84
Zaterdag 19 Juli 1919,
106' jaargang»
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
Ëen nisstw Vrijhandelsland.
u FEUILLETON
Anna de Avonturierster
ABONNEMENT i
Pi'S» per kwartaal, in Goes f 1,25
baltan Goes 1,40.
Afzonderigke nommori 5 cent.
VerschgntMaandag-, Woensdag-
an Vrijdagavond.
GÖESCHE
Uitgave Nanml. Venn. „Goeseba Courant''.
COl RANT
Directeur; 6. W, ran Brrneveid.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels 75 cent, elke
regel meer 15 real.
Driemaal planting wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 1—10 regels f 1,50
Tijdelijke toeslag 20 o/0.
Bewijsnummer» 5 cent,
Advertsntlën worden aangenomen
tot 12 uur vsorsniddags,
Afgescheiden van de ratificatie van
het vredesverdrag door Duitschland,
zoodat dus de blokkade en alle narig
heid, die daarmede verbonden is, ver
dwijnt, is het allerbelangrijkste bericht
der laatste dagen voorzeker de mede
deeling uit Parijs, dat Clemeuceau
waarschijnlijk onder den druk der om
standigheden zal overgaan tot beperking,
wellicht tot afschaffing van een groot
deel der inkomende rechten.
Dit wil dus zeggen, dat de ervaring
den grooteu Frauschen staatsman leert,
dat er geen heil ligt in het protec
tionisme en dat alleen de vrije handel
in staat is de welvaart blijvend te
verzekeren.
Wij zijn geenszins overtuigd, dat het
Clemenceau gemakkelijk zal vallen de
tariefslagboomen op eens uit den weg
te ruimen.
Zelfs met de machtige confederation
general du Travail (C. G. T.) achter
zich, zal dit moeilijk zijn, omdat er nu
eenmaal dank zij en door die rechten
zooveel industrieën en ondernemingen
kunstmatig zijn opgefokt, die zonder
die invoertarieven nooit hadden kunnen
bestaan en die nu hun „winst" door
de verbruikers kouden laten betalen,
omdat de buitenlandsche coucurrentie
uitgesloten was of bemoeilijkt werd.
Het is steeds de groote grief geweest
tegen elke poging om een stapje te
zetten op den weg naar het protectio
nisme, dat daardoor particuliere belan
gen worden gediend en industrieën
gekweekt, die alleen bestaan op den zak
der consumenten. Zoodra die belangen
er zijn, wordt de afschaffing van een
beschermend recht uitermate moeilijk.
Want dadelijk staan dan die industrieën
op de bres om niet uit eigen naam,
o neen! doch uit dien harer arbeiders die
met werkloosheid worden bedreigd
te verlangen, dat het invoerrecht worde
bestendigd. Anders gaat de iudustri.
ten gronde!
Met dit laatste feit zijn wij het vol
maakt eens. Doch die kunstmatige
industrie, die alleen loonend wordt,
doordien men jelk verbruiker méér
liet betalen dan noodig zou zijn ge
weest bij vrije concurrentie, had nimmer
mogen bestaan. Zij heeft werkkrachten
en kapitaal onttrokken aan andere be
drijven, die in vrije concurrentie levens
vatbaar waren geweest en die nu bij
gebrek daaraan een armelijk bestaan
voeren.
Juist het geblaat om de protectie
te laten voortbestaan toont aan, dat
zelfs de „opvoedende kracht van bet
invoerrecht", waarvan de protectionist
zoo gaarne hoog opgeeft, ontbreekt.
Anders zou het niet zoo uitermate
moeilijk zijn een invoerrecht afgeschaft
te kiijgen,
Voor het Franscke volk is het te
hopen, dat het protectionistische dwaal-
sysleem, hetwelk ten gevolge heeft,
dat ieder invoerartikel duurder wordt
en elk producent in het binnenland
van dezelfde waar een extra winst kan
door
E. FHILIPS—Oj?p»nh»im.
„I« dat niet eeae eenigszlns dwaze
speculatie, mijn vriend?'
Hjj «eheen doof voor hare tsgem
werping. Zyne grijze oogen gloeiden
onder zijne dichte wenkbrauwen. H0
boog zich naar haar toe, alsof hij
verlangend was meer van haar gelaat
te zien dan dat fluuwverlichte, zachte
profiel, dat als marmer blonk in het
onzekere licht.
„Gij z5t voor groote dingen ge
boren," zeide hij heeech. „Voor groote
hartstochten, voor groote daden. ZuL
gij uwe bestemming bereiken, of znlt
g(j door het leven gaan geljjk zoovele
anderen alz eeae zwerveling, die
altijd aan ledige deuren klopt en tot
het einde toe geene rnst vindt? O,
zoo iemand den weg naar uw hart
sleehts kon vinden.'
Zi) lachte vroolijk.
„Lieve vriend," zeide ijj, „denk er
aan, dat gij tot iemand spreekt, die
maken, thans verdwijnt.
Zelfs al zullen eenige fabrikanten
daaronder lijden.
Want tenslotte is het feit, dat een
geheel volk allerlei artikelen van
dagelijkse!; gebruik goedkooper kan
betrekken gewichtiger, dan dat eenige
fabrikanten hooge aanslagen in de
inkomstenbelasting hebben te voldoen.
Het is inmiddels een opmerkelijk
verschijnsel, dat Frankrijk, dat zoo
vele jaren lang een protectionistische
handelspolitiek voerde, thans door den
dwang der tijden, schijnt te zulleu
teruggaan naar het vrije ruilverkeer.
Terzelfder tijd begint Groot-Britau-
nie en wij mogen wel zeggen ook
ons eigen land teekenen te ver-
toonen, dat men de richting van de
beschermende rechten uit wil.
Een rechtsch kabinetten onzent heeft
steeds die tendenzen en vooral na de
richting, waarin de Staatsbemoeiing
der laatste jaren ging met maximum
prijzen en wat dies meer zij spreekt
het vanzelf, dat er ouder producenten
op allerlei gebied vele nieuwe aanhan
gers zijn voor ieder systeem, dat het
zakendoen gemakkelijk maakt door
staatsgeld of belastingmaatregelen, die
den „concurrent" treffen.
De protectionistische partij, die
onder elk rechtsch kabinet liet hoofd
placht op te steken, zal in verband
met de hooge eiscben, die aan de
schatkist worden gesteld, natuurlijk
haar best doen om de belastingpolitiek
der regeering op den duur te drijven
in de richting van het beschermend
recht en der indirecte belasting.
Tegen dit streven had ieder vrijzin
nige tot dusverre alleen de oude, maar
goede en betrouwbaar gebleken argu
menten.
Thans is de vrijzinnige positie beier
geworden. Immers nu gaat een land,
dat gold als bolwerk van de politiek
der beschermende rechten, inzien, dat
die politiek averechts verkeerd is en
alleen aanleiding geeft tot winstmakerij
van eenige producenten of handelaars,
terwijl de geheele bevolking onder de
boogere prijzen lijdt.
Dit voorbeeld kan den Nederland-
schen vrijbandelaar een nieuw wapeu
geven tegen het allerslechtst belasting
systeem, dat denkbaar is, n.l. van een
belasting naar verbruik, zonder rekening
te houden met draagkracht, van een
belasting, waarvan slechts een deel aan
den staat, doch het hoofddeel aan
geïnteresseerde producenten ten
komt.
Buitenland.
Volksleiders.
Aan dn vrueiiteG koet man dus
boom. Er bestaat een geheimzinnig
verband tusschen den boom met zjjjn
ruwe bait vol icheuren en lidtoakeni,
tuszehen da ronde eenigszins behaarde
bladeren en den schoenen vrneht, die
rijp en geurig, door dien boom fier
omhoog wordt gedragen. Aan het
kind kent men de ouder» au de voor
ouciere. Do eigenschappen van ge
slachten worden overgeëild, en bloeien
voort in de jongeren en de kinderen
die juichend do straten en wallen
vallen met hun luid gerucht, de jon
gens die stoelen en kattekwaad alt
halen, kijjgan later den ernst van
niet geslaagd is in het eenige, dat zij
ooit ernst g heeft zoeken te volbrengen.
Ik ben bang, dat hei mjjne bestem
ming is steeds lager te dalen.'
Hfl schudde het hoofd.
„Gij ziji niet geboren om de ga-
baande wegen te bewandelen," ver
klaarde h0. „Ik weet niet,' voegde
ht er na een oogenblik van stilte bij,
„of gü wel beseft, hoe jong gi zijt.'
„Jong Ik ben vier en twintig jaar."
„Toch zijt gfl heel jong. Anna,
waarom blijft gij toch volharden alleen
den atrgd tegen het leven te willen
voeren
„O, houd op,' riep zg.
„Maar Ik moet en wil het zoggen,"
antwoordde hg driftig. „O, ik weet,
dat gg mij het zwijgen zoudt opleggen,
als gQ kondt. Nu kunt gg echter niet.
Gg zijt do vrouw, die ik bemin, Anna.
Laat mg voor uwe toekomst zorgen.
Ik zal u een ruim, vrij leven ven
schaffen. Gij zult vrijheid hebban tot
ontwikkeling, gij zult leven zooals gij
wilt, waar gg wilt, geef mij slechts
het recht u te beschermen, u te be
vrijden van al die onbeduidende
materlesle zorgen."
Zij legde hare hand zacht op do
zQno.
„Lieve vriend," zeide zij, „vindt gg
hna grootvader, dezelfde stembuiging,
dezelfde fijns trek om den gesloten
mond. Ia de leiders van een volk,
welke uit dat volk Ȥn voortgekomen,
treft man vaak ook do kenmerkende
eigenschappen van dut volk aas. Men
bewondert aa vereert in dan regel
datgene, waarvan men de kiamaa In
zlchzalre meedraagt. En demagUche
aantrekkingskracht, wolko van
sommige leidende personen ui'gasi,
stams vaak uit da overeenkomst in
karaktereigenschappen tutschen hen
en de mensohon die ln stille bswon-
üeriag hun deden ssssien en bun
woorden aashooran. Zulk een man
kan als het wars de personificatie zju
van aas volk, eea typischs vertegen
woordiger er van zjo. Van zulk een
porsooriïkheld kan een opwekkende
kracht uitgaan. Hij weet de rasE'
schen te bezielen. Hg spreekt de
woorden uit dia do menigte vaag in
zich voelt opklinken. Iedereen wordt
duidelijk datgene wat nog sluimerde
ia het bewustzijn. Maar zulk eou
leider kan ook een gevaarlijk man
30u, wanneer h'J, eveneens behebt mot
de minder goede volka eigenschappen,
en dove kennende, daarop gaat spa
eulseren ten elude zijn doel te be
reiken.
Hoe vaak wordt dit doel niet voor
geschreven door da eerzucht, welks
een kenmerkende trek 1« in het ka
rakter v»>j veie leiders en ook van
vele volkeren. Dan wordt het eigenï
belang op den voorgrond gestald,
gemaskeerd en onder de klaadij van
het p&rlybelang, zoodat de verwisse
ling al heel moeilijk te herkennen is
voor h3t ongeoefend oog. En hst
volk, verblind door sehoone beloften,
volgt ia begeestering da valsche vaan
met de valsche leuze. De leider tastte
hen aan ln hun zwakke zijde. Deed
eert beroep op hat volkeegcïime.
En da mausc'nso grgpen nasr wat hna
«ilnt toekomt, verliezen de enge
grenzen van rseht en billijkheid uit
ha; oog. Op de dlcrigke instincten
der massa bouwen de leiders vaak
hun macht. Tot die instleten behoort
ook het geweid, de brute kracht.
Daarom wordt een dictator niet alleen
gevreesd maar ook «enigszins be
wonderd. Steeds blijft da overeen
komst iusichen het karakter van volk
en leiders bestaan. Da conclusie welke
uit het bovenstaande zou kunnen
worden getrokkoE is deze: dat do
mensehea steeds de leiders hebben,
welke zjj verdienen; maar ook, dat
men het streven van een party en
de toekomst, welks Z0 tegemoet gaai,
kan voorspellen uit het leven der
partghoofden. Daarom rjjn de ont
wikkeling es de denkbeelden dezer
„hoofden' van zulk een buiten gewoon
belang. Tot dlegeaen, welke even
eens gewoonlijk op een grooten aan
hang kuur,en bogen, beboeren de
dwepers, de theoretici. Zij jagen een
of ander Ideaal na, gawoonigk op
onprsciische wijze. De groote menigte
loopt gemakkeigk warm voor een
illuzle ea komt licht onder den indruk
van «ehoone woorden.
Ook het bolsjewisme wordt gety
peerd door zijn leiders, welks bijna
allen of slechts oen tamslBk geringe
beschaving hebben of theoretici zjja.
Zg bekleedden vcor het meerendeel
can ondergeschikte positie alvorens
door de golven der politieke harts
tochten hoog verhaven te worden. Ze
zye allen te rangschikken onder de
politieke parvenus of onder de
idealisten.
Tc Httuchea is vonnis gevold over
een der roods leiders, den 24 jarigen
Btudent Toller, die van hoogverraad
niet, dat gS eeae onuitgesproken over
eenkomst verbreekt? Het spjt mS
zeer. Ia uw hart watt gij heel goed,
dat allee, wat gg gezegd hebt, vruchte
loos is."
„Ja," herhaalde hij, zijns oogen van
haar afwendende. „Vruchteloos
erger dan vruchteloos.'
„Gij zgt dwaas," verklaarde zij op
een ietwat geprikkeldea toon. „Gjj
zoudt aene vriendschap willen ver
nietigen, die heel, heel aangenaam li
geweest. Want gg weet, dat ik van
plan ben, eerst alleen een weg door
dit leven te banen. Ik verlang ook te
begrBpsn met het hoofd in het
licht te wandelen. Liefde is een voor
naam ding en geluk is een vreugde,
Laat mij zelf een weg daarheen zoeken.
Wg ontmoeten elkaar misschien
wie zal het zeggen? Maar ik wil niet
gekluisterd zijn, al wlldet gij my ook
ketenen van rozen aanleggen. Luister.'
Zg hield plotseling op. Er werd luid
geklopt op de buitendeur. Courtlaw
stond op.
„Het is te laat voor bezoekers,
merkte zij op. „Zoudt gi) er om geven
te gaan zien, wie het Is?"
Courtlaw ging de kamer door en
opende de deur. Hjj was van een diner
bij Anna gekomen en daarvoor ge
werd beschuldigd. Hy had tgdens de
heerschappij der communisten te Mili
cien, de leiding van het rooio leger
op sich genomen. Toller studeerde
staatswetenschappen en rechten. H0
behoort dus niet tot da groap der
minder ontwikkelden maar wel tot
die dor theoretici. Toller nam drol
aan den oorlog met geestdrift, aan
gaden ty in co meenlsg verkeerde
dat Düitscöiaed een verdedigingsoorlog
voerde. In 1917 kwam hij ziek naar
het vaderland terug en stichtte een
Bond op socialistische grondslagen-,
welke wedijverde voor een vrede
door verzoening. Later ward Toiler
twaads voorzitter van den arbeiders
boeren en soldaSenraad van Beiprec.
Toiler werd verdedigd door den
bekenden leider der onafhsnkeigke
socialisten Baase. Tydens het proces
verklaarde Toller te behooron tot do
ictellectueele arbeiders. Hg sprak als
zfla overtuiging uit, dat de ziel van
bet volk gedurende den oorlog was
vergiftigd door da per», dat de
arbeiders gedeeltelijk door het kapitaal
waren misleid; maar zeide tegen bet
aanhouden der gy zeiaars te 203
geweest en eau voorstander van
onderhandelingen met de regesriog
Hoffmann. Uit deze woorden bigkt,
dat Toller In den grond een tamelijk
zachtzinnig man is. Hoe zoo Iemand
kon verzeild raken by een party die
alca uiteb-s door het uitoefenen van
een helseh terwisme ec-n oogenblik
kon staande houder, is alleen te ver
klaren uit het gebrek aan prxetisch
inzicht van den betrokken persoon.
Toiler werd tot drie jaren vesting
straf veroordeeld.
Een geheel ander mesach dan deze
Toller, Is de leider der Russischs
bolsjewisten Lenin. Lenin heelt per
vliegtuig een speciale boodschap ge
zonden aan zyn vriend Bela Kun,
waarin hij dezen complimenteert over
het succes der Hongsarsahe raden-
rapubliek. Hg verwondert zich er over
dat de roods republiek nog steeds
bestaat en zegt dat zijn stoutste
verwachtingen sgn overtroffen. Dit is
woord van lof aan het adres van den
wrr.aden Szamuely,welke door terecht1
stellingen hst verzet tegen ds sovjet
republiek ln bloed smoorde.
Een zian tje uit -lese boodschap is
kenmerkend voor Lenln en voor het
bolsjewisme. „De dictatuur van het
proletariaat bet'.aal uit geweld. Hy die
dit niet begrijpt is egntra revclulloi
oaii." Gelukkig weten do contra
revolutionairen, die nog altijd bet
overgreote moarendeel der Eui'o-
peesche bevolking uitmaken, thans
waar ze aan toe *00. Tot nog toe
meenden we dat de wreedheden welke
begaan wc-rdeu, uitwassen waren,
welke ontstonden onder den dwang
der noodsakeigkheid, maar dat se
bulten het elgenigko bolsjewisme
stonden. Nu weien we, datdemoord-
taktiek een inbaereni bestanddeel
vormt van het roode systeem, dat het
een soort propaganda middel is. „Do
rïiecaiuur van hei proletariaat bestaat
uit geweld.' Moge deze dictatuur op
de vlucht worden gedreven door het
licht van het intellect.
Wilson weerhaan.
De N. American somt een reeks
inconstquenties op waaraan Wilson
zich schuldig heeft gemaakt.
Bij was krachtig tegenstander van
het vrouwenkiesrecht, totdat de in
voering ervan klsarbigkelijk onver-
m0del0k werdtoen steunde hy hst
krachtig.
H0 wss een werkzaam bestryder
van do paraatheid op militair gebied
kleed. Sir John, dia buiten stond, zag
htm voorbS naar het meisje, dat in
de schaduw zat.
„Ik geloof," zeido hj etyf, „dat dit
de kamers zyn van juifrouw Heil!stier.
Ik most u vereohooning vragen, dat
Ik u op zulk een ongescnlkt uur stoor,
maar lk zon juffrouw PollLsier teer
verplicht 3ijo, als zij tn0 sen onder
houd van eenige minuten wilde tos-
staan. MUa naam is Forriaghall
air John Feirlnghall.'
V.
„Alelde'i
Courtlaw nam terstond z0n hoed en
overjas, maar Anna gaf hem sen
tesken niet heen te gaan.
„Bljf toch,' zij de zy kort. „WHtgö
binnenkomen sir John Ik meen, dat
ik myne zuster over u heb hoorea
spreken. Dit is mgn vriend, meneer
David Conrtlaw sir John Fer-
ringhall."
Sir John boog stgf bg de voorstelling.
Hy trad de kamer binnen mot agno
gewone bedaardheid en zag tersluiks
om zleh heen. H0 merkte op, dat de
twee stoelen dicht by elkaar stonden.
Anna hield hare sigaret nog tuesohen
hare vingers. Hare gelykenis met hare
zuster gaf hem eerst hgna een sehok;
maar een oogenblik later was hy zich
en noemde die een academische
theorie, waarvoor praetiscbe mannen
geen belangstelling haddenen toen
ging hy plotseling den boer cp om
de lieden op hun plaats te zetten die
tegen de paraatheid warea.
Hfl verkondigde dat het niemands
zaak was, wat de Mexieacen Ia hun
revolutionaire pogingen uitvoerden en
vaardigde een aansohryving uit aan
do Amerikanen, in Mexico s-oonaeaSig,
dat zy èf dat land moesten verlaten
öf daar bISven op eigen risico, daar
dn Amerikaanecho regeering niet op
sich wilde nemen, hun rechten of hun
leven te beschermer.
Ea hy stuurde Amerikaansehstroe'
pen Bsar Rusland om oorlog ts voeren
tegen de Biyslsehe revolutiODsiren,
die niet aan hot bestelen en vermoor
den z0n vau Amerlkaanoeha burgers
In Rutland evcnmlu aU z0 lots
arders doen om ons te benadaelen.
H0 vertelde aan de Belgischs com
missie, toen de oorlog begon aen was,
dat da schending van België aan de
V. St. geen reden gsf om zelf in oorlog
te komen. Hy vertelde aan de wereld
dat het in dsn grond boren van da
Lnsltanla geen daad was, waarvoor
men ten oorlog moest trekken cn hg
regelde) de quaestle mat een reeks
nota's. Openljk verklaarde hy dat
niemand wist, wie dsa oorlog' 'nad
veroorsaakt en met welk doel hij ward
gevoerd.
H0 vaardigde een plechtige waar
schuwing uit aan de Daitschers en
do geallieerden, dat een vrede, door
overwinnaars voorgeschreven, nood
lottig zou r.yn voor iedereen en enkel
maar nieuwe opsn grieven en nieuwe
oorlogen kon teweegbrengen.
En h0 kwam met zlchselt ln tegen
spraak op leder van die punten.
Maer en mser blijkt het dat de
president niet is de representative
man der Ver. Staten. Gelukkig!
De Fransehen in den Elzas.
De soc. dem. federatie van den
Oppar Elisa heeft ia den Nationalen
Raad ven de soc. Dsm. parly een
verklaring ingediend waaiuii onte
vredenheid spreekt over het bestuur
der Fracschen ln Elzas-Lothsrlngen.
De censuur duurt voort en mist
uniformiteit. De aangifte van personen
die i.g. elementen van wanorde z0o,
duurt voort. Een byeenkomst, waar
voor toestemming was verleend, werd
later door Franscbe roidsten uiteen
gejaagd. In de socialistische „Huua-
nité* ichrgft Marcel Sembat, die over
da bovengenoemde feiten slecht te
spreken is
,A1 onze vrees is bewaarheid, Wy
vreesden dat de bevolking van Eisas
Lotharingen, ten gevolge van ot-ze
fouten verplicht zou worden pgniyke
vergelijkingen te maken tusichen het
Duitsche bestuur en het onze.
Ssmbas wjjsi er op dat de verge-
ïyklcgen allereerst op sakengebl6d
worden gemaakt sn zegt; Het Duit-
beheer was streng en ruw, doch
doeltreffend en goed geregeld. Door
het onze sch0nt den Elsaaser ts zyn
onderworpen aan te veel verschillen do
leidingen, die elkaar tegenwerken.
Doch is er tenminste één gebied, dat
ons toebehoort. Frankrijk brengt do
wereld do vryheldToen de bevolking
van Elzas Lotharingen ons zsg komen,
rekende het op de vr0heid. Een var-
geigking met het Duitsche stekelzen
ten voordeele van Frankrijk uitvallen,
dacht men."
Het resultaat levert een desilluzie
op. De denkbeelden ten aanzien van
vryheld, geiykheid en broederschap
zyn by de diverss categorieën van
mecschen nog zeer verrehliltnd.
bewust van een gevoai van groots
verlichting. Want, zoo de geigkools
tutechan de twee zusters opmerkelyk
was, da geigkenis tuisehet- dit meisje
en het aanplakbiljet, dat by juist be
studeerd had, was nog meer la 't oog
vallend.
„Ik moet hertalen,' zeide sir John,
„dat het m0 zeer spijt, n op zulk een
ongeschikt nar te storen. M0ce eenige
verontichnldiging Is, dat ik den weg
hierheen niet koa vinden, en ik ver
laat Par0s morgen ochtend reeds
vroeg.'
„Indien gg my iets gewichtigs ts
zeggen hebt,* zeide Anna kalm, „komt
het uur er niet op aan. Brengt g0 mij
eene boodschap van myne zuster?
Ik meen begrepen te hebben, dat zfj
gisteren avond in uw gezelschap was.'
„Uwe zuster,* antwoordde by, „deed
m0 de eer aan, gisteren avond met
n»0 te dineeren.'
,Ja."
Het was toch niet zoo gem&kkeiyk.
De oogen van het meisje bleven steeds
op sgn gelaat rusten. Zy was beleefd,
maar bijjkbaar ongedulolg, om het
doel zgner komst ts vernemen. Be
vreesd ongetwyftld, dacht hg boes,
dat haar andere bezoeker zon weggaan.
(Wordt vervolgd).
