N\ 25
Zaterdag 25 Februari 1922,
109 jaargang^
Eeo beduidend menscb.
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
POLITIE EN PÊfiST
FEUILLETON.
buitenland.
Binnenland.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Nssnil. Vennootschap Goesche Courant
ADVBRTENT1ËN
van 15 regels f 1,20 elke rege
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleeuwens Ross' Drnhkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 13 uur voormiddag.
COURANT
De Nederlandsche Journalistenkring
zal morgen Zaterdag 25 Februari
een algemeene vergadering houden om
bet vraagstuk der samenwerking tus-
schen Politie, Justitie en Pers te be
spreken.
Aan den vooravond van deze voor
alle couranten belangrijke vergadering
willen wij aan dit vraagstuk even onze
aandacht schenken.
Er is in den laatsten tijd nog al
eens over de verhouding van de Pers
tot diverse autoriteiten gesproken.
In verband met eeuige opzienbarende
misdaden is voor de zooveelste maal
weer eens gebleken, dat een doeltref
fende samenwerking tusschen Politie en
Pers menigmaal nog heel wat te wen-
schen overlaat.
En dat is eigenlijk wel te begrijpen.
Bij een opzienbarende misdaad is het
de Politie die tot taak heeft de raad
selen te ontsluieren en den misdadiger
achter slot en grendel te brengen.
Maar de Pers vertegenwoordigt het
groote publiek, het geheele volk dat
door die misdaad opgeschrikt is, het
volk, dat er niet alleen belang bij heeft
dat de Politie de wetsovertreders zoo
spoedig mogelijk onschadelijk maakt,
maar dat begrijpelijkerwijze ook met
groote spanning den loop van liet
onderzoek en het resultaat der ambte
lijke verrichtingen afwacht.
Dat groote publiek wil loeten.
Het wil van alle bijzonderheden van
de misdaad, van den stand van het
onderzoek zoo volledig mogelijk op de
hoogte blijven en het is de taak der
couranten die begrijpelijke nieuwsgie
righeid zoo goed mogelijk te bevredigen.
De courant die het interessantste
nieuws publiceert "wordt met de grootste
belangstelling gelezen. Zij maakt daar
mede tevens een prachtige reclame want
er is voor een courant geen betere aan
beveling dan de vertolkster te zijn van
nieuwsberichten die andere bladen niet
hebben.
De Politie is uit den aard van de
zaak niet altijd even mededeelzaam.
Het belang van het onderzoek eisclit
dikwijls geheimhouding van verschil
lende bijzonderheden en een indiscretie
van de zijde der Pers kan dit onderzoek
buitengewoon bemoeilijken of zelfs doen
mislukken.
Anderzijds is de Politie door haar
onderzoek meermalen op de hulp van
de Pers aangewezen.
Wanneer de couranten haar niet ter
zijde stonden, wanneer door uitvoerige
publicaties liet geheele volk niet door
en door bekend was met de toedracht
en bijzonderheden van tal van mis
daden, wanneer liet groote publiek niet
zoo in alle opzichten meeleefde en mee
werkte bij het zoeken naar den mis
dadiger, zou de Politie in den regel
een schat van gegevens ontbreken, zou
zij geheel op eigen recherche-kracht
DOOK
ANTHONY HOPE.
Daar zat ze, diep in gedachten en
met bekommerd gezicht, maar het leek
mij toch toe, dat ze zich meer bezig
hield met een innerlijken strijd over
haar gewaarwordingen, dan met de
plannen voor onze handelingen. Een;
keek ze me aan, en wendde zich dan
met een onrustige beweging en een
zncht af.
Ik hield op met rooken, en liet
eindje sigaret in de kacbel gooiend,
ging ik langzaam naar het raam en
keek naar buiten.
Toen ik daar een tijdje gestaan liad,
hoorde ik haar zachtjes met een weeke
stem roepen Jack
Ik kwam op baar af, en bij haar
neerknielende greep ik haar handen
Ze keek me aandachrig en met on-
guwonen ernst in de oogen.
Als je moest kiezen tusschen
mij en je geld, vroeg ze, wat zou je
dan kiezen f
Een innige kns was mijn antwoord.
Zal alles niet uitkomen, als het
zijn aangewezen en zonder twijfel in
vele gevallen machteloos blijken.
Politie en Pers zijn twee machten
die elkaar noodig hebben en de minister
van Justitie beeft juist dezer dagen
toegezegd te zullen onderzoeken in
hoeverre algemeene regels voor die
samenwerking getroffen kunnen worden.
Wij vertrouwen dat in de morgen
te houden algemeene vergadering van
den Nederlandschen Journalistenkring
met een beetje goeden wil wel eenige
algemeen bindende regels voor een
vruchtbare samenwerking kunnen vast
gesteld worden.
De Nederlandsche Journalistenkring
omvat vrijwel alle journalisten waar
mede in de practijk dient rekening
gehouden te worden en deze zullen
zich ongetwijfeld aan voor allen bin
dende voorschriften willen onderwerpen.
De Nederlandsche journalistiek staat
in vergelijking met toestanden in
liet buitenland zoo hoog, dat mis
bruik van vertrouwen ongetwijfeld tot
de zeldzaamheden zal behooren.
Naast bet recht van volkomen vrije
publicatie van wat de bladen door
eigen onderzoek te weten komen in
zooverre als te verwachten is, dat het
ambtelijk onderzoek daardoor niet iu
de war gestuurd wordt zal men
moeten komen tot geregelde bespre
kingen tusschen politie-antoriteiten en
vertegenwoordigers van de Pers, waarbij
de laatste volkomen met den stand van
elk onderzoek op de hoogfe gehouden
worden maar de Politie er daartegen
over van verzekerd blijve, dat haar
naspeuringen niet door ontijdige publi
caties tot mislukking gedoemd worden.
Het vraagstuk is natuurlijk allereerst
van belang voor de groote steden waar
in den regel de meeste misdaden plaats
vinden en het politioneel en justitio
neel onderzoek daardoor de grootste
beteekenis heeft.
In kleinere plaatsen regelt zicli de
verhouding tusschen Politie en Pers
gemakkelijker.
Wanneer de Politie wel eens meer
loslaat dan zij eigenlijk mag vertellen
en de couranten minder mededeelen
dan zij dikwijls wel zouden kunnen
publiceeren, zal de goede verhouding
ongetwijfeld tot stand gekomen zijn
die de Minister van Justitie thans al
gemeen tot werkelijkheid hoopt te zien
worden. T.
WEERBARSTIQEN.
Het uitstel der conferentie v
Genua, biedt de gelegenheid a
Lloyd George en Poincaré om nog
eens te trachten de geschilpunten die
er tusschen Engeland en Frankrijk
o.m. ten aanzien van de kwestie der
Duitsche schadevergoeding bestaan, nit
den weg te ruimen.
De Daily Chronicle brengt liet
bericht dat de Engelsclie premier
Zaterdag naar het vasteland zal over
steken en, zoo voegt bet blad er bij
„Men verwacht, dat zij beiden het
verloren is, en zal men jou dan niet
voor oneerlijk uitmaken
Waarschijnlijk wel, antwoordde ik
En is je daaraan niets gelegen f
Zeker. Niemand laat zich gaarne
een dief noemen, vooral niet als er
wat van aan is. Maar jou te verliezen
zou in mijn oogen een veel grooter
ongeluk zijn.
Houd je zooveel van me, Jack
Nee, je hoeft het me niet te verze
keren, ik geloof je wel. Nu zal ik je
ook een geheim toevertrouwen. Als jij
niet naar hier gekomen was, zou ik al
lang met den Generaal Wliittingham
getrouwd zijn. Ik bleef bier wonen
met het plan, dat te doen. weetje.
Jack, ik ben geen braaf meisjeen
kort na jou aankomst had hij een
aanzoek bij me gedaan. Het was, toen
ik hem mijn geld gaf, je weet wel.
Ik luisterde gespannen, want ik ver
onderstelde, dat er nu wel een en
ander opgehelderd zou worden.
Nu dan, ging ze voort, je weet,
hoe alles gegaan is. Jij werd op me
verliefd, ik probeerde je op mij verliefd
te maken, en zoodoende werd ik ook
een heel klein beetje verliefd op jou.
Hoe het zij, ik zei toen aan den Presi
dent dat ik nog niet dadelijk met hem
trouwen kon. Een tijd daarna had ik
geld noodig, en ik verzocht hem, mij
het mijne terug te geven. Hij weigerde
PI'JN MAN ZOOALS U ZIET
SCHRIKT VAN DE SCHOONMAAK NIET
inPLEINES7 zeep
DAAR ZIT DE KNEEP
zoo mogelijk eens zullen worden over
den datum derGenueescbe bijeenkomst."
Dat „zoo mogelijk" is van een diplo
maten-voorzichtigheid. Mochten Poin
caré en Lloyd George het niet eens
worden, niet over den datum, maar
over de schadevergoeding, natuurlijk,
dan zal de conferentie van Genua wel
voorloopig tot St. Jnttemis worden
verschoven.
Het schijnt, dat de weerbarstige
Poincaré, die stugge vasthouder aan
het verdrag van Versailles, wat water
wil doen in den gal-beker, dien hij
Duitschland tot op den bodem wil
laten uitdrinken. De Manchester
Guardian betoogt dat de Fransche
minister-president ten aanzien van de
Duitsche schadevergoedings-kwestie is
bekeerd. Het blad heeft van een
diplomaat, die in de kringen verkeert,
waar men liet beste van deze dingen
op de hoogte is, vernomen, dat de
practische Poincaré al spoedig heeft
ingezien dat men van een bikker
geen veeren kan plukken en dat
Frankrijk er niet goed aan doet voor
namelijk te drijven op de kurk, die
Duitschland heet. Frankrijk's droom
beelden konden geen stand houden
tegenover de harde werkelijkheid. Nu
is het alleen maar jammer, dat Poin
caré vroeger altijd geschreven en
gezegd heeft, dat hij van Duitschland
zou halen niet wat er van te halen
was maar wat het verdrag van
Versailles zeide dat er van geplukt
kon en mocht worden.
„Zijn reactionaire artikelen in kran
ten en revues, schrijft de Manch.
dal beslist, je kent dat zoo van hem,
die rustige, besliste manier. Hij wilde
het voor Mrs. Whittingham bewaren,
zei hij. O, ik had hem kunnen ver
moorden Maar ik durfde niet openlijk
met hem breken, en hij is trouwens
ook een moeilijk te bestrijden tegen
partij, We hadden hooge woorden, en
ik verklaarde hem, dat ik niet eerder
met hem zou trouwen, voordat hij mijn
geld teruggegeven had, en dan nog
slechts wanneer ik wilde. Hij was
woedend en zwoer, dat ik met hem
trouwen zou, zonder een cent gezien
te hebben, en zoo ging liet maar door.
Tegen jou had hij nooit argwaan,
Jack, alleen op het laatst. Toen kwa
men we die geschiedenis van de Staats
schuld te weten, zooals je weet, en in
dienzelfden tijd zoowat, merkte ik, dat
hij eindelijk lont rook, dat er iets be
stond tusschen jou en mij. En juist
op dien dag, voordat wij aan de Bank
kwamen, had hij mij tot wanhoop ge
dreven. Hier in deze kamer stond hij
naast mij. „Christina", zei hij, „ik
word oudik wil nu niet langer
wachten, ik geloof dat je verliefd bent
op dat jonge mensch, Martin". Toen
vroeg hij om vergeving voor zijn open
hartigheid, want hij is altjjd ridderlijk
in zijn optreden. Maar ik was belee-
digd. Eu toen, Jack, wat denk je, dat
hij deed
Guardian, zijn bestemd om oude
plunje te worden. Maar zijn open
bare bekeering zal langzaam in
baur werk gaan moet langzaam
in haar werk gaan, als hij zijn partij
mee wil krijgen".
Als hij zijn partij mee wil krijgen 1
Daar raken we aan de kern van de
zaak. Zal dit ooit aan Poincaré gelukken,
de talrijke Fransche Shylock's, die
azen op het vleesch van den over
wonnene, te temmen.
Briand werd ten val gebracht omdat
hij niet kon geven, wat indertijd was
beloofdZal het aan Poincaré gelukken om
staande te blijven, wanneer het bericht
van zijn overstag gaan althans geen
canard is.
Een andere weerbarstige, maar een,
die voorloopig nog niet is bekeerd, is
de Sinn-Fein ex-president de Vuléra.
In de vergadering, de z.g. ardfheis,
welke te Dublin is gehouden, van 2500
afgevaardigden van de Sinn-Fein orga.
nisaties, uit alie deelen van Ierland,
heeft hij nog eens blijk gegeven van
zijn onverzoenlijkheid.
Hij oordeelt, dat de overeenkomst
van Londen niet het omschreven doel
der partij vervult.
Hij houdt vast aau den eisch, dat
Ierland een zelfstandige republiek
moet zijn en dat geen Britsch burger
schap of afhankelijkheid van de Brit-
sche Kroon moet worden erkend. Een
logisch uitvloeisel van dit standpunt
is, dat de aanhangers van de Valera
van meening zijn, dat bij de komeude
verkiezingen alleen candidaten moeten
worden gesteld, die tegen de Londea-
sclie overeenkomst zijn en die geen
eed van trouw aan de Britsche Kroon
willen afleggen.
De gematigden, onder Griffith, zijn
van oordeel dat de overeenkomst van
Londen wel beantwoordt aan het partij-
doel en zij wijzen er o.a. op, dat
Ierland, volgens de-ie overeenkomst
zijn eigen wetten zal mogen
maken en deze niet van buitenaf meer
opgelegd zullen worden.
Besloten werd nu op deze bijeenkomst,
om de stemming over de Londensche
overeenkomst in het openbaar te doen
geschieden. De positie der tegenstan
ders van het yerdrag werd voorts ver
sterkt door de bepaling, dal het doel
van Sinn Fein, als in de statuten om
schreven, slechts gewijzigd zal mogen
worden met twee derden der stemmen.
De Valera had voorls gedreigd met
lijdelijk verzet, d,w.z. met nieuwe
onlusten en zichzelf dus zooveel moge
lijk van het bezit van alle troeven
verzekerd.
?„-Het slot van het liedje is geweest
dat men den Strijd drie maanden heeft
uitgesteld. De Valera heeft met de
leiders van de voorloopige regeeriog
van den Ierschen vrijstaat een over
eenkomst gesloten, volgens welke de
ardfhejs voor drie maandeo zou worden
verdaagd, ten einde den onderteekenaars
van het Engelsch-Iersche verdrag de
gelegenheid te geven, de constitutie
van den Ierschen vrijstaat op te stellen.
Daarna zal dan de verkiezing voor
het parlement plaats hebben. Alles
hangt dus af van den inhoud van de
ontwerp-constitutie.
Intneachen zijn drie maanden van
mst in Zuid-Ierland al heel wat waard.
Wanneer het nu maar niet weer tus
schen Ulster en Zuid-Ierland gaat
spannen. Misschien zal de grenscom-
missie dit weten te voorkomen.
Wat I riep ik en sprong woe
dend op.
Hij lachte, zei de Signorina
diep treurig. Dat was te veelDat kon
ik niet verdragen, en daarom sloot ik
mij aan bij den Overste, om hem te
doen vallen. O, hij had me niet moeten
uitlachen
Op dit oogenblik zag ze er wel uit
als een wezen, dat gevaarlijk wordt
als men het zoo behandelt.
Ik wist, wat niemand anders wist,
en ik had meer invloed op hem a's
iemand anders, en ik heb mijn wraak
gekoeld. Maar nu, voegde ze er bij,
lost zich alles op in niets.
Ze barstte in snikken uit.
Maar ze herstelde zich weer en mij
een teeken gevend om te zwijgen, ging
ze voort
Je denkt misschien, dat ik van
den Overste niets te vreezen heb, omdat
ik hem zoo lang van my heb afge
houden. Maar dat is heel anders. De
President is gewetenloos, maar hij is
een fatsoenlijk man tenminste
tegenover vrouwen ik bedoel, hij
zou geen
Ze hield op.
Maar Mc. Gregor vroeg ik met
heesche stem.
Ze legde haar kopje op mijn schou
der.
Ik durf met hem niet hier te
Tegen de malaise.
Iu het rapport der subcommissie van
de commissie voor de Economische
Politiek, wier taak het was te advi-
seeren over maatregelen, te nemen tegen
de huidige depressie en welke bestond
uit den Minister van Landbouw en de
heeren mr, W. A. Bongev, mr. L. G.
Kortenhorst, mr. M. W. F. Treub,
mr. G. Vissering en mr. C. J. Heems
kerk als secretaris, lezen we o.a,:
Steun werkloosen.
Een factor, die den terugkeer tot
normale toestanden belemmert, wordt
gevormd door te hooge uitkeeringen
aan werkloozen, hetzij in den vorm
van steun of bij werkverschaffing. Deze
uitkeeringen zullen jin vele gevallen
moeten worden verlaagd, opdat niet de
steun aan werkloosheid ontaarde in
bevordering der werkloosheid.
De Arbeidswet.
Verlichting zal voorts kunnen wor
den gegeven door een ruimer en soe
peler toepassing van de Arbeidswet,
met name van de bepalingen betref
fende den werktijd.
blijven, Jack, fluisterde ze. Als jij me
niet weg kunt brengen, dan moet ik
naar den President gaan. Bij hem ben
ik tenminste daarvoor gevrijwaard.
Zoo'n gemeene ploert, siste ik,
en meende daarmee niet den President,
maar zijn opvolger, Ik zal hem neer
schieten als een dollen hond I
Neen, neen, Jack I riep ze, je moet
kalm zijn en voorzichtig. Maar van
nacht moet ik weg dezen nacht
Jack, met jou of met den President.
Je zult niet mij gaan, mijn
liefje, antwoordde ik.
Waarheen f
O, ergens, maar hier vandaan,
Hoe zullen we wegkomen f
Ga nu eens zitten, schatje en
droog je tranen af die breken mij
het hart dan zal ik eens overleg
gen nu kom ik aan de beurt.
Ik droeg haar naar de canapé, en
daar lag ze nu rustig, maar mij vast
aanstarend. Hoewel ik vervuld was van
grenzelooze woede tegen Mc. Gregor,
durfde ik me daar toch niet verder in
verdiepen, ik moest nu eerst een mid
del bedenken om onze vlucht te doen
gelukken. Eindelijk schoot er een plan
door mijn brein, dat uitvoerbaar was.
De Signorina zag aan mijn oogeD,
dat ik een inval had. Ze sprong op en
kwam naar mij toe.
{Wordt vervolgd,)