N° 57
Zaterdag 14 Mei 1931
lij8 jaargang.
Pinksteren.
FEUILLETON.
Orie maanden Schooier,
Binnenland.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzenderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
(iOliSCH
Uitgave Naanil. Vennootschap Goeselie Courant
ADVERTENT1ËN
van 1 5 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleentrens Ross' Drukkers-en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenome
tot 12 nor voormiddag.
Op den Tweeden pinksterdag,
Maandag 16 Mei, zal de Goesche
Courant niet verschijnen,
Het was in enen Sinxendaghe
Vat beide bosch ende haghe
Met groenen toveren waren
Elk jaar wanneer het Pinksterfeest
nadert, herinner ik mij deze bekende
eerste regels van het heerlijke tniddel-
eeuwsche dierenepos „Vanden Vos
Reinaerde" en het is, mét dat ik ze
uitspreek, of daar een groot gordijn
over alles optrekt en een nieuwe, een
herleefde wereld voor mijn oogen ligt
een wereld in feestdos van groen
en bloemen, badende in het overvloe
dig licht der zon.
Zóó is het geweest, toen de oude
Vlaamsche dichter voor meer dan
zeshonderd jaren zijn onsterfelijke
beschrijving gaf van het elk jaar te-
rugkeereude wonder, een beschrijving
in drie simpele regeltjes, maar door
haar onopzettelijken eenvoud sugges
tiever dan de meest verzorgde woord
kunst zoo zal het nog zijn wan
neer vele geslachten na ons het lief
en leed van dit aardscheleven hebben
doorgemaakt en hun oigen weer heb
ben gesloten over 'het ondoorgrondelijk
geheim der eeuwigheid.
Vergankelijk is de schoonheid, die
wij met onze zintuigen waarnemen,
vergankelijk ja, maar onuitputtelijk
en altijd weer een beeld, een uiting,
een nieuw bewijs van de eeuwigheid
vau den geest, die, één en ondeelbaar,
zich manifesteerend in duizenderlei
vormen, het menschelijk gemoed steeds
weer door dezelfde ontroering zal ver
ootmoedigen en zalig maken.
Dit is voor mij de diepere beteeke-
nis van het Pinksterfeest, van de uit
storting van den Heiligen Geest, niet
alleen op de Apostelen, die het loute
rend vuur des geloofs, sprekende in
alle talen, over de wereld hebben
verbreid maar ook op ons, moderne,
veelal te nuchtere en al te zeer door
ons kleine zelf bezig gehouden sterve
lingen.
Ons leven, zoo gejaagd, zoo over
laden, zoo zenuwsloopend en ziel—
absorbeerend laat ons te weinig tijd
tot mijmeren, geeftj ons te weinig
rust om te bezinken, om in een s_feer
van ongestoorden vrede tot de gene
zende en sterkende erkenning te
komen van ons eigenlijke, diep-inner-
lijke wezen en van onze, door opper
vlakkige beslommeringen te dikwijls
versomberde levensvreugde.
Maar met Pinksteren beseffen wij
onze eigen blijheid, met Pinksteren,
als „beide bosch ende haghe" staan te
prijken, overdekt met groene loveren,
als het weer zomer is, als het in harde
of sombere wintersche tijden en op
verraderlijk gure voorjaarsdagen nog
feller begeerde geluk is gekomen, als
de nog niet brandende, doch enkel
weldadig koesterende zonnestralen het
leven tot een zuivere weelde maken,
als de geuren van Meien en Seringen,
van appelbloesem eu jong vochtig ber
kenhout de atmosfeer bezwangeren, als
de vogels jubelen ten allen kant en in
het dicht struweel de nachtegaal zingt
DOOR
C. DE BLIJ.
Zonder er bij te denken, zette ik in
„Till we meet again Tot me zelf
komende en de muziek hooreude, vond
ik die droeve melodie toepasselijk
Had ik daareven niet onwillekeurig
even raak geparodieerd Ik zag
mijn heerlijke studeerkamer en dat warm
intérieur in mijn geest terug!... Het
publiek stond paf 1Zeker doo- mijn
plunje Ik val van een wals in een
marsch 1 maar het geraas was niet
te overstemmen Ik werd razend eu
streek als een bezetene Het hielp
niet Heel dicht bij nu Ting
ting ting Die lamme tram weer
S.s.8. stop Hij staatWeg is
mijn auditorium In de coupé's ver
dwenen. Meewarige gezichten staren
ons aan Lammelingen, créaturen
glijdt van mijn lippen 1 M'n toegestoi
bij dag en nacht, maar vooral in de
stilte van den nacht zijn overvol ge
moed uitstort in nu eens parelende,
dan weer als uit broos en brekelijk
glas gesponnen klanken, met Pink
steren, als heel de natuur om ons
groeit en bloeit van nieuwe levenslust,
heseffen wij als met tooverslag hoe jong
ons hart door alle jaren heen is ge
bleven, hoe weinig het leed des levens,
dat niemand blijft bespaard, ons ge
deerd heeft, hoe dikwijls wij door denk
beeldige moeilijkheden zijn gekweld en
hoe eenvoudig, hoe goddelijk eenvoudig
het echte, het ware geluk van dit leven
vcor 't grijpen ligt, .in al datgene wat
wij gewoon zijn als alledaagseh en
van-zelf-sprekend te aanvaarden.
Naar buiten, gij stedelingen ont
vlucht de dorre steenwoestijnen, die men
de centra van cultuur waantnaar
buiten, niet om de bloemen te vertreden
bij joelend gestoei of de vogels te ver
schrikken door onharmonisch gegil,
maar om u te verlustigen in de onge
reptheid van het jonge groen, prachtig
tegen het blauwe uitspansel, om u te
verkwikken met de zuivere buitenlucht
en u ontdaan te voelen van de maat'
schappelijke ketenen en liet dagelijks
te dragen gareel. Dan, diep-adem-
haleud, zult gij u uw mensch-zijn ten
volle bewust worden en zult gij werke
lijk den Heiligen Geest over u voelen
uitstorten, de heilige geestdrift voor
al wat schoon en goed is zal u bezielen
en in de ruimte, welke zich voor uw
geestelijk oog ontsluit zullen alle waar-
delooze nietigheden verzinken, daar het
groote vertrouwen, het groote geloof
u de duurzame kracht zal schenken
om onder alle omstandigheden het
leven, dat u gegeven is, te beminnen
als een kostelijk geschenk en als een
verheven en veredelende plicht.
Duister nog zijn der menschen
wegen, zoowel in het groote wereld
gebeuren als in het henepen en kleine
gedoe in onze onmiddellijke omgeving
groot zijn onze nooden waar gebrek
en ziekte rondwaren en even smarte
lijk als talloos zijn de verliezen en
teleurstellingen welke het leven ons
bereidtzóó groot en dreigend is de
hijgende smartkreet, die opstijgt uit de
stoffelijke worsteling van het raensch-
dom, dat de muziek der sfeeren, de
manende, troostende en zalig sprekende
stem der eeuwigheid voor te velen ver
loren gaat als een ijl en onwezenlijk
gegons maar toch is geen hart zoo
verdorven, geen hoofd zoozeer vervuld
van de jacht naar geld en goed en
minderwaardige genietingen, of er leeft
een sprank van hoop, een misschien
onbewust eu heimelijk verlangen naar
waarheid en recht, naar een innerlijke
sshoouheid en zuiverheid en een moreele
gezondheid, welke in overeenstemming
zijn met de heerlijkheid en den een
voud van Gods steeds weer herlevende
natuur.
Moge met Pinksteren de lieve zon
in volle glorie schijnen over onze dier
bare landouwen en diep, diep in ons
hart de vonk wekken, welke ons alle
talen doet spreken in ééne, de taal van
arm en rijk, van zwart en blank, de
taal der hooge, der goddelijke J.iefde.
ken flambard die heerlijke schooieraar,
waar ik zooveel fiducie in had, was
leeg au bleef leeg. Hij gleed uit mr'n
vingers Daar stond je nu druip
nat in dien ellendigen regen aan
gegaapt en uitgelachen doordie
kleine schoftjes om me heen
Ah! eet age est sans pitiéZij
kennen ook zooveel désillusie. Kijk er
hen maar op aan. Zij wisten, wat er
in mij omging. Maar toch behielden
ze dien heerlijken zin voor humor en
ironie
Die gladde reizigers met de tram
genoien zonder betalen en hadden ons
bij den neus genomen De Blij,
voortaai déduceereu en combineeren
Een uur van onbedachtzaamheid kan
maken dat men jaren schreitMaar
hier, was 't een zaak van minuten ge
weest 1Eén minuut eerder begon
nen, één minuut eejfler geëindigd
En de recette was schitterend geweest 1
Verder, De Blij, maak je nooit weer
boos strijdt niet tegen overmachtig
geweld en bedenk, dat menschen ook
halve duivels kunnen zijn
Onbewust en onbeholpen als ik was
Buitenland.
DE E1SCHEN AANVAARD.
Duitsehland heeft de eischen van
de geallieerden cnvoorwaardciyk
aanvaard. De contante waarde van
de schadeloosstellingx is dus op 132")
milliard gouden marken bepaald en
aan de onzekerheid, den ?wevenden toe-
staud waarin de wereldverkeerde zoolang
deze schuld niet was gefixeerd, is een
einde gekomen. Nadat Amerika feite
lijk het beslissende „Gij moet" had
uitgesproken, was niet anders te ver
wachten of het ultimatum zou worden
aanvaard. De moeilijkheid was nu een
ministerie te vormen dat hiertoe genet
gen was en hierin is de nieuwe r\jks
kanselier dr. Wirth (centrum) ge
slaagd. Het nieuwe kabinet bestaat
nit sociaal-democraten meerder'
heids-socinlisten, democraten en
ceiltrnmmannen, zoodat de coalitie
van 1919 weer is herteld. Uit de
vroegere partijverbinding is dus de
Duitsche volkspartij uitgetreden en
heeft plaats gemaakt voor de sociaal
democraten.
Het nienwe kabinet is evenmin een
meerderheids-ministerie als het oude,
het kan rekenen op 220 stemmen
van (Ie 460 in den Rijks
dag. Het kan echter steunen op twee
krukken, de linkerkruk bestaat uit 80
stemmen van de onafhankelijke socia
listen de rechterkruk uit 60 stemmen
van de Volkspartij, waarbij zich de
Duitsch-nationalen nog zouden kunnen
aansluiten.
In de belangrijke zitting van Dins
dagavond, die tot ver na het midder
nachtelijk uur duurde, heeft het nieuwe
ministerie bij monde van kanselier
Wirth de aanvaarding van het ultima
tum verdedigd. Hierbij zeide Wirth
o m., naar een Wolff-bericht meldt,
het volgende
„Het gaat thans om de toekomst
van ons zwaarbeproefd vaderland, het
bestaan van het rijk en zijn eenheid
Daarom heeft de Duitsche regeering
besloten het ultimatum te aanvaarden,
maar zij moet de verantwoordelijk
heid vo r de ekonomisehe gevolgen
van het nltimtitam min de tegen
standers laten.
Door deze inwilliging van de Entente-
eischen voorkomen wij het dreigende
gevaar eener bezetting van het Roer
gebied. De herhaaldelijk geuite vrees,
dat het in elk geval, of we onder
teekenen of niet, tot bezetting van 't
Roergebied zal komen, vindt in het
ultimatum geen steun. Volgens de
letter en den geest daarvan toch zullen,
in geval van aauneming, de geallieer.
den afstand doen van sancties, in
het bijzonder van de bezetting van
het Rier-gebicd.
Dat wij bij deze moeilijke beslissing
ook den-blik naar Opper-Silezië wen
den, behoeft geen betoog. Wij ver
trouwen in dit opzicht vast op een
beslissing, die strookt met den uits'.ag
van de volksstemming. Hel komt er
thans op aan dat de Ententeregeeiin-
gen de van Poolschen kant gedane
poging om een tegen alle recht in-
druischende beslissing te forceeren, te
schande maken. Zij zullen niet mogen
dulden dat een Poolscb dictator de
weinige rechten, die liet vredesverdrag
ons geeft, met voeten treedt. De nale-
had ik warempel gecollecteerd bij de
grootsten dier „ap>n"!.., „We binne
zelf werkeloos Prosit 1 Hoe kwam
nu dat woord in mijn brein op. Het
neep mijn keel dicht. Ik zag tintelende
champagne en wat zei Fehrenbach
daar nu f
„Ik begin honger te krijgen
„Ja, ik zelf ook... eu we hadden
ieder één centWaar de nood het
hoogst is, enz.I Er kwam dan ook
uitkomst
Een brandhelder dienstmeisje kwam
voor de deur staan Ze was m' een
oogentroost Zou ze dat bem rkt
hebben. M'n hoed ging met een zwaai
van 't hoofd en een dubbeltje viel met
gratie in mijn artistieken schooieraar 1
„Maar nou motte jullie ook een moppie
spelen Zeker een excuus voor haar
spilzucht botgevierd voor de harts
tochtelijk geliefde muziek
Vol dankbaarheid begon ik de melo
die //O 1 lieve Mathilde als je eens
wist wat ik wilde Deze muzikale
invitatie van een straatmuzikant vond
het lieve kind blijkbaar beneden haar
stand I Zij sloeg de deur voor onze
ving van het vredesverdrag dat ons zulke
reusachtige lasten oplegt, moet ook
voor de Geallieerden heilige plicht zijn.
Nog onlangs heeft ook de Engelsche
eerste minister dat onomwonden uit
gesproken."
Namens ds Volkspartij heeft daarop
Streseinauu, die aanvankelijk als rijks
kanselier was gedoodverfd, verklaard
dat zijn partij het Ultimatum niet
kan aanvaarden omdat het onmogelijk
was los te krijgen, dat dan ook het
lot van Odper-Silezië overeenkomstig
den uitslag der volk-stemming zal
worden beslist. Tegenover het betrek
kelijk optimisme van Wirih, stelde
Stresemann dus zijn pessimistische
verwachtingen Hergt, van de Duitsche
nationale partij vroeg of iemand ge
loofde aan de volledige vervulbaarheid
van de voorwaarden van het Ultima
tum. Op deze netelige vraag kwam
geen antwoord. Met .221 tegen 175
heeft de Rijksdag tenslotte het Ulti
matum aangenomen.
Het onmiddellijk resultaat hiervan
is geweest dat de hevelvoerende gene
raal der bezettingstroepen de voor
bereidingen voor het verder opruk
ken der Fransehe troepen heeft
gestaakt. Wat de beslis-ing van den
Oppersten Raad ten aanzien van
Opper-Silezië zal zijn, moet natuurlijk
worden afgewacht, maar jammer zou
het zijn als het vertrouwen van Wirth
zou worden beschaamd. De Poolsche
ministerpresident heeft in den landdag
verklaard, dat de Poolsche regeering
in het geheel niet heeft deelgenomen
aan de opstandige beweging en zij
tracht de gemoederen tot bedaren te
brengen om een beslissing te krijgen
in overeenstemming met den geest van
hel verdrag van Versailles en rekening
houdende met de ware resultaten van
de volksstemming.
Dit laatste is wel eenigszins dub
belzinnig.
De agitatie der Duitscliers wegens
den Poolschen overval neemt toe en
er hebben verschillende botsingen met
de Polen plaats gehad. Ook hebben de
Franschen blijken van onwelwillendheid
van de zijde der Duitschers omvangen,
zoo is geschoten op het rijtuig van
een Fransch generaal.
Hoe begrijpelijk de verontwaardiging
ook is, deze excessen zullen voor de
Duitschers tot groot nadeel zijn wegens
de onvriendelijke stemming, die e door
bij de geallieerden gewekt zal worden.
In Parijs heeft het bericht van de
aanvaarding van het ultimatum maar
matige voldoening gewekt wat geen
verwondering kan haren, daar nu de
hoop op bezetting van het Roergebied
den bodem is ingeslagen,althans voorloo-
pig. Het ministerie Wirth heefteen vrij
goede pers, de goede trouw van den
nieuwen rijkskanselier wordt algemeen
erkend- Het Journal verwacht dat hij
zich teg'en de groote industrie zal
kanten en de nieuwe belastingen zal
doorzetten om de oorlogswinstmakers
te laten betalen.
Voorts verwacht het blad dat het
Wirth zal gelukken het verzet der
Beiersche regeering tegen het ontwa
penen der Orgesch, dat overigens al
btgint af te nemen, te fnuiken. Het
vraagstuk der ontwapening van
Duitsehland zit den geallieerdeu nog
hevig dwars.
neuzen dicht 1 Pang 1 Daar stond je
nu weer
Toch was ik rijk met dat dubbeltje
Het was miju handgiftEa wat had
ik nu eigenlijk gedaan
In de eersle plaats was ik te nat
en te koud om een liefdesverklaring
(zelfs op een viool) te kunnen afsteken
en tweedens kon ik toch immers niet
weten dat het meiske nu toevallig
Mathilda heette.
Maar het lieve kind had ons .de
handgift gegeven en ons door de eerste
moeilijkheid heen geholpen. Vol moed
begon ik voor het huis „uaastan" een
vroolijken marsch af te draaien. Ha
Dat hielp
Overal verschenen gezichten voor de
ruiten 1 Meewarige blikken werden op
ons gericht 1 Ja, ik meende zelfs iets
van hartstochtelijk vuur te ontdekken
in de oogen van een keukenmeisje,
achter de tralies van een sous-terrain 1
Ik heb haar zeer verliefd „O sole mio"
toegespeeldDat hart was voor me
gewonnen, dat voelde ik, maar..., we
moesteu-m.éér winnen geld.... centen...
dubÜslIjea-l En...? ja lezer, ze kwa-
ln de Petit Journal waarschuwt
luitenant-kolonel de Thomassou tegen
het gevaar van organisaties gelijk de
Orgesch, die het herstel van de monar
chie en de voorbereiding van de mobili
satie nastreven.
Duitsehland zal pas militair gcproi
ken machteloos zijn als het niet meer
voor zijn leger de bedragen kan uit
geven, die de begrooting van 1920
daar nog voor bestemt, namelijk 1.200
millioen voor veiligheidspolitie, 5 mil
liard op de oorlogsbegrooting, waarbij
het jaarlijksche onderhoud van een sol
daat op 24 000 mark geschat is4
milliard voor de zoogenaamde likwidatie
van het oude leger en 2 milliard voor
aankoop materieel. Ook de Duitsche
militaire uitgaven moeten dus, zoo zegt
de Thomasson, gecontroleerd worden.
Uitvoer-van kapitaal.
Op achttien dezer zal Prins Eitel
Friedrich zich voor de Berlijnscho recht
bank te verantwoorden hebben wegens
uitvoer naar Nederland, en wel door
bemiddeling van de bankfirma Grusser,
Philips Co. van 337 duizend mark
en twee duizend gulden. De pïiiïs
ontkent het hem ten laste gelegde niet.
Salarissen rijksambtenaren.
Naar de Res.bode verneemt, is de
regeering niet voornemens, te treden
in het verzoek der samenwerkende
organisaties van Rijksambtenaren, tliaus
reeds tot een algeheele herziening van
de salarissen te besluiten. De regeering
achtte het tijdstip daartoe nog niet
gekomen.
Wel is de regeering bereid, het
vraagstuk van de classificatie van de
gemeenten te herzien. De regeering zal
hiertoe een 'speciale commissie benoe
men, die haar zal voorlichten.
Het Had-it-me-maar ontwerp.
Blijkens het Voorioopig Verslag over
hel wetsontwerp tot aanvulling van de
Provinciale Wet en van de Gemeente
wet hebben nagenoeg alle leden over
wegend bezwaar tegen dit wetsontwerp,
dat bepaalt dat personen die onwaardig
worden geacht het actief kiesrecht uit
te oefenen ook worden uitgesloten van
het passief kiesrecht.
De bezwaren zijn van velerlei aard.
Io de eerste plaats is er op gewezeD,
dat de voorgestelde wetswijzigingen niet
afdoende zijn om in het algemeen het
zitting nemen van ongewenschte indi
viduen in de vertegenwoordigende (en
besturende!) lichamen te beletten. Wordt
nu het zitting nemen van dezen burger
belet, dan zai anti-slemplicht-actie bij
bij een volgende verkiezing zich richten
op het verkiezen van individuen, die
niet door het onderhavige wetsontwerp
worden geweerd, maar waarvan het
zitting nemen minstens even onge-
wenscht is, b.v. een prostituee of ander
onzedelijk individu. Het uitoefeneu van
censuur over de gekozenen acht men
principieel onjuist. Wordt de methode
der Regeering gevolgd, dan zal het
een zeer bedenkelijk precedent vormen
voor latere verkiezingen en ontstaat
het gevaar, dat bij verkiezing van
personen, die aan de Regeering en de
meerderheid yen de Volksvertegenwoor
diging onwelgevallig zijn, telkens een
wetsontwerp wordt ingediend om het
men 1Overvloedig Er was zelfs
een kwartje bij 1
We stonden voor het huis van een
slager 1 Nooit had ik elegantie gezien
in een ijj leverworsten 1 En nu, ik doe
er een eëd op, 't kwam zeker door miju
leege maag, zag ik ze in een futuris
tische visie M'n maat en ik bleken
van dezelfde gedi chten en veroorloof len
wij ons de luxe om van deze nooit
volprezen lekkernij, ieder een ons te
koopen „Aan een stukkie of gesne
den „Aan een stukkie!" en je
hoeft het niet in te pakken, we eten
het zóó wel opGretig zetten we
onze tandeu in het inmiddels ontvelde
stukkie leverworst
Generaal Hamilton was rijk met 2
eieren hem vereerd door een Chinee-
schen Ma-idarijn. Hij had 4 dagen niets
anders genoten dan wat „rauwe rijst
en lauw water", door ziju Japanschen
oppasser thee genoemd I
Wordt vervolgd.)