in FJBOILLETON
HET HUWELIJK VAN LADY
TANGREöi
Raar het Engelzch
fan ELINOB 0LTN.
Maar Zara, overstelpt van angst en
zorg over Mlrku en diep ongelukkig
onder de behandeling van Trietram,
ging weer naar haar eenzame kamer.
Hier staarde i'J haar kamenier weg
en bleef in den nacht u t sltteD «te-
ren. De mtat was verdwenen en enkele
heldere iterren schitterden, Was
mama daarboven en soa Mirko
spoedig naar baar toegaan alt deze
vreeseiyke wereld van zorg en ellen»
de? en, zooals hij eens gezegd had
.dtó' zon zeker plaats zijn voor hen
beiden*.
Maar Zsra was geen siskslgk, sen>
timenuel persoontjehet sterke,
warme bloed vloeide door haar ade<
ren, en z9 wiet dat sl) hot leven in
de oogen moest zien en eti.hr tegen
over zichzelf ijn, wat er ook mocht
gebeuren.
Na oen tfdja kelmeerdo de nacht-
lacht haar, til dcod haar gebed en
ging slapen
Maar Tristram, haar man, lisp in
zjn kamer op en neer, haast tot den
dageraad.
Da volgende dag ging op dezelfde
manier voorbij, alleen waren er nn
meer publieke feestelijkheden en
beiden waren nn volleerde acteors
geworden, die han epsl uitmuntend
speelden en slechts ééu voorval ver
eohlldo met de voorvallen van andere
dagen- Het was In het sehoolgebonw
van Wrayth, waar de vrooljke onder'
w(jzeres, hst vorige jaar getrouwd,
haar eerstgeboren zoen liet zien,
want hü nas juist op hno tronw
dag geboren. Juiss veertien dagen
geladen. ZJ was bleek en betrokken,
maar xöó trotsch en verrukt, dat
Tristram opeens zelde, dat hj en Zara
moesten peat zgn over dit kind, en
Zara hield het vnarroodo, ech ompc
llge wezentje een cogenblik vast, en
toen zy opkeek, ontmoetten haar
oogen die van haar echtgenoot en
zag zg, dat die vol tranen stonden.
zy gaf het kindje weer aan de moe
der terug, miar kon een oogeabilk
niet spreken.
Tenslotte kwamen zQ weer thuis
op Wrayth, en op de gansche wereld
leefde geen ongelukkiger paar
Zsra kon haast haar ongeduld niet
bedwingen om te sien of er In haar
afwezigheid geen telegram van Mlmo
was gekomen. Tristram zag haar
angstige blikken en glimlachte. Zg
zou dien dag geen antwoord van
haar minnaar ontvangen. Doodmoe
van alles, vroeg Zara hem, of het
goed was dat z9 naar bed ging, en
niet vóór het diner beneden behoefde
te komen.
Ik zal het niet doen als het niet in
myn ro! past, zelde s'tl, waarop h{|,
kort, antwoordde: De voorstelling ls
vanavond afgeloopen, dos als je goed
dunkt.
Z9 ging dus treurig weg en zag
hem niet weer, vóór dan volgenden
morgen, toan zij klaarstonden om te
vertrekken, den Vrydagmorgeo, dien
Tristram noemde ,hct begin van het
einde*.
Hij had beslist dat zy per trein zou:
den gaan en niet per auto, zooals
gawoonljjk, omdat hg van autorSden
hield; maar de ellende van lótTaicm
naast haar te moeten zitten, nn by
haar wilde verachten en vervloeken,
was eea te groot waagstnk. Z(j ver'
trokken dns al spoedig na de lnnoh,
en zouden om Tjf uur in Park
Lane zgn.
Geen telegram was voor Zara ge
komen. Mlmo moest weg aQn, maar
in elk geval bewees het, dat er niets
buitengewoons was gebsurd, tenzy hj
door Hlrko zelf onverwacht naar
Bournemouth was geroepen, en lo
haast vertrokken was. Dit denkbield
kwelde haar zóó, dat zij het niet nlt
kon houden en voelde, dat zy naar
Neville Straat moest gaan om te kjken.
Doch hoa weg te komen.
Francis Markrute wachtte hen ln
de bibliotheek op, en scheen zoo over
vol van geluk, dat »Q niet weg kon
komen vóór zy een zeer langdurige
,thee* genoten had.
De verandering by dezen afgetrok
ken man trof hen beiden; hy schoen
jaren jonger en vol meoschenlMda.
En Tristram dacht eraan hoe h{ zelf,
op den dag, toan zy van ParQs waz-
gekomen, naar Victoria was gegaan
om Zara te ontmoeten, zóó vol
09 ESA a l'lyQIT Daa
bedelaar een halve sovereign gogo "J-
had.
De wijn en het galak openen het
msnschenhsrt Hy wilde niet vóór
morgen trachten mat hem over tija
eigen narigheden te spreken, en hem
niet lastig vallen tot na het diner
op Glasionbnty House.
Eindelijk kon Zara wegsluipen, zy
wachtte haar kans af, en toen zy de
hall een oogenblik leeg vond, glipte
zy da voordeur uit, hst was echter
al over half zeven en het diner op
Glastonbury House ic St. James
Square begon te acht. Ze sprong snel
in eea taxi, die zy ln ds Grosvenor-
straat oppikte ze dorst in Park
Lane niet te wachten, uit angst te
worden opgemerkt en ten slotte
bereikte zy het kosthuis in Neville-
straat on trok aan de bel.
Hat morsige dienstmeisje vertslde
dat mynheer uit was, tsaar of de
lady niet binnen wilde komen om te
wachter, by zou niet lang uitbijt ven
en bad gezegd alleen maar een tele
gram weg te moeten brengen.
(Wordt vervolgd.)
