FEUILLETON.
HET HUWELIJK VAN LABY
TANCRED,
107
Naar bet Engelscb
vac ELINOB 9LYN.
XXXVI.
Da iuinea van Wr>yih waren be
roemd. De natnurigke schoonheid van
ban ligging en de eindelooss sorgen
van vele geilichten van toegewijde
eigenaars hadden ie gemaakt tot een
monument van wat da natnnr, geleid
door bet mentcholgk vernuft, tot stand
kan brengen. ZH waren In den loop
der eeawen gelnkkig steeds aan ver
nieling ontsnapt. En in plaats van op
te mimen, wat de smaak van een
voorganger had opgericht, hadden de
opeenvolgende lords voor hae grillen
steeds nienwe gronden benut. Zoo
waren de Engelsche rosentoin en da
Hoilandsehe gesnoeide Iepen alt den
tijd van Willem es Maria oven onge>
rept in wezsn gebleven als het Itali
aansehe bloemperk.
Maar November Is geen goede t{jd
om tainoc te beoordeelen en Tristram
wensehte dat de son maar soa door-
breken.HQ wachtte z(jn vronw aan den
voet vanl.de Adamtrap eu om elf aar
kwam *g bereden. Hl) sloeg haar
gade rooals zg het eons slanke voetje
ca bet andere neerzettebU had nooit
te voren opgemerkt hoe buiten alle
verb onding klein se waren, 't Waren
set kindervoetjes, self in baar
grove wandelschoenen. Zjj had er
stellig slag van sieh te kleeden
en sich aan te passen san de lande-
lgko sedenhaar korte sergan rok
en haar astrakan bniije en mats pas
ten sleh jaist voor deze gelegenheid
en !(j sag er soo aantrakkelgk alt
met haar handen in de monsterachtige
mof, dat hij weer dat smartelijke
verlangen naar haar begon te govoe'
len en dus zei hg op konden toon
De hemel is grg» en laaljjk. Je moet
de dingen maar niet beoordeelen naar
den indruk, dien se na op je maken
het ziet er 's zomers werkelijk heel
mooi nit.
Daar ben ik zeker van, antwoordde
sjj gedwee, en toen viel baar niets
meer in om te zeggen, das wandelden
zij zwijgend over de binnenplaats en
ondereen lage gewelfde gang ln den
Normaadiichen maar door naar het
zuidelijk deel van het door den ar
chitect Adam gebouwds hals, dat met
*gn pilaren het centrum van het ka
steel vormde. De seboone tnln strekte
zich na voor hen nit. Het gedeelte
vóór hen was naar man zeide, aan
gelegd naar de plannen van Le Notre,
die meegebracht waren door de Fran.
sohe lady Tancred, die een vriendin
was geweest van Lodewflk XIV.
Later vond Zara docr het geheele
hnls nog sporen van haar tetng. Hst
was een prachtig gelicht, zelfs op de,
zen somberen Novemberdag, met al
die groepen van standbeelden en hst
groene grastapijt en dat algemeen
air van ^Versailles, Men had er een
oneindig vergezicht, door bcu lange
open plek In bet park kon zl) ver
weg de helling afzien tot aan den
toren der kerk van Wrayth.
Hoe prachtig is dat alles 1 zei so
met ingehouden adem en vouwde de
handen in haar mof. En boe heerlgk
te weten dat aw familie hier alle
eenwen door gewoond heeft en dat
desa fraaie dingen alle scheppingen
z|jn van je voervaderen. Ik begrijp
nu, dat je trotseh moot zijn.
Dit was wal de langste rede, die
hl) ln een gewoon gesprek ooit van
haar gehoord had de eerste waarin
s8 een gedachte gelegd hadbQ keek
naar haar, ietwat verbaasd, doch zijn
besluit van den vorigec avond en
zgn argwanende stemming waren oort
zeak, dat hg onbewogen bleef. Hij
was het moe zich af te kwellen, door
het eeno oogenblik weer hoop te
koesteren, die ln de volgende minnut
toch weer neergeslagen werd; hQ
was nu zoover gekomen, dat hg niet
op haar gesegden wilde ingaan. ZQ
kon soo lief sgn als sjj wilde op de
zen konden herfstdaghfj zon er
onverschillig onder bigreE.
Ja, ik geloot ook dat ik trotseh ben,
zei bU, maar dat is niet soo bijzonder
goed voor me; een mecseh wordt
cyolich als bij ouder wordt.
Toen begon aIj haar met gewilde
onverschilligheid in te lichten over
alles wat de tninen betrof, naar gelang
zjj er langs wandelden, juist alsof hg
een ietwat verveelds gastheer was,
die voor een gewonen gast voor cicc
roce speelt, en Zara zonk het hart
meer en meer in de schoenen en s(j
kon haar plannetje om lief en aardig
te sgn, niet uitvoeren, zg kon niet
veel raeer antwoorden dan ,Ja* en
,Neen" en nu kwamen zg door een
deur in de broeikasten eu moest zg
voorgesteld worden asn den chef-
tuinman, een Schot, on dien haar
bewocderlog te fcsocen geven over
al het geziene en een paar heerigke
trossen druiven eten en hier speelde
Tristram sgn rol weer en schertste
en desd opgewekt. Zg gingen naar
balten en door een gewelfde gang
naar esn andere dear in den maar,
die toegang verleende tot het weste-
lgke, het alleroudste deel van het
kasteel en daar zag s| opeens den
Itallaanschen bloementuin. Elk hoekje
ervan trachtte zg te identlfteeren mat
de platen die sjj ln het tgdsehrift
.Bulten" had gezien, maar de dingen
zagen er ln werkeigkheid nog soo
heel andere
van zoo'n foto. Ma
toeh niet vergissen
au
■uv" »w.8...vm was
degeigk de Itallaanseha aanleg, «L
een plotselinge droefheid kwam in
haar op; zg dacht weer aan Mirko
en den dag dat zg hem de laatste
maal gezien had en Tristram zag
hzar opeens sneller adem halen en
tot zgn verbazing merkte hg dat haar
gelaat opeens verdriet teekaade alsof
lij een tootael had weergezien, waar
aan droeve herinneringen ver
bonden waren. Zalft boog zg haar
lichaam Ietwat t6rng, alsof zg be
vreesd was verder Ie gaan en een
spook te zullen zien. Wat kon dat
toeh beteekenen Toen flnliterdg de
booze geest, die bg hem was, hem in
Het li een Iialtaaniehe tuin. zy
heeft er vroeger ook gezien, in andere
landen miisebien is die man een
Italiaan, sgn voorkomen is daar don>
kar genoeg voor. En inplaats van
bezorgd en lief voor hazr ta zgn, nu
iets haar verdriet deed, zei hg bgna
op ruwen toon anders waren zjjs
manleren altoos hofiaigk, hoewel koel,
df.se tuin ichgnt je aan Iets te
doen denken, laten we verder gaan
en dit overslaan en dan kas je gauw
weer naar binnen I
Wordt vervolgd.)
