OEST
F*. A.S.J. DEKKER,
N°. 152.
Zaterdag 24 December 11)21.
10$ jaargang.
KERSTMIS.
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
NIEÜWJAARSMSCHEN
FEUILLETON.
Een beduidend rnensch
Hofberg
Petrof
Blüthner
GoesUtrecht.
BUITENLAND.
Gemeenteraad van Goes.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naaml. Vennoot; cliap Goesche Courant
ADVERTENTIÊN
van 1 5 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 1lOjregels f,2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 13 nur voormiddag.
COURANT
in het Nieuwjaars nommer wor
den, zooals gebruikelijk is, bij
vooruitbetaling geplaatst tegen
75 cent, voor hoogstens 6 regels
Opgaven worden zoo spoedig
mogelijk ingewacht-, doch uiter
lijk DINSDAG 27 DECEM
BER, vóór 's middags lz uur
DE ADMINISTRATIE
Zij, die zich met ingang van 1
Januari 1922 op dit blad abonnee-
ren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
BERICHT.
Wegens het KERSTFEEST
zal de .,Qoïsche Courant" a.s.
MAANDAG niet worden uit
gegeven.
DE DIRECTEUR.
Gif, die bezit wat ge kunt wenschen
En straks een rijken Kerstboom vindt;
Gedenkt het lot der arme menschen
d'Ontbering van zoo menig kind
Ga dan en droogt hun bleeke wangen
En schenkt, wat lijdend wordt ont
beerd,
Want zaliger dan te ontvangen
Ie geven geVjk Christus leert.
Ook over dit Kerstfeest ligt weder
zwaar een donkere sluier van weemoed
gespreid en nog altijd even ver, wellicht
verder dan ooit, schijnt ons de lichtere
toekomst, waaraan wij niettemin onwrik
baar blijven gelooven, gesterkt en ge
dreven door de onverwachtbare zucht
tot zelfbehoud, welke de menscbheid
ook in vroeger eeuwen door menig diep
dal heeft heengeholpen tot betere dagen
van stijgenden bloei naar lichaam en
geest.
Ja, vóór alles hebben wij in deze
sombere tijden het geloof van noode
om ons staande te houden en ons, zoo
wij niet uitsluitend aan de oppervlakte
der ons onmiddellijk rakende dingen
leven, de geestkracht te geven, welke
ons in staat stelt liet volle besef te
dragen van al bet materieele leed en
de geestelijke verwording van dezen tijd.
Zonder bet geloof zouden wij onder
den steeds toenemenden last bezwijken
en ons verbijsterd hart zou samenkrim
pen tot een gevoelloozen klomp, ver
steend door ontzetting over den hope-
loozen ondergang, niet alleen van de
13
DOOlt
ANTHONY HOPE.
Teil gerieve van onze nieuwe abonné's
zullen wij geregeld gedurende eenige weken
boven ons feuilleton een kort resumé plaatsen
van het voorafgaande. Na lezing hiervan zal
men dus het feuilleton goed kunnen volgen,
daar men geheel op de hoogte is van het
geen reeds heeft plaats gegrepen.
De Schrijver van het verhaal en hoofd
persoon, mr. Martfn is hoofd van een filiaal-
bank in Whittingham de hoofdplaats van een
denkbeeldig republiekje Aureataland. De
president dezer republiek heeft veel geld
noodig, zoogenaamd voor havenbouw en
heeft bij de bank reeds een leening van
500.000 dollar gesloten, waarover de direc
teuren niet weinig in angst zitten. Toch
gelukt het den president van mr. Martin nog
300.000 dollar los te krijgen, waarvan deze
echter 65.ooo behoudt voor rente en be
looning, tegen staatsschuidbekentenissen
terwijl er bovendien door bemiddeling van
den president een valsch telegram komt met
order tot uitbetaling door de directeuren.
Mr. Martin komt nu in kennis met de
vrouwelijke hoofdpersoon uit dezen roman,
de schoone, 23-jarige Signorina Christina
Nugent, een gewezen operazangeres, die
onder de hoede staat van haar z.g. tante.
Het salon van de Signorina is het vereeni-
ginspunt van de uitgaande wereld van
Whittingham, onder de gasten ontmoeten
maatschappij, doch van het moreele
leven der menscbheid zelve.
Als een gruwbaar fantoom verrijst
in ons denken liet beeld van bet hon
gerende Rusland een niet zoo schril,
maar daarom niet minder aangrijpend
schouwspel doet zich voor aan onzen
geest, wanneer wij denken aan het stille
leed, de langzaam sloopende ontbering
in andere deelen van Europaver
slagenheid grijpt ous aan wanneer wij
zien boe nog in Azië het vuur van den
grooten, verwoestenden oorlogsbrand
doorsmeult en hoe smartelijk nog de
wonden schrijnen bij de gefolterde,
zoowel overwonnen als overwinnende
volken. Rood-schemerende gevoelens van
woede en haat vertroebelen nog liet
klare, zuivere inzicht, waarvan alleen
een ruimer opvatting en een duidelijker
besef der internationale saamhoorigheid
zou kunnen worden verwacht.
Toch valt er, zou men zeggen, in
dit opzicht een kentering waar te nemen
en schijnt de ervaring op economisch
en financieel gebied een taal te spreken,
waarvoor bet oor der massa en dus dat
der leidende staatslieden toegankelijker
is dan voor alle philosophische wijsheid
of ethische prediking. Evenwel, het
proces vordert uiterst langzaam en ten
slotte zullen er nog harder lesseu noodig
zijn, om de volken te bewegen hun
wederkeerig benauwende scheidsmuren
af te brokkelen en de handen ineen te
slaan, om in eendracht en waarlijken
vrede te streven naar het welzijn van
allen, dat in werkelijkheid alleen het
welzijn is van ieder afzonderlijk.
Op oude wanbegrippen stranden ook
in hun tot waanzin opgedreven con
currentiestrijd de individuen wier per
soonlijk leven een trouw spiegelbeeld
oplevert van de groote factoren, welke
de menscbheid in haar geheel beheer-
schen. Ook hier zullen slechts al te
bittere ervaringen, al te heftige reacties
in staat zijn, het keerpunt te brengen
wanneer het verstand niet spoedig het
bevrijdende woord gaat sprekenhet
verstand, dal veelal nog overwoekerd
schijnt door kortzichtigheid, kleinzielige
ijdelheid en verkeerd begrepen eigen
belang.
De moreele uitwerking van den mo
dernen oorlog op het individu teekent
zich steeds duidelijker af. Schrikbarend
is de, vooral in het buitenland, steeds
toenemende en in haar middelen steeds
cynischer en geraffineerder misdadigheid.
De groote oorlog die zonder eenige
grootschheid was, zonder eenig waar
achtig ideaal en niets dan een ont
stellende uitbarsting van onderlinge
afgunst en machtsbegeerte, heeft geen
verheffing kunnen brengen in de zielen
der slachtoffers, die gespaard bleven
voor de algeheele vernietiging door een
der vele gruwelijke moordtuigen, waar
aan het mensehelijk vernuft heiaas hel
aanzijn schonk. Die slachtoffers, die
heelhuids zijn teruggekeerd uit de poel
van vuur en bloed, moeten in hun ge
folterde ziel de kiem dragen van het
leidend beginsel der eerstvolgende ge
slachten. Hoe somber is dan het voor
uitzicht, wanneer wij dit bedenkende,
slechts lezen van opzienbarende moord-
we den overste Mc. Gregor, den onderbevel
hebber van het leger en tegenstander van
den president.
Voorts ieeren we kennen Donna Antonia,
de dochter van den minister van financiën
en Johnny Carr, kamerlid en de eenig eer
lijke man in Aureataland.
Wat zegt uriep ik, maar toch
zeker vriendschappelijk bedoeld, anders
niets.
Men heeft u hier in de plaats
ook veel oplettendheden bewezen, ant
woordde ze, daarom zult u die beweeg
gronden wel het best kunnen beoor-
deelen.
Ocb, weest u tocli niet zoo on
dragelijk, ik ben nu juist hier gekomen
om rust te vindeD, zei ik.
Arme man, hebt u al uw geld
verloren P Zou het ook mogelijk zijn,
dat u evenals Don Antonio geen
rooden
Wat zou er dan gebeuren f
vroeg ik, want Madame Devorges was
gewoonlijk zeer goed op de hoogte.
Ik weet het niet, gaf ze ten
antwoord, maar als ik Staatsschuld-
obligaties had, zou ik ze verkoopen.
Neem me niet kwalijk, mevrouw,
u zou ze probeeren om ze te verkoopeu.
Ze lachte.
Och, ik zie het al, mijn raad
komt te laat. Ik vond het onnoodig,
haar nog meer te openbaren, ik ging
Oe instrumenten met reputatie.
Men gelieve onze 1 catalogus
te vragen.
processen en in laaghartigheid wed
ijverende praktijken van misdaad en
bedrog.
Waarlijk, de gewenschte Kerststem
ming komt niet door de huidige uiter
lijke verschijnselen tot ons. Misschien
dat een verzoenende oplossing van de
eeuwenoude Iersche quaestie ons nog
een vertroostende en hoopvolle bood
schap brengt, doch van overwegenden
invloed op het algemeene voorkomen
der dingen kan ook dit niet zijn.
Ook de natuur werkt niet mee, of
er zou op het laatste oogenblik nog
een verandering moeten intreden, die
ons een ouwcrwetsche Kerstmis be
zorgt, een wereld stil en wit bedolven
onder een soepel kleed van smettelooze
sneeuw. Het is nauwelijks te verwach
ten aan het einde van een jaar, waarin
de wolken haar zegeningen de smach
tende aarde zoo schaarsch hebben
toegemeten.
Onze Kerststemming moet thans
geheel en al komen van binnen-uit,
zij moet opwellen uit de diepte en
innigste domeinen van het hart om
weldadig te sprekeD uit de stille, tee-
dere blikken, waarmede wij elkander
straks in den glans van den lichtenden
Kerstboom kunnen overtuigen van de
alles-verwinnende kracht, der Liefde.
Wij behoeven onze oogen niet te
sluiten voor de groote ellende rondom
ons, in onze onmiddellijke omgeving
en in verre vreemde gewestenwij
behoeven ons niet angstvallig vast te
klampen aan eigen betrekkelijk geluk
en welvarenwij behoeven niet te
vlieden voor de onverbiddelijke waar
heid en ons heil te zoeken in een
schoonen schijn Wij behoeven slechts
te gelooven om het leven in zijn ware
gedaante te zien en te aanvaarden en
toch niet onder te gaan in wanhoop
en vertwijfeling.
Alleen het geloof kan ons schragen
en behouden, alleen het geloof kan
individueel den moed verleenen, zonder
welke een goede wereld niet kan wor
den opgebouwd
En voor wie ooren heeft om te
hooren zijn er teekenen van een toe
nemend geloof bij de menscbheid, in
weerwil van alle uiterlijke excessen.
In de kunst, de hoogste en edelste
uiting van wat er aan zuivere ontroe
ring leeft in den menseh, valt een
strooming waar te nemen van nieuwe
vroomheid, die, welk een verscheiden-
dus naar Donna Antonia, die na haar
uitval van zooeven, een beetje ont
stemd scheen te zijn.
Ik heb u toch niet beleedigd
vroeg ik, terwijl ik naast haar ging
zitten.
U weet best, dat het u weinig
zou kunnen schelen, als u dat gedaan
had, zei ze verwijtend, hoewel niet
onvriendelijk, ja, als het nu de Signo
rina was
Ik ben altijd bereid om ueer te
knielen in den Tempel der liefde.
Daarom zei ik
Loop heen met de Signorina
Als ik maar zeker wist, dat u
dit ernst was, antwoordde Donna An
tonia, dan zou ik u misschien kunnen
helpen.
,Heb ik dan hulp noodig P
Ja, zei ze.
Nu, neem dan eens aan, dat het
mij ernst was.
Donna Antonia scheen geen lust te
hebben, om onvoorzichtig te handelen.
Met een bepaald angstige blik zei ze
U wilt uw ware vrienden niet toestaan,
u te redden, en u weet heel goed, dat
u hulp noodig hebt. Denk toch eens
aan uw toestand.
Mijn vrienden in Whittingham
zijn wel zeer bereid om mij in deze
omstandigheid bij te staan, antwoordde
beid en tegenstrijdigheid zij ook moge
vertoonen, haar oorsprong heeft in
één enkele oorzaak, één zich overal
openbarende behoefte.
Zeker, eerst latere geslachten zullen
ten volle kunnen beoordeelen of deze
strooming een verschijnsel is van rege
neratie of degeneratie, doch ons stemt
ze hoopvol, ons schijnt ze feitelijk het
eenige lichtpunt in dezen doiikeren
Kerstnacht, ons wijst dit verblijdend
verschijnsel den weg, gelijk eens de
Koningen uit het Oosten door een
stralende ster werden geleid naar de
schamele kribbe van jden eenigen en
eeuwigen Verlosser.
Tot Hem moet de wereld wederkeeren.
Geen belijdenis van zijn woord in
schijn, doch de navolging van zijn
daden, de waarachtige overgave aan
zijn allen en alles omvattende Liefde
is noodig om ons leven te maken tot
de heerlijkheid, welke het werkelijk is,
wanneer wij het niet moedwillig voor
elkander vertroebelen.
Wie de ernst van dezen tijd beseft
zal er de boogere beteekenis van ver
staan en hoopvol, met geheven hoofd
de toekomst tegemoet treden. De wereld
moet genezen en de ziel der mensch-
heid zal leven en altijd worstelend ten
slotte overwinnen tot de vrode zetelt
in alle harten.
In dit onwrikbaar geloof wenschen
wij allen een vroolijke, een gezegende
Kerstmis.
IERLANP.
Een van de hoofdbezwaren van de
Valera tegen het Iersche tractaat was
de eeds-formule. De Valera wilde een
andere. Welke formuleering hij dan
wenschte Dat werd gehuld in een
sluier vau geheimzinnigheid, die door
den afgevaardigde Milroy verbroken is,
welke in een openbare vergadering den
eed van de Valera heeft medegedeeld.
Nu is de betooverlng verbroken,
want het verschil tusschen beide for
mules is zóó gering, dat men den
Sinn Feiu-president van woordenzifteiij
zou kunnen beschuldigen. Het is niet
te verwonderen dat de Valera heftig
protesteerde tegen de openbaarmaking.
Na den eed, welke trouw zweert aan
het associatieverdrag van Ierland met
het Britsche gemeenebest van naties en
erkent den Koning van Brittannië als
hoofd van de geassocieerde state», te
hebben voorgelezen, vroeg Milroy of
de Valera bereid was de verant
woordelijkheid op zich te nemen,
de jonge mannen van Ierland den
dood fn te zenden terwille van een
nuance. Zooals bekend zweren de leden
van het Iersche parlement volgens den
eed, zooals deze in het verdrag is
neergelegd, ook trouw aan den Koning
als hoofd van de gemeenschap van
naties, maar het is den eed van een
vrij burger en niet dien van een onder
daan.
Het blijkt thans dat het Sinn Fein
parlement in drie groepen verdeeld is,
nl. de voorstanders van het tractaat,
H:
veroorzaakt door verkoudheid
wordt direct verzacht door
het gebruik van LSkeroi.
Pastilles. Deze hebben een
aangename oplossende werking en ver-
frisschenden smaak. Overal verkrijgbaar
A Fl. 0.50 per doos. Mi
de aanhangers van de Valera en de
onverzoenlijke republiekeinen.
Het Iersche publiek begint ongeduldig
te worden over het gezeur van de Dail,
waardoor het best mogelijk is, dat vóór
Kerstmis geen besluit zal worde»
genomen.
Omtrent de conferentie te Washing*
ton wordt het vermoeden uitgesproken,
dat deze tot half Januari zal duren.
Gewoonlijk is de lengte van conferen
ties omgekeerd evenredig met de belang
rijkheid der besluiten.
Het geheimzinnig onderhoud tusschen
Brisnd en Lloyd George duurt nog
steeds voort. Gemeld wordt o.a. dat
Lloyd George beurtelings als een lok
middel en als dreigement gebruikt het
voorstel om een economische conferentie
te beleggen ter behandeling van den
economischen wereldtoestand.
Erg vriendschappelijk schjjnt dus het
Londensche onderhoud ook al niet te
zijn.
ik een beetje boos.
Ja, als u de zaak zoo opneemt,
zei ze treurig, dan kan ik niets doen.
Nu werd ik toch geroerd, Waar.
schijnlijk wilde, ze mij van dienst zijn,
en een oogenblik kwam de gedachte
tot mij, of het niet beter zou zijn mijn
boeien los te rukken en de mij toe
gestoken hanl te grijpen Masr dat
kon ik niet, en daar ik voelde, dat
het ellendig van mij zijn zou, om haar
belangstelling in mij alleen te verbrui
ken aan mijn persoonlijke belangen,
volgde ik de stem van mijn geweten.
Donna Aatonio, zei ik, ik uil
openhartig met u spreken. Kunt u mij
alleen dan helpen, als ik mij aau uw
leiding onderwerp Dat kan ik niet.
Ik zit er te diep in.
Ja, u zit er diep in en u zijt
bepaald verlangend, om er nog dieper
in te komen, antwoordde ze. Als dat
zoo is, kan ik u niet helpe».
Ik dank u voor uw goede be
doelingen, zei ik. Hoogstwaarschijnlijk
zal er een tijd komen, dat het mij
berouwen zal, u te hebbe» afgewezen,
maar de herinnering aan uw verlangen
om mij te willen helpen, zal mij steeds
dierbaar blijven,
Even keek ze mij aan, toen zei zei
Wij hebben u hier geruïneerd.
Mijn lijf, mijl ziel of mijn
Donderdagmiddag vergaderde 4e
gemeenteraad onder voorzitterschip va»
den burgemeester, die op de gebruike
lijke wijze de vergadering opende.
Afwezig was de heer Goedbloed een
vacature.
Voorlezing werd gedaan van de
navolgende
Ingekomen stukken.
1. Bericht van Gedeputeerde Staten,
dat de Koninklijke goedkeuring is
verkregen op hst Raadsbesluit van 25
Augustus 1921 tot wijziging der ver*
ordening, regelende de heffing eener
plaatselijke belasting op het gebruik
van openbaren gemeentegrond.
2. Bericht van den heer J. Ruisaird,
dat hij zijn benoeming tot hoofd der
O. L. school B aanneemt.
Deze werden voor kennisgeving aan
genomen.
In handen van B. en W. werden
gesteld om praeadvies:
8. verzoek van den heer J. Droogers
om wijziging der rooilijn tnn de
Lange Kerkstraat en om de gemeente
gang no. 12 te mogen overbouwen.
4. Verzoek van het bestunr der
Roomsch-Katholieke Parochiale School
om uit de gemeentekas de benoodigde
gelden beschikbaar te stellen voor ie
verbouwing van haar schoolgebouw aan
de Vlasmarkt.
5. Verzoek van den heer F. Duijn-
houwer om onderhands van de gemeente
te mogen pachten twee stnkjes grond
in Bouwplan 1 aan de Piccardtstraat.
vermogen
Ze gaf geen antwoord, ik begreep
dus, dat de luchthartige toon, die ik
weder had opgevat, haar hinderde. Ik
stond op en nam afscheid. Johnny Carr
ging met mij «mee.
Die geschiedenis ziet er beroerd
uit, zeg, oudjezei hij, maar de Pre
sident zal er zich wel weeruitwerken,
niettegenstaaade de tegenwerking van
de Overste eu zijn Signorina.
Johnny, antwoordde ik, je hebt
me gekwetst, maar toch zal ik je een
goeden raad geven.
Vooruit er mee, zei Johuuy.
Trouw jij met Donna Antonia,
stelde ik voor, dat is een lief meisje
en een bescheiden meisje, ze zal goed
voor je zijn en zorgen, dat je ja niet
bedrinkt en dat je je niet laat uit
plunderen.
Waarachtig I niet kwaad bedoeld,
zei hij, waarom doe jij dat zelf niet f
Omdat ik precies ben, wat jij
bent Johnny een ezel I antwoordde
ik en liet het aan hem over het raad
sel op te lossen, waarom, als hij een
ezel was en ik een ezel, een ezel met
Donna Antonia moest trouwen en
toch niet een van ons beideD,
(Wtrdt vervolgd.)