N°. 53 1917.
Zaterdag 5 Mei
104de jaargang.
DE GELE AFGOD
Bij dit do. behoort etn
Bijvoegsel.
Zenuwachtige kinderen.
FEUILLETON.
Binnenland.
OESCH
Uitgave deler Courant geschiedt Haandag-, Woenidag- en Vrijdagavond
oltgexonderd op feestdagen.
Pr|a per kwartaal, ln Goex f 1,balten Goes, Iraneo f 1,25.
Afzonderlijke nommera 5 cent.
Inzending van ftdvartsntlön op Maandag, Woensdag
an VRIJDAG vdói 13 uien.
COURANT.
De pr{a der gewone advertentlSn ia van 1-6 regela 621/« Jot., elke regel meer
12 Vi et. B| directe opgaaf van driemaal plaatalng derielfde advertentie
wordt da prijs aleabti tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljk- en doodiberlahten en de daarop betrekking hebbende
dankbetalgingen worden van 1—10 regela f 1,25 berekend
Sewlaniuaaera 8 «ent.
Telefoonnummer 22.
Uitgave van do Naaml. Vennootschap .Goeache Conrant". Directeur G. W. van Barnkvild.
Men schrijft ons:
In het algemeen is de kunst om goed i
met kinderen om te gaan zeer moeilijk
een groote hoeveelheid gezond verstand, I
onbeperkt volhardingsvermogen en on
beschrijfelijk veel geduld, gepaard aan
vrij wat paedagogische kennis, zijn de
voornaamste factoren, over welke een
góed opvoeder en nog meer een goede
opvoedster moet kunnen beschikken,
wil men met vrucht het opvoedings
werk ter hand nemen en voltooien, wil
men het voor indrukken zoo vatbare
kind tot een volkomen geëquilibreerd
mensch zien opgroeien.
We zijn hiermede genaderd tot een
rau de gewichtigste hoofdstukken van
de kinderopvoeding, n.l. de gehoorzaam
heid. Een Duitsch geleerde, Prof.
Seeligmiiller, zei ten aanzien van de ge
hoorzaamheid de volgende behartigings-
waardige woorden //Hoeveel uit dit
oogpunt door onverstandige ouders ge
zondigd wordt, weet niemand beter dan
de geneesheer. Hij raadt al zeer spoedig
wat voor soort kind hij onder behan
deling heeft gekregen, zelfs reeds bij zijn
eerste onderzoek. En wien het als arts
vergund ware gansche geslachten van
de aankomende jeugd uit zijn praktijk,
in hun lateren levensloop ten opzichte
van hun zenuwleven te kunnen nagaan,
die zou ook den zegen kunnen nagaan
van eene opvoeding, wier voornaamste
grondstelling luidt
Het eerste wat het kind moet leeren,
is gehoorzamen.
Hij, de geneesheer, ziet immers dage
lijks hoe kinderen, in de leer der ge
hoorzaamheid opgevoed, veel geduldiger
en daarom voor zich zei ven en hunne
omgeving veel gemakkelijker de onaan
genaamheden van het ziek zijn verdra
gen, hoe zij bij het te bed liggen,
tijdens mazelen en roodvonk geduldig
hun tijd weten at te wachten, hoe zij
de hoestaanvallen bij kinkhoest, die,
zooals men weet, zoo gemakkelijk bij
de minste opwinding terugkeeren, door
kracht van wil tot op zekere hoogte,
onder den duim ^eten te krijgen.
Zoo verloopen ook zenuwziekten, b.v.
de welbekende St. Vitusdans, veel
gunstiger bij kinderen, die zich hebben
leeren beheerschen, dan bij hen, die bij
alles wat hun onaangenaam is, klaar
staan met een //Ik wil niet."
Wie heeft leeren gehoorzamen heeft
ook geleerd, zich zelf te beheerschen en
daarom is gehoorzaamheid van zoo
groot gewicht bij kinderen, die aanleg
tot zenuwachtig worden hebben.
Iedere gemoedsbeweging heeft uit-
28
paar bat Eagelich
van
H. RIDEK HAGGARD.
.Tied piet prettig, heelemk&l niet
prettig,' zal hij en rolde weer met
zijn cogen, „Asikiland, een rare plaati
voor Inboorlingen. Maar,* voegde hfl
er trenrlg by, „als n gaat, moet Jeekie
ook gaan, want ik bediende van
Kleine Bonia en all ik achterblijf
kwaad en vermoordt mij, omdat ik
haar niet volg, waar lij gaat. Maar
als ik mee ga en haar breng naar
Gonden Huis, zy misschien big en
laat mU met rast. Ook kan ik n daar
helpen. Ja, als n en Kleine Bonsa
gaan, denk Ik, dat ik ook maar meega.'
Na deze aankondiging stond Jeekie
op en liep naar den anderen kant van
de kamer, met het koode ichape
vleesch in zijn hand. Toen kwam hg
terug, legde het weer op de talel neer
en vlak voor Alan staand, zei hg
ernstig
„Majoor, ik zal 't u maar vertellen
wat de waarheid i». Jeekie gelooft, dat
h|j vast met a mee gaat naar Asiki
land. Jeekie heeft ln den laatsten t?d
allerlei raro droomen gehad. Kleine
Bonsa kwam midden in den nacht op
zjjn maag zitten, krabt hem in 't ge
licht met zijn gonden beentje en
zetting van de bloedvaten aan het hoofd
tengevolge, welke uitzetting te langer
aanhoudt naarmate de gemoedsaandoe
ning langer duurt. Herhalen zich nu
dergelijke affecten dikwijls en in hevigen
graad, dan koir t hef langzamerhand tot
verlammiug van de bloedvaatspieren en
daarmede tot een blijvende uitzettingvau
bedoelde bloedvaten. Daarbij voegt zich
nog een ander nadeel. De buiten oefening
gestelde remmings centra voor de ge
moedsaandoeningen boeten bun werkver
mogen in en daardoor heeft ieder toe
geven aan eene opwinding, iedere
weekelijkheid in dit opzicht ten gevolge,
dat iets dergelijks steeds opnieuw en ge
makkelijker optreedt. Men versterke den
wil van het kind daardoor, dat het
vroeg leeren moet, zich iets te kunnen
ontzeggen.
Is er betere aansporing mogelijk voor
de ouders, die het met hun kinderen
goed meeneu Gehoorzaamheid en tucht
bevorderen dus niet alleen hun geeste
lijke, maar even sterk hun lichamelijke
belangen. Daar is dus nu een tastbaar
voordeel, dat misschien beter pakt dan
menige boetpredikatie.
Buitenland.
De strijd in en bniten Europa.
De duikbootom log begint langza
merhand in Engeland op zjn juiste
waarde te worden geschat.
Men begint daar aan den lijve te
voelen, dat Duitscbland in de duikboot
inderdaad een zeer sterk wapen bezit,
waarmede het in staat is, den over-
zeehandel gevoelige slagen toe te
brengen.
Do vaart op Engeland is, bS vroeger
vergeleken, belangrgk verminderd
en onder de schepen, die zich ln de
gevaarlijke zöne wagen, wordt door
het Dnltiche onderxeewapen duchtig
huisgehouden.
Geen wonder, dat de periodieke
verliesigzten den wrevel van volk en
parlement opwekken en men zich
telkens weer afvraagt, waartoe de
sterkste vloot ter wereld dient, wan
neer zij niet in staat is, de schepen
ter zee tegen vijandelijke aanvallen
te beschermen.
Wij hebben eenige dagen geleden
reeds uitvoerig een daikbootdltcussie
in het Hooger Hals weergegeven en
dat het vraagstuk nog steeds de volle
belangstelling trekt, bewijst na wel
het persoonigk ingrSpen van den
eerBten Eogeltcben minister.
■Lloyd George heeft naar de beste
wCza van bestrgdtng van het duik-
bootengevaar een onderzoek Ingesteld,
dat volgens de Daily Mail onmiddel
lijk tot belangrijke wijzigingen geleid
heeft.
De Times weet te vertellen, dat bet
wel mogelijk is, dat Sir Edward Car
son de admiraliteit zal verlaten. Dit
zou dan echter geschieden wegens de
vele aanvallen ln verband met poli-
zegt: Jeekie, Jeekie, zoon van Bonsa,
sta ganw op en breng mij terng naar
de stad Bonsa, want ik heb nn genoog
van de stad vol mist en ik ben klaar
met alles wat ik hier te doen had. Ik
heb een best, goed, oad offer noodlg
en heb tbals een heeleboel zaken, waar
Ik bet oog op moet honden, dingen
die jg nu nog niet begrgpt. Breng me
gauw terug, of ik zal je rechtop zetten,
Jeekie, beste jongeD.' Even zweeg hg.
„Is 't waar!' zei Alan, „en heeft
se ja ln dat nachteigk bezoek ook
nog wat anders verteld?
„Ja, majoor. Zg zegt: je moet
dien blanken meester van je ook mee
brengen, want ik wil in Asikiland
terug komen, bovenop sgn hoofd, daar
is iemand, die hem zien wil,.een oude
kameraad, die hg misschien vergeten
is, maar die hem niet vergeten heeft.
Zeg hem dat Kleine Bonsa rekeningen
te vereffenen heeft met dat volk en
heelt hem noodlg om dat voor hem
in orde te maken. Zeg hem ook, dat
hjj goed betaald zal worden voor die
reis; hg verliest niets, als hg baar
zaak behartigt, want tegen hem heeft
ze geen wrok. Maar als h(j niet gaat,
dan wordt het anders, want Kleine
Bonsa is een leeigke klant als ze
wordt tegengewerkt, dat sollen zijn
gewezen compagnons wel eenB mer
ken op een goeden dag.
„O! Jeekie, schei uitl Wat hoef je
nn tijd te verspillen met mij je nacht
merrie» te vertellen?'
„Heel goed, majoor; zooals a wilt,
majoor. Maar ik heb ook nog andere
tieke verschillen, die geenjbetrekking
op de marine zonden hebben. De
Times voegt daaraan nog toe, dat de
regeering waarschijnlijk zal afzien
van de publicatie der maritieme ver-
Hozen in den tegenwoordigen vorm,
die ia bet Lagerhui? algemeene on
tevredenheid wekt.
Uit Londen wordt gemeld, dat een
belangrgke reorganisatie xcowol van
het personeel als van de methoden
zal plaats hebben, met het oog op een
krachtiger optreden ten aanzien van
de dulkbootaauvalleo.
Men meent, dat betere resnltaten
bfj de bestrijding der duikbooten ver
kregen sullen worden door een reor
ganisatie van de administratieve rich
ting. Da afdeellng voor uitvindingen
onder Lord Flzhsr zal waarschijnlijk
worden gereorganiseerd en er zullen
hoogere belooningen worden gegeven
aan uitvinders van nieuwe practCken
ea aan lieden, die nieuwe denkbeelden
opperen. Ook zal de leiding van het
verkeer ter zee in handen worden
genomen.
Het departement van marine heelt
Id den loop van den oorlog nog al
eens wgzlgingen ondergaan en daar
uit blijkt wel, dat men over dit depar
tement over het algemeen niet erg
tevreden geweest 1b. In een depar
tement, waarover meu voldaan is,
wordt niet zoo vaak schoon schip ge
maakt.
Deze oorlog moet voor de Engelsche
marine dan ook zeker een teleurstel
ling zijn geweest. Wat beeft Engeland
aan zjn legertje van goed geichooide
marine officieren, wat heef', het aan
de sterkste vloot ter wereld, aan da
machtigste slagschepen, wanneer er
geen vüandeigke vloot Is om te be
strijden en geen vijandelijke kust om
te beschieten.
Slechts voor besebermlogzdiensteu
op do wereldzeeën en voor een ver
hindering van de Wokkade van het
moederland, kan de groote vloot dienst
doen, maar dan is daar toch ook weer
het duikbootwapen, dat spot met alle
krachtsvertoon boven water, dat zijn
prooi grijpt in alle wateren rond En
geland en daardoor de blokkade der
Engelsche kasten langzamerhand niet
meer tot een denkbeeldig gevaar ge
maakt heeft.
De Iersche kwestie brengt weer meer
dan gewoonlijk de gemoederen iu
Engeland in beroering. In het regee-
rlngsstandpunt heeft men een over
wegenden invloed ten gnosto van
Ulsier meenen te zien en dat heeft
aanstonds het verzet der nationalisten
sterker gemaakt
Ierland blijft nog steeds een hin
derpaal op den weg naar eenheid,
welke het Britsche R(jk ln al zfjn
onderdeelen ten opzichte van den
oorlog zoo succesvol Is ingeslagen.
Inderdaad, de bewoners der domi
nions betuigen ln woorden en daden
meer algeheelo onderwerping aan
leiding en inzichten der Engelsche
regeering, dan de warmbloedige en
redenen om graag te willen gaan.
Jeekie won zijn ma graag eens zien."
„Je ma? Ik heb nooit gehoord
van een „ma* van jou. En, die ii
dau toch al lang dood, zou tk denken.'
„Neen, majoor, want zg komt ln
mijn droom, heelemaal lovend, ze
scheldt me uit, omdat ik haar deken
heb weggeborgen. la ook een taai
oud menscb, moeieigk, haar dood te
maken.'
„Misschien heb je ook nog wel een
pa,' opperde Alan.
„Denk Ik niet, majoor, m(Jn ma heeft
altgd gezegd, zg hem vergeten had.
Elgenigk, wou zs niet graag over
hem spreken, hij is zoo'n deftig heer 1
Waarom is Jeekie zoo sterk, zoo knap
en zoo mooi van gezicht? Ongetwij
feld, omdat h|j zoon van heel groot
heer. Allemaal redenen, waarom bfj
met u mee wil gaan, majoor. Toch
kan 't zgn, dat Jeekie zich vergist,
mlsichlen droomde hg, omdat hU te
veel gegeten had, misschien zgn ma
töoh dood, Als dat waar is, dan, toch
misschien beter thutz bigven, weet
niet.'
„Neen,* antwoordde Alan, „je weet
niet. Mijn hoofd zwemt tusschen Kleine
Bonsa en dit en dat, en allerlei dingen,
net als Kleine Bonsa ln 't water."
„Groote Bonsa zwemt in water,'
viel Jeekie uit. „Kleine Bonza zwemt
meestal in gouden tobbe
„Nou ja, Kleine of Groote Bonsa,
't kan me niet schelen wie. Ik ga
naar bed, en jg moest nu maar op
ruimen en ook gaan. Maar, Jeekie
stilfhooldige Iersche bevolking.
Eageland moet met Ierland inzake
zelfbestnur tot een vergelijk zien te
komen, een vergelijk, dat ook Dooaig
is als symbool van éénheid naar
bniten, voornameigk naar de zjde
vau dea Amerlkaanechcn bondgenoot.
De regeering schijnt nn de Home-
Rulowet ln werking te willen stellen,
doch met het recht van optie voor
elk graafschap in hot N.O. van Ier-
laad, waarin bg volksstemming zal
worden uitgemaakt of het zleh bg de
Iersche regeering al dan niet wil
aansluiten. Deze regeling zou natuur
lijk alleen moeligkbeden geven in die
graafjehappen, waar de voor. en
tegenstanders van Heme Bale even
taiSc zgn.
Lloyd George zon Dinsdag in het
Lagernuis een regeeringsverklaring
Inzake Ierland afleggen, doch moest
onverwachts naar Frankrijk vertrek
ken, naar Bonar Law ln het parle
ment mededeelde onder omstandig
heden, die niet waren te voorzien.
Het ls begrijpelijk, dat velen dit
onverwachte vertrek van den Brit-
schen premier met het vredesvraag-
stnk ln verband hebben gebracht.
In Oostenrijk wordt de wensch om
vrede te sluiten steeds sterker en daar
de band tusschen Oostenrijk en
Dultsohland onverbrekeigk ls, moet
Dultschland wel mede en wordt de
kloof, die den Bgkskanseller van de
groep der annexlonisten scheidt, met
den dag grooter.
Nu algemeen verwacht wordt, dat
de heer Ven Bethmann Hollweg in
den Rijkdag een vredesvoorstel ter
tafel zal brengen, worden de vredes-
geruchten de laatste dagen steeds
sterker en heeft alles het aanzien, dat
de dageraad van esn nieuw tijdperk
van vrede en ontwikkeling niet lang
meer op zich zal laten wachten.
Bg de opening van den Dnitschen
Rgksdag heeft Woensdag de voorzitter
de houding van Amerika aan een zeer
seherpe critiek onderworpen.
Wanneer de hoogste ambtenaar van
het Dnltsche rijk, aldns de voorzitter,
verklaart, dat Dultsohland zich niet
mengt in de binnenlandiehe aange
legenheden van Rusland, dan weigeren
wij elk ingrjjpen in onze binnen-
landtche verhoudingen door een bni-
tenlandiche regeering.
De president meende, dat wanneer
niet alle teekenen bedriegen, de eind
beslissing van dezen wereldoorlog
nadert.
De Fransche aanvallen ln bet Wes
ten hebben wederom niet tot ernstige
resultaten geleld. Steeds duidelijker
bigkt, dat iedere volgende aanval met
minder kracht wordt ingezet dan de
vorige.
De nieuwe Duitsche stellingen blij
ken tot nu toe tegen iedere doorbraak
poging beztand en schgnen, nn zg
geen bepaalde loopgravcnllnie meer
vormen maar een doolhof van gangen
hoor eens, als je aan iemand een
wodfd vertelt van wat we nn gespro
ken hebben, dan ben lk woedend op
je. Begrijp
„Ja, majoor; lk begrijp het. Ik
begrgp dat, als lk geheimen vertel
van Kleine Bonsa, aan iemand anders
dan aan u bfj wie ze woont ln 't
vreemde land zoo ver van hals, Kleine
Bonaa, op me aan zon springen als
een leeuw en mijn hals afsnüden.
Wees maar niet bang, dat J—kis
Kleine Bonsa zal verraden. 01 g-en
dénken aan," en, terwgi hg zgn witte
hoofd schndda met plochtlgen ernst,
pakte b(j ten tweede male het koude
■chapenvleesch op en verdween er
mee de kamer uit.
„Een mengelmoes van bggeloovlge
onzin,* dacht Alan, toen de oude
neger weg was „Maar er is misschien
wal een voordeeltje uit te balen. Er
ls waarschijnlijk een massa goud ln
die Aslkistreek, als men de menschen
maar kon overhalen om te onder
handelen.'
Alan bad nu meer dan genoeg van
Jeekie en zijn afgodenhg stak een
sigaar op en zat te denken aan Bar
bara en aan alle gebeurtenissen van
dezen wonderlijken dag. Niettegen-
ztaande zijn nederlaag tegenover Mr.
Haswell en de dreigende moelelUk-
heden en gevaren, vond hg toch dat
het een gelukkige dag was geweest.
Hij had niet ontdekt, dat Barbara hem
liefhad met haar heele ziel, even als
hjj haar En nu dit zoo was, gaf
hü niets om Kleine Bonza of wat ook.
en verschansingen, over het algemeen
grooter weerstand aan de aanvallen
van den vijand te kunnen bieden.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat op
den aanhoudenden artilleriestrgd der
laatste dagen op belde oevers van de
Scarpe roffe'vunr gevolgd ls en over
eon breed fro t nieuwe aanvallen der
Engelseheu s{jn begonnen.
Aan bet front b'j Atreebt zegt een
later Berlijnich oommunlqué, is een
niouwe doorbraakpoging dor Engol-
sohsn onder de zwaarste verliezen
voor den vijand mislukt.
De scheepvaart.
Van de, onder Daltschon waarborg
voor een veilige vaart, behoudens
mgngevaar, van Engeland vertrokken
Nederlandeche schepen, geladen met
graan, veevoeder en kunstmeststoffen,
zgn de volgende vijftien hier te lande
sangekomen
te Amsterdamde Alkaid, Kamban-
gan, Kennemerland en Ambon
te Rotterdamde Sommelsdgk,
Gorredgk, Procyon, Jobshaven, Rgs-
wijk, Aloor, IJsselhaven, Waalhaven,
Bellatrix, Merak en Winterswijk.
Naar,de N. R. Of. verneemt, honden
deze schepen de volgende ladingen In
de Alkaid, van Van Nievelt Gou-
driaan Co., herkomstig uit New-
York, bevat gerstde Ambon en de
Kambangan, van de Mij. Nederland,
komen nit Indlë met een gemengde
lading; de Kennemerland, van den
Kon. Holl. Lloyd, voert uit Zuid-
Amerika mals, wol en diverse andere
goederen aan. Deze zchepen zijn te
Amsterdam aangekomen.
Wat de te Rotterdam binnengeloopen
schepen betreft, houden de Aloor en
do Bellatrix, van Van Nievelt Gou-
drlaan Co., roep. haver en gerst in,
welke zg te New-York hadden gela.
dende GorredUk, van de Holland-
Amerikaign, is aangekomen met tarwe,
ignkoeken en rogge uit Baltimore;
de Jobshaven, van Gebr. van Uden,
komt met haver alt New-York; de
Merak en de Proeion, van Van Nievelt
Goudriaan Co., z(jn geladen resp.
met mals en gerst nit New-Yorkde
Rgswtjk, van Erhardt Dekkers,
brengt lijnkoeken aan uit Baltimore;
de Sommelsdgk, van de Holland-
Amarlkaign, heeft tarwe en ignkoeken
aangevoerd uit New-York do Waal
haven, van Gebr. van Uden, 1» bevracht
met gerst, die te New-York is inge
nomen de Winterswijk, van Erhardt
Dekkers, komt met mals uit Balti
more; de IJxeibaven, van Gebr. van
Uden, is herkomstig van New-York
en voert een lading gerst.
De lading van de Merak beeft
eenigszins geleden de overige 1 adln-
gen, van welke de meeste zich reeds
gedurende ongeveer vier maanden in
de schepen bevonden, verkeeren alle
in gezonden toestand.
V
Naar de N. R. Crt. vermeldt, bevindt
De toekomst moest het maar uitmaken;
hg genoot nn van 't vooruitzicht
daarop.
HU ging naar bed en sliep een
korten tijd. Echter niet lang, want
weldra begon hg te droomen, Iets
over Groote Bonsa en Kleine Bonsa,
die zaten of liever dreven aan beide
kanten van zgn ledikant en een ein
deloos gesprek hielden over hem,
terwgi Je-kl en Sir Robert Aylward,
asn zgn boof i o ""-teuoind troon
den, als een syu ooi van de goede
en kwade geniu» op een Mahome-
daaniehe graftombe. HU greep naar
zgn wekker; het was pas ééa nar,
hg probeerde weer in te slapen, maar
't was hem onmogelijk. Hij was anders
nooit zoo klaar wakker. Heer den een
nar bleef bg 't doorzetten, maar toen
sprong h(j in wanhoop z|jn bed nit
en stond te verzinnen, wat hij nn eens
doen kon om zgn geest bezig te
honden. Plotseling dacht hg aan bet
dagboek van zijn oom, de eerwaarde
Mr. Anztln, dat hij gsigk met de Gele
Afgod en nog eenige andere dingen
geërfd bad en nooit had ingezien. Dat
alles was vijftien jaar geleden, juist
op den tgd, dat hg In dienst ging,
bij elkaar weggeborgen in de biblio
theek en daar ongetwijfeld steeds ge
bleven. Na hij toch niet slapen kon,
vond hg 't zeer geschikt om al die
dingen eens na te zien en zoodoende
een eind door dien vervelenden nacht
heen te komen.
(Wordt vervolgd)