112 Dinsdag 23 September 1919. 1Ö6# jaargang. ABONNEMENTi Prjï per kwartaal, in Gooi f 1,25 buiten Goes f 1,40. Afzonderlijke nommers cent. VerschietMaandag-, Woensdag- va Vrijdagavond. GOESGHÉ Uitgave Nasml. Venn. „Goescke Courant". Directeur8. W. ran Barneveld. ADVERTENTIËN vza 1—5 regels 15 cent, elke l ogol moer 15 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten I10 regels f 1,50 Tydeiyke toeslag 20 Bewijsnummers 5 cent, AdverttBtlën worden aangenomen tot 12 sur •ecrtRiddaga. Zij, die zich mat I Octsbar op ons blad abonneeren, ontvangen do tot dien datum verschijnende nummers gratis. De vorming van een nieuwe weermacht Terwijl de minister van oorlog zich een reorganisatie van het leger voor stelt zooals in ons vorig nummer is beschreven, is kolonel J. C. van den Belt een voorstander van het vormen eener geheel nieuwe weermacht. Vol gens een bericht in „het Handelsblad" zal daarover van zijn hand een brochure verschijuen bij „de Avondpost" te 's Gravenhage. Zijn grondbeginsel moet ziju al het bestaande overboord le gooien beroeps officieren en onderofficieren, kazernes, hospitalen enz. Wel wil hij de beste en frissche krachten uit het bestaande leger bij den wederopbouw gebruiken, maar vooral wenscht hij een onafhankelijk burger Min. v. Oorlog, die het nieuwe stelsel uitvoer! „Grondige wijziging van het wezen der zaak is noodig, schrijft hij, reke ning houdende met ons volkseigen, de toestanden, de bodemgesteldheid enz. en met hetgeen ook elders geschiedt op dit gebied, om belangstelling bij het volk te kunnen wekken voor zijn weerwezen. Waarbij krachtig gestreefd moet worden naar bezuiniging." Het stelsel-v. d. Belt is gebaseerd op plaatselijke recruteeriug, opleiding, oefening, organisalie en mobilisatie, vervanging waar eenigszins mogelijk van beroeps- door verlofspersoneel en vérgaande vereenvoudiging van bet geheeie bedrijf. Bij de opleiding dient uitsluitend de eisch te gelden bruikbaar op het gevechtsveld. Bij de opleiding tot aan voerder geven karaktereigenschappen den doorslag voor de aanstellingde gelegenheid tot opleiding voor „be gaafden" moet ruim gesteld en finan cieel mogelijk worden gemaaktonge- schikten, wie ook, worden uitgesloten het doel moet zijn een zoo groot mogelijk aantal geschikte jonge com pagnies-commandanten te vormen. l)e soldatenopleiding moet plaats vinden op 17, 18 en 19-jarigen leeftijd -alle Zaterdagmiddagen en één avond in de week aan de militaire opleiding dient vooraf te gaan verplicht school onderwijs lot den 15-jarigen leeftijd. Na de opleiding tot weerbaar man, belmurt ieder Nederlander achtereen volgens, gedurende negen-jaar, tot het veldleger, de reserve en de étappen- troepen. Aau oefeningen op grooie schaal neemt hij deel bij liet veldleger om de drie jaar, gedurende 22, 15 en acht dagen en bij de reserve éénmaal gedurende acht dagen, als maximum. Vooral de opleiding in kazernes is een doorn in zijn oog. Naar ziju meening is dat verblijf uitt alleen onncodig, ja ongewenscht, hij zou het beslist willen vermijden met het oog op negatieve invloeden, die er onvermijdelijk aan verbonden zijn. Hij meent, dat, welke waarde men ook hecht aan de voor- en nadeelen van het verblijf in de kazerne, niet te ontkennen valt, dat de nadeelen zeer belangrijk zijn, vooral op moreel gebied. En waar nu voorts de finaneieele en economische toestand van het oogen- blik en in de naaste toekomst, het gewichtigste en het moeilijkst op te lossen vraagstuk zal zijn, waarbij het afschaffen der kazerneopleiding een uiterst belangrijke, vooral finaneieele factor is, daar blijft geen andere weg, wil men het beginsel „allen en alles weerbaar" kunnen doorvoeren. Over de positie, die de verlofsoffi cieren zullen innemen schrijft hij „Geen enkele reden is er, dal ook wij niet zouden kunnen beschikken over een korps verlofsaanvoerders ebenbiirtig aan dat der legers, die den grooten oorlog voerden ook dus voor de hoogere rangen bij alle wapens en bij den generalen staf. Meer ruimte voor den ontwikkelden of te ont wikkelen karaktervollen verlofs aanvoerder; niet genoeg kunnen we er hebben. En de besten hieruit trachte men te vinden, om hun leven te wijden aan de leiding van onze weermacht te land en te water, de toekomstige beroepsofficier dus." Naast geleidelijke opheffing der du re opleidingsscholen voor het beroeps- personeel, wil schr. o. a. nog bezui nigingen verkrijgen door vervanging van de cavalerie door wielrijderskorj - sen en van paarden! ractie door motor- tractie, waar mogelijk door het krachtzoeken in onze talrijke „IJzer- terreinen" in plaats van in de z.g. duurzaam ingerichte stellingen het opheffen van talrijke functiën, die, voor zooverre nog noodig, overgaan op de commandanten van de mititaire districten. De plannen, die kolonel Van den Belt ontvouwt, zullen zeker aanhangers vindeu. Wanneer ooit, dan is het nu de tijd om een totale hervorming onzer weermacht te doen plaats vinden. Er is nn gelegenheid om zich de lessen ton nutte te maken, uit de oorlogsondervinding der laatste jaren getrokken. De waarde van al, wat in den langen tijd van vrede aau verouderde begrippen iu onaantastbare heilige huisjes was verzameld, is nu gebleken. Het is in dezen oorlog duidelijk ge worden, dat geeu jarenlange opleiding en africhting noodig ziju om strijdvaar dige manschappen en aanvoerders te kweekeu. De geest ia het leger moet frisch worden gehouden. Hoe verslappend, een te lang onder de wapenen blijven, kan werken is in deze jaren duidelijk ge worden. Het Nederlandsche volk, dat zoo weinig militairistisch is aangelegd, moet het gevoel hebben, dat van hen voor dat doel niet meer wordt gevergd dan noodig is, dat geen militaire maniakken den boventoon voeren in ons leger, maar dat het streven is om met den minst mogelijken last en rompslomp te zamen de verdediging van het land op zich te nemen. buitenland, Dichterlijke vrijheid. Esc dichter !s rjjaa altijd een bjj- aondrr mcasob. Dy Is gowooniyk Diet practisch, hfj mlit de cyalsehe kalmte, welke sommige zaken moEechen kenmerkt, h§ mist bet koel bereke nende van dec beroepsspseulant. De groote massa beschouwt een dichter meestal als iemand, waarbij er van da v(1f minstens één op de loop Is, als een roert van goedmoedige idea list, wiens heoldgsuosgens bestaan in het kijken naar den blauwen hemel en het wandelen in den maneschijn. De dichter is voor han na verwant san den verstrooiden professor, die, toen zjjn vrouw hem ter gelegeak Bid van de herdenking van hua huwelijksdag een vaas met bloemen gaf, antwoord de: .Dank je wel, lieveling, nu inoat je mij eens waarschuwen waaneer we jeu huwelijksdag berdenken.' Het groote publiek heeft gedeeltelijk geigk. Men noemt geen koe bont, of er is een vlekje aan. En er zUn poëten, die slch daden veroorloven, dlo b{j nuchtere beschouwing eaSlgizine on verstandig en abnormaal Uikon. d'Annunslo zal echter ougetwBfeld zUn tocht naar Fiume a's de meest gewone zaak ter wereld beschouwen, als iets dat gebeuren moest, noodza- keljjkerwfjzn, omdat de tjjet er ri)p voor wat. Van de geweldige geest drift, dis hem bezielt, gesuig; de proclamatie van de voorloopige regea- ring te Fiume,die thans door de Ita- liaansche bladen wordt gepubliceerd. Als een gloeiende lavastroom rellen de woorden voort, onder zich bedel vend alle tegenwerpingen, die hat gezond verstand in zou willen bren gen tegen des dichters onbekookte operatie. In de proclamatie komen tinnen voor als: .Broeders van Italië 1 De geest heeft de onderdrukking, do beleedtglog en de duisternis orerwon- nen. De Italianen hebben de schrij nende kreet gehoord: en ze zjjn te Fiume als haardvuren van zielen, als degens van willen. De broeders van Flume ajjn geen schapen, die te koop a(ju, noch oen voorwerp van gekwau ■el. De wereld heeft tegenwoordig niets zuivers meer dan dis Italiaansche hartstocht, dan die Italiaansche wil, zoo sterk als brons. Italië of de dood. Hebt vertrouwen 1 Bidt tot den God van Italië 1' Is het niet fraai, Kliekt de geest vac Blnaldo Rlualdl&i U niet uit deze woorden tegen Die over wonnen duisternis wijst waariebgnigk op de opheffing der gasrantsoeneering in Italië. En dan die haardvuren van zielen 1 Daar is een Jaarsma haard natuurlijk slechts kinderspel bij. Hes brons van den Italiaanichen wil ls meermalen gebleken van een beden- kelQk gehalte z(n, en de Italiaansche zuiverheid wordt eerst na het ijverig gebruik van imectenpoeier verkregen. En lec slotte die God van Italië 1 Straks kragen we ook nog eea Bel glscheu suoexionistlseben God. De heinet beware er ons voor! Mair wel ls deze proclamatie geschikt cm het bloed der Italianen op het kookpunt te brengen, um do hoofden dar broeders op hol te doen slaan. Ondernmohen zit d'AoBucïlo nog sleede in Flume, dat door de Entente troepen 1< verlaten. Geseraal Badogilo die er blijkbaar weinig voor voelde zijn eigen huif te wogen, zond een een officier naar Fiume met de bood schap, dat alle ongehoorzame soldaten als o„ergeloopen tot den vjjsnü worden beschouwd. Van welker- vjjand hier sprake is, vertelde hfj er Diet by. d'Aucuazio, die zich sterk voelt, daar de Iuilaanscho oorlogschepen la de haven van Fiume zich niets aanirekkoa ven de bevelen der regeerlng en de iljae der avonturiers hebben gekozen, en omdat hy nog den steun van eer. viiegercorps heeft gekregen, heeft op beleefde wijze aau s-ya .vriend" Bacogllo doen weten, dat LJ Uk had aan zijn baodrchap en dat hy en zijn soldaten de stad tot dcc laatstee ademtocht zullen verdedigen. Nu het gebleken is, dat de daad van d'An- n actio meer instemming by zijn iasdgenooten heeft gevonden, dan de regeerlag verwachtte, heeft deze bekend gemsakt dat de Italiaansche vredesdeltgailc onder leidiog van Tittoni er nooit aan gedacht heeft Fiume op te geven. Wanneer man dat soms meende, hoeft man het totaal var keerd begrepen. Die meegaandheid van Italië tegenover de eischen van Wilson was louter imitatie. Met dat al is het nog niet geheel duldeiyk waarom d'Annnnzlo op deze w(jzo ls opgetreden Immers de opper ste Raad dar Entente heeft tie scnve- reloltelt van Italië over Flume erkend en slechte het bestuur van de haver a aan den volkerenbond toevertrouwd. Inmiddels is mee ln Fiume begonnen do Joego Slaven te vervolgen. Zfl worden gedwongen Italiaansche strik jes te dragen. Het F.ainedcoldoEt begint werkeiyk op een revue te Kel$ken. Oir- kcmlieb doet ook aan een verklaring van d'Annnnzlo aan een correspondent van een Itallascsch blad, dat het hem speet, dat by niet den tyd gehad had om ds militaire eer te bewezen aan de geallieerde contingenten die Fiume verlaten hebben, maar dat M! hier over nog een proclamatie zal uitgeven. Do blokkade der Italiaansche legee- ring reapet overigens niet het ge wenschte resultaat te hebben. Uit de omliggende streek wordt Flume nog steeds van het noodige voorzien er, bovendien xjju er ia dn stad voorraden. a'An&unzlo «al het dus nog wal een tfjdje uit kunnen zingen. De dichter ls thans bezig «ya troepen te orgnci sect en. De Glorsalc d'Italla verneemt dat van alle kanten partijgangers komen opzetten. d'Annunzio 1? echter erg kieskeurig en zon alleen diegenen aannemen, die bereid z(a te sterven voor de goede zaak. Zou dan de ver- sterking vaa de wapenitiletsndslinle door regeeringstroepen geen resultaat hebben opgeleverd Zouden deze troepen ook al onbetrouwbaar syn gebleken Het ziet er dan met de discipline in het prachtige Italiaansche leger niet erg florissant uit. Bulgarije. Bulgarye is afgewerkt. Het heeft de definitieve vredesvoorwaarden mae naar huis gekregen en 25 dagen ba' denk'.yd. Clemeiieeau hield zijn be kende rede van tien woorden. Het hoofd der Bulgaarsche delegatie hield een rede, waarin h{j z'jn land verde digde eu beloofde voortaan braaf te zullen wezen. Toen sei Ci&mancefU .De zitting la geëindigd*. En in twin tig minuten stonden allen weer op straat. Het geut hoe langer hoe vlug' gar. De belangstelling van het publiek begint te verflauwen. Het Fraasche publiek stelt eu eenmaal alleen maar belang in dia causae célébres waar een vrouw ln het spel is. Wat hat verdrag betreft, Thracië wordt van BalgarSe gescheiden. Echter kiygt Bulgarye een uitgang naar de Egtïichs zee. Da Volkerenbond zal toezien, dat dia uitgang werkeljk open blgft. De grens met Roemenië wordt teruggebracht tot die van den vrede van Boekarest in 1913. De schuld van Bulgarye aan Daitsehland Is vervallen verklaard. Het is gemakkeigfc mooi weer spelen van een andnrmaes geld. Nieuwe onthullingen. Volgons een telegram ln de N. R. Ct. zal de Dultseh OostenrOksohe regeerlng eerstdaags een roodboek (onsympa thieke bloederige kleur) over de voor geschiedenis van den oorlog publi- ceeren, dat een geweldige opschud ding cal teweegbrengen. Graaf Ber- chtold, do miaister van bniteulsadichs zaken, heeft in Juni 1914 zjja eigen keizer en tevens BsrIJa misleid en beef! den oorlog ontketend. Er aal wal wat van waar wezen Maar wat dost het er toe? Da schuld van het Europseecbe bloedbad draagt riet een onkel periooh. Dczs oorlog werd veroorzaakt door de vermolmde toestanden in onze maatschappij Door collectief egoïsme, door collectieven waaasln. De groot», oorlog was oeo oBwadcr, dst mosst lotbreke-s, waar de internationale atmosfeer zooieer met eleetrlellslt was belades. S t a ti s li i e u w s. Huldeblijk Van dsh Boot. Zatet dagmiddag had la de groote zaal dor sociëteit V. O. V. de over handiging plaats van hst huldeblgk der burgery aan den heer D D. van Bont. Etc talrijke schare belang stellenden was de-ze plechtigheid tegenwoordig. Toec de heer Van den Bout en syj kinderen ds zral binnen trad, verhieven alls aanwezigen zich vac hun zetels ac klonk een spontaan en warm applaus. Op het podium, dat met vlsggodosk was versierd en waaraan de groene palmar, son pret tigeu aanblik gaven, hadden bohalve da he*r Van dsn Bout au zijn kinderen, plaats genomen da burgemeester van Goes, de heer G. A. Hajenius, eu de huldiglngscemmhslc. Namens deze commissie werd de heer Van den Bout toegesproken door den heer 8. H. Bonthuls, welke zeide dat de ingoxatanen van Goes hebben gemeend oen stoffelijk bljjk van waaideering te moeten geven aan dan heer Van dan Bout voor bet vele dat deze voor do stad heelt gedaan. Ds aangename taak, die de commissie had te ver vullen, teekent de geest, welke er heersehte onder de bevolking van Goes. Op welke wjze werd het plan netje tot huldiging gevormd? Dat ging aldus in zgn werk. Een van da leden der commissie las op esn Zondagmorgen ln zijn krantje, dat de burgemeester van een kleine plaats wsz gehuldigd voor wat hjj ln den moeiiyken dlstrihntictyd voor zyn gemoeeta had gedaan, Dat lid dacht toen Wol, dan ligt hot voor do hand dat wy hier den heer Van den Bout huldigen. Die ls niet eens burge meester, maar die beeft toch zooveel gedaan voor de stsd (applaus). Het Idee was niet nieuw. Het bleek dat anderen met dezelfde gedrchten rond liepen. Ia korten tQd was dn com missie gevormd en waren de clrcclairei rondgezonden. Toen kwamen de bij drages van alle kanten binnen. Ds een gaf veel, de ander weinig, naar gelang hg had. Van een arme weduwe kwam een bydrage van 5 cent. ZJ schroef er bp Ik sou graag even vesl guldens sturen als centen, maar lk heb ze hlet. Dit is slechts Ben klein voor bssld. De heer Van den Bout kan er echter de overtuiging uit patten dat de dankbaarheid van de bevolking recht uit de harten voortkomt. Toen heeft de commissie achter den rug van den heer Van den Bout gekonkeld eu diens kinderen geraadpleegd. Ea zoo heett de commissie haar taak tot een goed einde kunnen brengen. Hierna verzooht.de heer Bonthuis den burgemeester, als vertegenwoordiger van de burgery, over te willen gaan tot de o verhandlgln g ven het hu! debiy k. De heer Hajeclus hield hierna de volgende rede: Gaarne voldoende aan hot mg ge dane verzoek, geloof ik geen onrecht te doen aan het comité, dst zich op aanstichting van enkelen uit de bur- gerg heeft gevormd om u een gepasts hulde te breDgsn, indien ik zeg, dat het comité door ago handeling de gedachten weergeeft van vrf wel alle ingezetenen sq het is mgnerzgds meer dan eens gewone plichtpleging, wan neer lk verklaar, dat het m(j bijzonder aangenaam ls, om hier de gevoelens onzsr Goescha burgarg jegens u met een enkel woord te vertolken. GO, mynheer Van den Bout, gy neemt- sinds jaren iu de stad onzer Inwoning in het openbaar leven een byzondere plaats la en dan denk ik daxrby vooral aan uw wethouderschap, welke fucoiie u, als lk tnjj niet be drieg, nu juist 15 jaar hebt bekleed. En nu weet ik wal, dat u zelf, dat niet zulk een bijzonderheid vindt, doch het is een niet te loochenen feit, dat de wyze, waarop u dit ambt heeft waargenomen en nog vervult, steeds de algemeene aandacht heeft getroki ken. Wanneer wQ n hier zoo gaarne voor wiilen danken, dan ls dat geen por- soonsvergoding, want lk weet maar al te goed, hoe gg in uw eenvoud daarvan afkeerig zoudt »yn, maarwQ hebben er behoefte aan In a te hul digen, den man, dis nooit vroeg hoe veel aar heb ik v&nd -,ag nn al gewerkt, maar die zich steeds van 's morgens vrosg tot 'i avonds laat, hceft'gegevcn san datgene, wat hg eenvoudig zün plicht acht te moeien volbrengen en dan op een wgze, waarvan gy, mijn heer Van den Bont, alleen het geheim schijnt te bezitten. Steeds waart gg dezelfde opgeruimde evenwichtige pereoonigkleld, onder welks moeiigko omstESdigheden ook, en zoo over stelpend drnk kon het niet zijn, of ge wist nog sltyd caa kwinkslag te plaatsen ea sndwgg moed in te spre ken. Ik, die het 'voorrecht heb, reeds zooveel jaren mes u ta mogen samen werken, en zooveel viibr.dsohap van u heb ondervonden, ik heb veel van u geleerd en ik weet misschien meer dan een ander, hoevsel goeds door owe bemlddsliug is tot stand gekomen, en hoe talloos veel mensoban door u z£n voortgeholpen, wanneer zij in droeve omstandigheden verkeerden, zander dat zQ zelve konden bevroeden van welke zgde die hnlp tot hen kwam. Wg weten het, en bobben het ge voeld, hoe gg, ca veel hulielyk leed en droevig verlies ln etgen kring, weder zoo moedig de zchervan van nw stnkgebroken levensgeluk hebt tazmgevoGgd en gg u zelf weder hebt aangegord tot hef voortzetten van nw levenstaak. En weer al dat gene wat gy dsedt in velerlei funetles on in de moeilijke tyden die achter ons liggen, hebt gedaan, toen gg bovendien door mjEe ziekte, n ook het waarnemen van het burgemeesters ambt zag opge dragen, daarvoor ls de ganiche bar gerg n hoogst arkenteiyk en is het my een eervolle taak n namens da Gossche in gesel enen n hier dit ge schenk aan te bieden, met het veel zegt end onderschrift: .Dirk Daniël van den Bont, Wet- bonder van Goes, aangeboden door de ingezetenen dier stad nlt erkente lijkheid voor de wijze, waarop hy in moeilijks tgden het bargemseiterschap gerulmcn tyd waarnam", wat steeds ook nwe kinderen in later jaren, zal herinneren aan bun braven vader, dia werkte zoolang hst dag was en dia aan allen steeds een zoo schoon voorbeeld gaf van ernstige plichtsbe trachting. Mgnheer Van den Bont moge gg nog vele jaren gespaard worden voor nwe kinderen en de gemoepte Goes eau de kracht worden greehonken nog langen tyd uw werk te doen, dat u en ons zoo lief is geworden. Ik heb gezegd. Intuischsn was hst scherm wegga- nomen en werd voor aller oogen zicht- baar het fraaie tegeltableau en het albnm, welke geen der inwoners van onze stad meer onbekend zullen z8n. Vervolgens sprak de heer Van den Bout een woord van dank tot de aan wezigen zoowel als tot de afwezigen. De heer Van den Bout verklaarde, dat het hem meermalen had bedroefd niet de gave van hot woord te be zitten, maar nooit voelde hg het gemis zoo bijzonder sterk als op dit oogen- blik. Hg was diep getroffen, zoowel door het huldsbiyk als door da ge sproken woorden en zou zoo gaarne vertolken ds gevoelens, die hem thans beheerichen. Deze dag zal voor spr. onvergeteiyk biyven en hetgeen daar staat en daar ligt, zal hem steeds herinneren aan wat achter hem ligt. Deze huldiging is iets zeldzaams, omdat bet lets is dat zoo zelden voorkomt. Ten zeerste was da heer Van den Bont er van overtuigd dat de woorden, die tot hem zyn gesproken, oprecht syn gemeend. Spr. bracht een woord van warmen dank aan den burge meester, aan de commissie en aau alle aan- en afwezigen voor de deel name, iu zoo ruime en tali-gke mate aau dit hnldebiyk. Evenwel wilde spreker ter doge aanstippen de groote, krachtige hulp welke hg steeds ondervond van het hsele gemeentoigka personeel in al zyn vertakkingen. Maar ook da bur gery hoeft getoond steeds mede te willen werken en ook aan da pers bracht spr. hulde. Allen hebben mede gewerkt om in die moeliykc tgden, toen do belangen van consument en prodneent zoo scherp tegenover elkaar ito&dsu, hst geheel in goede banen te honden. Zoo heeft spr. zyn taak kannen vervallen, misschien niet steeds tot aller genoegen, maar op een wyze die «en billijks crttlek kan doorstaan. Hy heeft steeds den steun ontvangen van diegenen, waarvan hj die zoo gaarne had. Nadat de heer Van den Bont een telegram van gelukwonsch van den heer I D. Fransen van de Putte, die door nltstedlgheld verhinderd was de plechtigheid by te wonen, had voor gelezen, dankte hy nogmaals allen recht harteiyk. De heer Bonthnis dankte de aan wezigen voer hun persoonlijks b«-

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1919 | | pagina 1