EESCH
Fa.A.S.J. DEKKER,
SINT WICOLAAS
Een beduidend meosch
Hofberg
Petrof
Blüthner
N° 143
Zaterdag 3 December 1921
108 jaargang,
Eij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
FEUILLETON.
GoesUtrecht.
BUITENLAND.
Provincie-N ieuws.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, ia Goes f 2,
buiten ,Goes f.2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave NrrmI. Vennootschap Goesclie Courant
ADVERTENTIËN
van 15 regels f 1,20 elke regel
meer 24 eent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 1lOjregels fj2,40
Bewijsnummers 5 eent.
en Kleentvens «Si'Ross' Drukkers- cn Uitgeversbedryf. Advertentiën worden aangenomen
tot 13 uur voormiddag.
COURANT
De stoomboot uit Spanje is weer
binnengevaren en de goede, heilige
Sint heeft op de voorplecht gestaan
opdat alle jongens en meisjes hem
reeds van verre zouden komen toe
juichen. Het is feest in het kinder
wereldje, want Sint Nicolaas is weer
te midden van zijn kleine vriendjes
en vriendinnetjes, te midden van allen
die hem liefhebben en vreezen.
Hij is de nooit volprezene, de vriend
van alle braven en deugdzamen aaar
tegelijkertijd de wreker van het onrecht,
de bestraffer van het kwaad, die in
den beruchten zak van zijn zwarten
bediende het symbool der rechtvaar
dige kastijding met zich voert. Hij is
de alwetende, de alom-tegenwoordige,
die aan eiken schoorsteen het oor te
luisteren legt om in het grootboek van
ieder kinderleventje op de debet- en
op de creditzijde straf en belooning
naar waarheid te kununen opteekeneu.
Sint Nieolaas is in het land en dan
past ons geen ernstig woord over
moeilijke sociale problemen.
Want ook het kind heeft zijn rechten.
Het is zijn tijd waarin wij nu leven
en het vraagt ons, ouderen, een oogen-
blik onze ernstige gesprekken te
staken, onze stadie af te breken, onze
heftige politieke debatten te beeindigen,
Het vraagt de aandacht voor zich zelf.
En wij geven gaarne onze geheele
belangstelling aan hen, die nog in den
Sint als in een Godheid gelooven en
vertrouwen.
Sint. Nicolaas is alom en overal
tegelijk.
Hij glunrt door het venster, zijn
voetstap knerst in het grindpad van
den tuin, hij luistert aan den schoor
steen, hij sluipt onhoorbaar door de
donkere gangen van het huis en bij
iederen stap buiten de deur van de
veilige woonkamer loopt men de. kans
den Sint in eigen persoon voor zich
te zien.
Begrijpt ge welk een spanning, welk
een emotie dat in het kinderleven
brengt
Begrijpt ge nu, dat er van 's mor
geus tot 's avonds maar twee zijn over
wier heerlijke voornemens of booze
plannen, de kindermond niet uitge
praat raakt
Sint Nicolaas, de goede, oude heilige
en zijn wonderlijk knechtje,
Van den hoogen troon waarop wij
vol wijsheid en levensernst zetelen,
komen wij naar beneden om vrij en
ongedwongen tusschen het jonge volkje
te verkeeren, om mee te genieten van
hun spel en hun lach, mee te deelen
in hun vreugd en verwachtingen.
Het geeft ons weer dat blijde gevoel
van zorgeloosheid uit onze jeugdjaren.
En onzen kinderen bewijzen wij er
een weldaad mee.
Er is zoo'n groot verschil tusschen
DOOR
ANTHONY HOPE.
Hoe dit verzoek ontvaigen zou
worden, wist ik al vooruit. De Direc
teuren za'en al in groote onrust over
die eerste leening. Enkele aandeel
houders hadden reeds lastige vragen
gedaan en met de grootste moeite
hadden de voorzitters hen aan 't ver
stand gebracht, dat de zaak vertrouwd
was en voordeelig zou uitkomen. Verder
had de regeering veertieD dagen ge
leden bij mij officieel navraag gedaan
betreffende diezelfde aangelegenheid.
Ik bad aan de Directeuren getelegra
feerd en per omgaande als antwoord
gekregen, dit eene woord: «Voorzichtig"!
hetwelk in ons woordenboek beteekent:
Al zulke vragen op besliste en om
dubbelzinnige manier afwijzen 1 Den
inhoud van dit te.egram had ik aan
den minister van financiën, Don Antonio
la Casabianca, meegedeeld, en deze
had zonder twijfel den President daar-
de wereld waarin vader en moeder en
die waarin de kleintjes leven.
Vader en moeder zijn altijd zoo ern
stig, zij hebben altijd de in het kinder
oog zoo vervelend gewichtige bezig
heden, dat het kind beseft, dat zijn
ouders soms onnoodig streng zijn omdat
zij in zijn vreugd eu verdriet uiet steeds
volkomen kunnen meevoelen.
Wat is in der ouderen oog het vangen
van een kikvorsch, wat is een gebeur
tenis als het breken vau een pop, het
verliezen van een glazen knikker of
het te water gaan van een ijzeren hoepel
Moeder beknort, vader deelt klappen
uittrekt ten slotte ziin porte-
monnaie en er verschijnt een sterkere
pop of een grootere hoepel.
Vader en moeder met hun prozaïschen
kijk op alle voorvallen, zien meestal
slechts de financieele zijde vau elke
gebeurtenis in de kinderkamers
Maar in het kleutergemoed laat het
verlies van elk stukje speelgoed een
onuitwischbaren indruk achter.
Onze bezigheid van groote, ernstige
menschen te onderbreken en een oogen-
blik ten volle mee te leven in het
kinderwereldje, te trachten de diepte
van het leed, dj grootte van de vreugde
over kleine gebeurtenissen mee te voelen,
dat is het wat ten slotte onze kinderen
nader tot ons zal brengen.
Dan zal ons kind genieten, zooals
slechts een kind dat kan, met volle
teugen, zonder bijgedachten, zonder de
knagende zorg over allerlei rare dingen,
die aan den heideraten gelukshemel van
alle grooteren toch steeds als donkere
wolkjes het zonlicht temperen.
Is er zuiverder, oprechter, onge-
kunstelder verrukking dan die van een
blijde kinderschare
Hoort de trappelende voetjes, het
gejuich van enthousiasme, ziet de stra
lende oogjes als er iets blij's en prettigs
gaat gebeuren.
Mogen de schitteriichtjes iu de blijde
oogen van jongens en meisjes bij de
binnenkomst van den goeden heilige,
moge hun geestdriftige welkomstzang,
hun zorgelooze blijheid ons doen be
seffen, dat de liefde voor het kind vóór
alles eischt, dat wij den heftigen strijd
om geld of macht buiten de grenzen
van zijn klein gelukswereldje moeten
uitvechten.
Waarom is er niet een Sint Nicolaas
voor groote menschen f
Waarom moeten wij altijd vol zorg en
vol ernst zijn
Waarom hebben wij, de grenzen van
het kinderwereldje overschrijdend, tege
lijkertijd onze mooie idealen, ons rots
vast vertrouwen, ons zorgeloos genieten
verloren
Het leven heeft van ons gemaakt wat
wij nu zijn en in dat leven is geen
plaats voor onbaatzuchtige heiligen, die
hnn goede gaven rondstrooien uit zucht
tot weldoen.
Voor ons, grooteren, is Sint Nieolaas
een sprookjes-figuur.
Maar het sprookje kan ook den ver
teller bekoren en nu wij op dezen dag
onzen emstigen arbeid in den steek
laten en in den kring der kleinen naar
mee in kennis gesteld.
Ik waagde het, den President die
gebeurtenis in herinnering te brengen
en hij hoorde mij zwijgend, aandachtig
aan.
Ik vrees dus, besloot ik, dat ik
uwe Excellentie niet van dienst kan
zijn.
Hij knikte en zuchtte even.
Bewijsgronden zullen zeker bij
de Directeuren wel verspild zijn, zei
hij toen, op een toon alsof hij de
zaak daarmee als afgehandeld be
schouwde. Bedien u van cognac met
sodawater.
Vergunt n mij, voor u een glas
klaar te maken antwoordde ik.
Terwijl ik onze glazen vulde, bleef
hij zwijgen.
U hebt een zeer verantwoorde
lijke betrekking voor zoo'n jongen man,
begon hij, toen ik weder waa gaan
zitten, maar ongetwijfeld in overeen
stemming met uw bekwaamheden.
Ik boog.
Ze laten u nog al vrij handelen,
niet waar f Ik antwoordde, dat ik, wat
betrof de gewone loopende zaken, nog
al op eigen gezag kon handelen.
Gewone, loopende zaken f Ook
bijvoorbeeld kapitaalaangelegenheden P
hun verrukte gezichtjes kijken, nu valt
al het zware van het dagelijksch leven
van onze schouders, nu voelen wij ons
opnieuw jong, zorgeloos en blij—geluk
kig en kijken wij in even gespannen ver
wachting als onze kleuters naar de deur
waardoor Sint Nicolaas en zijn knecht
zoo dadelijk zullen binnenkomen.
Het is de feestdag van den goeden
heilige voor onze kinderen.
Het kan ook een feestdag voor ons
ouderen zijn. T.
Oa instrumenten met reputatie.
Men gelieve onzen catalogus
te vragen.
ZOO ZIJN HUNNE MANIEREN-
Dat do conmnnisten niet kies
keurig zijn in de middelen waarmede
ze trachten ban luchtspiegellog die
ze voor een oase honden te bereiken, is
bekend. Eveneens dat ze voor het leven
van hun evenmensch niet dien eerbied
hebben, waarop deze meent aanspraak
te mogen maken. Maar zelfs het leven
der partijgenooten willen de leiders
soms in de waagschaal stellen, als ze
meenen dat het partijbelang dit eischt.
Nu moet men hier aiet al te luid
ruchtig ach en wee over klagen. Men
noemt de communisten we! eens onmen-
schen en is genegen bij nen eigen
schappen te constateeren, die men
overigens alleen maar bij de kannibalen
aantreft, maar in den grooten oorlog
zijn 75000 Fransche soldaten die toch
gedeeltelijk gedwongen partijgangers
van Foch waren, door het eigen vuur
gedood. Dit ter illustratie van de
frischheid en de vroolijkheid van den
oorlog, een bedrijf dat soms tot der
gelijke wteedheden noodzaakt teneinde
nog ergere verliezen te voorkomen.
Over de manieren der Duitsche
communisten ontleent de corr. der N.
R. Ct. een en ander aan de Freiheit,
het lijfblad der onafhankelijke socialisten
«Op zekeren dag deelde men het
communistische partijbestuur te Breslau
mede, dat de centrale een «politieken
commissaris" voor Silezië en de Lausitz
benoemd had. Dit ging uit van de
nienwe centrale, de «offensieve».
Eenigen tijd later kwam het laconieke
bericht«Es geht los." In een ver
gadering van het districtsbestuur, daar
op belegd, riep een partijgenoot uit
«Dat is een krankzinnigheid, dat is een
misdaad tegenover de partijgenooten,
het zijn schurken, die nn van leer
willen trekken, nu, terwijl er volstrekt
geen Btemming voor een gewapenden
Ja, zei ik, kapitaalaangelegen
heden die zoo een gewoon verloop
hebben, disconteeren van wissels, uit
zetten van hypotheken en andere waar
borgen hier. Ik beheer dat geld, en
deel onze heeren thuis eenvoudig mee,
wat ik gedaan heb.
Een vertrouwen uwer waardig,
antwoordde de President. Vertrouwen
is de ziel van den geldhandel men
moet de menschen vertrouwen. Het
zou bespottelijk zijn, alB men van u
verlangde dat u die wissels, documen
ten, bewijzen en zoo wat meer, naar
huis zond. Dat zou u natuurlijke niet
doen.
Ofschoon dit een veronderstelling
was, klonk het toch wel wat als een
vraag.
Daarom antwoordde ik dan ook
Gewoonlijk doen ze mij de eer aan,
mij op mijn woord te gelooven. Ze
zijn zooals uw Excellentie, terecht op
merkte, feitelijk genoodzaakt, iemand
in deze te vertrouwen.
Juist zooals ik dacht. En, u
hebt zeker dikwijls groote sommen te
bewaren
Niettegenstaande mijn hoogachting
voor den President begon ik toch, nu
het gesprek deze wending nam, lont
opstand is 1» Maar dat was alles ver-
geefsch. Men beraadslaagde, wat zou
moeten gebeuren, om de arbeiders
te Breslau „wild" te maken, en
besloot, dat er een revolveraanslag zou
worden gepleegd op een van de partij
genooten. Den arbeiders zou dan wor
den wijs gemaakt, dat men met een
reactionairen aanslag te doen had.
Men waarborgde het uitgekozen slacht
offer, dat bet schot mis zou zijD, maar
deze wilde zich tot de comedie niet
leenen. Toen kwam het idee het vak-
vereenigingshnis in de lucht te laten
vliegen, doch de man die dezen aan
slag ten uitvoer zou brengen, had bij
nadere overweging toch geen lust, en
nu kwam het plan aan de orde, de
zekere gelegenheid van het communis
tische partijsecretariaat in de lucht te
laten vliegen, natuurlijk ook weer, om
den arbeiders wijs te maken, dat zulks
van reactionaire zijde geschied was en
hen aldus op te winden. Men twijfelde
echter of het er wel «echt» genoeg
zou uitzien, het ware dus gewenscht,
den aanslag «op te luisteren" door
een mensehenolfer, opdat de «witte
gardes» zouden kunnen worden beschul
digd, arbeidersbloed te hebben vergoten.
Natuurlijk dacht geen van deze
«mannen van de daad» er een oogen-
blik aan, zichzelf te offeren. Integen
deel werd geopperd, tezamen met de
zekere plaats de juffrouw ln de
Incbt te laten vliegen, die in het
belendende bureau vau de Schlesische
Volkszeitung schrijfmachinewerk deed.
Eenige partijgenooten merkten op, dat
dan toch het leven van een onschuldig
mensch zou worden geofferd, waarop
zij werden uitgescholden voor senti
menteel en wat dies meer zij, maar
wat toch tot uitwerking had, dat de
juffrouw bleef leven. De zekere gelegen
heid vloog echter in de lacht. Geen
enkele arbeiders ia Breslau heeft zich
daar echter in het minst om bekom
merd. Alleen werden op verschillende
plaatsen in Silezië, ongeveer 50 men
schen gearresteerd, onder verdenking
van die bom in de W. C. meer af te
weten.»
Het eerzaam bedrijf van juffrouw
van de retirade, evenals dat van juffrouw
naast een retirade schijnt in Duitsch-
land dns niet van gevaar ontbloot te zijn.
Niet alleen de communisten honden
manieren op na, dat
doet ook de vnlcanische bevolking van
Portugal. De Times verneemt, dat het
aldaar zoo'n janboel is, dat de kwestie
van bniteDlandsche tusschenkomst onder
mandaat thans ernstig door de mogend
heden overwogen wordt. Het blad noemt
Frankrijk, Italië en Spanje als voor
standers van een dergelijken stap. We
missen terstond wat op dit lijstje, we
missen Engeland zelf. Gelooft de Times
nu werkelijk dat Britannië de handen
niet jeuken om Portugal te vrrdeelen
eu zelf een aanmerkelijk stuk daarvan
in de wacht te sleepen Of is het de
bedoeling dat het genoemde zal vechten
om het been en Engeland er mee heen
zal loopen
De manieten van Engeland wijzen
steeds op een zekere slimheid. Hein-
rich Heine, de Duitsche dichter met
den Franscheu geest, noemde de En-
gelschen geciviliseerde barbaren. Er
te rniken.
O, neen, Excellentie, zei ik, ge
woonlijk zijn die bedragen heel klein.
Onze zaak is niet zoo uitgebreid, als
wij wel weuschten.
De President keek mij strak aan en
zeiHoe het gewoonlijk is, kan mij
niet schelen, nu op het oogenblik hebt
u een groote som, een aanzienlijk
bedrag lot gebruik in uwe kas liggen.
Voor den duivel, hoe weet u dat,
riep ik.
Mr. Martin. Het is ongetwijfeld mijn
schuld, ik hecht te weinig aan uiter
lijke vormen, maar u vergeet tegen
wien u spreekt.
Haastig bood ik mijn verontschul
digingen aan, hoewel het mij nu duide
lijk werd, dat de President een zeer
eigenaardige zaak, zoo niet diefstal op
het oog had.
Ik vraag uw Excellentie duizend
maal vergeving voor de ongepaste toon
die ik aansloeg, maar als ik vragen
mag, hoe komt u aan deze mededeeling?
Jones heeft mij dat gezegd, antwoord
de hij eenvoudig.
Het zou onbeleefd geweest zijn, om
mijn verwondering te doen blijken over
den inval van Jones om aan zoo
iemand zijn vertrouwen te schenken,
kan men gemakkelijk worden,
maar even gemakkelijk wordt
deze heeschheid verzacht door
het gebruik van Lakerol-
Pastilles. Deze hebben een aangenamen
en verfrisschenden smaak. Overal ver
krijgbaar a Fl. 0.50 per doos. 11.
schuilt waarheid in deze woorden. De
honger-blokkade van Dnitschland, de
concentratiekampen in Transvaal heb
ben dit weer bewezen.
Landru.
De gezworenen hebben Landru schul
dig bevonden aan moord met voorbe
dachten rade, waarop het Hof hem ter
dood veroordeeld heeft. Zijn hoofd zal
dus onder de guillotine vallen.
Toen het vonnis door den griffier
werd voorgelezen, meldt de «Tel." ver
trok Landru geen enkel oogenblik een
spier van zijn gezicht. Toen daarna het
Hof het doodvonnis uitsprak, stond
Landru op en zeide
„Ik heb nog deze opmerking
Het Hot' vergist zich. Ik heb nooit
iemand gedood. Dit is mijn laal3te
protest».
Men kon niet aan hem zien, of het
vonnis indruk op hem had gemaakt.
De leden der jury hebben daarna
besloten allen een verzoek om gratie
te onderteekenen. Landru zelf wilde
geen gratie vagen.
Telefoonaansluitingen.
Nieuwe aansluitingen.
Wissekerke 7, Visser, Hendrik,
koopman.
Biezelinge 5, Gijzel Czn., M., Com-
miïsionnair in Aardappelen en fruit.
Goes 154, Hijmau en Zoon, firma
W., meubeltransporteur.
Goes 153, Koning's Zaadhandel.
Goes 193, Schneider, J., slager,
specialiteit in fijne vieeschwaren.
Ovezande 12, Dijke, A. J. van,
landbouwer, Nisse.
'sHeer Arendskerke. In de dezer
dagen gehouden vergadering van de
Groene Kruisvereeniging, alhier, werd
medegedeeld dat ter gemoetkoming in
de bestrijding der tuberculose een rijks
subsidie van f276,50 is toegekend.
De verplegingsartikelen bevinden zich
in zeer goeden staat.
Tot bestuursleden werden herbe
noemd dhr. ds J. de Voogd en K. Janse,
terwijl tot het nazien der rekening
1921 werden aangewezen C. Philipse
en A. Schipper Jz.
Wolpliaartsdijk. Tot Kerkvoogd
der Ned. Herv. Kerk is herbenoemd
dhr. P. van Maldegem.
's H er Ahtskerke. Tot notabele
der Ned. Herv. Gem. alhier is herko
zen dhr. P. de Jonge met 18 der
26 stemmenin plaats van dhr. J.
Tolhoek, die bedankte, werd gekozen
dhr. J. van Oosten met 15 van de 27
stemmen, na 2 vrije stemmingen.
Tot ouderling werd bij 3e stemming
daarom hield ik mij stil.
Ja, vervolgde de President, door de
verkoop van grondbezitting hier in het
land (verkoop die, zooais ik vrees, wijst
op gebrek aan vertrouwen in de regee
ring), hebt u op "het oogenblik een
bedrag van driemaal honderdduizend
dollars in uw brandkast. De ervaring
van een werkzaam leven hebben mij
geleerd dat de roep over de flinkheid
en rechtschapenheid van de onderge
schikten niet afhangt van welk soort
van zaken zij doen. Uw Directeuren
hebben een vooroordeel tegen mij en
mijl Regeering. Dit vooroordeel kunt
u, die zooveel gelegenheid hebt om te
oordeelen onmogelijk deelen. U kunt
uw lastgevers niet beter dienen dan
door datgene te doen, waartoe zij zelf
geen moed hebben en ook geen door
zicht. Ik stel u daarom voor, de
verantwoording op n te nemen, om
mij dat geld te leenen. Het zal een
voordeel worden voor de Bank. En
voegde hij er langzaam bij, het moet
ook voor u een voordeel worden.
Het begon mij duidelijk te worden,
hoe ik mij te gedragen had, maar er
waten nog een paar moeilijke punten.
{Wordt vervolgd.)