93 FEUILLETON
HET HUWELIJK VAN LADY
TANCRED.
Naar bat Engelsen
van K LI N O li GLYN.
Lord Malton wal thali, maar lady
Malton wal óók achter gebleven!
en de Thorn by's allot onmogelijk.
Br wai niemand anderi thuis dan
Trtitram, die met vreese)®ke hoofdpUn
In de rookkamer ut en minheer
Markrnte, die bij dan hertog was.
Wai hQ wel by den hertog vroeg
de Spreeuw.
Spreenwl gilde lady Annlngford
b®na. Zon je ioui willen keggen
dat Ethelrida loo'n gelicht zetten soa
om eenvreemdeling 1 M'n beite vriend,
er li itellig een vsn de v®f b| je op
den loop! en toen hield sy op,
want er schoten haar allerlei kleinig
heden te binnen betrekkeiyk die bei
den, die, nu de Spreeuw eenmaal
twyfel b® haar had doen opryien, ln
haar oog enorme afmatingen begonnen
aan te nemen.
Ethelrlda had by hun babbel-
partytjei vóór het naar bed gaan
altooi over heel onverschillige dingen
gekeuveld, iensy het gesprek toeval
lig op Zara kwam en sij had Mar-
krnte'i naam zelfs nooit genoemd,
noch esnig oordeel over hem nitgei
sproken en toch had iy vaak met
hem gepraat, dat had Anna zelf wel
gezien. Daar moest wat achter steken,
maar dat was toch niet genoeg om
Ethelrida's veranderde gelicht te
verklaren een bleek, eerder totaal
kleurloos gelaat als het hare kreeg
toch maar niet opeens schitterend
roode wangen tonder dat er iets
krachtdadigs aan te pas komt! En
zooals Anna heel goad wist, waren
kassen ln dat opaicht réél krachti
dadigl Maar haar vriendin Ethelrida
sou nooit een man ter wereld toe
staan haar te kuisen, of se moest
beloofd hebben met hem te snllen
trouwen. Als het nn nog Lliy Opie
geweest was, dan sou se er niet soo
héél zeker van syn geweest hoet
wel s® hoopte zeker te kunnen sfn
van ieder lief meisje, maar op
Ethelrida durfde sy een eed doen.
Maar Ethelrida was toch b® de
lunch nog heel bleek geweest, en se
was niet gewoon om b® een groot
vuur te gaan sltten slapen. Er moest
dus iets bnitengewoons gebeurd sjn.
Maar watP
Beste Spreeuw, ik bea in m®n heele
leven nog nooit soo benieuwd geweest
zei se, toen se met haar gedachten
tot soo ver gekomen wss. De som
bere tragedie van het wittebroodsjaar
kan voor m®, wat belangrijkheid
betreft, niet vergeleken worden met
Iets wat m®n lieve Ethelrida betreft,
en das is het je plicht om die cynische,
wyse hersens van ja aan 't werk te
stellen om dat mysterie voor ms te
ontraadselen. Kyk, daar komt m®ni
heer Markrnte juist binnen, let
eens op syn gezicht.
Maar hoewel sy den financier >an
een vrlendelQk bedoeld, maar nauw.'
kenrig ondersoek onderwierpen, viel
er niets aan hem op te merken en
gaf hy hun geen enkele aanwyalng.
HU ging bedaard slttsn, begon over
onverschillige dingen te praten met
het groepje om de theetafel en
spreidde sser methodisch een laag
bessenjam over s|n boterham alt.
Zulke heeriyke kostschoollekkernlen
als er aan de theetafel van het gast.
vrye Hontflchet toch altyd waren. By
scheen niet eens het woord te richten
tot Ethelrida. Wat kon dat beteei
kanen
Ik geloof dat we ons per slot van
rekening toch vergissen Spreeuw; zei
lady Annlngford teleurgesteld.
Kyk hij Is totaal onbewogen.
Ds Sproeuw lachte eens en ant
woordde langzaam, tnsschen twee
teugjes thee
Een measch hanteert geen millioenen
en windt niet soowat de helft van de
Europeeeehe regeeringec om den
vinger, wanneer hy niet kan sorgen,
dat syn gelaat niet verraadt, wat hy
niet wil tconenGoeie hemel, meaesr
Eraccls Mackrute is geen kind!
Je moogt je sell voor heel verstarn
dig honden, Sproeuw. en dat ben je
ook, gat lady Annlngford op stresgen
toon ten antwoord, maar van liefde
weet je niets af. Als een man verliefd
is, al was het Machiavelli self, dan
sou bp het niet verborgen kunnen
houden, als men hem maar lang ge
noeg aankSktt
Dan moet je maar lang genoeg
kyken, lieve koningin Anna, sol de
Spreeuw glimlachend. Wat m| betreft
ik wil liever eens zien hoe het met
het andere paar gaatdat a®c mjn
lievelingen, en ik veronderstel dat se
heeelemaal geen behooriyken witte-
broodsZondagmiddag hebben door
gebracht) Tristram mat hooldpyn ln
de rookkamer en de brnld nlt wandelen
en aan het flirten met Arthur Elterton
en Yorma Billy afwisselend dat
venlen ls even dol op haar als Tristram
zelf, geloof lkl
Dus je denkt nog altoos dat Tris
tram verliefd op haar ia, niatwrar
Spreeuw P vroeg Anna, opeens wesr
belangstellend ln haar eerste idea.
H® heeft daar dan ln ieder geval
gisteravond niets van laten merkan,
dat h$ haar niet in syn armen nam
en haar niet opat, toen al dat prach
tige haar los was, dat kan ik nu niet
begrepen. H® moet wel soo koud s!-n
als een steen en !k had dat
tevoren nooit van hem gedacht
jy wel
Neen, en hy is ook aoo niet. Wil
ik je eens wat zeggen, beste meld, er
li de een of andore wrok tusschen
die beiden, daar ben ik sake? van.
Zy is het kind van een vroun die de
vreaseiykste hartstochten opwekte es
Tristram is in een toestand, dat, ais
er iets zijn jaloersehheid gaande sou
maken, hfl haar nog eens zoa ver
moorden.
Maar Spreeuw, hoe vreeaal?k 1 risp
Anna en toen s® zag dat haar
vriend ernstig keek en geen gekheid
maakte keek ook s{ ernstig. Wat
moet er dan in 's hemelsnaam aaa
gedaan worden
(Wordt vervolgd,)
V*
