N°. 37. Dinsdag 26 Maart 1918. !05e jaargang/ ABONNEMENTs Pi?» par kwarts*!, 1c Goes f 1,— bulten Goes (1,25. Afzonderlijke nomtuors 5 cent. VerjchgntMaandag-, Woensdag- en Vrjdsgavond. Uitgave Huaml. Venn. „Goescb.e Courant''. DirecteurG. W. ran BanievelA. AD7EBTENTIËN vaa 1—5 i'sgeia 75 csst, elke regel mcar 15 eest Driemaal plaatsing wordt tweemaal berek&Ecl Familieberichten 1—10 regels f 1,50 BawljaauiSffiera 5 cent. Ad'crtoa'iBti worden aangenomen tot 12 uur voortniddegs. Zij, dia zich met ingang van I April a.8. op ens blad afeon- neeren, tintvahgen ds tot dian datum verschijnands "nummers gratis. Hierbij herinneren we er onze ahomié's buiten Sees nog easts aan, dat wij, Ier bcspaHtrg van innipggkasten, niet mear per kwartaal, maar per halt jaar dispenseren. £dmin. Goasehe Cri. De mbezitDeniisg onzer vloot behandeld in de le Kamer, Koinlen wij in de vorige nummers onzer courant reeds vermelden, hoe de toeschietelijkheid onzer regeeriug inzake het afhandig maken onzer koopvaardij vloot, in de Tweede Kamer hevige protesten heeft uitgelokt, nu hebben we ook de ui ingeu der Eerste Kamer in deze betreurenswaardige zaak ver nomen. Waar de,verontwaardiging der leden van de Tweede Kamer zich hoofd zakelijk richtte tegen de te ver gegane toeschietelijkheid onzer regeering, richt ten zich- de leden der Eerste Kamer hoofdzakelijk tegen de regeeringen der geassocieerde landen. Dit kan ons niet verwonderen, wan neer we bedenken, dat in dien tusschen- tijd de smadelijke afwijzing van onze reeds te ver gegane voorstellen had plaats gegrepen. Van elke groote politieke groep trad hier een woordvoerder op. Eerst verklaarde minister Loudon nog, dat hij de offleieelè tekst van de proclamatie van Wilson nog niet had ontvangen, en tevens dat hij zijn ant woord op den eisch der gesssocieerden had vhrzonden in den nacht van Zater dag op Zondag j.I. Men zal zich herinneren, dat Zater dagavond de buitengewone ministerraad is gehouden, die tot in den nacht heeft geduurdonmiddellijk daarna is het antwoord dus weggegaan. Vroeger kon het zeker niet, en een paar dagen later kreeg de Minister bericht van onzen gezant te Londen, dat hij het telegram terstand na outvaug4 had overgebracht. Hoe het dus mogelijk is, dat zelfs de Engelsche regeering nog Woensdag beweerde, dat ze nog niets had ont vangen, is onbegrijpelijk. Voorts zette de Minister nu reeds eeuige beweringen recht in de procla matie van-President Wilson. Met name de bewering van den President, dat onze schepen toch nutteloos en onge bruikt in de havens lagen, is onjuist. De reeders waren bereid^ te varqn en hadden dit ook geseind, maar hun telegrammen kwamen of met groote vertraging of in het geheel niet door. Het overgroote deel was trouwens reeds gecharterd en een deel ervan voer zelfs reeds. Overigens verklaarde de Minister ten antwoord op een vraag van den lieer Colijn, dat hij zich nog niet kon nitlaten over de stappen, die wellicht nog zouden zijn te doen (dit -is thans natuurlijk iets dat de Regee- riDg ernstig dient te overwegen), maar dat de Regeering zeker niet zou na laten luide te protesteereu. 40 FEXJILLETOS. &s gevangene van lenda, DOOS ANTHONY HOPE. De brag was cog op haar gawofla plaats. Ik Mt,fS haar fraaie, Manke vormen op ongeveer tien meter rechts boven mfj, tsrwyi Ik met mijn rag tegen (ion maar van de oei das koning» stond. Op ongeveer twee meter afstand van de brag eu nagenoeg op dezelfde hoogte bemerkte ik een venster. Ais Johsnn da waarheid sprak, soest dit tot de vertrekken van den Hertog behooron', aan den anderen kant van de brag moest dsn het venster van Msdamo d» Manban sijn. Vrouwen Byn meestal zeer vergeetachtig. Ik bad innig, dat sy niet vergeten zon, dat zfj om twee nar precies het slacht- offer van een bratalen aanslag be hoorde te zyn. Ik verheugds rnQ zeer in den streek, dien ik Bupert van Hentzaa ging spelenwant hij had van my nog een antwoord te goed.... selfa als Ik zat, deed mjn so -onder nog p8n op da plek, waar hy met ongeëvenaarde stoutmoedigheid en niettegenstaande de tegenwoordigheid In enkele redevoeringen van den lieer Cremer, namens de vrijzinnigen (de heereu De Willebois en Van der Does sloten zich, namens de k-.tholieken, daarbij aan), Van 't Hooft namens de antijrevolutionnaiieii, en Van Kol na mens de sociaal-de moe rate it, werd de stemming der Eerste Kamer weerge geven. De lieer Cremer vooral was smarte lijk teleurgesteld en diep verslagen. Ilij heeft zoovele mooie herinneringen aan Engeland en Amerika. Hoe was het mogelijk, dat men nu zoo iets moest ondervinden. Het waren de gillige gassen van de gele pers Yri .Engeland en Amerika, die erger dan de giftige gassen uit de Duitsche.hom- men, daar de eerste immers den geest vergiftigen, dit hadden uitgewerkt. Iin de aanvoerd .-.rs van die pers zitten immers in het Engelsche parlement in hooge eere. Hij wees verder op de groote wederzijdsche belangen, die Engeland en Nederland meer en meer in eikaars Oost-Indisc'ae koloniën heb ben en herinnerde er aan, dat toen hij in '70 in Indië was, de Duitsche schepen op de reede van Singapore veilig hadden gelegen voor het Erausche oorlogsschip daarbuiten, op diezelfde reede, waar nu evenals te Penang, Hongkong ei^ Rangoon onze schepen in beslag zijn genomen. En in dit verband stelde spfeker de vraag zullen nu de „Sindoro", de „Koningin Regen tes" en de „Zeeland", die tusschen ons land en Engeland heen en weer varen, ten behoeve van de ongelukkige krijgs gevangenen, wel vrij blijven? De vraag was nauwelijks gesteld of vlijmend sarerstiseh klonk het antwoord van den heer Colijn, „Bij de laatste reis worden ze inge pikt". Nog herinnerde de heer Cremer aan de viering der ontdekking der H-udsonrivier, toen de naam van onze Koningin daarginds met een storm van gejuich werd begroet, toen het Hol- landsche scheepje „De Halve Maen", ons geschenk aan Amerika bij de revue, voorop voer, toen geen oog droog bleef bij de grootsche hulde aan de Neder- landsche vlag. Ik hoop, merkte de heer Cremer hierbij op, dat de smaad ons nu althans zal worden bespaard, dat de genomen schepen onder onze vlag blijven varen. Mocht het toch gebeuren, dan moge h'et .aiju halfstoks. En waar toen vele sprekers beweer den, dat, indien Nederland ook leed mocht geschieden, Amerika in de bres zou springen, dat bleken woorden, die thans den lieer Cremer aanleiding gaven tot de bittere verzuchting bewaar ons voor onze-vrienden, voor onze vijanden zullen we ons zeiven hoeden. Onze regeering heeft ter goeder trouw onderhandeld en gemeend, dat de andere partij evenzoo deed. Zij heeft zich echter vergist. Hij dringt er op aan, dat wij in geen geval iets van het kwaad op de krijgs gevangenen hier te lande verhalen. Wij moeten kwaad mee goed vergelden, misschien noemt men ons dan eenmaal, de laatste gentlemen in Europa. Onder grooten bijval eindigde de heer Cremer zijne rede. Zoowel de heer van der Does namens de Katholieken als de heer vau Kol als sociaal-democraat sloten zich hierbij aan, De laatste gewaagde nog van mijnoï vrloaéea mij ie Tsrleuhaim gewond bad, Plotseling werd het venster vztt dan hertog yerltchi. Ds luiken waren &!et gesloten, en daardoor kon ik, toen 16 voorzichtig naar boven kwam en op myn iso-sn ging steun, het interieur dsr kamer gederltaiyk zien. Het alt- stralend licht bereikte int) niat. Het venster werd geopend en er kwam iamand voor staan. Ik harkend» hst figuur van Antoinette da M*ubab, en hor,wel haar gelaat in de «ehsduw was, kwam de mooie vorm van haar hooft tegen het licht nog useer uit. Ik wilde haar toeroepen „deck er ssn,' maar ik dorst niet geluk kig maar, want een ooganblik later kwam een man naast haar staan. Hy trachtte s'jii arm om haar middel te ■laan, maar sg onttrok zich daaraan es ging tegen do luiken leunen, zoo dat ik nu haar profiel ïfjag. De man was Supers. Hy lachte zachtjes, toen hy zgn hand na-r haar uitstrekte. „Zachtjes, zachtjes,mompelde ik. „Gy zjjt er te vroag by, mga jongen." HQ boog zijn hootd tot het hare. Ik geloof, dat hy haar iets toefluisterde, want lk zag haar op de gracht wysen en hoorde haar zeggen: „Ik gooide my nog liever hier uit het venster." Hy keek naar het water. „brutalen vlootroof' en van de „ver- leugening van het Amerikaansche volk door de gele pers". Hij merkte op, dat de resultaten van den duikbooteu- oorlog nu (och wel heel erg moeten zijn om de Entente let zulk eene wairiraopsdaad te kunnen drijven. Hij zag slechts gradueel verschil tusschen den „oorlogsnoodzaak", waarmee de inval in België was goedgepraat, en die, waarmee' deze schepenroof werd bemanteld, terwijl hij de huichelachtige woorden van vriendschap, die men jegens ous nu nog uitspreekt, slechts kon gevoel n ais een hoon. En hij sloot zich aan bij wat de heer Lobman in de audere Kamer liad gezegd houdt men oils voor zóó gedegenereerd, dat wij niet liever hongér. zouden willen, lijden, dan zu'k een smaad te dulden f Dat een man als Van Kol, waarvan de goede gezindheid ten opzichte van de entente meermalen is gebleken, zoo spreekt, maakt het duidelijk, dat deze daad duizenden vrienden van de geal- lieerdeu zijn verloren gegaan. Haar nood moet wel hoog zijn gestegen, dat zij deze met zooveel moeite en kosten onderhouden vriendschap nu er aan waagt. De heer 'I Hooft noemt deze daad juist gequalificeerd door een Engelsphen i eender in een der bladen: „de daad van een gewonen dief". Echter spaart hij ook onze reggeriag niet, die hij gemis aan inzicht in de Nederlandsche volksziel en doorzicht ill de plannen der associé's verwijt. Hielden zij onze schepen niet reeds vast, toen zij nog „neutraal" waren en moest men voor zoo'u beschermer niet oppassen. Heeft Wilson niet gezegd „If we can't solve it in the best way, we'll do it in the next best way (Wanneer wij bet niet kunnen oplossen op de beste manier, dan doen wij het op een manier, die er liet dichtst bij komt). Moest men voor dergelijke menschen niet op zijn hoede zijn Farizeeërs noemde hij hen. Minister- Loudon nam de critiek goed op. Hij verklaarde zelfs, dat ze in zekeren zin de Regeerjpg sterkte I Maar hij merkte op, dat tegenover de be proevingen, die voor ons volk uit een weigering van wat nn een ultimatum was gebleken, waarschijnlijk zouden voortvloeien, de Regeeriug zich niet mocht kunnen verwijten, dat zij niet het uitersle bad gedaan om dat te voorkómen, lk kan, zoo zei de Minister, niet in alle details zeggen, waarom de Regeering voelde, dat ze niet dadelijk moest weigeren. Maar ze moest kunnen zeggen wij zijn zoo ver gegaan, als we konden. Dat in het vervolg in dergelijke zaken ook de Eerste Kamer zou worden geraadpleegd, beloofde de Minister. En daarmede was deze krach tige en waardige bespreking van de aangelegenheid door de Eerste Kamer beëindigd. Buitenland- De strijd In en buiten Europa. Ia dan BJksdag zijn Vrfdag de mot Buslaad gesloten verdragen, hst vre desverdrag ea de economischs ver dragen, goedgsScnrd. Do msorderhoidspartyos h.dlaa ecne motie ingediend, wsarln z(! dc-c- wevseh uitspraken, dat in Koerland, „Dat la koad." aai hy. „Som Antoi nette, meent gy het Z(j gaf, zoover ife hoordo, geba antwoerd. Op do maaier vaa een bedorven kind ging hy .'oor t „Vervlbskt zj) Zwarte Michael 1 Is do prirse.i niet genoeg voor hem? Meet hy alles hebban Wat dulral ziet bS teelt is ham?' „Als ik ham sou vertellen, wat gy zegt begon s§. „Wel, vartel hot hem," zei Bupert pnvorschillig j an op hear toekomende, greep hy haar vaat, kaats haar, ah zei lachend: „Dat moogt go hem vertellen." Zoo ik mijn revolver by my gehad had, zon lk groote bekoring gehad hebban er gebralk van te maken. Na my deze bekoring bespaard werd, beloofde ik hem voor dazen schatkou- streek nog ësn extra beioonlng. „Kom," zei Bubert, ,ky geeft er toch niets om. Hy denkt toe'u maar alleen aan da prinses en sprsekt over niets dan om don tocnselspeler dsn hals af te snSdan." Was iets meer waar „En als ik het voor hem klaar speel, wat denkt gy, dat hy my dan beloofd heeft?" Ds ongelukkige vrouw hief haar handen boven haar hoofd. Was het ln gebed of uit wanhoop? Litiiauen ea Polen h«^ salfbeiehik- kiagereeht ten volla zou worden toe gepast. Dszs mot!» luidde: „Da RgksSajf,spreekt b'Jaanneming van hot Duiteeh-Rasrisohe verdrag, ds varwashtlBX nif, dat overer-nt ernstig do verklaring vau den BljkekanseUor van 29 November 1917 ea do ver klaring v..<n do Dnltsehs vrodësoiide?- haadelaars te Brest-Litowsk, rekening sa! worden gesondon mep hft sslfba- Bohikkibgsracht van Polan, Koerhtbd on Ltthoava dat verdof rekaaing zal worden gehoudsb mst alles, wat kan bijdragen tot de ontwikkeling vas het civiele bestuur oi van een broederen grondslag van da tot dasver boataaa- ds volkavartsgen oordlgtbg ea dat tenslotte de gaste,isshts ovsreeokom- kometen itTtsolen beau volksvsrtegen- woordigipg tn hst Dnitecke jjjfc zoo sposdig mogelijk worden gesloten". Deze resolutie werd door dM Rijks- dag aasigêcomsn. Uit naam der regaering seius de ondarkar. seller f Vut Payar, datdie motie le een bekrachtiging van de politiek, die da regeerln,* tot nu tos gevolgd hesft en oen aansporing om daarin te volharden. Ds ocaaraiinlgter verklaart, aan gaande Lffiand on Rsthlacd, dat deze l»cd«3 nog worden geacht ta staan onder de eoHverolalSslt van Baolaad. Wannssr de door dit bsslais ge nomen vooitif meo* nn ook werkeiyk op dan voorgestellen broeden grond slag worden uitgevoerd, dan k n er tassehec die landen en Daitsohlstnd een jroede verhouding ontsiaan. Eau gevaar voor de rustige ontwikkeling dezer plannen bljft bestaan van de zijde van hot thana machtloos? Kus*i. sehe ï§k. Mocht ooit dat laad zich herstellen van h&zr débzcle e s de nu onafhankaiyk verklaarde gebieden terugverlangen, daa zon do strfjd op niiiaw kunsoa ontbrande!). Voori'ooplg zal de kans daarop echter Elet groot tijn. Het groots offcBshf, dat reeds lang werd verwacht is Vrydag loegsbaraten. Ovsr hsei het front van Vlaanderen tot Zwitserland donderen de kar onneu onverpoosd. Daar hat 'niet da bedoaliag la om over het geheels front den vSand te iioan wSJksn, diar.t dit «nar meer om de troep n van d»a t^«an8'«inder daar vaat ïs hocdan. Ds 6i«eni?,ï» poging tot doorbraak g chtedds bg Mnncby- Kamei-yk. St. Quentio, La Fè.e. Volgent de Engeltehe Btaf is ds aan val van Da'.UbBu rijde ingezet met ongeveer 40 divisise. De Engelsehe legerbetlehten gs- wsgea er niïi verwondering vass, dat fcy -IszsE KbCval g«oa nieuwigheden zich voordoen. Vnortdnresd vsrolaligingcvabr wordt gericht op de vy-tadeiyks stellingen dat steeds meur naar voren wordt gebracht, naarmate da lhfanteria order ds hosohermins; ervan vooruit gaat. Ds infanterie ie vergessid van veldgeschut, lit zulk eaa raat®, da' dnlsssd kanonnen op dria dSvislea komen, En over al dio artillerie aeüs gaat élan nog een dsrdo boEchlstln-; vzn da achterwaarts gelegen stellin gen mot zwaar ga;cha>, dst tot 44 K M. draagt. Ia zulk een kog«lragen van Ihtenierieigeweerkogelz af tot projac tieïen ysa h»t zwasrsta kaliber toe, kan niemand het nithoa-lea. Oadacka die m&thodu als vau ouds, habben toch de centrals:; (ook de Ooatonrfjkara sehfnet, deel to nstaan san dezen Blsg) resds belangrijke vorderingen gsnteskt. Tsc, westen van Ss. Qusatiri ïS)d' doao, volgens ds „Mnar ik heb gaan siu Ia wachten, zei Buperten ik zeg, dat hy haar opnieuw aanraakte, toen er esn deur gacpend ward en een harda stem sich dvad hoorsn „Wat doet gy hier, mynhasr?" Bupert keerde zich om, boog diep, en zei brntzal: „Uwe afwesigh'.ld v&iontsohuidigsn, Hoogheid, kon ik do dame allssn laten De nlcawgekomena was Zwarte Michael. Ik zag Hem, toen hy naar het venster kwam oa er Bapert by den arm greep. „De gracht kan meer bevatten dan den koning," sol hy mot een be- teekenlsvolle bewctjlng. „Bedreigt Uwe Hoogheid m 8?" vroeg Rupert. „Een bedreiging Is oen groolere waarschuwing dan de wsastea vau mil krygen." „Wat," merkte Rupert op, „En' Rudolf Bsssendyll heelt al meerdere bedreigingen ontvangen en leeft nog." „In hei mfj:. schuld, wanneer mijn dienaren falen?" vroa:; Michael toornig. „Uwe Hoogheid heeft geen kans geloopsn te falen," schamper da Bupert. Onomwonden werd hem hier gezegd, dat de hertog het gevaar ontweek. Zwarte Michael bezat evenwel zelf verklaringen der tegenpartij, door hanne Unica heen gebroken en trekken zyzolvsn zich ra-er westwaarts terug. Van Bsrlfu kwamen daa ook Zater dag de volgend» telegrammen Bei-lijn, 23 Maart. Officies! avoad- berichtHet eerst» do»l van don grooten slag in JVanrap. Ia geëin digd. Wij habben den slag b$ Mon- cby—Kamarilk—St. Qnsctin—!a Fère gewonnen. Beu uanair-Uok dssl vau hst Eagelsehe lager Is verslagen. W(j ceehïon ongeveer op aaa ilnia tea N O. van Br.pshmsFéronne Ham. Berlijn, 23 Maart. (Woiffj. Reedt op tiou (v> arden O:-... aan hat gioote Dnltsciio offa. »iff tu «aben da Saarpe en do Olsa warm zö 000 Engel,ohon gevatigcu gor um-ri ca 400 Rsnonneïi cu £00 ma®b,in»s®«at-eE buitgemaakt, Het den DuLaensrs rr handen gevallen oorlogsmateriaal is tot. dus ver niet te oserzleo. Ds bloedige verliezen der Engolnchet! zijn buitengewoon zwaar. Ook door da Franssh-Sngeleche aan vallen zyn In hot najaar san 1917 CergelflkB auccessen bertlkt, die welis waar vau kielnarcn omvang waren, maar dan ook alle tenslotte sloohto hebben gelald tos een vcrcchoiving der fronten. Ook hisr zal wsaroehgn- ïyk nog wekoc worden gavochtan voor vastgeateld, kan worden of en zoo ja, welke beslissiug die afrij! zal geven. Wy zeiden hierboven, dat deza asn- v»l geen nieuws had meegebracht in da oorlogstechalBk. Wy ontvlogen echter Zondagmorgen reu telegram, dat doze opinie iegansprebkt. Hst luide: Parys beschoten. Parijs, 23 Maart. (Ksufer Do vij- and heeft van acht uur 's ochtends af, elk kwartier, mst v&rdrageuu geschut P»r(ja baeehotao. 240 granaten hebben de u-al eo. da vooraiedon bereikt. Een tiental personen werden gedood en esn vyftiental gewond. Er wordau maatregelen getroffen om dit geschat te bestrijden- Wanneer wij bedenken, dat het dichtet hQiQadc puut van hot front nog meer dan 100 K.M. la varwydord van Parys, dan ls dit toch een pres tatie op artllleristiseh gebied, dia tot nu toe oabake-. es was. Amerikaansche Opvattingen. Rcuu-r seint oos uit Londen, dat de Timet het volgend» 'JsrichS hesft ontvangen uit Nsw-York: De Amcrikkansche vlag waalt vain 77 Nedarlasdaehe scheren, tazamon 640,000 ton msteado. Yale (Neder- If-ridrcha) bamaaslngen habbsa sia'a beysld verklaard om to dieoen ondar Amerlkaaasene offisieroa, gtkozsn uit de marlnereserve. De inboslagnemlrig' wordt algemeim goedgeksurd en de bladen gaven uiting aan hun vollo tevredenheid ovar do dafcd van d»n Preeidant, dis esn oind heoft gemaakt aia da werks- loosheid van do Nedorlandscha vloot, van wolko can groot dasl nutteloos ralrate in beslag nam ia da Ameri- kaausche havens, en resds door hot feit van haar werkeloosheid het doel varvulds vr.n het DuLsahe tarrorlame. De meeste sohspsu verkeereu in goeden staat. (Welk een veraraaid® voorstelling in Amerika van deza arak wordt go- geven, blijkt wei uit dit bericht. Da Ncderl. vloot, die nutteloos ruimte in beslag nam in da Amari- kaansche havens. behearacMüg. Ik durf zeggen, dat bjj woedend ward hot apoet mg zeer, dat Ik hun aangezichten niet beter kon waarusmea maar aya stem was oven rusilg, toaa hg ant woordde .Gcnoej!'. geuoeff Wy moater: nlat twisten, Bup-rt Z Dotchard en Bersouin op Dun post?" „Ja, myohasrl' „4k k hob u Bint mo»r noodlg." „Ik ban nl»( vermoeid," zei Bupert. „Ik verzout u &na alleen te laten." sel Michael ongeduldig. Blnuoo tien minuten zal do brug tsuuggadraaid worden, en lk veroed r jtsl, dat gy er geen lust toe gevoelt om naar nw bed te zwemmen." Bapert vei dween. Ik hoorde de deur open en dicht gaan. Michael en An toinette de Msuban bleven schtor. Tot mijn r-pgt sloot ds hertog het veDster. Hij sprak nog ongeveer twee minuten met haar. Zij schudde het ho ld en hy keerde zich opgewonden om. Zy verliet hot venster. Nogmaals hoorde ik hst Bluiten dor deur en toen Bloot Michael de luiken. „Ds Gzutetl Da Gautet!" hoorde ik van de brug. „Zoo ge geen bad wilt hebben, eer gij naar bed gaat, kom dan 1" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1918 | | pagina 1