Donderdag 17 öetober 1918»
1058 jaargang.
HEREENIGD.
HET TWEEDE
ANTWOORD VAN WILSON.
FEUILLETON
N°, 123.
ABONNEMENT
Prjjs par kwartasl, ia Gom fjl,—
buiten Goes f 1,25.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
VerechjjntMaandag-, Woensdag
en VrSdsgavoed.
GOESCHE
Uitgave iVaanil. Venn. „Goosehe Courant''.
COURANT
DirecteurW. van Barneveld.
ADVEBTENTIËN
van 1—5 regels 75 cent, elke
regal meer 15 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekeEd.
Familieberichten 1—10 regels f 1,50
Bewyannraarsers 5 cent.
Advet'tentiBn worden aangenomen
tot 12 uur voormiddag*.
WASHINGTON, 14 October. (Reu
ter.) De secretaris vau Staat heeft
liedeiimiddag de volgende nota gepu
bliceerd, die was overhandigd aan den
Zritserschen zaakgelastigde, die tijdelijk
belast is met de waarneming der
Duitsche belangen in de Vereenigde
Staten
„Dept. van Staat, 14 Oct. 1918.
Mijnheer,
In antwoord op de mededeeling van
de Duitsche regeeriug, d.d. 12 dezer,
welke u mij heden heeft overhandigd,
heb ik de eer u te verzoeken, het
volgende antwoord over te brengen
„De onvoorwaardelijke aanneming,
door de huidige Duitsche regeering en
door een groote meerderheid van den
Duitschen Rijksdag, van de voorwaarden,
door den president der Ver. Staten
gesteld in zijn Boodschap aan het
Congres van de V. St. op 8 Januari
1918 en in zijn iatere toespraken,
maakt dat de President zich gerechtigd
acht tot het afleggen van een open
hartige en directe verklaring over zijn
besluit, betreffende de mededeelingen
van de Duitsche regeering, gedateerd
van 5 en 12 Oct. 1918.
liet moet duidelijk worden begrepen,
dat de voortgang der ontruiming en
de voorwaarden voor een wapenstilstand
zaken zijn, die moeten worden over
gelaten aan het oordeel en den raad
vau de militaire adviseurs der Ameri-
kaansche regeering en van die der
geallieerde regeeringen en de President
acht het zijn plicht, te verklaren, dat
geen schikking kan worden aanvaard
door de Amerikaansche regeering, welke
geen volkomen bevredigende zekerheid
en waarborgen biedt voor de instand
houding der huidige militaire overmacht
van de Amerikaansche en geallieerde
legers te velde.
De president vertrouwt, dat hij veilig
mag aannemen, dat dit ook het oordeel
en besluit der geallieerde regeeriugen
zal zijn. De President voelt, dat het
ook zijn plicht is, hieraan toe te voegen,
dat noch de regeering der Vereenigde
Staten, noch hij zelf geheel zeker zijn,
dat de regeeringen, waarmee de regeering
van de Vereenigde Staten geassocieerd
is, erin toestemmen, den wapenstilstand
te overwegen, zoolang de gewapende
strijdkrachten van Duitschland voort
gaan, de onwettige en onmenschelijke
praktijken toe te passen, waarin zij
nog volharden.
Op het oogeublik zelf, dat de Duitsche
regeering zich tot de Amerikaansche
Regeering wendt met vredesvoorstellen,
houden haar duikbooten zich bezig met
het in den grond boren van passagiers
schepen op zee, en niet enkel van de
schepen, maar tot zelfs van de booten
waarin hun passagiers en bemanningen
in veiligheid trachten te gerakenen
in hun huidige gedwongen ontruiming
van Vlaanderen en Frankrijk volgen de
Duitsche legers een taktiek van brood
dronken vernieling, welke steeds is be
schouwd geweest als iii reelitstreeksche
Oorspronkelijke Roman
DOOR
COSINUS.
Slechts Honoria weigerde haar knie
er voor te buigen of self, haar beker
onder den gouden stroom te houden.
Ze was tegen ons huwelijk geweest
en wenschte er ook niet haar voor
deel moe te doen. Twee dorden van
mijn eigen bescheiden inkomen ging
jaar lijkt naar haar toe.
En nu ik over dit aiies weer zat
na te denken, kwam er me een bitteren
imaak in den mond, een smaak, dien
ieder proeven möèt zoodra het feit
tot hem doordringt, dat hij niet in
•taat li zijn vrouw materiealen steun
te verschaffen; dat, voor zoover'that
enkele bestaan betreft, en dat was
in dat geval heel wat, zij even
goed zöhder als möt hem leven kan.
Ik begon ook heel vaag te beseffen,
dat gemeenschappelijke zorgen* 't
waren, welke tw6e mentchen nader
tot elkaar brachtendat emoties
kortstondig, onstandvastig en gemak
kelijk te bedaren warenen dat mijn
leven heel weinig reëels in zich had.
Ik begreep dat spoedig de laatste
m&lpaal gepasseerd zon zijn op den
oneffen weg, weiken Annette en ik
schending te wezen met de regelen en
de gebruiken van het beschaafd oorlog
voeren.
Steden en dorpen worden, zoo al niet
vernield, beroofd van alles wat zij be
vatten. Dit geldt niet alleen voor wat
er in de steden en dorpen zelf is, doch
ook dikwijls voor de inwoners zelf. Van
de naties, die tegen Duitschland ver
bonden zijn, kan men niet verwachten,
dat z(j erin zullen toestemmen de
wapenen te doen rusten zoolang er
daden van onmenschelijkheid,plundering
en verwoesting worden verricht, die ze
met afschuw en met ontstelde harten
gadeslaan.
Ten einde geen mogelijkheid van
misverstand te laten bestaan is liet
noodzakelijk, dat de President zeer
ernstig de aandacht der regeering van
Duitschlaud vestigt op de bewoordingen
en de duidelijke bedoeling van dén der
vredesvoorwaarden welke de Duitsche
regeering thans heeft aangenomen. Deze
voorwaarde is vervat in de boodschap,
welke de President op 4. Juli jl. op
Mount Vernon heeft gegeven. Zij luidt
als volgt
„De vernietiging van iedere wille
keurige macht, waar ter wereld ook,
welke op eigen gelegenheid in het ge
heim en volgens haar eigen verkiezing
den wereldvrede kan verstoren en zoo
deze thans niet kan worden vernietigd
dan moet zij ten minste tol feitelijke
onmacht worden gedoemd." De macht,
die tot nu toe de Dnitsche natie heeft
beheerscht, is er één van den aard
zooals hier omschreven. Het staat ter
keuze van de Duitsche natie daarin
verandering te brengen. De zooeven
aangehaalde woorden van den President
vormen een natuurlijke voorwaarde
welke aan den vrede moet voorafgegaan,
indien de vrede door het optreden van
het Duitsche volk zelf wil tot stand
komen. De President voelt zich ver
plicht te zeggen, dat de geheele vredes-
actie volgens zijn meening zal afhangen
van de beslistheid en het bevredigende
karakter der waarborgen, die ten op
zichte van dit fndamenteele punt kunnen
worden gegeven. Het is noodzakelijk,
dat de tegen Duitschland geassocieerde
regeeringen véér alles zullen weten, met
wie zij onderhandelen.
De President zal een afzonderlijk
antwoord doen toekomen aan de Konink
lijke en Keizerlijke regeering van
Oostenrijk-Hongarije.
(w. g.) ROBERT LANSING."
Buitenland.
0e vredeskanseii.
Wilson heeft zich, zoonis vrij ver
wachtten, gehaast om de Duitsche
rogesring opnieuw te au twoorden
uit den inhoud van dit antwoord valt
echter niet op te maken, dat de daarbij
betrachtte spoed is ingegeven door
het oprechte verlangen, cm aan het
bloedbad van dezen oorlog zoo snel
mogelijk een einde te maken. Hat
schf Qt dat andera iactoren sloft hebben
dosn gelden en de toegeeflijkheid van
Dultschlaad heeft geprikkeld tot het
stelled van nieuwe else hen, die een
bedenkelijker karakter dragen dan de
aanvankelijke en niet meer uit een
gepoogd hadden samen te gaan.
Het eecige lichtende beeld in do
donkers regionen mijner gedachten
was Amelia. Het welzijn van mjja
broeders eenlge kind scheen mij nn
de eenige rosping van mijn leven te
zijn; en mat een haast ziekelijke
intensheid concentreerde mijn brein
zich op dit idee. Gedurende de twee
dagen, die ik van huis gewaosi was,
had ik haar bg wjjza van schild tas-
sehen mij en mijn bittere gedachten
geplaatst.
Terwille ven Hocoré's dochter,
moesten Annette en ik trachten althans
dsn schijn van een gelukkigen echt
te redden totdat ze getrouwd en mjjn
taak afgeloopen zou wazen. Wat
daarna gebeuren moest, daar gaf ik
weinig om een iormeele echtschei
ding of een gesepareerd leven 1 Onge
twijfeld sou er wel wat op te vinden
zQn om er den knoop onzer moeilijk
heden mee door te hakken, zooals
zoovele anderen 't reads \4ör ons
gedaan hadden 1
Hóé velen anderen reeds I Door de
namiddagdrukte rijdend, ging lk in
gedachten den rij langs van die an
deren, mannen es vrouwen, die
bij elkaar bleven, totdat de kinderen
.getrouwd zouden zijn*van hen,
die in hun wanhoop 't ten slotte niet
meer uithouden konden en de banden
door een kort besluit voor goed ver
broken haddenof van de ongoiukki-
gen, die daartoe den moed misten en
kalm maar zeker gestadig verder van
gevoel van rscht, doch uit con gevosi
van macht schSaon voort ta spruiten.
Hat ii mogelijk dat wjj ons vergis
sen, en niemand kan zulks meer van
harte hopen dan wjjcelfs doch het
komt ons voor, dat de wereldgebouw
tenissen, dio tot ean bevredigende
oplossleg schenen te voeren, oen
dramatischs wending dreigen te namen.
Daardoor zou hetgeen gedurende de
laatste vier jaren op 's werelds setlouw-
tooneel ia vertoond geen leerzaam en
louterend stak internationaal leven
blijken to zijn gewsest, doch een
drakerig epeetakelstuk of beter nog
een ware poppenkast, waarbij de
hartelooze schijn deugd aan de touw
tjes trekt.
Is dit inderdaad het geval, dan is
de wereld in haar geheel ds dupe
geworden van enkelen en gaan wij
geen tijdperk van gulden vrijheid,
doch van de maast schaamtelooss
overhseraoUing tegemoet.
Da geallieerden zijn thans tot het
onvermijdelijke oogeabllk genaderd,
waarop zU hun ware karakter moston
toonea. Zjj aadaren het toppunt hunner
macht en zullen daar voor de groots
keuze komen te staan. Dn vroegere
Duitsche regeering h-iaft dit stadium
ook doorgemaakt, doch bg haar bleek
het machtsbewustzijn grooter te zgn
dan het besef van recht. Zij heeft
daardoor het grooto verzuim gepleegd
dat haar ondergang is geworden.
Had z|| op dat oogenbllk alle sabel-
geklstter achterwege galaten en was
zjj toen groot genoeg geweest aan
materieel offer ta brengen, zoo zou
door haar een moreels winst zijn
behaald, die haar positie voorgoed
zou hebben verzekerd.
Thans zuilen de geallieerden moeten
kiezen. Wanneer hun lagere eu kort
zichtige instincten de overhand krij
gen en zij door wraakzucht en haat
bezield da uitersts materieels voor
deeion najagen, door Duitschland een
m&ehtsvrode voor ta schrijven, zullen
si) vroeg of laat tot da ontdekking
moeten komen, dat z(j verkeerd heb'
ben gekozen.
De figuur van Wilson, zooals hS
zich steeds in zija woorden en thans
ook door zja daden had betoond,
achtten w(j in zekeren zin een waar
borg tegen het dolzinnig najagen van
de uiterste militaire sagepraal. Wij
hoopten op zjjn machtlgen invloed,
om de mogelijkheid eener verzoenings-
vrade de eenige waarbij de wereld
in haar geheel baat kan vinden
tot een werkelijkheid te maken.
Z(jo jongste antwoord echter doet
de oude twijfel weer binnensluipen in
ons hart. Hij zegt daarin, in de eerste
plaats, dst de voortgang der ontrui
ming en de voorwaarden voor een
wapenstilstand zaken sjju, die moeten
worden overgelaten aan het oordeel
en den raad van da militaire adviseurs
der geassocieerde regeeringaa.
Mat andere woordeninzake des
wapenstilstand heb ik nletB te beslissen,
Maar waarom dan van dezo onbe
voegdheid niet dadelijk blijk gegeven,
instede van de verwachting te wekken,
dat een wapenstilstand door z||n ba
middeling mogelijk zou zjjn, want eer
de Duitschers zich alt ds bezette
gaaieden terugtrokken Een woorda-
lgka toszegglng heeft Wilson op dit
punt weliswaar niet gegeven, doch
Duitschland heeft ook zonder dit in
zjja woorden vertrouwen gesteld ea
deed daarop zjn groote en verbis
dendo stap tot toenadering.
elkaar afdreven. Eëns had ik met
een minachtend medelijden op derge
lijke paren neergezien mUn huwelijk
zou zoo heel anders zij ui Eu zie, per
slot van rekening was hot net het
zelfde geworden.
Eindelijk stond het rUtaig stil en
stapte ik uit. Vöör me, in de kille
Novemberlueht, schitterde het witte
marmer van mijn huis. Koud, iinpaseief
arrogant verrees het log, taiiehen zijn
buren en verborg zwijgend het groote
treurspel, dat binnen z0n geduldige
mnren afgespeeld werd.
Geruisloos sloten de zwaar eiken
houten deuren zich acijisr me en ik
was plotseling in een benauwend
eenzame wereld getreden. Niets scheen
er in dat sombere huis to leven. Zelfs
de knecht, die m(|n jas en hoed van
me aannam, scheen niets anders dan
een mechanisme te zjjn, die met angst
vallige voorzichtigheid voortschreed
wiens voetstappen nauw hoorbaar
waren over den mollig dikken looper
in de vostibnle. Slechts getik van een
paar klokken verbrak de wanhopige
stilte.
H|| keek me onderdanig aan en zei
op een gedempt eerbiedigen toon:
„Juffrouw Van Ackeron lis in de
zitkamer, mijnheer; en verzocht u ta
spreken.'
Zonder de moeite te nemen hem te
antwoorden, liep ik ving den gang
door. Op den drempel van de open
•taande deur der zitkamer, bleef ik
■taan. De schemering begon te vallen
Zal het door dit nieuwe antwoord
niet van verdere stappan worden af
geschrikt of zelfs op zijn schreden
terngkeeren
Van de militaire raadgevers der
geallieerden zal het niet veel goeds
durven verwachten. Deze zullen ln den
ross der overwieslngen aan het front
voorzeker niet over de zoo noodige
klaarheid en objectiviteit beschikken
om ds tegenpartij een aannemelijk
bod to doen en de menschheld te
verlossen van het gruwelijk steekspel.
Of bedoelt Wilson, dat do militaire
adviseurs slechts het technisch ge
deelte dor ontruiming hebben te
regelen
Hst antwoord is op dit punt vaag
en het meldt niet of men nu van gei
noemde adviseurs de noodige voor
steilen tot een ontruiming mag tege
moet zien.
Wilson «Jicht verder o a, waarbor
gen, dat de huidige militaire over
macht der Amerikaansche en gealli
eerde legers te volde, in stand zal
worden gehouden. Hisrtoe Is hij na
tuurlek ton volle gerechtigd, daar de
geallieerden thans aan de winnende
hand zijn en hun positie door een
wapenstilstand niet minder gunstig
mag worden.
Natuurlijk zal de ontwikkeling der
binneclatidEche gebeurtenisten ln
Duitschland veel invloed hebbea op
den toekomstlgsn gang v«a zaken,
doch het is mogelijk, dat de toeBUnd
daar minder wankel blijkt te zijn, dan
men thans aanneemt en Duitschland
de voortzetting van dea str|jd ver
kiest boven eeo vernederenden vrede.
Doch ook wanneer het verder toe-
geeft zal het einde van den strgd niet
worden, gelijk men het als onzijdig
en onbevooroordeeld toeschouwer moet
hopen en gelijk het een oogenblik
scheen te zullen worden: een vrede
door overleg. Ia Wilson's antwoord
mitsen wij bezonkenheid, vooral ia
den elich, betreffende het doen op
houden van de .onwettige en on
menschelijke practijken* der Dnitsche
troepen. Hier schijnt het gevoel het
verstand de baas te zfjn, aangenomen
dat de betoonde verontwaardiging
geen tendentieus bijsmaakje heett.
Duitschland heeft door dit alles,
naar het ons voorkomt, geen andere
keus, dan da krijgsverrichtingen te
staken en sicb over te geven, op
genado of ongenade, of don eindstrgd
te aanvaarden op levea en dood.
Met de kansen op een goeden vrede,
een vrede, die een pleister zou sjja
op de wonden der wereld, staat het
er weer wat sleehter voor.
Landbouw, Veeteelt en
Visscherij,
Landbouwcommisiite.
Naar aanleiding van ooa bericht,
dat de minister van landbouw aas de
regeerlngscommissarision voor de
inventarisatie van granen enz. had te
kennen gegeven, dat de opneming
van vertegenwoordigers van moderne
en Christ, arbeidersorganisaties in de
plaatselijke iandbouwcommisties geen
verderen voortgang behoeft te hebben
meldt men, dat het in 's ministers
bedoeling ligt, deze plaatselijke com
missie op te heffen en er voor in de
plaats te stellen kringcommlssies,
welker werkzaamheid zich over eenige
gemeenten zal uitstrekken. Alleen in
dit verhand heelt de minister gelast,
en hulde het Interieur töörmeineen
droefgeestig waas; de terzgJe getrok
ken gordflnea, de bekapte kaarsen in
de oudarwetsoha luchters, de kalme
rast in da kamer, dat alles bracht me
in een weemoedige stemming. Voor
een antieken Venetiaancchen spiegel,
met haar rug naar mij toe, stond
Amelia peinzend te staren, als poogde
ze uit hot teruggekaatste beeld het
mysterie van haar eigen ziel te lezen.
Het blank, ovale, als uit albast ge
sneden gezichtje, omlijst door een
donkeren overvloed van matblond
haar, scheen na een afwezigheid van
een jaar heel niet veranderd.)
Mij in den spiegel gewaarwordend,
draaide ze zich vlug om; en, met
beide handen naar me uitgestoken,
riep ze vrooRjk:
„Beste Peukje, ik ben zoo bl|j je
weer te zien 1*
Ik zoende haar hartelQk op beide
wangen. Hoe ze er ooit toe gekomen
was me .Peukje* te noemen, weetik
waarlijk nietmaar ik ben er niet in
mogen slagen baar te beletten mij
aldus te blijven noemen.
,Wat zie je er goed uit,* zei ik.
.Heel niet veranderd.'
,ln een jaar moet men toch wel
iets veranderd zijn.' Zie keek in den
zpiegel. .Maar men moet thuiskomen
om 'tte merken."
.Ik kan 't toch heuseh niet zien,*
verzekerde ik haar, steeds haar belde
handen nog in de mijne houdend;
,of 't zou moeten zijn, dat je er tög
dat voorlocpig de opneming van
arbeidersvertegenwoordigers zal moe
ten worden gestaakt.
Oesters naar Duitschland.
Maandag werd te Ierseka bekend,
dat de oesteraflevering naar Daitsch.
land spoedig een aanvang kan nemen.
Meldde man reeds een maand geleden,
dat het verbod van uitvoer voor oos
ters zou worden opgeheven, de moeii
Igkhadau bleken elders ta schuilen.
Het vorig seizoen toch eisohte Duitsch
land, voorzuover het den verkoop van
oesters in Dnltschlsnd betrof, van het
Centraal bureau voor den verkoop
van oesters een credlet voor het gei
heolo bedrag van dien verkoop tot 2
jaar na het sluiten van den vrede.
Een Nsderlandsoho erodlstitistolling
stelde indertijd het bureau ia staat
het gevraagde ctedi-.t te verleensti.
Dit nu wilde voor dit seizoen niet
vlotten. Thans evenwel is men van
Duitsche zgde besloten de cester» A
contant te betrekken.
Binnenland.
Gort.
Do minister van landbouw, nijver
heid en handel heeft mat Ingang van
9 dezer, vastgesteld een maximum In
koopprijs door de gemeenten vcor gort
te besteden, van f 26 por 100 kilogram,
en met ingang van 6 November een
hoofdelijk rantsoen voor gort van 0 2
kilogram per vier weken.
De veten vleeiehvoortiening.
Naar de Tel. meldt, blijft het vet'
rantsoen voorlooplg ongewijzigd ge
handhaafd. Hieruit mag echter niet
afgeleid worden, dat onze vetvoor-
raden voldoende zouden z|jn. Ten
hoogBte strekken deze bij de huidige
distributie tot Maart a.s. De regeoring
heeft echter overwogen, dat do onvol
doende volksvoeding geoa inkrimping
van het toch reeds minimals vet-
rantioen gedoogt en hoopt tjdlg de
voorraden te kunnen aanvullen. Wordt
zij daarin teleurgesteld, dan sou can
drastische maatregel tegen Januari of
Februari onvermijdelijk zijn.
De bedoeling der regeering met haar
laatste circulaire omtrent de huls-
slsehiingen en gedeeltelijks opheffing
der centrale slachtplaatsen heeft tot
zulk een onvoorzien ernstige fraude
aanleiding gegeven, dat binnenkort
nieuwe maatregelen genomen zullen
worden, die in de Ijle der vroegere
liggen. Tot de herroeping van de
maatregelen van minister Posthuma
leidden den minister van landbouw
twee motieven. In de eerste plaats de
noodzaak om tot meer decentralisatie
te geraken en vervolgens de onzeker
heid omtrent de wettigheid der inbe
slagnemingen, die bjj overtreding der
verordeningen volgden. Ten aanzien
van het laatste is de minister van
justitie er ln geslaagd deze inbeslag
nemingen op grond van bestaand
recht te bewerkstelligen en zoodoende
den staat te vrijwaren voor procedures
wegens onrechtmatige daad. Verder
lullen ln alle gemeenten van 10 090
zielen centrale slachtplaatsen worden
opgericht.
He: moet ln de bedoeling der regao-
ring liggen langs den weg der inbe<
slagneming de fraude zeer zwaar te
straffen.
Fimmen en de Minister.
Naar aanleiding van de gemelde
knapper uit bent gaan zien.*
Ze lachte koket. ,Je bent tsog net
de oude, Peukje) Ea waarom was je
hier niet om me te verwelkomen
.Ik moest voor zaken de stad uit,
beste kind.'t Kon onmogelijk uitgesteld
woiden. Maar was Annette er dan
niet
„O, zeker, Daan." En in gedachten
liet ze erop volgen,Is ze ziek t
.ZiekWel neenhoe kom jo or by?"
.Ze is zooveel veranderd.'
.Kalmer geworden, meen je zeker
.Neen. Zoo absoluut anders gewor
den. 't Valt jou natuurlijk niet op
omdat ja haar lederen dag ziet."
Ik maakte een ongeduldig gebaar
met mijn band. .Warkeljjk, ik kan er
niets van zien; se l||kt me dezelfde
als altjd."
Amelie ging voor een der hooge
ramon staan en keek naar bulten.
.Ja," zei ze met een zwakken zucht,
.alles is nog net hetzelfde, niet?
Niets schijnt veranderddezelfde
grauwe lucht, dezelfde hulzen, dezelfde
op- en afrijdende iqulpages en dezelfde
wandelaars. Ik heb zoo vaak van dit
alles gedroomd, ahen er zoo naar
verlangd! En nu Ik hier weer sta en
alles terugzie, beteekent 't zooveel niet
meer, BOhynt 't haast een desillusie 1'
Ze zweeg een poos, ,En zelfs hier, ln
dit huls Is alles hetzelfde gebleven.'
(Wordt vervolgd).
