94 FEUILLETON,
HET HUWELIJK VAN LADY
TANCRED,
Naar bat EngeUeh
van ELINOB GLYN.
Ik weet bat niet. Ik heb er over
gedicht vanaf het oogenblik dat ik
hier kwam. Ik trof hem in de rocki
kamer aan, voor aich aiiatarend, zeifs
niet doende alsof bg lat, en heel
aardig bleek aiend om a'n kieuwen,
en toen hg zag dat ik het maar was
en ik hem vroeg of a'n hoofdpgn
weer erger was en of hg niet goad
ion doen een brandy mat tod» te
namen, aai hij aliaen maarNeen,
dank je, de heele boel ia son vervl.
rotte geschiedenis. Ik heb hem
gekend vanaf dat hS nog maar een
lieve baby wei, weet je, due nam hy
aich tegenover mij sist in acht, maar
toen hij herttelde hj) aich opeens 'en
iel, hy wou graag wat te drinken
hebben, sn teen ik voor hem inschonk,
nipte hg er alleen maar even aan, en
vergat het verder, en sprong op, en
«el dat hg nog een paar brieven te
scaslJvea had, waarop ik hem alleen
liet, Ik ben vreeseigk bezorgd ovsr
dies armen josgen, dat moet ik je
wel zeggen. En als het niet eon sterk
noodlot is, maar alleen een gril van
baar, dan verdient sa een goed pak
tlaag, dat se hem zooveel verdriet
iaat lijden.
Kun J8 niet eens met se praten,
beste Spreeuw Wg houden allemaal
van Tristram en het sehynt dat er
een oi ander drama lunchen hen is,
waar 100 gauw mcgelgk een eind
aan gemaakt moet worden. Kun jy
da» niet, Spreeuw
Maar kolonel Lowerby schudde bet
hoofd.
't Is my een al te netelige historie
bromde hy. Bet zou misschien goed
kunnen doen en misschien sou het
ook geen goed kunnen dom. Het is
te govaariyk om tusichsnbeiden te
komen.
Wel, je hebt me echt verdrietig
gestemd, zei lady Anciogfotd.
Ik zal hem van avond te pakken zien
te krygen en zien wat ik doen kan.
Maar pas dan op dat je voorslchtig
bent, Koningin Anna, dat la ai wat
ik je te zeggen heb.
Juist op dit oogenblik kwam Man
kruta naar hen toe en maakte een
«inde aan het e h :ê;e.
Zats kwam niet mee thee drinken j
ze zei dat se heel moe was en tot het
diner wilde ruttea. Als se beneden ge>
komen was, had hy haar even apart
willen nemen en hrar hst nieuwtje
willen vertellen, dat hg nu voed dat
tg weten moest maar daar ag niet
verscheen, en Tristram ook niet, dacht
by dat ze misschien samen waren en
dan wilde by hen liever niet storen,
maar hy nam aich voer om als ze by
het diner elkaar nog weer zoo koel
bejegenden, daar toch eens met haar
over te spreken. En van dien plicht
ontslagen, ging hg ign aanstaande
nog maar weer cent in haar zitkamer
opzoeken.
Francis i duisterde ay, toen hy haar
een oogenblik &sn zgn hart gekneld
hield, ja moet geen tien minutenlang
hier blij vos, wsnt lady Annlngfordof
lady Melton zullen zeker hier komen,
Anna vooral, want die heeft me ai
zoo verwytend zitten aankgken, om.
dat ik me den heelen namiddag niet
met haar bemoeid heb I
Ik geef om geen duizend Anna's,
mgn lieve Etheirida! zei hj] zachtjez
en kuste haar. Al komt ze hierheen,
waf zou dat dan nog Zou je some
liever hebben, dat ig er niets van
merkte, lieveling?
Ja, zei Etheirida, ik heb liever niet
dat iemand het weet, vóór jg het aan
mgn vader verteld hebt.
Doe je dat van avond nog of
wacht j« liever tol morgen
Ik ik kan het niet ik voel
me zoo verlegen es hg zal zoo ver
baasd xyn.
Zg repte niet van haar geheimen
angst, dat haar vader misschien wel
erg boos zou zijn.
zy waren op de sofa gaan zitten,
onder het licht van haar vriendelgke
schtmerlamp en Franeiz Markrufe
vergenoegde er zich mee llefkoozend
over zgn llefste's haar te strgken,
toen by antwoordde:
Ik had gedacht den hertog te
vragen of ik tot dan namiddagtrein
mag biy-jen, daar ik iets belangrijks
met hem te bespreken heb en dan
eens kalm met hem te praten als al
de anderen weg zijn wanneer je
dat tenminste goed vindt, liefste. Ik
zal in alle dingen precies je aio
doen. Dat moet je wil weten. Je moet
In alle dingen je eigen weg biyven
gaan.
Je west toch heel goed, dat ik nooit
iets anders zal willen dan jy, Francis
Hoc zoet klonk hem zgn eigen
naam ia de oorenjy bont zoo
knap, het zal heerlgk zga ma sltgd
door jou ta laten leiden.
Welke tsedere woorden afdoende
bewezen, dat da lieve Etheirida abso
iuut niets bad van eaa modaraa bruid 1
En zoo werd dus afgesproken. De
niet meer jonge, mear nog jongens»
aehtig verliefde fHiicé zou zijn asni
staanësa schoonvader den volgenden
ochtend gaan aanvallen dien nacht
sou iedereen in huls nog rustig kun»
nan slapoc.
Na een heerlijk oogenblikje samen
te sga gaweast, zag hy dat sgci
Etheirida in weerwil van de vreugd»
van het saraeazgts, toch nog een beetje
zenuwachtig was door öe gedachte
dat lady Asnlngford leder oogenblik
kon binnenkomen, daarom stond hg
op en nam afscheid Helaas I t was
voor de laatste maal geweest, dat zy
elkaar, vóór hy wegging, alleea had»
des kunnen spreken.
(Wordt vervolgd.)
