N°* 99,
Donderdag 22 Augustus 1918*
!05e jaargang.
DISTRIBUSIE WET.
FEUILLETON
DE SCHILDKNAAP VAN
GUSTAAF ADOLF.
Buitenland.
Binnenland.
ABONNEMENT
Prfis per kwartaal, in Goes f 1,—
bnitec Goes f 1,25.
Afzondoriyke nommcrt 5 cent.
VersehjctMaandag-, Woensdag-
en Vrjdagzvond
Uitgave Naaml. Venn. „Goesefee Courant".
COURANT
DirecteurG. W. ran Bsrneveld.
ADVEBTBNTlfiN
van 1—5 regels 75 cent, elke
regel meer 15 cent.
Drieiaaaï plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 1—10 rogels f 1,50
Bewijsnummer» 5 cent.
Advertemlën worden aangenomen
tot 12 uur voormiddag*.
No. XXXVIII.
(Eigen graan.)
Met een glunderend gezicht hoorden
wij een landbouwer zeggen„Mijn
tarwe is binnen En droog dat ze is,
je kunt ze wel honderd jaren bewajen
en dan blijft ze nog goed. Na 1911
zelden zoo gemend
Wij sloten ons volgaarne bij deze
jubelkreet aan, want goede tarwe geeft
goed bróód en dat is toch maar alles
in deze dagen Wat boffen wij, Neder
landers, toch Buiten de direkte ellende
van de oorlog en daarenboven nog puike
tarwe en dus lekker brood te ver
wachten
Zó, zouden veler gedachten zijn ge
gaan, maar dan komt de werkelikheicl,
die ons herinnert aan bet droeve feit,
dat wij, Goddank, wel niét direkt in
de oorlogsellende zijn betrokken, maar
waarvan wij toch langs een kort orn-
weggetje ons volle deel krijgen.
Ons tarwebrood is geen tarwebrood
meer, maar een mengsel van alles, wat
weinig met tarwe gemeen beeft 1 Brood
blijft bet genoemd worden, maar eetbaar
voedsel voor een mens is bet niet
altijd Vakmensen verzekerden ons
menigmaal, dat het niet anders kan
dat werkelik van bet „meel" niets
beters is te maken. Wij geloven dat op
gezag, maar ondertussen is tarwebrood
toch geen tarwebrood meer. Zeker, de
noodzak el ikheid voert daartoe en wij
zullen de laatste zijn om .daartegen te
sputteren, wij zwichten voor overmacht,
maar denken daarbij toch onwillekeurig
aan onzemooie,droge tarwe, en vooral
aan ben, die dezer dagen van 's mor
gens vroeg, voor dag en dauw, tot
's avonds laat in de weer zijn geweest,
hebben gewerkt en gezwoegd in ,/t
zweet huns aauschijns", om die puike
tarwe, bet mensvoedsel bij uitnemend
heid, te brengen onder dak, waar ze
kan worden bewaard voor de gemeen
schap Mgeïibelang was daarbij weinig
betrokken, speciaal voor de arbeiders
niet 1 Officieel konden ze nog niet eens
een tweede toeslagkaart krijgenZij
deden bet, nu ja, om een daggeld te
verdienen, iets weer wellicht dan vorige
dagen, maar overigens uit sleur en
gewoonte. En toch, iels meer zit daar
achter, en men moet het volle landelike
leven hebben medegeleefd, om dat te
kunnen beseffen. Jammer, dat die oude
gewoonten verloren gaan. Wij herinneren
ons onze jeugd Een tak op het laatste
voer, overgeplant op bet dak der schuur,
„de oogst is binnen I" Symbolies voor
gesteld l Dat vroegee is blijven hangen
en met lust wordt tarwe geoogst,
maarde arbeidersgedachte gaat
tans verder, en vraagt„voor wie
en voor wat doe ik dat werk Hij
denkt aan zijn „twee onsjes", totaal
onvoldoende voor zijn dagelikse be
hoefte, en vooral onvoldoende voor
zijn overwerk/ Gerust, menige zucht
is dezer dagen in deze geest geslaakt
en ons inziens terecht! Want bet „gij
zult in bet zweet uws aanscbijns uw
brood eten" is nu vervangen door „In
Naur bet Duitseh van K. F. MEIJER,
door B. BOEBMA.
I.
In bet kantoor van een in de na-
bpaid van de St. Sebaldtukerk ge
legen hnii van een aanzienlek Nsu-
renberger zaten tegenover alkaar aan
een grooten lessenaar vader en zoon
Ijverig en ingespannen bezig met de
afdoening van een belangrijke han'
delssaak. Belden, ieder op een afzon
derlijk atuk papier, telden lange rjoa
posten op, om jaarna, ter verkrijging
van een gewenschta zekerheid, de
uitkomsten te vergelijken. Be magere
jongeling, die den vader aprekoud
geleek, zag bet eerst van zijn mooi
geschreven getallen op. Zijne optelling
was klaar, en bij wachtte op deh
meer bedschtxamen vader, niet zonder
een zweem van innerlijk welbehagen
op bet smalle, ernstige gezicht als
een bediende binnentrad en een brief
in groot formaat met een zwaar zegel
overreikte. Een vaandrig van de
Zweedsche lichte ruiterij had hem
gebracht. Hjj vertoefde nu in de
Baadszaal, dio in de nabjheid was,
om Be wereldberoemde schilderden
te bezien en zou precies over een uur
antwoord halen. Be koopman herkende
't zweet uws aanscliijns zult gij tarwe
snijden, maar daarbij geen brood eten
Wij kunneu ons in de gedachtengang
van deze mensen verplaatsen en vinden
bet menskundig 'Ie verklaren, dat er
wordt geroepen om eigen graan!
Wij zijn hiertegen altijd opgekomen,
omdat wij meenden, dat de gemeenschap
daaronder leed. Op de protestvergade
ring der Z. L. M., het vorige jaar ge
houden, waren wij zo wat de enige, die
het stelsel verdedigden„alle graan
aan de Regering".
Nu zijn we van denkwijze veranderd.
De praktijk heeft ons geleerd en op
grond daarvan vragen wij, in 'l belang
der gemeenschap, gebruik van eigen graan
voor boer en arbeiderWaarom Voor
eerst omdat het een prikkel zou zijn
om meer tarwe te verbouwen en daarvan
zou ons ganse volk protiteren, maar
ook? omdat wij steeds meer tot de ont
dekking komen, dat er, ondanks rege
ringsmaatregelen, nog veel echt tarwe
brood wordt gegeten door velen, die
broodkaarten ontvangenwelke wellicht
aan buren of goede kennissen worden
terhand gesteld. Het rekensommetje van
de Minister komt dan ook faliekant uit
Ons ongevraagd advies is derhalve
Geef aan boer en arbeider eigen
graan stel een grens desnoods, zoals
bij boter wordt geprobeerd, maar geef
een voorsprong aan de producent, dan
wordt bereikt, dat geen wet wordt
ontdoken Onthoud daarbij de brood
kaart voor-.en van hen, die in de termen
vallen, dan wordt de gemeenschap door
de maatregel
eigen graan,
t
Laat dit de eerste zet zijn van de
toekomstige minister
Krabbendijke. JAC. WELLEMAN.
De strijd ia en buiten Europa.
Ba geallieerden blijven zich gewei-
dig inspannen, al «Qp de resultaten,
die zij tot au toe bereikten, hieraan
niet recht evenredig. Nu de Buit-
schei'ö zich hebben hersteld en de
noodige hulpkrachten konden aan
voeren, ie hst echter v&a meer be-
teekenlD, wrurieor de Frauaohen
want deze zijn het voornamelijk, din
den strijd kso da Avre voeren
slechts één K.M. vooraitkoinon, aan
wanneer zS bij verrassing van den
vfaad een tiental K.M. vorderen. Zij
bewjjxefl hierdoor hun overwicht, al
ls dit niet groot, ea houden de ver
wachting levendig, dat zij sr in zullen
slager, dei Duitschors tot een verderen
terugtocht te dwingen.
Bit zou zeer waarsehQnigk het ge
val zjjn, wanneer zjj de linie Lasilgey—
Roya—Chaulaes la hun oaalt hadden
en dat de Baitachera zulks beseffen
blijkt wel uit de hardnekkige wQze,
waarop zij op deze linie wsoretand
bieden.
Reads ds val van eea der drla ge
noemde plantten zou da positie der
Duitsehers uiterst hachelijk maken en
nog meer zou dit het geval zjjn,
wanneer het mocht gebeuren, eer de
verdere terugtocht over da Sommelc
alle bijzonderheden is voorbereid.
op het eerste gezieat de krachtige
letters van ZUne Majesteit den koning
van Zweden Gutt-af Adolf en schrok
wel eeu weinig over da groole eer,
zen eigenhandig schrijven des vorsten
te ontvangen. De vrees lag voor de
hand, dat de koning, dien hjj in zjn
keurig ingerichte woning, de schoonste
in Neurenberg, gastvrijheid had ver
leend bü zijn vaderlandllevenden
vriend een leening zou willen sluiten.
Baar hjj echter verbazend rijk was
en de nauwgezetheid der Zweedsche
rekenkamer kende, varbrak hij bet
koninklijke zegal zonder bezorgdheid,
en speelde er zelfs eeu lacbje om zjjti
mond. Maar nauwelijks had hfi de
weinige regels van hst koninkigke,
uiterst beknopte eehrjjven ook slechts
vluchtig overgelezen, of hij werd zoo
bleek als het gewitte plafond, waarop
in forsehe, vooruitspringende figuren
een greep was gebeiteld, voorstellende
de offerande van Isaak door den
aartsvader Abraham. En zjjn goede
zoon, die hem nauwkeurig beschouwde,
schrok eveneens, dewijl het plotseling
verbleeken van het perkamentachtig
gezicht een naderend onheil deed
vermoeden. Zjn bezorgdheid vermeer
derde nog, toen de vader hem over
het blad heen met een weemoedigen
blik vol vaderljko teederheid be,
schouwde. ,0m Gods wil," stamelde
de jongeling, „wat is er vader?" De
oude Leubalflng, want beiden behoor
den tot dit voorname handeligeslaoht,
reikte hem, als eenig antwoord, met
trillende hand den brief over.
Hierin schuilt ook da reden van de
inspanning d»r Franschen. Hoe spoe
diger zijhtm tegenstanders nopen
verder te retireeron, des te grootar
zullen de varliezen zijn, die zij den
Dultachors kunnen toebrengen. Be
halve het onmiddellijke plaatselijke
resultaat komt hier nog hjj, dat een
nisuwe vordering op du froatdeel
tevens eea ernstige bedreiging zou
opleveren van het Buitsahe front aan
da Veile, waar do Amerikanen zich
zonder twijfel gereed honden om
nieuwe lauweren te oogsten.
Zondagavond tagsn zes uur habben
de Fransehe troepen tustehen Oisa en
Alsne over een uitgestrektheid van
ongeveer 15 K M. tnsishan een punt
bezuiden Cariepont en Footsnoy huu
front verbeterd, wsaruj ze langs da
hoale liüia g«middald zoo wat twee
K.M. vooruitkwamen.
ZO hsbben hat plateau wr-stalyk van
Nampcel besot, don zuidelijken rand
van het ravjn van Audignieourt be
rolkt en Noavron-VIttgré veroverd;
1700 gevangenen, onder wie twee
bataljonskotamandanten sQn In hun
handen gevallen.
Dea volgenden dag hebben hun
troepen den hardnekkige!) tegenstand
der Buitschars ten cp\jt Freenières
bemachtigd en hst gebied bereikt, dat
ten westen aan Lassigny grenst.
Verdsr naar hot Z, hebpen sa ais do
besteken van Thleeeourt te vooruehün
kuaucn komen.
Op hun reehtervleuijsl babbel) ze
Pimpraz veroverd en s^n sa tot den
naasten omtrek bezuiden Drosllncocrt
vooruitgadrongsn.
Ten N. van de Aiene hebban da
Fcanschea huu succes tusschen Car-
lepont en Fontenoy afrondend, het
dorp Mowain genomen.
Het" ar.ntal gevangenen, huu sinds
Zondag in die strask in handen ge
komen, bereikte de 2200.
Dera bijzonderheden san Fransehe
lagerbariehten ontleend, getuigen van
e;n in»p-»nuing, waarasis slechts een
vaste wil ten grondslag kan liggen.
Wy zullen nadere berichten moeten
afwachten om te kunnen nagaan of
Foch 'de plannen, dio hg blikbaar
koestert, kan verwezenlijken.
Volgons een Bautarbariehi uit Lon
den zouden da .vaaUienrdec het spoor
wegstation va-! Boye g'.nomsn hebben,
doch w.y zijn van die zijde reeds
eerder bedrogen door een voorbarig
bericht en zullen dus gord doen
hierbij de noodige voorzichtigheid te
batraelitaa. Niettemin aal Havas wal
gelijk hebban, waar dit agentschap
beweert, dat de omsingeling van Boye
stelselmatig voortduurt en de toestand
van de stad hoe langer hoe gevaar
lijker wordt, daar zij bedreigd wordt
door een dubbele omvatting, in hot
Noorden en in het Zuiden.
Wolff wist er daarentegen op, dat
de DnitaehaïS bij het afweren van de
aanvallen tegen Boye een uitnemende
dekking vinden in de oude loopgra
ven van 1916, die reeds lang met
gras zjn begroeid en die de artillerie
zeer moeilijk kan ontdekken.
Behalve op dit frontdesl hebben dege-
allieerden, en wel met name de Engal-
schen, «enige vordering gemaakt in den
VlaamBenen zak van hot Duicachs front,
ten O. van Hazebroaek, waar de
Engelsehen hut) linie tot eon diepte
van 900 tot 1800 M. vooruit brachten
an het dorp Outtersteene vermeester
den.
Van het Amsrikaansehe succesje
Lieve Heer!
Wetende en ons te rechter tijd
herinnerende, dat uw zoon den wensch
koestert, page by ons te worden,zoo
berichte,i wij bij dezen, dat dit heden
geschieden en vervuld kan worden,
dewijl onze vorigs page, wjj en Max
Behoim (terloops vermelden wy met
eet» dan voorvorigaj, wjjlan Utzen
Bolkamer en diens voorganger, wjjlen
Götzen Tucher), by de ondernomen
bestorming, nadat hem beide beenen
door een kanonskogel zijn verbrijzeld,
zacht in onze armen is ontslapen.
Het zal ons een bijzonder genoegen
zijn, weer iemand uit dé evangelische
rijksstad Neurenberg, welke stad yrfl
boven andere toegedaan zijn, in Onzen
persoonlijken dienst te namen. Van
een goede behandeling en dageljjkiche
christelijke vermaning kunt Gy zeker
zijn.
Uw toegenegen
Gustavus Adolphus Hex.
„Groote goedheid," klaagde de zoon,
geen moeite doende om aijn flanw-
moedigheid voor zijn vader te ver
bergen, „nudraae ik myn doodsbowS»
in den zak en gij vader, t zij met
allen verschuldigden eerbied gezegd
xflt de oorzaak van mijn ontijdigen
dood, want wie anders dan gij kon
dan koning zoo'n verkeerde voor
stelling van mjn wenschen en begeeren
gegeven hebben „God erbarm» zich
onzer I" en bij richtte den blik om
hoog tot het juist boven hem zwevende
mes van den gipsen aartsvader.
in ds Vogezen, waardoor zjj in bet
bezit kwsmsn van het dorp Frapelle
aan da Fave, maakten wy reeis
melding.
In Japan gist het. In dit land doet
do oorlog zich la hoofdzaak gevoelen
door een sieeds toenemsnd» tegen
stelling tusschen bepaalde groepen,
die door het rnaksn van oorlogswinst
in waoldi baden, oa da groots maisa
dee volk», dia gesn k.v.a ziet om de
«teed» in prfjs stijgende levensmidde
len te bemachtigen en thans, door de
hooge rijstprijzen, tot een ernstig
verzet is gekomen. Uit Osak* wordt
d.d. 18 Aug. gemeld, dat alle rjst-
winkeis gesloten zijn. Een gewapende
menigte, 2000 man sterk, heeft het
politiebureau overvallen. Deze men-
schen elschten de vrijlating vau do
genen, die eea rystmolen hadden
geplunderd. Gisteravond, zoo lezen wij
verder, heeft da politie met da blanke
wapenen de menigte veratrooid. Er
zijn honderd moaiehen opgepakt. Uit
Kobe sjjia troepen gezopd'on. Na.,r uit
Tokio wordt gemeld, heeft de Keizer
drio milüoea yen geschonken ton bate
van de slaeütoffers van ds hooge
rijstprijzen cd heeft het kabinet tien
mlllioaa voor hetzelfde doel beschik
baar gesteld.
Voorts wordt d.d. 14 Augustus uit
Osaka bericht, dat ds onlusten een
zoo ernstig karakter hebben aange
nomen, als nog nimmer in de ge
schiedenis van Japan is voorgekomen.
Naar bfjna alle belangrijke plaatsen
zjn troepen gezonden, dio veelal van
hun vuurwapenen hebben moeten ge
bruik maken.
Te Kobe heeft de menigte de kan
toren van de Soezoeki-maztschappD
en het bnrean van de courant Kcbes
Him'oun in brand gestoken. De politie
was baar niet de baas.
Ta Nagoya w»i op den vierden
avond na het begin van de troebelen
oen menigte van 30 000 meuschen op
de been. De rijsiwiakola werden in
braad gestoken.
ïe Tokio zya ruiten ingegooid, Da
politie bewaakt de bruggen, parken
en de woningen van de ministers.
Deze moeilijkheden in eigoc boezem
zouden voor Japan wol et® belem-
moring kunnen worden, mat betrek
king tot de expeditie in Siberié, die
met de coodiga voortvarendheid ten
uitvoer moei worden gebracht, zal z|j
aan het beoogde doei beantwoorden
Bit blfjkt wal uit een memorie, die
de commandant van de Tsjechen dan
vertcgenwoordlgersvan da geallieerden
heeft ter hand gestrld en waarin by
betoogt, dat het noodzakelijk is, snel
ler en op grooter schaal hulp te ver-
leenen, om den opmarseh naar Irkoetsk
mogeljk te msken. HQ zegt, dat, als
het alot lukt, binnen see weken Ir
koaiak te bereiken, alle Tsjecho-
Slowakcu in West Siberië verloren
zullen zyn, waardoor Rusland aan de
genade van da Duitsehers zou zijn
overgeleverd.
Ten slotte makea wS Mor melding
van een opzienbarende bekaering.
Aap de „Daily News" werd nl. uit
Dublin gameid, dat sir James Camp
bell, dio bjj het uitbreken van den
oorlog deel uitmaakte van Carson's
voorloopige Ulster-regeerlng, opzien
gebaard heeft door aan het noenmaal,
dat aan het parlementslid Lynch in
verband met zijn wervingscampagne
word aangeboden, mede te daelen, dat
hij tot Homa-Bnle bekeerd was. Csmp-
„Kind, 'gij verbrijzelt mj 'thartl'
hernam do onde. „Vervloekt zj het
glas Tokayer, dat ik te veel ge
dronken
„Vader," viel de zoon hem in de
recta, die te midden van de ellende
zyn hoofd niet verloor, „vader, vertel
mp hoe het ongeluk gabeurd is."
„August," biechtte de oude tande-
knarsend op, „je weet van het groote
gastmaal, dat ik den koning bfj g(jn
eersten intocht, liet aanrichten. 'tHaeft
m9 heel wat gekost!'
Driehonderduegenennogentig Gul
den en elf stuiver, vader, en ik heb
niets daarvan geproefd," merkte de
jongen verdrietig op, „want ik moest
mfja kamer honduu met een natte
eompres over dit oog* (faü weesnaar
het rechter). „Gusje, die wildzang,
half gek en bespottelijk van vreugde,
den koning te zullen zien, had mS
don pluimbal in 't oog gegooid, juist
op het oogenblik, dat er een trompet
schalde en zij meende, dat do Zweed
zyn intocht deed. Maar spreek toch,
vader."
Nadat de tafel was afgenomen en
we aan 't dessert zaten, waarbij de
beker lustig rondging, brak een storm
van jubelkreten, zoowel in de zaal als
buiten op het plein, waar het volk
opeengepakt stond, los. Allen wilden
den koning zien. Er werd geklonken
en gezondheid gedronken en overal
schalden jubel- en vreugdekreten.
Daartaisehen roept eensklaps een
heldere, doordringende stem„Leve
Gustaaf, koning van Duitiehland t'
bell is nu lord-kanseller van Ierland.
Ef was onderteekenaar van het cove
nant en word beschouwd als eeu
steunpilaar van de Ulster-party door)
dlk-en-dua.
Deze bekeorlng achtte het natio
nalistische „Freemans Jonrnal" wel
haast een nog grooter wonder dan
indien Keizar Wilhelm zou varkiaren
tot Wilson's democratisoh evangelie
te zijn bekeerd.
Be unionistisch „Belfast News* is
boos en spreekt van Campbell's be
keuring als ran afvalligheid en verraad.
Dit verschil in de beoordeeling is
begrijpelijk. De vraag is achter slechts
in hoeverre deze verklaring van
Campbell kan bQdragen tot een op
lossing van de nog altjd neteligs en
dreigende lersehe kwestie.
Antwoord van minister Potlhumu
aan den burgemeester van Rotterdam,
Da minister van L., N. en H. heeft
in antwoord op het schrijven van
burgemeester Zimmerman een uit-
voerigon brief aan dezen magistraat»
persoon gericht, waarvan hst voor
naamste hieronder volgt
De minister kwalificeert den brief
van den Burgemeester van Botterdam
niet ailesu ais penigszins schamper
van uiting omtrent een distributie-
maatregel, doch vindt, dat in den
gsheelen brief afkeuring van het
geheole complex v»n regeerlngeiuaat-
rogelen doorstraalt. De opvatting in
dien brief acht de minister zelfs van
dien aard, dat die in verband met hst
onderhoud van den Burgemeester mes
deputaties van vrouwen uit de volks
klasse niet tonder gevolgen zalbiy ven.
Die vrouwen hebban door dit onder
houd niet hst besef gekregen welke
tyden van ontbering we nog tegemoet
gaan, doch veeleer ls een stemming
verwekt, die zich op den dunr kan
uiten in ontevredenheid over da
leventmiddelenvoorzienlng.
Verder betreurt de minister, dat de
burgemeester van Botterdam, alvorens
tot genoemden brief over to gaan, zich
niet eerder op de hoogte heeft ge
stold van de genomen maatregelen
es haar juistheid.
Dat In 't algemeen.
Wat aardappelen betreft, waarvan
de voorziening in Botterdam zooveel
te wenschen overliet, daarover wordt
opgemerkt, dat overeenkomstig en
volgens een bepaald plan de aanvoer
plaats had vanuit N. Holland in plaats
van, ïooalo vroeger, van de Z. Holl.
eilanden. Dszo laatste leverden vroe
ger veel vervroegde eigenheimers, die
thans opgehouden werden om eerst
de vroegere te doen consumeeren.
Wegens het abnormale gebruik van
dit artikel werden ook aardappelen
gedistribueerd, die vroeger hier niet
werden gegeten, doch uitgevoerd
werden naar Duitiehland en Engeland,
Deze aardappelen worden in die lan
den veel gebakken in plaats van ge
kookt, in welke vorm xe ster goed
te nuttigen zijn, daar ze minder vet
behoeven dan de z.g. bloemige aard
appelen. Op dit oogenblik vindt da
aardappelvoorziesing van Botterdam
weer plaats vanuit de Z. Holl. eilanden,
zoodat thans daarover wel geen klach
ten zullen zyn.
Wat het vet en de melk betreft
bsataat volgens den minister bï den
burgemeester een misverstand, dat
niet had behoeven te bestaan, Indien
Nu werd hst in eens doodstil, want
dat was een sterk stnk. De koning
spitste de ooren en streek over zfin
puntbaard. „Zoo iets mag ik niet
hoeren," zei hy en vervolgde: „Leve de
evangelische rykutad Neurenberg 1"
Daarop breekt voor goed het gejuich
lo«. Stukkon worden aigesehoten. Alles
raakt in beweging en is opgewonden.
Een poosje later weet de koning m{
zoo heel toevallig in een hoek van de
kamer te krQgen en vraagt lacht:
„Wie heeft een leve hoog 1 uitgebracht
op den koning van Duitiehland,
Leubelflng?" Daar word lk, onde,
halfdronken esel, aangevallen door
de IJdelheid bil' sloeg v°or
't voorhoofd, alsof hij dat beschuldigde,
hom goon beteren raad te hebben
gegeven en lk antwoord'. „Majoi
■telt, dat deed rnyn zoon, August.
Deze peinst dag en nacht om U als
page te kunnen dienen.' In weerwil
van mjju roes wist ik, dat Götz Tucher
konlnkiyko page was en dat burge
meester Bolkamer zoowel als de seht.
pen Behelm hunne zonen als page
hadden aanbevolen. Ik zei het daarom
ook alleen, om bQ mgn boren, den
ouden lakenkooper en dien pocher
Beheim niet achter te blijven. Wie kon
ook denken, dat de koning al dat
Neurenberger speelgoed in Beieren
zou noodig hebben.'
„Maar, had da koning m(j toen met
mijn blauw oog maar gezien -, waarom
liet hy u niet even biunenkdmen
(Wordt vervolgd,)