EESCH Fa.A.S.J. DEKKER, SINT WICOLAAS Een beduidend meosch Hofberg Petrof Blüthner N° 143 Zaterdag 3 December 1921 108 jaargang, Eij dit nummer behoort een Bijvoegsel. FEUILLETON. GoesUtrecht. BUITENLAND. Provincie-N ieuws. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, ia Goes f 2, buiten ,Goes f.2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave NrrmI. Vennootschap Goesclie Courant ADVERTENTIËN van 15 regels f 1,20 elke regel meer 24 eent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 1lOjregels fj2,40 Bewijsnummers 5 eent. en Kleentvens «Si'Ross' Drukkers- cn Uitgeversbedryf. Advertentiën worden aangenomen tot 13 uur voormiddag. COURANT De stoomboot uit Spanje is weer binnengevaren en de goede, heilige Sint heeft op de voorplecht gestaan opdat alle jongens en meisjes hem reeds van verre zouden komen toe juichen. Het is feest in het kinder wereldje, want Sint Nicolaas is weer te midden van zijn kleine vriendjes en vriendinnetjes, te midden van allen die hem liefhebben en vreezen. Hij is de nooit volprezene, de vriend van alle braven en deugdzamen aaar tegelijkertijd de wreker van het onrecht, de bestraffer van het kwaad, die in den beruchten zak van zijn zwarten bediende het symbool der rechtvaar dige kastijding met zich voert. Hij is de alwetende, de alom-tegenwoordige, die aan eiken schoorsteen het oor te luisteren legt om in het grootboek van ieder kinderleventje op de debet- en op de creditzijde straf en belooning naar waarheid te kununen opteekeneu. Sint Nieolaas is in het land en dan past ons geen ernstig woord over moeilijke sociale problemen. Want ook het kind heeft zijn rechten. Het is zijn tijd waarin wij nu leven en het vraagt ons, ouderen, een oogen- blik onze ernstige gesprekken te staken, onze stadie af te breken, onze heftige politieke debatten te beeindigen, Het vraagt de aandacht voor zich zelf. En wij geven gaarne onze geheele belangstelling aan hen, die nog in den Sint als in een Godheid gelooven en vertrouwen. Sint. Nicolaas is alom en overal tegelijk. Hij glunrt door het venster, zijn voetstap knerst in het grindpad van den tuin, hij luistert aan den schoor steen, hij sluipt onhoorbaar door de donkere gangen van het huis en bij iederen stap buiten de deur van de veilige woonkamer loopt men de. kans den Sint in eigen persoon voor zich te zien. Begrijpt ge welk een spanning, welk een emotie dat in het kinderleven brengt Begrijpt ge nu, dat er van 's mor geus tot 's avonds maar twee zijn over wier heerlijke voornemens of booze plannen, de kindermond niet uitge praat raakt Sint Nicolaas, de goede, oude heilige en zijn wonderlijk knechtje, Van den hoogen troon waarop wij vol wijsheid en levensernst zetelen, komen wij naar beneden om vrij en ongedwongen tusschen het jonge volkje te verkeeren, om mee te genieten van hun spel en hun lach, mee te deelen in hun vreugd en verwachtingen. Het geeft ons weer dat blijde gevoel van zorgeloosheid uit onze jeugdjaren. En onzen kinderen bewijzen wij er een weldaad mee. Er is zoo'n groot verschil tusschen DOOR ANTHONY HOPE. Hoe dit verzoek ontvaigen zou worden, wist ik al vooruit. De Direc teuren za'en al in groote onrust over die eerste leening. Enkele aandeel houders hadden reeds lastige vragen gedaan en met de grootste moeite hadden de voorzitters hen aan 't ver stand gebracht, dat de zaak vertrouwd was en voordeelig zou uitkomen. Verder had de regeering veertieD dagen ge leden bij mij officieel navraag gedaan betreffende diezelfde aangelegenheid. Ik bad aan de Directeuren getelegra feerd en per omgaande als antwoord gekregen, dit eene woord: «Voorzichtig"! hetwelk in ons woordenboek beteekent: Al zulke vragen op besliste en om dubbelzinnige manier afwijzen 1 Den inhoud van dit te.egram had ik aan den minister van financiën, Don Antonio la Casabianca, meegedeeld, en deze had zonder twijfel den President daar- de wereld waarin vader en moeder en die waarin de kleintjes leven. Vader en moeder zijn altijd zoo ern stig, zij hebben altijd de in het kinder oog zoo vervelend gewichtige bezig heden, dat het kind beseft, dat zijn ouders soms onnoodig streng zijn omdat zij in zijn vreugd eu verdriet uiet steeds volkomen kunnen meevoelen. Wat is in der ouderen oog het vangen van een kikvorsch, wat is een gebeur tenis als het breken vau een pop, het verliezen van een glazen knikker of het te water gaan van een ijzeren hoepel Moeder beknort, vader deelt klappen uittrekt ten slotte ziin porte- monnaie en er verschijnt een sterkere pop of een grootere hoepel. Vader en moeder met hun prozaïschen kijk op alle voorvallen, zien meestal slechts de financieele zijde vau elke gebeurtenis in de kinderkamers Maar in het kleutergemoed laat het verlies van elk stukje speelgoed een onuitwischbaren indruk achter. Onze bezigheid van groote, ernstige menschen te onderbreken en een oogen- blik ten volle mee te leven in het kinderwereldje, te trachten de diepte van het leed, dj grootte van de vreugde over kleine gebeurtenissen mee te voelen, dat is het wat ten slotte onze kinderen nader tot ons zal brengen. Dan zal ons kind genieten, zooals slechts een kind dat kan, met volle teugen, zonder bijgedachten, zonder de knagende zorg over allerlei rare dingen, die aan den heideraten gelukshemel van alle grooteren toch steeds als donkere wolkjes het zonlicht temperen. Is er zuiverder, oprechter, onge- kunstelder verrukking dan die van een blijde kinderschare Hoort de trappelende voetjes, het gejuich van enthousiasme, ziet de stra lende oogjes als er iets blij's en prettigs gaat gebeuren. Mogen de schitteriichtjes iu de blijde oogen van jongens en meisjes bij de binnenkomst van den goeden heilige, moge hun geestdriftige welkomstzang, hun zorgelooze blijheid ons doen be seffen, dat de liefde voor het kind vóór alles eischt, dat wij den heftigen strijd om geld of macht buiten de grenzen van zijn klein gelukswereldje moeten uitvechten. Waarom is er niet een Sint Nicolaas voor groote menschen f Waarom moeten wij altijd vol zorg en vol ernst zijn Waarom hebben wij, de grenzen van het kinderwereldje overschrijdend, tege lijkertijd onze mooie idealen, ons rots vast vertrouwen, ons zorgeloos genieten verloren Het leven heeft van ons gemaakt wat wij nu zijn en in dat leven is geen plaats voor onbaatzuchtige heiligen, die hnn goede gaven rondstrooien uit zucht tot weldoen. Voor ons, grooteren, is Sint Nieolaas een sprookjes-figuur. Maar het sprookje kan ook den ver teller bekoren en nu wij op dezen dag onzen emstigen arbeid in den steek laten en in den kring der kleinen naar mee in kennis gesteld. Ik waagde het, den President die gebeurtenis in herinnering te brengen en hij hoorde mij zwijgend, aandachtig aan. Ik vrees dus, besloot ik, dat ik uwe Excellentie niet van dienst kan zijn. Hij knikte en zuchtte even. Bewijsgronden zullen zeker bij de Directeuren wel verspild zijn, zei hij toen, op een toon alsof hij de zaak daarmee als afgehandeld be schouwde. Bedien u van cognac met sodawater. Vergunt n mij, voor u een glas klaar te maken antwoordde ik. Terwijl ik onze glazen vulde, bleef hij zwijgen. U hebt een zeer verantwoorde lijke betrekking voor zoo'n jongen man, begon hij, toen ik weder waa gaan zitten, maar ongetwijfeld in overeen stemming met uw bekwaamheden. Ik boog. Ze laten u nog al vrij handelen, niet waar f Ik antwoordde, dat ik, wat betrof de gewone loopende zaken, nog al op eigen gezag kon handelen. Gewone, loopende zaken f Ook bijvoorbeeld kapitaalaangelegenheden P hun verrukte gezichtjes kijken, nu valt al het zware van het dagelijksch leven van onze schouders, nu voelen wij ons opnieuw jong, zorgeloos en blij—geluk kig en kijken wij in even gespannen ver wachting als onze kleuters naar de deur waardoor Sint Nicolaas en zijn knecht zoo dadelijk zullen binnenkomen. Het is de feestdag van den goeden heilige voor onze kinderen. Het kan ook een feestdag voor ons ouderen zijn. T. Oa instrumenten met reputatie. Men gelieve onzen catalogus te vragen. ZOO ZIJN HUNNE MANIEREN- Dat do conmnnisten niet kies keurig zijn in de middelen waarmede ze trachten ban luchtspiegellog die ze voor een oase honden te bereiken, is bekend. Eveneens dat ze voor het leven van hun evenmensch niet dien eerbied hebben, waarop deze meent aanspraak te mogen maken. Maar zelfs het leven der partijgenooten willen de leiders soms in de waagschaal stellen, als ze meenen dat het partijbelang dit eischt. Nu moet men hier aiet al te luid ruchtig ach en wee over klagen. Men noemt de communisten we! eens onmen- schen en is genegen bij nen eigen schappen te constateeren, die men overigens alleen maar bij de kannibalen aantreft, maar in den grooten oorlog zijn 75000 Fransche soldaten die toch gedeeltelijk gedwongen partijgangers van Foch waren, door het eigen vuur gedood. Dit ter illustratie van de frischheid en de vroolijkheid van den oorlog, een bedrijf dat soms tot der gelijke wteedheden noodzaakt teneinde nog ergere verliezen te voorkomen. Over de manieren der Duitsche communisten ontleent de corr. der N. R. Ct. een en ander aan de Freiheit, het lijfblad der onafhankelijke socialisten «Op zekeren dag deelde men het communistische partijbestuur te Breslau mede, dat de centrale een «politieken commissaris" voor Silezië en de Lausitz benoemd had. Dit ging uit van de nienwe centrale, de «offensieve». Eenigen tijd later kwam het laconieke bericht«Es geht los." In een ver gadering van het districtsbestuur, daar op belegd, riep een partijgenoot uit «Dat is een krankzinnigheid, dat is een misdaad tegenover de partijgenooten, het zijn schurken, die nn van leer willen trekken, nu, terwijl er volstrekt geen Btemming voor een gewapenden Ja, zei ik, kapitaalaangelegen heden die zoo een gewoon verloop hebben, disconteeren van wissels, uit zetten van hypotheken en andere waar borgen hier. Ik beheer dat geld, en deel onze heeren thuis eenvoudig mee, wat ik gedaan heb. Een vertrouwen uwer waardig, antwoordde de President. Vertrouwen is de ziel van den geldhandel men moet de menschen vertrouwen. Het zou bespottelijk zijn, alB men van u verlangde dat u die wissels, documen ten, bewijzen en zoo wat meer, naar huis zond. Dat zou u natuurlijke niet doen. Ofschoon dit een veronderstelling was, klonk het toch wel wat als een vraag. Daarom antwoordde ik dan ook Gewoonlijk doen ze mij de eer aan, mij op mijn woord te gelooven. Ze zijn zooals uw Excellentie, terecht op merkte, feitelijk genoodzaakt, iemand in deze te vertrouwen. Juist zooals ik dacht. En, u hebt zeker dikwijls groote sommen te bewaren Niettegenstaande mijn hoogachting voor den President begon ik toch, nu het gesprek deze wending nam, lont opstand is 1» Maar dat was alles ver- geefsch. Men beraadslaagde, wat zou moeten gebeuren, om de arbeiders te Breslau „wild" te maken, en besloot, dat er een revolveraanslag zou worden gepleegd op een van de partij genooten. Den arbeiders zou dan wor den wijs gemaakt, dat men met een reactionairen aanslag te doen had. Men waarborgde het uitgekozen slacht offer, dat bet schot mis zou zijD, maar deze wilde zich tot de comedie niet leenen. Toen kwam het idee het vak- vereenigingshnis in de lucht te laten vliegen, doch de man die dezen aan slag ten uitvoer zou brengen, had bij nadere overweging toch geen lust, en nu kwam het plan aan de orde, de zekere gelegenheid van het communis tische partijsecretariaat in de lucht te laten vliegen, natuurlijk ook weer, om den arbeiders wijs te maken, dat zulks van reactionaire zijde geschied was en hen aldus op te winden. Men twijfelde echter of het er wel «echt» genoeg zou uitzien, het ware dus gewenscht, den aanslag «op te luisteren" door een mensehenolfer, opdat de «witte gardes» zouden kunnen worden beschul digd, arbeidersbloed te hebben vergoten. Natuurlijk dacht geen van deze «mannen van de daad» er een oogen- blik aan, zichzelf te offeren. Integen deel werd geopperd, tezamen met de zekere plaats de juffrouw ln de Incbt te laten vliegen, die in het belendende bureau vau de Schlesische Volkszeitung schrijfmachinewerk deed. Eenige partijgenooten merkten op, dat dan toch het leven van een onschuldig mensch zou worden geofferd, waarop zij werden uitgescholden voor senti menteel en wat dies meer zij, maar wat toch tot uitwerking had, dat de juffrouw bleef leven. De zekere gelegen heid vloog echter in de lacht. Geen enkele arbeiders ia Breslau heeft zich daar echter in het minst om bekom merd. Alleen werden op verschillende plaatsen in Silezië, ongeveer 50 men schen gearresteerd, onder verdenking van die bom in de W. C. meer af te weten.» Het eerzaam bedrijf van juffrouw van de retirade, evenals dat van juffrouw naast een retirade schijnt in Duitsch- land dns niet van gevaar ontbloot te zijn. Niet alleen de communisten honden manieren op na, dat doet ook de vnlcanische bevolking van Portugal. De Times verneemt, dat het aldaar zoo'n janboel is, dat de kwestie van bniteDlandsche tusschenkomst onder mandaat thans ernstig door de mogend heden overwogen wordt. Het blad noemt Frankrijk, Italië en Spanje als voor standers van een dergelijken stap. We missen terstond wat op dit lijstje, we missen Engeland zelf. Gelooft de Times nu werkelijk dat Britannië de handen niet jeuken om Portugal te vrrdeelen eu zelf een aanmerkelijk stuk daarvan in de wacht te sleepen Of is het de bedoeling dat het genoemde zal vechten om het been en Engeland er mee heen zal loopen De manieten van Engeland wijzen steeds op een zekere slimheid. Hein- rich Heine, de Duitsche dichter met den Franscheu geest, noemde de En- gelschen geciviliseerde barbaren. Er te rniken. O, neen, Excellentie, zei ik, ge woonlijk zijn die bedragen heel klein. Onze zaak is niet zoo uitgebreid, als wij wel weuschten. De President keek mij strak aan en zeiHoe het gewoonlijk is, kan mij niet schelen, nu op het oogenblik hebt u een groote som, een aanzienlijk bedrag lot gebruik in uwe kas liggen. Voor den duivel, hoe weet u dat, riep ik. Mr. Martin. Het is ongetwijfeld mijn schuld, ik hecht te weinig aan uiter lijke vormen, maar u vergeet tegen wien u spreekt. Haastig bood ik mijn verontschul digingen aan, hoewel het mij nu duide lijk werd, dat de President een zeer eigenaardige zaak, zoo niet diefstal op het oog had. Ik vraag uw Excellentie duizend maal vergeving voor de ongepaste toon die ik aansloeg, maar als ik vragen mag, hoe komt u aan deze mededeeling? Jones heeft mij dat gezegd, antwoord de hij eenvoudig. Het zou onbeleefd geweest zijn, om mijn verwondering te doen blijken over den inval van Jones om aan zoo iemand zijn vertrouwen te schenken, kan men gemakkelijk worden, maar even gemakkelijk wordt deze heeschheid verzacht door het gebruik van Lakerol- Pastilles. Deze hebben een aangenamen en verfrisschenden smaak. Overal ver krijgbaar a Fl. 0.50 per doos. 11. schuilt waarheid in deze woorden. De honger-blokkade van Dnitschland, de concentratiekampen in Transvaal heb ben dit weer bewezen. Landru. De gezworenen hebben Landru schul dig bevonden aan moord met voorbe dachten rade, waarop het Hof hem ter dood veroordeeld heeft. Zijn hoofd zal dus onder de guillotine vallen. Toen het vonnis door den griffier werd voorgelezen, meldt de «Tel." ver trok Landru geen enkel oogenblik een spier van zijn gezicht. Toen daarna het Hof het doodvonnis uitsprak, stond Landru op en zeide „Ik heb nog deze opmerking Het Hot' vergist zich. Ik heb nooit iemand gedood. Dit is mijn laal3te protest». Men kon niet aan hem zien, of het vonnis indruk op hem had gemaakt. De leden der jury hebben daarna besloten allen een verzoek om gratie te onderteekenen. Landru zelf wilde geen gratie vagen. Telefoonaansluitingen. Nieuwe aansluitingen. Wissekerke 7, Visser, Hendrik, koopman. Biezelinge 5, Gijzel Czn., M., Com- miïsionnair in Aardappelen en fruit. Goes 154, Hijmau en Zoon, firma W., meubeltransporteur. Goes 153, Koning's Zaadhandel. Goes 193, Schneider, J., slager, specialiteit in fijne vieeschwaren. Ovezande 12, Dijke, A. J. van, landbouwer, Nisse. 'sHeer Arendskerke. In de dezer dagen gehouden vergadering van de Groene Kruisvereeniging, alhier, werd medegedeeld dat ter gemoetkoming in de bestrijding der tuberculose een rijks subsidie van f276,50 is toegekend. De verplegingsartikelen bevinden zich in zeer goeden staat. Tot bestuursleden werden herbe noemd dhr. ds J. de Voogd en K. Janse, terwijl tot het nazien der rekening 1921 werden aangewezen C. Philipse en A. Schipper Jz. Wolpliaartsdijk. Tot Kerkvoogd der Ned. Herv. Kerk is herbenoemd dhr. P. van Maldegem. 's H er Ahtskerke. Tot notabele der Ned. Herv. Gem. alhier is herko zen dhr. P. de Jonge met 18 der 26 stemmenin plaats van dhr. J. Tolhoek, die bedankte, werd gekozen dhr. J. van Oosten met 15 van de 27 stemmen, na 2 vrije stemmingen. Tot ouderling werd bij 3e stemming daarom hield ik mij stil. Ja, vervolgde de President, door de verkoop van grondbezitting hier in het land (verkoop die, zooais ik vrees, wijst op gebrek aan vertrouwen in de regee ring), hebt u op "het oogenblik een bedrag van driemaal honderdduizend dollars in uw brandkast. De ervaring van een werkzaam leven hebben mij geleerd dat de roep over de flinkheid en rechtschapenheid van de onderge schikten niet afhangt van welk soort van zaken zij doen. Uw Directeuren hebben een vooroordeel tegen mij en mijl Regeering. Dit vooroordeel kunt u, die zooveel gelegenheid hebt om te oordeelen onmogelijk deelen. U kunt uw lastgevers niet beter dienen dan door datgene te doen, waartoe zij zelf geen moed hebben en ook geen door zicht. Ik stel u daarom voor, de verantwoording op n te nemen, om mij dat geld te leenen. Het zal een voordeel worden voor de Bank. En voegde hij er langzaam bij, het moet ook voor u een voordeel worden. Het begon mij duidelijk te worden, hoe ik mij te gedragen had, maar er waten nog een paar moeilijke punten. {Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1921 | | pagina 1