N% 107,
Donderdag 11 September 1019,
106' jaargang.
Nederland en België.
FEUILLETON
Anna de Avonturierster
Blaas- ea Nierziekten
ABONNEMENTi
Prjs par kwartaal, in Goes f 1,25
hulton Gcee f 1,40.
Afzonderigke nommers cent.
VoriciifotMaandag-, Woensdag
en Vrfdagsvoed.
GÖESCHE
Uitgave Naaml. Venn. „Qoesche Courant".
COURANT
Directeurff. W. van Bnneveld.
ADVEBTENTIËN
van 1—B regels 75 cent, elke
regel mar 15 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekecd.
FamiUoborichisn 1—10 regels f 1,60
Tydeiyke toeslag 20 o/e.
Bewyinummsrs 5 cent.
Advertortlën worden aangenomen
tot 12 uur «oormiddage.
De vertrouwelijke Belgische nota.
Uit het antwoord dat onze minister
van buitcnlandsche zaken heeft gege
ven op de vragen van het Tweede
Kamerlid de heer Scheurer, betreffende
de vertrouwelijke nota aan de Belgische
agenten in Limburg, blijkt, dat door
middel van het Ned, gezantschap te
Brussel een verzoek om inlichtingen
aan de Belgische regeering is gericht.
De Belgische minister van buitenland-
sche zaken, Hij mans, heeft hierop het
oflicieele document aan het Ned. ge
zantschap doen toekomen, dit document
komt vrijwel overeen met hetgeen in
de Nederlandsche dagbladen is gepubli
ceerd. De datum is 20 Mei 1919, en
de Belgische minister meent, dat het
vaststellen van dien datum den onaan-
genamen indruk van het schrijven moet
wegnemen. (De Ned. bladen hadden
aanvankelijk het stuk gedateerd op 3
Juli. 4 Juni 1919 besloten de ge
allieerden, dat de herziening der ver
dragen van 1839 noch overdracht van
territoriale souvereiniteit, noch het ves
tigen van internationale servituten met
zich mocht meebrengen.
De Nederlandsche regeering heeft
hierop door den minister van buiten-
1 and sche zaken het. volgende antwoord
laten geven
„Harer Majesteits regeering heeft mij
opgedragen Uwer Excellentie den hoogst
pijnlijken indruk kenbaar te maken, bij
haar gewekt, toen zij kennis nam van
dat authentieke stuk, dat bewijst, dat
de Belgische regeering gemeend heeft
zich in Nederlandsch Limburg de orga
nisatie te mogen vergunnen van een
politieke propaganda, ten doel hebbende
die provincie van Nederland los te
maken en hare annexatie bij België
voor te bereiden. Gelet op de vriend
schap en de goede verstandhoudiog,
welke tusschen de beide landen heersch-
ten, had Harer Majesteit's regeering het
niet mogelijk geacht, dat de Belgische
regeering er zich toe zoude geleend
hebben, heimelijk een politiek doel na
te streven, dat uiteraard met die ge
voelens niet te vereenigen is.
De wijze, waarop uwe excellentie de
misnoegdheid opvat, welke in Nederland
is opgewekt door de openbaarmaking
van de voornaamste gedeelten van de
nota, toont overigens den afstand aan,
die er bestaat tusschen de denkbeelden,
door welke Uwe Excellentie blijkt te
worden geleid en de beginselen die
steeds Harer Majesteits regeering tot
richtsnoer hebben gediend.
Na te hebben doen uitkomen, dat
de authentieke nota de dagteekening
draagt van 20 Mei 1919 en niet die
van 3 Juli, haar toegeschreven in de
Nederlandsche dagbladen, heeft Uwe
Excellentie de meening geuit, dat het
vaststellen van dien datum voldoende
moet zijn om den onaangenamen in
druk, welken de publicatie had gewekt,
weg te nemen. Het is verre daarvan.
Waar de datum van 3 Juli een ver
zwarende omstandigueid zou geleverd
hebben, omdat hij de goede trouw van
de Belgische regeering op het oogenblik
30
DOOK
E. PHILIPS—Oppznhbim.
„Hst is oou bijzotdar fatsoenlijk
pension," golds zg. .Ik waet zeker,
dat mevrouw White het niet goed zon
vinden, als ik bezoek van hoeren ont
ving."
,Ik heb na toch eene aanwijzing,"
merkte hQ glimlachend op. ,Ik moet
het adresboek eenz naslaan."
„Ik wensch n geluk daarmee, 'ant
woordde z0. „Er x[ja heel wat White»
in Londen.
„Mag ik u in eene vigilante helpen
vroeg hQ, z(jn itok oplichtend.
„In 's hemeli naam," antwoordde zj
haastig. „Wilt gU mj ruïneeren? Ik
zal terug wandelen.
„Mag ik dan een eiudweegi mee
gaan?" smeekte hy.
„Al» gij hat de moeite waard vindt,"
antwoordde zij aarzelend.
Blikbaar vond hQ het do moeite
waard. Met moeite bedwong hij zUne
groote nieuwsgierigheid en sprak
alleen over algemeene onderwerpen,
xjja bezt doende haar bezig te honden.
Het gelukte hem zoo goed, dat z{j
bjnz in Montague straat waren, voor
Anna bleef ztaan.
zelf, waarop zij de resolutie van 4
Juni aanvaardde, in het geding zon
hebbeu gebracht, is liet inlusschen
duidelijk, dat niet in de eerste plaats
de dagteekening, doch de tekst van de
nota evenals de geest en de strijdmid
delen, die door dat document ontsluierd
werden, het Nederlandsche volk zoo
pijnlijk verrast hebbeu.
liet is om deze redenen, dat ik, het
voorgaande ter kennis Uwer Excellentie
brengende, van mijn regeering in op
dracht heb, tegen de bewuste nota een
formeel protest uit te brengen; in uaam
der verheveu beginselen, door welke de
betrekkingen tusschen de staten belioo-
ren te worden beheerscht en waarvan
de eerbied voor het recht en het we-
derzijdsch vertrouwen de grondslagen
behooren uit te maken."
Het antwoord van minister van
Karnebeek is gesteld op waardigen toon,
doch laat aan duidelijkheid niets te
wenschen over. Het gaat recht door
zee en steekt wat ruiterlijkheid en
rondborstigheid bei reft, weer gunstig af
bij het schrijven van den Belgischen
minister Ilijmans, die doorzijn houding
meermalen bewezen heeft het draaien
en konkelen te verkiezen boven het
rechtuit zijn meening te zeggen.
Hijmans weet natuurlijk heel goed
dat de -daluin van het stuk aan den
inhoud niets afdoet. Dat het feit dat
België in Limburg langs slinksche
geheime wegen propaganda voerde, voor
den Hollander zeer zwaar weegt. Hoe
licht wegen hiertegen de wijdloopige
dankbetuigingen der Belgen voor wat
wij tijdens den oorlog voor hen deden.
Met bet protest der regeering kunnen
wij ons geheel en al vereenigen. We
zijn de regeering dankbaar voor dit
royale antwoord, waardoor toch even
de puntjes op de i worden gezet.
Mogen wij nu ook nog verwachten,
dat een onderzoek zal worden ingesteld
naar de personen iu Limburg, die als
handlangers zijn opgetreden van de
Belgische regeering Het antwoord van
den minister van binnenlandsche zaken
geeft daarop geen antwoord. De heer
Scheurer richtte zijn vraag tot de
regeering en de minister van justitie
kan ons op dat punt dus tevreden
stellen.
Wij vertrouwen, dat de zaak hiermee
niet is afgedaan. Zijn degenen, die dit
vuile werkje moesten opknappen buiten
landers, dan kunnen zij als ,/onge-
wenschte vreemdelingen worden gequa-
lificeerd en over de grens werden gezet.
Zijn het echter Nederlanders, die zich
daartoe hebben geleend, dan zou een
aanklacht wegens landverraad tegen
hen moeten worden ingediend.
Deze propagandisten voor de afscheu
ring van een deel van ons land mogen
niet ongehinderd door kunnen gaan met
hun schandelijke praktijken. Zij moeten
gestraft en aan de kaak gesteld worden.
Buitenland.
Toen en wrede was.,,.,.
Gewoouigk wordt esn vrede met
gejuich begi'09t. Door de overwin
naars catunriyk. Maar vaak ook ge
voelen de overwonnenen een zekere
„Lieve hrmel!" riep zy nlt. „Ik heb
n bjan tot san mtjae dear gebracht.
Ga als 't n blieft terstond terng."
HS stak zijne hand gehoorzaam alt.
„Ik zal weggaan,* zelde hQ, „maar
Ik waarschuw n, dat ik n zal ont
dekken."
Voor een oogenblik was zfj ernstig.
„Wel," zelde zfj, „ik ga misschien
over eenige dagen daar weg, gjj zalt
dus waarsehgnljjk niet veel beter af
zyn."
HQ zag haar oplettend aan.
„Juffrouw Pellissier," zelde hy, „Ik
kan die verandering in u niet be
grijpen.Ieder woord, dat gij uit, brengt
mS ln verbazing. Ik heb een Idee, dat
g(j iu moeilijkheden verkeert. Wilt
gij het mg toaetaan kan lk u van
dienst zgn
Hg sprak bigkbaar ln ernst, Z(jn
toon was vriendelijk en sympathiek.
„G(J zgt heel goed," zelde zjj. „Ik
zal uw aanbod waarlijk niet vergeten.
Maar voor het oogenblik is er niets,
wat gij of wie dan ook voor my kunt
doen. Vaarwel."
Zg wilde zich van hem ontslaan en
hy begreep dat. Anna stak do straat
over, opende de deur van nummer 18
met een huissleutel en ging vrooiyk
neuriënd naar hare kamer. Zg was
heel opgeruimd, en eerst tosn zg haar
hoed had afgezet en de kwestie van
al of niet dlneeren overwoog, dacht
zg er aan, dat er weer een dag was
verademing dat er een einde is geko
men aan het tfidpeik van ellende,
det werd doorgemaakt. De begrippen
vrede en voorspoed, vjn nauw met
elkander verbonden. Men spreekt van
da zegeningen na den vrede. Ook een
verstegen volk kan s!eb er op verhen
gen cete iegonlngsn deelachtig te zul
len worden. Do Entente vrede echter is
als sen parasiet, die da levenskrachten
opslurpt van het lichaam, waaroF
zij zich neerzet. Het vredesverdrag
met Oostenigk is ln de nationale ver
gaderingen ontvangen met een igkrede
van den kanselier Kenner. Uit wat
deie zalds, blijkt dat de toestand in
het kort W als volgtDa vroegere
trctiehe Oastenryk-Hongssrsche dub
belmonarchie Is uiteengevallen in tal
Van kleino staatjes.
Een van dia staatje» is de republiek
Oostenryk, een republiek ven Duitsche
Alpenlanden. Dose staat tolt zes mil-
liosc inwonen. Da schuldenlast van
deze klslco netio bedreig; 50milliard.
Aansluiting bg het Duitsche ryk is
ten esuermale verboden. Banner zelde
dat het hem een smartoigke plicht
was dit iaatBto aan da vergadering
mede ie deeleD. Hg aside voorts, dat
hst nieuws Ooatenryk moet trachten
voorloopig alleen te staan. Do geheels
rode stond ln het teekea vsn: W8
kunnen niet anders, God helps or.s.
Evenwel ontbraken ds gebruikeigke
aanmoedigingen Biet. Kenner hoopte
dat door onderhandelingen met het
Volkoreavarboad da vereeniging met
het Duitsche moederland eenmaal ver-
wesenlyks z-1 kunnen worden en deed
vervolgens een beroep op do verga
dering, om het verleden af te sluiten
en een weg naar een nieuwe toekomst
in te siaan. Veel vertrouwen ln da
toskomst kon echter uit dosa woorden
niet opklinken. Langzamerhand zal
man slch woer herstellen vsn de
ziekte, dia da laatste jaren heeft ge
woed, zal men weer gaan opbouwen
wat de laatste jaren ineen stortte.
Maar hoevee! jaren zullen voorbg gaan
voordat Woenen weer is de stad van
voor dsa oorlog, een centrum van
kunst, letterkunde en wetenschappen,
voordat de menschen heen zijn 'ge
komen ever do n&werën, die de misère
en de ondervoeding met zich mede
brachten. Men zal de sporen ervan
nog in oenige volgende geslachten
kunnen aanwgsen.
Na Ranner kwamen verschillende
afgevaardigden mot hun bezwaren,
waarvan m.m van te voren wel wist,
dat ze op zy gezet moesten worden,om
dat de vrede gstnekend moest worden.
Do bskendo klachten werden weer
genitdat Wilson zijn beloften niet is
nagekomen, dat het toch niet ln den
haak is, des Duitschors het zelf bsstem-
mlngerecht niet toe te kennen, dat de
lasten die aan OoatenrSk «iiti opgelegd
to zwaar zyn, enz. enz. Ontssggeigke
blijken van instcmmlrg klonken in de
heele vergadering en van de publieke
tribunes, toen ern der afgevaardigden
van Tirol verklaarde namens nils
Tiraolsche afgevaardigden, dat zy hst
verdrag onaannemelijk achtten,wegens
de afscheiding van Zuid-Tirol en sieh
daarom van stemming zouden ont
houden. Er zgo maar twea mogeigk-
haden, zelde f>y, öf dat haat en wrok
uit het aangezicht dermensohen wor
een nitgewlicht, öf dat er een oproer
van du Duitsche siavon uitbreekt, op
dat waar worde gemaakt, dat alle
DuRtchers vryo mecschen zgn en dat
de Duitsche grond geen knechten kent.
voorbggegaan, en zij nog evenmin in
staat was den volgenden dag hare
rekening te betalen.
XIII.
Een Raadsel van Nigel Ennlion.
Nlgel Ennison ging naar zgne club.
Hg voelde, dat hy voor eon groet
raadsel stond.
Er konden toch, daeht hy, onmoge-
iyk twee meisjes zoo op elkaar ge-
ïyken. Bovendien bad «ij hare iden
titeit toegegeven. En toch, hg
dacht aan het souper, waar hy Anna-
bol Pellissier jhv.d onimoet, de ver
halen omtrent haar, zgne eigen fluis
terende, kortstondige hofmakery I Hg
was eon zelfvoldaan jong man, maar
zgna wangen werden heet bg de ge
dachte aan de dingen, welke hg toen
heel natnuriyk had gevonden tot haar
te zeggen, maar die, zooals hy be
greep, oogenbllkkelljk zouden zgn
kwallik genomen door het meisje, dat
hy juist had verlaten. Hy haalde zich
hare gelaatstrekken nog eens voor
den geest. Het waren dezelfde. Hg
kon er niet aan twijfelen. Dezelfde
bekoorigke, vlugge bewegingen, het
zelfde donkerbruine haar en dezelfde
blanke kleur. Hy betrapte zich zelf
op het denken aan alle psychologie,
die hg ooit had gelazen. Was dit het
resultaat van de een of andere vreemde
proef? Het was de persoon van
Annabel Felliisler de ziel van een
I ngezonden Mededeeling1.
ijiiliJco, moeilijke, gedurige en troe
bele Urlnelooïlng worden spoedig
genezen door d» SsmalpiHeu van Dr.
Robert. Pi-y» per flicon f120 Waar
niet ve-krjjgbaar, wordt na ontvangst
van f 1,35 een flacon franco toego
zonden -door Firma A M. BOOM,
Arnhemte Goes by fa. GEBR.
MULDER.
Dezo woorden geven den Indruk, dat
de Entente m&s hsar rfgeling betref
fende Zuid-Tirol al zeer ongelukkig
is geweest. Ook Oostenrijk Honsarge
hebben de geallieerden verbalkani-
seerd.
Renner bracht hierop de enthousiasts
gemoederen wes>r tot bedaren, door de
mededeeiing, dat het verdrag het
lsatste woord der Entente was, en er
alleen ja of nee op koe worden ge
antwoord. Deze kennisgeving werkte
ais een koud stortbad, want in ver
band met het voorgaande bedoelde
Renner natuuriyk dit: „Erkan alleen
maar „ja" op warden geantwoord."
Hetgeen dan ook geschiedde.
Onaangenaamheden.
De maaier, waarop da geallieerden
onderling Se zaken van Europa hebben
bedisseld, heeft reeds meermalen aan
leiding gegeven tot kleine or.asEge-
naamheden, welke g makkelijk hadden
kunnen worden voorkomen. Waarvoor
was hot b.v. noodlg een gedeelte van
het Dulisoho rijk te bezetten Het
wa3 toeh wol te begrypan dat de aan-
weligheid van de Ententetroepen
licbteiyk irriteerend op de bewonen
zen werken. Vooral warneer de
manschappen arrogant door de straten
kniereu. Eo welke overwinnaar dost
dat niet 1 Ta Euskircben hebben Duit-
schors een aanval gedaan op Briisehe
soldaten. Een soldaat werd daarbij
ernstig gekwetst. De stad is met
100,000 mk. beboet. De Fransche
aorgesnt, die indertijd te Berlijn werd
overhoop gsstoken, bracht een miljoen
op. Bg Malus heeft een Fransche
koloniaal een vrouw doodgeschoten,
die hy eerst had aangerand. Hoeveel
boete of de Daisueaers su vragen
vermeldt de geschiedenis niet.
Da Entente had aan Dultschland
twee nota's gezonden. Esn over de
terugroeping der Duitsche troepen uit
het Oostaeegebled on een over do
wgziging van da Duitsche grondwet,
zoodanig dat de kwestie van de aan
sluiting van Dulisch Oostenryk by
Dultechland niet meer ln de grondwet
zou zyn voorzien. Op de eerste nota
heeft Dulteehland geantwoord, dat de
ontruiming van het Ooitzeegsbisd,
waartoe beval is gegeven, niet vlot
door de ongehoorzaamheid der Duit
sche troepen. Tengevolge vaa de
beperkingen, die de geallieerden aan
do Duitsche regeering hebben opge-
Isgd, Is deze niet in staat om door
gebruik van militaire machtsmiddelen
gehoorzaamheid af. te dwingen, doch
blgit niets andsrs over dan een poging
te doen om de troepen door overreding
tof rede te brengen. Dulteehland
kaatst dus den bal terug naar do
Entente. Met beperkingen zal wel
bedoeld zyn, do vermindering dor
militaire strydmachton. Het echgat
er en wel, dat de schedel der Duitsche
soldaten ln het Oostzeegebied nogal
dik is, waardoor de overrodlngspot
sser verschillend soort wezen.
Hy bracht het overigs van don avond
door mot het zoeken naar een vriend,
dien hy eindsiyk vond ln do biljart
zaal van eene der kleinere clubs,
waartoe bg behoorde. Na ds gewone
lakoaieke begroeting, trok hy hom
op zyde.
„Fred", se'.dehy. „herinner jg je my
te hebben medegenomen naar een
diner ln de Ambassador", op een avond
in het laatst van September, om een
meisje te ontmoeten, dat daar zong?
Hamilton en Drummond en zgn clubje
waren by ons."
„Natnnrigk.'sntwoorddezgnvriend.
,La belle Alclde, nietwaar Annabel
Pellissier was haar eigeniyke naam.
Een drommels aardig meisje ook."
Ennison knikte.
„Ik dacht, dat lk haar vandaag tn
de stad zag," aside hy. „Weetjemis
schien ook, of zy verondersteld Wordt
hier te zgn
„Heel waarschgniyk inderdaad,"
anrwoordde kapitein Fred Meddoer,
eene sigaret aanstekend. „Ik heb ge
hoord, dat zy opgehouden heeft te
zingen in dia Fransehe inrichtingen
en een geheel nieuw leven is begonnen.
Hars zuster is met dien vent Ferrlng-
hall getrouwd."
Ennison nam een armstoel.
„Wat een flink meisjel" prevelde
hy. „Zij moet wel karakter hebben.
Het zgn ook geene halve maatregelen.
gingen niet op spoedig sneers zouden
kunnen bogen. Misschien ook zyn ds
pogingen niet zeer ocergisk.
Op de tweede cota heeft Duitsch-
land geantwoord, dat er in de nieuwe
Duitseha grondwet es,r< artikel voor
komt dat automatisch do artikelen
welke in strijd zja met het vredes
verdrag, halten werking stolt. Om
welken reden de Daitechers absoluut
niet de noodsakcigkheld van esn
grondwetswijziging knnr.ea inzien en
aan de Entente beleefd verzoeken
geen drastische maatregelen te nemen,
wanneer Duitschland met aan het ge
allieerde verzoek voldoet.
Binnenland.
Nijoirheidsraad.
Ingesteld is een ufl verheids raad,
welke bestaat nit eon voorzitter, (mr.
J. C. A, Everwyn) en vertegonwoor-
digers vau ds Maatschappij van
Nijverheid, da Ver. van Ned. Werk
gevers, do R. K. Werkgeversvereni
ging, hst Verbond van Ned. Fabri-
kantanvereenlgingen ea de Christeiyke
werks.evcravereeaiging.
Deze Raad staat ter beschikking
van ds ministers, om deze te dienen
van advies, omtrent aangelegenheden,
de nyverheid betreffende.
Middinitanderaad.
Ingesteld is eer, middenatandtraad,
welke bestaat uit een voorzitter, (mr.
A. J. tl. G. baron van Wijnbergen)
en uit vertegenwoordigers van den
Naderlindsehen Bond van Vereen!"
gingen van dan Handeidry venden en
don Icdusirieelca Middenstand; den
Nederlandsehon Roomteh-Kathollaken
Middenstandsbond; do VeroenlgiiGg
van den Chritteiyken Hsndeldi-y-
venden en Industrieolen Middenstand
in Nederland.
De Rt-.ad staat ter beschikking van
da ministers, om deze te dienen van
advies, omtrent aangelegenheden, den
middenstand betreffende.
Broodkaart.
Da directeur van het Rgksbnreau
voor da Distributie van Graan en Meel
maakt bekend, dat als wittebroodkaart
voor hst 109de tydvak, hetwelk loopt
van 10 tot en met 18 dezer, zal dienen
de Rgksbroodkaart in bruine kleur.
Het conflict in het Typograjenbcdryf.
Ds arbitragecommissie ter oplossing
van het conflict tustchen de hoofd
besturen der drie werkgeversorgani
saties en het hoofdbestnur van den
Alg. Ned. Typografenbond heeft ver
klaard de wilde stakingen ten zeerste
af ts keuren.
Zy concludeert,
overwegende, dat van een voort
zetting der collectieve arbeidsover
eenkomst geen sprake zal kunnen zy»,
lndhn de by de patroonsbonden be
staande twijfel aan do mogelijkheid
eener toekomstigs voortdurende nat
loving van de vitale bepalingen der
collectieve arbeidsovereenkomst niet
wordt opgeheven;
overwegende voorts, dat intussehen
do stgging van de prijzen der eerste
levensbehoeften nog Giet tot staan is
gekomen en dat er thans dus zeker
reden voor de werkgevers is om,
ondanks ds erstige ontstomming,
gewekt door do wilde stakingen, den
economischen toestand, waarin de
werknemers verkeeren, nader te doen
bezien
Wat weet ja van haar, Fred Daar
stel ik belang in".
Meddoes wendde zich af van het
biljart, waar hy sleh in het spelen
oefende en haa'do zyne schouders op.
„Niet veel", antwoordde hg, „en
toch alles, wat er te weten is, denk
ik. Er waren twee zosters, weet je.
Eene oude familie uit jersey en
Hampshire, die Pelllsslers en een goed
soort ook, geloof ik*.
„Iedereen kon zieD, dat de meisjes
dames waren', mompelde Ennison.
„Zonder twyfel",glng Meddoes voort.
„De vader was in het leger, en kreeg
als gepenelonneerd ofllcler esn postje
ts St. Bellers. Hy stierf kort daarna,
denk ik, en da moiijes moesten voor
zichzelf zorgen. Hst eene begon te
schilderen, gedroeg zich fatsoenlyk en
trouwde eene week of zoo geleden
met den onden FerriDghall God
helpe haar. Het andere sloeg een
beetje door, maakte eenlgen opgang
met haar zingen ln die Fransehe in
richtingen en leidde wel wat een
leventje van pleizlsr, maar altyd op
eene damesachtige wyse. Cheveney
bemoeide ztch toen veel met haar.
Indien zy overgekomen ls, zal hy er
waaricbgnigk alles van weten".
Ennison zag strak naar de zigaret,
waarmee hy op z|jn wyivlnger klopte.
(Wordt vervolgd.)
