106 FEUILLETON, m HUWELIJK VAN LADY TANCRED. •i«r"!?S?a '^a"0n Maar het Eagolseh *aB ELI NOB GLÏN. Hes hasle leven li zwaar, antwoordde cl), es niemand weet wat hst li of waarvoor het dient. Ea toon ging sg, zonder nog iatz meer te zeggen, da daar alt en de trappen op, door al de eeszame gan gen, naar hasr boudoir en daar opende s'J voor de earate maal haar piano en beproefde die een* en toen at) xag dat bet oen goede wan spoelde ce langen sjd haar geliefkoosde csolo- dieêa, maar niet den Chanson Trlste cl) voelde dat z| dés niet coa hub, ben kannen verdragen. De muiisk «prak tot haar: «kt soa haar loven In het vervolg cUn Wat soa er gebearen als sf ten slotte haar liefde niet moer soa kaanen behiren ■ehen Wat, alt haar trots zon breken en >9 hem soa laten bemerken dat sg haar vorig doen betreurde en sleti liever wilde dan in zyn armen te lig gen f Want mei leder nar wies haar bewondering es haar eerbied voor hem, telkens ontdekte *y clenwa trekken in sijs Individualiteit en be gon eD te begrQpen wat h9 bsiea- kesde voor al deze menachea, wier landheer hg was 1 Wat h?d zg weinig geweten van Engeland, het land van haar eigen vader 1 Hoo belachelijk weinig had tjj eigenlijk afgeweten van de mannes Zij had gedacht dat het ellen breien waven ais Ladltlans en zyn vrienden of zwakken en dwa zen, als Mlrao. Wat een or,mogelijke houding had slj sil aasmatigif.g en cckande altoos aangenomen tegen dezea oenen man I lets bad haar toch mosten waarschot wen dat alle mannen In alle landen niet aan elkaar gelijk zgo I Iets had haar toch moeten waarschuwen dat Tristram mgieuver verheven was bo ven alle andere mannen, die sy ge kend had. Toon staakte al) haar spel, stond- op ea ging naar den spiegel. Ja, sy was zeer schoon en nog heel joag. Zij leefde misschien nog tot haar ssventigsts of tachtigste Jaar, volgens den natuurlijken loop der dingen, en dat heele leven sou één doodsche wositUn zija als sy haar liefste niet kreeg. B9 slot van rekening was trots su toch clet sóó'n prijs waardals st eens heel Hef voor hem was en trachtte hem te behagen Dat sou toch niets onwaardigs sljn, sou toch niet willen zeggensich aan hem weggooien Z( sou er morgen mes beginnen, als ifl kon. Toen her lanerde zij alch wat lady Ethslrida aan tafel gesegd had hoe was het mogeiiJk dat het dozen zelfden avond nog slechts drie weken geleden was 1 de woorden, die s$ soo onwille keurig zich had laten ontvallen en waaruit soo duidaiyk was gsblekon, welke hoop de familie bouwde op Tristram en Cyrll, de laatste manna' lgke afstammelingen der Tascredi. Zy herinnerde sich hoe sy er slch asn gaS-gsrd had, hoe verontwaardigd sy geweest was, maar nu had er een heele verandering in haar plaats ge had en kt kon het nu volkomen bei grijpen ea er voor voelen. Toen haar gepeins op dit punt gei komen wat, werden haar oogen voch tig en kregen onder het staren een zachte uitdrukking, de uitdrukking van goddel{ke taederheid van de SlztUsiche Madonna, zooals dat ook steeds het geval was, wanneer st Mlrko ln hssr armen hield. Ja, er waren tal van dingen in het leven, oib-t=ema£ïj„ dan haar trots.'. En vorf>%-.«ju», het genomen besluis, legde sy sich ten slotte te rusten. Ea Tristram zat in zyn algen slti kamer alleen b0 het vuur en staarde op de wapenrusting van dien anderen Tristram Guitcsrd. Ea ook hy nam een bcslnit, maar ecu van geheel anderen aard. Hjj wilde eens met Francis Markrnte spraken, wanneer zij Vrydagavond te Londen kwamen, en hQ eens rustig onder vltr oogen mat hem praten koe, Hy sou hem zeggen dat de heels geschiedenis ces akelige mislukking wat, maar dat, aangezien het alles uitsluitend s$r, eigen schuld was, ht er niemand een verwyt van kon msken. Alleen wilde hy t>em openhartig vragen om met syn scherp versolt eeti of ander plan uit te denken, om zonder opzien te baren gescheiden van haar te kunnen leven, sóó lang tot sy hem onverl schlllig geworden was dan sou hy terugkomen en verder met haar ln één huls voortleven. Hg moest erken nen dat hy maar een gswoon meusch was, en sooals het tegenwoordig ging, kon by onmogeiyk voert biyven leven. HQ was dazen avond over de pijn heen, hy was alleen maar suf. H(j in stak Zelf haa u\i W.<B o*ue man geile», onder de meest veroscilT» omstandigheden. Als dat nu eens haar minnaar geweett wat? Frascle Mar krnte had wel gezegd dat s{ een onberispelijks echtgenoote wat ge weest, maar hoe kon die alles van haar leven afweten Eo langzamer hand kwamen zich by al z0n andere ellenden twijfelingen voegen, lichte vermoedens, die hem folterden totdat h| ten slotte een heele keten van bew|zen had gsmmgevoegd, waaruit biykttn moest dat de mincaaritheorie juist waal Toen trilde hg van woede en momi pelde tuticheu de tandenAlt ik merk dat het soo ia, dan vermoord ik hem, an haar ookl Zéé dicht ataan alle mentchcigke tehopielen nog b( de wilden, wanneer zekere hartstochten sljn opgewekt. En geen van beiden vermoedde dat bet lot hun al tposdlg de dlng?n uit de hand sou nemen en hun ba-.iuiton te niet sou doen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1920 | | pagina 49