N°. 82,
Zaterdag 13 Juli 1918,
105e jaargang»
Bij dit no. behoort
een Bijvoegsel
DISTHiBUSI E WET.
so .FEUILLETON,
Twee Gebroeders,
ABONNEMENT
Prjii per kwartaal, In Ross 11,—
buite» Soes 1,25.
Afsondorlgka ncmmere 5 cent.
Verzehjnt: Maandag-, Woensdag
en VrJttaija-foEd.
Uitgave Naaml. Venn. „Goesche Conrant''.
van Barneveld.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels 75 eoEt, elke
regel meer 15 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
barakend.
Familieberichten 1—10 regel» f 1,50
Bewijsnummers 5 cent.
Adverttr-iiSn worden aangenomen
tot 12 uur «aormiddaan.
No, XXXV.
(Slagers.)
Indertijd hebben wij gemeente
veldwachters gedistribueerd". Wij deden
toen uitkomen, hoe deze door genoemde
wet zoveel meer werk hadden gekregen,
wat in doorsnee slecht werd betaald.
Wij zijn niet zo eigengerechtigd of
pedant te menen, dat ah gevolg daarvan
vele dezer beambten hun bezoldiging
omhoog zagen gaan, (voor zo iets moet
men S.D.A.Per zijn) maar toch kon
stateren wij dit feit met voldoening,
al is .een en ander nog niet op peil.
Heden willen we de aandacht vesti
gen op een andere kategorie van per
sonen, die niet hebben te klagen over
overwerk, integendeel, die reeds maanden
lang geen werk meer hebbeneenvoudig
werkeloos zijn, de ©nai£5»rs. Droevig
te zien, dat die slagerswinkels, welke
vroeger er zo echt appetijtelik uit
zagen, itu zijn gesloten ofomgezet
in viswinkels. Het pleit voor dezulke,
die dat deden, maar in gemoede vragen
w ij afIs hier toch niet met al te ruwe
hand ingegrepen Op dit ooge.nblik
beoordeelen v ij niet de al of niet nood
zak-el ikheid van een slachtverbod, maar
wel vragen wij moest aan degene,
wie hun brood- ontnomen werd, geen
zekere garansie worden gegeven voor
^hun verder bestaan, altans getracht
worden dit te doen Met volle over
tuiging antwoorden wij, dat dit ssaet
is gedaan en ook niet geprobeerd
Wèl herinneren wij ons een rond
schrijven, dat werkeloos geworden sla-
gei'pgezellen konden aankloppen bij ,,'t
Steuncomité", maar de kleine bazen
En onze slagers ten platte lande zijn
dat meest alle 1 De meeste dezer werken
zelfstandig zonder hulp of dienst van
„gezellen". Hoe moet het met deze
gaan 'Verder er. meer nog, hoe- is het
met deze gegaan Wij zijn niet gewoon
een blad voor de mond te nemen en
doen dat ook tans niet, vandaar dat
wij zeggendeze hebben langs een
omweg getracht nog wat te verdienen
en verboden slachtingen zijn daaraan niet
vreemdDit had moeten voorzien worden,
want een kat, die in het nauw zit,
maakt nu eenmaaf rare sprongen Wij
keuren dat niet goed en vooral niet,
ouldat daarvan slechtsveelal profiteerden
degene, dié betalen konden, maar wij
vinden het menselik te verklaren, Van
hoger hand is dikwijls gezegd Laten
wij zoveel mogelik zeilen in het gewone"
vaarwater," laten wij alle kracht inspan
nen om de bestaande maatscliappelike
keten niet te ontschakelen, maar laten
■wij ons best doen om, het gewone leven
zijn gang te doen gaan. Welnu, hier,
bi] des slftsyei*©, is ingegrepen,
zossile^ dat daarbij is ge=
Baet e#
wicht te herstellen. Altans
wij kennen dergelike maatregelen niet.
Alles samenvattend konkluderen wij
decbalve,
dat hiér een groep van „kleine
huidenhun bestaansmiddel is ont»
nomen, zonder dat ernstige pogingen
zijn aangewend, om daartegenover een
door
GUY I)E MAUPASSANT.
Nn ontwaakte de rechte jaehtluet
en zoodr» een wat minder diepen
plas gevonden hadden, ging *8 er
ook in, aerit nog wat aarzelend en
een beetje verschikt, toen het water
om hare koude voeten speelde. Zy
wa» handig on Blira, hare hand was
vaat en licht en hst jagerinsttact
ontbrak niet. Bijna eiken keer als zij
het net uitwierp, bracht zy een paar
diertjes te voorschijn, die zich door
de berekende langzaamheid harer
bewegingen hadden laten verschalken.
Hans ving niets, maar hjj liep haar
steeds na en verzocht haar, zich
aanstellend, alsof bij diep bedroefd
was over zijne onhandigheid, ham les
te geven.
,0, wijs mij, hoe gj het doet
smeekte hfl. ,Toe, wijs het mij."
Het donkere gras op den bodem
maakte de heldere wateroppervlakte
tot een zeer hrnlkharen spiegal, die
hunne beide gezichten, dicht naast
équivalent, een gelijkwaardigheid, een
tegenwicht, te stellen.
Moeten deze.allen nu de dupe, liet
slachtoffer zijn van dergelike maat
regels? Ons dunkt, dat is te veel
gevergd, vandaar onze instemming met
hun verweer. Wij hebben weleeus ge
hoord van een slagers vakvereniging op
ons eiland, maar heel nauw kwamen
wij daarmede nooit in aanraking. Wij
dringen ons ook tans niet op, maar
willen toch even mededelen, dat. de
„Goesche Courant" bereid is plaats
ruimte af te staan voor hun gerecht
vaardigd willen. Als onze 'persoonlilte
mening willen wij hierbij nog wel te
kennen geven, dat met een en ander
rekening zat moeten gehouden worden hij
het heffen van belastingen.
Wanneer een georganiseerde aksie in
deze richting mocht uilgaan, dan zullen
wij, desverlangd, daaraan gaarne onze
volle steun verlenen
Krabbendijke. JAC. WELLEMAN.
u i t eja 1 a n d.
De strijd in en bnltcn Enropa.
Hoe bedroevend hef heengaan van
Ven Kühlmann met her oog op eea
spoediger, vrede ook mag z{jn, tcch
is sr in da groote politieke gebeurte
nissen. die Daltscbland thr.en beroeren,
iets dat hoopvol kan ttemmoje. De
regeoring beeft haar ver-oeningtmasi
ksr afgaworper ea het kan thans voor
niemand meer cte vraag zijn. welke
geest in werkelijkheid regeert. Het
blijkt goettïlü», die van de meerder
heid !b den Rijksdag tc zijn wsuraan
ook Von Kiibltnann zich, in .weerwil
van Ept; tegemoetkoming naar de
andere zijde, tan slotte Moldhet Is
enkel do militaire, dn al-DnBrche
geest, die van geen overleg of over
eenkomst weten wil, die uitsluitend
hall verwacht van e?n beslissende
militaire overwinning, daar deze alleen
zou kunnen voeren tot het Duitsek-
land van do fantastische mcchssdroo.
men, welker beneveling kortzichtig
genoeg msakt om niet in te zien, ds.t
de volken, die elkander thans te vnnr
en te zwaard bestrijden, elkaar rh
den oorlog niet zullen kunnen missen.
Er is een tyd geweest, dat deze
Pruisische geest door den loop de?
gebeurtenissen ging tanen ea zijn
gezag verloor. Het scheen of een licht
straal doorbrak en het zuiver demo
cratische beginsel te Berlijn zilta t-eil-
zamen invloed krachtig deed geiden.
Z(j, die hef goade in da Duitschers en
Duifsohland nog weten te w.ardearen
<:n dat kan by een objectieve be
schouwing toch niet zooraoeiljjk zijn,
al lijkt 't wel eens anders hebben
da bekende Riiksdagmotie mstyrcugde
begroet en zich wellicht gevleid .raet
de hoop, dat de oorlog toch ergens
goed voor was gewesss dat b5 in
Duitsohiand de oogan geopend had
voor het schjjnwezsn en hot steeds
dreigend gevaar van esn militairisme,
eea diplomatie en een regeringsvorm
als tot nu toe het lot der volken en
speciaal dat van het Dultscbe Volk
behesrschten.
Wij, ontijdige,: althans, hebben het
geloofd. Het sehjnt nu wel of het al
te naïef is geweestmaar nog kan
de toekomst ons in 't gelijk stollen.
Voor 't oogenbllk moet men wel aan
nemen, dat Dulfschlands vjj&udsn het
bij 't rechte eind hadden, toen zij de
nieuwe stroomiag niet vertrouwden
en van geisn verzoeping wilden weten
alerr er werkelijk een einde was
gemaakt aan het Pruisische militai
risme. Al web hêt zonder twijfel over-
elkaar gebogen, duidelijk weergaf, en
Hans glimlachte tegen dat spiegelbeeld
en wierp het hoofdje sgner buurvrouw
kushandjes toe.
.Hoe vervelend en laf", zeide ds
jonge vronw. .Denk er toch aan, mijn
waarde, dat men zich niet met twee
dingen tegelijk moot bezighouden.'
.Ik houd m(| ook maar met een
ding bezig: ,Ik bemin ui'
Zij richtte zich op en sprak ernstig
Wat doet gij toch vreemd hot laatste
kwartier Hebt gij uw verstand geheel
verloren
.Neon, ik hen nog in het bezit er
van en heb niets verloren, maar wel
den mood gevonden, u oindaljk te
zeggen, dat ik u liefheb".
Zij stonden belden rechtop in het
zoute water, dat hun over ds enkels
ging, en zagen elkander in de oogen.
.Het is heel dwaas my daar nu
ovor te spreken," zeide zy op vriende
lijk berispenden toon. .Had.t gij dat
niet een andermaal kunnen doen, in
plaats van nu rnjn genoegen in de
kresfteuvangst te ctorep
.Vergeet mij," fluisterde hij, .maar
lk kon niet langer zwggen. Ik bemin
u reeds lang en vandaag hebt gü my
betoovord, my de besinning doen
verliezen
Zy scheen nu bereid zleh in haar
dreven en onwelwillend om in alles
slechts comedlo te zien en elke vrede
lievends- uiting als pohulohei, elk
aanbod ai» een valstrik te beschouwt n,
zoo mosven wij toch erkennen, öst sr
voor de geallieerden, rot hu? «tand-
puEt beschouwd, afleiding beiitond
osn voorzichtig te sija en niet over
éér nacht ys te gaan.
Wat er echter-, in do Dniiseha
vredespogingen, zy h.*t onder dsn
drang der betere elcmat.ten, sssriyfc
gemresd wsb, moa:; ggs Invloed
verliezen tegenover he' hardnekkig
weigeren der vjapden om op be
sprekingen in tc gean aleer gns zekere
voorwarrdeo wï.s voldaan,
Door het gering» suocs-,, dat
DuUschland in deze rsohtict; mocht
boeken, vond het mlii'.tlilame van den.
bloede weer gelegenheid om de kop
ho; g te fcf-ffan en door do «Cca, waarop
het zulks deed, zou men geneigd afle
te vermoeden, dat hst denzelfdên kop
enrst zoo deemoedig gefcogsn had, om
dat het wel wist dat het hierdoor toch
niet zou komen tot ,<Jea mot
mond beleden, maar door hethart
verafschuwden vr- do sondes annexa,
ties en zonder oorlogsschs- Jsg. Eoe
het :ty, thtns wosds sr geen geheim
meer van gemaakt wrik e»o vtads
wordt verlangdren Dultscae vrede,
die la hst Oosten no;; maar zeer ton
d'ela heeft gebracht «-at man hoi
geords, jpaasr dis sis algemente vrede
vsn dazen wereldoorlog voorzeksr
veel zou iahouden, w«t gean aador
zelfstandig on democratisch ?oik ia
Europa zon kunnen dulden. Eea vrade
dus, die de kbmaa vaa een nieuwen,
zoo mogelijk nog vreetelflkor oorlog
io zich zou dragen on dio dus vóör
sUas te verwe?p«\i is
En toch i hat deze vrede, waar-
raar do Dnitscho regeo'i g, nn zonder
Kiiblmarm nog mrr.r dar eerst het
werktuig van het Dultsche oppetbs
vel, streef;, dn vrede, die het zijn
vernietigde vjjanrien oplegt, de Vïeda
van den ovetwlrEaar, dia by, eer
ea sosdcr zyn 7efsltgsn tegen standers
beslist.
Daaraan valt au Diet me»r te iwy
felsn en dst Is, ia zekeren zis, bet
verbiydende vau de jongste gebeur
tenissen men weet nu precies waar
man «au toe ia hst Dultseha volk
kan hst nu zelf ook wa-ec 7,A het
zich r.n voldoende hev- yd hebben van
opzettelijk »a»gekwsekïe waanvoor-
rtelli geu, van suggestie en dorohou-
dsry, om een oubsvastgon blik te
kunnen werpen op den feitoljkcn
stand vsh zaken er, in te zien, waar
ï-Iin werk'eljjk heli ligt. Zal het
en daaraan valt meer te twijfe
len nu oi»d«!{ifc ia zich zalf da
kracht zoeker, en vinden, om sieh te
ontdoen van eet, kliek van drijvers
en dompers ea de kanker uit te snj.
den met vasto har d. het militair en
diplomatiek verderf dat het Duitscha
volk belet zich zelf te zUr-, een vraed-
gaam, democratisch, arbeidzaam en
levenskrachtig volk, ne» volk, dat
eerbied afdwingt om zfjn kunnen en
vernuft, om sign wetenschap en kunst.
Aan deze mogeiykheid klemt zich
onze hoop vsst, daar wj alleen daar
van duurzaam heil kunnen verwach
ten voor de gsheale menschhoid.
Men hewoart '.-trede aan de slide
der geallieerden, dat zy niet zullen
wpken roeh toagoveu vóór zy het
Duitscha mlUtaiiisnje den kop hebben
Ingedrukt ook daar droomt men
nog steeds van een beslissende eind
overwinning na wy mogen veilig
aannames, dat sfl, zoo zy deze ooit
mochten verwezeniyken, zich niet
tfivredsn zouden stellen met de ver
nietiging alleen van wat elk welden-
lot te schikken en, als het niet aodars
kon, van haar genoegen afstand te
doen en over zaken to spreken.
.Laat ons op de rots gaan zitten",
zeide sjj, .daar kunnen w{j beter
praten".
Z8 klauterde niet .-tonder moeite
naar boven, en toen zj daar in den
helderen zonneschijn naast elkaar
zaten, ging zy voort: ,Myn baste
vriend, pij zfjt geen kind meer, en
ik geen jong meisje. Wy weten wat
w0 doen ea zgn in staat, de gevolgen
'daarvan te berekenen. Als gy m(J nu
bekent, dat gS my lisfhsbt, dan neem
ik nataurlgk aan, dat gij mjj wilt
huwen."
Die kal,lie en zakelijke redeneering
was juist niet, wat hg verwacht had,
en tameiyk onnoozel antwoordde hg
.Zsker".
.Hebt gg er met uw vader en uwe
moeder over gesproken?"
.Neen, ik wilde eerst uw antwoord
hebben."
.En dat luidt: Jal" zeide zQ, hem
de nog vochtige hand toestekend, die
by driftig greop. „Ik gloof, dat gy
een goed, esriyk meusch zjt. Mss.r
vergeet niet, dat ik niets tegen den
zin uwer ouders zon willen doen."
,Oeh! Meent gQ dan, dat rnQne
moeder niets heeft vermoed en ge
kend en verlicht mot'-h in DuUsch
land moet afkeuren. Doch wij ge-
loovoe zsifi niet, dat ecu eindover
winning der Entente hst Duitscha
militsirisme zou fauikon. In stilte zon
hst voortbestaan en de verbittering In
m-jnig hart zou öa wraakgedschte
voeden op daarmede het mllUairismo,
tot het eem:, wie west wanneer, op-
Blvt-.w zou voero-i tot een uitbarsting,
galj'k wj nog dagetyks motten be
leven.
Da werkoljke ondergang van het
verouderd en cen'cdert-i-d mons'sr,!»
welks greep do rampzalige volken
thans worstelen, is slechts te ei wach
ten van deze volken zeil, Winnoer
voor deze ki massa het licht door
breekt, zal het oogf- lik gskouiso
syn, dat eau betets toekomst loiuids.
Doch voor deze heugelyks ommekasr,
na een lsngeigdecsgeceUodsnis heeft
plaats gegrepen, zoilr wg nog som
bere dagen moeten doorleven.
Daardoor wordt het verbigdes.de,
dat w9 voor ds ootwaking van^hes
Dni'.eche volk uit de jongste politieke
wisseling moeadsa to kuancci putten,
voorlooplg Eog tn den iltc-pen schaduw
geplaatst van den B-derer-ion Btrijd,
nis nu pas -ard tegen hard zal ont-
braedsa fecsy, dceh wie durft
het nog te hopen, de volken lngrgpen
en zich louteren van de fanatieke en
dolzinnige machten, dis hen zoozeer
hebben verblind en zoover hebben
weggevoerd ,an de eriole liefdsleer,
wtlks zy hestcB te beigo.en.
l andbouw, Veeteelt en
Viuscherij
Von ds Zssuwtche klti.
Men schrijft nlt Zseland aan het
.Hfcl.
De nieuwe oogst io aangovaugea
van da klei zjjn de eerste rroego
aardappelen gerooid, maar iu de
meeste dselcn der provincie worden
dis slechts verbouwd voor eigen con
sumptie, zoodas van ruime uitvoeren
go n sprake Is. De qualiteit is goed
eu daar hiett men trouwer n bj dte
vooriitureuds droogte niet san Mtwy-
fetd, rr, -*.ir de quantiteit Is ulet ruim.
Wat bstraft de latere soorten kan
worden gezegd, dat reeds vela bijna
volwassen knollen wordtn gevonden,
Zs hebben ook van as droogte ge
weten van de verwachtingen kan
nog weihig gezegd worden.
Met den oogst van gerst ea rogga
is men reeds aangevangen; de voor
Uitziekte;- va» genoemde granen, be
nevens tarwe, zijn wel 'bevredigend,
ma&f de haver aal ongotwyfeld mlndor
van beschot zju. Hat .legeren" van
gras.a aal dit jssr esn hoogste zeld
zaamheid zijn. De voortdurende
droogte in aanmerking genomen zal
eea en a- der niet tegenvallen. De
erwten zyn gosö, maar de bootten
hebben veal van aan wind geleden
de ongekende opbrengsten van 20 H.L.
per gemet zooals iu 1917 sijn in gtenen
deel» te wachtentoch, ondanks ds
droogte, die weer te lang duurt na
dan regenval van voor een ige weken,
hebben de boonen in de laatste dagen
nog woadcron gedaan.
Van den bletenoogst, die evenwel
eerst In October aanvangt, heeft men
eu reeds do beste verwachtingen:
■je staan prachtig te volde 1 Da wortels
hebban zich gevormd en zijn diep den
grond ingegaan by hst droge weer.
Komt ges® tegenslag, dan zal het
gewicht uitmuntend worden en wat
dit voor don Zeeuwschon boer zeggen
wil, dis bskqfce maar evsn de ul.ge-
sirekta velden met dit gewas bezet,
Minder dan vorige jaren, omdat men
radati, en dat zy zooveel van u zou
houden, ais onze verbintenis niet haar
hartswensch was."
Zy zwegenhg in aiilto verwonderd,
dat zy niet veel meer opgewonden
sn soo buitengewoon verstandig was.
Hy had oen heerlijk llefdostoooeel
verwacht, een ecquet herderspel by
de kreeftenvangst, met h9t plassende
water als orkestbegeleiding. En nu
was alles beslisttwintig woorden en
hg gevoelde zich verbonden, gehuwd,
Zy hadden eikaar niets meer te zeg
gen, want de zaak was beslist, en
waren nu eenlgssins verlegen, over
wat zoo plotseling tusechen hen was
voorgevallengeen van beidon vond
den moed tot spreken, met de kreeften
was het ook gedaan, en zy wisten
niets met elkaar te beginnen.
Daar kwam papa Roland's stem hun
te hulp.
„Hierheen, kinderen, hierheen I Beau-
sire moet gg zien hy plundert
de zee geheel uit, die schelm I*
Inderdaad had de kapitein een
fabelachtig geluk en handigheid. Ge
heel doorweekt waadde hg alle plassen
door, vond 1-J den eersten blik de
gunstigste plaatsen en doorzocht, zgn
nat langzaam en voorziohtig hantee-
rond, alle onder het zeewier verborgen
holen en gaten.
aan een voorgeschreven zsalpian was
gebonden, is Zteland in vele streken
toch nog het biefenland.
Da vaidwerkzaamhoden zyn op het
oogenbllk nog slap, doordat het on'
kruid niet welig tierde by de droogte
eenmaal goed gezuiverd, behoefde
men niet telkens met don schrepel
terug te koeren.
Wat do weilanden betreft begint
het er weer dor uit to slea, algemeen
is dan ook da klacht over de vermin
derde melkopbrangss der koeien, wat
niet te verwonderen valt. Dit klamt
des ie meer, omdat in vela gezinnen
bij den broodnocd menigeen is
aangewezen aan lo - uilen de maaity-
den met pap, voor zoover daarvoor
ook wt«r de uoodigs ir gradiënten zjn
te verkregen.
Bet meiten vwn. varkens.
He! ,.ara;;u voor Mededeelicgen
inzake de Vcedsslv orriociog meldt
De regeling vsa 15 Mei 1.1. betref-
lende ontheffing ess het slachtverbod
voor varkens tan behoeve van huis-
siachtingen heeft de mooning doon
postvatten, dat nv. ook z.g n. vsikeros-
peneloE'B geoorloofd zouden zyn.
Daarmede zou echter niet beant
woord worden aan do bedoeling, die
daarbij voorzat, immers het geven
van vstrkess in peLsion zou beteeko-
em, dat zy, die niet op gelei behoeven
te zien, zich reeds van te voren van
een gemest varken kunnen verzekeren.
Het is daarom noódlg geoordeeld
de bestaande regeling ta verduidelij
ken, teneinde scherper tsdoen uitko
men voor walks gsvalleE ontheffingen
van het slachtverbod sullen kunnen
worden verleend.
ült zal kunnen geschieden, wanneer
Iemand op eigen erf en onder eigen
bohear esn varken kan mesten voor
bet gsbrulk van zich en zgn gezin.
WH hg er twee mesten, dan most hg
er 1 van ten minste gelgk gewicht
by msssna on voor de aigemacne
distributie beschikbaar stellen. Wor
den or ten eigen behoefte meer dan
2 gemest, dan moet een even groot
aantal voor de distributie worden
geleverd. Indien er meer varkens
worden gemest dan noodlg zyn voor
eigen behoefte en da daarte^onovor
verplichte sfleverisg aan de regeari;
dan komen die meerdere varkens alle
voer distributie beschikbaar.
Ook gemeentebesturen, stichtingen,
instellingen van weldadigheid, werk
gevers ten behoeve van hun personeel,
alsmede vereenigiDgen, die gemeen-
sehappelgk op één terroiu ter plaatse
willen mesteq, mogen dit doen, mitk
zg voor de algemeene distributie even
veel varkens laveren als zg voor eigen
behoefte noodig hebben. Hetzelfde
geldt voor familleboerdergetï, wanneer
-die staan onder beheer vau een lid
der familiedaar mag op dezelfde
voorwaarde voor de behoefte der
familiegeziunen worden gemest. Pach
ters, z.g.n. zetboaren, megon voor hun
eigen gezin mesten; doen zy het ook
voor den eigenaar, dan moet weder
een even groot aantal in do algemeene
distributie komen.
De voor da distributie te leveren
varkens moeten minstens 60 E.G.
wegen. Gegarandeerd wordt een prgs
van f2,75 per E.G. slaohtgewieht
mocht dit noodig blijken, dan wordt
de prys vorhoogd. In ieder geval
wordt 15 et. per E.G. moer betaald,
ledien het elashtgewicht meer dan
100 E.G. beloopt.
Ten strengste is het varbodea voor
deza msstoröan voeder te bezigen, dat
uitsluitend voor andere doeleinden
beschikbaar wordt gesteld, Wordt
aan dese of aan sedge andere ge;
En de doorzichtige gele dieren
spartelden in zg-is breeds hand als
hg zo kalm en zaakkundig stuk voor
stuk in zga draagkorf legde.
Verbstsjd en vol geestdrift sloot
mevrouw Rosémlliy zich terstond bg
hem aan, week niet meer van zUna
sgdo, volgde zgn voorbeeld met grooto
handigheid en vergat byna hare ver
loving en Hacs, die hen droomerig
volgde by het kinderiyks genoegen,
de spartelende diertjes onder het.
dichte gras op te visschen.
Plotseling riep Roland: „Ha, daar
komt mama ons toch ook nog nai"
Mevrouw Roland was eerst met Peter
by den mond van het beekje achter
geblevengeen van beiden was in
eens stemming om over rotsblokken
to klauteren en door plassen te waden
en toch wildon beiden niet gaarne
met elkaar alleen bigven. Zy was
bang voor hem en hy voor haar en
voor zichzelf en zyne wreedheid, die
hy niet kon beteugelen.
Zg zetten zich naast elkaar op de
steeaen neer en in heiden steeg, bg
het aanschouwen van den haerlyken,
schitterenden blauwen hemel, dezelfde
gedachte op: „Hoe schoon had het
kunnen zynhoe schoon zou het
vroeger geweest zyn."
(Wordt vervolgd).
