N°. 37.
Dinsdag 26 Maart 1918.
!05e jaargang/
ABONNEMENTs
Pi?» par kwarts*!, 1c Goes f 1,—
bulten Goes (1,25.
Afzonderlijke nomtuors 5 cent.
VerjchgntMaandag-, Woensdag-
en Vrjdsgavond.
Uitgave Huaml. Venn. „Goescb.e Courant''. DirecteurG. W. ran BanievelA.
AD7EBTENTIËN
vaa 1—5 i'sgeia 75 csst, elke
regel mcar 15 eest
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berek&Ecl
Familieberichten 1—10 regels f 1,50
BawljaauiSffiera 5 cent.
Ad'crtoa'iBti worden aangenomen
tot 12 uur voortniddegs.
Zij, dia zich met ingang van
I April a.8. op ens blad afeon-
neeren, tintvahgen ds tot dian
datum verschijnands "nummers
gratis.
Hierbij herinneren we er onze
ahomié's buiten Sees nog easts
aan, dat wij, Ier bcspaHtrg van
innipggkasten, niet mear per
kwartaal, maar per halt jaar
dispenseren.
£dmin. Goasehe Cri.
De mbezitDeniisg onzer vloot
behandeld in de le Kamer,
Koinlen wij in de vorige nummers
onzer courant reeds vermelden, hoe de
toeschietelijkheid onzer regeeriug inzake
het afhandig maken onzer koopvaardij
vloot, in de Tweede Kamer hevige
protesten heeft uitgelokt, nu hebben
we ook de ui ingeu der Eerste Kamer
in deze betreurenswaardige zaak ver
nomen. Waar de,verontwaardiging der
leden van de Tweede Kamer zich hoofd
zakelijk richtte tegen de te ver gegane
toeschietelijkheid onzer regeering, richt
ten zich- de leden der Eerste Kamer
hoofdzakelijk tegen de regeeringen der
geassocieerde landen.
Dit kan ons niet verwonderen, wan
neer we bedenken, dat in dien tusschen-
tijd de smadelijke afwijzing van onze
reeds te ver gegane voorstellen had
plaats gegrepen.
Van elke groote politieke groep trad
hier een woordvoerder op.
Eerst verklaarde minister Loudon
nog, dat hij de offleieelè tekst van de
proclamatie van Wilson nog niet had
ontvangen, en tevens dat hij zijn ant
woord op den eisch der gesssocieerden
had vhrzonden in den nacht van Zater
dag op Zondag j.I.
Men zal zich herinneren, dat Zater
dagavond de buitengewone ministerraad
is gehouden, die tot in den nacht heeft
geduurdonmiddellijk daarna is het
antwoord dus weggegaan. Vroeger kon
het zeker niet, en een paar dagen later
kreeg de Minister bericht van onzen
gezant te Londen, dat hij het telegram
terstand na outvaug4 had overgebracht.
Hoe het dus mogelijk is, dat zelfs de
Engelsche regeering nog Woensdag
beweerde, dat ze nog niets had ont
vangen, is onbegrijpelijk.
Voorts zette de Minister nu reeds
eeuige beweringen recht in de procla
matie van-President Wilson. Met name
de bewering van den President, dat
onze schepen toch nutteloos en onge
bruikt in de havens lagen, is onjuist.
De reeders waren bereid^ te varqn en
hadden dit ook geseind, maar hun
telegrammen kwamen of met groote
vertraging of in het geheel niet door.
Het overgroote deel was trouwens
reeds gecharterd en een deel ervan
voer zelfs reeds. Overigens verklaarde
de Minister ten antwoord op een vraag
van den lieer Colijn, dat hij zich nog
niet kon nitlaten over de stappen, die
wellicht nog zouden zijn te doen (dit
-is thans natuurlijk iets dat de Regee-
riDg ernstig dient te overwegen), maar
dat de Regeering zeker niet zou na
laten luide te protesteereu.
40 FEXJILLETOS.
&s gevangene van lenda,
DOOS
ANTHONY HOPE.
De brag was cog op haar gawofla
plaats. Ik Mt,fS haar fraaie, Manke
vormen op ongeveer tien meter rechts
boven mfj, tsrwyi Ik met mijn rag
tegen (ion maar van de oei das koning»
stond. Op ongeveer twee meter afstand
van de brag eu nagenoeg op dezelfde
hoogte bemerkte ik een venster. Ais
Johsnn da waarheid sprak, soest dit
tot de vertrekken van den Hertog
behooron', aan den anderen kant van
de brag moest dsn het venster van
Msdamo d» Manban sijn. Vrouwen
Byn meestal zeer vergeetachtig. Ik
bad innig, dat sy niet vergeten zon,
dat zfj om twee nar precies het slacht-
offer van een bratalen aanslag be
hoorde te zyn. Ik verheugds rnQ zeer
in den streek, dien ik Bupert van
Hentzaa ging spelenwant hij had
van my nog een antwoord te goed....
selfa als Ik zat, deed mjn so -onder
nog p8n op da plek, waar hy met
ongeëvenaarde stoutmoedigheid en
niettegenstaande de tegenwoordigheid
In enkele redevoeringen van den lieer
Cremer, namens de vrijzinnigen (de
heereu De Willebois en Van der Does
sloten zich, namens de k-.tholieken,
daarbij aan), Van 't Hooft namens de
antijrevolutionnaiieii, en Van Kol na
mens de sociaal-de moe rate it, werd de
stemming der Eerste Kamer weerge
geven.
De lieer Cremer vooral was smarte
lijk teleurgesteld en diep verslagen.
Ilij heeft zoovele mooie herinneringen
aan Engeland en Amerika. Hoe was
het mogelijk, dat men nu zoo iets
moest ondervinden. Het waren de
gillige gassen van de gele pers Yri
.Engeland en Amerika, die erger dan
de giftige gassen uit de Duitsche.hom-
men, daar de eerste immers den geest
vergiftigen, dit hadden uitgewerkt. Iin
de aanvoerd .-.rs van die pers zitten
immers in het Engelsche parlement in
hooge eere. Hij wees verder op de
groote wederzijdsche belangen, die
Engeland en Nederland meer en meer
in eikaars Oost-Indisc'ae koloniën heb
ben en herinnerde er aan, dat toen hij
in '70 in Indië was, de Duitsche
schepen op de reede van Singapore
veilig hadden gelegen voor het Erausche
oorlogsschip daarbuiten, op diezelfde
reede, waar nu evenals te Penang,
Hongkong ei^ Rangoon onze schepen
in beslag zijn genomen. En in dit
verband stelde spfeker de vraag zullen
nu de „Sindoro", de „Koningin Regen
tes" en de „Zeeland", die tusschen ons
land en Engeland heen en weer varen,
ten behoeve van de ongelukkige krijgs
gevangenen, wel vrij blijven? De vraag
was nauwelijks gesteld of vlijmend
sarerstiseh klonk het antwoord van
den heer Colijn,
„Bij de laatste reis worden ze inge
pikt". Nog herinnerde de heer Cremer
aan de viering der ontdekking der
H-udsonrivier, toen de naam van onze
Koningin daarginds met een storm van
gejuich werd begroet, toen het Hol-
landsche scheepje „De Halve Maen",
ons geschenk aan Amerika bij de revue,
voorop voer, toen geen oog droog bleef
bij de grootsche hulde aan de Neder-
landsche vlag. Ik hoop, merkte de
heer Cremer hierbij op, dat de smaad
ons nu althans zal worden bespaard,
dat de genomen schepen onder onze
vlag blijven varen. Mocht het toch
gebeuren, dan moge h'et .aiju halfstoks.
En waar toen vele sprekers beweer
den, dat, indien Nederland ook leed
mocht geschieden, Amerika in de bres
zou springen, dat bleken woorden, die
thans den lieer Cremer aanleiding gaven
tot de bittere verzuchting bewaar ons
voor onze-vrienden, voor onze vijanden
zullen we ons zeiven hoeden.
Onze regeering heeft ter goeder trouw
onderhandeld en gemeend, dat de andere
partij evenzoo deed. Zij heeft zich
echter vergist.
Hij dringt er op aan, dat wij in geen
geval iets van het kwaad op de krijgs
gevangenen hier te lande verhalen.
Wij moeten kwaad mee goed vergelden,
misschien noemt men ons dan eenmaal,
de laatste gentlemen in Europa.
Onder grooten bijval eindigde de
heer Cremer zijne rede.
Zoowel de heer van der Does namens
de Katholieken als de heer vau Kol als
sociaal-democraat sloten zich hierbij
aan, De laatste gewaagde nog van
mijnoï vrloaéea mij ie Tsrleuhaim
gewond bad,
Plotseling werd het venster vztt dan
hertog yerltchi. Ds luiken waren &!et
gesloten, en daardoor kon ik, toen 16
voorzichtig naar boven kwam en op
myn iso-sn ging steun, het interieur
dsr kamer gederltaiyk zien. Het alt-
stralend licht bereikte int) niat. Het
venster werd geopend en er kwam
iamand voor staan. Ik harkend» hst
figuur van Antoinette da M*ubab, en
hor,wel haar gelaat in de «ehsduw
was, kwam de mooie vorm van haar
hooft tegen het licht nog useer uit.
Ik wilde haar toeroepen „deck er
ssn,' maar ik dorst niet geluk
kig maar, want een ooganblik later
kwam een man naast haar staan. Hy
trachtte s'jii arm om haar middel te
■laan, maar sg onttrok zich daaraan
es ging tegen do luiken leunen, zoo
dat ik nu haar profiel ïfjag. De man
was Supers. Hy lachte zachtjes,
toen hy zgn hand na-r haar uitstrekte.
„Zachtjes, zachtjes,mompelde ik.
„Gy zjjt er te vroag by, mga jongen."
HQ boog zijn hootd tot het hare.
Ik geloof, dat hy haar iets toefluisterde,
want lk zag haar op de gracht wysen
en hoorde haar zeggen:
„Ik gooide my nog liever hier uit
het venster."
Hy keek naar het water.
„brutalen vlootroof' en van de „ver-
leugening van het Amerikaansche volk
door de gele pers". Hij merkte op,
dat de resultaten van den duikbooteu-
oorlog nu (och wel heel erg moeten
zijn om de Entente let zulk eene
wairiraopsdaad te kunnen drijven. Hij
zag slechts gradueel verschil tusschen
den „oorlogsnoodzaak", waarmee de
inval in België was goedgepraat, en
die, waarmee' deze schepenroof werd
bemanteld, terwijl hij de huichelachtige
woorden van vriendschap, die men
jegens ous nu nog uitspreekt, slechts
kon gevoel n ais een hoon. En hij
sloot zich aan bij wat de heer Lobman
in de audere Kamer liad gezegd houdt
men oils voor zóó gedegenereerd, dat
wij niet liever hongér. zouden willen,
lijden, dan zu'k een smaad te dulden f
Dat een man als Van Kol, waarvan
de goede gezindheid ten opzichte van
de entente meermalen is gebleken, zoo
spreekt, maakt het duidelijk, dat deze
daad duizenden vrienden van de geal-
lieerdeu zijn verloren gegaan. Haar
nood moet wel hoog zijn gestegen, dat
zij deze met zooveel moeite en kosten
onderhouden vriendschap nu er aan
waagt.
De heer 'I Hooft noemt deze daad
juist gequalificeerd door een Engelsphen
i eender in een der bladen: „de daad
van een gewonen dief".
Echter spaart hij ook onze reggeriag
niet, die hij gemis aan inzicht in de
Nederlandsche volksziel en doorzicht
ill de plannen der associé's verwijt.
Hielden zij onze schepen niet reeds
vast, toen zij nog „neutraal" waren en
moest men voor zoo'u beschermer niet
oppassen. Heeft Wilson niet gezegd
„If we can't solve it in the best way,
we'll do it in the next best way
(Wanneer wij bet niet kunnen oplossen
op de beste manier, dan doen wij het
op een manier, die er liet dichtst bij
komt).
Moest men voor dergelijke menschen
niet op zijn hoede zijn
Farizeeërs noemde hij hen.
Minister- Loudon nam de critiek goed
op. Hij verklaarde zelfs, dat ze in
zekeren zin de Regeerjpg sterkte I Maar
hij merkte op, dat tegenover de be
proevingen, die voor ons volk uit een
weigering van wat nn een ultimatum
was gebleken, waarschijnlijk zouden
voortvloeien, de Regeeriug zich niet
mocht kunnen verwijten, dat zij niet
het uitersle bad gedaan om dat te
voorkómen, lk kan, zoo zei de Minister,
niet in alle details zeggen, waarom de
Regeering voelde, dat ze niet dadelijk
moest weigeren. Maar ze moest kunnen
zeggen wij zijn zoo ver gegaan, als
we konden. Dat in het vervolg in
dergelijke zaken ook de Eerste Kamer
zou worden geraadpleegd, beloofde de
Minister. En daarmede was deze krach
tige en waardige bespreking van de
aangelegenheid door de Eerste Kamer
beëindigd.
Buitenland-
De strijd In en buiten Europa.
Ia dan BJksdag zijn Vrfdag de mot
Buslaad gesloten verdragen, hst vre
desverdrag ea de economischs ver
dragen, goedgsScnrd.
Do msorderhoidspartyos h.dlaa
ecne motie ingediend, wsarln z(! dc-c-
wevseh uitspraken, dat in Koerland,
„Dat la koad." aai hy. „Som Antoi
nette, meent gy het
Z(j gaf, zoover ife hoordo, geba
antwoerd. Op do maaier vaa een
bedorven kind ging hy .'oor t
„Vervlbskt zj) Zwarte Michael 1 Is
do prirse.i niet genoeg voor hem?
Meet hy alles hebban Wat dulral
ziet bS teelt is ham?'
„Als ik ham sou vertellen, wat gy
zegt begon s§.
„Wel, vartel hot hem," zei Bupert
pnvorschillig j an op hear toekomende,
greep hy haar vaat, kaats haar, ah
zei lachend:
„Dat moogt go hem vertellen."
Zoo ik mijn revolver by my gehad
had, zon lk groote bekoring gehad
hebban er gebralk van te maken. Na
my deze bekoring bespaard werd,
beloofde ik hem voor dazen schatkou-
streek nog ësn extra beioonlng.
„Kom," zei Bubert, ,ky geeft er
toch niets om. Hy denkt toe'u maar
alleen aan da prinses en sprsekt over
niets dan om don tocnselspeler dsn
hals af te snSdan."
Was iets meer waar
„En als ik het voor hem klaar speel,
wat denkt gy, dat hy my dan beloofd
heeft?"
Ds ongelukkige vrouw hief haar
handen boven haar hoofd. Was het ln
gebed of uit wanhoop?
Litiiauen ea Polen h«^ salfbeiehik-
kiagereeht ten volla zou worden toe
gepast.
Dszs mot!» luidde:
„Da RgksSajf,spreekt b'Jaanneming
van hot Duiteeh-Rasrisohe verdrag, ds
varwashtlBX nif, dat overer-nt ernstig
do verklaring vau den BljkekanseUor
van 29 November 1917 ea do ver
klaring v..<n do Dnltsehs vrodësoiide?-
haadelaars te Brest-Litowsk, rekening
sa! worden gesondon mep hft sslfba-
Bohikkibgsracht van Polan, Koerhtbd
on Ltthoava dat verdof rekaaing zal
worden gehoudsb mst alles, wat kan
bijdragen tot de ontwikkeling vas het
civiele bestuur oi van een broederen
grondslag van da tot dasver boataaa-
ds volkavartsgen oordlgtbg ea dat
tenslotte de gaste,isshts ovsreeokom-
kometen itTtsolen beau volksvsrtegen-
woordigipg tn hst Dnitecke jjjfc zoo
sposdig mogelijk worden gesloten".
Deze resolutie werd door dM Rijks-
dag aasigêcomsn.
Uit naam der regaering seius de
ondarkar. seller f Vut Payar, datdie
motie le een bekrachtiging van de
politiek, die da regeerln,* tot nu tos
gevolgd hesft en oen aansporing om
daarin te volharden.
Ds ocaaraiinlgter verklaart, aan
gaande Lffiand on Rsthlacd, dat deze
l»cd«3 nog worden geacht ta staan
onder de eoHverolalSslt van Baolaad.
Wannssr de door dit bsslais ge
nomen vooitif meo* nn ook werkeiyk
op dan voorgestellen broeden grond
slag worden uitgevoerd, dan k n er
tassehec die landen en Daitsohlstnd
een jroede verhouding ontsiaan. Eau
gevaar voor de rustige ontwikkeling
dezer plannen bljft bestaan van de
zijde van hot thana machtloos? Kus*i.
sehe ï§k. Mocht ooit dat laad zich
herstellen van h&zr débzcle e s de
nu onafhankaiyk verklaarde gebieden
terugverlangen, daa zon do strfjd op
niiiaw kunsoa ontbrande!). Voori'ooplg
zal de kans daarop echter Elet groot tijn.
Het groots offcBshf, dat reeds lang
werd verwacht is Vrydag loegsbaraten.
Ovsr hsei het front van Vlaanderen
tot Zwitserland donderen de kar onneu
onverpoosd.
Daar hat 'niet da bedoaliag la om
over het geheels front den vSand te
iioan wSJksn, diar.t dit «nar meer om
de troep n van d»a t^«an8'«inder daar
vaat ïs hocdan. Ds 6i«eni?,ï» poging
tot doorbraak g chtedds bg Mnncby-
Kamei-yk. St. Quentio, La Fè.e.
Volgent de Engeltehe Btaf is ds aan
val van Da'.UbBu rijde ingezet met
ongeveer 40 divisise.
De Engelsehe legerbetlehten gs-
wsgea er niïi verwondering vass, dat
fcy -IszsE KbCval g«oa nieuwigheden
zich voordoen.
Vnortdnresd vsrolaligingcvabr wordt
gericht op de vy-tadeiyks stellingen
dat steeds meur naar voren wordt
gebracht, naarmate da lhfanteria
order ds hosohermins; ervan vooruit
gaat. Ds infanterie ie vergessid van
veldgeschut, lit zulk eaa raat®, da'
dnlsssd kanonnen op dria dSvislea
komen, En over al dio artillerie aeüs
gaat élan nog een dsrdo boEchlstln-;
vzn da achterwaarts gelegen stellin
gen mot zwaar ga;cha>, dst tot 44 K M.
draagt. Ia zulk een kog«lragen van
Ihtenierieigeweerkogelz af tot projac
tieïen ysa h»t zwasrsta kaliber toe,
kan niemand het nithoa-lea.
Oadacka die m&thodu als vau ouds,
habben toch de centrals:; (ook de
Ooatonrfjkara sehfnet, deel to nstaan
san dezen Blsg) resds belangrijke
vorderingen gsnteskt. Tsc, westen
van Ss. Qusatiri ïS)d' doao, volgens ds
„Mnar ik heb gaan siu Ia wachten,
zei Buperten ik zeg, dat hy haar
opnieuw aanraakte, toen er esn deur
gacpend ward en een harda stem sich
dvad hoorsn
„Wat doet gy hier, mynhasr?"
Bupert keerde zich om, boog diep,
en zei brntzal:
„Uwe afwesigh'.ld v&iontsohuidigsn,
Hoogheid, kon ik do dame allssn
laten
De nlcawgekomena was Zwarte
Michael. Ik zag Hem, toen hy naar
het venster kwam oa er Bapert by
den arm greep.
„De gracht kan meer bevatten dan
den koning," sol hy mot een be-
teekenlsvolle bewctjlng.
„Bedreigt Uwe Hoogheid m 8?"
vroeg Rupert.
„Een bedreiging Is oen groolere
waarschuwing dan de wsastea vau
mil krygen."
„Wat," merkte Rupert op, „En'
Rudolf Bsssendyll heelt al meerdere
bedreigingen ontvangen en leeft nog."
„In hei mfj:. schuld, wanneer mijn
dienaren falen?" vroa:; Michael
toornig.
„Uwe Hoogheid heeft geen kans
geloopsn te falen," schamper da Bupert.
Onomwonden werd hem hier gezegd,
dat de hertog het gevaar ontweek.
Zwarte Michael bezat evenwel zelf
verklaringen der tegenpartij, door
hanne Unica heen gebroken en trekken
zyzolvsn zich ra-er westwaarts terug.
Van Bsrlfu kwamen daa ook Zater
dag de volgend» telegrammen
Bei-lijn, 23 Maart. Officies! avoad-
berichtHet eerst» do»l van don
grooten slag in JVanrap. Ia geëin
digd. Wij habben den slag b$ Mon-
cby—Kamarilk—St. Qnsctin—!a Fère
gewonnen. Beu uanair-Uok dssl vau
hst Eagelsehe lager Is verslagen.
W(j ceehïon ongeveer op aaa ilnia
tea N O. van Br.pshmsFéronne
Ham.
Berlijn, 23 Maart. (Woiffj. Reedt
op tiou (v> arden O:-... aan hat gioote
Dnltsciio offa. »iff tu «aben da Saarpe
en do Olsa warm zö 000 Engel,ohon
gevatigcu gor um-ri ca 400 Rsnonneïi
cu £00 ma®b,in»s®«at-eE buitgemaakt,
Het den DuLaensrs rr handen gevallen
oorlogsmateriaal is tot. dus ver niet te
oserzleo. Ds bloedige verliezen der
Engolnchet! zijn buitengewoon zwaar.
Ook door da Franssh-Sngeleche aan
vallen zyn In hot najaar san 1917
CergelflkB auccessen bertlkt, die welis
waar vau kielnarcn omvang waren,
maar dan ook alle tenslotte sloohto
hebben gelald tos een vcrcchoiving
der fronten. Ook hisr zal wsaroehgn-
ïyk nog wekoc worden gavochtan
voor vastgeateld, kan worden of en
zoo ja, welke beslissiug die afrij! zal
geven.
Wy zeiden hierboven, dat deza asn-
v»l geen nieuws had meegebracht in
da oorlogstechalBk. Wy ontvlogen
echter Zondagmorgen reu telegram,
dat doze opinie iegansprebkt.
Hst luide:
Parys beschoten.
Parijs, 23 Maart. (Ksufer Do vij-
and heeft van acht uur 's ochtends af,
elk kwartier, mst v&rdrageuu geschut
P»r(ja baeehotao. 240 granaten hebben
de u-al eo. da vooraiedon bereikt.
Een tiental personen werden gedood
en esn vyftiental gewond. Er wordau
maatregelen getroffen om dit geschat
te bestrijden-
Wanneer wij bedenken, dat het
dichtet hQiQadc puut van hot front
nog meer dan 100 K.M. la varwydord
van Parys, dan ls dit toch een pres
tatie op artllleristiseh gebied, dia tot
nu toe oabake-. es was.
Amerikaansche Opvattingen.
Rcuu-r seint oos uit Londen, dat de
Timet het volgend» 'JsrichS hesft
ontvangen uit Nsw-York:
De Amcrikkansche vlag waalt vain
77 Nedarlasdaehe scheren, tazamon
640,000 ton msteado. Yale (Neder-
If-ridrcha) bamaaslngen habbsa sia'a
beysld verklaard om to dieoen ondar
Amerlkaaasene offisieroa, gtkozsn uit
de marlnereserve.
De inboslagnemlrig' wordt algemeim
goedgeksurd en de bladen gaven
uiting aan hun vollo tevredenheid
ovar do dafcd van d»n Preeidant, dis
esn oind heoft gemaakt aia da werks-
loosheid van do Nedorlandscha vloot,
van wolko can groot dasl nutteloos
ralrate in beslag nam ia da Ameri-
kaausche havens, en resds door hot
feit van haar werkeloosheid het doel
varvulds vr.n het DuLsahe tarrorlame.
De meeste sohspsu verkeereu in
goeden staat.
(Welk een veraraaid® voorstelling
in Amerika van deza arak wordt go-
geven, blijkt wei uit dit bericht.
Da Ncderl. vloot, die nutteloos
ruimte in beslag nam in da Amari-
kaansche havens.
behearacMüg. Ik durf zeggen, dat
bjj woedend ward hot apoet mg
zeer, dat Ik hun aangezichten niet
beter kon waarusmea maar aya
stem was oven rusilg, toaa hg ant
woordde
.Gcnoej!'. geuoeff Wy moater: nlat
twisten, Bup-rt Z Dotchard en
Bersouin op Dun post?"
„Ja, myohasrl'
„4k
k hob u Bint mo»r noodlg."
„Ik ban nl»( vermoeid," zei Bupert.
„Ik verzout u &na alleen te laten."
sel Michael ongeduldig. Blnuoo tien
minuten zal do brug tsuuggadraaid
worden, en lk veroed r jtsl, dat gy er
geen lust toe gevoelt om naar nw
bed te zwemmen."
Bapert vei dween. Ik hoorde de deur
open en dicht gaan. Michael en An
toinette de Msuban bleven schtor. Tot
mijn r-pgt sloot ds hertog het veDster.
Hij sprak nog ongeveer twee minuten
met haar. Zij schudde het ho ld en
hy keerde zich opgewonden om. Zy
verliet hot venster. Nogmaals hoorde
ik hst Bluiten dor deur en toen Bloot
Michael de luiken.
„Ds Gzutetl Da Gautet!" hoorde ik
van de brug. „Zoo ge geen bad wilt
hebben, eer gij naar bed gaat, kom
dan 1"
(Wordt vervolgd).