N°. 1.
iOOKERS
Nienwjaarsnummer 1922
109 jaargang,
Een beduidend mensch
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Oudejaarsavond.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Stadsnieuws.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naaml. Vennoot'chap Goexche Courant
ADVERTENTIËN
van 15 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaa
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleentvens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 13 uur voormiddag.
COIRM
Wanneer wij door een microscoop
het dierlijk leven in een waterdroppel
aanschouwen, wanneer wij door de
honderden malen vergrootende lenzen
een wereldje vol leven zien, en toch
een wereldje zoo nietig, dat het voor
het bloote oog onzichtbaar is, dan
beseffen wij, dat ons denken den om
vang der schepping tot iu haar kleinste
levende atoompjes nimmer zal kunnen
omvatten.
Hoe zal diezelfde waterdroppel nog
steeds weer nietiger wezentjes toonen
naarmate de techniek de vergrootings-
glazen scherper en doeltreffender maakt,
hoe uiterst nietig moet het kleinste
voor ons onzichtbare levende deeltje
der schepping zijn.
Maar ook,- hoe uiterst nietig zijn
wij zelf.
Zijn ook wij niet levende schepsel
tjes die aeen zandkorreltje bevolken,
het zandkorreltje, dat onze aarde im
mers is in de eindelooze ruimte van
het heelal.
Wat is onze aarde en wat zijn wij
zelf daarop in de onmetelijke schepping.
Wat is de levensduur van onze
planeet in die schepping, die in ver
anderlijken vorm immers eindeloos van
tijd moet zijn.
En hoe klein, hoe uiterst nietig is
dan nog onze levenstijd in vergelijking
met die van de aarde.
Te Tijd is eindeloos.
Hij is geboren in het grijs verleden,
zoo lang geleden, dat ons begrijpen
het niet omvatten kan en wij kunnen
ons ook niet denken waar die Tijd in
onafzienbare verten zal eindigen.
Wij weten slechts, dat wij leven en
onze horizon heel klein is, maar binnen
dien kleinen gezichtskring achten wij
ons bevoegd het leven in al zijn
openbaringen te heoordeelen.
Wij overzien slechts eenige achter
ons liggende eeuwen, waaruit wij de
geschiedenis der wisselende geslachten
kennen en ons eigen leven is van zoo
geringen dnur, dat het ons in ons
stervensuur een kortstondige droom
moet gelijken.
Als kind kijken wij tegen het leven
op en het lijkt eindeloos.
Wij hooren, dat grootvader of groot
moeder al zeventig of tachtig jaar is
en wij begrijpen het niet.
Hoe vreeselijk lang is in onze ge
dachte dan niet een heel jaar, een jaar
vol lief en leed uit het kinderleven.
En zeventig of tachtig van die jaren,
dat moet ons wel den indruk van het
eindelooze bestaan geven.
Maar grootvader en grootmoeder
weten wel beter. Zij hebben gemerkt,
dat het uurwerk van den Tijd harder
schijnt te gaan naarmate de levens
jaren vermeerderen en dat het voor
volwassenen dikwijls een raadsel is hoe
snel een jaar van het leven weer
14
door
ANTHONY HOPE.
Ten gerieve van onze nieuwe abonné's
zullen wij geregeld gedurende eenige weken
boven ons feuilleton een kort resumé plaatsen
van hef voorafgaande. Na lezing hiervan zal
men dus het feuilleton goed kunnen volgen,
daar men geheel op de hoogte is van het
geen reeds heeft plaats gegrepen.
De Schrijver van het verhaal en hoofd
persoon, mr. Martfn is hoofd van een filiaal-
bank in Whittingham de hoofdplaats van een
denkbeeldig republiekje Aureataland De
president dezer republiek heeft veel geld
noodig, zoogenaamd voor havenbouw en
heeft bij de bank reeds een leening van
500.000 dollar gesloten, waarover de direc
teuren niet weinig in angst zitten. Toch
gelukt het den president van mr. Martin nog
300.000 dollar los te krijgen, waarvan deze
echter 65.ooo behoudt voor rente en be
looning, tegen staatsschutdbekentenissen
terwijl er bovendien door bemiddeling van
den president een valsch telegram komt met
order tot uitbetaling door de directeuren.
Mr. Martin komt nu in kennis met de
vrouwelijke hoofdpersoon uit dezen roman,
de schoone, 23-jarige Signorina Christina
Nugent, een gewezen operazangeres, die
onder de hoede staat van haar z.g. tante
Het salon van de Signorina is het vereeni.
ginspunt van de uitgaande wereld van
Whittingham, onder de gasten ontmoeten
we den overste Mc. Gregor, den onderbevel
vervlogen is.
Een verjaardag op rijperen leeftijd
is niet steeds een reden tot uitbundige
vroolijkheid.
Want de verjaardag verandert het
leeftijdscijfer en er komt een tijd, dat
wij met schrik bedenken, dat die
levensduur weldra haar hoogtepunt
bereikt zal hebben.
Wij weten, dat een jaar heel kort
is en dat ons leven uit slechts weinig
van die deeltjes is samengesteld.
En in dat korte leveu zullen wij
moeten voldoen aau onze bestemming,
welke die dan ook zijn moge.
Daarover verschillen onze meeningen
en wij zoeken en tasten eigenlijk allen
omdat wij allen over de werkelijke
bedoeling van het leven in het onzekere
verkeeren.
Ons verstand laat ons in den steek,
er blijft slechts het geloof en het ver
trouwen en in ons hart, waar een in
geboren begrip van goed en kwaad
zetelt, vinden wij een natuurlijken
wegwijzer.
Wat is goed en wat is kwaad, met
andere woordenwat moeten wij in
ons leven betrachten en wat moeten
wij nalaten
Onze meeuingen mogen daarover in
bijzaken verschillen, in hoofdzaak zijn
wij het allen eens.
Wij gevoelen, dat het verschil tus-
schen goed en slecht handelen in de
leer van Christus tot uitbeelding is
gekomen.
Wij inenschen zijn onvolmaakt.
In de korte levensperiode die ons
gegeven is, struikelen en vallen wij
telkens in ons zoeken en tasten naar
den eenigen waren uitweg.
Bedenken wij wel steeds hoe kort
het leven is en hoe ongebruikt wij
belangrijke tijdsdeelen daarvan voorbij
laten gaan
„Praetereuut et imputantur", zij
gaan voorbij en worden toegerekend",
staat boven den zonnewijzer in den
gevel van het Middelburgsche Raadhuis.
Zoo is het inderdaad.
Wij zijn verantwoordelijk voor de
gedachten en daden van ieder levens
uur, dat voorbij gegaan is om nimmer
terug te keeren.
Zijn wij in het jaar dat thans achter
ons ligt heerschers over onzen geest
gebleven
Hebben wij in dagen van tegenspoed
ons lot met vertrouwen op een blijdere
toekomst gedragen
En bovenalhebben wij getracht
iets voor anderen te zijn, iets van onze
liefde, onze troost en ons vertrouwen
te geven aan hen, wier Kruis zwaarder
te dragen was dan het onze
Het zijn niet de blijde, zorgelooza
dagen, maar de uren van leed en be
proeving waaruit zal vastgesteld worden
of het jaar dat heen ging al dan niet
een verloren deel van ons kort leven
is geweest.
Op een Oudejaarsavond toetsen wij
het ievensdeeltje dat achter ons ligt
op een gehalte aan edele bestanddeelen.
Eu wanneer de klokken luiden en
hebber van het leger en tegenstander van
den president.
Voorts leeren we kennen Donna Antonia,
de dochter van den minister van financien
en Johnny Carr, kamerlid en de eenig eer
lijke man in Aureataland.
Op mijn weg naar huis kocht ik
„de Gazette", een regeeringsblad, en
las daariuNaar wij vernemen was
hedenmiddag bij den ministerraad,
onder voorzitterschap van den Presi
dent, de toestand der Staatsschuld het
onderwerp van behandeling. De beslui
ten die er genomen zijn, worden
vooralsnog stipt geheim gehouden.
Alleen kunnen wij op grond van zeer
vertrouwde berichten meedeelen, dat
de maatregelen, waartoe besloten is,
ten doel hebben de spanning van den
tegenwoordigen toestand aanmerkelijk
te verminderen en de groote meerder
heid der burgers van Aureataland met
onvermengde bevrediging te vervullen
De President zal weder geprezen wor
den als de redder des Vaderlands.
Het zal mij benieuwen of ik
ook tot die groote meerderheid zal
behooren, dacht ik. Ik denk, dat ik
Zijn Excellentie maar eens een kort
bezoek zal brengen.
Ik gaf uitvoering aan dit besluit en
toog den volgenden morgen naar het
„Gouden Huis", doch hooide daar,
dat de President in het Ministerie van
Financiën was. Bij mijn aankomst
de schoten knallen, wanneer de einde
looze keten van den Tijd weer een
schakel verspringt, dan moeten wij het
nieuwe jaar ingaan met het vaste voor
nemen te leven naar het voorbeeld,
dat Christus ons voor oogen gesteld
heeft.
Dan zullen wij ten slotte den in-
nerlijken vrede vinden, die ons het
einddoel van het menschelijk streven,
het geluk zal brengen.
B*l*N5
Wanneer we aanbel eind» van bet
jaar de balans opma er. van den inter
nationalen toestaud, Jan treft ons wel
in de eerste plaats de malaise, de
slapte,slapheid in de menschen zoo
wel als in de zaker de armoede
(en toch zijn er nog landen, die op
te giooten voet leven en welker regee
ringen droomen van een nieuwe taak
voor den staat, waarvoor weer nieuwe
kostbare ambtenarer. zullen noodig
zijn en die de dure wetten uitvoeren,
in den rijken tijd gemaakt, of liever
gezegd in een tijd dat men meende
dat men rijk was,) waaraan niet alleen
Europa, maar vrijwil de geheele wereld
ten prooi is gevallen
Het eigenaardige van den laatsten
grooten oorlog is wel, dat er geen
overwinnaar noch overwonnenen zijn.
We kunnen dit thans op den achtsten
oudejaarsdag sinds het uitbreken van
den rampzaligen oorlog en den vierden
sinds den rampzaligen vrede van Versail
les, gerust constateeren. De gelieele
mensehheld U overwonnen door
datgene, wat als hoofdoorzaak van den
oorlog en het vredeatractaat, een
voortzetting van denoorlog, be
schouwd kan wordenhet overdreven
egoïsme, het tekort aan naastenliefde,
het wanbegrip ik ben toch eigenlijk
wel een beetje beter dan mijn buurmaD.
En wanneer men uit den oorlog
eu maar geleerd D- -oogenaetade
overwinnaars hebben dat zeker nog
niet. En allerminst Frankrijk, waar
het zoo even door ona gesignaleerde
wanbegrip welig tiert. De overzicht
schrijver van de Haagsche Post schrijft
over de laatste jaren.
„En in al die jaren zocht de Dienst
knecht tevergeefs naar broederlijk
heid in het Huis der Volken, der
z.g. beschaafde volken tenminste. Hoe
hij zich ook inspande, welke pogingen
hij ook aanwendde om den Duivel te
bannen, het mocht hem tot heden niet
gelukken. Wel zijn er aanwijzingen dat
de Dienstknecht het ten slotte van den
Duivel zal winnen, doch de strijd dnurt
zóó lang en is zóó ruïneus, dat, naar
wij vreezen, er van het Huis en deszeifs
inboedel niet veel meer over zal zijn
tegen den tijd dat het Goede zal zege
vieren over het Kwade, en dat de be
woners dan kaal, berooid en straatarm
kunnen gaan bedelen. De Dnivel In
deze dagen, dat is Frankrijk Het
zelfde Frankrijk, dat in den oorlog zoo
aldaar zond ik mijn visitekaartje naar
binnen, waarop ik mijn verzoek om
een bijzonder onderhoud geschreven
had. Ik werd binnengeleid in het
vertrek van Don Antonio en vond daar
den Minister, den President en Johnny
Carr. Toen ik binnentrad, zette de
bediende op een wenk van Zijn
Excellentie een stoel voor mij klaar.
Ik veronderstel, dat uw bezoek zakeu
betreft, begon de President stijfjes, het
ligt dus voor de hand, dat ik u ont
vang in tegenwoordigheid van een
mijner staatkundige raadgevers, mr.
Martin. Mr. Carr is mijn secretaris en
u kunt in zijn bijzijn vrijuit spreken.
Het ergerde mij, dat mijn verzoek,
om deu President alleen te spreken
was afgeslagenmaar ik wilde mijn
spijt hierover niet toonen, ik maakte
een diepe buigiBg en begon
Ik heb de vrijheid genomen, uw
Excellentie lastig te vallen, omdat ik
een brief ontvangen heb van mijn di
recteuren. Ze deelen mij mede, dat er,
om hnn eigen woorden te gebruiken,
„veontrnstende berichten" betreffende
de leening van Aureataland op de
beurs in omloop zijn en dragen mij op,
uw Excellentie in overweging te geven,
of het niet gewenscht zou zijn op de
een of andere manier een officieel be
richt te verspreiden betreffende de
betaling van de in de volgende maand
vervallende renten. Uit hnn mededee-
veler sympathie en bewondering af
dwong door zijn heldhaftigheid, zijn
vertrouwen en zijn vastberadenheid, is
sindsdien de spelbreker ender de
volken geworden. Vrijwel al het be
treurenswaardige, verwerpelijke, ver
keerde, slechte en domme dat tegen
woordig de wereld tot het tegenover
gestelde van een Paradijs maakt, vindt
oorsprong en uitgangspunt in Frankrijk.
Het geheele Fransche gedachteleven
trekt sinds Versailles samen op het
volgende hoe kunnen wij met zoo
weinig mogelijk belastingen en zoo
weinig mogelijk kinderen een zoo
zorgeloos en zoo veilig mogelijk bestaan
leiden. Er is een tijd geweest dat het
Fransche volk zich tot beter dingen
geroepen achtte en zich hoogere idealen
stelde
Laten we hopen dat in 1922 het
Fransche volk de oogen zullen open
gaan en dat zij de leuzeVrijheid,
gc.ijkheid en broederschap ook ten
opzichte van Duitschland zullen trach
ten in praktijk te brengen. En dat
Frankrijk er toe zal kunnen komen
toe te stemmen in een wijziging in
het vredesverdrag,in een terugbrengen
van het bedrag der door Duitschland
te betalen schadevergoeding tot hetgeen
werkelijk door Duitschland in den
oorlog is vernield.
Tha»s hangt over de kwestieof Duitsch.
land de eerstvolgende termijnen van
Januari en Februari der schatlever-
vergoeding zal moeten betaien, en
hoe, nog steeds een dichte sluier om
over de volgende termijnen niet te
spreken.
Uit Washington komt somber nieuws
De stemming is zoo afgemat als nimmer
te voren en do conferentie schijnt
vastgeloopen op het daikbooten-
vraagstnk. De duikboot, het wapen
waardoor een klein volk groot kan
zijn, willen de meeste naties niel,
missen en het laat zich aanzien dat
van deze moordtuigjes voorloopig nog
een flink aantal scheepstonnen zal
blijven bestaan-
Een lichtpunt levert Ierland op.
Tijdens de verdaging van het Sinn
Fein-parlement heeft de opeubire niee-
ning in heel Ierland zich krachtig
voor de Engelsch-Iersche overeenkomst
verklaard.
Onder de verschillende oproepen
van burgerlijke en geestelijke autori
teiten ten behoeve van een bekrachti.
ging is vooral opmerkelijk een oproep
van dr. Fogarthy, bisschop van Kil
lalve, in wiens diocees het kiesdistrict
van de Valera ligt en die totdusver
een krachtig aanhanger van hem was,
Dr. Fogarthy is zoo ver gegaan,
dat hij verklaarthet verwerpen van
de bekrachtiging van het tractaat zou
een daad van „nationale razernij"
zijn.
Moge het nieuwe jaar inzetten met
een Britsch-Ierschen vrede.
Somber zijn de berichten uil Rns-
land, het land dat van de armoede
lijdt als geen ander, waar hongersnood
heerscht. Uit bet hongersnoodgebied
aan de Wolga, in het Zniden en Zuid-
Oosten wordt gemeld, dat het aantal
slachtoffers in de duizenden loopt.
Heele dorpen verdwijnen. De
overheid staat machteloos. In de vroe
gere Tarttaarlsche republiek kan men
de dooden niet meer begraven. Men
bepaalt zich ertoe de dooden als blok
ken hout op te stapelen 90 procent
der paarden ztyn opgegoten. Men
verslindt de laatste honden en katten.
In de tehuizen voor kinderen en in-
valieden is het brood door surrogaten
vervangen. Daar de konde is ingetre
den en kleeren ontbreken, zoeken
heele gezinnen veu toevlucht in vaten.
De algemeene indruk is, dat zonder
grootscheepsche internationale hulp het
kwaad onmogelijk kan bestreden wor
den.
En hier doet zich de gelegenheid
voor de menschheid voor om te toonen
dat de naastenliefde toch niet ont
breekt, dat die liefde er wel is, er
altijd geweest is, maar vaak latent als
een verborgen vuu» onder den aard
korst van de zelfzucht. Moge in 1938
de gelegenheid om wel te doen
worden aangegrepen, moge de kiite
plaats maken voor warmte en de
zwakheid voor kracht.
lingen moet ik opmaken, dat men
daaromtrent moeilijkheden vooiziet.
Zou hel niet beter zijn om dit
verzoek, als het ten minste noodig is,
tot den minister van Financiën te
richten f vroeg de President. Met znlke
bijzonderheden heb ik toch eigenlijk
Diets te maken.
Ik kan slechts mijn opdracht
vervullen, antwoordde ik.
Hebt u er iets op tegen, mr.
Martin, ging de President voort, om
mij "en mijn raadgevers toe te staan,
inzage van dien brief te geven
Ik mag hem alleen onder de
eigen oogen van uwe Excellentie
brengen.
O, alleen mijn eigen oogen, zei
hij spottend, dus daarom verzocht u
om een bijzonder onderhoud.
Daarom, antwoordde ik. Het
lag volstrekt niet in mijn bedoeling om
iets te kort te doen aan mijn ver
schuldigde hoogachting voor den
Minister van Financiën of voor uw
Secretaris, maar ik ben gebonden door
de bevelen, die ik outvangen heb.
U bent een voorbeeldig ambte
naar, Mr. Martin. Maar ik geloof niet,
dat ik er verder meer o'.er behoef te
hooren. Is het een telegram
Hij vroeg dit met een boosaardig
lachje, zoodat ik wel begreep, dat hij
mijn sprookje doorzag. Maar toch ant
woordde ik
R:
voorkomen en genezen de
lastige droogheid in de keel
het gemakkelijkst door het
gebruik van Lakerol-Pastilles.
De ademhaling wordt gezond en
zuiver. Overal verkrijgbaar,a Fl. 0.50
per doos. 8 15.
ZoNDAGSLUlTING apotheken.
Zondag a.s. en de daarop volgende
week,) ook 's avonds na 8 uur, zal
de apotheek van dhr. v, Kalmthout
voor het publiek zijn geopend.
Ver. voor Vri.jz. Godsdienstigen.
Oudejaarsavond 7 uur. Godsdienst
oefening te leiden door ds, J. N. Pattist,
Middelburg, in het kerkgebouw der
vereeniging.
"Witte Bioscoop.
Wij vestigen de aandacht onzer lezers
even op de elite-voorstelling heden
(Vrijdag) avond in de Witte Bioscoop
met als hoofdfilm „De liefde van een
Groot Man", historisch drama iD 6
acten en voorts op de advertentie in
dit nummer vermeldende het programma
der eerstvolgende dagen. Er staat den
bioscoop-liefhebber wederom veel moois
te wachten.
Rijkspostspaarbank
In den loop van de maand November
werd op spaarbankboekjes, uitgegeven
aan het postkantoor Goes en zijne hulp-
postkantoren, ingelegd f 54758,44 en
terugbetaald f40642,41, derhalve meer
ingelegd dan terugbetaald f 14116,03.
Het aantal nieuw uitgegeven spaar
bankboekjes bedroeg 44.
Een brief. Excellentie.
Nu wendde hij zich tot de anderen
en zei: Welnu, Heeren, ik geloof wel,
dat we mr. Martin gerust kunnen;
stellen. De regeeting ziet de noodza-\
kelijkheid van een officieel bericht niet
iD, en zal daar niet toe overgaan. Ik
vermoed, dat wij het hierrfver eens zijn,
mijne heeren, dat het hoogst vernede
rend zou zijn, wanneer wij de nood
zakelijkheid van zulk een maatregel
erkenden. Dus, mr. Martin, u kunt uw
directeuren mededeelen, dat de Presi
dent u, met instemming van zijn raad
gever, verzekerd heeft, dat hij van u
geen bezwaar verwacht, om op den
vervaldag het volle bedrag van de ren.
ten over te maken.
Ik kan hun dus verzekeren, dat
de renten op tijd betaald zullen word»n
ik heb mij toch duidelijk ge.
noeg uitgedrukt- om door u verstaan;
te worden, antwoordde hij met een
kleinen nadruk op „u". Aureataland zal
zijn verplichtingen nakomen. Zjj zullen
alles krijgen, wal hun toekomt, niet
waar, heeren P
Don Antonio stemde dadelijk toe
maar het viel mij op, dat Johnny Carr
niets antwoordde en een beetje onge
durig op zijn stoel heen en weer s«*4
Wordt