N% 2, Zaterdag 8 Januari 1920. 107* jaargang.
- --rt «g* flAI ll> i \1T1-6-
Iwllll.Xfl illtli SSI I illl ni l I "-"tsr—
Bij dit nummer behoort
een
Anna de Avonturierster
ABONNEMENT i ADVEBTBNTIËN
Afzonderljke hommers 5 cent. y B Jk. f M i W M ,J Pl ^.jL^.1 tI raL Familieberichten 1—10 regels f 2,40
i Bewijsnummers 5 tent»
Versehjnt, Maandag-, Woensdag- Numl. V,nn. „«oesclii Courant". ÜIP» Directeur: W. van BtraoTeld. Advertentiën worden ..angenomen
an Vrfdagavond. tot 12 uur voormiddUB*-
Een nieuwe rubriek voor
Advertentiën.
Reeds bij vorige verhoogingen van
den prijs der advertentiën is door ons
overwogen of het niet wenschelijk zou
zijn een bizonder tarief in te stellen
voor hen, die iets te koop willen aan
bieden of vragen, alsook voor beuoodigd
dienstpersoneel en wat tegenwoordig
weinig voorkomt, dienstaanbiedingen.
Nn de verhoogde loonen der typo
grafen, de zelfs weer stijgende papier-
prijzen, de verzekeringswetten en andere
onkosten eene opvoering van den
advertentieprijs noodzakelijk maakten,
achten wij het oogenblik gekomen om
aan deze rubriek eenige bevoorrechting
toe te kennen.
Wij weten bij ondervinding welk
succes men kan hebben met het bekend
maken in de courant van een of ander
artikel, dat wordt gezocht of waarvoor
men een kooper zoekt.
Over het algemeen wordt dat door
onze lezers nog te weinig beseft en
van deze gelegenheid niet genoeg ge
bruik gemaakt. Om de ambitie in die
richting aan te wakkeren, openen wij
een rubriek in deze courant onder
„Vraag en aanbod", waarin
bij vooruitbetaling tegen den prijs van
60 Cents kan worden geadverteerd.
De advertentiën zullen daarvoor niet
meer dan 5 regels mogen beslaan.
Voor advertentiën onder letter ofte
bevragen bureau v. d. blad wordt
10 ets. meer gerekend. Bewijsnummers
5 cents.
OE WIL VAN ONS VOLK.
Dezer dagen verraste ons een beticht
volgens hetwelk de Belgische Senaat
een wetsontwerp heeft goedgekeurd,
waarbij de sterkte van het leger in
vredestijd op 100.000 man wordt be
paald.
Onze ex-minister van oorlog, de heer
Altiug von Geusau, wenschte voor
Nederland een weermacht, waarvan de
sterkte in vredestijd het dubbele zon
bedragen, n.l. 200.000 man. Waarom
zouden wij tweemaal zooveel soldaten
moeten hebben dan België f t Is het
opdat wij ingeval van strijd met onze
zuidelijke broeders, gemakkelijk den
palm der overwinning zonden kunnen
wegdragen f Maar dan beeft minister
van Karnebeek aangetoond, dat dit
heuclielijk gebeuren kan plaats vinden
ook zonder wapengekletter. Bovendien
vergeet de ex-minister van oorlog wel
eenigszins uit het oog, dat de vredes-
sterkte van een leger slechts in indirect
verband staat met de oorlogssterkte en
dat het zeer waarschijnlijk is dat de
Belgen ingeval van oorlog minstens
zooveel manschappen in het veld zouden
brengen als wij, ondanks onze dubbele
vredessterkte.
België geeft met de bovengenoemde
vermindering een goed voorbeeld. Het
kan dit doen 1 Het zit als 't ware op
de knieën, in den schoot der geallieerden
en zal van deze wel een zachte wenk
ontvangen hebben, betreffende de rich
ting waarin de eiscben van den volken
bond gaan, wat de legersterke der
kleine naties aangaat. Nederland zou
65 jeJfiUlLiliüiOJM,
DOOR
E. PHILIPS—Ofpbnhbim.
.Lieve hemel," riep Annabel nlt.
,Dat is een ware aanklacht. Je weer
legt m|jne verontschuldigingen nog
eer ik ze maak, Ik zal geheel ver
pletterd worden.'
,Ik geloof, dat je niet kont nalaten
de waarheid te erkennen, van wat
lk zeg," verklaarde sir John. Je hebt
je beklaagd, dat wil maar eene week
konden blijven, over mjn hnis te
Hampstead, over m|jne vrienden. Ik
heb je zelf eene woning laten kiezen,
je moogt hier inike vrienden maken,
ale je positie het toelaat. Ik heb je
ln niets teleurgesteld. Integendeel, ik
heb veel meer gedaan, dan ik ooit
heb beloofd. Ben ik das onredelijk,
als lk meer blijken verwacht van je
waardeering f"
Eene vonk van werkelijke sympa-
dus dat goede voorbeeld met een gerust
hart kunnen navolgen en het zij den
opvolger van den heer A. v. G. in
diens aandacht aanbevolen.
De Nederlanders brengen hun lasten
„in 't algemeen", en die voor het leger
in het bijzonder steeds a contre coeur op.
Dit is „in 't algemeen" zeker niet te
prijzen, maar begrijpelijk is de tegenzin
om voor 't leger diep in de portemonnaie
te tasten wel eenigszins. Gedurende de
mobilisatie heeft men de zware offers
zonder morren gebracht en wilde zelfs
Schaper naar de grenzen rennen om
Troelstra met zijn bolsjewistisch leger
tegen te honden.
Maar wat voor resultaten wierp de
opofferingsgezindheid derNederlandsche
Burgers af.' Ons doode materiaal laat
zeer veel te wenschen over. Ons gesehut
is voor een groot deel zeer verouderd
en was bij het aanbreken van den
wapenstilstand nog niet gemoderniseerd.
Tegen hel einde der mobilisatie begon
men in de Nieuwe Hollandsche Water
linie met het maken van beton onder
komens. Men kwam daarmede natuurlijk
niet gereed. Over onze antieke marine
is het beter verder geen woorden te
verspillen.
Het Nederlandsehe volk wil thans
geeu nieuwe lasten op zich nemen,
het wil beperken en afwachten. Van
dezen wil heeft het volk den afgetreden
minister op ondubbelzinnige wijze doen
blijken. Het Nederlandsehe volk is,
nadat het bij het gezond verstand te
rade is gegaan en eenmaal een besluit
heeft genomen, koppig en vasthoudend.
Moge de nieuwe excellentie rekening
houden met den vasten wil van ons
volk tot bezuiniging.
üuiteniaiid,
Motten.
Wanneer men des- zomeri de kle
dingstukke», die men gednreade den
winter had weggeborgen, weer voor
den dag haalt en ze beschouwt met
keurende oogen, dan verloonen dio
kleeren vaak gaten, welke, toen men
ze opborg, nog niet aanwezig waren,
De misdadiger la de vale mot, welke
ntt een plooi te voorichOo fladdert,
en die met taaie hardnekkigheid
knaagde aan de (tof. Da mocschen
vertoond-, wanneer ze worden opge'
zweept door hun heete hertztochten,
vaak elgeniohappen, welke overeen
komen met die van de mot. Ook de
moDBChen kunnen knagen, knagen aan
iemands reputatie, knagen aan de
grondveiten, waarop de maatschappij
is opgebouwd. Meestal geschiedt dit
in do duisternis en ongemerkt. Men
bespeurt pas het gat, wanneer het te
Iaat 1st, wanneer een Ineenstorting
dreigt of wanneer de schade Is aan
gericht.
Zoo brokkelde d'Annnnzio door «|jn
toebt naar Flnmo de reputatie der
Entente af. Italië werd warm voorde
nationale zaak en ofschoon de regee.
rleg woorden van afkeuring sprak,
hechtte z|) in haar hart haar goed
keuring aan het stoutmoedig avontnnr
en trotseerde het booze gezicht van
de geallieerden. In den Senaat heeft
de mlnlster-prezldent Nittl eenige
opmerkingen gemaakt over dejongste
rede van Clemeneean die beweerd
had, dat Flnme krachtens het verdrag
van Londen aan Kroatië was afgestaan.
Nltll beneerde dat dit onjuist was,
omdat Kroatië in het geheel niet tot
de verdragsluitende parijen behoorde.
Werd het verdrag uitgevoerd, dan zon
Italië op geheel Dalmatlë aanspraak
tule of misschien wat het nerohw
kwam In Annabel op. Zij stond op,
bukte zich even over z|jn stool en
knzte hem op zjn mond.
„JJ arme, onde stnmper,* riep z|j
nlt. ,Ik geloof, dat ja gelijk hebt. Ik
ben- niet balf zoo lief, alz ik moeit
zjn."
Sir John wat voldaan. HJ scheen
bespotteljk in zijn schik en hield
hare hand vast.
,Dat Is heel aardig van je, lieve,"
ieido hj. „Je weet, hoe ik onlangs
in de club een man mj hoorde
noemen, toen hj vernam, dat lk eene
veel jongere vrouw had getrouwd
een oude dwaas dat was het.
Dat woord heeft mj sedert dien tjd
vervolgd. Er ligt misschien eenige
waarheid in, Anna. maar die hoop lk
toch niet al te erg te gevoeven.'
,Wat een onzin I' lachte z|j. „Ondes
ons gezegd ja, ik vind, dat je een
oud: dwaas zondt zjn geweest, als je
m|j niet getronwd had.'
Sir John glimlachte als een jong
man.
.Ik ben het geheel met je eens,
lieve," zeide hjj,
knnneu maken. Nlttt is du. -net van
plan Flnme, dat het troetelkindje der
Italianen is geworden, lus te lap n.
Begeeriegstroepen hebben thus de
stad boist. De aanhangers van
d'Aonuazio verlaten de s d en be
geven zich naar Triënt. In Flnme
heereoht gebrek aan voedsel en ver-
richt een lyfnseptdemle het werk van
een naphuilne balletje, maar da mot
heeft zUo werk gedaan.
la Engeland hebben de traniport-
arbeiders een nationaal mi-imr .loon
van 16 Sh. (t 9,60) per dr Ciseht
voor werk la do hsvem n den
waterkant. Deze e; iel t- oren-
onderzocht door een ii «tribui bui.
Een dergeijk hof zal oer, onder
zoek lettellen naar aanleid;. 2 van
staking der vormers. De arbeiders
vragen steeds meer loon voor een
minderende of gelijk blijvende pres
tatie. Zij vreten daardoor aan de
waarde van het geld. Vas die waarde
knabbelen zj telkens een stukje af.
Dit Is een van da reduien, waarom
ean gulden momenteel slechts de
waaruo van twse kwartjes in 1914
vertegenwoordigt.
De bolsjewikl knagen aan versehil-
leode zaken tegelJk en gelijken meer
nog op ratten dan op motten. In een
officieels mededeeling geven de bolt
jewiki selt toe das er in het eerste
kwartaal van 1919 niet minder dan
14000 mentcheii op last van buiten
gewone commissies zjn gefusilleerd.
De bestrijden dier raitenplaag zjn
er treurig aan toe. Vooral Koltsjak,
die in Siberië geducht klop heeft
gehad. H|j trekt thans terug en zijn
tocht gelijkt op een vlucht.
Drommen burgers volgen hem. Zjj
wachten de wilde horden der commu
nisten Biet af. De terugtocht van
Kolljak la zoo overhaast ln zijn werk
gegaan, dat aanzienlijke hoeveelheden
materiaal moesten worden achterge
laten. Japan zal een barrière opwer
pen, teneinde de bolsjewtzl het ver-
aar oprukken te beletten. De Amerl-
kaantche en Tsjèsho-Slowakache
troepen znllen worden teruggetrokken.
De entente tast het Becht aan,
schokt telkens bet rechtgovool der
menschen. Daaeljk na-aet io werking
treden van het vredesverdrag, aai
Dnltiehland de officieren en ambte
naren moeten uitleveren, welke door
de geallieerden worden beschuldigd
van oorlogsmisdrjveu. De entente
zal dus gelijktijdig den rol van aan
klager cn rechter vervullen.
Een Dnltseh politicus schrijft in
verband mei deze kwestie dat geen
enkele burgerlijke partij in Dultschland
zich zal willen leenen tot nitlevering
van Dnitschers aan bnitenlandscbe
rechtbanken. Het centrum en de de
mocraten zullen eerder nlt de regee
ring treden en ook bij de meerder-
heidssoclalitten zal deze eiseh der
geallieerden op sterken tegenstand
stnlten. Wel is de hnldlge regeering
te Berlijn bereid om de door de En-
tente aangewezen beschnldigden voor
Duitsche rechters te dagen en heett
zj reeds een wetsontwerp bjj de na
tionale vergadering ingediend, dat
deze proeessen naar het Bljksgerecht
verw Jtt. Men voelt hetli y a
nne nuance. Waar de Dnhtcfce re
geering bereid is de Entente te ver
gunnen, zich bij dexe processen te
doen vertegenwoordigen, lijkt het ons
toe, dat er voldoende waarborg ge
geven wordt dat deze gerechtelijke
behandeling meer zj dan eon bloote
vorm, zoodat de geallieerden gornet
gesteld knnnen zijn en geen werkeijk
schuldige r.fln straf zal ontgaan. Met
belangstelling zien wj de behandeling
van dergelijke rechtzaken van gealli
eerde schuldigen tegemoet.
Ingezonden Mededeeling".
XXVII.
Er gaat Montagne Hill eindelijk
een licht op.
Precies tien minuten na tien belde
Annabel aan de woning harerznster.
Er werd niet opengedaan. Zjj belde
weer met hetzelfde gevolg. Toen,
terwijl zj aarzelend heen wilde gaan,
bemerkte zij, dat de denr niet geheel
gezloten was. ZJ duwde ze open. Ze
had op een kier gestaan.
De woning scheen ledig te zijn.
Annabel draaide het electritch licht
op co ging naar de zitkamer. Er stond
een koffieservies op de tafel en een
-paer boterhammetjes, en het vnnr was
pas aangelegd. Aunabel ging ln een
armstoel zitten cu besloot haar zusters
terugkomst af te wachten.
De klok sloeg half elf. De eenzaam
heid der kamer drukte haar wat neer-
ZJ nam eon boek op en wierp het
weer op de tafel. Toen bekeek zi)
nieuwsgierig eenige znnlsterjen op
een rond tafeltje naast haar. Daaronder
was eene revolver. Zij betastte die
half vreesachtig en legde ze voor
zichtig weer neer. Toen voor het eerst
De vrede in 't zicht.
Een Wolff bericht ineidt dat de
oorkonden vaa de ratificatie van het
vredesverdrag den zesden Jannari,
's Eamlddsgs om vier nar, zullen wor
den uitgewisseld. Dan zal das eindelijk
de vredestoestand wederom heerschen
en aan hst pijnlijk onzekere van den
wapenstilstand een einde zijn gemaakt,
Maar hoe vaak is niet reeds gezegd
dat het vredesverdrag van kracht zon
worden 1 Hoe dikwijls la het tijdstip
niet al verschoven 1 Hat gaat mat den
vredo als ln het bekende verhaaltje
van den boerenjongen die de schapen
hoedde en menigmaal da boeren nlt
bun woblogen deed stormen door te
roepen: „De wolf, de woifl" Telken
male was het loos alarm. Doch toen
de wolf werkelijk kwam en san schaap
verscheurde, kwam niemand op het
hulpgeschrei toeloopen, daar men
vreesde wederom voor dan mal te
worden gehouden. Zoo siju de men-
schen een weinig huiverig geworden
om al te spoedig geloof te hechten
aaa berichten, die de ratificatie van
het vredesverdrag aankondigen. Daar
ditmaal de tijding nit Ëerliia komt
en men er daar toch werkelijk geen
belang bij zon hebben de zaken op
timistischer voor te stellen dan het
geval is, zon het bericht wel eenz
waarheid kunnen bevatten.
Amerika.
De berichten over ae gezondheids
toestand van president Wilson spreken
elkaar tegen. Nu eens leest mon dat
Wilton spoedig weer aan het politieke
leren zal deelnemen, dan weer hoort
men dat een commissie hem een soort
examentje zal afnemen om te beoor-
deelen .of hij nog geschikt kan geacht
worden om de teugels van het bewind
ln handen te houden. Thans meldt
een Amerlkaansoh persbureau dat aan
den zouneksnt van het Witte Bals te
Washington een nieuw vertrek zal
worden gebonwd en tevens een lift
zal worden vervaardigd om den
president ln zjn rolstoel naar die
kamer te kannen vervoeren. Het is
wel waarschijnlijk, dat veel van deze
ziekon common.'qüs's afkomstig zjn
nlt republikein .aen bron. De tegen
standers van het vredesverdrag vinden
Wilton niet een toonbeeld van geette
ltjke helderheid en energie. Dit is
hno niot kwaljk te nemeu.
Inmiddels zijn da repnbllkeinsche
en democratische Sanatoien druk ba
zig om sot een vergelijk te komen.
Senator King iz gereed gekomen met
de redactie van 14 pnnten van voor-
bebond. HJ is voornemens deze
pnmen, waarvan een aantal van Se
nator Lodge zijn overgenomen, in te
dienen als oen poging om door een
vergelfjk te komen tot ratificatie. De
wjziging welke door Senator King
iB voorgesteld ten aanzien van puai
10 (de verplichting om de integriteit
van hat gebied van alle leden van
den bond te helpen waarborgen) heelt
ten doel duidelijk te maken, dat de
overviel haar eene zonderlinge, ba-
klemmende gewaarwording van angst.
ZU voelde, dat zij niet alleen was.
Z{ zat maar eenige meters van de
deur, maar de moed ontbrak haar om
op te staan en te vlnchten. Hare
knieën knikten, haar adem ging snel,
zj voelde bjna de akelige uitwerking
van die kleine vlekjes ronge op hare
van icbrik verbleekte wangen. Hare
oogen stonden wijd open en staarden
angstig naar eene opening ln de
gordijnen, die voor hei venster hingen.
Daar was iemand. Zij had een man
even zien to voorschjn komen en de
gordjnen wat meer dicht trekken.
Nn kon zjj de schadnw van zjjne hand
achter het gordijn aau den linker kant
zien. ZJ was niet in ztaat te doen,
alsof ze zich niet van zjne tegen
woordigheid waz bewust Een half
verstikte kreet kwam over hare lippan,
de gordijnen werden ter zjde ge
schoven en een man ztapte naai voren.
Zjj was niat in staat zich in haar
stoel te verroeren.
Gedurende dat geheele korte, maar
onmetelijke oogenblik, dat verwonde
ring hem deed zwjgen, zooali vreet
Ver. Staten niet begeeren, slah aan
de nakoming van hun verplichtingen
te onttrekken.
Stadsnieuws
W IJK VBRPLZGINS.
Da Wijkzuster dankt allen hzrteljjk,
dia haar zoo heerlijk verrasten met
groote en kleine git,en, waardoor het
mogelijk wat ln zoovele gezinnen
Kerstvreugde te brengen.
Ook de groote bezending St. Nieo-
laas van Dhr. v. O., de sinaasappels
van Dhr. M., en de mand speelgoed
van Mevrouw v. H. waren zeer wel
kom, evenaiz het mooie Kerstboompje
met toeDehooren van Mevrouw L.
Door bemiddeling van Mevrouw v. cl.
Have, ontving de wjkzucter evenals
vorige jaren oen bezending kleeren
vau de Nederlandsehe Naaiwerkver-
eeniglng.
Ook dit kwam ln dezen dnren tijd
zeer te pat.
ALG. WBTSNJIOH. Brlxkgzn.
Maandagavond hield prof. dr. J. Q.
F. Kohlbrngge van Utrecht voor de
veraeniglng voor Wetencch. Belangen
in de Sociëteit V. O. V. een lnterrei-
zante voordracht over „Primitieve
denkwijzen der natnnrvolken', die
zoo abzolnnt verzchillsnd van de onze
zjn wat dnideljk bijken kan nlt de
zienswijze die alles personifieert en
de tegenstelling van abstract en con
creet, psychisch en phytlseh materi
eel en Immaterieel nie kent. ZJ ne
men voor werkelijkheid wat bj ons
slechts poëzie li zooalt ln uitdruk
kingen alt de zon kast de aarde wat
wj symboliek nemen, dnldeljk wordt.
Bj) hen wordt waarde gehecht aan
dia handelingen welke oj oas nog
spreekwoordelijk bestaan.
Zoo bet afwasschen der zonden
door water. De menichsi|)ke ziel is
een immaterieel bezit bjj uitnemend
heid voor den nalunrmcnsch.
In z|jn droomen verlaat de ziel
tijdelijk den menieh terwjl zjj b|j net
afsterven een nitweg nit het lichaam
zoekt, waartoe soms bj den overle
dene wonden in hoofd of borst gei
sneden worden.
BJ ziekon tracht men soms het
afsterven te voorkomen door te trach
ten de ziel te beletten het lichaam te
verlaten waartoe alle openingen
mond, nens, ooren met was worden
dichtgemaakt, welke behandeling
veelal een verkeerd retnltaat heeft.
Ouder de natuurvolken vindt men
toovenaars die felteljk handelslieden
ln zielen zjja, welke zj soms laug in
steenen potten opgesloten honden en
tegen hoog losgeld teruggeven.
OpmerkeIJk is de angst voor schen
ding van het lichaam, waarvan het
direct gevolg zon zt)u dat hierdoor
ook de ziel geschonden zou worden.
Bjj de christelijke voorstelling van
helle kwalen ls men ook nog niet los
van materieele zielevoorstelllng, men
kan zich of zjja naasten verschillende
gewaardeerde hoedanigheden ver
haar, zat z(j daar lnsunga-token, als
een slap, hulpeloos voorwerp. Baar
moed en hare tegenwoordigheid van
geest hadden haar beide begeven. Z|j
kon niet spreken, of zich bewegen of
gillen.
„Annabel 1 God ln den hemel, het
is Annabel!"
Zj) sprak niet. Hare lippen openden
zich, maar er kwamen geene woorden.
„Wat heb je met jezelf uitgevoerdT"
fluisterde hj. „Je hebt je haar geveild
en je wenkbrauwen donkerder ge
maakt. Maar je bent Annabel. Ik zon
je altijd herkennen ln den hemel
of in de hel. Waar ia de andere?"
„Welke andere?"
Hare stem scheen nlt de verte te
komen. Hare lippen waren droog en
gebarsten. „De Annabel, die hier
woont, die eiken avond ln d: Unl
versal zingt? Ze wordt bj jou vroe-
geren naam genoemd. Haar haar en
stem en gelaat zijn, all dia van jon
waren. Wie lz zjj, vraag lk?"
„MJn zuster!" zeide Annabel bevend.
HJ sidderde hevig. H() scheen onder
eene hevige aandoening te verkeeren.
(Wordt vervolgd.)
