115 feuilleton
mi huwelijk van lady
tancrso.
Haar hst Engelieh
van ELINOR GLYN
3y had zich bigkbaar zeer geSrgerd,
maar dit waz ds eerate maal dat by
ook maar blflk had gegaven op ta
msrkeo, dat iets baar bladerde, be
halve dan dien dag in den tuin ie
Wrfty.h. Haar redenen waren van zoo
onschuldigst) aard, dat in haar zelfs
niet het flauwste idee opkwam dat iets
in haar doen of iaten ooit verdacht
kon schijnen Trlitram waa booa op
haar, omdat aj laat uit waa geweest,
co had uit jaloeriehhsid Iets geïas.nu-
eerd s{ wiet nu eenmaal dat man
nen altoos Jaloerach waren, zelfs al
waren zg volkomen onverschillig voor
hun vrouw. Wat haar dien avond zoo
vreeaeiyk ongerust had gemaakt, waa
het telegram, dat *9 In haar kamer
had gevondenzg had haar kamenier
gostgd bet daar neer te leggen all
het kwam. Het wai een telegram van
5! into, die berichtte dat Mirko wesr
wat koorts had en naar hy vreesde,
dit keer bepaald slek was.
Zoo bracht Zsra dien nacht angstig
en biddend door, weinig vermoedend
wat de nieuwe ochtend haar lou
brengen.
En Tristram gieg weer naar de
wedrennea en trachtte zich aya ver»
driet uit het hoofd te zetten hat was
nergens goed voor zich nog verder
iti gissingen te verdiepen, ti® moest
wachten op een verklaring, dia hy
niet langer dan tof een volgenden
oehtand wilde verschuiven.
Eu zoo brak tan slofte een nieuwe
ongeluksdag san. Zara stond vroeg
op en kleBdda zich, slj wilde gereed
a-jo om uit te gaaa en te tri-,enten
Mimo op te zoeker, in hst oogenbllk,
dat zy vrij had na het ontbijt, zg
kwam met haar hoed op beneden
zy had behoeft! om eaas met haar
oom alléén ts praten en zg dacht dat
Tristram ziet zoo vroeg op zou z(n,
stellig nlst «óór negenen.
Dat is flink, nienti zei Francis Mar.
krute, maar ay antwoordde nauweigki,
en zoodra Turner en de lakei do ka»
mar uit waren, begon ze opeens:
Tristram was heel boos op me,
gisteravond, omdat ik nog laas mt
waa geweest I Ik was uitgegaan om
te trachten iets van Mirko te hooron i
Ik ben heel ongerust over hem en ik
kon Tristram geen uitleg geveeg ik
verzoek u das mg nu vsa myn be
lofta to ontslaan om hem van die
dingen niets te vertellen.
Da financier fronste de wenkbrau
wenhst was nu al san hasi onge»
lukkig tijdstip om het familiespook
weer ta iat6a verschenen, maar hy
was een zser rechtvaardig man en hfl
begreep aanstonds dat er aenigearg
waan in Tristram was opgekomen o«
dat dit iets beel ernstigs was.
Heel goed, zei hg, vertel hem wat
ja goed dankt hg ziet sr vreeseiyk
ongelukkig uit jaille allebei trou
wens. Hou ja hom nu al den t|d op
sen armslengte afstand, Zara Heusca,
als ja dat doet, dan zal je hem var
Hazes. Ik waarschuw ja maar. Ja
kust een man van zijn temperamant
niet zoo behandelen doe ja het toch,
dan zal hy by je vandaan gaan.
Het is niet mUn wsnsch om hem
zoo op een afstand te houdenhes is
s9a eigen wil. Ik heb het u al op
Mcntflohct gezegd: het is nu veel ts
laat.
Op dit oogenbUk kwam da bottelier
berichten: Er is iemand aan da
telefoon, dlo uw ladyschap aanstonds
wenscht te spreken.
Eo Zara vergat haar gewone waar
digheid zy liep bijna op een draf
door do hall naar de studeerkamer
om met Uimo te praten want die
was hst natuurigk maar ay had
toch nog tegenwoordigheid van geest
genoeg om tegen dan bottelier, die
da deur open deed, te zeggen
Hoep dadelijk een auto voor me.
Z| nam de hoorn op en hst was
inderdaad Mimo'i stem die havig
geschrokken scheen.
Uit zya onsamenhangende zinnes
maakte zy op dat de kleine Agatha
Hlrko geplaagd ca ten slotio *ija
v ooi stuk gemaakt had Ea dit had
hem. In zyo koortsachtlgen toestand,
ióó opgewonden, dat hg er byna
krankzinnig van was geworden. Hg
had gewacht tot het heels huishouden,
het kindermeisje incluis, sliep, was
toen mei bovennatuuriyke krachts
inspanning uit zgn beu gekropen en
had zich aangekleed toen had hy
het geld genomen dat Chérlsetta hem
dien dag in het park had gegeven
voor 't geval hj het noodlg mocht
heoben, en dat hg altoos in syo lesse
naar verborgen hsd gebonden, was
toen naar bulten geslopen en naar
het station gegaan alleen ln den
donkeren nacht, het arme, arms
schaap en had daar gewacht op den
nac&ttrein van Weymoutb, had een
kaartje gekocht en was naar Londen
gekomen urn weer naar zijn vader te
gaan, met sf i gebroken vlooi in het
groene overtrek eg zich en onderi
wijl steeds hoeztend zoo hevig dat
het z9c dood kon zyo. H§ waa aan
gekomen me: prestee nog geld genoeg
voor eea huurrgtulsje en was om
streeks vjjf uur thuis gekomen en
had ternauwernood de meld wakker
kunnen bellen om in gelaten te wor
den, en hy, Mimo, had dat gerucht
gehoord on wat naar beneden gegaan,
had daar hst kleine engeltje gevon
den, en hem naar boven gedragen
en is syn bed gewarmd. Eo hg had
eerst wat melk voor hem warm ge
maakt vóór hy naar de dlchtstbgeya-
ds telefooncel was geloopea om baar
te roepen. Ja, hg was heel ziek
heel, heel erg ziek en Gf zij dade
lijk komen wou, vooral dadeigz 1
Wordt vervolgd.)
