HET
TANCRED.
EEOILLETÖÉ
HUWELIJK VMI
137
Kaar bet Engelleb
van ELIN OB QLTN.
Blot.
Maar ik moet Je één ding leggen,
lieveling, waarschuwde hy, dat al die
dingen nn voor mjj van heel geringe
beteekenli ign, na wU bet eenige
ding verworven hebben, dat lata be-
teekent In het leven. Wy weten na
dat wg elkaar liefhebben en lallen
niet loo dweil ign om ooit weer te
Hhelden, lelfi geen enkel aar, all
we er ieti aan kannen doen.
En toen itraalde opeen» ign gehsele
gelaat van vrengde en hg begroef het
In hear haar. Zie eeni, mompelde
hg, na mag ik met haar heeriyke net
■pelen dat m|jn hart gevangen houdt,
maar JU moogt geen aren meer alleen
big ven In oen itatle vertrek. O, lieve
ling 1 lk kan naar nleti ander» lain
teren dan naar de mailek van Ja
gefluister, wanneer je me legt dat je
me Usthebt en van mg bent 1
Uaar Zara ilaagde er toeh eindelijk
ln, hem de heele geiobledenli van a
tot i te vertellen. En toen hg hoorde
van haar ongelukkig leven, van haar
verdriet en haar armoede, en wat
elgeolUk de reden wai, waarom ig
met hem getronwd wai en hoe ijj
over de mannen had gedacht, ep over
hem ook,en hoe deie groote liefde lang-
lamerhand in baar ontwaakt wai
toen ontwaakte in hem een eerbiedige
teederheld.
O, lieveling! lieveling! iel hU, en
ik dQrfde je nog verdenken en aan
je twgfelen Ik kan het na ielf
bUna niet gelooven I
Toen moeit hU lUn geschieden!»
vertellen en hoe waariehUnlgk ign
argwaan leek en hoe hg in weerwil
daarvan haar toch steeds meer had
lief gekregen.
En zoo ging een aar voorbg met
het volledig verdrgven van alle seha-
duwen, en lU konden na glimlachen
over al het mliveritand, dat bgna hun
beider leven vernietigd had.
En dan te bedenken, Trlitram, zei
Zara, dat een klein beetje getond
veritand het ioo gemakkelijk alt den
weg had kannen ratmen I
Neen, dat wai het niet, antwoordde
hg, met een vreemden gllmlaoh,van dat
allei ion nleti gebeard iga ali ik
maar niet de mlnite aandacht had
geichonken aan je trctiebe woorden
te FarUi of eigenlgk al te Dover
en kalm wal doorgegaan met je
het hof te maken dan wai alle* al
lang ln 't reine geweeit. Maar, liet hg
er vroolUk op volgent we willen al
die droevige dingen vergeten, omdat
lk je na mee terng neem naar Wraytb,
en we daar ome wittebroodsweken
nog eem opnienw lallen honden.
En terwgl ban lippen elkaar ont
moetten, Halsterde Zara nog eenu
Ta Mil qae je t'almel
O, de heerlijke vraagde van die
nleane thaiikomit van het jonge
paai 1 Te wandelen naar alle lieve-
Ungip ekjei van Trlitram te dwaï
len ln de onde vertrekken en allerlei
verbeteringen te bedenken I En ln
het late ichemernnr bg het haardvuur
in lUn eigen kamer te iltten droomen
en samen een tafreel op te hangen
van han toekomstige vreugden I D; n
verielde by haar van ign droomen,
die eenmaal op nleti hadden ichgnen
nlt te loopen, maar na lohitterend in
vervulling traden.
Het wai of hU geen woorden kon
vinden om lUn hartitochtelgke vreng'
de in haar nlt te drnkken, toen hU
ook nog bespeurde hoe ontwikkeld
haar geeit en hoe rein haar ilel was.
En haar teedere onderwerping voor
hem was te beerlgker daar haar ge-
heele weien verder ioo Her was.
ZU beseften dat i| het grootste
geluk gevonden hadden op aarde, rn
ln het bewastiUn, dat sy hnn hoop
vervald sagen na angst en leed, bsi
■choawden ig eikaars liefde al» een
gave dei hemeli.
En toen lU weer naar Moatflchat
gingen om daar de Kerstdagen door
te brengen, wai de onde hertog te
vreden over hen 1
Dit allei is na reeds twee jaar ge
leden. En op den tweeden verjaardag
van Tristrami en Zara's huwelijk,
dineerden de heer Francis en lsdy
Ethelrida Harkrate by han neef en
nicht.
En bg het dessert hief haar oom,
na voor Zara gebogen te hebben, ijjn
glas op en iel
Ik itil na een dronk voor, dien lk
je vooripelde dat ik eens voorstellen
ion, mgn Havo nioht een dronk op
vier ileligelnkklge meniohsnl
En terwyi ig dronken, reikten de
vlir elkaar de hand.
EINDE.
