijpgragen
wonderdokter, ligt al ver achter ons.
Zijn geneeswijze berustte ongetwij
feld op suggestie maar daarnaast hield
hij van een bombastische reclame, die
op zijn geheeie optreden den stempel
van een voordeelig kwakzalvers-zaakje
drukte.
Hij reisde met een muziekkorps, maar
de Turksche trom en al de blaasin
strumenten waren in den regel niet bij
machte zooveel lawaai te maken, dat
het gegil der van alle kanten gekne
pen patiënten daardoor overstemd werd.
Maar dat alles werkte er toe mede
patiënten en toeschouwers zóó te sug-
gereeren dat de eersten geloofden ge
nezen te zijn en de laatsten steeds
enthousiaster hun bewondering en vol
doening over dergelijke bovenmensclie-
lijke prestaties te kennen gaven.
De hoofdzaak, althans voor Sequah,
was, dat de zalen waarin hij optrad,
avond aan avond tot den nok toe ge
vnld waren en dat al die belangstel
lenden bij het binnenkomen een finan
cieel offer ten bate van den //wonder
dokter" gebracht hadden.
Andere tijden, andere zeden.
Wij hebben thans onze //wonder
dokters" die er een geheel and.-re
werkwijze op na houden.
En, zooals plotseling telepathen als
paddestoelen uit den grond kwamen,
toen Rubini de eerste eensationeele
proeven op dat gebied geleverd h»d,
zoo duiken er thans allerlei ,,psycho-
theropeuten" op, nu //professor» Otto
Olto zijn openbare genezingsvoorstel-
lingen is begonnen.
Het zjjn deze „geneeskundigen", die
thans in alle plaatsen van eenige be-
teekenis de aandacht voor hun won
dere verrichtingen vragen en bet loont
daarom zeer zeker de moeite aan hun
optreden een korte bespreking te
wijden.
Wanneer men ons vraagt of wij aan
hun genezende kracht al dan niet ge
loof hechten, dan is daarop niet met
een eenvoudige ontkenning ot bevesti
ging te antwoorden.
Wij wenschen ons geenszins te scha
ren in de rijen van hen, die van deze
„wonderdokters" de eenig mogelijke
hulp voor tal van menschelijke wrakken
verwachten, maar wij plaatsen ons
evenmin op het standpunt, dal alleen
en uitsluitend de aan onze universi
teiten opgeleide artsen de bekwaam
heden tot genezing van zieken en
lijdenden zouden bezitten.
De ernstige aandacht, die van
regeeringszijde gewijd is aao de
resultaten, door vele onbevoegd genees
kundigen verkregeD, wijzen er wel op,
dat men ook van overheidszijde het
starre standpunt niet steeds in alle
omstandigheden wil blijven innemen.
Er is door tal van op den voor
grond tredende personen op de moge-
lijkheid van genezende kracht van
mannen, ook buiten het corps medici
gewezen, al is het te begrijpen, dat
door sommigen der universitair opge
leiden de gedachte, dat allee» de
bevoegden bekwamer zouden zijn, met
hand en tand is verdedigd.
Toch treft ons deze „concurrentie
strijd" steeds als iets onwenscbelijks,
evenals wij het betreuren, dat vee
artsen over het algemeen met een
minachtend schouderophalen spreken
over door „onbevoegden" samenge
stelde middelen ter bestrijding van
mond- en klauwzeer.
Wij begrijpen heel goed, dat er zeer
veel kaf onder het koren kan schuilen
maar ia het per sé onmogelijk, dat een
niet universitair opgeleide een genees
middel vindt dat den gestudeerde ont
gaan is
Eq is het ten slotte onmogelijk, dat
mannen als //professor" Otto Otioeen
kracht ten goede op hun „patiënten"
kunnen uitoefenen, die een arts
gewoonlijk niet bij machte is te geven f
Steeds duidelijker blijkt, dat vele
ziekten niet aan organische gebreken
maaraan inbeelding,aan zenuwstoringen
20
DOOR
C. DE BL.Y.
Schrijver van //Drie maanden Schooier"
Motto//Mensch durf te leven".
,,'t Werd gezellig een algeheele
danspartij
Usje draaide plotseling rond met den
jongeman van de vijfentwintig centiem-
vreugde. De heer Azijnman vroeg aan
Ma of ze ook stepte wat H.Ed.
in den kelder niet aandurfdeen
Pa aangestoken door de aigemeene
vroolijkheid danste ten slotte met
Mevrouw Augurkjesman, zoodat dezelve
haar „tassie" vergeten was.
Na herhaaldelijk roepen van„Dames
Heeren" kreeg ik eindelijk gehoor.
Ik wees hen op 't feit dat 't lijd voor
de lunch werd en vroeg onschuldig
in welk hotel ze logeerden//In
Comte d'Egmont nu dat is toevallig..."
dan zouden we gemeenschappelijk een
stukje gaan eten Even nog liet ik
hun de mooie Gotische zaal boven den
kelder zienwaar de vloer een
invloeden.
Het is mogelijk, dat die kracht niet
aaugeleeid maar aangeboren wordt,
maar wanneer dan blijkt dat ze de
menschheid ten goede kan komen, is
het toch verkeerd den bezitters dezer
gate van overheidswege te beletten
daarvan een heilzaam gebruik te maken.
Wij zijn niet blind voor het gevaar
van het optreden van talrijke bedrie
gers maar er moet tenslotte een schif
ting tussehen g. eden en kwaden moge
lijk zijn.
Het feit, dat een man a's prof. Otto
Otto voor de be,oordeeling zijner
patiënten de medewerking van ver
schillende doktoren geniet, het feit, dat
vele artsen hun „zenuwpatiënten" naar
hem en zijn navolgers verwijzen, het
feit, dat in het Ned, Tijdschrift voor
Geneeskunde de waarde van zijn arbeid
erkend is geworden, doet ons de hoop
koesteren, dat in de toskomst bevoegd
heid tot genezen niet, uitsluitend meer
aan universitaire opleiding zal gelxn-
den zijn.
Wij hebben met eigen oogrn de
schitterende resultaten van diverse
„behandelingen" kunnen constateeren.
Terwijl de Engelsche premier.met
zootee! iuspannitig heeft bewerkt, dat
de conferentie te. Genua, die zoo weinig
tastbare resultaten heeft opgeleverd,
tenminste haar levensdraad niet plot
seling zag afgeknapt, ziet hij in eigen
land teruggekomen, zijn coaiilieregee»
ring bedrjigd met aftreden.
De reden van deze plotselinge be
dreiging is niet eens bizonder gewichtig.
Het betreft maar alleen de verwerping
van het regeeringsvoorstel om 5 pCt.
af te trekken van de onderwijzerssa
larissen voor hun pensioenbijdrage. Het
ontwerp zelf is een uitvloeisel van de
bezuinigingsvoorstellen van de Geddes-
eoramissie en het merkwaardige geval
doet zich voor (lat juist de groepen,
die het meest om bezuiniging hebbeu
geroepen, nu tegen hebben gestemd.
Hier komt weer een der schaduw
zijden van het verkiezingsstelsel aan
den dag, waarbij niet altijd het gevoel
voor landsbelang maar het gevoel van
de macht van een uitgebreid kiezers
corps, m dat geval de onderwijzers, bij
fff II \\m
L - -
■-
zijn te wijten.
Wij leven nu eenmaal in een tijd
van gejaagdheid, van zenuw- en ziels
ziekten en wie als wij de hulpzoekende
en naar bevrijding snakkende onge
lukkige!) het podium vaneen „wonde-
dokter" heeft zien hestonnen, gevoelt
hoeveel goeds zoo iemand toch ver
richten kan wanneer hij er werkelijk
in slaagt zijn „patiënten" te genezen
door hun het onwrikbare geloof van
hun volkomen genezing iu te prenten.
Het geldt hier ten slotte slechts een
overbrenging van wil en overtuiging
van een doelbewust handelend, zijn
wilskracht concentreerend man o p een
nerveuze onevenwichtige natuur, die
het slachtoffer van een ziekte-deuk-
beeld is.
Het is slechts te betreuren, dat er
onder de artsen niet meer gevondeD
worden, die, naast de hun uitsluitend
behoorende kennis tot genezing van tal
van organische gebreken, ook de ge
schiktheid en de kracht bezitten door
een suggestieve» invloed het zenuw
en zieleleven hunner patiënten te be-
doolhof voorstelt. In deze zaal is 't
inlichtingsbureau gevestigd. Toen gin
gen we naar 't hotel. We spraken af
over vijftien minuten allen beneden te
zijn, en zoo was ik 'n verrel uur m'n
eigen meester. Ik had echter buiten
den waard, in dit geval buiten Meneer
de Leeuw gerekend. Na vijf minuten
klampte hij me aan met„Weet u ook
de pos hier in de buurt f"
„Jawel Meneer, hier de straat uit
en
„Och wil U dit telegram even weg
brengen
Ik gaf 't even later aan den piccolo
met een franc fooi 1
Even later
„Och meheer de
gisSaartje hel zoo'n buikpijn, wil
U even wat pepermuntolie halen
Zeker Mevrouw.
Eindelijk begonnen we aan de lunch.
Mevrouw Augurkjesman kwam triom
fantelijk naar me toeIk het 't
gefonde't lag op me kamer..,. 1"
Hier hep U wat voor U moeite en
metéén drukte ze me genadiglijk een
dubbeltje in m'n hand.
Toch wel leuk Gids te zijn.„as
je je bes doet valt d'r altijd wat af..."
Dit meende de heer de Leeuw ook die
me behalve de telegramkosten.tien
centimes fooi gaf.waar ik den
piccolo een franc of te wel 100 cen
times gaf verspeelde ik d'r nog
En nu moge men van ongeioovige
of partijdige zijde opmerken, dat al
die genezingen slechts tijdelijk ziju,
ten slotte is dit iets wat nog nader
zal moeten blijken.
Maar zelfs al ware dit zoo, dan nog
zouden wij geenszins de handelingen
willen belemmeren van een wilskrachtig
man, die er in slaagt tal van onge-
lukkigen voor koiteren of langeren tijd
bun gezondheid en levenslust te her
geven.
Het wei'elend ingrijpen van de
overheid bij dergelijke genezings
demonstraties bewijst wei, dat men van
de nadeelen daarvan niet streng over
tuigd is en werkelijk rekening wil
houden met den krachtigen roep om
hulp van tallooze ongelukkigeu.
Laten wij hopen, dat spoedig de tijd
aanbreekt, dat mannen als Otto Otto,
naast en in samenwerking met de
erkende doktoren, wettelijk bevoegd zijn
hun genezende kracht ten bate van de
lijdende menschheid aan te wenden.
negentig.
De tafelverdeeliug was bijzonder
aardig
Ma zat tussehen 't zuur in, nml.
mijnheer Azijnman en Augurkjes dito-
Pa als dierenvriend was geflankeerd
door de tleeren de Leeuw en de Haas
terwijl Usje'B tafelheeren Druif en
Citroen genaamd, meer speciaal de
fruitafdeeling vertegenwoordigden. En
ik.Och mijn trek ging zoo lang
zamerhand over want.ik had geen
minuut rust. Tante Saar, de vrouw
van den kleinen dikkert bleek een
edelmoedig hart te bezitten, zij toch
verkondigde: „As je werkt mot je
ook ete," en bracht zulks als volgt in
toepassing. „Och meheer de Gis ik
kan me koffertje niet ope krijge, zou
U me efe wille helpe.en tegelijk
stond ze op, zij had al wat gegeten,
en verwachtte, dat ik mee zou gaan,
voor dames ben ik steeds galant, dus
kreeg ik geen lunch.
Ma zat toen we teug kwamen ee»
sinaasappeltje te schillen, wat nog een
kleine woordenwisseling uitlokte. Luis
tert een zekere meneer Salomons (nog
niet aan U voorgesteld of sprekende
ingevoerd vond dat er dit jaar
buitengewoon veel van die vruchten
waren.
„Wat je maar véél noemt" merkte
mevrouw Augurkjesman aan (die
vele parlementsleden den doorslag geeft.
De uitslag zelf is aanstonds telegra
fisch aan Lloyd George medegedeeld,
terwijl Chamberlain de ministers bij
eenriep tot het houdeu van een infor-
meele bespreking omtrent de houding,
door de regeerisg aan te nemen. Men
verwacht, dat er in het Lagerhuis een
regeeringsverklaring zal worden afge
legd. Men meent evenwel, dat de regee
ring, die in een beter bezet Huis zeker
was geweest van een overstelpende
meerderheid, in dit vijandig votum geon
reden zal zien om af te treden.
Dat de vervolgconferentie van den
Volkenbond in den Haag zal worden
gebonden, wil er bij de Russen nog
niet in. Deze hebben behalve Stock
holm un ook nog Weenen genoemd.
Zij kunnen het aan ons land niet
vergeven, dat onze zoo correcte afge
vaardigden in Genua duidelijk hebben
getoond met de Russische wilde
mannen geen connecties te willen
aanknoopen.
Garrulus schrijft daarover in het
Vaderland
goeiert was nou altijd in de con
tramine).
„As of jij d'r verstand van hept"
was des heeren Salomons repliek „ben
ik importeur of ben jij het f"
't Kan me gestole worde wat e
lef. Hij is importeur 11 „Ik sjeg asdat
d'r net zooveel binne as andere jare.»
Nu is 't verder verloop dezer dis
cussie niet interessantik stipte het
alleen even aan, om U een indruk te
geven van den werkelijk prettige! con
versatietoon.
„Dames en Heeren" begon ik weer,
hier in de buurt is een schitterend
n.l. „het kasteel van
We hebben in Genua blijkbaar een
onguustigen indruk op de Russen
Laarne". Voelt het geëerde gezelschap
er iels voor om dat te gaan bezichti
gen f" Doodsche stilte allen keken
me vol stomme verbazing aan, ik
meende die zwijgt, stemt toe, en ver
volgde „we kannen per rijtuig, per
trein of per auto gaan
„Of met 'n vliegmachien" grinnikte
de heer de Leeuw,
Groofe hilariteit, 't Is toch zoo'n
gynponum» hoorde ik opmerken
Gaat U door meheer de Gis."
„Dus, zooals de Heer de Leeuw op
merkte we gaan per vliegmachine,"
meende ik vroolijk.
„Is de man gek ik van me leve
niet in de lucht achenebbis, ben ik
daarvoor naar België gekomme, om me
We zijn er met onze most perfect
gentlemen uitgekomen.
Waarom hebben wij David Wijnkoop
niet gestuurd, met hel handboek voor
den revolutionnair in zijn zak Of
desnoods van Stape'e, die toch ook de
kunst verstaat niemendal te zeggen in
eeu wolkbreuk van woorden f Wij
hadden dan dadelijk op goeden voet
met de Russen gestaan en ze zouden
niets tegen den Haag ingebracht
hebben.
AVe zijn te netjes voor den dag
geltomen, dat is zeker. Het Haagsche
kuchje, met het handje voor den mond
is wereldvermaard. En het honneponnig
vredespaleisje is op prentbriefkaarten
door alle landen verspreid.
Het is nu aan ons, om te bewijzen,
dat wij niet zoo goed zijn als de
faam ons heeft afgeschilderd. En om
de Russen zich hier thuis te laten
gevoelen.
Want zij komen, de Russen, zij
komen in den Haag Laten wij in
dien tijd allemaal kaviaar eten. En
tartine a la Russe.
Laten wij hen voorstellen aan den
trots van onze Kamer, die de beenen
op den lessenaar legt en er boter
hammen uit een stukkezakje eet.
Laten wij hen bij een sammovar noo-
digen, waaruit de dames, die de kracht
hunner longen in en buiten het par
lement hebben gedemonstreerd, thee
zullen serveeren.
Laten wij hen naar het Stille Strand
geleiden, waar honderdtallen Isidora
Duncan's rondloopen.
Laten wij hen brengen naar het
bureau van het Vaderland, waar de
kunstlievende bevolking zich verdringt
om steuD-aandeelen voor de Nationale
Opera le koopeu.
Laten wij hen rondleiden langs de
woningen van het Theresia-eu het St.
Helenahofje, om te laten ruiken, dat
alles wat Hègsch is, nog geen geurtje
van patchouli verspreidt,
Hun de gesprongen banken laten zien,
onze anaemiscke portemonnaies, onze
onbetaalde rekeningen.
Zij moeten vooral niet denkeD, dat
zij alléén schulden hebben
En om hun veoral goed te late!
uitkomen, dat wij hen zeer sympathiek
gezind zijn, zal ik de heeren uit Mos
kou in mijn werkkamer brengen, die
behangen is met de stukken der zesde
Emissie, van dea Nicolai spoorweg, den
spoorweg Ore!Koersk en andere
Russische papieren van onwaarde.
Den Haag wordt conferentiestad.
Uit nadere berichten blijkt, dat de
Russen hun tegenstand hebben opge
geven, nadat verklaard werd, dal, als
Nederland de Russen tot deelneming
aan de conferentie uitnoodigde, daar
mede gelijktijdig werd gezegd, dat de
Russen dezelfde rechten van gastvrij
heid als de andere delegaties zouden
genieten. Daarmede was de moeilijkheid
opgelost. De Russen gaven verder ver-
nek te brekevond mevrouw
Augurkjesman.
„Stil nou... 't is maar 'n gemmetje."
Men keek mij in afwachting aan.
Welnu dan Dames en Heeren, 'tis nu
vijf minuten voor twee en tegen drieën
gaat er een trein vanaf de Toekomst-
straat. We hebben dus krap een uur,
willen we dan nu langzaam opwande
len
„Met U permissie meheer de Gis,
je hep dat nou wel aardig bedacht,
maar wat kos die reis
„Ja, diit vind ik ook, wat kost ut
klonk het van alle kanten.
„Nu dat zal U nog wel meevallen
vóór den oorlog was het bezichtigen
25 centiem, misschien dat het nu
„Zeg maar gerust een franc", vulde
de heer Salomons aan," alles is vier
maal zoo duur."
„Net so as jou sinaasappelen" troefde
venijnig Mevrouw Augurkjesman
„Wat heb je toch met mijn sinaas.
appele't lijk wel alsof je heibel
wil make
rik seg toch ook nies over jou
tweedehans affairetje'k sou me
mond maar houwe
(Wordt vervolgd.)