S°. 5! Zaterdag 30 April 1021 108e jaargang. Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Plaatselijke Keuze. 3 FEUILLETON. KEIZER NAPOLEON Buitenland. Binnenland. Landbouw, Veeteelt en Visscherij. abonnement Prijs per kwortsal, in Goes f 2, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag- A Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Nas ml. Vennootschap Goeselie Courant ADVERTENT1ËN van 15 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Eamilieberichten 110 regels f J2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot 13 nar voormiddag. i. Het wetsvoorstel van het Tweede Kamerlid Rutgers c.s. tot invoering van de plaatselijke keuze, heeft in woord en geschrift al tot heel wat heftige debatten tusschen vóór- en tegenstan ders geleid. Voor wij het aan critiek onderwerpen is het zeker wel gewenscht onzen lezers het een en ander van onze tegenwoor dige drankwet inede te deelen. Wij kunnen dan tevens doen uit komen wat eigenlijk de bedoeling van de voorstanders van plaatselijke keuze is en welke veranderingen de drankwet door deze nieuwe inmiddels dooi de Tweede Kamer reeds aangenomen wetsvoorstellen ondergaan zal. De wettelijke bepalingen tot regeling van den kleinhandel in sterken drank en tot beteugeling van openbare dron kenschap, kortweg gezegd de drankwet, dateert reeds van 1881. De gewijzigd, nu nog geldende wet dateert uit den tijd van het ministerie Kuijper (19011905). Zij verscheen in 1904 in hel Staats blad. Het hoofdbeginsel van deze wet is, dat de verkoop van sterken drank slechts geoorloofd is wanneer men het bezit van een bijzondere vergunning verkregen heeft. Die vergunningen worden maar niet willekeurig verleend. Er moet in elke gemeente steeds een bepaalde verhou ding bewaard blijven tusschen het aantal verleende vergunningen en het aantal inwoners en wel zoo, dat de volkrijkste genfeenten relatief het minste aantal vergunningen mogen hebben. Voor gemeenten met 20,000 of minder inwoners bedraagt het maximum der toegelaten vergunningen 1 op 300 inwoners, voor gemeenten met meer dan 20,000 inwoners 1 op 400 inwoners. Overschrijdt eene gemeente dus het bevolkingscijfer 20,000 dan heeft zij plotseling, door hel veranderd verhou dingsgetal, een te groot maximum der toegelaten vergunningen. Dit maximum ondergaat dan even wel geen verlaging maar de eerstvol gende vergunning wordt niet verleend voordat het inwonertal zoozeer is toe genomen, dat deze verleening naar het nieuwe verhoudingscijfer berekend, ge oorloofd is. Doordat bij de wijziging van de Drankwet in >904 niet alle vergun ningen welke er daarna door een ver scherping der bepalingen te veel waren vervielen, doch deze in zekeren zin als verkregen rechten zijn beschouwd, kreeg men in vele gemeenten den nog bestaanden toestand, dat het werkelijk aantal vergunningen, dat voor de be rekening van het maximum meetelde dit maximum overschreed. Toch heeft dit aantal de neiging om tot dat van het toegelaten maxi mum te dalen. Het is b.v. mogelijk een nieuwe vergunning te verkrijgen indien twee verklaringen van afstand worden inge leverd. In (Ion polderDe Zuid-Kraaljert. Napoleon glimlachte hij dat alles, zeggende„voila 1' homme comme il doit être.» (Ziedaar de mensch, zooala hij behoort te zijn.) Verder wilde de keizer wel een3 van den boer weten, of hij dien magtigen persoon wel eens meer gezien had gehad, omdat hij ge meend had, dat hij hem dadelijk bij het binnentreden herkende. De boer zeide hierop „ik docht wel dat. ji et wer, om dat ik zag, dat ieder tegen jou en ji tegen niemand je complement méókte, ook zou ik je wel erkennen e'n, omdat je in min hiliis hangt met je wuf er bi." Napoleon gaf lagchende te kennen, dat het hem genoegen deed, dat hij en zijne vrouw in dit landmanshuis hingen, met den wensch om die afbeeldingen eens te mogen bezigtigen. Daartoe geleidde de boer den keizer en de keizerin naar eene nabij gelegene kamer, waar de portretten hingen, welke, zooals men Volgens de tegenwoordige Drankwet kan de Raad eens in de 5 jaar de Kroon verzoeken een besluit te nemen waardoor bet aantal vergunningen kleiner wordt. De wet kent een verlaging van bet maximum bet moeilijker maken van liet verkrijgen van nieuwe vergunningen en ook den maatregel die tot resul taat heeft, dat Burg. en Weth. geen nieuwe vergunningen meer mogen ver- leenen. De derde maatregel is een combinatie van liet systeem van -uitsterving en het verval van alle na 1 Mei 1904 ver leende vergunningen, Bij dit laatste nu sluit zich het wetsontwerp-Rutgers tot invoering van de plaatselijke keuze aan. Volgens dit ontwerp treedt in de plaats van den derden maatregel het verval van alle vergunningen zoowel die van vóór als van na 1 Mei 1904. Voor het vervallen van die welke reeds vóór 1 Mei 1904 verleend werden zou den houder dan een jaarlijks uit te keeren lijfrente vergoed worden. De rechtbank bepaalt het bedrag daarvan en de kosten worden door Rijk en gemeente elk voor de helft gedragen. In dezen vorm zal de Raad ook dezen maatregel eens in de 5 jaar aan de Kroon kunnen verzoeken. Weigert de Kroon dan zal steeds het desbetreffend Koninklijke Besluit, met redenen omkleed, in de Staatscourant geplaatst worden. Het wetsontwerp-Rutgers brengt tevens eene aanvulling van de wijze waarop de aanvrage geschieden kan. Wel wordt den Raad het initiatief recht niet ontnomen, doch naast den Raad ten aanzien van alle drie de verzoeken wordt het initiatief ge geven aan het J/ia deel der kiezers voor den Gemeenteraad mits 3/i der opgekomen kiezers zich er voor hebben verklaard. Men krijgt dan in de gemeente dus een soort referendum, een plaatselijke keuze. Het wetsontwerp-Rutgers slaat dus den weg van het volks-initiatief en het volks-referendum (volks-uitspraak) in. In 1925 kan voor de eerste maal het verzoek tot de Kroon gericht wor 'den, hoewel de Kroon altijd vrij blijft, het verzoek te weigeren, wat wel niet vaak zal voorkomen. De zoogenaamde „verloven" worden ongemoeid gelaten, al is het begrif „sterken drank», door nieuwe wette lijke bepalingen thans zoo ruim geno men, dat de in de verlofslosaliteiten te schenken dranken sterk worden ingekrompen. Het ontwerp-Rutgers geldt niet voor wijn met een alcoholgehalte van 22 pCt. of minder en vruchtenwijn met een gehalte van 15 pCt. of minder. Heeft de plaatselijke keuze tot het vernietigen van alle vergunningen in eene gemeente geleid, dan kan natuur lijk een volgende keer de verslagen minderheid weer een stemming op touw zetten, waarbij weer een meerderheid der kiezers verruiming van de gelegen heid tot verkoop van sterken drank wensoht. Dan is de helft plus één der hun stem tegen de afschaffing uitbrengen den reeds voldoende om weer een voorstel tot opheffing van het plaatse- wel begrijpen kan, niet van de fraaiste waren. Napoleon nam een lorgnet om ze eens goed te bezigtigenkeek eei-3t naar het zijne, bij hetwelk hij schaterde van lagcheii,' er bijvoegende: „je suis diahlement bien portrailté la.» (Daar ben ik duivels goed op afgebeeld.) Daarna naar dat van zijn vrouw maar dit viel hem bitter tegen, dewijl het niet zijne bij hem staande vrouw, maar Josephine was. Bij deze onver wachte ontmoeting sprak de keizer geen woord, keerde zich om, en ging naar de vorige kamer. loen Napoleon in deze kamer ge komen was, hield hij zich nog een oogenblik met den man des huizes op, van welken hij vooral wilde weten, of hij niets bepaaldelijk aan hem te ver zoeken had- De boer gaf te kennen dat hij hoegenaamd geene verzoeken te doen had, alleenlijk werijchte hij, dat een voorraad kruit van zijne hof stede weggevoerd mogte worden, dat hem en de zijnen verontrustte. Napoleon het ondoelmatige inziende, om eene hofstede tot kruitmagazijn te gebruiken, lijk verbod aan de Kroon te doen aanbieden. Men kan zich dus in tal van gemeenten om de vijf jaar op een heftigen strijd tusschen vóór en tegen standers van gemeentelijke vergunnin gen voorbereiden. Zooals bekend, is het wetsontwerp- Rutgers de vorige week met 39 tegen 29 stemmen in de Tweede Kamer aangenomen. Mannen en vrouwen hebben bij plaatselijke keuze een- gelijk stemrecht. Een groote verbetering van het voorstel-Rutgers op aandrang van den heer Schaper is zeker de bepaling, dat de meerderheid van drie vierden der kiezers, welke noodig is om tot een voor de afschaffers gunstig resultaat te komen, tevens de meer derheid moet uitmaken van hen, die op de kiezerslijst gep'aatst zijn. Een voorstel-Abr. Staalman om niet alleen den houders van vergunningen, welke vóór 1 Mei 1904 verleend wei«- den, doch aan alle vergunninghouders bij het verlies der vergunning een lijfrente toe te kennen, is in de Kamer verworpen Ziedaar in groote trekken de Drank wet en het wetsontwerp-Rutgers zooals het de vorige week door de Tweede Kamer is aangenomen. T. (Slot volgt). DE ONTVANGST DER DUITSCHE VOORSTELLEN. De nieuwe Duitsche voorstellen waarvan wij den inhoud in ons vorig nr. hebben gemeld, zijn te Washington ontvangen en de secretaris van staat Hughes heeft aan de gezanten der ge- al'ieerde mogendheden verzocht om met hem aan zijn department samen te komen ter informeele bespreking ervan. Vóór het Amerikaansche antwoord aan Duitschland wordt verzonden zal worden afgewacht hoe de opvatting der ge allieerde regeeringen is betreffende de voorstellen en de Ver. Staten zullen geen enkele stap doen, zander eerst te weten, dat hij de bondgen :oten aangenaam is. In Duitschland hebben de nieuwe voorstellen een goede pers. De pers der rechterzijde waardtert, ondanks haar aanvallen op minister Simons, diens eerlijkheid eo zakelijk heid. De Tagliche Rundschau noemt de nieuwe voorstellen veel beter inge kleed dan die van Londen. Ze zijn goed doordacht, overzichtelijk eD maken daardoor veel meer indruk dan de vorige voorstellen. De democratische bladen steunen Simons zonder voorbehoud en verwach ten dat de nienwe voorstellen althans een einde zullen maken aan de op vatting in het buitenland over Duitsch land's onwil om- te betaleu. De Vorwiirts ziet geen reden om Simons in de hoogte te steken, maar °/io van het Daitsche volk zal inzien dat het niet anders ging. De sociaal democratie zal in elk geval kaar onafhankelijkheid van de regeering niet tot schade van de Duitsche politiek gebruiken. In Engeland is de stemming niet gaf dadelijk order, het weg te voeren, waaraan reeds den volgenden dag gevolg gegeven werd. Hoe weinig de keizer zich vergunde, wilde hij toch voor zijn vertrek al de aanwezige huisgenooten zien, en gelastte dat de vrouw des hnizes voor hem moest komen. Deze was een lief, vrien delijk doch eenigszins vreesachtig m msch Zij trad dus wel beleefd, doch zeer angst vallig binnen en viel voor den keizer op de knieën. De keizer beval haar ten spoedigste op te staan, wilde haar vervolgens, om haar uit de verlegenheid te helpen, een stukje taart laten eten, waarvoor zij echter bedankte. Overigens scheen Napoleon eenig medelijden met deze goede vrouw te hebben, waaraan het gerust toe te schrijven is, dat hij volstrekt geene vragen aan haar ristte en haar maar spoedig liet vertrekken. Na de verwijdering van de vrouw des hnizes gelastte Napoleon den oudsten zoon voor hem te brengen. Deze was een niet zeer vriendelijk persoon. Op eene eenigszins onverschillige wijze plaatste hij zich voor den keizer, het- ongunstig. Wel meent de Times, dat het uitgesloten is, dat de geallieerden de voorstellen in hun huidigen vorm zullen aannemen, maar het blad ziet toch aanknoopingspunten. De Daily Chronicle is van oordeel, dat de nieuwe nota, vergeleken bij haar voorgangsters, overweging verdient en ichrijft verder ,,Maar het is duidelijk, dat de angst voor een bezetting van het Roer gebied een mate van boetvaardigheid teweeg heeft gebracht, die geen beroep op verstand en gerechtigheid totdusver had kunnen bewerken. Als Dujtschlan'd deze aanbiedingen nu kan doen, had het die even goed maanden geleden kunnen doen. Hoe jammer, dat het dit niet gedaan heeft, vóór het, door te wachten, het bewijs leverde, dat geweld het eenige argument is, dat zij eerbiedigt". De Daily News laat uitkomen, dat de nota niet uitmunt door helderheid en dat het noodig duidelijk is te maken, voor men een definitief oordeel vornlt, of de 50 milliard gouden marken een maximumcijfer is, waarin ook posten zijn begrepen als de kosten van weder opbouw van het verwoeste gebied en overneming van de schulden der ge allieerden aan Amerika of dat een van beide sommen of alle twee opgeteld moeten worden bij de 50 milliard. Het feit dat een onafhankelijk onderzoek van Duit9chland's betaal- vermogen voorgesteld wordt, doet denkeD, dat het genoemde cijfer vat baar is voor uitbreiding en het zin spelen op het toenemen van de termijnen naarmate Duitschland's welvaart zich ontwikkelt.,schijnt tot dezelfde conclusie te leiden. Be Fransche pers is absoluut tegen het Bultsehe aanbod. Het ..accootd van Parijs behelsde vaste jaartermijnen, ter waarde van 226 milliard, in 42 jaar t'e storten, benevens wisselende annuïteiten gelijk aan 12 procept der waarde van den ■Duitschen uitvoer, Het totaal daarvan zou in 42 jaar 70 milliard gouden marken kunnen bereiken. Duitschland biedt dus thans 96 milliard minder aan dan volgens het accoord vair Parijs. De rente wordt op 4 procent gesteld. Te New York bere kt de normale rente 10 procent. Natuurlijk zijn al deze tegenwer pingen maar voor den vorm. De reden, waarom men het Duitsche voorstel onaannemelijk acht is jjeze Mea wil het Roergebied gaan bezetten. Aardig komt dit uit doordat in de Socialistische Peuple Jouhaux zich reeds het hoofd breekt over de firian- cieele voordeelen, die de annexatie van het Roerbekken zou brengen. Jouhaux betwist dat de exploitatie door de Franschen jaarlijks 3 milliard gouden marken zouden kunnen opbrengen en wijst er op dat een regeeringsgezind blad de explotatie-kosten op 250 mil- lioen schatte. Wanneer de socialisten aldus een beroep op de portemonnaie doen om de regeering er van te doeu afzien van een bezetting, vijst dit wel op het vaste voornemen om daartoe over te gaan en het laat zich dan ook aanzien dat de waarschuwing van Jouhaux, die ook de woningnood in bet Roergebied tr bij haalt', in den wind zal worden ge slagen.-Men krijgt den indruk dat de welk zigtbaar dat magtige hoofd hin derde. Omdanks dit alles wilde hij zich toch een enkel oogenblik met hem onderhonden. Ten dies einde zeide Na poleon, dat hij vernomen had, dat hij nog ongetrouwd wa^, en vermits hij reeds eenige jaren begon te krijgen, welke de redenen waren, waarom hij niet huwde. Zonder aarzelen en op de ongemanierdste wijze zeide hij „Om dat ik er geen zin in eè (heb).» Deze taal, welke letterlijk aan Napoleon werd overgebragt, beviel, zooals van zelf spreekt, geenszins. Hij werd daarom verzocht zich ten spoedigste te ver wijderen. Na twee uren tosvens verlangde Napoleon maar weder naar eenige andere plaatsen te gaan, waar hij meende, dat zijne tegenwoordigheid vereischt werd, zijnde de aan oen zeedijk van de Westerschelde aange legde batterijen en het fort Bath. De wijl de batterijen niet goed met een rijtuig konden bezocht worden, steeg de keizer te paard, door drie generaals en eeDige ingezetenen des eilands bege- i leid wordende. Doch het was niet mo- soeialistische bladen met de Duitsche voorstellen in hun maag zitten. Zij behoorden deze te verdedigen, maar praten er maar een beetje overheen. Anders de Matin, die in plaats van goud, gal in den mond schijnt te hebben. Het blad zegt, dat Frankrijk volgens dit aanbod slechts een vierde van zijn schuldvordering zou ontvangen en meent, dat de nieuwe voorstellen betreffende het vraagstuk van Opper-Silezië uit sluitend in het voordeel van Duitsch land zijn. Misschien zullen de Duitsche aan biedingen de zooveelste twistappel wor den tusschen Frankrijk en Engeland, die het volgens de officieele berichten altijd zoo roerend eens zijn. Hooge Raad pn Arbeid. De Hooge Raad van Arbeid zal in een op 13 Mei a.s. te houden ver gadering zijn advies vaststellen betref fende de wetsontwerpen in zake de ratificatie van de op de Internationale Arbeidsconferentie te Washington ge sloten verdragen In dezelfde vergade ring zal de Raad een advies vaststel len over de wenschelijkheid in de Arbeidswet 1919 een bepaling op te nemen, waardoor de moge'ijkheid zou worden geopend in door den Minister van Arbeid, goedgekeurde collectieve contracten van enkele voorschriften van die wet af te wijken. Eenige maanden geleden had de Minister van Arbeid aan den Hoogen Raad van Arbeid bericht, dat hij, overeenkomstig het advies van den Raad, zou wachten tot April 1921 met het nemen van een beslissing over de vraag of het wenschelijk is tct iu voering van do Ziektewet-Talma over te gaan. Thans heeft ds Minister het advies van den Raad gevraagd over een hem door dr. Pusthuma e.a. toe gezonden proeve van een Ziektewet overeenkomstig de denkbeelden van de heeren Posthuma en Kupers. Plantenziektenkundige Piemt. Met ingang van 1 Mei wordt de naam Phytopathologische Dienst ge wijzigd inPlantenziektenkuudige Dienst. Deze naam moet dus op de adressen worden vermeld. Zomertijd. Op vragen van den heer Braat be treffende den zomertijd heeft Minister Ruijs de Beerenbrouck geantwoord, dat de vaststelling van het tijdperk, voor hetwelk de zomertijd geldt, is geschied na overleg met de Ministers van Land bouw en van Waterstaat. Tot inkrim ping van den zomertijd is niet besloten, omdat het economisch belang der t(jds- vervroeging, ook in verband met den dienst op de spoorwegen, den doorslag moest geven. Een maatregel om te bevorderen, dat de plaatselijke autoriteiten de publieke ktokken op zonnetijd deen loopen, waren niet in overeenstemming met de wet van 23 Maart 1918 (in voering. zomertijd). gelijk hem te volgen, dat deels aan de bekwaamheid des vorstelijken rui ters, deels aan de vlugheid van zijn paard zal toe te schrijven zijn geweest. Hoe het ook zij, niemand kon den keizer bijhouden. Het verste dat een ruiter hem volgde, was tot bij Hoede- 1 kenskerke. Nog moet hierbij gemeld worden, dat een der Napoleon begeleidende generaals, reeds op de hofstede, door het schrikken zijns paards, er af viel en daardoor zijn been brak. Dit belette hem natuurlijk om verder te rijden. Het been werd op de hofstede, door eenen daar aanwezig zijuden officier van gezondheid gezet. Napoleon bekreunde zich zeer weinig over zijne togtgenooten, zoodat hij zelfs niet eens bemerkte, dat er bij zijn vertrek een der generaals van zijn paard viel. Te Bath gekomen zijnde vertrok hij, na kezigtiging des forts, naar Antwer pen, werwaarts Marie Louise ook ging, doch de reis niet langs den zeedijk nemende. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1921 | | pagina 1