iiorae
COIMNT
N\ 28,
Zaterdag 4 Haart 1922,
109 jaargaiig
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Het Permanente Hot' van
Internationale Justitie.
FEUILLETON.
Een beduidend mensch.
BUITENLAND.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
Uitgave Ntt&ml. Vennootschap Goesehe Courant
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20 elke rege
meer 21 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,II)
Bewijsnummers 5 cent.
en Klceuwans Ross' Drukkers- eil Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 13 uur voormiddag.
Het is een lang woord, eigenlijk
veel te lang om het in het dagelijkooh
leven voluit te schrijven en uit te
sprekeu.
Wij leven in den tijd van verkor
tingen, wij duiden belangrijke instel
lingen met voorliefde met enkele letters
aan die liefst een goedklinkend
woord moeten vormen en er zal
ongetwijfeld wel spoedig een woord
kunstenaar gevonden worden, die het
Permanente Hof van Internationale
Justitie een practischen, voor dage-
lijksch gebruik geschikten, korten naam
geeft.
Zoolang die naam nog niet ontdekt
en algemeen geaccepteerd is, zullen
we kortheidshalve maar zoo vrij zijn
in dit artikel van het P. H. v. I. J.
te spreken.
Dit Hof heeft de laatste weken de
belangstelling van de geheele beschaafde
wereld genoten en zijn totstandkoming
is dan ook een gebeurtenis van de
allergrootste beteekenis.
Voor ons kleine landje bovenal, daar
wij ons er met alleen over verheugen
kunnen, dat hel Hof bestaat, maar
ook dat het in onze eigen residentie
in het Vredespaleis zetelt.
Er is in de oorlogsjaren zoo menig
maal met eea spotteud schouder ophalen
over het Vredespaleis gesproken, dat
het ons een zekere voldoening geeft,
dat dit gebouw thans werkelijk de
vergaderplaats is van diverse colleges,
welker werkzaamheden het oplossen
van internationale geschillen langs
vredelievenden weg beoogen.
Wie nagaat wat de rechters van het
Permanente Hof van Internationale
Justitie de laatste paar weken gepres
teerd hebben, moet niet alleen met
grooten eerbied over hun juridische
bekwaamheid, .naar ook over het
uithoudingsvermogen van buil magen
spreken.
Men heeft de groote gebeurtenis van
de vestiging van het Hof met een
lange reeks diners en avondpartijen
gevierd en het stapeltje menu's van al
de maaltijden, die vooraanstaande
autoriteiten aan het Hof, het Hof aan de
autoriteiten, de leden van het Hof aan
den president en ce president aan de
ledeu heelt aangeboden, moet al een
bedenkelijke hoogte bereikt hebben.
Toch zal er ongetwijfeld spoedig
een tijd komen, dat andere groole
gebeurtenissen weer de aandacht vragen,
dat de stroom van diners in een
andere richting geleid wordt en dat
voor het Hof de lijd van permanent
eten eu threën verwisseld wordt door
dien van ingespannen arbeid ter ver
zekering van vrede door recht en ter
41
DOOR
ANTHONT HOPE.
In 't begin was ik wel wat angstig
want als hij merkte, dat ik niet oprecht
met hem handelde, was alles verloren.
In bet liegen ben ik altijd zeer
oehendig geweest, en de Overste was
niet de President.
Ik wilde met u over dat geld
spreken, begon ik.
En ben je weer bij je verstand
gekomen vroeg hij met zijn gewone
ruwheid.
Ik kan u het geld niet geven,
ging ik voort.
Waarom verduiveld niet viel
hij me in de rede. Je zit daar maar
kalm lieer, en hebt de brutaliteit om
me dat in m'n gezicht te zeggen
Weet je wel, dat de soldaten me
zullen wegjagen, als ze binnen een
paar uur geen geld krijgen Ze zijn
daartoe ieder oogenblik bereid. Donder
nog toe. Als ik een bevel geef, weet
ik niet of ze het zullen opvolgen, of
dat ze me een kogel door den kop
zullen jagen.
Houdt u kalm, alsjeblieft, ant
woordde ik, u hebt me niet laten
afwering vau rechtsverkrijging door
wapengeweld.
De stichting van het Hof is de
vrucht van jarenlangen opbouwenden
vredes-arbeid en om dit algemeen te
doen beseffen is het zeker wenschelijk
zoo kort en zoo populair nugelijk de
groote beteekenis van het P. II. v, I. J.
uiteen te zetten,
Dieper dan ooit heeft men in de
oorlogsjaren gevoeld, dat het recht
van den sterkste het grootste onrecht is.
Wij zijn er wel aan gewoon geraakt,
dat overwinnende mogendheden voor
vrijheid en recht hebben gevochten en
verliezende Staten slechts barbaren
herbergen, maar we hebben toch o ;k
allen wel gevoeld, Jat er iets onna
tuurlijks in was als met het keeren
van het krijgsgeluk het recht en de
beschaving plotseling met het barba
risme vau vaderland verwisselden.
Ons rechtsgevoel kon daar niet door
bevredigd worden en ons menschelijk
gevoel werd al die oorlogsjaren geweld
aangedaan als wij zagen hoe millioenen
krachtige jonge mannen in moord- en
verdelgingswaanziu elkander van het
leven trachtten te berooven en op
vijandelijken lodem alles vernietigden
wat eeuwen van denken en werken
tot stand gebracht hadden.
De kreet van afgrijzen over het
waanzinnige oorlogsgebeuren is sterker
dan ooit over Europa gegaan en in de
vlammen van deD vernietigingsbrand
is de gedachte ten volle gerijpt, dat
men moest trachten een dergelijk
bloedig drama in de toekomst te voor
komen.
Uit het slechte wordt menigmaal
het goede geboren en zoo zien we ook
hier weer het feit, dat de verschrikke
lijke wereldoorlog ons tot de verwezen
lijking gebracht heeft van het besef,
dat voortaan de geschillen tusschen
twee of meer mogendheden niet meer
door het zwaard maar door het recht
beslecht moeten worden.
Geen ordelievende staat zal zijn
burgers veroorloven hun geschillen
met de wapenen uit de wereld te
helpen.
Die burgers worden gedwongen zich
aan rechterlijke uitspraak te onder
werpen en de benoeming der rechters
eu de samenstelling der rechtbanken
waarborgen hun een volkomen objec
tieve en onpartijdige beoordee'ing van
hun geschillen.
Zoo alleen kan in het algemeen het
rechtsgevoel bevredigd worden eu men
heeft gevoeld dat 't zoo alleen in de
toekomst ook bij de twisten tusschen
diverse Staten zal moeten gaan.
Voor alles dienen nieuwe oorlogen
voorkomen te worden en waar het er
niet naar uitziet, dat dit in afzienbareu
tijd door algemeene ontwapening zal
verkregen worden, is bet zeer zeker
een heugelijk feit, dat een Hof van
Internationale Justitie reeds door tal
van mogendheden erkend is als een
instelling van groote practische betee
kenis.
De uit den wereldoorlog geboren
uitspreken.
Laten uitspreken riep hij, jij
schijnt te denken dat men met babbelen
alles in orde kan maken. Kort en
goed, of je geeft me het geld, of ik
neem het.... en als je me dat verhin
deren wilt, dan zul je eens zien, wat
er dan gebeurt
Dat was juist, wat ik u had
willen voorstellen, als u mij niet in
de rede was gevallen, antwoordde ik
kalmpjes, maar met innige pret, want
ik zag, dat hij juist in de geschikte
stemming was, om in den val te
loopeD, dien ik van plan was voor
hem te zetten.
Wat bedoel je? vroeg hij.
Ik legde hem uit, dat het mij
onmogelijk was het geld er uit weg
te geven. Dat mijn eer op het spel
stond, dat het mijn plicht was, bij de
verdediging van dat geld desnoods
mjjn leven op te offeren, een plicht,
die ik, zooals ik er snel bijvoegde,
geen plan had om te vervullen.
Maar, ging ik voort, hoewel ik
verplicht ben, het geld in geen geval
er uit weg te geven, ben ik niet
verplicht, een gewelddadige beslag
legging te voorzien. In deze onrustige
tijden zijn er booswichten genoeg, die
wat te plunderen zoeken. Zeifs de
nauwgezetste voorzorgsmaatregelen kun
nen dat niet verhinderen. Het is
daarom zeer wel mogelijk, dat deze
nacht reads een bende van zulke spits
Volkenbond is als 't ware een groote
vereeniging van Staten, welke als leden
van dien bond zich te ontwerpen heb
ben aan de door alle gezamenlijk in
het leven geroepen bepilingen welke
ten opzichie van tal van vraagstukken
het algemeen welzijn beoogen.
Die Volkenbond waarvan reeds
een vijftigtal staten lid zijn heeft
zijn bestuur den Raad opge
dragen een ontwerp te maken vooreen
Opperhof dat definitief recht zal spreken
bij alle tusschen de Staten gerezen
geschillen.
Het door die rechtsgeleerden uit
verschillende landen samengestelde
ontwerp is op een vergacjering van de
Volkenbond te Genève aangenomen
en het gevolg daarvan is de stichting
van het P. H. v. I. J. te 's Graven-
hage geweest.
Men ziet nu wel duidelijk in van
welke overwegende beteekenis dit Hof is.
Er bestond tot dusverre wel een
Permanent Hof van Arbitrage, maar
geen enkele staal achtte zich daardoor
eigenlijk gebonden en de keuze der
scheidsrechters gaf dikwijls tot zulke
ontevredenheid aanleiding, dat van een
ongeschokt rechtsgevoel eigenlijk niet
gesproken kon worden.
Het P. H. v. I. J. heeft me r kans
op een succesvolle tusschenkomst door
dat hel gevormd wordt door rechters
uit diverse staten, die thans reeds zijn
aangewezen en welke rechters wier
president onze landgenoot mr, Loder
is eigenlijk afgedaan hebben met
hun nationaliteitsgevoel in zooverre
als zij gezworen hebben zich bij de
berechting van elk geschil uitsluitend
dooT hun rechtsgeval te laten leiden.
Staten die geen landgenoot onder de
rechters tellen mogen, wanneer hun
belangen ter sprake komen, een land
genoot tot rechter bijbenoemen.
Wij zijn dus nog niet zoo ver, dat
deze Staten-rechtbank in alle opzichten
met een rechtsprekend college in de
algemeen gekende beteekenis te verge
lijken is.
Voor een binnenlandsche rechtbank
kan de eene burger den anderen dag
vaarden maar in de Staten schuilt uog
het meerderwaardigheidsgevoel en men
heeft er nog niet algemeen in kunnen
toestemmen gehoorzaam voor het Hof
te verschijnen wanneer een andere
dikwijls wellicht onbeteekenende - Staat
dit in zijn belang wenschelijk oordeelt.
Had men dezen eisch (e Genève ge
handhaafd, dan zou er van 't Hof niels
gekomen zijn.
Het is al een gunstig resultaat te
noemen, dat verschillende Staten .zich
vrijwillig verbonden hebben om de
ninuen vijf jaren met andere Staten
mogelijk te rijzen geschillen voor het
Hof te zullen brengen, waartoe ook
ons land heeft besloten.
De mogelijkheid van arbitrage blijft,
naast de berechtiugsmogelijkheid door
het Hof, bestaan en waar thans zoo
veel gelegenheid geboden wordt, in de
toekomst recht boven macht te stellen,
is er alle hoop, dat een strijd met de
boeven een aanval doet op de Bank
eu al het geld uit de brandkast weg-
steelt,
Ohozei de Overste en tioot
zachtjes voor zich heen, drt is je
spelletje, wat
Dat is mijn spelletje, antwoordde
ik, en ook wel een aardig spelletje,
als u het maar netjes speelt.
En wat zullen de heeren in
Europa, zeggen, als ze hooreu, dat de
Regeering privaat-tigendommen steelt
Maar, waarde Overste, u dwingt
me om heel duidelijk te zijn. U moet
natuurlijk bij die geschiedenis niet te
voorschijn komen.
Ik zou er anders dolgraag bij
zijn, merkte hij op, de kerels konden
het eens verkeerd aanleggen.
Natuurlijk moet u er bij zijn,
maar incognito. Luister eens Overste,
de zaak is zoo klaar als de dag. U
beveelt, dat de kust bewaakt Jen de
„Zangeres" iu het oog gehouden moet
worden. Onder dat voorwendsel worden
de troepen van de Piazza verwijderd.
Dan neemt u vijltien of twintig man,
die u vertrouwen kunt. Meer niet,
want het zou nutteloos zijn, er meer
te nemen dan strikt noodzakelijk is,
omdat er van tegenstand geen sprake
kan zijn. Om een uur of twee, als
alles rustig is, gaat u naar de Bank,
Jones zal open doen, ala u klopt. Doe
hem geen kwaad, maar breng hem
eenvoudig naar buiten en houdt hem
wapenen in vele gevallen zal kunnen
~>ewend worden.
De zwakke plek vaD een rechterlijke
uitspraak iu geschillen tusscheu Staten,
is natuurlijk niet alleen het onmoge
lijke om een Staat te dwingen voor
het Hof te verschijnen, maar ook de
machteloosheid van het Hof ziju uit
spraken tegenover een onw'lligen en
zich onrechtvaardig behandeld voelen
den Staat met geweld te doen eer
biedigen.
De rechtbanken voor burgers hebben
een politiemacht te harer beschikking,
maar de groote internationale politie
macht, die de uitspraken van deze
rechtbank der Staten zal doen eerbie
digen, ontbreekt nog.
Toch i-1 de tot standkoming van liet
Hof van zeer groote beteekenis. Hel
Hof is de belichaamd geworden ge
dachte, dat recht boven macht gaat,
zijn tot standkoming is uit afkeer van
den wereldoorlog geboren en er is alle
hoop, dat de leden van den Volken-
rond gezamenlijk voldoende macht
zullen bezitten elk afzonderlijk tot den
oorlog geneigd lid van ziju moreele
minderwaardigheid en van zijn ver
plichting tot onderwerping aan de voor
aller, vastgestelde regelen Ie overtuigen.
T.
Natuurlijk moet ook „de andere
Staal" zich hiertoe verbonden hebben.
VAN DANSFEESTEN" EN HONGER
VAN EEN HUWELIJK EN EEN
SCHEIDING EN OVER
BEZUINIGING.
Het Moskousche blad Prawda bevat
een telegram uit Sarakof, een centrum
van het hongergebied. Hierin wordt
gemeld
„De Uitvoerende regeeringscommissie
heeft krachtige maatregelen genomen
om de ontucht, de orgiën en de trilde
feesten, die in den laatsten tijd een
reusachtigen omvang genomen hebben,
te onderdrukken.
Verboden zijn hasardspel, nachte
lijke dansfeesten, het optreden van
vrouwen op de planken in cafe's eu
restaurants, het dineeren met vrouwen
in cabinets particuliers enz".
Het zou typisch Hollanlsch zijn om
over zulk een bericht te „vallen". En
om te zeggen „Nu, maar als ze daar
den boel zóó opmaken geef ik niets meer
voor hongerend Rusland". De iemand,
die deze woorden zegt heeft waarschijn
lijk nog niet in den zak getast en met
dit zinnetje tracht hij zijn geweten in
slaap te sussen.
Door niets te geven wordt de toestand
in Rusland er niet beter op. Ojk is
men er van verzekerd, dat ziju gaven
werkelijk hen bereiken, die ze behoeven.
De heer üresselhuvs heeft Woensdag
nog in de Kamer verzekerd, dat alles
wat door de kanalen van Naneen en
het Roode Kruis naar Rusland gaat,
vast. Dan gaat u naar binnen en haalt
het geld. Hier is de sleutel van de
brandkast. Daarna kunt u de heele
kraam in brand steken, als u daar
plezier in hebt.
Bravo, mijn jongen 1 riep de
Overste. Er zicb toch nog wel iets in
je. Ik was waarachtig baug, dat je
deugdzaam geworden was.
Ik lachte zoo minderwaardig, als ik kon
En wat wou jij uit die zaak
slaan vroeg hij, want dat zal er wel
bijkomen
Zooals de lezer weet, wilde ik uit
die zaak niets redden dan mijzelf en
de Signorina. Dat kon ik echter niet
aan den Overste zeggen, want een
belangeloos voorstel zou hij stell'g niet
vertrouwd hebben, tk eisebte daarom
een gift van dertigduizend dollars, die
hij me zoo bereidwillig toekende, dat
ik zijn plan, om ze te betalen, sterk
betwijfelde.
Denk je, dat er gevaar bestaat voor
een aanval van Whiltingham, terwijl
wij met die geschiedenis bezig zijn
De overste was, zooals men bij het
raadselspel zegt, heet, waar ik blij om
was, en het was noodig hem naar den
verkeerden kant te leiden.
Neen, dat geloof ik niet, ant
woordde ik, het is onmogelijk, dat hij
nu al een partij van beteekenis zou
hebben gevormd. Misnoegen is er zon
der twijfel genoeg voorhanden, maar
nog niet genoeg, dat hij daarop zou
de hongergebieden bereikt. Dus tóch
geven.
„Maar dan die pretmakers! Waarom
geven die dan niet? Dat zit ons dwars",
hooren we al zeggen.
Natuurlijk wenschen wij deze dans
feesten enz. in geenerlei opzicht te ver
dedigen of in bescherming te nemen.
Maar juist uit die krankzinnige fuiven
blijkt wel hoe verschrikkelijk de ellende
iu Rusland is. Dit lykt een paradox.
Maar deze feesten zijn geen feesten,
het is een uiting van de reactie tegen
den hongerdood, die tenslotte misschien
cok deze feestvierders bedreigt, [let is
een poging om de schrikkelijke werke
lijkheid te ontvlieden. Een poging, die
tot mislukking voorbestemd is. Het is
als het zingen van een kind dat zijn
verdriet wil vergeten, daardoor.
Het is als het galgemaal vati den
ter dood veroordeelde.
Wij moeten medelijden hebben met
deze arme menscben, die hun vrees
willen verdrinken in de champagne,
diep medelijden.
Men kan het berichtje in de Prawda
niet gebruiken als een schild omeigen
egoïsme achter te verbergen.
Onder groot enthousiasme heeft Dins
dag te Londen de huwelijksvoltrek
king van prinses Marie van Engeland
met den man harer keuze, burggraaf
Lascelles, plaats gehad.
De Westminster Abdij was propvol.
Hofkleedij en uniformen overheerschten,
maar er waren vertegenwoordigers van
alle politieke partijen aanwezig, o.w.
verscheidene bekende leden van de
arbeiderspartij eu afgevaardigden van
vakvereenigingen en liefdadige genoot
schappen. De pachters van de land
goederen vau deu Koning en Lord
Lascelles waren onder de gasten, ook
oud-soldaten, die in den oorlog het
leven van den bruigom, die een der
vermaardste veehtbalaljons comman
deerde, gered hadden door hem, toen
hij zwaar gewond was, naar een veilige
plaats te dragen.
Na aloop der kerkelijke plechtigheid,
op haar tocht door Londen, heeft
prinses Mary haar bruidsbouqet door
een lakei aan den voet van het monu
ment voor de in den oorlog gesneu
velde soldaten, laten neerleggen.
Moge dit een belofte zijn dat prinses
Mary te allen tijde al haar invloed
zal aanwenden om een vermeerdering
van het aantal oorlogsslachtoffers te
voorkomen.
Tegelijkertijd met het huwelijk van
prinses Mary heeft de scheiding plaats
gevonden tnsseben Engeland en
Egypte. Het Engelsche protectoraat
over Egypte, dat in November 1914
werd ingesteld, wordt oader voorbe
ding van enkele waarborgen, afgeschaft
en Egypte krijgt in allen vorm onaf
hankelijkheid en souvereiniteit. De
Daily News hoopt dat het Egyptische
volk zich nu door wijsheid zal laten
leiden
kunnen rekenen.
Er is genoeg misnoegen voor-
hnndeu, bevestigde de Overste.
Maar over een paar uur niet
meer.
Hoe zoo
Omdat u naar de kazerne gaat
en daar bekend zult maken, dat er
morgen een nieuwe uitbetaling aan de
troepen zal plaats hebben een
flinke uitbetaling.
Ja, zei hij peinzend, dal zal hen
wel voor een nacht rustig houden, zou
ik denkeu. Feitelijk hebben ze nbch
voor mij noch voor Whittingham een
halve roode duit gevoel vau aanhanke
lijkheid, en als ze denken, dat ze uit
mij meer kunnen kloppen, dan kiezen
ze mijn partij.
Natuurlijk gaf ik hem gelijk. En het
was ook werkelijk zoo, zoolang do
President ter plaatse was. Maar in
stilte vond ik, dat de Overste veel te
weinig rekening hield met den persoon
lijken invloed van zijn mededinger,
wanneer die eens van aangezicht tot
aangezicht tegenover de troepen zou
staan.
Ja, ging hij voort. Dat zal ik
doen, en wat meer waard ie, ik zal het
volk in een goed humeur brengeD,
wanneer ik bekend maak, dat beden-
avond op de Piazza vrij drank zal
worden geschonken.
Heerlijk ouderwetsch en prachtig,
merkte ik op. (Wordt vervoUjd.)