DE FUNSTE BOTER
N\ 46.
Zaterdag 15 April 1922*
109 jaargang!
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
PASCHEN.
6 FEUILLETON.
Hoe de schooier
bruigom werd.
BUITENLAND.
Vetarmee heeft U in
een Oogenblik een
heerlijke soep gereed
RICEFLAKES
Binnenland.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
builen Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag-
Jen Vrijdagavond.
C.0ESCHE
Uitgave Nanml.Vennootschnp |Goeschej,Courant
ADVERTENT1ËN
van 1 5 regels f 1,20 elke rege,
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedr^f. Advertentiën worden aangenomen
tot 13 nnr voormiddag.
COURANT
Wegens het Paasehfeest zal
de Goesehe Courant op Maan
dag 17 April NIET verschijnen.
Het Paasehfeest heeft voor ons een
bijzendere beteekenis.
Het is ons Lente-feest.
En Lente beteekent jeugd en blijheid,
Lente is het ontwaken van een schijn-
doode wereld, die opnieuw door de
levenwekkende zonnestralen gekoesterd
wordt.
Nu worden de laatste knellende
boeien van het koude en donkere jaar
getijde verbroken.
De oude aarde was niet dood.
In den harden, schijnbaar onvrucht-
baren grond, waarop slechts de ont
bladerde boomen hun naakte takken
als dreigende knoestige armen naar de
loodgrijze wolken staken, is de kiem
van het Leven in milliarden vormen
veilig bewaard gebleven.
Wat deert het of de koude storm
wind aan die naakte takken van boomen
en struiken gerukt heeft, of regen- en
sneeuwstormen velden en wegen met
een verstijvende ijslaag bedekt hebben.
Daar binnen, diep in den grond,
veilig en warm, besehut tegen elk ge
vaar, zetelt het Leven.
Het onverwoestbare Leven, dat slechts
zijn tijd wachtte om met onweerstaan
bare kracht naar buitei te breken.
De Leute is gekomen.
Hooger klom de zon, dringender werd
de boodschap die haar koesterende
stralen door de aardkorst naar de nog
sluimerende levens-kiemen zonden.
Ontwaakt, de storm is gaan liggen,
het ijs is gesmolten, het is Lente ge
worden.
De menschen vieren hun Paasehfeest.
En als bij tooverslag vallen de laatste
kluisters.
De schijnbaar doode knoesten der
oude boomen zwellen, er barsten knop
pen uit en elke knop spreidt een
waaiertje van teer-groene blaadjes.
De struiken, slordige bouqetten van
schijnbaar doode stokken, weven zich
een kleedje van frisch jong groen.
Het gras in de weiden, het dorre
korte mos, krijgt plotseling nieuwe
levenssappen, het wordt malsch en frisch
en in het zacht groene tapijt heffen
kleine, bonte bloemkelkjes schuchter
de teere kopjes op hun ranke-wiege-
lende steeltjes.
Er komt beweging in het hout, er
schniveleu kleine diertjes door de lage
struiken, er lladderen vogels op.
Blij klinkt hun roepstem van boom
tot boom, met snavel en pooten tim
meren zij aan de groen bemoste pannen
der onde daken.
De grond is als een reusachtige zeef,
die het Leven in ontelbare vormen naar
builen geschud heeft.
Teere groene puntjes breken zich
baan.
DOOR
C. DE BLY.
Schrijver van «Drie maanden Schooier")
Motto„Mensch durf te leven».
,,'k Gebruik heel veel vreemde woor
den, omdat 'k veel in 't Fransch
conserveer 'k moet iemand hebben,
die mij 's avonds chevalieert als 'k eens
ergens heen moet, waar dames alleen
niet in kunnen.,,
„Heb je goede kleeren P»
„Gaat nog al Mevrouw,» opperde ik
bescheiden. „Heb nog een goede rok
van 't tafeldienen van m'n vorige
betrekking
„Nou Jan 'k geloof dat 'k met jou
de kachel wel an kan maken 1"
Heel verbaasd keek ik m'n a.s. nieuwe
Mevrouw eens aan,hoe kwam ze
aan zoo'b beeldspraak zeker uit
vervlogen minder voordeelige dagen van
voor den oorlog.
„Zeg, hou je nu niet zoo'k
bedoel dat 'k 't met jou wel vinden
zal,Hoeveel moet je verdienen
In hun verborgen worteltjes schuilt
de kiemkracht die ze tot sprietjes, tot
blaadjes of wonderlijk gekleurde blofmp-
jes zal doen uitgroeien.
Spinnetjes, torretjes, kevertjes wroe
ten en graven bun weg door de aard-
kluitjes.
De aarde is een schatkamer.
Het Leven, dat wij verloren waanden,
breekt zicli baan, schooner en indruk
wekkender omdat het jong en teer,
omdat het vol nieuwe beloften is.
En de mensch, die zelf in het gure,
koude jaargetijde zijn beslaan van dag
tot dag in de eindelooze jacht naar
macht en geluk heeft voortgeze', de
menscb, die door alle jaargetijden dezelf
de blijft, zelfs hij gevoelt de herboorte
der natuur.
Wij zien, wij doorvoelen het, dat de
zon al warmer, koesterender dan vroeger
is, dat de lucht een heerlijke blauwe
koepel wordt, dat de jubelende zang
der vogels weer de schoonheid en onvol
prezenheid der schepping roemt.
Het Paasehfeest is ons Lente-feest.
Meer dan ooit voelen wij in deze
dageu de onverwoestbaarheiu van het
Leven, meer dan ooit doet de natuur
zelf het vertrouwen tot ons doordringen
dat de dood slechts schijn is en dat
daarna het zich opnieuw baanbrekende
Leven van nog grooter schoonheid en
bekoorlijkheid moet zijn.
Elk jaar wordt de heerlijke mooie
natuur herboren.
Wat deert ons dan de kwijnende
herfst, de verkillende winter 1
Er komt immers weer een voorjaar
waarin de wereld één groote bouqet
van duizend kleuren en geuren zal zijn.
Het Leven is onverwoestbaar.
Dragen wij in ons zelf niet de kiem
van nieuw jong Leven, vormen wij
niet een schakel in de eindelooze keten
der geslachten.
Ook onze diod is slechts schijn.
Onze kinderen nemen onze plaatsen
in en na hen zullen onze kleinkin
deren het door hen afgebroken werk
weer vervolgen.
En diep in ons harte zegt een stem,
die op het Paasehfeest zoo nadrukkelijk
onze aandacht vraagt, dat wij niet als
doode, nuttelooze voorwerpen zullen
zijn wanneer wij ons denken en ons
werken aan wie na ons komen hebben
overgedragen.
De aarde mege tijdelijk kil en uit
gestorven lijken, zij tooit zich telken
jare opnieuw in het feestgewaad van
het terugkeerende jonge, ontluikende
Leven.
Laat dit beeld van de onverwoest
baarheid van het Leven, laat de ge
dachte aan de terugkeer van lieht en
warmte, van schoonheid en blijheid ons
dan het rotsvaste vertrouwen brengen,
dat ook voor ons de dood, het afsterven
van het oude lichaam, slechts een
schijndood is.
Dat een wederopstanding tot heer
lijker en schooner Leven ons aller be
stemming zal moeten zijn.
Kritiek punt, doch reeds overwogen.
„In m'n vorige betrekking had k
zestig fraDks in de week, behalve m'n
particuliere kleeding."
„Dat gaat,doe je best dan krijg
je meerdat hangt van je zelf af."
En 'k meende op te merken, dat de
arme verlaten vrouw schalks lachte,
maar 'k kan me vergist hebben
„Je kunt vanavond al dadelijk in
dienst treden, dat wil zeggen
morgen om 12 uur moet je met de
wagen voorkomen Ik zal mijn ob
structies geven, dat je een goede kamer
krijgtJe eet bij 't personeelIn
de garage staat de wagen Wil je
soms voorschot
„Graag Mevrouw» Dat was me
in m'n journalisten loopbaan nog nooit
gebeurd. Vrijdagmorgen om 8 uur was
ik in de garage, na heerlijk gerust te
hebben in waarlijk aardig bediende-
kamertje, zeven hoog. 't Was een heel
geklim. Voor 't personeel was er geen
lift. Een Alpenklimmer zou d'r plezier
in gehad hebben, 's Morgens om half
zes werd ik gewekt door 'n vervaarlijk
geklingel van 'n electrische bel. Een
oogenblik moest ik realiseeren waar ik
me bevond, doch m'n mooie livrei, die
over 'n stoel, voor m'n bed hing, bracht
me thuis.
't Ontbijt was in 't sousterrain Och
waarom ook niet? 't Was wel 't eene
uiterste in 't andere, doch daaraan ben
'k gewendden eenen dag badgast,
den volgenden Wat zou 'k op deze
reis al meer worden
,,'k Poetste de Mercedes prachtig op.
't Was werkelijk een genot oui naar
te kijken. M'n collega's kwamen eens
een praatje maken en informeeren
naar de bezitster van de wagen, 't
bleek toch dat m'n voorganger vrij
plotseling verdwenen was. „Zeker geen
goeie ChevallierMet de handen in
de zakken stond 'k een gemoedelijk
praatje te maken met 'n Engelschen
chauffeur, die pas een week hier was.
Tommy heette ie. Z'n heer was voor
de courses over, had zelf twee ren
paarden, die reeds op de eerste course,
3 Julie, meeliepen
Daar sloeg de klok kwart voor
twaalf... M'n wagen was tip top in
orde glom als 'n spiegel, had ben
zine, olie en water voldoende, voor 'k
weet niet hoe lang. 'k Wist immers
niet waar tante heen wilde.
Als attentie had 'k een bouquetje
anjers, in 't vaasje, binnenin gezet.
Klokke twaalf stond ik voorDe
portier kwam naar buiten om te zeggen,
dat Mevrouw in aantocht wasDaar
kwam ze aan M'n hart deed toch
wel pogingen om eenigszins sneller te
VOEDZAAM HEERLUK
VOD RD EE LIE
Genua.
Oe hongersnood in Rusland.
De deelnemers aan de conferentie
te Genua hebben zich gesplitst in vijf
commissies en deze zich weer in tal
rijke subcommissies, om op deze wijze
sneller het groot aantal moeilijkheden
te kunnen bestudeeren, waarvan van
deze bijeenkomst de oplossing, althans
het aangeven van een weg om uit het
moeras te kunnen geraken, wordt ver
wacht.
De voornaamste dezer commissies is
wel commissie no. 1 deze zal behan
delen al die punten, welke niet zijn
financieel of economisch. Zij heeft te
werken voor het herstel van den vrede
in Europa op hechten grondslag, zij
moet er naar streven het geschokte
vertrouwen der volkeren ouderling
weer te bevestigen, zij moeüa de
eerste plaats een accoord met Sovjet-
Rusland uitwerken.
De bijzonderheden van deze regeling
komen echter voor rekening van de
commissie no. 2, die voor financiën,
ruilmiddelen en wisselkoersen. In een
sub-commissie treden we behalve ver
tegenwoordigers der vijf groote mogend
heden een vertegenwoordiger aan van
Duitschlaud, Rusland, Nederland, Tsje-
cho-Slowakije, Denemarken en Finland.
De derde commissie zal de kwesties
behandelen welke betrekking hebben
op de hervatting van den handel en
het herstel der economische betrek
kingen, de vierde de transportvraag
stukken en de vijfde commissie alles
wat er overblijft.
Bij de vorming der subcommissie
voor financiën deed zich alweer een
incident voor, daar Frankrijk een
aanval deed op de Russen en Duit-
schers en deze landen als leden wilde
weren. Nadat de voorzitter der finan
cieels commissie, Sir Robert Home,
geprotesteerd had, betoogde Rathenau,
een der Duitsche gedelegeerden, in een
voortreffelijke, korte rede, op juridische
gronden, dat het reglement der confe
rentie ondubbelzinnig de deelneming
van Rusland en Duitschland verlangt.
Tenslotte moesten de Franschen toe
geven hun tweede nederlaag reeds
te Genua.
Reeds Zondag, bij de voorbesprekin
gen, deed zich iets dergelijks voor.
I.loyd fteorge Is toen op zijn ach
terste beenoii gaan staan en heeft
Barthou toegevoegd, dat men eindelijk
eens moest breken met de gewoonte
om onderscheid te maken tnsschen
overwinnaars en overwonnenen. Ais
men de vertegenwoordigers dezer lan
den aan de deur laat staan, is deze
conferentie van te voren tot onvrncht
baarheid gedoemd, zeide de Britsche
premier en hij stelde voor ze dan
dadelijk maar te ontbinden.
Eerst 's avonds om acht uur had
Lloyd George zijn standpunt doen
zegevieren.
Hij zou de Franschen hetzelfde
hebben kunnen verwijten als de Taille-
rand de Bourbons bij hun terugkeer
Zij toonen niets geleerd en niets
vergeten te hebben.
Het nemen van beslissingen zonder
daarin Duitschland en Rusland, op voet
van gelijkheid, te kennen, zou zeer
zeker niet bevorderlijk zijn geweest
voor den vrede van Europa. En zeide
Lloyd George in zijn openingswoord
niet dat deze vrede het allereerst
uoodig was
Frankrijk draagt nog niet den vrede
in 't hart. En terwijl in Genua wordt
beraadslaagd door mannen, die zich
met weelde kunnen omringen, terwijl
daar door de geallieerden de cischcn
nitininiiiuiiimiiimsiiimniimiiniu»
fêm/em 'oÊéh
y grwtenttoKKen
behoeven slechts
7minuten mee te
koken.
-Vradqt Utu Winkelier
J een
proef pakje.
.4.VHET STEEL.
ROERMOND.
W] Föbrlkante
hl der bekende
kloppen Alsof 'k nooit anders ge.
daan had, staarde ik recht voor me
uil Een chasseur wierp 't portier
open, en gaf mij, na haar orders ge
kregen te hebben, de opdracht
„Promener sur la Digne» (langs de
boulevard rijden).
Allright.met een zacht gangetje
schoof m'n Mercedes tusschen de
rijtuigen en auto's door. Ik begreep
direct wat ze wilde... „Bewonderen
en bewonderd worden".
Een schril lluitje bij m'n oor ver
kondigt dat Mevrouw iets wenschle
en ja.door de spreekbuis
hoor ik.'„stop.»
Een heer kwam naar ons toe, nam
haar handje in wit glacé gestoken in
de zijne en bracht 't graoieus aan z'n
lippen, het zoo aanleggend, dat deze
ever. boven den handschoen, haar arm
raakten.
Ik sloeg alles gade in 't spiegeltje
naast den voorruit, bestemd om achter-
oprijdende auto's te observeeren.
't Ventje was bijna 'n hoofd kleiner
dan Madame, zeer corpulent „een
voudig» gekleed in wit flanel costuum,
blauw overhemd, gele schoenen, roode
das, terwijl een panama met 't regen-
boogkleurig lintje 't bescheiden geheel
bekroonde.
„Is dat je nieuwe chauffeur P*
aan Rusland worden gesteld ten
aanzien van de buitenlandsche schuld
en de buitenlandsche rechten, (de
voornaamste bepaling is de instelling
van een commissie voor de schulden,
bestaande uit Russen en buitenlanders,
welke de jaarlijksche rente en aflossing
der schuld, welke in totaal 13
milliard gond roebel bedraagt, be
paalt, die Rusland met zijn geheele
bezit dektde rechtstoestand der
vreemdelingen in Rusland wordt aan
merkelijk verbeterd), vraagt de hongers
nood in Rusland iederen dag nieuwe
slachtoffers.
Over die honger-ellende deelen de
gedelegeerden van het Oekraiusche
Roode Kruis het volgende mee
„De straten van Jekaterinoslaw zijn
geheel gevuld met hongerige kinderen
en volwassenen, die niet meer om hulp
vragen, maar er om scheeuwen. De
kinderen met lijkgrauwe gezichtjes zien
er uitgeput uit en men vraagt zich
wel eens af, of men levende kinderen
voor zich ziet, dan wel dat het wan
delende kinderlijken zijn. In de
sneeuw ziet men menschen zitten, die
huilen van honger. Ook ziet men vaak
menschen liggen, die zoo uitgeput zijn,
dat ze niet meer vragen of schreeuwen
kunnen. Als er hier of daar een paard
sterft, dan storten de menschen zich,
nog voordat het dier dood is, op het
beest en snijden de stukken vleesch
van het dier af. In de haast om hun
honger te stillen, eten ze het bloederig
vleesch zoo maar rauw op.
In de dorpen is het niets beter. De
lijkeu van honden, katten en paarden
worden met huid en haar verslonden.
Een van liongor waanzinnig kind
heeft het lijk van zijn eigen vader
afgeknaagd. Een vrouw zal haar kind
op te eten.
Laten wij onze oogen niet sluiten
voor deze dingen. Is het niet goed
zich van tijd tot tijd te verdiepen in
het leed der menschen en te zinnen
op middelen om er het onze toe bij
te dragen om hel te helpeu lenigen?
Boschbranden in 1921.
In 1921 verbrandde in Nederland
ca. 1100 H.A. bosch, waardoor een
schade van ongeveer f 324.000 werd
veroorzaakt, zegge driehonderd vier en
twintig duizend gulden (A.N.W.B.)
Het zilveren regeeringsjubileum
van de Koningin.
De burgemeester van Amsterdam, de
heer W. de Ylugt, heeft het initiatief
genomen voor de aanbieding van een
nationaal huldeblijk aan de Koningin
ter gelegenheid van Haar 25-jarig
regeerings-jubileum op 6 September
1923.
J.l. Maandag heeft ten stadhuize te
Amsterdam, onder zijn voorzitterschap,
een vergadering plaats gehad, waaraan
deelnamen de burgemeester van Rot
terdam, mr. Zimmerman, en burge
meesters van provinciale hoofdsteden.
Dezen zullen nn de vorming van plaat-
„Ja, hoe vindt je 'm Elly
Elly bekeek me eens van achteren
en scheen 't zoo, zoo te vinden.
„'t Is 'n sjieke vent 1» expliceert
tante.„Hij was bij 'n barones in
dienst, heel deftig.»
„Werkelijk heb je z'n getuigschriften
gezien
„'k Voelde me in eens onrustig
worden. Dat zou 'n moeilijk te
omzeilen klip zijn geworden. Tot m'n
geruststelling hoorde ik
„O, ja prachtig in orde. Tante
scheen 't niet zoo nauw te nemen. Ze
vervolgde „Gisteravond gewonnen
„Gewonnen 't Zou watElf duizend
franks verloren.k Schei d'r mee
nit, courses en roulette is niks voor
mij. 'k Houd meer van baccarat
„Ach stakkert, elf duizend franks
daar hadden we.non enfin. beste
jongen tot ziens hoor. Adio 1" en
meteen klonk 't schelle lluitje
„doorrijden.
Meneer Elly scheen daar niet op
verdacht te zijn, bij sprong achteruit,
want ik zette nog al vrij plotseling
aan, zoodat we voortstoven.In m'n
spiegeltje zag ik nog net, dat hij
midden in 'n wolk stof tegen 'n dame
aanbotste... zulk rijden kun je ver
wachten van 'n sjefeur van 'n Baronnes,
[Wordt vervolgd).
