N°. 6B.
FEUILLETON
Twee Gebroeders.
loitderdag 0 Juni 1918.
105e jaargang
ABONNEMENT
Pi-y» 'per kwartaal, to Goc» f 1,—
buiten Goes f 1,25.
Afzonderlijke pommer# 5 cant.
YeriohyntMaatidsg-, Woensdag
en Vrijdagavond. 1
Uitgave Naaml. Venn. „Giocsehe Courant''.
DirectenrG. W. van Bameveld.
advektentuBn
too 1—5 rogels 75 cant, elke
regel maar 15 cent
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 1—10 rafels f 1,50
Bewijsnummer» 5 cent,
Adyerteiisiên werden aangenomen
tot 12 uur vaornaiddaua.
Onverantwoordelijke zorgloos
heid met levensmiddelen.
Aan het Dagblad „De Tijd" wordt
het volgende geschreven
„Dezer dagen hield een bekend
landbouwer, als deskundige, een in
spectie in de veemen te Amsterdam,
ten einde te onderzoeken, of aldaar
voorraden bruine bdoneu aanwezig
waren, welke geschikt konden wor
den geacht voor zaaiboonen. De.
'inspecteur kwam echter tot de treu
rige ontdekking, dat daar duizenden
balen bruine boonen lagen opgesla
gen, die door onoordeelkundige wijze
van behaudeliog niet alleen totaal
ongeschikt zouden zijn geworden
voor mensclielijk voedsel, docjj zelfs
voor dierlijk voedsel niet meer zou-
>- den kunnen dienen. De boonen,
nog afkomstig van den oogst 1915,
waren voor het mcerendeei beschim
meld en uit vele zakken kropen
mijten eu wormen. De erwten kon
den nauwelijks van de boonen onder
scheiden Worden'V
In ons vorig nummer komt een
bericht voor over een dergelijk geval
te Diuteloord, waar honderden mudden
.erwten, voor de regeering opgeslagen,
zijn bedorven tengevolge van, groote
opeenhooping.
Ook het vorige jaar hebben we be
richten gelezen over groote partijen
peulvruchten, die in de veemen waren
opgeslagen en daar bedorven zijn.
Deze en dergelijke gevallen zijn niet
geschikt om het vertrouwen in het
beleid der regeering te versterken.
Wat moet er wel omgaan in het
hart van den boer, die alles, wat bij
geoogst had, heeft afgedragen aan de
regeering, maar wien de noodige leef
tocht voor zijn gezin zelfs niet werd
gelaten l
Aan de eene zijde ziet hij degenen,
die aan hunne verplichtingen niet
hebben voldaan, met groote winst be
loond en geringe boete bestraft, aan
de andere zyde ziet hij door onoor
deelkundige behandeling de voorraden
in het groot bederven.
Hij raakt hierdoor ontstemd, ?flii
vertrouwen is weg -en in deze moeilijke
tijdsomstandigheden is het in de eerste
plaats noodig voor onze regeering, dat
zij het vertrouwen heeft van het volk.
Dit geldt zoowel voor haar buiten-
landsche politiek, als voor haar binnen-
landsch beleid. Vooral bij het laatste
zal zij zonder dat niets kunnen be
reiken.
Wanneer wij zien, hoe zoowel op
het platteland als in de steden, velen
hebben gezorgd een kleinen voorraad
kan te leggen van levensmiddelen, dan
ligt daarin ten deele een bewijs van
wantrouwen tegenover de regeeringsver-
klaringen. Men heeft zich daaronder
niet veilig gevoeld en achtte zich pas
gerust, wanneer van de allernoodzake
lijkste levensmiddelen wat was vergaard.
Vooral de boerenstand, die aan «de
bron zat' van alle graan, vleesch en
vet, heeft zich natuurlijk goed toegerust
voor den komenden voedselnood.
Dit nu is haar o.i. niet zoozeer kwalijk
te nemen, wanneer zij zich overigens
niet aan hare verplichtingen tegenover
het algemeen belang bezondigt door
achterhouding van voorraden, diewor-
deu verkwanseld aan deii smokkelhandel.
Zij heeft -zelfs in haar egoïstisch
streven naar voorziening in eigen be
hoeften onbewust gehandeld iu het
landsbelang.
Een der eerste voorwaarden voor een
goede opbrengst van het land is een
degelijke bebouwing, en de in kracht
gehouden boerenstand dient daarmee
ons allen.
Laten wij ons eens afvragen, wat er
van terecht gekomen zou zijn, wanneer
de boer in blind vertrouwen op de
regeeringsmaatregelen, zijn laatste kor
rel graan, zijn boonen en zijn erwten
had ingeleverd en nu reeds geruimen
tijd moest leven van het door de re
geering toebedeeld rantsoen.
Hoe zou de landbouwer, die reeds
des middags om 12 uur een werktijd
achter den rug heeft, die menig stads-
arbeider voldoende vindt voor den gan-
schen dag, zich op krachten kunnen
houden bij een regeevingsrautsoen.
Laat onze regeering toch bedenken,
dat in dit geval de paarden, die de
haver verdienen, ze eens wèl moeten
krijgen.
Laat zij zorgen, dat de oogst zoo
groot mogelijk is en de inlevering voL
J^dig volgens de voorschriften. Deze
voorschriften moeten zoo zijn, dat zij
deia boer laten, wat hem toekomt, geen
ontevredenheid wekken, maar ieder doen
werken op een wijze, die zijn eigep
en het algemeen belang dient.
Laat zij in de uitvoering harer maat
regelen consequent zijn, zoodat het
voor ieder duidelijk *is, dat volgens
een vast plan wordt te werk gegaan.
En ten slotte laat zij zorgen, dat
zij niet den splinter in het oog van
boer en burger wèl en den balk in
het eigen oog niet ziet.
Voorraden, die haar zijn toever
trouwd, moeten veiliger zijn voor be
de! f en verwaarloozing, dan overal
elders. De daarover aangestelde per
sonen moeten voordeel hebben bij
goede aflevering en schade bij bederf.
Waar de voorraden uit het tfefle
land door de regeering worden opge-
eiseht, ligt op haar de verplichting te
zorgen, dat daarvan niets verloren gaat.
Gebeurt dit niet, dan is het ver
trouwen verbeurd en zal de aflevering
met tegenzin en schoorvoetend gaan,
wijl men het beter bewaard vacht bij
zichzelven.
Het is natuurlijk niet aan te nemen,
dat ook de regeering dit niet inziet en
zij zal zeker, ook zonder een interpel
latie, die het Kamerlid Duys hierover
denkt te doen, deze zaak aan een streng
onderzoek onderwerpen. b.
U
door
GUY DE MAUPASSANT.
Mevrouw Konémilly bedankte, wat
kapitein Bsaonlre, die haar ges'orven
man g.kend had, dasd uitroepen:
„Nu. nn, mevrouwtje, op één been
kun men niet staan. Ziet a, «eden ik
niet meer op see vaar, verschaf ik
roS eiken dag voor hot etsn een beetje
kunstmatig schommelen, na do koffia
komt er dan nog wat stampen by en
ik bas in volia zsa tot aen don avond I
Tot storm laas ik hes nooit komen,
o neen nooit, ik hen hang voor ayorj
Betond schudde van het lachen.
Zyn gezicht was donk® rood sa zij do
'oogen glinsterden cad#. verdacht.
Mevrouw Roland h?d niet eans haar
eerste glaasje uitgedronken; wat hars
wangen hooger kleurde, was hot geiak,
met stralende oogais zag zg Hans aan.
Eerst nfi ail? s geheel ir> orde was,
g®7oelda zy eene rcehta vreugde. Uit
da wysa, waarop do jongen lacht»,
waarop hS oprak, waarop ky de
menBchen in 't galaat ssg ea zich
vrijer bewoog, uit alles sprak het
bownstzgn van het bezit: bij had
jaarljks twintig duizend fraticsrer.se,
Tuen men aan tafel ging, wilde
Roland de jongs weduwe den arm
Buitenland.
De strijd in en bniten Europa
Wanneer ffir-ra do kaart vau het
Noordelijk deel van Frankrijk voor
zich neemt en daarop nagaat bo»
thans da frontiyc loopt en hoe dase
voor 21 Mam iiep, krijgt man een
duidelijk beeld van het verband in»
sehea de beide groote Duitsche aan
aanbieden, maar zjjua vrouw li p
.Neen, vader, vandaag moet. Hans
alleen d® eer hebben.'1
De tafel wa-s met esse ongehoorde
weelde gedekt. Voor het\feord van
deo erfgenaam, die heden, de plaats
van den heer des hulso» innam stond
een reusachtig bouquet van zeldzame
bloemen, grflankesrd door vier sier,
lijke schalen, waarvan er eene eene
piramide van prachtige perziken en
da tweede eene groote taart droeg,
welka met slagroom gevuld en root
kleine klokjes van gebraoéa ruiker
versierd was; op de darde lagan
schijfjes ananas in suiker en op de
vierde vroede druilen.
„Dronjmrals!" zeide Peter, toen fcü
ging zitten. ,Wi) vieren, nsarhetmü
■voorkomt, de troorsócB'ij^isg van
Johannes den Bjjkec.'
Na de soap wero madera geschonken
en allen praatten haait golijttijdig.
Baauslr® vertelde van 9011 diner bij
een neger vorst, dat hij in San Domingo
had meegemaakt. Vader Boiand lui
sierde wel naar ham, doeh deed steeds
pogingen daartussenan de beschrijving
te geven van ean maaltijd, dien een
vriend van hem in Mendon gegeven
h&d ea waarna ieder g»st veertien
dagen lang ziek geweest wan. Me
vrouw Rosémllly, Hans en de moeder
bespraken hot plan voor een picnic
te Saint,Jouin, waarvan eg zich veol
genoegen voorstelden, en het «peet
Peter, dat hy maar niet to de aerite
de besta gaarkeuken aan de see ge
valleis vac 21 Maart on 27 Mpi en
komt men tot de opvatting, dat de
tuisehea deze dat,t in, aai weerszijden
van do Lijs, tea uitvoer gebrachte
«atvalloa voornamelijk ten doel had
des, de eigenlijke plant: n to verber
gen en da voornaamste strijdmacht
der geallieerden naar het N. te lokken.
Vóór hos thans woedende offoEBief
loskwam, konden de gealileerdca niet
ander» vermoeden, of hot lag in da
bedoeling dar Duitsehets zich meester
te maken van het N. deel der Fi-sm-
scbe kust, een bezit, dat hen mat 't
oog op aan directe beslr(|dlag van
Engeland bijzonder moest toelachen.
Alles zal da.n ook zonder twijfel
door de geallieerden ia gereedheid
zjjo gebracht om dit dreigend gevaar
te bezweren, tot zij zesr onaangenaam
werden opgasclnikt door het offansief
van 27 Ma!, waarbij do Duiiaeher»
door een geweldige krachtsinspanning,
maar vooral ook door hun uitstekend
geslaagde en geheim gehouacw voor
bereiding, kaas sag ea ia onkcle dagen
tot da Marse voo uit te dringen.
Het 'rost der gealüsttdeis zien wij
htordoor sson indeuking vertoonen,
waarvan ds punt in Ciieau-Thierry
ligt an op Parijs wijst, terwijl de hr
daukinjr, dia door het off ju,sief van
21 Maart werd toegebracht, tot Moot-
didier reikt en eveneens op Parijs ia
gericht.
Zoo zien wij het hart vasFraeki ijk
beurtaüogs uit het N. en uit het N O.
bedreigd on dit wekt het vermoeden,
dat do verovering vao Parijs warkelyk
in hindenburg: krijgsplan ligt.
Toch behoeft dit nies hst onmiddel
lijk® doel te zijo vim den than» woe
deudea Btryd en het zou dan ook
moeilijk kunnen worden bereikt vóór
da legers der geallieerden vernietigend
zijn geslagen.
Dit mooi; men dm ook sla hot meest
voer da band liggende doel vats alle
Dultscae krQgzerrieh.tagea to het
Weesen baschouwsu.
De vernietiging van een miiUocnen
leger over zulk een uitgestrekt front
opgemeld, kan echter onmogelijk in
één elag en op één punt wordnn ver-
woaeniykt, Dit hebban de Duitscboro
begrepen, an da:.-om hebben sjj blijk
baar de voorkeur gegeven aan ean
periodiek t.ff-insicf, waarbij'zö afwn
aslead op verschillende plaatsen hun
geweld:-e stooteu toebrengen, daar
door t.i'ksn» bij vwrsBStog terrein
winnend en da geallieerden dr ingend
Sub reserves to verplaatsen ecr uiï
te putten.
Het schSÊt, dat de oogst van den
jon geien stoot, die dadeljk kauwor
den bimiargotisiald, zich vrijwel aal
bepalen tot hetgeen 00 dit oegeïibiik
ia bei-aikt, hoewol ®r nog hevig ga
streden wordt en zich dus nog ver-
tsestagen kunnen voordoet!.
Fooh hoeft nu voldoende tyd gehad
om reserveo aan te voeren en ia den
strijd te werpen. De uitwerking
hiervan blijkt duidelijk uit de Duis-
zehe legerberichton der lagtsto dagen,
die weliswaar sog van vorderingen
gewagen, doch uiet meer den indruk
geven van een zegevierenden op
mdis.oh gelijk ia Se «erele dagen van
het Mei-rffeii«ief.
De Franschen dom vaslberadei
pogiDges om ean verder voorturiogen
u«s.r het W. te weerstaan en al mos-
tep zy ook hier en daar nog wSkan
voor de Daitmhs stormtroepen, over
't geheel eebgneo &ij den tor.staud
weer meester te worden.
De strijdkrachten, wcikn hiertoe
tusschen de Olsa en da Mams Bijv
samengebracht, moeten echter aan
andere frovtdeeicu zj!n onttrc keu of
een aiasieaiyk gedeelte uitmaken van
Foeh's reserve troepen. Het wtor-
itar.ÖBvermcgoü ten N. van de Oiso
by-?, zal hieronder niet weinig hebben -
geleden en op deze veronderstelling
boract de vsy algomsssi uitgo proven
verwi'.cht:;rg, dat de Duitschen thanc
weor eau nieuwe» stoot sollen too-
brtffl.von bp het bj het Maart-offaetief
bBraikse frons.
Het sebgns -,eb inderdaad niet juist
te verwachte», dat de Uur-s gevoerde
strSd dt aindbeilisaiE' zal brengen;
dit heeft de DaKschsiOiforlsldtog sajf
vermocdeigk. ook geen osgenbllk ver
wacht. Be kir .0 toegebrachte« wae
raak. terwijl ce gewei sehteoniBtaudig-.
hoden in 't leven zyn getoepen ctn
een nieuwen klap to® to brengen. BIJ
eiken klap lijden do geallieerden go-
vooli vorliezen, a,.ïj terrain on oor-
logs'uir, san govangenea, gewonden
er. gseïeu 'OldBa.torwyizy hetcoqdige
gsvoel van zskerheid maor sa meer
anltBU gaan missen ea daardoor ook
asa moreel uithoudingsvermogen moe
ten iobOBtCÏ!.
Toch zullsn de Duisscha slagen is
snéller tempo en steeda kiv.chtiger
moeten cerrkoncen, wil.man hei ge-
stelde doel vroag genoeg bereiken.
De raids ten toon gespreide energie
zal tot een onwasrscaynlSk hoo.? peil
mo!t :e worden opgevoerd om het
uvea vrescéiytto sis grootsoho plan te
volvoeren ea den oorlog door een
betUtiK.-'idc overwinning la doen ein<
éigen.
Met ontzetting vraagt mea zich af,
waar het einfia v»R dit »lle« zal zijn
en van welke zijde het licht'moet
komen, dat Europa uit de duisternis
dezer droeve dagaia verlOBt.
Yg a'jr: in dezo jaren wel gehard
en aan veel v -ossslgke dingen gawead,
doch w».t zich thans afspeelt lts Frank
rijks uitgemoord;) velden over tri:
o.lies, ws:t van verre saedeicofden
na doet oei vuriger dMi ooit begeemn
naar he' eind» v»c dezen Btseas ver
scbrikkslBkar wereldoorlog.
W{j maken hier melding van een
door Woiff gegeven opgovo v«n dea
Doircehen buil coders 21 Maart tot 1
Juni aan hes W. froet gemsekt.
Volgens do.opgSiVC van hatDuitache
ag®nt»a;-.ap zijn meer rtsn 175 000
gevangenen gemankt Bul® 2000
karosEci! zijn veroverd. Het aantal
machinegeweren bedraagt duizenden
on in nog niet gst-UI. De verdere
buit is nog niet te ovamsa en bestaat
nlt oorlogstuig v»n allerlei aard en
«an ontzagiyke waards. W ff Voegt
hier vordsr aan toe j het verlies van
do door de Diritseiieis verov-wds ge
bieden met bo'oouwdo vslaea var
scherpt de moeiiykhe'd der voedsel
voorziening van Frankrijk^ temcar
daar een groot acntal van do gewich
tigste spoorwegen door de Fransehen
Biet mesr kan Wbrden gebruiktmaer
dan ooit moet het vervoer over zee
te baat worden geaomon voor de
voedselvooreienf'.- g, hetgeen bö gebrek
aau schepen dubbel van beteskecis
wordt. Hst groote tsanSa! gevangene®
ea óe bloedig» vediezsn verminderen
tegslakortSd het prpdneUevermogen
van de oorlogsindustrie ec van da
seheepjwtrvDEi. Da vernietiging der
vijardsligke krachten is aldus, volgent;
Wolff, haar dool waar een groote
getast had om ai dat gebabbel en
gulaoh, dat hem hiaderd», 10 oatkomsB.
Hij dacht or voottduw-d over ca,
hoe by het moest «solos gen, om zjjn
broer tot deelgenoot sijner gorge? ia
muiten pn hsra te bewegey tot don
afstaud van hst rieda iis Bezit genoinen
varmogec. Het taoest Haos «waar
vallen, er vasj af te zien, maar het
móest gabedïechy keu niet anders,
da goede aaarn zijner moeder stond
immers op hot spel.
Het verschijnen van een reutachti-
gen barbeel bracht Kalsnd wear op
de viüchvangst en Beauaire vertelde
op dat gebied do ongeloofelijkiste
dingen van St. Marie op Madagascar
en van da kusten van Jepsn on China,,
waar da vis?chsn jnirt zuika vreemfla
gezichten hadden als de cnenichen.
Én h0 begot! die vi^sahen te besehry»
ven, met de goudgele, groote, roede
oogen, de zonderlinge, waaiervormige
(-tonen, de halvemaanvormig® staarten,
en deed daarby hunne fcowsgiDgon
zoo komisch na, dat de toahoordsrs
trenen laehien.
Na den vieeh kwam een vol-au-vont,
daarop gevogelte, salad?, groene
boonen ea een lewiwerikenpastel.
Mevrouw K-i- éoiilly'r èienetmeisje
hielp by hat bedienen, en de vroolljk-
heid nam met eik glas wij;' toe. Toen
de eerste champagcekurk knalde,
bootste vadsr Beland het gelold zeer
goed met da lippen na, en solos, dat
dia kcal hem Haver was dsn die van
asn pistool. -
schrede cader gekomqp.
Ten slotte willen wg de saudacht
vragen voor «en beschouwing van
den heer mr. P. J. Troolstre, dezer
dagen in eet: interview tsn bsata
gegevoe, waarby hy, ter inleiding
van zja oordeel over otso buiten-
landaehe politiek, zijn macsing te
kenuan geeft over de wodesvoorult-
zlchton.
Zoo optimistisch als ée heer Troei-
stra verleden jaar, toaa het initiatief
werd genomen tot de Stookhoimer
conferentie, dacht over do goede kansen
vaa een vrede door overleg, zoo
donker ziet by die zaak op het
oogsabük ia. Da Centralen hebben
èa tengevolge van da desorganisatie
in Baslsnd èu door io aear onver:
standigs politiek aar .Ententeregeerin-
gen in net leatsïe ha'ijear een enorme
versterking van hun positie gekregen.
Dieuteugevoige is aanextoninaia troef
geworden ea de vredesresoiutie van
dan Rijksdag vrflwel oen vodje papier.
Zoo groot da mogelijkheid waBir. don
zomer van 1917, om met Dnitschi&nd
es» drageiyken vreda te sluiten, die
grondslag kon sya voor asn volkeren
bond, intenietionaie ontwapening enz.,
zoo groot is op dit moment het ge
vaar, dat bS het alagsn van hatDult-
ach® off iisief in hot Westen ook asn
qien k« t een toestand wordt gescha
pen, die tot een vreda k li Brest-
Liiofsk zou mooSen leids®, oi wat
eer wasrcohSniyk is das do Entente
tot nog IcEgdurlger voortzetting van
den oorlog words gedroegen, d>-c man
tot hades hoeft mogeiyk geacht.;
De verwozeniyktag van het hier
boven genoemde tuieraaUonala vredes-
ideaal is s.i. de aet.iga voorwssrde,
om kleine laiidep een. grootere mate
van onafhankelijkheid te waarborgen.
Iu dezen gedachteng ag is een neer
werpen vtn de Entente door; da Con-
traioii voer ons volk evea ongowensiaht
ais het omgekeerdé, eu m het te
hopen, dat het thatts aan da orde
z0nd« Duitteha offensief in het Westen
ciat leids tos hit bsoogSe doel.
Ooder deze omstandigheden achtte
mr. Troelstca dee tijd voor een uiouwe
socialistische vreöoBCOcferentio eernt
den gekomen, warneer omtrent de
resnltaten v»n dit offcoatiof epn bo-
rlieslag is sar kregen.
De EnÊeeSe-Bootoiisten hebban in
Februari j.l, het bosiult genomen, te
Bern een dergelijke conferentie te
doeh samenroeseo on ereoale Branting
is ook hy uitgocoadigó, oy de oocla-
listeii dt r CenWala landen stappen te
doen. Het tcemorandum, dst zjj ter
voorbereiding van dlo conferentie
hebben aaagaaomen, heeft h0 dan
cok dezer dagen aan dra Dnitsoha
Bociaal democratia toegezosiden. lotus-
eehnu kon m so renos to de bladen
leson, dat ook zy zelven het huidige
oogenblik voor de byeenkomiog der
eoiifareRtie niet gunstig achten en
met iastemming las mr. T. artikelen
van Sembat en Renaudel, waarin
dezen betoogen, dat het guustlge
oogenblik voor dia conferentie eerst
zal s?n aangebroken, als hot vaststaat,
dat het Dai'sehe offer sief zijn doel
niet heeft beraikf.
Peter, die «teeds nfjdiger werd, merkte
hoooend op: .Ofschoon do ljstós:e
minder gevaarljk voor n zou ïöa".
Roland, dtc juist wilde drinken,
zotte het volle glas weer neer ea
vroeg „Waarom dsn
Reads '.esigan tyd klaegds vader
Beland o er sjj ie gezo -dbeid, by leed
aan önizrliügen, vermoeidheid en een
voortduraad onaangenaam gevoel.
„Omdat de plBtoolkogcl'iCntwoordde
de doktsr, 0 mogeljk voorbyvli. gt,
maar de wijrijheel zeker in uw lichaam
komt.'
„En wat dan?"
„Dan verbrandt hy uwe maag, tsatj
uw lessuwgestel aan, atoort den bloede
omloop en veroorzaakt beroerten, bat
steeds dreigende gevaar voor olie
lieden van uw soort."
De vroolgke stemming vac dsn
ouden juwalier was vsrvlrgan me»
angstige blikken *»g hyzya zoon aan
tsn zocht te potdekken, of fcu in
scherts of In ernst had gesproken.
„Achl Dia verwesjschts doktors
riep kapitein Beaueiro. „Ze zijd toch
ailsmcal galljlt. 'ti» aWjd hetzelfde
liedset niet, 'drink nicv, bemin niet
en wals niet dat kon de dierbare
gezondheid eens schaden. Nu, ik,
meur™, heb die vier dingen in alle
waraldeeian gedaan, zoo dikwijls en
zoo goed ik kon, an hot is mij uit-
Rtakecd bekomen
Op icherpen t^n antwoordde Peter
„Ten eeroto 1» u Bierkar dsn mfja
vader, kapitein, en dan spreken alia
Binnenland.
Graan v, t Amerika.
Reuter traint, alt Washingtoss
Do NadarlftFidscb.-' siéomschepBU
Stella en Java, welke oenigeii tffi
bonvivunts zooale gjjtot op den dag...
wearop gij er eiet meer zflt, om tot
den 'oorElehtigan - rts te kunnen
zeggen: „Dokter, gü hebt g.-iyti ge
had'. Als ik most aanzien, hoe m|n
-.-ader juist detgene dost, was hat
allerrchatlaiyksta voor ham is, dan
mag ik toch zeker niet Kataten, hem
se waarschuwen een tlBchts zoon,
öio dat niet doet.f
Nu mengde mevrouw Rolaad aich
ook met een bnzwaard hart in het
gesprek.
„IW«sr Peter, wat »cbe»it je cn
toch?* zelde zii, „dsz»-eepe maal cal
hem toch biet schades:Bede sk, wat
feest wii allen nu vier®®. Ja bcc.irtt
hem hst güssoego» geh-al en stoort
onze vrBUi-:;Dat is heel leeijik,
moot Ik je zegge'.,."
„Bg- kan doe., .wat hy wil; hy is
gewaarschuwd", bromde Psteï, da
schouder» oph&l- nd.
Maar vader Roland dros.Jr. niet. Hij
zag wantronwend Raar «ön gtoe, af o
vol glas met dea koatfiykec goud-
kliuri!; wye se vroeg aarzelend:
„Je denkt dus dat het asjj erg zou
schaden
Pator gevoelde eer a soort wroeging'
011 verwees tich, ötss hfi anderen ouder
zijne ontitemdheld liet lijden.
„Nn, nu, desa no meal kont u
ham wel dikken", seldehy troosvend,
„inaar houd maat en maak er geen
gewoonte v»n.\
Wordt vervolgd),
