N\ 108,
Zaterdag 13 September 1019,
106" jaargang.
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
Het nieuwe
belastingvoorstel.
FEUILLETON.
Anna de Avonturierster
ABONNEMENT
Pry» per kwartaal, in Goes f 1,25
bniteri Geo» f 1,40,
Afsondos l(jfco nommore 5 coot.
Vereohgnt: Maandag-, Woensdag
en VrïdaeaTond.
goesc
Uitgave Naaml. Venn, „Qoesehe Courant".
courant
DirecteurW. ran Bsrneveid.
ADVERTENTIËN
ran 1—5 regel» 75 cost, elk*
regel meer 15 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 1—10 regel» 11,50
Tijdelijke tooilag 20
Bewtjcnnmmer» 5 cent,
Advertentiën worden aangenomen
tot 12 uur «oorntiddaio*.
Zij, die zich met I October op
ons blad abonneeren, ontvangen
de tot dien datum verschijnende
nummers gratis.
Het wetsvoorstel op de vermogens-
aanwas, dat dezer dagen door den minis
ter is ingediend, verwekt een storm van
protesten.
Nu is een belastingwet voor degenen,
die er in worden getroffen, nooit een
blijde boodschap. Juichkreten waren dan
ook niet te verwachten, maar de tegen
stand is hier zoo buitengewoon groot,
dat men zich afvraagt, of in dit geval
het advies wel is gevolgd van een
Kamerlid bij de behandeling der wet
op de Naaml. Venn. n.l. „Dat het de
kunst is om de gans te plukken met
het minste gekwek".
Dit beeld moge geen hoog gevoel
van rechtvaardigheid in zich bergen, het
bevat voor een minister van financiën
toch veel wijsheid. Men moet de men-
schen nu eenmaal nemen zooals ze zijn,
en daar deze vorm van plukkerij nog
minder dan alle andere in den smaak
schijnt te vallen, kan het zijn, dat de
minister bij de behandeling in de Kamer,
hiermede rekening houdend, voor een
minder rumoer verwekkende wijze van
ontveering zou zijn te vinden.
Wij bedoelen daarmee nog niet, dat
Z.Exc. de intrekking van het heele
voorstel zal goedkeuren, maar eenige
verzachting zou ook veel uitwerken
om de verontruste ganzenwereld tot
rust te brengen.
Het wetsvoorslel, zooals het daar
ligt, moge bij velen wrevel verwekken,
het heeft in zijn opzet toch logische
en billijke motieven. liet verzet daar
tegen openbaart zich dan ook hoofd
zakelijk in artikelen, die uitgaan van
particuliere gevallen, waarbij de Schrij
vers zelf de dupe van deze wet zouden
worden. Nu is er geen belastingwet
denkbaar, waarbij dat niet zou voor
komen, en bij de behandeling dezer
wet zullen de tegenstanders dan ook
meer principieele overwegingen moeten
kunnen laten gelden.
Onder de motiveering der tegen
standers komt dikwijls voor, hoe on
billijk hier de handel en nijverheid
worden getroffen, terwijl het oude
bezit gespaard wordt.
Nu is het waar, dat de in den handel
verdiende kapitalen reeds door de oor
logswinstbelasting zijn getroffen en zij
met deze vermogensaanwasbelasting mee
ongeveer 50 pCt. hunner winst zouden
offeren. Zij vergeten echter, dat juist
door deze nieuwe belasting ook de
kapitalen, die bij de oorlogswinst niet
waren geradkt, nu worden getroffen.
Het billijke daarvan ligt voorde hand.
Wanneer er een deel van bet bezit
moet worden geofferd, dan komen daar
voor toch in de eerste plaats zij in
aanmerking, die door den loop der
31
DOOR
E. FHILIPS—Oppsnhbim.
„ChovöEey was due haar vriend,
denk je. he?" vroeg hS-
„Daar was gaoo twijfel aan, denk
ik," antwoordde Maddoes vluchtig.
„Hij won het van den een of anderen
Australiër. Ztf maakte veol opgang
op hare wQse, ziet ge. Enne vreemde
jonge dame met oen zedig uiterlijk,
een prachtig teint en een eigenaar*
digen styi. Wil je een partijtje met
my spelen?"
Ennison schudde het hoofd.
„Ik kan niet blijven, dank je,"
antwoorde hQ. .Ik zie je waarichQn-
lük van avond?"
Hij slenterde weg.
„Ik laat mfl hangen, als ik het
geloof," prevelde hg driftig in zich
selt.
Maar de eerstvolgende dagen ver-,
meed hij Oheveney als de pest.
Denzelfden avond ontmoette h{j
Meddoes en Drummond tezamen, de
laatste was voor eene week mot ver
lof van het Gezantschap over.
„Boe toevallig," merkte Meddoes
omstandigheden en vaak zonder eenig
gewild risico, de waarde van hun bezit
hebben zien stijgen.
Daarnaast staan zij, die zonder daar
aan eenige schuld te hebben, in bezit
zijn achteruit gegaan of wat hetzelfde
zegt, die zijn gelijk gebleven.
Bij een heffing in eens, waarvoor wij
veel voelen, zouden beide groepen
van bezitters over dezelfde kam worden
geschoren. Men zou dan eenvoudig
vragen, vat men beeft en niet hoe
men er aankomt.
De bezitter van een vermogen, dat
in de oorlogsjaren is gelijk gebleven,
zal zich in zijn levenswijze aanmerkelijk
moeten bekrimpen. Degeen, wiens bezit
is aangewassen, kan zich in dezelfde
of in ruimer levensomstandigheden
bewegen. Een gelijke heffing over beide
vormen van bezit lijkt ons niet billijk.
Yoor den eerste zijn bet zorgvolle
tijden. De weelde went gemakkelijk
aan, maar moeilijk af. Een nieuwe
aderlating zou hem voor moeilijke pro
blemen stellenvoor den tweede zou
een kleine aderlating misschien gunstig
werken en zijn uit te groote bloedrijk-
dom voortspruitende overbruisende
levensvreugde eenigszins temperen en
minder hinderlijk maken.
Wanneer we tot deze conclusie komen,
dan denkeu we daarbij alleen aan de
belasting op vermogensaanwas, gedu
rende het afgeloopen tijdperk.
Het voorstel, om ook in de toekomst
deze belasting, hoewel in minder sterken
vorm, te heffen, lacht ons in haar alge
meenheid minder toe. Alleen de abnor
male vermogensaanwas der laatste jaren
kan o.i. tot een dergelijken maatregel
leiden.
Wanneer de min. van financiën door
den tegenstand, die dit ontwerp onder-
vindtjalsnog voor een voorstel tot heffing
ineens ware te vinden, dan zou de wet op
de vermogensaanwasbelasting daaraan
kunnen worden toegevoegd om de
onbillijkheden in de eerste eenigszins
te ni^elleeren
De ontstemming over dit wetsvoorstel
heeft bij velen misschien den tegenzin
in de heffing ineens doen verminderen.
Er komt bij, dat de reden der onte
vredenheid niet zoozeer ligt in bet feit,
dat men moet betalen, als wel daarin,
dat teveel kapitaalkrachtigen zouden
vrijloopen.
De wetsontwerpen kunnen zich elk
afzonderlijk niet verheugen in onver-
deelden bijval, zou een combinatie van
beide kalmeerend en verzoenend kunnen
werken
Buitenland.
Reclame.
Hst vult, op dat er voor tiet vredes
verdrag alleen in Amerika meer recla
me wordt gemaakt dan in ails andere
landen ts samen. Dit heeft by velen
verwondering gewekt en toch is een
verklaring van dit vericbymel allen
eenvoudigst. Het is een bekend feit,
dat da Amerikanen buitengewone
zaken mansohen zgn. Wanneer een
nieuw artikel wordt ingevoerd, een
nieuwe affaire moet worden op touw
gezetWat doen zg Zij besteden
een reusachtige «om voor het maken
op, „wy praatten jniit over dat meisje
Pe)ll»«ier. Drummend vertelde mQ van
do manier, waarop da oude Porring'
hall het tegen hen alien in de club
opnam."
.Dat kliekt belangwekkend," zeido
Ennison. .Mag ik het hooren
„Er vait waarlUk niet veel te ver
tellen," antwoordde Drummond. .GS
weet wat een vsrsclirikfceiyk Inge
beelde kerel dia Fsrringhall i», en dat
hij zich altüd beweegt, alsof ledereen
op hem let? Wg wilden hem Parijs
laten zien, maar h ij wilds er niets
van weten. Hg praatte over zijne jaren,
zijne positie en zgne kiezers, en sloop
altgd weg naar zijn hotel, juist als de
pret zou beginnen. Nu dan, op zekeren
'avond zagen eenigen van on», dat
dachten - wg tenminste, hem in een
czlé met .Alclde* dineeran, het
scbjjnt, dat het werkeijjk haro zuster
was. Hij kwam den volgenden dag
in de club en natuurlijk vielen wij
hem aan. Bg Jupiter, hij heeft het
niet vriendelijk opgenomen, dat kan
ik u zeggen. Hij bewaarde zijne
deftigheid en zeide ons plechtig de
vriendschap op. Het echgnt, dat hg
een soort huisvriend van de Pelllssiers
was en hg was in gezelschap van de
zuster schilderes. Het grappige van het
geval is, dat hg nu met haar getrouwd
is, en mij geheel negeert."
.Ik neem aan," zeide Ennison, ,d*t
van reclame, een bepaalde post wordt
daarvoor uligotrokken tot een bedrag
waarover de Hollander verstomd zou
staan. Het publiek in het algemeen
en hot Amerlkaensche in het bijzonder
wil dat zoo. Hat wil reclame, hot
beschouwt dat als een goed recht als
een soort van cgnc, waarmede de
welwillendheid van de koopkrachtiger
tegecover het nieuwe artikel moet
worden betaald. Het publiek wil vort
wend sn bedorven worden, wil werdsn
aangelokt, wil worden verblind door
een schitterende racisms. Wilsc-n heeft
getoond ds psyche van zgn volk
nauwkeurig te kennen. Hg ls den boer
op gegaan en roert do grooto trom
voor hot product, „vredec rerdrag dat
,er in' moet worden gobracht. Als
een politieke Gocadorus soreekt Ug
agn toehoorders toe oa somt de voor
treffelijke eigenschappen van zgnwaar
op. Het li uiterst grappig eens te
luisteren naar wat de president ver
telt en zfjn woorden te toetsen aan den
steen der waarheid.
Zoo zeide Wilson te Sioux Falls o.s.
dat fe(j uit Europa een verdrag mee
bracht, waardoor Duitsohlacd Is
ontwapend en waarbij »!'e andere
wereldmogendhsdsn beloven, nooit
morr ten oorlog te zullen gaan. Het
■eerste deel vau dit gezegde 1» ongo-
twgfeld waar. Maar het laatste deel?
Laat het volkeronbondsverdrag de
mogalgkhoid vaa een oorlog aiot open
En kan een belofte zooals Wilson die
hier noemt au serieus genomen wor
den? Het zoude ook werkelgk al te
nsïf zyn. Men legt zjjn tegenstanders
een vredo op, die vrjjwal mot ver
vernietiging gelgk staat en zou dan
zeggenEn nu allemaal plechtig
zworen, dat we nooit weer oorlog'
zullen voeren Neen, wanneer mon
deu oorlog wil doan verdwijnen, moet
men de legers Inkrimpen en nog
beter afschaffen, behoudens oen ge
deslts dat politiedienst binnen de
grensen van het eigen land zou
moeten verrichten. Men moet do
measchhnid het mes uit de hand
nemen, zoo niet, dan zal man elkander
blijven verwonden.
Ta Ohama liet Wilson zijn licht
zchijnon over de Sj art toon g-awe«tle,
die daardoor in een Hebt ros« sehBn«»l
werd gehuld. Engeland en Frankrijk,
zoo zeide da president, hebben zlob,
bj een verdrag, vóórdat de Paryscire
conferentie bijeenkwam, gesloten,
verplleht, dat Japan zou verkrijgen,
wat het thans by het vredeaverdrag
heeft gekregen Die beloite kunnen
Engeland en Frankrijk niet terug
nemen. Evenwel heeft Japan aan
Wilson beloften gedaan, waardoor
hetgeen Japan zal verwerven, eigen
lijk niet veel meer om het IQ f heeft.
Zooals men ziet, hangen de redevoe
ringen van den president aan elkaar
als droog zand en hoort men voort
durend het woord .belofte*. Men zon
den indruk krijgen, dat het tuosohec
Amerika en Japan koek en el was.
In werkelijkheid ls dit in het geheel
niet het geval. Een Japanner gebruikt
nu eenmaal niet zooveel woorden als
Wilson. Maar achter de soheeve spiaet-
oogen werkt en broeit het. Te St. Paul
heeft Wlison beweerd, dat de Ver.
Statea het eenige volk zgn, dat be
schikt over voldoende kapitaal om de
wsreld weer op de been te helpen
De Yankees zullen het welaangenaam
hebben gevonden dit ta vernemen en
deze prettige gemots Jstoestand zal het
vredesverdrag wellicht teu goede
komen. Wilson verzuimde evenwel te
de gelijkenis tnsichcn de beide zus<
ters opvallend groot is
.Ik heb de brave zuster nooit van
nabij gezien, daarom kan ik het niet
zeggen," antwoordde Drummond.
.Wel was ik een eindje van het café
af, en zij had een hoed en voile op,
maar ik kon gezworen hebben, dat
het ,Alolde' was."
.li Alclde' nog in I'-rfj» vroeg
Ennison.
.Denk dat niet," antwoordde Drum
mond. ,Ik hoorde onlangs, dat z(j
was ingepakt door een bedrieger, dlo
heol wat vertoon maakte In Parijs en
zich uitgaf voor Meysey HUI, den
grooten spoorwegkoning, in elk geval
zU is ooi ds een of andere reden
verdwenen."
.Misschien heeft Fsrringhall haar
afgekocht. Hij io juist een vent, om
slot gaarne eene schoonzuster een
los leven te zien leiden,"
.Ennison hier meende haar in
Londen te hebben gezien," merkte
Meddoes op.
Drummond knikte.
.Heel waarschijnlijk. De twee zus
tere hielden geloof ik heel veel van
elkaar. Misschien zal sir John de
andere onder zjjee vleugels nemen.
Wie doet er mee aan een robber
whist?"
Ennison beging zoovela vergis
singen, dat hg big was vroeg in den
zeggsn, dat dit verdrag de wereld
een aardig eindje van de been helpt.
Ook de Hongaarichejnlnlstor presi
dent Friodrlcb. is op tonrnee gegaan,
tenaldozyn standje te verdedigen, of,
zocnls de technische term luids, ton
einde zijn kiezers in te lichten over
z(jn politiek. Hg heeft betoogd, dat
men tot de christelijke beginselen
motst torugkeoren, dat er geen wille
keur van eenig ras, of van eeinlgon
godsdienst zou worden gedoogd, dat
bet politiek over wicht van Boedapest
moest ophouden en overgegaan moest
worden tot decentralisatie. Deze
woorden zijn voor de ooren van dia
menschen, welke de zegeningen van
het bolsjewisme, hebben ondergaan,
wat honing is voor den mond. Wan--^
neer Friedrich zegt, dat de invloed
van Boedapest dient te verminderen,
beduidt dit natuurlijk, dat do macht
der arbeiders geknot moet worden en
het platteland, landarbeiders endeboa-
reudan wat moer in do melktebrokken
zullen krijgen. Seeds heelt de minis
ter-president verkondigd, dat da her
vorming van den landeigendom op
democratischer) grondslag zei moeten
geschieden en met handhaving van
dan particulieren eigendom. Hierdoor
tracht Friedrich zich ta verzekeren
van den rtsm van het platteland sn
een tegenwicht to vormen tegen de
bos.-democratische en communistische
elementen, die niets willen weten van
dezen minister-president.
De onafkankelijken.
Da politieke party, ulo den
wgdschen naam van do onafbankaig-
ken draagt, (alsof er Iemand op de
wereid werkeijjk cnafhankeigk was)
heeft te Berlijn weer eons eau confe
rentlo gehouden. Nadat DlMmtnn had
medegedeeld, dat de party thans
715 500 leden telt, heeft Haase gespro
ken. Hg verweet de huidige regeering,
dat «U zich alleen staande heeft kan
nen houden door den staat van beleg
af te kondigen en sprak van een
terreur. Ook viel Hvase over hef
gezegde van Noike: .Wat bekommer
lk mij om wetsartikelen." Dit doet
eenigszins komiich aan. Immets de
onafhankeigken zgn toch laker wel
de laatstrn om eenige eerbied te
betoonen voor de wet. Haase ver
wachtte niet, dat het revolutionaire
leven in dv eerstkomende maanden
weer zal opbloeien. Het proletariaat
is te vermoeid. Wg s(jn het ia deie
niet met Haase eens. Juist toen he
proletariaat oververmoeid sn daardoor
geprikkeld was, waren oproeren aan
de orde van don dag. Thans r>u men
tot bedaren begint te komen, komt
de bezinning langzamerhand weer
terug. Hoe beter Hoover de voedsel-
toevoer regelt, de» te minder dreigt
het gevaar van nieuwe relletjes. Over
de vraag, of men op een oventneele
Ultnoodtging, aan de regeering zou
deelnemen, waren de meedingen ver
deeld. Het bigkt dat de onafhsnkeiy-
ken in Dultsehland al even ver zgn
ale sommige socialisten hier te lande.
Men voelde totaal niet» voor sa
menwerking met de fcurgeigke partyen.
Wat de parlementaire actie betreft
waren sommigen van mseslng dat
van parlementarisme en radensystesin
tegoigkertyd geen sprake kon sjh.
Haase evenwel vond, dat men de
parlementaire actie niet zoomaar over
boord moest werpen.
Want men most ervoor zorgen dat
de arbeiders niet in de war komeo.
En als er tastbare voordeden to
avond te kunnen weggaan. Hg liep
hst park door en zocht zUns zuster op.
„I« lady Lascallea thuis vroeg hg
deD knecht.
„Hare genade heeft thuis gedineerd,"
antwooi'dde do man, „Ik heb juist een
rgtulg voor haar beitold. Ik geloof,
dat hare genade naar Carey House
gaat, en van daar naar het bal van
den markies van Waterford,* voegde
hg er bjj, haastig eeu lijstje op do
tafel der vestibule raadplegend.
Eene lange, elegant gekleede vrouw,
door eene kamoatar gevolgd, kwam
de breedo trap af.
„Ben jy dat, Nigel vroeg zij, „Ik
hoop, dat jy ook naar Carey House
gaat.'
Hg schudde het hoofd en opende
de deur van een flauw-verlicht vertrek
gelijkvloers.
„Kom hier een oogcnblik binnen,
Blanche" zeide h®. Ik moet je spreken."
Zy stemde glimlachend toe. Hij was
hasr eenige broeder en zg zgne lieve
lingszuster.
Hg sloot de deur.
„Ik moet je eene vraag doen," zeide
hg. „Eene ernstige vraag."
Zg hield op met het toeknoopen
van haar handschoen en zag hem aan,
„Nu?"
„Gy en al de andaren klaagt altgd,
dat lk niet trouw. Veronderstel nu
eens, dat ik van plan was iemand te
behalen «gn„Dan moet do oogst
worden binnengenaald", zou Troelura
zeggen.
Boos!
Het vredesverdrag met Oostenryk
is onderteekend. Clemenceau heeft by
deze gelegenheid weer een nietszeg-'
gende toespraak gehouden. Hg begint
daarin een ware virtuositeit te krOgen.
Roemenië en Jougo Biavië schitter
den door afwezigheid en hebben het
vredesverdrag niet geteekend, Zg
cebye.cn booa te *gn. Ia het aandeel
in do winst niet meegevallen Dat ls,
natuurigk, des Pudeis Kern. Hoe nu
Is er nu weer oorlog tusschen
Oostenryk en de twee weigerachtlgen
Of misschien tuilchen de Entente en
de door haar teleurgestelde): Italië is
ook ontevreden. De entonte loopt niet
hard genoeg met geld en grondstoffen.
Do Adrlatlschs zee-kwestie zit dit
land ook nog dwars- Men knipoogt
ra d) in de richting van de ex-Can.ralen
en Rusland.
Binnenlaad.
Het duurtevraagetuk.
Do Staatscommissie, ingesteld tot
het houden van een onderzoek, inzake
de bestaande duurte van de voornaam
ste levensmiddelen, is door den minis
ter van landbouw geïnstalleerd met
eene rede, waarin de minister da taak
der commiiile nader omschreef. Zgne
Excellentie zeide by tal van beills-
stngen, die genomen moeten worden,
niet te kunnen of te mogen wachten
op het rsiultaat van de baraadslagln
gen der commissie.
W crkeloozenkaisen.
Ten aanzien van de bedragen der
ultkeericgen der werklozenkassen
wordt door het Nationaal Arbeldiecre-
tarlaat het volgende standpunt inge
nomen.
1. Premievrye werkloozenverzeke-
rlng.
2. In elk geval geen verhooging
van de bydragtn der leden.
3. Vnrhooglog van de ultkeerlng
tot minimum 80 pet. van het normale
weekloon,
4. Dour van de ultkeerlng ten
minste 90 dagen per kalenderjaar.
5. De hoogero kosten door hst ryk
te dragen.
Mr. Van Groentndael.
De Kath. kamerclub heeft aan mr.
Van Groensndael nog 14 dagen tyd
gegeven om zich te komen rechtvaar
digen.
De Typografenaclie.
Een vergadering van de atdeellng
Den Haag van den Alg. Typ. Bond
heeft verklaard dat de conclasie der
bemlddeiingscommlssle niet kan wor
den aanvaard.
Uitvoer.
Tydoiyk Is weer van kracht het
verbod van uitvoer van alle verdere
gedistilleerd.
De Kloetcommiesic.
De Kloetcommiisie deelt mede dat
zg ln Nederland roim f550000 heeft
ingezameld. Zg is voornemens spoedig
do Ineehry vingen te sluiten.
Van het bedrag zal niet alleen de
■chade der Inlandiche bevolking,
vergoed kunnen worden, maar zal
vermoedelyk neg een klein overichot
in het reservefonds, waaruit by oven
tneele latere rampen onmiddellyk de
eerste hulp zal kunnen worden ver
schaft, kannen worden gestort.
huwen, wel uit een goede familie,
maar die in sene eenigszins dnbbel-
slnnige positie verkeerds, over wier
vroeger leven onaangename geruchten
liepen. Zou jy mg en haar bgstaan
„Beste Nlgell riep zjj uit. „Meen je
dat in ernst
„Je west heel goed, dat ik met zulk
eene zaak nooit den ipot zou dry ven.
Bedenk echter, dat ik maar veronder
stellingen maak. Niets staat nog vast.
Het i» mogeiyk, zelf» waarichyniyk,
dat alles op niets uitloopt. Maar lk
zou gaarne weten, of gS mj] ln zulk
een geval wildet bjstaan?
zg stak hem haar hand toe.
„Je kunt op mfl rekenen, Nigel,"
zeide zy. „Zonder jou zou vader rnyn
huweiyk met Laicelles nooit hebben
toegestaan. Hg was maar een jongere
zoon, en je weet, wat eene moeite wg
hebben gehad. Ik sta je by door dik
en duo, Nigel."
Hg kuito haar en hielp haar in het
rgtulg. Toen ging hg terug naar zgne
kamer» en stak eene sigaar aan.
„Er moeten twee dingen gedaan
worden," zuchta hg zacht tot zich lelt.-
„Het eerste i«, te ontdekken, waarvoor
zy hier ie en waar zg woont. Het
tweede is lady Ferrlnghall ergens te
ontmoeten. Die jongens moeten gelijk
hebben," voegde hg er peinzend by,
„en toch er Is een of ander ge
heim." (Wordt vervolgd.)