HEREENIG D.
N°. 148.
Zaterdag 14 December 1918.
105s jaargang.
Bij dit iio. behoort
een Bijvoegsel,
29 FEUILLETON
ABONNEMENT
Prfl» per kwartaal, in Goes fil,—
buiten Goes f 1,26.
Afzonderlijke nommers 6 cent.
Versehgnt: Maandag., Woensdag-
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naaml. Venn. „Gocsche Conrant''.
COURANT
elke
jDirecteur!: 6. W. van Barneveld.
ADVESTENTIËN
vsn 15 regels 75 eent,
regel tneer 15 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 1—10 regels f 1,5
Bewijsnummers 5 cent.
AdvertentiSn worden aangenomen
tot 12 uur voormiddugs.
Zij, dia zich met I Januari 1919
op dit blad abonneeren, ontvan
gen ds tot dien datum ver
schijnende nummers gratis.
in het Nieuw jaars-nommer wor
den zooals gebruikelijk is, bij
vooruitbetaling geplaatst tegen
50 cent, voor hoogstens 8 regels.
Deze advertentiën zullen fHAAN-
DAG 30 DECE813ËR, vóór dss
middags twaalf uur, aan ons
bureau moeten bezorgd zijn.
Hef nummar van baandag 30
December zal Dinsdagavond 31
December verschijnen,
DE ADMINISTRATIE.
Langs de oude lijn.
tn ons artikel „een vrijzinnig blok f"
hebben wij reeds doen uitkomen, hoe
deze tijden minder dan ooit ge
schikt zijn, om een allegaartje van
vrijzinnigheid bijeen te Hansen, ten
einde gezamenlijk den verkiezingsstrijd
in te gaan. Dagelijks worden wij in
deze meening versterkt. Verschillende
uitlatingen van vooraanstaande politici
leiden daartoe. In dit verband is het
ons een genoegen te kunnen consta-
teeren, flat zelfs De Muralt, bij 't
bespreken dezer kwestie minder beslist
in zijne uitdrukkingen is geworden.
Toch gaan af en toe in deze richting
nog stemmen op. Nu wordt weer ge
sproken van dene groote vrijzinnige
volkspartij. Wij kunnen onze geest
verwanten daarom niet genoeg waar
schuwen, en zouden hen op het Duitsche
voorbeeld willen wijzen. Daar sluiten
zich de oude conservatieven aan bij de
nieuwe volkspartij Zoo zou het ook
hier gaan, want wij zijn nu hier immers
allen democraten geworden Wij vreezeu
echter, flat de ontgoocheling niet lang
zou uitblijven. O zeker, in de~„roode
week" heeft iedereen van de daken
verkondigd, dat hij toch ook democraat
is. Nu ja, vroeger kon men dat zoo
niet direct zien, maar vooruit wilde men
toch, en nu, nu de omstandigheden
zich in korten tijd zoo onrustbarend
hebben gewijzigd, nu wordt de rem
geheel losgedraaid, nu zou men wel
vooruit willen vliegen! In onze gedach
ten zien wij zoo iemand met zijn zak
doek de zweetdruppels van zijn voor
hoofd vegen, vanwege de haast, welke
hij heeft
Van zulke democraten zijn wij even
wel niet gediend, want hierbij spreekt
geen beginsel-, maar a tl gat-democra
tie, welke van zekere zijde niet ten
onrechte voor „zoethouderij" wordt
uitgescholden. Angstdemocraten, zoo
noemt de lieer Marehant hen en hij
ook raadt tegenover dezen voorzichtig
heid aan. „Dc angst is eene gemoeds
gesteldheid van voorbijgaanden aard.
Indien daaraan de democratie is vast
gekoppeld, deelt deze in haar duur".
Oorapronkeigka Komsn
DOOR
C08INÜ8.
'Hfl zweeg een pooB en hUgde nasr
adem. Verwonderd keek ik hem aan.
Hjj wae geheel buiten zichzalven
geraakt esi kookte inwendig van
woede, Toeh lag er ia zijn blik
behalve een doodelUke haat, ook nog
een wanhopig smsekende uitdrukking.
Ik zag hoe »5n vuiiten zich-balden
om m(J te ïyf te gaan, maar ze ont'
•panden zloh weer en trillend van
het gewald, dat hij zich aandeed om
zgn zelfbeheerichlng niet te verliezen,
ging hij gejaagd verder: „Esn Jan
Klaassen der lamenleving, dht hen ik
nu geworden 1 Een oul in een narre-
pakt Een hondje aan een rleml
„Wie heb je daar aan hst ondereinde
van de tafel zitten, mijn waarde?"
,0, dat is Biehter, de auteur van dat
vermakelijke bock. Ik heb hem maar
eeno gevraagd. Vindt ja hem geen
type? Pour passer le temps 1" De
een of andere dag zal man ophouden
met mij al» een curiositeit te besehou-
weu en me laten glippen om me dan
onbarmhartig In het slQk te trappen.
Wij, vrijzinnig democraten, die zuiver
staan op ons beproefde beginsel, kun
nen ons in één verhand met dezulken
niet thuis gevoelen. Bij ons vloeit het
democratisch willen niet voort uit angst,
maar uit innige zucht en drang tot op
bouw van de Maatschappij, waarbij
volksvertrouwen een groot woord mede-
spreekt. Onze hervoriningseisehen zijn
niet uit angst geboren, maar zijn
regelrecht voortgekomen uit ons be-
giusel, getuige ons jaren werken daar
voor, omdat naar onze innige over
tuiging daardoor de Maatschappij zal
worden opgebouwd. En zie eens om u
heen,hoeveel er opgebouwd moet worden.
Links en rechts wordt hulp aangeboden.
Verschillende comité's maken zich op,
cm directen steun te verleenen, vlagge
tjesdagen worden uitgeschreven enz.
Edoch dat alles geeft geen blijvend
houvast, geeft geen zekerheid, dat geen
volkskracht zal verloren gaan, noodig
voor den opbouw der Maatschappij.
Alleen onze democratische hervormingen
kunnen een biijvenden, verbeterden
toestand in het leven roepen. Eu met
kracht en voortvarendheid moeten deze
worden aangepakt, want elke dag
daartusschcn geeft verlies en alleen
plaats voor lapmiddeltjes.
Wie zoo de democratie opvatten,
zullen wij gaarne in onze gelederen
ontvangen, dat zijn onze menschen.
Wie daarentegen, door angst gedreven,
naar onze hervormingseischen zeggen
over te hellen, maar daaraan wellicht
slechts schoorvoetend zonden willen
medewerken, misschien zelfs nog po
gingen aanwenden om te remmen,
dat die gaan hun eigen weg; dat zijn
onze menschen niet
De kiezers zullen hun de plaats aan
wijzen, welke hun toekomt. W.
Buitenland.
De vrijheid der zee.
Een der fcelacgrjjkats zaken die
door de vredes-conferentle zal moeten
wo' den geregeld li dn kwestie, weike
men aanduidt als „de vrjjheid der
sea". Hoewel da regeling van deze
aangelegenheid grooteudeelo zal af
hangen van dn wjjze, waarop hst
voorstel tot hot slultea van een Vol'
kerenhond zal worden ontvangen sa
verwerkt, loont het wel de moeite
eens na te gaan, wat men onder ,de
vrijheid der zee* te verstaan heett.
Ook daze kwestie, die in theorie al
heel oud is, werd door Wilson in zijn
vredsspregram uit het rQk der schoone
ideeën in de prr.ctlicho politiek over
gebracht, z(j het ock op soa wUso,
die da gestalte der zaak niet al te
vaat omlijnt en de mogelijkheid schept
van voloriel uitleg, waarvan reeds
dankbaar gebruik Is gemaakt en
voorzeker nog meer zal worden ge
profiteerd door de spitsvondige diplo
maten, wier strovea het nog altijd is
zooveel mogelijk binnen te slee): en en
daarbij den schoonen schijn zoo min
mogelijk te schaden.
Wilson dan nam als tweede van
ifjjn bekende 14 punten hst volgende
op in z$n vredesprogram
„Volstrekte vrjjhaid van scheepvaart
op de zeeën bulten de territoriale wa
teren, zoowel in vredes- als in oor
Iogstyd, met deze uitzondering, dat
de zseëa geheel of ton deele gesloten
kunnen worden door Internationaal
optreden, taneinde het nakomen van
O, die wezens durven me ts bespotten,
me uit tn lachenen toch had ik hun
kannon tooaeu, dat ik waarachtig
niets minder dan zg was, had ik
me een plaats tnsschen hen ln weten
te veroveren. Maar u, U de
woede verstikte hem haast, „u, die
alles bezat, moest me dat goede, dat
me had kunnen verhefTon, meedoo
genioos ontrukken, me mlja ziel uit
het lijf S3heuren, mij, die toch al zoo
bitter weinig bezat I"
Wit als oen doek en zwaar adem
halend kwam hij voor me stasD.
„Bestaat er nu voor mg geen gron
dl ge reden," riep hij in uiterste wan
hoop, „om u te kwellen, te martelen,
zoo lang en zoo veel ik er maar kans
toe sis? Dat was de vraag, dia ik a
nog te stellen had. Zou Ik niet allo
recht hebben tenminste dis kleiEe
voldoening te smaken van iemand,
die mijn heelo laven verwoestte?"
XIII.
't Was Maandag, de vierde Fabru
arl. Terwijl Ik de Promenade door
reed, was de lucht één godwarrel van
sneeuwvlokken, waardoor do zon
glinsterend icheeD. En tU6sebsn deze
glinstereuden sluier door, was heel
hoog aan den hemel een bank vsn
goddelijk blauw zichtbaar, van dat
blauw, dat zelfs in wintertijd, het
naderend voorjaar voorspelt.
't Was de dag vóór Amelle's huwa
internationale overeenkomsten af te
dwingen."
Over de volstrekte vrijheid vsn
scheepvaart in vredeetfjd hoeft niet
gesproken te worden, dsar daso reeds
testast en zal blijven bestaan. De
moeilijkheid schuilt ln de gestelde
uitzondering op de vrfliieid van
scheepvaart ln oorlogstijd, dia Wilson
slechts wil belemmeren door een In
ternationaal optreden, wanneer aan
een Internationale overeenkomst te
kort wordt gedaan.
De betsekenishljrvau is geen andere
dsn die van «en nekslag voor da
Brltscho alleenheerschappij ter zee,
een der meest geliefkoosde denkbsel
den in EngeUnd, waarvan msa ver
wachten ken, dat het niet zoo maar
ln eens zal worden opgegeven.
Deze beteekeais wordt zelfs niet
veranderd door da wijze, waarop de
Nation W lson's c'aneule wil lezen en
hieraan dan volgenden uitleg geeft
„De volkerenbond zal voor da door
voering van zijn verdragen collectief
gebruik maken ven de' rechten van
embargo en inbeslagneming ter zee,
tegen elke mogendheid dia deze ver
dragen schendt. Maar het recht om
onschuldige ladingen ter zee aan
te tasten wordt ontzegd aan een
mogendheid, dia oorlog voert sender
toestemming van den hand. Absolute
vrijheid ven scheepvaart op de zeeën
batten territoriale watereu isiln vredes
tijd gewaarborgd.
Ook la dit geval wordt ae vrje
Uitoefening der macht van de Britsahe
vloot afhankoigk gesteld van de
goedkeuring van den volkerenbond.
De trots ?sa Engeland is sljn vloot,
die, gelQk Churchill bet onlangs uog
verkondigde, de wereld vier malen
redde van militaire tyrannle, toen z?j
Philips II van Spanje,iLodew^k XIV.
Napoleon en Wilhelm II op het water
overwon. Zonder er ons verder in le
verdiepen in hoeverre de bedoeling
van Eogoland met z{cz geweldige en
dure vloot zoo altruïstisch ls geweest
sis Churchill wel wilde doen gelooven,
kunnen wij uit deze uitlating weer
proeven hoezeer Engeland aan zij»
maritieme positie gehecht is. Hat ge
vaar van den Dultschen mededinger,
din afschuwelijke nachtmerrie, ls
thans, nu ds Duitsche vloot ln hoofd
zaak ln Hngelfcha hsvaas ligt, ge
weken, doch een nieuw gevaar dreigt
in een anderen vorm, wanneer w? de
ontwikkeling der Amariiaanooha zee
macht een oogenhllk bulten beschou
wing laten, het gevaar nl. van de
toepassing der verheven beginselen,
waarvoor Engeland zegt den strijd te
hebben govoerd.
Ook Lloyd George tracht zich san
deze onverbiddelijke consequentie te
ontwringen, waar hj do kwestie der
Eagolseha vloot bespreekt. HU wijst
op het verschil van een militaire en
een mvrltiemo macht on tracht zoo
doende de onschuld van de laatste
ia 't licht te stereo. Da vloot, segt
bij. koa r.iet naar Burijn komen. De
Duitscbsrs zonden met de vloot België
niet hebben kunnen binnenvallen,
noeh Noord Frankrjk verwoeste®. Da
vloot is dus een verdediging»-, geen
aanvalswapen. Daarom willen wü het
niet uit handen geven. Voor de af
schaffing van den dienstplicht is Llcyd
George een vurig voorstander, maar
aan Eogolands macht ter zee moet
niet worden geraakt. Bjj vergeet op
ts merken, dat Engeland door zjjn
vloot slechts in staat was de honger-
hiokkade op Duitiohland toe te pas
sen, waardoor het, iu weerwil van het
dulkbo.itwapen, den oorlog won en ln
lijk, dat nu toch eicdelijk een uitge
maakte zaak scheen. Als 't ooit door
iets bedreigd geweest was, dan was
ik er Goddank in geslaagd dat gevaar
at te weren. Dan dag, nadat lk hem
op zijn kamers gesproken bad, zou
Biehter, volgens de bladen, naar het
Zuiden vertrokken sljn. En ik kreeg
bijna het gevoel, dat ik me eigenlijk
om niets zoo vreeseljjk opgewonden
had; dat ik misschien in de duisternis
op dies bewusten avond een ander
voor Biehter aangezien had en bjj wer
kelijk nooit een stap op mjjn stoep
gezet had.
En morgen zou Amelie ver weg met
haar echtgenoot sjjnsou se Van
Sprang'» vrouw sijn zou ik alleen
met Annette thuis zijn. Ik stelde me
heel veel van dit allaentija voor
hoopte, ja wkt eigenlijk Precies
kon ik 't niet ontledenmaar ik had
eeu gewaarwording alsof eindelijk
een brug geslagen zou kunnen worden
over de kloof, die zoo lang al tusschan
ons gelegen had, En het simpele
denken er aas, deed mijn hart reeds
sneller kloppen.
Ik riep den koetsier door de spreek
buis toe, wat vlugger door te rijden,
bsgeerig als ik was de toebereidselen
voor morgen in oogeniehouw te nemen,
Weinige oogenbllkken later, en bet
rijtuig stond voor het huis stil. Op
straat wachtte onze auto. De deur was
openen ik snelde de vestibule in,
de toekomst eiken oorlog sou moeten
winnen, temeer, wanneer het voor
geen inval van een militaire macht
te vraeZ3n zon hebben.
Ook Lord Grey heeft dit onderwerp
behandeld en zegt, als er sprake fs
van de vrijheid der zeeën ln oorlog»
t'Jd, dat de Vereenigda Sleten sedert
bun Interventie niet alleen habben
toegestemd in, maar ook krs.chtiges
steun hebben verleend by het blok-
fcesrsn van Duitschland In da eerste
stadia van den oorlog was de blok
kade by lange na zoo doeltreffend
niet, omdat ds Voraenigde Staten er
allerlei quaesties over deden ontstaan,
maar in de laters jaren van den
oorlog ls da blokkade met behffij dar
Vereanlgde Staten volledig gemaakt
e» zonder die blokkade, zou da oor
log nooit gewonnen zjjn.
Ook hier du» hat streven, ïjj het
op andere wijt8, om do Brlt»c'ao vloot
te handhaveu.
Er is in deze houding iet», dat ons
aan het op ds Dultichcrs zoo dtkwjls
toegepast» woord „camouflage" herin
nert, een poging tot zinsbegoocheling,
ten einde onopgemerkt precies te
komen waar men wezen wil, nl. op
het gasfoelie der onbeperkte wereld
macht. Ds groote vraag nu ls, hoe
WUson zich tegenover dit stieren van
Brlische ayde zal gedragen. Met
sokerhaid valt daarover nog niets te
zeggen, doch er z{jn bedenkelijke
voorteekenen, al ls 't nog maar 1c dan
vorm van geruchten, komende uiteen
vrij troebele bton.
Da „Daily Expreaa" nl. varnesrat
(d.w z. zon gaarne doen gelooven),
dat er onderhands tnsschen Enge
land en da Vareenigde Staten
gesproken is over da vrijheid der
zee, waarbjj Wilson bepaalde voor
stellen gedaan heeft, die niet
meebrengen dat Engeland afstand
bi,hoeft ts doen vaa het recht op
oaderzosk van schepen, het verklaren
van goederen tot contrabande en h3t
afkondigen van da blokkade.
Het blad msrkt cog op, dat da loop
van zaken natuurlek af zal hangen
van het euooes van Wilson's funda
menteels voorste! betreffende een vol-
kenvsrbosd. Als dat voorstal er nlst
door komt, komt Iet heels plan van
esn internationale eontrole op do zee-
en landmacht te vervallen.
Da president stelt zich by het doen
van zjjn voorstel over do vryheid van
de zee op het standpunt, dat daarbij
Amerika, do mogendheid die als zee
macht nu de tweede plaats inneemt,
een voorstel doet aan de sterkste
seemacht, Engeland, om een bepaalde
verhouding voor dan aanbouw van
oorlogsschepen vast ts stellen, waar
mede alle mogendheden zich loyaal
vareesigen.
Verder sou in geval het noodig li
tegen een weerbarstige natie vloot-
prsule te gebruiken, die taak gemeen,
schappelijk ondernomen worden
door da twee sterkste zeemogendheden.
Zulk een pressie kan ter zsa alleen
uitgeoefend worden door een blokkade
en hst Invoeren van een contrabands
reglement, en do Vereenlgde Staten
zonden deze belde wapens ln bond
genootschap met Engeland willen
gebrniken ln alle gevallen, waarin zy
noodig zonden ago, om den vrede te
handhaven of te herstellen.
Het ljjkt er dus op, alsof de Ver
eenigde Staten aanbieden met Enge
land het odium te deelen van te zyn
wat de Dultsohers de „bullebak ter
zee* noemen.
Daargelaten wat ar van dtzs voor
stelling dor „Daily Express" waar is,
die vol meubels lag uit de ontvang
kamers waar werklui druk iu do weer
waren om alles voor de receptie vaü
morgen in gereedheid to brengen
Een paar aantoekeningen missend, dis
ik beslist noodig had, rende ik naar
boven om se van mjjn lessenaar ts
krijgen. Op het bureau, onder een
preese papier, zag ik een verfrommeld
stukje papier liggen. Onwillekeurig
nam Ik hot op en liep 't haastig over.
Ga niet later dan 4 uur van huis,
anders kun je niet om 5 uur op mijn
villa te D. zyn. Alles li klaar en we
kunnen dUB direct ua je aankomst,
onopgemerkt vertrekken. Je hoeft je
heel niet ongerust te maken en stellig
niet jozalve iets verwijten. Trouwens
wat sou je je eigenlik te verwUten
hebben Ik bied je lots san waar elk
wezen recht op hoeft, je vrflhold.
A!» vorstesnd, stond ik op het papier
te staren j en één voor één, scheurden
de zinnen de oude wond weer open.
Zenuwachtig verkreukelde ik het
onbeschaamde briefje mot de onder-
teekening F. -ff- in mjn handen een
naam ontviel mijn bevende lippen
Amelia, mUn broeder» kind! Een
versehrlkkeigke gewaarwording van
nutteloosheid kwam over me mjjn
onvoldoende nakoming van het aan
haar vader gegeven woord; de ver-
geefsche zorgen, die ik me ter wil'a
van haar getroost had j hasr duistere
toekomst dat alles dwarrelde me
moet, helaas, worden aangenomen,
dat Wilsons houding ln deze kwestie
niet zoo onversettelijk zal z{jn als wel
wensehelfik ware voor de ontwijfelbare
vestiging van het recht boven de
macht, temeer daar Wilson een ver-
deeld land achter zloh heeft, want de
meaniugea loopen ln Amerika, mede
in verband met partijpolitiek, sterk
uiteen. Ook het Amerikaansche vloot-
progrsm, dat alles behalve op ont-
wapening ia gericht, doet vreezen dat
het er met do „vryheid der zee" nog
niet zoo rooskleurig voorstaat en men
ook hierover eenmaal zal moeten
zuchten: Weg illusie 1
Binnenland.
Buitenlandsch geld voor revolutionnaire
doeleinden in Nederland.
Het „Vaderland" noemt de verkla
ringen van den heer Wyakoop on
voldoende.
In de eerste plaats wordt dus
toegegeven, dat da f60,000, en wjj
leggen er nogmaals den nadruk op,
dat dit voor don heer Wynkoop een
reutanbedrag is, werd ontvangen.
Maar al wordt ontkend, dat dB niet
voor hem persoonlijk is of voor da
S. D. F, ala party, de mogeigkheld en
waarschUMijkheld bljlt bestaan, dat
dezo gelden bestemd waren om den
heer Wynkoop persoonlek in staat te
stellen propaganda te voeren voor de
Bussiscne staats, egeling, die hoewel
ze ln het aloude Tïs.roc: (jk de tirannie
niet ophief maar slechts van plaats
deed veranderen waaruit ze geoefend
werd, en daar een ellende dead ont
staan als Huslaud zelfs onder het
Tsarisme nooit gekend heeft, volgens
hem da bronwel is van alle zegeningen.
Hot wil ons voorkomen, dat bier
alle reden ls voor het Instellen van
een Parlementaire Enquête. Ons Ne-
dorlaudsch Parlement kan geen man
ln zfn midden dalden, die ln stryd
roet dan eed door hem volgen» art.
87 van de Grondwet afgelegd, groote
sommen uit bet Bnltenlsnd zou ont
vangen hebben, om daarmee propa
ganda to voeren tegen oase grond-
wstteljke Instellingen. En de heer
Wijnkoop kan dis parlementaire en
quête alleen cnnoodlg maken door-
rulterigk bekennenwaarvoor en van
wien hg d;« gelden kreeg.
„Het Volk" wg« er op, dat het
antwoord van don hoer WUukoop op
da beichnldigicg van den heer Bomans
geen ontkenning is.
Winkoop zegt het geld niet voor
zich persoonlik of voor de S.D.P.
ontvangen te hebben. Hg ontkent
echter niet het geld voor de „Tribune"
ontvangen te hebben en hjj zal dit
ook niet ontkennen.
Aan de Botterdamachs Bankver-
eeniging loopt, naar ons bleek, het
gerucht, dat hst Buasiiohe geld aan
Winkoop zou zSu gezonden vla het
Duitsche kensuiaat. Men noemt dan
ook een bedrag van f 20,000, dat hem
reeds véór de f 60,000 zou zijn ultgo-
koerd.
Verre heerlijkheden.
Volgens telegraphisch bericht van
den gouverneur-generaal van Neder-
landsch-Indlë heeft het vrouwencomité
van het Boods Kruis daar ts lande
ten behoeve van het Koninkiyk Na
tionaal Steuncomité in Nederland
ingezameld negen duizend vijfhonderd
pond thee, twaalfhonderd pond koffie,
duizend kisten zsep, driehonderd
blikken zachte zeep, vyfhonderd vaten
bakolie, honderd plcol suiker en
verder tapioca, sago en cacao.
door mQn brein. Alles was dus toch
nog vargeefsch gebleken. Amelia was
heengegaan, was gevlucht, en had
slcbzelve in een onbekende, verderfa<
like draaikolk geworpen. Dat was
haar moeders bloed!
Ik hoorde iemand de trap afgaan,
ving en veei krachtigik vloog de
studeerkamer uit. Amelie w*« nog niet
weg, - se ging, weg! Da anto voor
op straat, de klok, die juist v er
tloeu Halverwege op de trap haalde
ifc haar in. Tamelijk onzacht greep
lk haar by dan armen door een
novel, die over mgu oogsn getrokken
was, zag ik haar tiacgo getlchtja als
een witte bloem te midden van hasr
zwarte bont verscholen. Ik trilde van
woede.
„Dwaas kind, dat je bent," heet lk
haar toornig op gedempten toon toe.
„Gelukkig hen lk nog net op tfld
,;8komen om je van je verderf te
rodden. Wat beduid! dat?" en hield
haar den bewusten brief voor. „Ik
zal dat wel eens voor je klaar spelen.
Ik zal dien vervl. kerel daar wol
eens opheldering voor vragen. Ga nu
naar je kamer 1"
Ze staarde wezenloos op het stukje
papier en ik voelde hos zo beefde.
„Ga naar ja-kaciT," herhaalde ik,
„en kom de deur niet uit!"
Zonder een woord te zeggen, keerde
ie zich om en ging de trap weer op,
(Wordt vervolgd.)