HEREENIG D.
N°s 119.
Dinsdag 8 October 1918.
105e jaargang.
FEUILLETON
ABONNEMENT
Pr{ji par kwartaal, in Goes f|!,—
buiten Ouaa f 1,25.
Aizonderbjke nommers 5 cent.
VaraohjatMaandag-, Woensdag
en Vrjdagavond.
Uitgave Jfeaml. Venn. „Goesche Courant''.
UOUBAIMT
Directeur6. W. van Barneveld.
ADVEKTENTIËN
van 1—5 regeii 75 eect, tlka
regel meer 15 cant
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 1—10 regelt f 1,60
Bewijsnummer* 5 cent.
Advertentiën worden aangenomen
tot 12 uur voarmiddagu.
iïultenlaad.
De strijd in en bniten Uuropa.
Aan opaiaabarerd r lauws ontbreekt
het de laatste dagen niat.
Da tijding, dat toning Ferdinand
van Bulgarije afstand heeft gedaan
van den troon, ten behoeve van ijn
zoon Boris, kwam niet geheel onver
wacht. Z?n aankomst te Weecen
duidde reed» ia dszs richting en het
is, zja user persoonlijke sympathise
kannando, (e begrijpen, dat hfl de
amMti» voor het koningschap in het
gezwenkte Bulgarljë mist. Dan jon-
gen koning Kal hst minder moeilijk
vallen alch bl ds veranderde omstan-
digheden aaa ta passen, al kaarten
ook voor hom in de toekomst nog
wel wrij vlogen wo dsa verwacht, dis
hst hem lastig kunnen maken de
dynastie te handhaven.
Van heel wat meer betsakenlï voor
de overige wereld Is iatussehsn het
nieuws, dat ons uit Duiteshland be
reikt.
Pi le a Mas van Baden, de niauwbe'
noemde rijkskanselier, heeft niet ge
draald mes het doen van een buiten-
gewonen stap ter bereiking van den
zoo vurig gewenschten vrede. Zater
dag heef; hij er den Rijksdag mede
In kennis gcitald en zijn regeorings
programma ia groota trekken uiteen
gezet.
De beginselen hierbij voorgestaan,
zijn niat slloon die van den rijks
kanselier zelf, doch ook van de groots
meerderheid van den Rijksdag en
dus van het Dulttehe volk.
Slechts uit daze omstandigheid, mo
gelijk geworden doordat do nationaal-
ilbaralen zich hebben versenigd met
het minimumprogram der sociaal
democraten, kon Prins Max dsn
zedsljjksu moed putten, om in dezen
tijd de zware verantwoordelijkheid
voor de rijfcsrageorla g op zich te namen.
Het mees; opvallend in ïijn pro-
grammatische uiteenzetting was zijn
verklaring, dat de oplossing van het
veei betwiste Belgische vraagstuk
ïleb richt naar een volkomen horstel
van België, ia hst bijzonder, ten op
sichie van z(ja onafhankelijkheid en
zjja gebiedsomvang, terwjl ook naar
een vergelijk In het vraagstuk nopens
de schadeloosstelling zal wordea ge-
itreefd.
Van niet minder groots beteekenls
is, dat het program da tot dusver ge
sloten vredesverdragen geen hinder
paal voor den stlgeinseaen vrede wil
laten worden. Dit is das juist het
tegendeel van hetgeon Von Payer kort
geleden nog deed hooren en een
prijsgeven van de verdragen van Brest
en Boekarest.
Wat de binasniandsche politiek
betreft wordt evenzeer met het oude
radicaal gebrokan. Met 30 September
1918 begint ren nl6Uw tijdvak in
Duitseblands binnonlandsehe geschie
denis, zsid® Prins Max, het tijdvak
dsr volkaregeering in den waren sin
vsn het woord. Wij hopen dat het
Inderdaad zoo is, het zou voor heel
Europa es» groots geruststelling zijc
ais de oude machthebbers voortaan
inderdaad niets meer te bestellen heb
ben. Prins Msx hesft, op deze basis
staande, niet gewacht mat handelend
op te treden ter bevordering der vra-
dssgedaebte. .Steunende op da instem
ming van alle daartoe geroepen per
sonen In het rijk zoo seide hij
en op de goedkeuring van de gemeen
schappelijk met ons handelende bondi
Oorspronkelijke Roman
DOOR
COSINUS.
En nti, in eea sombere, donkere
stemming, naar hr.ar leege plaats
starend, trof 't mo ineens, hoe deze
rikeiyk-gedekte, van uitgelezen spij
zen voorziene, maar tevens eenzame
tafel eigenlijk een waar beeld van ons
samenleven gaf. Hot tafellaken werd
nooit gespreid tcrwille van eea natuur
lijke behoefte, dia voldaan diende te
worden, maar enkol omdat er een tijd
In iedere huishouding zijn moest, dat
er gedineerd word. En zoo was ook
nlt onze verhouding het essentieels
geweken, hadden wa er ons opzotteiyk
van afgewend. Iedsren dag werd de
steeds wijder wordende kloof tusschen
ons nog meer vergroot door mlaopvat-
tingon, bittere woorden ca drukkende
momenten vaa eea wederajdseh zwij
gen. Klf-ed in zooals ge wilt, een
getrouwd leven is au fond voor Ieder
hetzelfde met dezelfde betrekkingen
tot man en vrouw. WJ s®n uit een
deeg gekneed, dat de kl6lne prikkels
noodig heelt, die .normale" omstan
digheden kenmerken, opdat twee
wezens zich .tot èèn zullen vormen.
Ik was onvoorbereid geweest op dat
genooten, heb ik in den nacht van 5
October door de bemiddeling van
Zwitserland een nota gericht aan den
president der Vsreenlgdo Statea,
waarin ik hem verzoek het tot stand
brengen van den vrede ter hand te
cemon en daartoe met alle oorlog
voerend o staten in verbinding te
treden.
De nota sal reeds heden of morgen
in Warhington aankomen. Zij is ge.
richt tot den president der Vereonigde
Staten, daar deze in zijn Congres-
boodschap van 8 Januari 1918 sn in
zijn latere verklaringen, in het bijzon-
dor ook in zijn redo in New-York, deu
27ea September, een program voor
dan algamoensa vrede heeft opgesteld,
dat wij als grondslag voor onderhan
delingen kunnen aanvaarden.'
De bQ loaders voorwaarden, in dit
vredesvoorstel aangeboden, dealde
de Rijkskanselier nog niet mede, doch
wij kunnen se afleiden uit hat pro
gram der meerderheidspartijen, gelijk
het .Berl. Tageblatt' dit publiceert.
Dit program luidt, voor zoover het
op do bulteaiandseha politiek vsn
Dnltsehlsrid betrekking heeft, als
volgt
I. Handhaving v»n het antwoord
der rljkrregeering op do psuteljke
nota van 1 Augustus 1917.
II. Bereidwilligheid om zich oven
cenkomstig da volgende beginselen bjj
dec volkerenbond aan te sluiten. Do
volkerenbond omvat alle sSaten an
bernst op de idee der reehtsgeljkheid,
zijn doel is waarborging van een
duurzame» vrede, hst onafhankelijk
brstsan en de vrge economische ont-
wikkeling van. alls volken. Da volkeren
bond berchormt mst al zijn machtsmid
delen da toegetreden staten met erken
ning van hun bezittingen en de hun
door deu bond gewaarborgde rechten
en sluit allo afzonderijke verdragee,
dia met het doel van don bond In sirtj d
zijn, uit. De grondslagen van den
volkerenbond zijn ruime uitbreiding
vau het volkenrechtwsdersijdsctio
verplichtingen dar staten van elk
geschil, da; niet langs diplomatiekcn
weg op te lossen is, aan eau minne
lijke schikking ta onderwarpen, ver-
wetenljklng van het beginsel nopens
da vrijheid der sae, een overeenkomst
over de wederz{jdtche en gelijktijdige
ontwapening te land on ter zee,
waarborging van de politiek dor open
deur voor het economische en privaat
rechterlijke verkeer der volkeren,
internationale uitbreiding der sociale
wetgeving an bescherming van ar
beiders.
III. Ondubbelzinnige verelarla g
over den heropbouw var, België en
vergelijk over schadeloosstelling.
17. De tot dusverre gesloten vre
desverdragen mogen geen belomme
ring voor een slgemeenen vrede rjjci.
In de Ooatioe-proviacles Lith&uen
en Polen moeten spoedig volksverte
genwoordigingen op broeden grond
slag worden ingesteld.
Dato statos waarin ten spoedigste
een burgerijk bestuur moet worden
ingevoerd, mos,en hun grondwet en
betrekkingen tot de nabuarstaicn zalf
regelen.
V. Hat in het leven roepen van een
zelfstandigen bondsstaat Elzas Lotha
riugen, onder waarborging van vol
ledige autonomie in overeenstemming
mat de wsusehen der volks tertegen-
woordiglng van dien staat.
De wereld leeft thans met Daltüefn
land in gespannen verwachting van
groota gevaar van dan rijkdom, die,
zich losscheurend van eenlg geregeld
werk, van plichten eu verantwoorde-
lSkkeid, in zjja doodeade leegheid, uit
louter behoefte aan eea bezigheid, de
tegenstrijdige emoties b§ msc en vrouw
tegen eikaar optornen doet. En nu
drong deze waarheid voor deu eersten
keer tot me door, me verlammend
door eon wanhopigen schrik, die komt
bij het inzien van een onafwendbaar,
vernietigend kwaad.
Toen ik eindelijk opstond en me
naar do zitkamer begaf, vond ik or
Annette, diep in een fauteuil wegge
zonken voor den haard zitten met haar
beenoQ recht voor zich uitgestrekt en
de kleine, sierlijke voeten op een
voetenkussen rustend. Wat ze jaarlijks
uitgat om die kokette stukjes vleeseh
on been te schoeien, sou voldoende
geweest zijn een gewoon gezin van te
onderhouden. Achter haar bleef ik
staan en zag op haar neer, op dat
luchtig kunstwerk vau haar kastanje
bruin haar, op de slanke, jeugdige
ijnen vau haar schouders, haar
■oupele figuurtje, de in satijn ge
schoeide voetjes en al de bittere
ironie van ons huwslgk kwam me weer
duidelijk voor ooget. Onwillekeurig
moest ik terugdenken aau dien eersten
morgen na ons trouwen, toen ze
schuchter eon rose voetje van onder
de dekens uitstak en Ik er een goud-
leeren muiltje aan deed
Ik knielde naast haar neer en nam
haar hand ln de mQue.
het astwoord op dit nieuwe Dultsohe
vredesaanbod, dat er wel heel anders
uitziet dan vroegers aanbiedingen en
dan ook wel wat meer kans op succes
schijnt te bieden.
Evenwel, de tegenpartij is argwa
nend on aan ds winnende hand, z§
sullen waarschijnlijk nog heel andere
etechen stollen om zich voldoende
gewaarborgd ta sehteu, dat er b(j
deze democratische uitingen geen oud
miiitairistisch addertje onder 't gras
schuilt, dat later in staat sou zjjn door
z\jn gif een dunrzamen vrede oamo-
gelik te maken.
Het is te koper-, dat deze tot zekere
hoogte verklaarbare argwaan bij de
geallieerden niet tot in hst onredelijke
wordt aangeblazen en dat de strijders
voor „rscht en beschaving' hun
schoono leuzen, nn er gelegenheid
voor is, ook door daden zullen belijden.
Het moQBChelijk gevoel moot hier
aan belde zijden dsn doorslag geven
om de versosning mogelijk te maken,
die thans meer nabij schijnt dan ooit.
De vele teleurstellingen, die wjj reeds
ondervonden, kannen ons niet weer
houden een spoedigen vrede te ver
wachten. Hopen wi), dat hst, ook al
staat Duitïehland er thans zeer slecht
voor, gesn afgedwcngoD vrede wordt,
doch dank zij het nieuwe aanbod, een
vrede door verzoening en overleg,
weiks de eerige hechte grondslag kan
zijn voor den volkenbond, die voortaan
Europa zal moeten behoeden tegen
oorlogen, als wij er thans een hebben
beleefd en, helaas, nog beleven.
Zoo juist bereikt ons het bericht,
dat Duitschland en zijn bondgenooten
Wilson ear, algemssnon wapenstilstand
hebben aangeboden. In hat tegen
woordig stadium schijnt het ons niet
waarschijnlijk, dat de geallieerden
bereid sulien zija gedurende eventueels
onderhandelingen de wapens te iaten
rusten, waaronder hua militaire positie
te lijden zou hebben.
Stadsnieuws
GKHES£NTSR*AD8LKOEN EN ONDER'.
WIJZÏRSSALABIS8EN.
Zaterdag werd in de sociëteit 7.0.7.
alhier da bewuste vergadering belegd
op initiatief van de hesrea Welleman
en Kolo, waar vrijzinnige en andere
raadsleden uit Zuid-Ba veland waren
genooöigd cm hot onderwerp der
onderwijzerssalarlseen te bespreken,
teneinde hieromtrent in do verschil
lende gemeenteraden éénzelfde lijn te
volgen. Do vergadering was ook
voor onderwijzers toegankelijk, die
verre in da meerderheid waren.
De heer Sole presideerde en heette
de talrjke aanwezigen welkom. Hij
deelde mede, dat do haar Brants,
districtsschoolopziener, da heer v. d.
Bout en andere raadsleden bericht
van verhindering hadden gezonden.
Spr. merkte op dat deze vergadering
een vrjjsinuig-democi atiscbe tint droeg,
daar er op een vergadering der V. D.
kringfederatio toe besloten werd.
Wij meenden, zei spr., dat hat ge
wen acht was, dat onze partjgenooien
ia groote vraagstukken van den dag
dezelfde ijjo trokken, wat in da band
kan worden gewerkt door onderlinge
bespreking. In dezen geest riepen
wij dan ook eerst onze geestverwante
raadsleden bfleen.
Nader bleek ons, uit verschillende
brieven eu vragen, dst het ook ge-
wanscht was alle Raadsleden op Zuid-
„Netty," fluisterde ik haar zacht
toe, een naam waarmee ik haar in
de wittebroodsweken placht ts noemen
Netty
Zo antwoordde niet; keerde zwjj
gend haar gelaat van me af, maar ik
voelde hoe haar vingers zich kramp
aehtig om de mjjua kromden.
„Liefste,' pleitte ik, „waarom ben
ja nu toch zoo?"
Ze begon te snikken. „Je bent
je bent zoo onaardig, Daan. Ja mag
me niet zoo behandelenja hebt me
zoo erg gekreukt 1'
„Je gekrenkt 1' Ik kwam dichter
naar haar toe en ruste mjjn wang op
haar schouder. Mjjn vrouw was toch
zoo liefl „Waarmee heb ik ja dan
zeer gedaan, kindje t"
„Je had niet onrecht onrecht
vaardiger kunnen zUn
„Hos zoo dan, vrouwtje?"
„Je maakte zulks akelige toespe
lingen. Wist je niet hos je mij daarmee
krenken moest?'
„Wat voor toespelingen?"
„Ach ik praat er liever niet over.
„Tos, Netty I'
„Van menschen, die beneden hun
stand trouwen."
„En jü trok 't je aan MJn klein,
dwaas kindje, dacht je werkeiflk,;dat
't op jon sloeg?'
„Ja, ik heb altgd het gevoel
„Hoe kun je nu sooiets denken,
Natty 1 Ik heb absoluut vergeten, dat
je ooit een anderen stand toebehoorde
dan de mijne. Kom, daar moetjeolet
Beveland uit te noodlgen. Wjjhobbea
daarop teen ook alles verzocht, en w|
hopen dat allen, van welke politieke
richting of klenr zij ook zijn, straks
naar huls tallen gaan met het vatte
voornemen de ocderwjjitaafe te dienen.
Want volgens onze mesning dienen
«5 daarmee tevens de maatschappij
eu daarbij "nzo kinderen.
Spr. dealde mede dat de heer Kete
laar de wet van 23 Febr, j.l. zou uit
leggen en nitto de beste verwachtingen
van de vtuchtan, door deze vergade
ring af ta werpen.
De heer Jac WMernan, alsnu het
woord verkrijgend!, merkte op dat
hier geen sprake was vsn acn Vrp.
Dam. propaganda. De bedoeling was
ultsinitend het groote lands sn volks
belang te dienen.
Spr. wees er op hoe het vooi tbren-
giogsvermogen van den grond den
maatschappcljjkon toestaadibeheerseht,
wat volledig nltkomt nu de granzen
gesloten zijn. De boer trekt nu aller
aandacht en heeft naast hoogere
machten de productie ln de hand.
Voor dit alles is overleg an kennis
noodig. Da grondslag daartoe ligt ln
het onderwijs en ds school. Het vak.
ondsrwjs bouwt voort op het L. O.
ea de plattelandsonderwijzer haeit te
zorgen, dat de jongens aan de gestelde
eisehen kunnen voldoes. Zjj dragen
groeier lasten dan ds leeraren der
vervolgseholen.
Spr. wees er op, dat, wanneer de
vrede gisloton is, oen economische
striid zal ontbranden, waaraan ons
land moet mesdoen in het belang van
elk onzer landgenooten.
Een der eorsts factoren hiertoe iz,
dat geen enkel brokje van volkskracht
verloren mag gaan.
Dit Ideaal ie op de L. S. ta bereiken,
waar de Menton gevonden moeten
worden en acngekwaaks. Hiervoor
mosstae voor onderwjzera premies
beschikbaar worden gesteld. Andere
landen zijn op dit punt voorgegaan.
De H. B. S vervolgde spr,, vraagt
ook voorbereiding, die ds L. S, moet
geven. 9pr. achtte het daarom drin
gend noodzakelgk, dat het L O. langs
alle kanten goed zjj, daar het den
grondslag legt voor verdere ontwik
keling ln deu hoogsten sla.
Komende tot het doel dezer verga
dering, herinnerde spri aan de her
ziening der onderwJsorssalariBsea en
woes er op, dat de door spr. gekozen
weg geen doolweg is geweest. De
Bond van N. O. is een andoren weg
opgegaan dan verleden jaar; Vrijheid
blijheid 1 Spr. draagt hiervoor geen
verantwoordelijkheid.
Nagaande hos men goed L. O. kas
verkrijgen, herinnerde spr. er aan
hoe hij 12 jaren geleden in den raad
ta Krabbendtjké reeds dcaelfde denk
beelden over het L. O. verdedigde als
hj thans voorstaat, zoodat er hier
geen sprake is van een bevlieging
van het oogenbllk. Spr. acht hot
droevig, dat hetgeen hij indertjd zei
nog steeds urgent is. Noodig is een
korps van onderwijzers die met
opgewektheid bun werk verrichten,
wat slechts mogelijk is, wanneer zjj
een voldoend salaris ontvangen. Spr.
vroeg de aanwezige raadsleden, wier
gering aantal hj betreurde, te be
deaken, dat ds leertijd aan de L. O.
school slechts 6 jaren dunrt. In dien
korten tijd most alles worden gedaan
Spr. wees op de moreele inzinking
van het volk.
Het Is een hoege roeping onder
over piekeren.'
„En dan
„Ja
„Je bewondert altijd andere vrou
wen
„Andere vrouwen?"
alsof ik heel niet voor je bestond.
Je zei, dat ze da mooiste vrouw was,
die je ooit gekend hadt.'
„Amelie Je bent toch niet
jaloerseh?"
„Neenmaar denk je, dat 't prettig
voor me Is altjd aan te moeten hooren,
dat anderen lief en knap en
mooi zijn
Ik legde mijn vingers tegen haar
lippenen rnfjn mond aan haar oor
drukkend, zei ik zacht: „Maar ik
dacht er altijd bij, dat mijn vrouwtje
de liefste, de knapste cn mooiste van
Ze keek me met groote, gelukkige
oossn aan. „Werkelijk?"
„Werkelijk.' a
„En Amelie dan?'
„Amelle bljf ik beslist mooi vinden,"
antwoordde ik glimlachend. „Maarzo
is niet èèn van die schoonheden waar
je verliefd op raaktze doet me aan
een Venus van Milo, of iets dergelijks
denken." Ik zoende haar op haar
wang. Wat een klein dom, vrouwtje
kan je soms toch zfln I*
Ze zuchte gelukkig, sloeg haar at m
om m|n hals en rustte met haar
hoofd op mijn schouder. Er terwijl ik
naait haar knielde, begreep lk mezelf
niet meer. Da warmte van het vuur,
wjjzer en onderwijzeres te zijn aan
het lager onderwijs.
Door do onderwijszaken ta dienen,
dient men een andsbelasg.
Wat de financieels kwestie betreft,
erkende spr. de moelljkheden hiervan
doch turende, dat deze geen beletsel
mochten z(jn. Do wst van 23 Febr.
geef; esa surplus zonder dat de ge-
meeste financiën sr onder lijden.
Spr. achtte het gewenseht, dat alia
raadsleden beginnen mot personen van
zaken te tchelden en de aanhangige
kwectle zonder vooroordeel te bo
schouwen.
Nog merkte spr. op, dat wat voor
opeeb. onderwgzers geldt, dit thans
uog ln meeriisre mate doet voor de
bijzondere ondwwSzers. Door spr. zal
thans dan ook op loyale wjzo worden
meegewerkt tot finacfiëele gcljkstsl-
llng.
Spr. deed een beroep op aller mede
werking om verbetering te brengen
ln de salarissen 'er onderwijzers, ln
het belang van het Nederlasdsche volk.
Hierna nam de bear Setelaar het
woord, die de ulfnoodlgieg de wet
van 23 Febr. hier nlt te leggen gaarne
had aar genomen, daar er in 't heels
land nog verschillende raadsleden zjjn
die de oaderwgserssalarlssen nog niet
goed behandelen. Spr. wees er op dat
ook do aanwezige onderwQsers hier
mee hun voordeel zouden kunnen
doen. Hst is met de onderwijzers-
salarissen een droevige geschiedenis.
Bjj de inrichting van nieuwe takken
van dienst spreekt het vanzelf dat da
aanvangssalarissen niet gering lijp,
msu berekent die naar den tegen-
woordigec tijd.
Hst onderwijf is vaq ouder datum
en werd ln vorigs eenweu gegeven
door menschep, die daarvoor geen
bijzondere opleiding genoten. Vandaar
heerseht thans neg dikwijls het denk
beeld, dat onderwijs eigenlijk wel door
iedereen kan worden gegeven. Nog
ln 1901 achtte men een mibimumsalaris
van f400 voldoende en werd deze
wedde zelfs genoten door onderwijzers
met hoofdacts enz. Het is sinds wel
beter geworden, maar de waarde van
het geld is ook zeer verminderd. Ook
thans Is het minimum nog slechts
f500, doch er zijn verplichte vorhoo-
gingen vastgesteld.
Spr. ging de evolutie verder na aan
de hand van de voorstellen van Bor-
geslns en Rink en zette uiteen wat de
wet op 't oogenbllk op 't gebied der
onderw|zeras*larissen aan de gemeen
tebesturen voorschrijft.
Spr. wees er op dat iemand met 20
dienstjaren slechts f 850,— behoeft te
hebben. In vele gevallen ontvangt
zulk een ocderwSzar weliswaar meer,
doch dit neemt niet weg, dat een
herziening der algemeens salarisrege-
ling uiterst noodzakelijk is. Spr. her
innerde aan het voorstel—Heemskerk,
betreffende toeslag aan gehuwde
onderwjzers en kindertoeslagen, waar
van alleen een groep en nog niet eens
voldoende baat had. Spr. ging na hoe
in 1913 van alle kanten verbetering
werd voorgesteld eu hoe ook minister
Cort van der Liudenjdeze zaak genegen
bleek te zijn, doch het nsïsve Idee
had, dat een verbetering in da salaris
sen soBder groote kosten kon geschie
den. Hef groot aantal leerkrachten
maakt echter een groote som noodig
ook voor een kleine verbetering.
Door den oorlog werd een stagnatie
teweeg gebracut.
van haar jonge liehasm, van haar zoe
ten adem, schenen mQn zicnen te be
dwelmen on me in een drommeligen
droomslaap te wiegen. Het regelmatig
getik van een klok sn het vrooljjk
geknetter in den haard, waren'teenl-
ge, dat de intieme stilte om ons heen
verbrak. Een ongekende, Innig-vredige
atmosfeer van huiselijkheid omhulde
ons. Annette zei niets; en haar zwij
gen was balsem voor me. Een enkele
keer beefde ze; een zalige trilling
doorschokte haar dan en ik antwoord
de erop door haar inniger tegen me
aan te drnkkeu. De doffe wanhoop
was van me afgeschud en een jeugdig
vuur, sooals ik dat ln den oersten
tijd van ons huwelijk gekend had,
doortintelde pio reling mjjn heele
wezen. Een vage, nog heel flauw om
lijnde hoop op een hernieuwden band
van liefde sn begrepen, welke tusschen
ons mogaljjk zou kaantn zijn, scheen
me te omgeven. Ik voelde, dat ik
haar al haar tekortkomingen en eigen
aardigheden makkel{k vergeven zou,
neen, dat ik is haar reeds vergeven
bitd ln dit zalige samenzijn van toe
derheid en zwjgen. En trouwens,
waren 't eigenljk niet alle Blechts
tekortkomingen van een kind? Had
ik ie ma niet wat al te overdreven
voorgesteld? Was een betere leiding,
een weinlgje meer vertrouwelijkheid
waren niet 't dringendst noodig
voor een wederijjdieh begrijpen
(Wordt vervolgd).