110 UNGREQi Kaar haf, Bngokeh SLIK OS GLÏH. .Noblesse oblige* stood iu a ijs sslel gegraveerd. Hy moest het uithondea ioï Vrydagavoud, na het diner t« Glastonbury Home, dears a sea hy iiitr de waarheid «ragen. Oüderwyi maakte Zar* onder de hoede van mevrouw Aegliis sea waadeiicg door het prachtige, ouda sals. Zfi sag stja ouda muurlspStsis, afjn paneeion ven gebeeldhouwd eikenhout, hoorde al de tradities, es sag op neer de portntten, waarvan vele soo sterk op Tristram iakats, want dit was sen krachtig geslacht, en haar hart deed tegeiyk g|r< en swol van trots. Tea slotte stolid sy ouder het portret, dat door Sargent eras gemaakt van haar eehigenoot, toen bfl al onder begon te worden, en deza meester in alio kaast had hem siei gegeven. Daar stond ty in een scharlaken Jachtbuis, sterk en recht, met alle belofte van een edel, nattig leren in agn dierbare blaairs oogea. Eo piotoellng bracht deze trotseha vrouw de hand aan haar keel, om den snik te smoren, die naar boven kwam, en, door den nevel hsrer tranen heen, zag i$ Pan met syn gebroken fluit. XXXVII. Tri; tram bracht den middag buitens huis door, inspecteerde de st lien, en kwam ten slotte te laat toor de thee, maar nog juist MJtgda em de post nog te helen. Hfj schreef een brlsf aan Bthelrlda, en stju «angotrouwden oom wat klonk dat gek I Hy ion een oom worden van hem, en een aan' getrouwde neef van Zara I toen hy aan afin lieve Ethelrida dacht, waar hg meer van gehouden bad dan van sfln eigen suits?, schreaf hg boven, dien nog een telegram van sympathie en geluk wen ich, dat hij aan Michel ham overhandigde, toen hjj binnen' kwam om de brieven te krygen. Plotseling bedacht by zich dat bg het telegram naar Moe tflohet geadrei seerd had, en Bthelrlda, naar hem te binnen was geschoten, nu natuurlgk op Glastonbu>y House wae, waar zy dien dag heen zou gaan. Hy ging dus naar de deur en riep Miehelham, breng mg het telegram terug I En de deitige knecht, dis bezig was al de andere brieven uit de brievenbus in de hall te krggen, kwam terug en legde naast sgn meester op tafel een blauwe envtloppe. Er waren altyd groote blauwe enveloppen op alle schrijftafels te Wnyth. Tristram schreef haastig een ander, waarmee de knecht de kamer uitging. Verstrooid nam by wat hy aar sag voor sgn oorspronkelgk op, om het taverscheuren, toen sgn oog viel op: Aan Graaf Mimo Sykypri.' Onmiddeliyk, morgen, sein mg Je nienws. Chériseiie." Eer zgn woede zich lucht gaf In een vreeseiyken vloek, uurktï hg nog op, dat postsegels warati inga, •loten. Toen wierp hy het papier in het vuur. Nu was geen twyfel meer mogeiykeen vrouw neemde zichzelf niet Cnédietta lievelingetje be. halve tegenover een minnaar. Chéri> setscHg was zoo krankzinnig van woede, dat, als sg op dit oogenbiik in de kamer was gekomen, hg haar gewurgd zou hebben. Hg vergat dat het tgd voor het diner was, vergat alles, behalve zya onbedwingbare woede. Hg liep da kamer op en neeri en, na een tjdje, zoostli altpd, herkreeg hy zyn even' wisbt. De wet kon hem geen genoegt doening geven «5 was in den korten tyd van haar huweiyk stellig niet ontrouw geweest, en de wet be> moeit zich weinig met zonden, daar vóór begaan. Het gaf niets cf hg nu met verwyten naar haar toeging, nitti dan schande en oneer, neen, hg moest doorspelen tot hg Francis Mar kruie kon raadplegen, van hem de waarheid hoeren, en een plan ulides. ken. Uit de ellendige ruïne van zyn leven kon hy tenminste zye naam redden. Ten slotte had hy zich in zoover beheerecht dat bg naar zyn kamer kon gaan en zich kleaden voor 't dinerMaar Graaf Mimo Sykypri Zon dien avond geen telegram krgi gen 1 Het kwam zelfs in Zara Biet op, dat er aan eenlge daad of woord van haar verkeerde uitlegging zou kunnen worden gegeven. Zoo weinig "bewust was zy zichzelf van haar doen en laten, dat zulk een voor de hand liggende verklaring haar niet irof. Zy was wel de laatste om een spel te spelen of geheimzinnig te doen de uitgedachte situaties, de verborgenheden en 's geheimzinnig gedoe, dat de vreugde was van een klein zieltje als Laura Highford, waren myienver obhbu.._ maar de flauwste idee gensu, esnige twijfel over haar Tristram verdriet biecht, z9 sou hem een voudig de heele geschiedenis ver. teld hebben, ongeacht de boosheid van haar oom. Maar bet kwam niet in haar op. Zy wist alleen dat Tril' tram stjf en koel was en haar min. achtend behandelde, hoewel zy zoo haar beet gedaan had om lief te zyn en hem zóó terug te winnen. Zgn yskonde verachting tegenover haar aan het diner beschouwde zy als een protest togen haar tranen dien dag. De maaltyd was afgeloopea.'en to»n de koffie werd opgebracht, slikte h{j deze gsaw In, om weg te kunnen gaan hy kon geen ojgenbllk alisen met haar bljjvea, Zjj wze zoo mooi, zoo zacht, soo tragisch. Hy kan de verschillende aandoeningen, die ia hem woelden, niet langer dragen zoader krankzinnig te worden. H? ssi dus, zoo beleefd hy kon Ik heb enkele gewichtige documen ten door ta zien, ea zeg a dus goeden nacht, en snelde naar zyn zitkamer in het andere gedeelte van het huif. Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1920 | | pagina 57