N°. 1. iOOKERS Nienwjaarsnummer 1922 109 jaargang, Een beduidend mensch Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Oudejaarsavond. FEUILLETON. BUITENLAND. Stadsnieuws. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Naaml. Vennoot'chap Goexche Courant ADVERTENTIËN van 15 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaa berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Kleentvens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot 13 uur voormiddag. COIRM Wanneer wij door een microscoop het dierlijk leven in een waterdroppel aanschouwen, wanneer wij door de honderden malen vergrootende lenzen een wereldje vol leven zien, en toch een wereldje zoo nietig, dat het voor het bloote oog onzichtbaar is, dan beseffen wij, dat ons denken den om vang der schepping tot iu haar kleinste levende atoompjes nimmer zal kunnen omvatten. Hoe zal diezelfde waterdroppel nog steeds weer nietiger wezentjes toonen naarmate de techniek de vergrootings- glazen scherper en doeltreffender maakt, hoe uiterst nietig moet het kleinste voor ons onzichtbare levende deeltje der schepping zijn. Maar ook,- hoe uiterst nietig zijn wij zelf. Zijn ook wij niet levende schepsel tjes die aeen zandkorreltje bevolken, het zandkorreltje, dat onze aarde im mers is in de eindelooze ruimte van het heelal. Wat is onze aarde en wat zijn wij zelf daarop in de onmetelijke schepping. Wat is de levensduur van onze planeet in die schepping, die in ver anderlijken vorm immers eindeloos van tijd moet zijn. En hoe klein, hoe uiterst nietig is dan nog onze levenstijd in vergelijking met die van de aarde. Te Tijd is eindeloos. Hij is geboren in het grijs verleden, zoo lang geleden, dat ons begrijpen het niet omvatten kan en wij kunnen ons ook niet denken waar die Tijd in onafzienbare verten zal eindigen. Wij weten slechts, dat wij leven en onze horizon heel klein is, maar binnen dien kleinen gezichtskring achten wij ons bevoegd het leven in al zijn openbaringen te heoordeelen. Wij overzien slechts eenige achter ons liggende eeuwen, waaruit wij de geschiedenis der wisselende geslachten kennen en ons eigen leven is van zoo geringen dnur, dat het ons in ons stervensuur een kortstondige droom moet gelijken. Als kind kijken wij tegen het leven op en het lijkt eindeloos. Wij hooren, dat grootvader of groot moeder al zeventig of tachtig jaar is en wij begrijpen het niet. Hoe vreeselijk lang is in onze ge dachte dan niet een heel jaar, een jaar vol lief en leed uit het kinderleven. En zeventig of tachtig van die jaren, dat moet ons wel den indruk van het eindelooze bestaan geven. Maar grootvader en grootmoeder weten wel beter. Zij hebben gemerkt, dat het uurwerk van den Tijd harder schijnt te gaan naarmate de levens jaren vermeerderen en dat het voor volwassenen dikwijls een raadsel is hoe snel een jaar van het leven weer 14 door ANTHONY HOPE. Ten gerieve van onze nieuwe abonné's zullen wij geregeld gedurende eenige weken boven ons feuilleton een kort resumé plaatsen van hef voorafgaande. Na lezing hiervan zal men dus het feuilleton goed kunnen volgen, daar men geheel op de hoogte is van het geen reeds heeft plaats gegrepen. De Schrijver van het verhaal en hoofd persoon, mr. Martfn is hoofd van een filiaal- bank in Whittingham de hoofdplaats van een denkbeeldig republiekje Aureataland De president dezer republiek heeft veel geld noodig, zoogenaamd voor havenbouw en heeft bij de bank reeds een leening van 500.000 dollar gesloten, waarover de direc teuren niet weinig in angst zitten. Toch gelukt het den president van mr. Martin nog 300.000 dollar los te krijgen, waarvan deze echter 65.ooo behoudt voor rente en be looning, tegen staatsschutdbekentenissen terwijl er bovendien door bemiddeling van den president een valsch telegram komt met order tot uitbetaling door de directeuren. Mr. Martin komt nu in kennis met de vrouwelijke hoofdpersoon uit dezen roman, de schoone, 23-jarige Signorina Christina Nugent, een gewezen operazangeres, die onder de hoede staat van haar z.g. tante Het salon van de Signorina is het vereeni. ginspunt van de uitgaande wereld van Whittingham, onder de gasten ontmoeten we den overste Mc. Gregor, den onderbevel vervlogen is. Een verjaardag op rijperen leeftijd is niet steeds een reden tot uitbundige vroolijkheid. Want de verjaardag verandert het leeftijdscijfer en er komt een tijd, dat wij met schrik bedenken, dat die levensduur weldra haar hoogtepunt bereikt zal hebben. Wij weten, dat een jaar heel kort is en dat ons leven uit slechts weinig van die deeltjes is samengesteld. En in dat korte leveu zullen wij moeten voldoen aau onze bestemming, welke die dan ook zijn moge. Daarover verschillen onze meeningen en wij zoeken en tasten eigenlijk allen omdat wij allen over de werkelijke bedoeling van het leven in het onzekere verkeeren. Ons verstand laat ons in den steek, er blijft slechts het geloof en het ver trouwen en in ons hart, waar een in geboren begrip van goed en kwaad zetelt, vinden wij een natuurlijken wegwijzer. Wat is goed en wat is kwaad, met andere woordenwat moeten wij in ons leven betrachten en wat moeten wij nalaten Onze meeuingen mogen daarover in bijzaken verschillen, in hoofdzaak zijn wij het allen eens. Wij gevoelen, dat het verschil tus- schen goed en slecht handelen in de leer van Christus tot uitbeelding is gekomen. Wij inenschen zijn onvolmaakt. In de korte levensperiode die ons gegeven is, struikelen en vallen wij telkens in ons zoeken en tasten naar den eenigen waren uitweg. Bedenken wij wel steeds hoe kort het leven is en hoe ongebruikt wij belangrijke tijdsdeelen daarvan voorbij laten gaan „Praetereuut et imputantur", zij gaan voorbij en worden toegerekend", staat boven den zonnewijzer in den gevel van het Middelburgsche Raadhuis. Zoo is het inderdaad. Wij zijn verantwoordelijk voor de gedachten en daden van ieder levens uur, dat voorbij gegaan is om nimmer terug te keeren. Zijn wij in het jaar dat thans achter ons ligt heerschers over onzen geest gebleven Hebben wij in dagen van tegenspoed ons lot met vertrouwen op een blijdere toekomst gedragen En bovenalhebben wij getracht iets voor anderen te zijn, iets van onze liefde, onze troost en ons vertrouwen te geven aan hen, wier Kruis zwaarder te dragen was dan het onze Het zijn niet de blijde, zorgelooza dagen, maar de uren van leed en be proeving waaruit zal vastgesteld worden of het jaar dat heen ging al dan niet een verloren deel van ons kort leven is geweest. Op een Oudejaarsavond toetsen wij het ievensdeeltje dat achter ons ligt op een gehalte aan edele bestanddeelen. Eu wanneer de klokken luiden en hebber van het leger en tegenstander van den president. Voorts leeren we kennen Donna Antonia, de dochter van den minister van financien en Johnny Carr, kamerlid en de eenig eer lijke man in Aureataland. Op mijn weg naar huis kocht ik „de Gazette", een regeeringsblad, en las daariuNaar wij vernemen was hedenmiddag bij den ministerraad, onder voorzitterschap van den Presi dent, de toestand der Staatsschuld het onderwerp van behandeling. De beslui ten die er genomen zijn, worden vooralsnog stipt geheim gehouden. Alleen kunnen wij op grond van zeer vertrouwde berichten meedeelen, dat de maatregelen, waartoe besloten is, ten doel hebben de spanning van den tegenwoordigen toestand aanmerkelijk te verminderen en de groote meerder heid der burgers van Aureataland met onvermengde bevrediging te vervullen De President zal weder geprezen wor den als de redder des Vaderlands. Het zal mij benieuwen of ik ook tot die groote meerderheid zal behooren, dacht ik. Ik denk, dat ik Zijn Excellentie maar eens een kort bezoek zal brengen. Ik gaf uitvoering aan dit besluit en toog den volgenden morgen naar het „Gouden Huis", doch hooide daar, dat de President in het Ministerie van Financiën was. Bij mijn aankomst de schoten knallen, wanneer de einde looze keten van den Tijd weer een schakel verspringt, dan moeten wij het nieuwe jaar ingaan met het vaste voor nemen te leven naar het voorbeeld, dat Christus ons voor oogen gesteld heeft. Dan zullen wij ten slotte den in- nerlijken vrede vinden, die ons het einddoel van het menschelijk streven, het geluk zal brengen. B*l*N5 Wanneer we aanbel eind» van bet jaar de balans opma er. van den inter nationalen toestaud, Jan treft ons wel in de eerste plaats de malaise, de slapte,slapheid in de menschen zoo wel als in de zaker de armoede (en toch zijn er nog landen, die op te giooten voet leven en welker regee ringen droomen van een nieuwe taak voor den staat, waarvoor weer nieuwe kostbare ambtenarer. zullen noodig zijn en die de dure wetten uitvoeren, in den rijken tijd gemaakt, of liever gezegd in een tijd dat men meende dat men rijk was,) waaraan niet alleen Europa, maar vrijwil de geheele wereld ten prooi is gevallen Het eigenaardige van den laatsten grooten oorlog is wel, dat er geen overwinnaar noch overwonnenen zijn. We kunnen dit thans op den achtsten oudejaarsdag sinds het uitbreken van den rampzaligen oorlog en den vierden sinds den rampzaligen vrede van Versail les, gerust constateeren. De gelieele mensehheld U overwonnen door datgene, wat als hoofdoorzaak van den oorlog en het vredeatractaat, een voortzetting van denoorlog, be schouwd kan wordenhet overdreven egoïsme, het tekort aan naastenliefde, het wanbegrip ik ben toch eigenlijk wel een beetje beter dan mijn buurmaD. En wanneer men uit den oorlog eu maar geleerd D- -oogenaetade overwinnaars hebben dat zeker nog niet. En allerminst Frankrijk, waar het zoo even door ona gesignaleerde wanbegrip welig tiert. De overzicht schrijver van de Haagsche Post schrijft over de laatste jaren. „En in al die jaren zocht de Dienst knecht tevergeefs naar broederlijk heid in het Huis der Volken, der z.g. beschaafde volken tenminste. Hoe hij zich ook inspande, welke pogingen hij ook aanwendde om den Duivel te bannen, het mocht hem tot heden niet gelukken. Wel zijn er aanwijzingen dat de Dienstknecht het ten slotte van den Duivel zal winnen, doch de strijd dnurt zóó lang en is zóó ruïneus, dat, naar wij vreezen, er van het Huis en deszeifs inboedel niet veel meer over zal zijn tegen den tijd dat het Goede zal zege vieren over het Kwade, en dat de be woners dan kaal, berooid en straatarm kunnen gaan bedelen. De Dnivel In deze dagen, dat is Frankrijk Het zelfde Frankrijk, dat in den oorlog zoo aldaar zond ik mijn visitekaartje naar binnen, waarop ik mijn verzoek om een bijzonder onderhoud geschreven had. Ik werd binnengeleid in het vertrek van Don Antonio en vond daar den Minister, den President en Johnny Carr. Toen ik binnentrad, zette de bediende op een wenk van Zijn Excellentie een stoel voor mij klaar. Ik veronderstel, dat uw bezoek zakeu betreft, begon de President stijfjes, het ligt dus voor de hand, dat ik u ont vang in tegenwoordigheid van een mijner staatkundige raadgevers, mr. Martin. Mr. Carr is mijn secretaris en u kunt in zijn bijzijn vrijuit spreken. Het ergerde mij, dat mijn verzoek, om deu President alleen te spreken was afgeslagenmaar ik wilde mijn spijt hierover niet toonen, ik maakte een diepe buigiBg en begon Ik heb de vrijheid genomen, uw Excellentie lastig te vallen, omdat ik een brief ontvangen heb van mijn di recteuren. Ze deelen mij mede, dat er, om hnn eigen woorden te gebruiken, „veontrnstende berichten" betreffende de leening van Aureataland op de beurs in omloop zijn en dragen mij op, uw Excellentie in overweging te geven, of het niet gewenscht zou zijn op de een of andere manier een officieel be richt te verspreiden betreffende de betaling van de in de volgende maand vervallende renten. Uit hnn mededee- veler sympathie en bewondering af dwong door zijn heldhaftigheid, zijn vertrouwen en zijn vastberadenheid, is sindsdien de spelbreker ender de volken geworden. Vrijwel al het be treurenswaardige, verwerpelijke, ver keerde, slechte en domme dat tegen woordig de wereld tot het tegenover gestelde van een Paradijs maakt, vindt oorsprong en uitgangspunt in Frankrijk. Het geheele Fransche gedachteleven trekt sinds Versailles samen op het volgende hoe kunnen wij met zoo weinig mogelijk belastingen en zoo weinig mogelijk kinderen een zoo zorgeloos en zoo veilig mogelijk bestaan leiden. Er is een tijd geweest dat het Fransche volk zich tot beter dingen geroepen achtte en zich hoogere idealen stelde Laten we hopen dat in 1922 het Fransche volk de oogen zullen open gaan en dat zij de leuzeVrijheid, gc.ijkheid en broederschap ook ten opzichte van Duitschland zullen trach ten in praktijk te brengen. En dat Frankrijk er toe zal kunnen komen toe te stemmen in een wijziging in het vredesverdrag,in een terugbrengen van het bedrag der door Duitschland te betalen schadevergoeding tot hetgeen werkelijk door Duitschland in den oorlog is vernield. Tha»s hangt over de kwestieof Duitsch. land de eerstvolgende termijnen van Januari en Februari der schatlever- vergoeding zal moeten betaien, en hoe, nog steeds een dichte sluier om over de volgende termijnen niet te spreken. Uit Washington komt somber nieuws De stemming is zoo afgemat als nimmer te voren en do conferentie schijnt vastgeloopen op het daikbooten- vraagstnk. De duikboot, het wapen waardoor een klein volk groot kan zijn, willen de meeste naties niel, missen en het laat zich aanzien dat van deze moordtuigjes voorloopig nog een flink aantal scheepstonnen zal blijven bestaan- Een lichtpunt levert Ierland op. Tijdens de verdaging van het Sinn Fein-parlement heeft de opeubire niee- ning in heel Ierland zich krachtig voor de Engelsch-Iersche overeenkomst verklaard. Onder de verschillende oproepen van burgerlijke en geestelijke autori teiten ten behoeve van een bekrachti. ging is vooral opmerkelijk een oproep van dr. Fogarthy, bisschop van Kil lalve, in wiens diocees het kiesdistrict van de Valera ligt en die totdusver een krachtig aanhanger van hem was, Dr. Fogarthy is zoo ver gegaan, dat hij verklaarthet verwerpen van de bekrachtiging van het tractaat zou een daad van „nationale razernij" zijn. Moge het nieuwe jaar inzetten met een Britsch-Ierschen vrede. Somber zijn de berichten uil Rns- land, het land dat van de armoede lijdt als geen ander, waar hongersnood heerscht. Uit bet hongersnoodgebied aan de Wolga, in het Zniden en Zuid- Oosten wordt gemeld, dat het aantal slachtoffers in de duizenden loopt. Heele dorpen verdwijnen. De overheid staat machteloos. In de vroe gere Tarttaarlsche republiek kan men de dooden niet meer begraven. Men bepaalt zich ertoe de dooden als blok ken hout op te stapelen 90 procent der paarden ztyn opgegoten. Men verslindt de laatste honden en katten. In de tehuizen voor kinderen en in- valieden is het brood door surrogaten vervangen. Daar de konde is ingetre den en kleeren ontbreken, zoeken heele gezinnen veu toevlucht in vaten. De algemeene indruk is, dat zonder grootscheepsche internationale hulp het kwaad onmogelijk kan bestreden wor den. En hier doet zich de gelegenheid voor de menschheid voor om te toonen dat de naastenliefde toch niet ont breekt, dat die liefde er wel is, er altijd geweest is, maar vaak latent als een verborgen vuu» onder den aard korst van de zelfzucht. Moge in 1938 de gelegenheid om wel te doen worden aangegrepen, moge de kiite plaats maken voor warmte en de zwakheid voor kracht. lingen moet ik opmaken, dat men daaromtrent moeilijkheden vooiziet. Zou hel niet beter zijn om dit verzoek, als het ten minste noodig is, tot den minister van Financiën te richten f vroeg de President. Met znlke bijzonderheden heb ik toch eigenlijk Diets te maken. Ik kan slechts mijn opdracht vervullen, antwoordde ik. Hebt u er iets op tegen, mr. Martin, ging de President voort, om mij "en mijn raadgevers toe te staan, inzage van dien brief te geven Ik mag hem alleen onder de eigen oogen van uwe Excellentie brengen. O, alleen mijn eigen oogen, zei hij spottend, dus daarom verzocht u om een bijzonder onderhoud. Daarom, antwoordde ik. Het lag volstrekt niet in mijn bedoeling om iets te kort te doen aan mijn ver schuldigde hoogachting voor den Minister van Financiën of voor uw Secretaris, maar ik ben gebonden door de bevelen, die ik outvangen heb. U bent een voorbeeldig ambte naar, Mr. Martin. Maar ik geloof niet, dat ik er verder meer o'.er behoef te hooren. Is het een telegram Hij vroeg dit met een boosaardig lachje, zoodat ik wel begreep, dat hij mijn sprookje doorzag. Maar toch ant woordde ik R: voorkomen en genezen de lastige droogheid in de keel het gemakkelijkst door het gebruik van Lakerol-Pastilles. De ademhaling wordt gezond en zuiver. Overal verkrijgbaar,a Fl. 0.50 per doos. 8 15. ZoNDAGSLUlTING apotheken. Zondag a.s. en de daarop volgende week,) ook 's avonds na 8 uur, zal de apotheek van dhr. v, Kalmthout voor het publiek zijn geopend. Ver. voor Vri.jz. Godsdienstigen. Oudejaarsavond 7 uur. Godsdienst oefening te leiden door ds, J. N. Pattist, Middelburg, in het kerkgebouw der vereeniging. "Witte Bioscoop. Wij vestigen de aandacht onzer lezers even op de elite-voorstelling heden (Vrijdag) avond in de Witte Bioscoop met als hoofdfilm „De liefde van een Groot Man", historisch drama iD 6 acten en voorts op de advertentie in dit nummer vermeldende het programma der eerstvolgende dagen. Er staat den bioscoop-liefhebber wederom veel moois te wachten. Rijkspostspaarbank In den loop van de maand November werd op spaarbankboekjes, uitgegeven aan het postkantoor Goes en zijne hulp- postkantoren, ingelegd f 54758,44 en terugbetaald f40642,41, derhalve meer ingelegd dan terugbetaald f 14116,03. Het aantal nieuw uitgegeven spaar bankboekjes bedroeg 44. Een brief. Excellentie. Nu wendde hij zich tot de anderen en zei: Welnu, Heeren, ik geloof wel, dat we mr. Martin gerust kunnen; stellen. De regeeting ziet de noodza-\ kelijkheid van een officieel bericht niet iD, en zal daar niet toe overgaan. Ik vermoed, dat wij het hierrfver eens zijn, mijne heeren, dat het hoogst vernede rend zou zijn, wanneer wij de nood zakelijkheid van zulk een maatregel erkenden. Dus, mr. Martin, u kunt uw directeuren mededeelen, dat de Presi dent u, met instemming van zijn raad gever, verzekerd heeft, dat hij van u geen bezwaar verwacht, om op den vervaldag het volle bedrag van de ren. ten over te maken. Ik kan hun dus verzekeren, dat de renten op tijd betaald zullen word»n ik heb mij toch duidelijk ge. noeg uitgedrukt- om door u verstaan; te worden, antwoordde hij met een kleinen nadruk op „u". Aureataland zal zijn verplichtingen nakomen. Zjj zullen alles krijgen, wal hun toekomt, niet waar, heeren P Don Antonio stemde dadelijk toe maar het viel mij op, dat Johnny Carr niets antwoordde en een beetje onge durig op zijn stoel heen en weer s«*4 Wordt

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1922 | | pagina 1