HET HUWELIJK VAN LADY
TANGREDs
van
Naar het Engelsch
ELINOB QLYN.
Op dit oogenbilk kwam TrDtram
de kamer binnen, sag haar doodsbe-
droefd gelaat en hoorde haar zeggea
Ja, ]a, lieve Uimo, ik ral na ko>
men, en vóór lilj beiefte wat zij deed,
snelde afi langs hem heen en de
kamer nit, da hall door en naar de
wachtende huurauto, sprong daarin
en stak haar hoofd nit het portier om
den ehanffenr het adres te geven, toen
hi Groivenor Street inreed.
De naam .Uimo" maakte Tristram
opnienw krankzinnig. HJ bedacht
zioh een oogenblik, greep toen zUn
jas en hoed en snelde haar achterna
de Qrosvencr Street in, tot groote
verbazing van de detiige .bedienden.
Daar riep k* een andere auto aan,
maar toen h; er in stapte was de
andere al voorby Park Street.
Volg die anto, riep h'j tegen den
chauffeur, die groene daar voor je;
je krigi eenj sovereign als je haar
niet nit nit het oog veilieit,
Es na begon de jacht, HJ moest
en zon zien, waar sjj heen ging.
.Mimo!" de .grasf Sykypri», aan
wien ze getelegrafeerd had en zfi had
de os beschaamdheid om met hem te
spreken v/nult haar ooms hnlsl
Tristram was zoo bniten zichzelf van
woede dat hi beseise dat hij haar
zou vermoorden als hp haar bi een
ontdtoetlng met hem betrapte. Zijn
anto volgde do groene, hield die sltoaa
ln zicht. Zij reden do Oxford Straat
door, daarna door Begeit Street,
Monluer Street san ze naar het
Enston Station gaan? misschien
weer naar zoo'n rendezvous ln een
waohtkamer als Lanra beschreven
had. Een onzegbare walging, gepaard
eau blinde woede, beving hem. Maar
neen, het ging zelfs niet naar Enston
ai gingen de Tottenham Conrt Boad
in es daarna son zijstraat, en daar
sprong met een luiden kcal da schier'
band van sis anto en de ehanffenr
moest stoppen. Ejjaa schuimbekkend
van woede zag Tristram do grosse
tsxt om een anderen hoek van dezelfde
straat verdw{aen en hi wiet dat hij
ze nit het cog zon verliezen vóór hij
za kon inhalen er was geon andere
ln zicht. Hij wierp denman wat geld
toe en rende de straat door, en ja,
toen hij den hoek omsloeg sag hi in
da verte de groene anto voor een
dear stil staan. Das had hij haar toch
nog gesnapt 1 ny kon nn wel lang
zamer voortwandelen. Zjj wzs vyf of
tien mlnniec voor bi er zynkon,het
huis bissen gegast!hjj begon zin
gedachten ie versameier.
Het wao bsslist een heel onaaazlcn-
like buurt, hy walgde ervan. Dat
Zara, de scnoone, verfijnde Zara, hier
een minnaar wilde ontmoeten 1 Waar.
Söb'j«!?k was da ksrel «lek en zag
ze er daarom zoo ongelukkig nit.
Hy wandelde saai twee maal het
huis voorby, stak toen de straat over
en schelde aas de taxi stood oog
voor de dear. Ze werd bJJj.a onmid-
ddlik opengedaan door da klelue
morsige meid, dlejer zoo vroeg in den
morgen al heel morsig niizsg.
Hjj wiet sin stam te beheeriehsB
en vrosg beleefd naar de dame, die
daar juist binnen gekomet was, Met
een hnllorige stem vroeg Jenny ham
haar te volgen, en terwijl ïjj hem
voorging, keerde zy zich om en zi
Hi ie er heel slacht aan toe, dok
ter, dat kan ik u verzekeren. Myo
moeder had precies hetzelfde entoen
haar ader eenmaal kapot was, leefde
z| geen nar meer en onderwyi
waren zi by de vlleringdenr gekomen,
Zonder aan te kloppen deed Janr.y
die een eindje open, en kondigde met
haar huilstem aan: De doktermevroaw.
Eo Tristram trad de kauier binnen.
XXXIX.
Ea ziehier wat hg sag.
De armoedige lage kamer, pgniyk
ziadelik, was ietwat ln wanerde, mes
kon slen dat er pas melk gekookt en
flanel gewarmd was. Zara lag neer.
geknield b§ e-an laag yzeran ledikabtja
waarop het kleine lichaampje var, eea
kind lag- Hirko was in de laatste
weken van voortdurende koorts user
verzwakt, zoudat zie terne, kleine
ïyf, toeh - reeds te klein voor ajja
leeftid, er na uitzag als dat van son
jongea vas een jaar cf zes.
Hi lag biykbaar op sterven. Zara
hield zijn magere hand vast en da
uitdrukking van goddelijke liefde en
hevige smart op haar gelaat, greop
haar echtgacoot ia de ziel. Een met
bioed doortrokken handdoek lag .op
den vloer als een akelig fcewys van
da .kapotte ader", waarvan Jenny
gesproken had. Mirno, wiens groote
militaire gestalte schokte van snikken
stond aan de andere zyde en Zara
mompelde op teederen, angstigen
toonKleine lieveling. Myn eigen
Mirko. In haar smart lette zi niet op
stervend. V&a <j|jS«J*i!2 J»HH
riep zwakjesMama 1
Toen zag Mimo Tristram by its
dear staan en met des vinger op Cs
bevende lippen trad h<j naar h'.at toe.
O, mynheer, zei hj, helaas I D ie se
laat gekomen) Myn kind is bezig
naar God te gaanl
Al do toorn ia Tristram's hart lotte
slab op in medeiydoE. Hier stond hy
voor een tragedie, dia aan het me.,
sehsiyk oordeel ontgiag, cis alle
gedachten aan wraak buitensloot et-
zonder een woord te zangen keers»
hy zich om en sloop de ksmsr nit.
Toen hij de nauwe donkere trap
afstommelde, hoordo hy hot gelnid
ven sen viool, die de eerste no;nn
van den Chanson Trista nltklaagde
en hy hniverda als van ken.
Want Mirko had zyn oogjes emee?
kend opgeslagen en tosicüea korts
snikjes gefluisterd:
Papa, speel dat wlj#J« eeni voor
me waar moe zooveel van hield. Ik
kan haar zien met haar blauws gazon
vleugels, en een oogenblik later,
terwïl zjjn gezichtje nog de fceeriyst-
heid van zya visioen afstraalde soek
hy achterover ln Zara's armen, dood.
(Wordt vervolgd,.)
