FEUILLETON HET HUWELIJK VAN LADY TANGRED. 95 Naar het Engelsch van ELINOB 0LTN, Je tolt me niet héél laag laten wachten, nietwaar lieveling imeekte hij. Zie je, leder oogenbiik dat je nn niet bQ me bent li een verloren oogen- blik. Ik begrijp nn niet, hoe lk al die jaren van alleen,zQn heb knnnen dragen. Sn i9 beloofde al wat hQ wilde, want Franoii Markrato had op zQn sei en dertlgite jaar vrQ waf meer aantrekkelijke dan een onetnlmige jonge minnaar. Hij verzuimde geen enkele vriendelijkheid, geen enkele subtiele vleierij of hulde, dingen, waar een vrouwenhart zoo voel aan hecht. Hg had een wezenlijke ver> sering voor Ethelrids en zijn manier om zin gevoelens te toonen, bestond hierin, dat hij zich altoos het afvroeg wat z( gaarne zou hebben, wat bewees dat, mocht haar houding voor een vrouw dsn al heel ouderwstsch zQn, de zQne dat voor een man even zeer was 1 Tristram was, toen ds Spreeuw was weggegaan, nog eens weer op zijn eentje gaan wandelen, Hjj wilde zich eens goed Indenken in al de details van de volgende week om het met zichzelf eens to worden hos hij zich daar het best door sou slaan. Hij en Zara zouden in hun eigen automobiel omstreeks 11 uur naar Wrzyth gaan, dat zoowat veertig mQlen over de grens lag, in Suffolk. Z§ zouden er ln twee uur tijds ge- mzkkelijk kunnen- komen en nog vóór eenen bij de eerste eerepoort van het park komen en dan tussohen jubelende dorpelingen heen aa.ar het huls gaan, waar zjj ln .de groote feesthal, een overblijfsel nog uit den tQd van Hendrik IV, toen zo aan den Normandiichen toren werd toege, voegd, een maaltijd van de voor naamste pachters zonden moeten bQ- wonen, terwijl de mindere goden onderwal feest zonden vieren in een reuszchtlge tent in den buitenhof. Er zouden eindolooie toespraken gehouden en aangehoord moeten wor> den, en er zon vroolijkheid geveinsd moeten worden en aldoor gelachen en de oude huisbewaarder zou ds groote kamers in den Adam-vleugel voor hen in orde gemaakt hebbes, en zQ zouden eerst laat ln den nacht van elkaar kunnen scheiden, want ar zou ook nog een bzl voor het dlenztperi soneel zQn, na een ztatie-dlner fêie- hitête, waar iedere beweging van hen zou worden bespied door vele nieuws gierige oogen. Ja, bet was een vree lelijke beproeving om door te maken onder de gegeven omstandigheden en geen wonder dat hij behoefte ge1 voelde om ln de koude, vriezende avondlucht te loopen om zich wat op te wekken. Aan het einde van deze benauwen, de gedachte kwam hij tot de slotsom, dat hQ niets beters kon doen, dan ■og dezen avond naar haar toe te gaan, haar te zeggen wat haar te wachten stond en hazr te vragen haar deel van het spel mee te spelen. Gelukkig is zij trotsch, al is zQ zoo koud als een steen, zei bQ tot zich, zelf, en als ik een beroep doe op haar trots, zal iQ er mij door helpen. HQ glcg naar huls terug en liep recht door naar haar kamer. HQ had al die dagen eu nachten lang te veel geleden en hartzsor gehad, dan dat hij nog bang had behoeven te. zjjn voor de verleiding; hjj voelde zich suf, toen bi] aantikte en een onver schillige stem hem toeriepKom binnen, HQ deed de deur een paar duim ver open en zeiIk ben het, Tristram. Ik heb je iets te zeggen. Mag ik binnen komen of kom je liever mee naar beneden. WQ kunnen misschien daar wel een kamer vinden, waar we alleen kunnen praten. Kom maar binnen, zei ze, en ze was slch bewast dat zij van het hoofd tot de voeten beefde, HQ gehoorzaamde sloot de deur achter zich su ging naar den haard. Zjj lag in een zacht blanwe thca-gown op de sofa en hear baar hing ln twee lange vlechten neer, die zjj' altoos zoo veel mogelQk los maakte om haar hoofd van het gewicht ervan te ontlasten. Zjj rees uit haar leunende houding op en ging in een hoek zitten. Tris tram keek een seconde lang naar haar, wendde toon zjjn blik af, leund tegen den schoorsteenmantel sn begon met een koude, ernstige stem fa spreken. Ik kom je om een gunst vragen, n.l. om ma zoo goed ge kunt den dag van morgen te helpen doorkomen en ook da enkele dagen daarna, door met me een en auder Af te spreken. Hat is in de familie altooi gobruike- lQk geweest om, wanneer een Tan» ored zjjn bruid thuis brengt, allerlei dwaze fsestelQkheden te houden. Er zullen eerepoorten ln het park zjjn en troepen dorpelingen en eea feeow maal voor de voornaamste pachters en toespraken en meer vervelende dingen. Verder zullen wQ samen mosten dfneeren ln een statige esti zaal, terwijl al de bedienden ons gadeslaan en dan moeten we het bal van het huispersoneel bijwonen. Het zal afscbuwelQk vervelend zjjn sist gs. Hj) zweeg een cogenblik, maar hQ veranderde den onverschilligen toon van zijn stem niet, toen hjj voortging met spreken en keek ook niet near haar. Hjj was nu aan het moellQkste deel van zjjn taak gekomen. (Wordt vervotgd.) i

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1920 | | pagina 31