OEST F*. A.S.J. DEKKER, N°. 152. Zaterdag 24 December 11)21. 10$ jaargang. KERSTMIS. Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. NIEÜWJAARSMSCHEN FEUILLETON. Een beduidend rnensch Hofberg Petrof Blüthner GoesUtrecht. BUITENLAND. Gemeenteraad van Goes. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Naaml. Vennoot; cliap Goesche Courant ADVERTENTIÊN van 1 5 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 1lOjregels f,2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot 13 nur voormiddag. COURANT in het Nieuwjaars nommer wor den, zooals gebruikelijk is, bij vooruitbetaling geplaatst tegen 75 cent, voor hoogstens 6 regels Opgaven worden zoo spoedig mogelijk ingewacht-, doch uiter lijk DINSDAG 27 DECEM BER, vóór 's middags lz uur DE ADMINISTRATIE Zij, die zich met ingang van 1 Januari 1922 op dit blad abonnee- ren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. BERICHT. Wegens het KERSTFEEST zal de .,Qoïsche Courant" a.s. MAANDAG niet worden uit gegeven. DE DIRECTEUR. Gif, die bezit wat ge kunt wenschen En straks een rijken Kerstboom vindt; Gedenkt het lot der arme menschen d'Ontbering van zoo menig kind Ga dan en droogt hun bleeke wangen En schenkt, wat lijdend wordt ont beerd, Want zaliger dan te ontvangen Ie geven geVjk Christus leert. Ook over dit Kerstfeest ligt weder zwaar een donkere sluier van weemoed gespreid en nog altijd even ver, wellicht verder dan ooit, schijnt ons de lichtere toekomst, waaraan wij niettemin onwrik baar blijven gelooven, gesterkt en ge dreven door de onverwachtbare zucht tot zelfbehoud, welke de menscbheid ook in vroeger eeuwen door menig diep dal heeft heengeholpen tot betere dagen van stijgenden bloei naar lichaam en geest. Ja, vóór alles hebben wij in deze sombere tijden het geloof van noode om ons staande te houden en ons, zoo wij niet uitsluitend aan de oppervlakte der ons onmiddellijk rakende dingen leven, de geestkracht te geven, welke ons in staat stelt liet volle besef te dragen van al bet materieele leed en de geestelijke verwording van dezen tijd. Zonder bet geloof zouden wij onder den steeds toenemenden last bezwijken en ons verbijsterd hart zou samenkrim pen tot een gevoelloozen klomp, ver steend door ontzetting over den hope- loozen ondergang, niet alleen van de 13 DOOlt ANTHONY HOPE. Teil gerieve van onze nieuwe abonné's zullen wij geregeld gedurende eenige weken boven ons feuilleton een kort resumé plaatsen van het voorafgaande. Na lezing hiervan zal men dus het feuilleton goed kunnen volgen, daar men geheel op de hoogte is van het geen reeds heeft plaats gegrepen. De Schrijver van het verhaal en hoofd persoon, mr. Martfn is hoofd van een filiaal- bank in Whittingham de hoofdplaats van een denkbeeldig republiekje Aureataland. De president dezer republiek heeft veel geld noodig, zoogenaamd voor havenbouw en heeft bij de bank reeds een leening van 500.000 dollar gesloten, waarover de direc teuren niet weinig in angst zitten. Toch gelukt het den president van mr. Martin nog 300.000 dollar los te krijgen, waarvan deze echter 65.ooo behoudt voor rente en be looning, tegen staatsschuidbekentenissen terwijl er bovendien door bemiddeling van den president een valsch telegram komt met order tot uitbetaling door de directeuren. Mr. Martin komt nu in kennis met de vrouwelijke hoofdpersoon uit dezen roman, de schoone, 23-jarige Signorina Christina Nugent, een gewezen operazangeres, die onder de hoede staat van haar z.g. tante. Het salon van de Signorina is het vereeni- ginspunt van de uitgaande wereld van Whittingham, onder de gasten ontmoeten maatschappij, doch van het moreele leven der menscbheid zelve. Als een gruwbaar fantoom verrijst in ons denken liet beeld van bet hon gerende Rusland een niet zoo schril, maar daarom niet minder aangrijpend schouwspel doet zich voor aan onzen geest, wanneer wij denken aan het stille leed, de langzaam sloopende ontbering in andere deelen van Europaver slagenheid grijpt ous aan wanneer wij zien boe nog in Azië het vuur van den grooten, verwoestenden oorlogsbrand doorsmeult en hoe smartelijk nog de wonden schrijnen bij de gefolterde, zoowel overwonnen als overwinnende volken. Rood-schemerende gevoelens van woede en haat vertroebelen nog liet klare, zuivere inzicht, waarvan alleen een ruimer opvatting en een duidelijker besef der internationale saamhoorigheid zou kunnen worden verwacht. Toch valt er, zou men zeggen, in dit opzicht een kentering waar te nemen en schijnt de ervaring op economisch en financieel gebied een taal te spreken, waarvoor bet oor der massa en dus dat der leidende staatslieden toegankelijker is dan voor alle philosophische wijsheid of ethische prediking. Evenwel, het proces vordert uiterst langzaam en ten slotte zullen er nog harder lesseu noodig zijn, om de volken te bewegen hun wederkeerig benauwende scheidsmuren af te brokkelen en de handen ineen te slaan, om in eendracht en waarlijken vrede te streven naar het welzijn van allen, dat in werkelijkheid alleen het welzijn is van ieder afzonderlijk. Op oude wanbegrippen stranden ook in hun tot waanzin opgedreven con currentiestrijd de individuen wier per soonlijk leven een trouw spiegelbeeld oplevert van de groote factoren, welke de menscbheid in haar geheel beheer- schen. Ook hier zullen slechts al te bittere ervaringen, al te heftige reacties in staat zijn, het keerpunt te brengen wanneer het verstand niet spoedig het bevrijdende woord gaat sprekenhet verstand, dal veelal nog overwoekerd schijnt door kortzichtigheid, kleinzielige ijdelheid en verkeerd begrepen eigen belang. De moreele uitwerking van den mo dernen oorlog op het individu teekent zich steeds duidelijker af. Schrikbarend is de, vooral in het buitenland, steeds toenemende en in haar middelen steeds cynischer en geraffineerder misdadigheid. De groote oorlog die zonder eenige grootschheid was, zonder eenig waar achtig ideaal en niets dan een ont stellende uitbarsting van onderlinge afgunst en machtsbegeerte, heeft geen verheffing kunnen brengen in de zielen der slachtoffers, die gespaard bleven voor de algeheele vernietiging door een der vele gruwelijke moordtuigen, waar aan het mensehelijk vernuft heiaas hel aanzijn schonk. Die slachtoffers, die heelhuids zijn teruggekeerd uit de poel van vuur en bloed, moeten in hun ge folterde ziel de kiem dragen van het leidend beginsel der eerstvolgende ge slachten. Hoe somber is dan het voor uitzicht, wanneer wij dit bedenkende, slechts lezen van opzienbarende moord- we den overste Mc. Gregor, den onderbevel hebber van het leger en tegenstander van den president. Voorts ieeren we kennen Donna Antonia, de dochter van den minister van financiën en Johnny Carr, kamerlid en de eenig eer lijke man in Aureataland. Wat zegt uriep ik, maar toch zeker vriendschappelijk bedoeld, anders niets. Men heeft u hier in de plaats ook veel oplettendheden bewezen, ant woordde ze, daarom zult u die beweeg gronden wel het best kunnen beoor- deelen. Ocb, weest u tocli niet zoo on dragelijk, ik ben nu juist hier gekomen om rust te vindeD, zei ik. Arme man, hebt u al uw geld verloren P Zou het ook mogelijk zijn, dat u evenals Don Antonio geen rooden Wat zou er dan gebeuren f vroeg ik, want Madame Devorges was gewoonlijk zeer goed op de hoogte. Ik weet het niet, gaf ze ten antwoord, maar als ik Staatsschuld- obligaties had, zou ik ze verkoopen. Neem me niet kwalijk, mevrouw, u zou ze probeeren om ze te verkoopeu. Ze lachte. Och, ik zie het al, mijn raad komt te laat. Ik vond het onnoodig, haar nog meer te openbaren, ik ging Oe instrumenten met reputatie. Men gelieve onze 1 catalogus te vragen. processen en in laaghartigheid wed ijverende praktijken van misdaad en bedrog. Waarlijk, de gewenschte Kerststem ming komt niet door de huidige uiter lijke verschijnselen tot ons. Misschien dat een verzoenende oplossing van de eeuwenoude Iersche quaestie ons nog een vertroostende en hoopvolle bood schap brengt, doch van overwegenden invloed op het algemeene voorkomen der dingen kan ook dit niet zijn. Ook de natuur werkt niet mee, of er zou op het laatste oogenblik nog een verandering moeten intreden, die ons een ouwcrwetsche Kerstmis be zorgt, een wereld stil en wit bedolven onder een soepel kleed van smettelooze sneeuw. Het is nauwelijks te verwach ten aan het einde van een jaar, waarin de wolken haar zegeningen de smach tende aarde zoo schaarsch hebben toegemeten. Onze Kerststemming moet thans geheel en al komen van binnen-uit, zij moet opwellen uit de diepte en innigste domeinen van het hart om weldadig te sprekeD uit de stille, tee- dere blikken, waarmede wij elkander straks in den glans van den lichtenden Kerstboom kunnen overtuigen van de alles-verwinnende kracht, der Liefde. Wij behoeven onze oogen niet te sluiten voor de groote ellende rondom ons, in onze onmiddellijke omgeving en in verre vreemde gewestenwij behoeven ons niet angstvallig vast te klampen aan eigen betrekkelijk geluk en welvarenwij behoeven niet te vlieden voor de onverbiddelijke waar heid en ons heil te zoeken in een schoonen schijn Wij behoeven slechts te gelooven om het leven in zijn ware gedaante te zien en te aanvaarden en toch niet onder te gaan in wanhoop en vertwijfeling. Alleen het geloof kan ons schragen en behouden, alleen het geloof kan individueel den moed verleenen, zonder welke een goede wereld niet kan wor den opgebouwd En voor wie ooren heeft om te hooren zijn er teekenen van een toe nemend geloof bij de menscbheid, in weerwil van alle uiterlijke excessen. In de kunst, de hoogste en edelste uiting van wat er aan zuivere ontroe ring leeft in den menseh, valt een strooming waar te nemen van nieuwe vroomheid, die, welk een verscheiden- dus naar Donna Antonia, die na haar uitval van zooeven, een beetje ont stemd scheen te zijn. Ik heb u toch niet beleedigd vroeg ik, terwijl ik naast haar ging zitten. U weet best, dat het u weinig zou kunnen schelen, als u dat gedaan had, zei ze verwijtend, hoewel niet onvriendelijk, ja, als het nu de Signo rina was Ik ben altijd bereid om ueer te knielen in den Tempel der liefde. Daarom zei ik Loop heen met de Signorina Als ik maar zeker wist, dat u dit ernst was, antwoordde Donna An tonia, dan zou ik u misschien kunnen helpen. ,Heb ik dan hulp noodig P Ja, zei ze. Nu, neem dan eens aan, dat het mij ernst was. Donna Antonia scheen geen lust te hebben, om onvoorzichtig te handelen. Met een bepaald angstige blik zei ze U wilt uw ware vrienden niet toestaan, u te redden, en u weet heel goed, dat u hulp noodig hebt. Denk toch eens aan uw toestand. Mijn vrienden in Whittingham zijn wel zeer bereid om mij in deze omstandigheid bij te staan, antwoordde beid en tegenstrijdigheid zij ook moge vertoonen, haar oorsprong heeft in één enkele oorzaak, één zich overal openbarende behoefte. Zeker, eerst latere geslachten zullen ten volle kunnen beoordeelen of deze strooming een verschijnsel is van rege neratie of degeneratie, doch ons stemt ze hoopvol, ons schijnt ze feitelijk het eenige lichtpunt in dezen doiikeren Kerstnacht, ons wijst dit verblijdend verschijnsel den weg, gelijk eens de Koningen uit het Oosten door een stralende ster werden geleid naar de schamele kribbe van jden eenigen en eeuwigen Verlosser. Tot Hem moet de wereld wederkeeren. Geen belijdenis van zijn woord in schijn, doch de navolging van zijn daden, de waarachtige overgave aan zijn allen en alles omvattende Liefde is noodig om ons leven te maken tot de heerlijkheid, welke het werkelijk is, wanneer wij het niet moedwillig voor elkander vertroebelen. Wie de ernst van dezen tijd beseft zal er de boogere beteekenis van ver staan en hoopvol, met geheven hoofd de toekomst tegemoet treden. De wereld moet genezen en de ziel der mensch- heid zal leven en altijd worstelend ten slotte overwinnen tot de vrode zetelt in alle harten. In dit onwrikbaar geloof wenschen wij allen een vroolijke, een gezegende Kerstmis. IERLANP. Een van de hoofdbezwaren van de Valera tegen het Iersche tractaat was de eeds-formule. De Valera wilde een andere. Welke formuleering hij dan wenschte Dat werd gehuld in een sluier vau geheimzinnigheid, die door den afgevaardigde Milroy verbroken is, welke in een openbare vergadering den eed van de Valera heeft medegedeeld. Nu is de betooverlng verbroken, want het verschil tusschen beide for mules is zóó gering, dat men den Sinn Feiu-president van woordenzifteiij zou kunnen beschuldigen. Het is niet te verwonderen dat de Valera heftig protesteerde tegen de openbaarmaking. Na den eed, welke trouw zweert aan het associatieverdrag van Ierland met het Britsche gemeenebest van naties en erkent den Koning van Brittannië als hoofd van de geassocieerde state», te hebben voorgelezen, vroeg Milroy of de Valera bereid was de verant woordelijkheid op zich te nemen, de jonge mannen van Ierland den dood fn te zenden terwille van een nuance. Zooals bekend zweren de leden van het Iersche parlement volgens den eed, zooals deze in het verdrag is neergelegd, ook trouw aan den Koning als hoofd van de gemeenschap van naties, maar het is den eed van een vrij burger en niet dien van een onder daan. Het blijkt thans dat het Sinn Fein parlement in drie groepen verdeeld is, nl. de voorstanders van het tractaat, H: veroorzaakt door verkoudheid wordt direct verzacht door het gebruik van LSkeroi. Pastilles. Deze hebben een aangename oplossende werking en ver- frisschenden smaak. Overal verkrijgbaar A Fl. 0.50 per doos. Mi de aanhangers van de Valera en de onverzoenlijke republiekeinen. Het Iersche publiek begint ongeduldig te worden over het gezeur van de Dail, waardoor het best mogelijk is, dat vóór Kerstmis geen besluit zal worde» genomen. Omtrent de conferentie te Washing* ton wordt het vermoeden uitgesproken, dat deze tot half Januari zal duren. Gewoonlijk is de lengte van conferen ties omgekeerd evenredig met de belang rijkheid der besluiten. Het geheimzinnig onderhoud tusschen Brisnd en Lloyd George duurt nog steeds voort. Gemeld wordt o.a. dat Lloyd George beurtelings als een lok middel en als dreigement gebruikt het voorstel om een economische conferentie te beleggen ter behandeling van den economischen wereldtoestand. Erg vriendschappelijk schjjnt dus het Londensche onderhoud ook al niet te zijn. ik een beetje boos. Ja, als u de zaak zoo opneemt, zei ze treurig, dan kan ik niets doen. Nu werd ik toch geroerd, Waar. schijnlijk wilde, ze mij van dienst zijn, en een oogenblik kwam de gedachte tot mij, of het niet beter zou zijn mijn boeien los te rukken en de mij toe gestoken hanl te grijpen Masr dat kon ik niet, en daar ik voelde, dat het ellendig van mij zijn zou, om haar belangstelling in mij alleen te verbrui ken aan mijn persoonlijke belangen, volgde ik de stem van mijn geweten. Donna Aatonio, zei ik, ik uil openhartig met u spreken. Kunt u mij alleen dan helpen, als ik mij aau uw leiding onderwerp Dat kan ik niet. Ik zit er te diep in. Ja, u zit er diep in en u zijt bepaald verlangend, om er nog dieper in te komen, antwoordde ze. Als dat zoo is, kan ik u niet helpe». Ik dank u voor uw goede be doelingen, zei ik. Hoogstwaarschijnlijk zal er een tijd komen, dat het mij berouwen zal, u te hebbe» afgewezen, maar de herinnering aan uw verlangen om mij te willen helpen, zal mij steeds dierbaar blijven, Even keek ze mij aan, toen zei zei Wij hebben u hier geruïneerd. Mijn lijf, mijl ziel of mijn Donderdagmiddag vergaderde 4e gemeenteraad onder voorzitterschip va» den burgemeester, die op de gebruike lijke wijze de vergadering opende. Afwezig was de heer Goedbloed een vacature. Voorlezing werd gedaan van de navolgende Ingekomen stukken. 1. Bericht van Gedeputeerde Staten, dat de Koninklijke goedkeuring is verkregen op hst Raadsbesluit van 25 Augustus 1921 tot wijziging der ver* ordening, regelende de heffing eener plaatselijke belasting op het gebruik van openbaren gemeentegrond. 2. Bericht van den heer J. Ruisaird, dat hij zijn benoeming tot hoofd der O. L. school B aanneemt. Deze werden voor kennisgeving aan genomen. In handen van B. en W. werden gesteld om praeadvies: 8. verzoek van den heer J. Droogers om wijziging der rooilijn tnn de Lange Kerkstraat en om de gemeente gang no. 12 te mogen overbouwen. 4. Verzoek van het bestunr der Roomsch-Katholieke Parochiale School om uit de gemeentekas de benoodigde gelden beschikbaar te stellen voor ie verbouwing van haar schoolgebouw aan de Vlasmarkt. 5. Verzoek van den heer F. Duijn- houwer om onderhands van de gemeente te mogen pachten twee stnkjes grond in Bouwplan 1 aan de Piccardtstraat. vermogen Ze gaf geen antwoord, ik begreep dus, dat de luchthartige toon, die ik weder had opgevat, haar hinderde. Ik stond op en nam afscheid. Johnny Carr ging met mij «mee. Die geschiedenis ziet er beroerd uit, zeg, oudjezei hij, maar de Pre sident zal er zich wel weeruitwerken, niettegenstaaade de tegenwerking van de Overste eu zijn Signorina. Johnny, antwoordde ik, je hebt me gekwetst, maar toch zal ik je een goeden raad geven. Vooruit er mee, zei Johuuy. Trouw jij met Donna Antonia, stelde ik voor, dat is een lief meisje en een bescheiden meisje, ze zal goed voor je zijn en zorgen, dat je ja niet bedrinkt en dat je je niet laat uit plunderen. Waarachtig I niet kwaad bedoeld, zei hij, waarom doe jij dat zelf niet f Omdat ik precies ben, wat jij bent Johnny een ezel I antwoordde ik en liet het aan hem over het raad sel op te lossen, waarom, als hij een ezel was en ik een ezel, een ezel met Donna Antonia moest trouwen en toch niet een van ons beideD, (Wtrdt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1921 | | pagina 1