112
Dinsdag 23 September 1919.
1Ö6# jaargang.
ABONNEMENTi
Prjï per kwartaal, in Gooi f 1,25
buiten Goes f 1,40.
Afzonderlijke nommers cent.
VerschietMaandag-, Woensdag-
va Vrijdagavond.
GOESGHÉ
Uitgave Nasml. Venn. „Goescke Courant".
Directeur8. W. ran Barneveld.
ADVERTENTIËN
vza 1—5 regels 15 cent, elke
l ogol moer 15 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten I10 regels f 1,50
Tydeiyke toeslag 20
Bewijsnummers 5 cent,
AdverttBtlën worden aangenomen
tot 12 sur •ecrtRiddaga.
Zij, die zich mat I Octsbar op
ons blad abonneeren, ontvangen
do tot dien datum verschijnende
nummers gratis.
De vorming
van een nieuwe weermacht
Terwijl de minister van oorlog zich
een reorganisatie van het leger voor
stelt zooals in ons vorig nummer is
beschreven, is kolonel J. C. van den
Belt een voorstander van het vormen
eener geheel nieuwe weermacht. Vol
gens een bericht in „het Handelsblad"
zal daarover van zijn hand een brochure
verschijuen bij „de Avondpost" te
's Gravenhage.
Zijn grondbeginsel moet ziju al het
bestaande overboord le gooien beroeps
officieren en onderofficieren, kazernes,
hospitalen enz.
Wel wil hij de beste en frissche
krachten uit het bestaande leger bij
den wederopbouw gebruiken, maar
vooral wenscht hij een onafhankelijk
burger Min. v. Oorlog, die het nieuwe
stelsel uitvoer!
„Grondige wijziging van het wezen
der zaak is noodig, schrijft hij, reke
ning houdende met ons volkseigen, de
toestanden, de bodemgesteldheid enz.
en met hetgeen ook elders geschiedt
op dit gebied, om belangstelling bij
het volk te kunnen wekken voor zijn
weerwezen. Waarbij krachtig gestreefd
moet worden naar bezuiniging."
Het stelsel-v. d. Belt is gebaseerd
op plaatselijke recruteeriug, opleiding,
oefening, organisalie en mobilisatie,
vervanging waar eenigszins mogelijk
van beroeps- door verlofspersoneel en
vérgaande vereenvoudiging van bet
geheeie bedrijf.
Bij de opleiding dient uitsluitend
de eisch te gelden bruikbaar op het
gevechtsveld. Bij de opleiding tot aan
voerder geven karaktereigenschappen
den doorslag voor de aanstellingde
gelegenheid tot opleiding voor „be
gaafden" moet ruim gesteld en finan
cieel mogelijk worden gemaaktonge-
schikten, wie ook, worden uitgesloten
het doel moet zijn een zoo groot
mogelijk aantal geschikte jonge com
pagnies-commandanten te vormen.
l)e soldatenopleiding moet plaats
vinden op 17, 18 en 19-jarigen leeftijd
-alle Zaterdagmiddagen en één avond
in de week aan de militaire opleiding
dient vooraf te gaan verplicht school
onderwijs lot den 15-jarigen leeftijd.
Na de opleiding tot weerbaar man,
belmurt ieder Nederlander achtereen
volgens, gedurende negen-jaar, tot het
veldleger, de reserve en de étappen-
troepen. Aau oefeningen op grooie
schaal neemt hij deel bij liet veldleger
om de drie jaar, gedurende 22, 15 en
acht dagen en bij de reserve éénmaal
gedurende acht dagen, als maximum.
Vooral de opleiding in kazernes is
een doorn in zijn oog. Naar ziju meening
is dat verblijf uitt alleen onncodig, ja
ongewenscht, hij zou het beslist willen
vermijden met het oog op negatieve
invloeden, die er onvermijdelijk aan
verbonden zijn. Hij meent, dat, welke
waarde men ook hecht aan de voor- en
nadeelen van het verblijf in de kazerne,
niet te ontkennen valt, dat de nadeelen
zeer belangrijk zijn, vooral op moreel
gebied. En waar nu voorts de finaneieele
en economische toestand van het oogen-
blik en in de naaste toekomst, het
gewichtigste en het moeilijkst op te
lossen vraagstuk zal zijn, waarbij het
afschaffen der kazerneopleiding een
uiterst belangrijke, vooral finaneieele
factor is, daar blijft geen andere weg,
wil men het beginsel „allen en alles
weerbaar" kunnen doorvoeren.
Over de positie, die de verlofsoffi
cieren zullen innemen schrijft hij
„Geen enkele reden is er, dal ook
wij niet zouden kunnen beschikken
over een korps verlofsaanvoerders
ebenbiirtig aan dat der legers, die den
grooten oorlog voerden ook dus voor
de hoogere rangen bij alle wapens en
bij den generalen staf. Meer ruimte
voor den ontwikkelden of te ont
wikkelen karaktervollen verlofs
aanvoerder; niet genoeg kunnen we
er hebben. En de besten hieruit
trachte men te vinden, om hun leven
te wijden aan de leiding van onze
weermacht te land en te water, de
toekomstige beroepsofficier dus."
Naast geleidelijke opheffing der du
re opleidingsscholen voor het beroeps-
personeel, wil schr. o. a. nog bezui
nigingen verkrijgen door vervanging
van de cavalerie door wielrijderskorj -
sen en van paarden! ractie door motor-
tractie, waar mogelijk door het
krachtzoeken in onze talrijke „IJzer-
terreinen" in plaats van in de z.g.
duurzaam ingerichte stellingen het
opheffen van talrijke functiën, die,
voor zooverre nog noodig, overgaan
op de commandanten van de mititaire
districten.
De plannen, die kolonel Van den
Belt ontvouwt, zullen zeker aanhangers
vindeu. Wanneer ooit, dan is het nu de
tijd om een totale hervorming onzer
weermacht te doen plaats vinden.
Er is nn gelegenheid om zich de
lessen ton nutte te maken, uit de
oorlogsondervinding der laatste jaren
getrokken.
De waarde van al, wat in den langen
tijd van vrede aau verouderde begrippen
iu onaantastbare heilige huisjes was
verzameld, is nu gebleken.
Het is in dezen oorlog duidelijk ge
worden, dat geeu jarenlange opleiding
en africhting noodig ziju om strijdvaar
dige manschappen en aanvoerders te
kweekeu.
De geest ia het leger moet frisch
worden gehouden. Hoe verslappend, een
te lang onder de wapenen blijven, kan
werken is in deze jaren duidelijk ge
worden.
Het Nederlandsche volk, dat zoo
weinig militairistisch is aangelegd, moet
het gevoel hebben, dat van hen voor
dat doel niet meer wordt gevergd dan
noodig is, dat geen militaire maniakken
den boventoon voeren in ons leger,
maar dat het streven is om met den
minst mogelijken last en rompslomp te
zamen de verdediging van het land op
zich te nemen.
buitenland,
Dichterlijke vrijheid.
Esc dichter !s rjjaa altijd een bjj-
aondrr mcasob. Dy Is gowooniyk
Diet practisch, hfj mlit de cyalsehe
kalmte, welke sommige zaken moEechen
kenmerkt, h§ mist bet koel bereke
nende van dec beroepsspseulant. De
groote massa beschouwt een dichter
meestal als iemand, waarbij er van
da v(1f minstens één op de loop Is,
als een roert van goedmoedige idea
list, wiens heoldgsuosgens bestaan in
het kijken naar den blauwen hemel
en het wandelen in den maneschijn.
De dichter is voor han na verwant
san den verstrooiden professor, die,
toen zjjn vrouw hem ter gelegeak Bid van
de herdenking van hua huwelijksdag
een vaas met bloemen gaf, antwoord
de: .Dank je wel, lieveling, nu inoat
je mij eens waarschuwen waaneer we
jeu huwelijksdag berdenken.' Het
groote publiek heeft gedeeltelijk geigk.
Men noemt geen koe bont, of er is
een vlekje aan. En er zUn poëten,
die slch daden veroorloven, dlo b{j
nuchtere beschouwing eaSlgizine on
verstandig en abnormaal Uikon.
d'Annunslo zal echter ougetwBfeld
zUn tocht naar Fiume a's de meest
gewone zaak ter wereld beschouwen,
als iets dat gebeuren moest, noodza-
keljjkerwfjzn, omdat de tjjet er ri)p
voor wat. Van de geweldige geest
drift, dis hem bezielt, gesuig; de
proclamatie van de voorloopige regea-
ring te Fiume,die thans door de Ita-
liaansche bladen wordt gepubliceerd.
Als een gloeiende lavastroom rellen
de woorden voort, onder zich bedel
vend alle tegenwerpingen, die hat
gezond verstand in zou willen bren
gen tegen des dichters onbekookte
operatie. In de proclamatie komen
tinnen voor als: .Broeders van Italië 1
De geest heeft de onderdrukking, do
beleedtglog en de duisternis orerwon-
nen. De Italianen hebben de schrij
nende kreet gehoord: en ze zjjn te
Fiume als haardvuren van zielen, als
degens van willen. De broeders van
Flume ajjn geen schapen, die te koop
a(ju, noch oen voorwerp van gekwau
■el. De wereld heeft tegenwoordig
niets zuivers meer dan dis Italiaansche
hartstocht, dan die Italiaansche wil,
zoo sterk als brons. Italië of de dood.
Hebt vertrouwen 1 Bidt tot den God
van Italië 1' Is het niet fraai, Kliekt
de geest vac Blnaldo Rlualdl&i U niet
uit deze woorden tegen Die over
wonnen duisternis wijst waariebgnigk
op de opheffing der gasrantsoeneering
in Italië. En dan die haardvuren van
zielen 1 Daar is een Jaarsma haard
natuurlijk slechts kinderspel bij. Hes
brons van den Italiaanichen wil ls
meermalen gebleken van een beden-
kelQk gehalte z(n, en de Italiaansche
zuiverheid wordt eerst na het ijverig
gebruik van imectenpoeier verkregen.
En lec slotte die God van Italië 1
Straks kragen we ook nog eea Bel
glscheu suoexionistlseben God. De
heinet beware er ons voor! Mair wel
ls deze proclamatie geschikt cm het
bloed der Italianen op het kookpunt
te brengen, um do hoofden dar broeders
op hol te doen slaan.
Ondernmohen zit d'AoBucïlo nog
sleede in Flume, dat door de Entente
troepen 1< verlaten. Geseraal Badogilo
die er blijkbaar weinig voor voelde
zijn eigen huif te wogen, zond een
een officier naar Fiume met de bood
schap, dat alle ongehoorzame soldaten
als o„ergeloopen tot den vjjsnü worden
beschouwd. Van welker- vjjand hier
sprake is, vertelde hfj er Diet by.
d'Aucuazio, die zich sterk voelt, daar
de Iuilaanscho oorlogschepen la de
haven van Fiume zich niets aanirekkoa
ven de bevelen der regeerlng en de
iljae der avonturiers hebben gekozen,
en omdat hy nog den steun van eer.
viiegercorps heeft gekregen, heeft op
beleefde wijze aau s-ya .vriend"
Bacogllo doen weten, dat LJ Uk had
aan zijn baodrchap en dat hy en zijn
soldaten de stad tot dcc laatstee
ademtocht zullen verdedigen. Nu het
gebleken is, dat de daad van d'An-
n actio meer instemming by zijn
iasdgenooten heeft gevonden, dan de
regeerlag verwachtte, heeft deze
bekend gemsakt dat de Italiaansche
vredesdeltgailc onder leidiog van
Tittoni er nooit aan gedacht heeft
Fiume op te geven. Wanneer man dat
soms meende, hoeft man het totaal var
keerd begrepen. Die meegaandheid
van Italië tegenover de eischen van
Wilson was louter imitatie.
Met dat al is het nog niet geheel
duldeiyk waarom d'Annnnzlo op deze
w(jzo ls opgetreden Immers de opper
ste Raad dar Entente heeft tie scnve-
reloltelt van Italië over Flume erkend
en slechte het bestuur van de haver a
aan den volkerenbond toevertrouwd.
Inmiddels is mee ln Fiume begonnen
do Joego Slaven te vervolgen. Zfl
worden gedwongen Italiaansche strik
jes te dragen.
Het F.ainedcoldoEt begint werkeiyk
op een revue te Kel$ken. Oir-
kcmlieb doet ook aan een verklaring
van d'Annnnzlo aan een correspondent
van een Itallascsch blad, dat het hem
speet, dat by niet den tyd gehad had
om ds militaire eer te bewezen aan
de geallieerde contingenten die Fiume
verlaten hebben, maar dat M! hier
over nog een proclamatie zal uitgeven.
Do blokkade der Italiaansche legee-
ring reapet overigens niet het ge
wenschte resultaat te hebben. Uit de
omliggende streek wordt Flume nog
steeds van het noodige voorzien er,
bovendien xjju er ia dn stad voorraden.
a'An&unzlo «al het dus nog wal een
tfjdje uit kunnen zingen. De dichter
ls thans bezig «ya troepen te orgnci
sect en. De Glorsalc d'Italla verneemt
dat van alle kanten partijgangers
komen opzetten. d'Annunzio 1? echter
erg kieskeurig en zon alleen diegenen
aannemen, die bereid z(a te sterven
voor de goede zaak. Zou dan de ver-
sterking vaa de wapenitiletsndslinle
door regeeringstroepen geen resultaat
hebben opgeleverd Zouden deze
troepen ook al onbetrouwbaar syn
gebleken Het ziet er dan met de
discipline in het prachtige Italiaansche
leger niet erg florissant uit.
Bulgarije.
Bulgarye is afgewerkt. Het heeft de
definitieve vredesvoorwaarden mae
naar huis gekregen en 25 dagen ba'
denk'.yd. Clemeiieeau hield zijn be
kende rede van tien woorden. Het
hoofd der Bulgaarsche delegatie hield
een rede, waarin h{j z'jn land verde
digde eu beloofde voortaan braaf te
zullen wezen. Toen sei Ci&mancefU
.De zitting la geëindigd*. En in twin
tig minuten stonden allen weer op
straat. Het geut hoe langer hoe vlug'
gar. De belangstelling van het publiek
begint te verflauwen. Het Fraasche
publiek stelt eu eenmaal alleen maar
belang in dia causae célébres waar een
vrouw ln het spel is.
Wat hat verdrag betreft, Thracië
wordt van BalgarSe gescheiden. Echter
kiygt Bulgarye een uitgang naar de
Egtïichs zee. Da Volkerenbond zal
toezien, dat dia uitgang werkeljk
open blgft. De grens met Roemenië
wordt teruggebracht tot die van den
vrede van Boekarest in 1913. De
schuld van Bulgarye aan Daitsehland
Is vervallen verklaard.
Het is gemakkeigfc mooi weer spelen
van een andnrmaes geld.
Nieuwe onthullingen.
Volgons een telegram ln de N. R. Ct.
zal de Dultseh OostenrOksohe regeerlng
eerstdaags een roodboek (onsympa
thieke bloederige kleur) over de voor
geschiedenis van den oorlog publi-
ceeren, dat een geweldige opschud
ding cal teweegbrengen. Graaf Ber-
chtold, do miaister van bniteulsadichs
zaken, heeft in Juni 1914 zjja eigen
keizer en tevens BsrIJa misleid en
beef! den oorlog ontketend.
Er aal wal wat van waar wezen
Maar wat dost het er toe? Da schuld
van het Europseecbe bloedbad draagt
riet een onkel periooh. Dczs oorlog
werd veroorzaakt door de vermolmde
toestanden in onze maatschappij Door
collectief egoïsme, door collectieven
waaasln. De groot», oorlog was oeo
oBwadcr, dst mosst lotbreke-s, waar
de internationale atmosfeer zooieer
met eleetrlellslt was belades.
S t a ti s li i e u w s.
Huldeblijk Van dsh Boot.
Zatet dagmiddag had la de groote
zaal dor sociëteit V. O. V. de over
handiging plaats van hst huldeblgk
der burgery aan den heer D D. van
Bont. Etc talrijke schare belang
stellenden was de-ze plechtigheid
tegenwoordig. Toec de heer Van den
Bout en syj kinderen ds zral binnen
trad, verhieven alls aanwezigen zich
vac hun zetels ac klonk een spontaan
en warm applaus. Op het podium, dat
met vlsggodosk was versierd en
waaraan de groene palmar, son pret
tigeu aanblik gaven, hadden bohalve
da he*r Van dsn Bout au zijn kinderen,
plaats genomen da burgemeester van
Goes, de heer G. A. Hajenius, eu de
huldiglngscemmhslc. Namens deze
commissie werd de heer Van den
Bout toegesproken door den heer
8. H. Bonthuls, welke zeide dat de
ingoxatanen van Goes hebben gemeend
oen stoffelijk bljjk van waaideering
te moeten geven aan dan heer Van
dan Bout voor bet vele dat deze voor
do stad heelt gedaan. Ds aangename
taak, die de commissie had te ver
vullen, teekent de geest, welke er
heersehte onder de bevolking van
Goes. Op welke wjze werd het plan
netje tot huldiging gevormd? Dat
ging aldus in zgn werk. Een van
da leden der commissie las op esn
Zondagmorgen ln zijn krantje, dat de
burgemeester van een kleine plaats
wsz gehuldigd voor wat hjj ln den
moeiiyken dlstrihntictyd voor zyn
gemoeeta had gedaan, Dat lid dacht
toen Wol, dan ligt hot voor do hand
dat wy hier den heer Van den Bout
huldigen. Die ls niet eens burge
meester, maar die beeft toch zooveel
gedaan voor de stsd (applaus). Het
Idee was niet nieuw. Het bleek dat
anderen met dezelfde gedrchten rond
liepen. Ia korten tQd was dn com
missie gevormd en waren de clrcclairei
rondgezonden. Toen kwamen de bij
drages van alle kanten binnen. Ds
een gaf veel, de ander weinig, naar
gelang hg had. Van een arme weduwe
kwam een bydrage van 5 cent. ZJ
schroef er bp Ik sou graag even vesl
guldens sturen als centen, maar lk heb
ze hlet. Dit is slechts Ben klein voor
bssld. De heer Van den Bout kan
er echter de overtuiging uit patten
dat de dankbaarheid van de bevolking
recht uit de harten voortkomt. Toen
heeft de commissie achter den rug
van den heer Van den Bout gekonkeld
eu diens kinderen geraadpleegd. Ea
zoo heett de commissie haar taak tot
een goed einde kunnen brengen.
Hierna verzooht.de heer Bonthuis den
burgemeester, als vertegenwoordiger
van de burgery, over te willen gaan
tot de o verhandlgln g ven het hu! debiy k.
De heer Hajeclus hield hierna de
volgende rede:
Gaarne voldoende aan hot mg ge
dane verzoek, geloof ik geen onrecht
te doen aan het comité, dst zich op
aanstichting van enkelen uit de bur-
gerg heeft gevormd om u een gepasts
hulde te breDgsn, indien ik zeg, dat
het comité door ago handeling de
gedachten weergeeft van vrf wel alle
ingezetenen sq het is mgnerzgds meer
dan eens gewone plichtpleging, wan
neer lk verklaar, dat het m(j bijzonder
aangenaam ls, om hier de gevoelens
onzsr Goescha burgarg jegens u met
een enkel woord te vertolken.
GO, mynheer Van den Bout, gy
neemt- sinds jaren iu de stad onzer
Inwoning in het openbaar leven een
byzondere plaats la en dan denk ik
daxrby vooral aan uw wethouderschap,
welke fucoiie u, als lk tnjj niet be
drieg, nu juist 15 jaar hebt bekleed.
En nu weet ik wal, dat u zelf, dat
niet zulk een bijzonderheid vindt,
doch het is een niet te loochenen feit,
dat de wyze, waarop u dit ambt heeft
waargenomen en nog vervult, steeds
de algemeene aandacht heeft getroki
ken.
Wanneer wQ n hier zoo gaarne voor
wiilen danken, dan ls dat geen por-
soonsvergoding, want lk weet maar
al te goed, hoe gg in uw eenvoud
daarvan afkeerig zoudt »yn, maarwQ
hebben er behoefte aan In a te hul
digen, den man, dis nooit vroeg hoe
veel aar heb ik v&nd -,ag nn al gewerkt,
maar die zich steeds van 's morgens
vrosg tot 'i avonds laat, hceft'gegevcn
san datgene, wat hg eenvoudig zün
plicht acht te moeien volbrengen en
dan op een wgze, waarvan gy, mijn
heer Van den Bont, alleen het geheim
schijnt te bezitten. Steeds waart gg
dezelfde opgeruimde evenwichtige
pereoonigkleld, onder welks moeiigko
omstESdigheden ook, en zoo over
stelpend drnk kon het niet zijn, of ge
wist nog sltyd caa kwinkslag te
plaatsen ea sndwgg moed in te spre
ken. Ik, die het 'voorrecht heb, reeds
zooveel jaren mes u ta mogen samen
werken, en zooveel viibr.dsohap van
u heb ondervonden, ik heb veel van
u geleerd en ik weet misschien meer
dan een ander, hoevsel goeds door
owe bemlddsliug is tot stand gekomen,
en hoe talloos veel mensoban door u
z£n voortgeholpen, wanneer zij in
droeve omstandigheden verkeerden,
zander dat zQ zelve konden bevroeden
van welke zgde die hnlp tot hen kwam.
Wg weten het, en bobben het ge
voeld, hoe gg, ca veel hulielyk leed
en droevig verlies ln etgen kring,
weder zoo moedig de zchervan van
nw stnkgebroken levensgeluk hebt
tazmgevoGgd en gg u zelf weder hebt
aangegord tot hef voortzetten van nw
levenstaak. En weer al dat gene wat
gy dsedt in velerlei funetles on in de
moeilijke tyden die achter ons liggen,
hebt gedaan, toen gg bovendien door
mjEe ziekte, n ook het waarnemen
van het burgemeesters ambt zag opge
dragen, daarvoor ls de ganiche bar
gerg n hoogst arkenteiyk en is het
my een eervolle taak n namens da
Gossche in gesel enen n hier dit ge
schenk aan te bieden, met het veel
zegt end onderschrift:
.Dirk Daniël van den Bont, Wet-
bonder van Goes, aangeboden door
de ingezetenen dier stad nlt erkente
lijkheid voor de wijze, waarop hy in
moeilijks tgden het bargemseiterschap
gerulmcn tyd waarnam", wat steeds
ook nwe kinderen in later jaren, zal
herinneren aan bun braven vader,
dia werkte zoolang hst dag was en
dia aan allen steeds een zoo schoon
voorbeeld gaf van ernstige plichtsbe
trachting.
Mgnheer Van den Bont moge gg
nog vele jaren gespaard worden voor
nwe kinderen en de gemoepte Goes
eau de kracht worden greehonken nog
langen tyd uw werk te doen, dat u
en ons zoo lief is geworden.
Ik heb gezegd.
Intuischsn was hst scherm wegga-
nomen en werd voor aller oogen zicht-
baar het fraaie tegeltableau en het
albnm, welke geen der inwoners van
onze stad meer onbekend zullen z8n.
Vervolgens sprak de heer Van den
Bout een woord van dank tot de aan
wezigen zoowel als tot de afwezigen.
De heer Van den Bout verklaarde,
dat het hem meermalen had bedroefd
niet de gave van hot woord te be
zitten, maar nooit voelde hg het gemis
zoo bijzonder sterk als op dit oogen-
blik. Hg was diep getroffen, zoowel
door het huldsbiyk als door da ge
sproken woorden en zou zoo gaarne
vertolken ds gevoelens, die hem thans
beheerichen. Deze dag zal voor spr.
onvergeteiyk biyven en hetgeen daar
staat en daar ligt, zal hem steeds
herinneren aan wat achter hem ligt.
Deze huldiging is iets zeldzaams, omdat
bet lets is dat zoo zelden voorkomt.
Ten zeerste was da heer Van den
Bont er van overtuigd dat de woorden,
die tot hem zyn gesproken, oprecht
syn gemeend. Spr. bracht een woord
van warmen dank aan den burge
meester, aan de commissie en aau
alle aan- en afwezigen voor de deel
name, iu zoo ruime en tali-gke mate
aau dit hnldebiyk.
Evenwel wilde spreker ter doge
aanstippen de groote, krachtige hulp
welke hg steeds ondervond van het
hsele gemeentoigka personeel in al
zyn vertakkingen. Maar ook da bur
gery hoeft getoond steeds mede te
willen werken en ook aan da pers
bracht spr. hulde. Allen hebben mede
gewerkt om in die moeliykc tgden,
toen do belangen van consument en
prodneent zoo scherp tegenover elkaar
ito&dsu, hst geheel in goede banen
te honden. Zoo heeft spr. zyn taak
kannen vervallen, misschien niet
steeds tot aller genoegen, maar op een
wyze die «en billijks crttlek kan
doorstaan. Hy heeft steeds den steun
ontvangen van diegenen, waarvan hj
die zoo gaarne had.
Nadat de heer Van den Bont een
telegram van gelukwonsch van den
heer I D. Fransen van de Putte, die
door nltstedlgheld verhinderd was de
plechtigheid by te wonen, had voor
gelezen, dankte hy nogmaals allen
recht harteiyk.
De heer Bonthnis dankte de aan
wezigen voer hun persoonlijks b«-