X° 95
Zaterdag 13 Augustus 1921.
108 jaargang.
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
FEUILLETON.
HET DOODEND ZWIJGEN.
Buitenland.
Landbouw, Veeteelt en
Visscherij.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, ill Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naaml. Vennootschap Goesclte Courant
ADVERTENT1ËN
van 1 5 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
V berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleeutreus Boss' Drullkors-eil Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 12 uur voormiddag.
COURANT
VACANTIETIJD
IS
ONTSPANNINGSTIJD.
De kinderen hebben vacantie eu de
diverse vaders en moeders vinden het
juist daarom den juisten tijd om het
huis te sluiten en gezamenlijk eens wat
rust en ontspanning te zoeken.
Men heeft behoefte het lichaam eens
wat rust of beweging te geven, men
wil den vacantietijd gebruiken om de
gedachten eens in andere banen te
leiden, om te doen wat men gewoonlijk
niet doet.
Zij, die voor hun vaeantie-reisjes
over een ruime beurs kunnen beschikken,
kunnen zich natuurlijk heel wat me.r
comfort verschaffen dan de minder be
middelden, die naar de goedkoopste
reisgelegenheden en hotels moeten
zoeken.
Maar wat de aard der ontspanning
betreft, is het duidelijk, dat de man
met geringe middelen op dezelfde wijze,
zij het dan op bescheidener sehaal, zijn
doel tracht te bereiken, als degene voor
wie het kostenvraagstuk geen moeilijk-
béden oplevert.
Men wil er -eens „uit" zijn.
Een jaar lang heeft men in meer
of minder prettige omgeving al dan
niet ingespannen gearbeid en men voelt
de behoefte aan een geestelijke ver-
frissching om straks weer met her
nieuwde kracht aan den slag te kunnen
gaan.
Men zoekt dus een ongewone om
geving en een ongewone bezigheid.
Stadsmensohen, die een jaar lang in
hun meer of minder hooggelegen wonin
gen het straatrumoer hebben aange
hoord, zoeken de rust en de ontspanning
welke het buitenleven brengen kan.
Zij trekken naar bosch en hei naar
strand en zee, laten zich in een zalig
nietsdoen door het warme zomerzon
netje bruin branden en genieten van
verkenningstochtjes in de omgeving en
de afwisseling van bals en concerten
welke de grootere en kleinere bad
plaatsen op ineer of minder groot-
sclieepsche wijze kunnen bieden.
De buitenman heeft in den regel
minder behoefte aan rust voor zijn
geschokte zenuwen. Hij trekt naar de
groote stad waar hij net comfort, het
bezienswaardige en de variatie kan
vinden waarvan hij in zijn rustig dorpje
verstoken is geweest
Hij logeert bij voorkeur in de drukste
hotels, dineert in de grootste restau
raties, verdeelt overdag zijn tijd tusschen
een rijtoertje en de middagvoorstelling
van een bioscoop-theater en geniet
's avonds van een bekend tooneelstuk,
een opera of een gelegenheidsconcert.
In den regel bereikt hij zijn vacantie-
doel het vlugste, want na weinige dagen
is hij gewoonlijk zoo moe en zoo beu
van het geld uitgeven, dat hij naar liet
Oorspronkelijke detective-roman
door
R. J. B.
„Vertel me nu maar eens, wanneer
je weer in dat damned old England
bent teruggekeerd, ik heb je in geen
tijden gezien," zei ik medelijdend.
Eu Al'red begon een eindeloos ver
haal 'dat hierop neerkwam, dat hij eerst
dienzelfden morgen, na een verblijf van
drie maanden in de Duitsche hoofdstid,
in Londen was gearriveerd en op zijn
kamer de uitnoodigingskaart voor het
fesst van dezen avond had gevonden,
daar zijn tante Carson wist dat hij
deze week zou terug komen.
„Een leuke verrassing," kon ik niet
nalaten op te merken, wat me een
drnkje van Arthur's voet bezorgde.
Toen Merrybone daarop een verhaal
opdischte hoe zeeziek hij was geweest
met al de gevolgen daaraan verbonden
en ik zeide dat hij als advocaat mis
schien nog nooit zulk etn flux de
bouche had gehad, ging hij over tot
een beschrijving van de heerlijkheden
van Berljjn en ik luisterde uaar Arthur,
die met Harold Biid aan het dispu-
kalme leven in zijn rustig dorpje terug
begint te verlangen.
Er zijn vacantie-reizigers, die iets
van den ontdekkingsreiziger in zich
hebben
Zij ontdekken een stukje van ons
vaderland met rijk natuurschoon en op
hun voet- of fietstochtjes in den omtrek
worden zij telkens weer getroffen door
de schoonheid van het landschap.
Zij genieten er kalm en met overleg
van en als zij van hun vacantiereisje
komen, hebben zij in een photo-album
een schat van herinneringen en doen
zij hun kennissen een opgetogen ver
haal over het mooie van ons eigen
landje en de Deerlijke ontspanning van
een paar gezonde buiten-weken.
Er zijn anderen, die er een genoegen
in scheppen in hun vacantie zooveel
mogelijk te zien in den kortst moge-
lijken tijd.
Zijn zij op de plaats van bestem
ming aangekomen, dan wordt onmid
dellijk een auto gerequireerd en mijn
heer en mevrouw vliegen met maximum
snelheid door de straten.
De chauffeur wijst liuks en rechts
met zijn duim de bekende gebouwen
en monumenten aan en de reizigers,
die niet half verstaan wat hij zegt,
knikken maar dat- zij het begrepen
hebben.
Zij blijven tien minuten in Artis en
loopen in een half uur een museum
door.
Zij kunnen dan hun kennissen allerlei
merkwaardigs van de aapjes en de roof
dieren vertellen en weten uit eigen
aanschouwing dat er veel schilderijen 'n
het museum hangen. Terwijl mevrouw
vlug nog een paar zalen doortrippelt,
bestudeert mijnheer al weer het spoor
boekje eu een half uur later zijn zij
weer op weg naar een andere stad
Als zij thuis komen gaat mevrouw
met hoofdpijn naar bed en blijft mijn
heer op zijn kantoor zenuwachtiger
en prikkelbaarder dan ooit te voren.
Onder de minder gegoeden komt
dezelfde zucht naar diverse ontspanning
tot uiting.
Er zijn vaders en moeders die met
hun kroost voor een dagje naar buiten
gaan en in bosch en veld, op de hei
of aan het strand een rustig plekje
zoeken waarop zij met volle teugen
van hun vrijheid, van zon en buiten
lucht kunnen genieten.
En er zijn er ook, die met hun kroost
op het stuur en de bagagedrager,
met krommen rug en knikkende knieën,
een proefje van burgermanswielrennen
geven, of die zenuwachtig en gejaagd,
beladen met pakjes en koffertjes, met
rood-wartne, heel en half sehieiende
kinderen van het eene station naar
het andere draven en den halven dag
in een stoffige derde-klas coupé zich
zelf en hun medereizigers vervelen.
De ware - ontspanning, het ware
vacantie-genot zit in het met zorg
kiezen van een andere omgeving en
in die omgeving met verstand en met
mate genieten van het nieuwe en
mooie welks weldadigen invloed men
tee-en was over Shakespeare.
Harold Bird is in Britsch Indië
geboren en de Indische zon heeft hem
een interessante geel bruine gelaats
kleur gegeven, bovendien is hij zoo
goed als verloofd met mijn liefste
vriendin Tilly Loveland en hij is
heel sterk, kan roeien als twee en
heeft een geweldige backhand, waar
door hii geregeld het kampioenschap
van onze tennisclub behaalt. Geen
wonder dus dat ik hem hoogeljjk ver
eer, natuurlijk niet zdó als Arthur, maar
ik vind Harold toch wel een van de
begenadigden van het mannendom. Hij
heeft ten overvloede de mooiste donkere
oogen die ik ooit heb gezien mijn
vergelijkingsmateriaal is niet zoo heel
groot, en daarbij licht blond haar,
een combinatie die niet vaak voorkomt
en het is best te begrijpen, dat Tilly,
die vroeger altijd al een zwak voor
zeldzame postzegels had, op dit meu-
schelijk curiosum is verliefd geworden.
Beiden ziin nog in het eerste stadium
van hun liefde, zoogenaamd weet nie
mand iets van hnn geheim, maar hnn
oogen spreken met vlammende blikken
een duidelijker taal dan de licht recla
mes in de City.
Met Tilly ben ik van klein kind af
vriendin geweest en die vriendschap
is slechts twee jaar onderbroken ge
weest, toen zrj in Berlijn op het con
servatorium was, Tillv zingt bepaald
ondergaan wil.
Een ieder voelt voor zichzelf het
best of zijn vacantie-genoegens van
dien aard zijn, dat hij straks, bij het
weer hervatten van de dagelijksche
bezigheden, van een hernieuwde ar
beidsint, van een werkelijk geestelijke
verfrisscliing zal kunnen spreken.
T.
DE CONFERENTIE
TE PARIJS
Op de bijeeukomst van den Opper
sten Raad te Parijs is door Lloyd
George een nydige redevoering ge-
honden tegen Frankrijk, waarbij hij
aan het adres van Briand tal van
onaangename dingen zeide en o. a. de
woorden machtsmisbruik en rechtsver
krachting gebruikte. Blijkbaar was hel
de bedoeliüg van Lloyd George Frank
rijk er voor te waarschuwen dat het
zijn verwachtingen over het resultaat
der conferentie niet te hoog moet
spimnen en voorts om de Polen er
poolshoogte van te doen nemen dat
zij niet op moeten rekenen meer dan
een korst en één mootje van de taart
Opper-Silezië te krijgen en dat Enge
land het eenmaal ingenomen standpunt
niet wenschte te wijzigen, althans zoo
weinig mogelijk.
Briand heeft daarna op, in verge
lijking met Lloyd George, kalmen
toon een uiteenzetting gegeven van de
Fransohe opvattiDg.
Ook de Fransohe bladen, met uit
zondering van de Echo de Paris,
slaan een gematigden toon aan, de
Figaro evenwel verklapt dat dit ge
schiedt ingevolge een wenk van ltoo-
gerkand. De F/ansche regeering is
blijkbaar niet van zins bet tot een
break met Engeland en dan vermoe
delijk ook met Amerika te laten
komen.
Het slot der geschiedenis is ge-
werst, dat aan de coma issie van des
kundigen, uitgebreid met de hooge
commissarissen, is opgedragen een
nieuw plan voor de verdeeling te
maken eu wel met in achtneming van
de volgende beginselen
1. iedere stem is van gelijke
waarde
2. Het uijverheidsgebied waarin de
Duitschers tot de Polen staat als 2
tot 1 moet aan üuitschland worden
toegewezen.
3. De aanliggende gebieden moeten
worden onderzocht om uit te maken,
welke gemeenten door levensbelangen
zijn vastgehecht aan de industrieele
centra.
Lloyd George heeft blijkens dit laat
ste punt toch een scheutje water in
zyn wyn gedaan. Aanvankelijk wilde
hij de geheele industriestrook (met
uitzondering van de districten Rijbnik
en Pless) aan Duitschland toewijzen.
Het beginsel van ondeelbaarheid van
den industrieelen driehoek, heeft hij
nu prijs gegeven. Practisch heeft ech-
prachtig en ik begrijp niet dat ze niet
voor zang is doorgegaan. Ze heeft een
prachtige alt en ze zingt melankoliek
als een oude Stradivarius, da, haar
stem doet me denkeu aan de klagende,
weemoedige toonen vau een viool,
waarvan de klanken trillen door een
vochtigen herfstavond.
Ik hoorde eens een zigeuner spelen
in den tuin van een hotel, het had
die* middag geregend, tafeltjes en
stoeltjes waren glimmend nat, van de
kale herf8tboomen drupte de regen
naar beneden; vergt elde blauren stoven
door den tuin bij vlagen. Ik zat in de
waranda en luisierde en de tranen
ttroomden me over de waBgen. Zoo is
het me ook vaak te moede als Tilly
zingt. Ik voel dan hoeveel ik van haar
houd.
Er scheeu iets leuks gezegd te wor
den, tenminste allen keken me aan
met grinnekende gezichten.
„Waar was j(j met je gedachten
vroeg John Morton de bijna officieele
van May.
Op dat moment kwam er een man
netje binnen, dat do blikken van jong
en oud tot zioh trok. Het was een
stevig heertje, van middelbare grootte,
met een groote hoornomrande bril op
den nens.
Hij was gekleed in een pak waarvan
het model drie jaar geleden in demode
was. Zijn witte handen bewoog hij als
ter de concessie van Lloyd George
niet zoo heel veel om het lijf.
De Ster-correspondent van de N.R.Ct.
schrijft hierover
„Men gaat bij het onderzoek uit van
centra, wat dus wil zegg-m dat het
beginsel van de meerderheid der ge
meenten wa ïrbij de landbevolking over
woog en waarop de Fransche opvaltiig
berustte, prijsgegeven is voor hut
overwicht der industrieele belangen
eu de groote menigte iu de voornaamste
steden, in den iudustriedriehoek
treden vier steden op den voorgrond
waarom eigenlijk gestreden wordt, name
lijk Kaltowitz, Königshütte, Beutheu
en Gleiwilz. Daarvan had Kattowuz
22.774 tegen 3800, Königshütte 31848
tegen 10.764, Beuihen 29877 tegen
10090, Zabrze of Hindenburg 21.250
tegen 14.863 en Gleiwitz 33022 tegen
8558 stemmen, alles Duitsche meer
derheden tegen Poolsche minderheden.
Men ziet dus dat het nieuwe be
ginsel uiterst voordeelig voor de
Duitschers is, daar het industriege
bied ingedeeld wordt in centra
met de hoofdsteden als middelpunt en
daarbjj dan wordt bepaald welke plaat
sen van deze hoofdsteden afhankelijk
zijn. Het zal zoo mogelijk zijn aan den
buitenkant van den driehoek voor
Polen wat af te snijden, maar de prin-
cipieele beslissing lijkt ten gunste van
Duitschland".
Tot zoover de N. R. Ot. De groote
vraag is nuzullen de deskundigen
zich van hun uetelige opdracht kunnen
kwijten en een oplossing van de leg
kaart-puzzle vindeD, die beide par-
tijen zal kunnen bevredigen
Tal van moeilijkheden zijn hier te
overwinnen, moeilijkheden ontstaan
door de tegenstelling in den uitslag
der stemmiug in de steden en op het
omliggende platteland, die Poolsch
hebben gestemd.
In afwachting van bet resultatt van
den arbeid der deskundigen heeft de
Opperste Raad de Oostersche kwestie
be8proken en besloten een bonding van
strikte neutraliteit aan te nemen
la den Grieksch-Turkschen oorlog.
Daarna is over het toezicht op de
militaire vliegerij in Duitschland ge
sproken welk punt naar Foch is ver
wezen en kwam de Russische hon
gersnood aan de orde. De raad besloot
aan te driDgen op de stichting van
een Internationale commissie, die
belast zou zijn met het bestudeereu
van de mogelijkheid om hulp te ver-
leeneu aan de hongerende bevolking
van Rns'and. Dit klinkt erg op Z(jn
elf-en-dertlgst. Wanneer de bevolking
maar niet grootendeels is doodgehon
gerd als de geallieerde hulp op het
tooneel der ellende verschijnt!
Lloyd George verklaarde nog dat hij
het geheel eens was met Briand over
de noodzakelijkheid om aan het Rus
sische volk hulp te verleenen, doch
wees daarbij op de ontzaglijke moei
lijkheden van dit vraagstuk.
Komisch is het, wanneer we ineen
der bladen lezen„Op dit oogenblik
bespreekt zij (de conferentie) den Rus-
sischen hongersnood. Morgen lunchen
de lieeren bij den president van de
republiek te Rambouillet".
't Lijkt wel of de eerste bezigheid
werd verricht door de heeren om zich
den eetlust te scherpen. Mogen zij bij
het nutiigen der lekkere beetjes be
denken hoe scherp het zwaard van den
honger snijdt.
Niet alleen uaar Parijs gaan veler-
gedachten, maar ook naar Washington,
waar den llden November de ont-
wapeningsconfereatie zal worden ge
houden. Japan heeft thans dezen datum
aanvaard en de overeenstemming dien
aangaande der deelnemers is thans
algemeen. Verwacht wordt, dat de uit-
noodigingen nu weldra zullen worden
verzonden.
Vreemd doet het aan, terstond na
het bovenstaand bericht te vernemen
dat, naar uit New-York wordt ge-
meldt, de Public Ledger als zeker
verneemt, dat Japan aan een flrma in
Zwitserland Dieselmotoren heeft besteld,
tot een bedrag van een en kwart
millioen ponden sterling, bestemd om
te worden geïnstalleerd in reusachtige
duikbooten.
Deze motoren zouden dubbel zoo
krachtig zijn als die, welke eenigen
tijd geleden door de Ver. Staten bij
dezelfde firma besteld zijn. Ziet, wan
neer bovenstaand bericht juist iB, dan
vertoont Japan toch een frapante ge
lijkenis met Janus met liet dubbele
voorhoofd.
Waterverontreiniging en oesterteelt-
Op vragen van den heer Van Bere-
steyn betreffende verontreiniging van
het ivater iu het Oostelijk deel der
Oostersehelde, heeft de minister van
financiën geantwoord
Het is den ondergeteekende bekend,
dat het water van het grootste deel
der Staatsoesterperceelen in het Ooste
lijk deel van de Oostersehelde, behoo-
rende tot de zoogenaamde Bergsche
Bank, verontreinigd wordt, en dat deze
verontreiniging in hoofezaak wordt
toegeschreven aan vermenging van dat
water met afvalwater en vnil van fa
brieken en riolen van Bergen op Zoom.
Op deze perceelen worden echter
geen coasumptieoesters gekweekt, maar
alleen zaaioesters neergelegd, welke
later voor haar verderen groei en was
dom naar diepe, zuivere perceelen
worden overgebracht. Deze zaaioesters
worden hiervoor te voren schoonge
maakt en gesorteerd en op de diepe
zuivere perceelen niet dadelijk hij de
aldaar reeds aanwezige oesters geplaatst,
doch afzonderlijk gehouden totdat zij
geen gevaar voor besmetting meer bie
den Het reinigen en sorteeren nu vari
de jonge zaaioesters véér haar over
planting vaar de diepe onverdacht
reine perceelen brengt arbeid en kosten
een zwemvogel de poolen eil daardoor
vielen de ringen op, die hij aan tlken
vinger droeg, gouden ringea bezet met
groote, glinsterende en veelkleurige
edelgesteenten.
Lady Carson stond op en begroette
den vreemdeling allerhartelijkst.
„Beste James" zeide zij „dat is nu
eens ontzettend aardig van je. U moet
weten", aldus wendde zij zich tot de
gasten, „Sir James Box is mijn stief
broeder, hij is nu een goede week in
L mden, na ongeveer tien jaar gereisd
te hebben in 't buitenland. Hij is
overal geweest, niet waar James? We
hebben hem opgezocht, zoodra bij hier
was, maar James wilde geen enkele
visite maken, zelfs niet bij ons."
„Ik moest eerst mijn huis inrichten,"
bromde Sir James. „Ik had heusch
wel wat beters te doen dan me als een
wonderding door alle mogelijke men»
schen te laten bekijken."
„Maar James," mompelde de gast
vrouw, een beetje wit om den neus,
„och lijj is altijd een wonderlijk meDsch
geweestaltijd een beetje eenzelvig."
„Ik heb gereisd, ik ben in Japan,
lndië, Australrë, Amerika geweest, ik
heb een bedevaart naar Mekka gemaakt,
heb het graf van Mohammed bezocht,
ben in Constantinopel in een harem
bjjna overhoop gestoken(„O
shooking siste tante Jane.) I
„Is dat »iet veel beter dan tien
Londensohe seasons te moeten door
worstelen
„Wat een type!'1 juichte ik.
„En is je huis nu klaar?" vroeg
lady Carson om het gesprek een andere
wending te geven.
„Jawel, ik heb er al mijn reissou-
venirs ondergebracht, behalve een
pracht lantaarn uil een of andere
moskee, van geciseleerd koper en ge
kleurde glazen ruitjes, die ik aan m'n
zaakwaarnemer heb gegeven omdat hij
voor me in Londen nog een stil plekje
heeft weten te vinden. Ik noodig U
niet uit om mijn mooie dingen te
komen bezien, alleen die jongedame
daar", en hij wees op mij „kan komen
omdat ik zoo'n type ben".
Nu kleurde ik tot achter mijn ooren.
De wildeman ging zitten en, alsof
hjj guvoelde, dat hij geen bijzonder
aangenamen indruk had gemaakt en
hij zijn doel wel iets had voorbij ge
schoten, betuigde sir James, dat hij
niet had willen ontbreken op dezen
avond, waarvan men hem in 't oor
had gefluisterd, dat hij speciaal ter
eere van Hier werd hem een hand
op den mond gelegd, omdat het uur van
het souper met speech van den geluk
kigen vader nog niet had geslagen.
Wordt vervolgd.)