FEUILLETON.
HET HUWELIJK VAN LADY
TANGRED.
103
Naar hei EngeDcb
aan E LI N O B ÖLÏS.
Hst een zacht van verlichting ion-
ken »y neer in een itoel bi) 't vaar.
Goede God 1 zei hij en' bracht de
hand aan z()n voorhoofd ,<t«; een
ellendige bezpotting ii die heole boel,
en *6 li nog niet half aan 't eind.
Ik areez, dat je erg moe zalt zfln, ga
wat rasten voor het diner, en weei
dan aijeblieft weer betooaerend, en
draag wat aan de jaweelen een
deel eraan li er aoor aan Londen
gekomen.
Goed, ik zal het doen, antwoordde
ze lnztelooi, en ze begon thee in te
■chenken, terwjl hQ uil in 't vaar
zat te ataren, met een blik vol moe'
delootheid en droefheid op zijn knap
gezicht.
Allee ergerde hem. Ka h| alle avé'
gebrachte verbeteringen zag, waar hj
zooveel plezier ln had gehad, aJ wat
hij gedaan had ln da hoop haar te
behagen, hinderde hem na bovenmate.
ZB gaf hem afin kopje zonder een
woord te zeggen. Van han verblfif te
Parjje had zij nog onthouden, dat hij
gaarne veel melk en enlker had, en
toen na het B*lg> etllzwjjgen nog
langer voortdaarde, kon zjj het niet
langer verdragen.
Trietram, zei ze, op zoo geliJkmatl-
gen toon ale z(j vermocht, en op het
hooren aan zijn naam keek hfl ver.
raet op het wae voor de eerato
maal, dat zij dien ooit had altgeepro-
ken I
Z|j boog het hoofd en, de handen
aoawend, vervolgde zij op gedwongen
toon, ltd ontroerd dat zS zichaelf niet
darfde laten gaanIk woa je
graag lete zeggen en je aragen me
verglffenie te echenken. Ik heb de
waarheid gehoord dat Je niet met me
troawde, alleen om mijn oome geld.
Ik weet na preoiee wat er werkelflk
gebeurd ie. Ik voel me beeehaamd en
vernederd ale lk eraan denk wat lk
je toegevoegd heb maar lk had
begrepen dat je ln de overeenkomet
had toegestemd vóór je me ooit ge
zien had, en die heele geechledenli,
ieek me zoo afeehawelSk, zoo weer
zinwekkend. Ik beb apijt over wat ik
je verwaten heb. Ik weet nn dat ja
werkelijk een edelman zjjt.
Had zij opgekeken, dan had zij gei
zien hoe zBn gezicht eerat verhelderde
door hoop en liefde, maar toen z{j koel
voortiprak ztierf de warme uitdrukking
er op weg, en een groottr verdriet
dan ooit te voren vervolde zijn hart.
Daa na wizt z| het, en toch had si
hem niet lief; geen woord van ipjjt
over haar andere verwijten: dat hB
een brnat waz, noch voor den ilag ln
zBn gezicht 1 en de herinnering daar
aan werkte op hem ale een zweepelag
foodat hij opsprong en al de trots van
zijn geslacht opnieuw ln hem in op
stand kwam.
HB zette zijn theekopje onaangci
roerd op den schoorsteenmantel neer
en zei toen met heesehe stem:
Ik ben met je getronwd omdat lk
je liefhad en nooit heelt een man Iets
méér bstieard.
Toen teerde hij zich om en ging
langsaam de kamer alt.
Kn toen Z.ra alleen wat, voelde
zS, dat na alles alt was.
XXXV.
Het was een bleeke en ongelukkige
bruid, die haar braidegom opwachtte,
een paar mlnaton vóör achten. Zy
voelde zich als levenloos, alsof zjj
nauwelijks nog wilskracht genoeg
overhad om haar rol te spelen. Het
witte satSn van haar japon was niet
witter dan haar gelaat. De chef-tui-
nler had haar eenlge prachtige gar
denia's gezonden om te dragen, en
het zien daarvan deed haar pijn:
waren het niet deze bloemen, die
Tristram haar had gebracht ln den
avond van han trouwdag, nog geen
veertien dagen geleden en die ze
daarna ln het vaar had geworpen;
Werktuigelijk spelde zB er een paaf
van vast en liet toen haar kamenie,.
het diamanten snoer om haar hal,
slalten en een diadeem in hear haar_
Het waren zalke prachtige steenes
en ze had ze nog nooit te voren ga-
zien en kon er ham niet eens voor
bedankenmet alle gesprekken onder
vier oogen was het na alt. En om
haar nog ongelukkiger te make-;,
kwam haar zyn gezegde voor den
geest.: Als die besponelBks feest*'
llikhsden voorbij zjjn, dan kannea
wij eens ovar onze verdere plannen
beraadslagen. Wat kon b|j daarmee
bedoeld hebben Zij veronderitelae
dat h| van haar wilde schelden. Hoe
kon het lot toch zoo wreed voor hzar
zijn Wat had zij toch gedaan
Zij ging een oogenblik zitten en
wachtte en wrong de handen en al
de hartstochtelijke wrok van haar ka:
rakter kwam ln opstand tegen het lot,
zoodat zB meer dan ooit op den zwar
ten panter geleekcn haar wanhtutp
was nog slechts veifDuwd tot dof
smealendon toorn, terwBl zB daar n-at
ln de eigenaardige ineengedoken hoa'
ding van een wild dier, dat op 't
pont staat zijn (prong te nemen, toen
Tristrzm de dear opendeed «n binne a-
kwam. WorM vtruolyi
