N°. 82 1917,
Zaterdag 14 Juli
1044e jaargang.
DE GELE AFGOD
Dit nummer bestaat uit 2
bladen.
EERSTE BLAD:
Aan gene zijde.
»i~FEUILbETÖN
Binnenland.
GOESCHE
Uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- es Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Pr|s per kwartaal, is Goes f 1,buiten Goes, franco f l,2B.
Afzonderlijk* nommers 5 sent.
■vaeodlug vor. advortosittön op Maandag, Woensdag
et VRIJDAG vóór 13 urer.
De prfls der gewone advertentifin is van l-B regels 62 Jt elko regel meer
12 y, ot. Bf directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie
wordt de prijs slechts «weemaal berelwd
Geboorte-, hswelfk- en doodt berichten v, ds daarop! kklag hebbende
dankbetuigingen worden van 1—lC regels i 1,25 berekend
3»wgsitBsaaa»rri ssts*.
Telefoonnammer 22.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesohe Courant.* Directeur G. W. van Babnkv*ld.
Men schrijft ons
Aan de overzijde van den Atlan
tisch en Oceaan moet een werelddeel,
liggen! Hiervan was de beroemd ge
worden ontdekker van Amerika zoo
vast overtuigd, dat hij overal ging
bedelen om een schip en om man
schappen, maar ook overal werd ver-
stooten en verguisd.
„Die man is krankzinnig", oordeelde
men. Doch Columbus liet zich niet
van zijn stuk brengen. Hij ging on
verdroten voort' met aan ieder, die 't
maar hooren wilde, te vertellen, dat
hij voor zich zeker was van dat land
aan gene zijde der zee, tot eindelijk
Isabella, Koningin van Spanje, gehoor
gaf aan zijn smeekbeden en hem in
staat stelde aan de wereld te toonen,
dat bet land zijner droomen geen
„fota morgana" was.
Oud en weinig zeewaardig was het
vaartuig, slecht geoefend de bemanning,
doch Columbus vreesde niet. Met vaste
hand bestuurde hij het roer, het oog
met van het kompas gewend en zoo
richtte hij zijn schip, in vast vertrou
wen, over de wilde zee naar het land
zijner hope.
En als lang de reize duurt ^en de
bemanning ongeduldig wordt en dreigt
hem over boord te werpen, als hij den
steven niet huiswaarts wendt, dan
zweert Columbus bij zijn leven, dat het
geen drie dagen meer duren zal of het
doel der reize is bereikt.
En zoo was het.
Op een schoonen ochtend werd de
blijde kreet land land vernomen en
bracht het scheepsvolk berouwvol hulde
aan den man, die te midden van alle
twijfelingen was blijven vertrouwen op
de stem in zijn binnenste.
Dit verhaal doet denken aan een
ander land, door geen der levenden
ooit aanschouwd, maar waarop duizen
den bij duizeuden hopen, wijl ook in
hen een stem getuigt, dat het moet
gelegen zijn aan de overzijde der doods-
Het geloof aau een leven na den
dood is geen toevallige gedachte, geen
aangeleerd denkbeeld, maar het oor
spronkelijke, onuitroeibare leven van
de menscbenziel zelf.
Dat geloof leeft voort als stille hoop
in het hart van zoo menig menschen-
kind en geeft althans eenig antwoord
op de vraag naar het groote levens
raadsel en het diepe mysterie van den
dood.
naar het Engelich
TAN
H. RIDEK HAGGARD.
Toen liep hij, vergezeld van den
kruipenden Jeekie en den stoet voor
over gevallen priester», de lange saai
door tot op eenlgen afitand van den
troon, bleef daar staan en boog voor
de vrouw in de itoel.
„Ik groet u, blanke I* zei ze zacht,
nadat ze hem een poos had aange
staard. .Verstaat n mfln taal?"
„Een beetje,* antwoordde Alan in
de Asikitaal, jmaar mijn bediende
kent het goed en kan het vertalen.'
.Dat doet m(j genoegen," zei z{.
.Vertel me eeni, is het in nw land
geen gewoonte om op de kniefin te
vallen voor de koniogio, en zoo niet,
op welke manier groeten zij haar dan?'
„Neen I" zei Alan met behalp van
Jeekie. „Zij groeten haar, door hnn
hoofddeksel af te nemen en haar hand
te kniten.'
,01* zei zfl. „Weina, n draagt geen
hoofddeksel, das, kas mflne hand 1* en
zfl strekte die Daar hem alt, terwijl
ze den man, dien Jeekie hem als haar
eehtgenoot had voorgesteld, een stomp
Breed is de schare van mannen en
vrouwen uit alle volkeren, die
geloofd hebben aan een eeuwig leven.
De verwachting toch van een oiisteil'elijk
leven aan gene zijde van het graf
vindt men bij alle volkeren.
Overal dezelfde Verwachting.
Die hope is het, welke leven en
vreugd heeft gestort in zoo menig ver
laten en brekend hart, die de tranen
der weduwe heeft weggevaagd, die de
weeuende moeder heeft getroost bij het
graf barer kindereu.
Die hope is het, welke ons zegt,
dat het geen ijdeie arbeid is, als wij
streven naar hetgeen goed is en schoon,
als wij de verzoekingen trachten weer
stand te biedeu en het onstuimig woe
len van onze hartstochten bedwingen.
Die hope is het, welke ons zegt,
dat onze arbeid, ons streven niet een
maal als spinrag zal worden verscheurd,
als de dood aan ons aardseh bestaan
een einde komt maken.
Die hope dringt ons er toe de banier
te ontplooien, waarop in gouden letters
het woord „Exelsior" te lezen staat.
En zoo strijden we onzen strijd en
lijden we ons leed met opgeheven
hoofde, wetend, dat eens de overwinning
ons wacht en dat, hetgeen wij in tranen
eens zaaiden, wij met gejuich zullen
oogsten.
Columbus werd bespot, toen hij sprak
van zijn geloof aan een nieuwe wereld.
Toch ging hij voort hulp en steun
vragend, met taai geduld en onwrik
baar vertrouwen. Zijn geloof werd er
niet door geschokt.
Zoo ook blijven zij, die een stem
uit een andere wereld in 'hun binnen
ste vernamen, gelooven aan onsterfe
lijkheid, trots den geleerde, die eens
zei, dat hij het menschelijk lichaam
met een ontleedmes onderzocht had,
doch nergens een ziel vond en dat
hetgeen wij geest noemen, slechts de
kracht van de stof is en trots de
onverschilligen, die zonder vast nage
dacht te hebben, als hoogste wijsheid
verkonden, dat het maar 't best is om
te eten te drinken en vroolijk te
zijn.
Tot hen de vraagis dat leven
Daar is een oog in ons, dat ziet,
wat wij onzienlijke dingen noemen.
Daar is een oor in ons, dat dingen
heeft opgevangen, welke uit die andere
wereld tot ons komea.
Daar is een voorgevoelen in ons
van een voortbestaan.
tiuitenland
De strijd in en balten Europa.
Nog Aarzelen In Dnltsehland de ver
antwoordelijke personen tot den be-
slissenden stap over te gaan en die
aarzeling is begrijpelijk.
We zeides hst reeds, het Duitseh-
gaf met haar voet, blflkbaar om hem
op züde te doen gaan.
Alan stapte na recht op de Aslka
af, terwfll de beschilderde man hem
in 't voorbijgaan woedende blikken
toewierp. Hfl bleef staan en zei:
„Hoe kan.ik uw hand kassen, met
dit masker voor, Asika?'
„Dat is waar," antwoordde zB,daeht
even na en vervolgde toen„Blanke,
gB hebt Kleine Bonsa teruggebracht,
niet waar Kleine Bonea, die jaren
geleden met a is weggsloopen
„Zoo Is het," zei hij, de laatste helft
der vraag ontwBkend.
„Uw boodschappers zeggen, dat gij
een geschenk in goad hebt verlangd
in rail voor Kleine Bonsa. Ik heb a
dat gezonden, li bet voldoende? Zoo
niet, dan kant ge nog meer krijgen."
.Ik kan het a niet zeggen, o Asika,
ik heb het nog niet bekeken. Maar,
voorlooplg, bied ik n mijn dank, en
verzoek a om dragers, die mij kannen
helpen om het weg te brengen."
„GB wenscht dragers,, herhaalde
zy nadenkend. .Daar tullen we eens
over praten alt gB bier eerst sens esn
paar maanden bebt nltgernst. Geel
mB Intassehen Kleine Bonsa, opdat zij
naar haar elgsn plaats kan worden
teruggebracht."
Alan opende de blikken doos, nam
bet beeld er alt en gaf het aan de
priesteres, die het aannam en met een
tlangaehtlge beweging, maar buiten
gewoon bevallig, van haar stoel gleed
land van nu is een ander land dan
het Rusland v,in vroeger7
In Rusland wss hst mogelijk, dat
h t lang gekceohto en kort gebonden
volk mot één slag den Czaar »*n zijn
troou wierp en alb verouderde staat».
Instellingen van onwaarde verklaarde.
In Daltschland m de her vorming
met langzame schokken tot stand
komen en waar in dit autocratisch
geregeerde land de groep van conser
vatieven en het junkerdom nog steads
een groote macht bezit, is het niette
verwonderen, dat dese groepen als een
krauhtlge rem werken op de beweging
in do richting van democratische her*
vormingen, waarnaar steeds luider de
wenich openlik tot uiting komt.
Da wereldoorlog zou voor niets ge-
•traden zijn, wanneer hat in Duitsch
land nlat tot de go-> lang gawmschta
hervormingen gekomen was; dia vol-
keroEstrfjd was noodlg om dea binnen-
landschon toestand van Daltschland
aoo te wBilgao, dat de keizer nood
gedwongen zijn toestemming zou ge
ven tot ingrijpende staatkundige her
vormingen in detnocratischen geest.
Wij deelden reeds made, dat de
centrums-Ai<:evaaïdlgde Ersbarger, in
zake de buitenlandech» politiek, ge
tracht hoeft ean lormale te vinden, die
door een meerderheid in den Rijksdag
zou worden goedgekeurd, een verkla
ring namelijk, waarbij Daltschland
zich op het standpunt van 4 Aug 1914
•telde, waarbij uitdrukkelijk werd
vastgesteld, dat het land oen verde
digingsoorlog 'voert zonder annexatie
bedoelingen of de zucht totoverheer
sehicg vaa vreemde volkeren.
Bovendien moet het Dnitsche volk
verklaren, dat het steeds bereid 1b,
vrede te sluiten op grond van bespre
kingen door overeenstemming, zonder
dat een der parljjen de andere door
vernietiging tot onderwerping heeft
gedwongen.
De centrumafgevaardigde rekent
hierbij op don steun van sociaal-demo
craten, vrijzinnigen en de centrums
partij
De Rijksdag, gekozen volgens het
algemeeno, vrfle, democratische kies
recht, moet aan de wereld toonen,
dat Duitschland een verdedigingsoor
log voert, au het Dultscha volk vast
besloten is, voor zijn vrijheid en zelf
standigheid alius op te offeren.
Daarbij most «r een parlementaire
regecring zijn, die aan het volk ver-
antwoordalBk Is.
In Prutser, moet het geljfce, geheime
en directe kiesrecht komen en in het
Kijk een parlementaire regeeringsvorm,
zoodat de ministers het vertrouwen
van den Rijksdag moeten bezitten.
Het Duitsche centrumsblad de Oer
mania meent, dat de Rflkskans'elier
het io hoofdzaak met deze hervor
mingen eens is, zoodat hij openlijk
■telling zou nemen tegen de conser
vatieven en hun aanhang.
Reeds werd tevergeefs gepoogd den
Rijkskanselier een verklaring te ont
lokken waarna, op voorstel van de
sociaal democraten, de besprekingen in
de centrale commissie geschorst
werden.
en op haar kciefin neerviel, het masker
met beide handen boven haar hoofd
houdend, en driemaal haar gozioht er
mee bedekkend. Toen riep ze de pries
ters, en beval hen, Kleine Bonsa weer
op haar eigen plaats te brengen, en
door het heele land te doen verkon
digen, dat 2ij was teruggekeord. Zjj
voegde er bjj, dat het feest van Kleine
Bonsa, naar oud gebruik, zou gevierd
worden in den nacht dor voile maan,
binnen drie dagen en dat alle maat
regelen daarvoor moesten genomen
worden, zooals zij had bevolen.
Na richtte de hoofdheelineester zich
op zijn knieën op en kroop naar den
troon, daar nam hg het Afgodbeeld
uit haar banden over én kroop, onder
het zingen van een opgewonden zege
lied met zfln metgezellen de zaal door,
tot aan de deur, waardoor z(j ver
dwenen. Zoo bleven zjj alleen met
Aaika's echtgenoot.
Toen zjj weg waren, keek de Aslka
dien man nadenkend aan, en Alan,
die hem ook door de oogholten van
zijn masker bekeek, vond hem wel de
moeite waard om te beitndeeren.
Zooals reeds gezegd is, was hB niet
tegenstaande de verf en de kolossale
ornamenten, waarmee hB behangen
was, toch zeer knap voor een inboor
ling, met goed gevormde trekken,
die een Arabische afkomst zouden
doen vermoeden. Ook was hB lang
en gespierd, en niet ouder dau dertig
jaar.
Wat er zich op het oogeoblik acht r
de schelmen ia Dqitschlsnd preoies
afsfoelt Is moeiiflk wee-- te ge «j,
daar verschillende Duitsche blad -
daarover al dsn niet u't vertrouw re
b on de meest fantastische verhalen
geven.
De officieus» Betiflasche corros-
poudent van de Kölniuch- Zedung
deelt mede, dat hst nog geenszins
vast «iaat, of ds Rijkskanselier .1
aftreden dan wel de beslissingen, ;le
ter oplossing van de crisis genomen
zullen worden, ten uitvoer zal leggen.
Het Berliner Tageblatt, de gehouden
kroonraad bespreke de, meent, dat
daarin alleen nog maar de kiesrecht-
hervorming in Pruisen is behandeld,
waarvan de Rijkskanselier zich een
voorstander betoonde en wiens rede
in den kroonraad grooten indruk
maakte.
Da Kreuzzeilunghet orgaan der
comervatieven, gaat natuurlijk heftig
tegen de voorgestelde hervormings-
maatregelen te keer.
Het blad betoogt, dat, wanneer de
Rflkudag de voor te stellen vredei-
formule accepteert, da oorlogBznchtig-
heid van Dnitschlands vijanden ver
sterkt wordt en de Dnitsche troepen
in den rug zullen worden aangevallen.
Woensdag heeft de Rgksdag be
sloten, de militaire credieten niet
terstond in behandeling te nemen,
waardoor de voorstanders der her
vormingen, die In den Rijksdag de
megrde-heid vormen, getoond hebben,
dat zjj ditmaal hun verlangen wen-
schen ingewilligd te zien.
BS de a emming Is gebleken, dat
enkele nationaal liberaiec aan de zBde
van de conservatieven ztaan, maar
dat de meerderheid met het parle
mentaire blok «teen»*4-
Met spanning wordt uitgezien naar
een proclamatie van den keizer, nadat
ness in*"* don kroonprins een confe
rentie gehad heeft.
Ean ons giBteren gezonden telegram
uit Berlijn meldt, dat het Duitsohe
persagentschap het bericht van een
ontslagaanvrage van den Bgkskanse
lier bevestigt, hoewel de officieele
bevestiging nog ontbreekt.
Offioleel wordt nadar gemeld, dat
de Pruisische koning (de keizer) aan
den president van het staatsmlnistsrie
schreef, dat hB, in aanvulling van
sSn dekreet van 7 April, bepaalt, dat
het wetsontwerp, dat betreffende wijzi
ging van het kiesrecht voor hst Huis
van Afgevaardigden opgemaakt is,
zoo tydig ingediend moet worden,
dat de eerstkomende verkiezingen
volgens het gelBke kiesrecht gehouden
kunnen worden.
BB Staniilau hebben de Ratsen de
Duitsch Ooslenrljksche troepen tot
achter de Loekowitia teruggedrongen.
Haltes, het belangrijke spoorweg
knooppunt tea N. van St&nislau, is,
zooals wfl reeds meldden, in Russischs
handen gevallen.
De Russische offensieve beweging
heeft tot heden toe dus esn onver
wacht succes.
De centrales z8o ln de richting van
Wat Alan echter het meest trof, was
slot dit alles, nooh zijn jnwsslen
kettingen, noch z(jn vergulde staart-
vlecht, maar zja oogen, waarin sen
brandende angst gloeide, en toen
Alan dat zag, herinnerde bB zich h i
verhaal, dat Jeekie gedaan bad op
the Court, over den echtgenoot van
Asika, die tot krariktionigheid gebracht
werd door de geestverschijningen.
Nu sprak zB tot den man, noemde
zSn naam en zei:
„Laat ons alleen, Mangana, Ik moet
den blanken heer spreken'.
Bij scheen die woorden niet te
hooron en bleef Alan aanstaren.
„Luister 1" riep ze flBkoufl. „Do»
wat lk zeg en ga heen, of ge zult
van nacht alleen slapen ln een kamer,
die je wel bekend Is."
Toen stond Mungasa op, keek haar
aan, zooals een hond soms doen kan
bB een wreeden meester, die hem slaan
wil j», met diezelfde uitdrukking
sloeg even zijn handen tegen zBn
oogen, keerde zich om en verliet de
zaal door een zBdeur, die zich achter
hem sloot.
De Aslka zag hem gaan en lachte,
toen zei zet
„Het is vervelend om getrouwd te
z8<i maar hoe is uw naam, o, blanke?"
„Vernon", antwoordde bfl.
„Vernoon, Vernoon," herhaalde zij,
want zjj kon de „o" niet uitspreken,zoo-
als wij. „Zljt gij getrouwd, Vernoon?'
HU schudde zSn hoofd.
de LemDltïa afgetrokken, de Russen
hs :o stroom reeds geforceerd
en eonlge dorpen aan de overzijde
g* ten, odat z J reeds een vooruit
ga van 10—12 KJH. kunnen boeken.
Meer dan 10000 krijgsgevangenen
viel:;, ln hun handen.
Volgons een draadloos bericht van
de Eyg Jsehe admiraliteit maakten de
Rusarti ook vorderingen op hetZuIde-
Hjker gelegen front tusechen Boho-
rod tjr y Zakt. het front dat
van S-.oislau af it. Z-W. richting tiaar
de Karpathen loopt.
Op bet W. front hebben ds Duit-
schers een succes te boeken.
ZB hebben de Britsche troepen
tussehen de kust en Lombartzijde, over
dea IJser teruggeworpen en 1200
krijgsgevangenen gemaakt.
Rijkegraanverzamcling 1917.
Ter uitreiking aan de landbouwers
heeft de regeeringicommissaria, belast
met de rflksgrasnverzameling ia
Noord Holland aan da burgemeesters
de formulieren toegezonden, waarop
door de landbouwers moet worden
ingevuld, wat zij verbouwen.
De volgende gewassen zfln onmid-
dellBk bij het oogsten rijkseigendomt,
Wintertarwe, zomartarwe, spelt
winterrogge, zomerrogge, wlntergerst,
zomergeret, haver, evene, boekweit
cp bouwland en boekweit op gebrand
veen, veldboorten, groene erwten,
grauwe erwten, andere boonen, en
ve-der kanariezaad.
Binnenkort zal een distributierege
ling, houdonde voorschriften omtrent
vruchten, wordên°Sfgeïoififig^°, FSF.t
teven» nadere voorschriften zullen
worden gegeven betreffende hot ver
voeren, dorsohen en aflevering van
de ln beslag genomen gewassen.
Het H.bl. merkt hierbij op:
Het niet voldoen aau de vordering
of het opzettelijk doen van onjuiste
opgave wordt gestraft mat ten hoogste
een jaar gevangenisstraf of f 10,000
boete.
Verbouw van karwijzaad en andere
handelsgewatien in het oogetjaar 1918.
De minister van L., N. en H. brengt
te algemcener kennis, dat bet in zijne
bedoeling ligt Ingevolge art. 7 der
Diitrlbutiewet 1916 te bepalen, dat in
het oogstjaar 1918 de verbouw van
karwijzaad, kanariezaad, brnin en geel
mosterdzaad, blauwmaanzaad en nien
(met Inbegrip van pootuien en uien
voor zaad) zoodanig zal worden be
perkt, dat iedere verbouwer met deze
gewassen in totaal niet meer mag
betelen dan 40 pet. van zBn gemid
delden verbouw in de jaren 1913,
1914 en 1915, terwijl dia verbouw
bovendien verbot den zal worden aan
de voorwaarde, dat de verbouwer zich
verplicht den oogst tegen nador vast
te stellen prijzen <er beschikking van
de regeering te Bullen. Deze prijzen
zullen zoodanig worden gesteld, dat
de verbouw der genoemde gewassen
,Z(jt gfl getrouwd geweest
„Neen," antwoordde hij, „nooit,
mi .r ik ga trouwen."
„Ja," herhaalde ze, „gfl gaat trou
we Gij weet nog wei, dat gfl eenigo
ja n geleden bflna getrouwd waart,
toen Kleine Bonsa jaloersch werd en
met n vluchtte. Nu, 6kt zal ze niet
meer doen, want blijkbaar heeft ze
genoeg van u, en dan voegde zs
er by ln een opwelling van wreedheid
li.-vsr zou ik haar eerst smelten in
hef naren dan baar geest vrflmaken."
Terwijl Jeekie zich beijverde om
dese geheimzinnige redenearing aan
Alat uit te leggeu, viel de Aslka hem
ia de rede, ea zei:
„Moet gij dat masker altijd dragen
Hfl antwoordde „volstrekt niet,"
waarop zij Jeekie beval om het af te
nemen, hetgeen hjj deed.
„Versta mij wel," zei ze, hem met
haar groote droomoogen aankijkend
op een manier, die hem een onbahaag-
lflk gevoel gaf. „Versta mfl wel,
Vernoon, als gij uitgaat, waarheen
ook, moet hst zijn mét het masker,
dat gfl slechts d&n moogt afleggen,
als gjj alleen zljt met mfl.'
„Waarom?" vroeg hfl.
„Omdat, Vernoon, lk niet begèer
dat eenlge andere vrouw uw gezicht
zal zien. Wanneer een vrouw u ln
bet onbedekt gelaat ziet, weet dan,
dat zij moet sterven, op geen aan
gename manier."
(Wordt vervolgd
