N#. 16 1917 Dinsdag 6 Februari 104de jaargang. v D1STBIBUTIE-WET. 96 FEUILLETON WALTER. GOESOl COURANT. Telefoonnnmmer 22. Uitgave van de Naaml. Vennootschap .Goeiebe Conrant". Directeur G. W. van Barnkvrld. Uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen, Prfs por kwartaal, in Goes f 1,—buiten Goes, franco f 1,25. Afzonderlijke nommora 6 sent. x&xendtag van advertantlén op Maandag, Woenautag en VRIJDAG vóór IS area. De prQs der gewone advortentién is van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer 10 et B| directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wcrdt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwel&k- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbend? dankbetuigingen worden van 1—30 regels 1,— berekend. BewlmvMaaifs cent. der alsdan door hem te verrichten werkzaamheden en zijn normale wijze van voeding op de boven omschreven wijze geen voldoende hoeveelheid brood zou verkrijgen, kan hij door het Ge meentebestuur in het bezit worden gesteld van een aanvullingsbroodkaart, waarvan bij een verlof van vier dagen of minder één bon voor de uitreiking wordt afgenomen. //Onze Jongens" zijn kwiek genoeg om dat alles te snappen, maar zij zullen er ook reeds uit hebben begrepen, dat, wanneer zij //op de pof" gaan, zij hun huisgenooten in ongelegenheid brengen Of dat veel invloed zal uitoefenen, be twijfelen wij, daar wij overtuigd zijn, dat hier het oude Hollandsche spreek woord in toepassing zal worden ge bracht //Spelen-rijden is een slag waardWij vestigen er dan ook alleen de aandacht op, omdat dit in vloed zou kunnen uitoefenen op het uitreiken van aanvullingskaarten aan sommige leden van dat gezin Van aanvullingskaarten gesproken Meerdere aanvragen daartoe zullen reeds op de secretaries zijn ingekomen I Of er reeds zijn afgegeven weten wij nietIn een vroeger artikel gaven wij te kennen, dat hiermede niet al te kwistig moet rond gesprongen. Gaven toch de Gemeentebesturen aan al die aanvragen volledig toe, dan zou van besparing weinig sprake zijn En toch is dat noodig en elke dag zal dat steeds meer doen zien Sommigen schijnen daarvan niet overtuigd. Er ligt nog zooveel tarwe in het pakhuis van Meneer er zijn nog zooveel aard appelen in de gemeente, waarom is het dan noodig, dat wij op rantsoen worden gesteld Hoe klein is de wereld, de horizon van dezulken Weten zij niet, dat er andere ge meenten zijn, groote steden, waar niets van dat alles is Moet daaraan niet worden gedacht Kom, een helder oogenblik, en ieder begrijpt, dat uiterste zuinigheid gebie dend noodzakelijk is en dat iedereen in het belang van ons Land verplicht is een gedeelte van de offers te dragen, welke ons zijn opgelegd buitenland De strgd in en buiten Europa. Da groote vraag, die leder thans bezig houdt le niet hoe Duitsehlands vjaodea de nieuwe maatregelen ter zee opnemen, maar hoe do aankondl glog daarvan in Amerika is ontvangen. Want men herinnert zich nog maar al te goed hoe het nog kort geleden tuiscben dezen grootsten der neutra le staten en Duitschland tot een ernstig onflict dreigde te komen, wanneer Dultschland niet toezegde, met zijn gevaarlijke duikbooten de neutralen ter zee voldoende te zullen ontzien. Die krachtige houding van Amerika is dett|jde wel da oorzaak geweest, dat de duikbootenoorlog 07 meer ge matigde wijze gevoerd werd. Nog in April 1916 verklaarde pre sident Wilson In een nota aan Dultsch land: .Het is duidelijk, dat van het standpunt hetwelk de Amsrlkaansehe regeering van den aanvang af heelt aaugeuomen niet kan wo. sn afge weken, nml. dat het gebruik van duikbooten voor do vernietiging van dan vUandeltjken handel met neutra len niet in overeenstemming is met de beginselen der menscheüjkheld en In strijd is mat de rechten der neu tralen en de onschendbaarheid van non-ocmbattsnten. De president verklaarde daarbij, dat wanneer Duitschland den duik- bootooilog niet op beperkte wjzo voerde, de diplomatieke betrekkingen zouden worden afgebroken. President Wilson verzekerde, niet te mogen blijven zwjjgen terwijl de rechten der neutralen gevaar liepen in den stroom van den oorlog te worden weggevaagd. „Wij zijn dit", aldus Wilson, .ver schuldigd aan onze eigen rechten als natie, aan oazea plicht als vertegen woordigers van de rechten der onzfl- dlgen over do geheele wereld. Met den meesten ernst en vastberadenheid heb ik het besluit genomen." Voor deze bedreiging is Dultschland ten vorigen jare nog gezwicht. Thans heeft het besloten te doen, waartoe het in 1916 den moed miste. Daarvoor kannen slechts twee oor zaken bestaan. Of de Dnitschs regeeriug ziet land en volk in xoodanlgen v«zwakten toestand, dat *y besluit vaD haar krachtigste wapen ter zelfverdediging gebruik te maken zelfs al komt sicb een nieuwe vijand bij het reeds be staande aantal voegen. Of de verhouding 'uss;-i;..ï DaStjch land en Amerika Is in de laatste maanden zoozeer verbeterd,datDuUsch- land thans de Amerikaansche wraak niet meer behoeft te vreezezt, wanneer het maatregelen neemt, welke ten vorige jare tot een onvermljdelSke breuk zouden geleid hebben. Voor het laatste pleiten de uitlatin gen van den Amerlkaanschen gezant te Berlijn, die kort geleden op een feestmaaltijd zou beweerd hebben, dat de betrekkingen tusschen Was hington en Berljjn Doolt hartelijker wa ren dan thans en cok de verklaring van den rijkskanselier, dat het mili taire opperbevel hem verzekerd had, dat thans met gerustheid tot een krachtige duikbootactie kon overga gaan worden, waar Duitschland» fron ten rotsvast staau en de defensieve kracht ongebroken was. Mag men evenwel de Amerikaansche persstemmen gelooven, dan zon een breuk tusschen Amerika eu Duitsch land thans onvermgdelfjk zijn. Br dient daarbij evenwel de aan dacht op gevestigd dat de Reuter- diecBt nu juist niet een onpartijdige kan genoemd worden en het volkomen begrijpelijk Is, dat ons door zijn be middeling sleehts dia persuittreksels uit Bngelseh-Amerikaansche bladen bereiken, welke aan Duitschland en zijn bondgenooten volkomen vijandig zfin- Op het oogenblik, dat wjj dit schrij ven, ia rog niet bekend, wat do Ame rikaan sche regeering van plan ia en het feit, dat z? niet onmiddellijk de betrekkingen met Dnitsohlanii afbrak wijst er wel op, dat in hetgeen Reuter ons voorlegde de wensch do vader der gedachte is geweest. Da mogelijkheid blijft bestaan, dat Amerika, alvorens in te grijpen, de gevolgen van den nieuwen oorlogs toestand wenscht af te wachten en eerst zal optreden nadat een Amerl- kaanech schip het slachtoffer van de .duikbootactie is geworden. Voor Wilson, de man, die in het boek der historie zijn naam als vredes- bemiddelaar zoo gaarne gegrifd zag, zou het zeker hard z{jn lu dit stadium vau den Buropeescheu krijg nog het besluit te moeten nemen, dat Amerika zich made in den waanzinnigen oorlog zal storten. Reeds ontvingen w$ een telegram uit Londen met vermelding, dat de Dally Mail uit Washington verneemt, dat de Duitscho gezant Bernstorff z$n paspoorten zal ontvangen. Hoewel die mogelijkheid zeker be staat, doen w|j voorhands beter de ollicleele berichten van de regeering te Washington zelva af te wachten. Nadat het bovenstaande geschreven was, ontvingen w(j het volgende telegram Uit Washington wordt gemeld, dat de diplomatieke betrekkingen tusschm Duitschland en de Vereenigde Staten zijn afgebroken. Bernstorff heeft zijn paspoort gekregen en de Amerikaansche gezant te Berlijn is teruggeroepen. Of uit deze afbreking der diploma tieke betrekkingen ook oorlog zal ontstaan, dlont te worden afgewacht. Volgens een officieel telegram uit BerlljD, wordt de Oostelijke grens van het blokkadegebied om Engeland zoo danig veranderd, dat de doorvaart naar het Noorden voor de Neder- landseho scheepvaart vrl) blijft. Dit wijst er wel op, dat Dultschland zQn rüeksichtslosen duikbootoorlog niet wenscht te voeren zonder met de belangen der neutralen rekening te houden en opent da mogelijkheid, dat ook tusschen Amerika en Dnitschland alsnog een regeling getroffen wordt, waarbjj de Amerikaansche scheep vaart zoodanig wordt ontzien, dat een afbreken der diplomatieke betrekkin gen tusschen beide mogendheden niet noodzakelijk tot een oorlog zal moeten leiden. Binnenland. Kamerverkiezingen. De Vrijzinnig Democratisehe Party vereenlgt zich, zonder daarover een algemeene vergadering te honden, met het voorstel, de verkiezingen in 1917 bfi enkele candidaatstelling te laten sfloopen. Keuringsraden. Voor de provincie Zeeland is bed noemd tot voorzitter van den eersten keu- ringsraad W. F. Johannes, geponslon- neerd luitenant-koloneltot zjjn plaats vervanger A. A. Umland, gopeniion- neerd luitenant kolonel tot voorzitter van den tweeden keuringsraad J. J. E. Francken, ge- pensionneerd luitenant-koloneltot zijn plaatsvervanger H. J. Wonnink, luitenant-kolonel, provinciale adjudant in Zeeland. Geen uitvoerverbod van alle levensmiddelen. In verhand met geruchten, die ook reeds hnu weg In de pers vonden, als zou de uitvoer van margarine zijn verboden en binnenkort een uitvoer verbod van alle levensmiddelen zijn te verwachten, kan met de meeste stelligheid worden verzekerd, dat het stopzetten van den uitvoer van mar garine slechts een tydelflke maat regel is, in verband met de moeilijk heden ter zee, en dat een uitvoer verbod van alle levensmiddelen zou heteekenen, dat de aanvoer van alle hulpstoffen, als Bteenkolen euz. zou worden afgesneden, zoodat aan een dergelijk uitvoerverbod Diet wordt gedacht. Levensmiddelen en brandstoffen. Het antwoord door den heer Post- hnma, minister van L. N. en H-, inge zonden, op vragen van den heer Santies luidt: Vraag 1. In het nQpend gebrek aan aardappelen kan niet, althans niet afdoende worden voorzien, zoolang de vorst aanhoudt. Br wordt echter eenigszins in voor zien, doordat de Vereeniging van Exporteurs in veenkoloniale aard appelen bereid bleek de steden zoo mogelijk te helpen en daarvoor onder ling beschikbaar stelde plm. 130 wagons, die zU vervoeren op hun risico. By voldoende beschikbaarstelling van banacenwagens zal een greoter aantal gezonden kunnen worden. Vraag 2. IJlt deze vraag is al te lelden, dat in vraag 1 ook bedoeld worden maatregelen in zake de ver vanging van aardappelen door rijst. Te dien aanzien kan worden mede gedeeld, dat o.a. beschikbaar werden sestaldvoor Amsterdam 1.000.000 K.G., voor Rotterdam 750 000 K.G., voor Den Haag 400 000 K.G., voor Leiden 100.000 K.G., voor Delft 100000 K G. De minister is bereid voor andere gemeenten in verhouding tot de be volking hetzelfde te doen, indien hem wordt aangetoond, dat aan rijst werke lijk behoeite bestaat. Hij is niet voor nemens de voor dit doel bestemde rijst, ijj het tijdelijk, belangrijk in prijs te verlagen. Vraag 3. De minister heeft sedert lang maatregelen genomen om de voorraden bruine hoonen en groene erwten In behoorlflke mate verkrijg baar te stellen. Hieronder most echter niet verstaan worden in ongelimiteerde hoe veiheden. Hij aeht het bezwaarlijk en tronwens niet noodzakeiyk om het No. XI. De heer Jac. Wellemaii, lid vau het H. B. der Z. Laudb. Mfcp., schrijft ous Onder de moeilijkheden, welke zich voordoen bij de nieuwe broodregeling, behoort de voorziening voor militairen Wij hebben daarbij te doen met twee ërlei, een order van den opperbevel hebber en eene beschikking van den minister. Gelukkig zijn deze niet met elkander in strijd, maar geven zij dezelfde richting aan, zoodat wij ze als één kunnen beschouwen Een verlofganger (wat een mooi woord vooi! iemand, die voor één of twee dagen naar huis komt moet in zijn verlof- dageu brood hebben. Hoe komt hij er aan P In soldaten taal zouden wij zeggen Hadt je het maar In denzelfden trant antwoorden wij Ja, Kerels, je kunt het hebben, maar je moet er wat voor doen In het kort kan dat worden afgeleid uit het volgende Aan militairen, welker broodvoor ziening niet van Rijkswege geschiedt, zoowel als aan militairen, die in het genot zijn gesteld van meer dan vier weken verlof, worden op hun verzoek op de gewone wijze broodkaarten ver strekt. Voor militairen, ingekwartierd met voeding, wordt op de gewone wijze bij het Gemeentebestuur een bruinbrood- kaart aangevraagd door den kwartier gever. Aan militairen, wieu verlof voor minder dan een week is verleend, worden naar keuze van den verlofganger, dagbrood-kaarten of aanvullingsbrood kaarten uitgereikt. Afgegeven worden zooveel dagbrood kaarten als blijkens verlofpas of ver- voerbewijs het aantal verlofdagen be draagt. De dagbrood-kaarten worden voorzien van de data, waarop zij res pectievelijk geldig zullen zijn. Aanvullingsbroodkaartenkunnen wor den bekomen voor Bruinbvoodi. Voor elke twee dagen verlof wordt een aanvullingsbroodkaart afgegeven, voor één dag verlof een kaart, waarvan één bon is afgescheurd. De dagbroodkaarteu en de aanvul lingskaarten en de bons worden ge stempeld met het woord„Militair". Aan militairen, wien verlof van één tot vier weken is verleend, worden, naar keuze van den verlofgangerwitte brood- of bruinbroodkaarten uitgereikt voor zooveel volle weken als het verlof, blijkens verlofpas of vervoerbewijs duurt. Voor een gedeelte van een week worden dagbroodkaarten of aanvullings kaarten uitgegeven. Ook op deze moet worden gestempeld het woord,,Militair". Bijaldien de verlofganger naar het oordeel van het Gemeentebestuur, tijdens zijn verlof in verband met den aard Historische Roman door M. C. VAN DEN ENDB. (Nadruk verboden). 't Praatzieke publiek bemoeide zich met haar particullereaangelegenheden. En daar de babbelachtige menseheo een oordeel durven vellen ook over hen, wier daden «D niet goed kennen of veronderstellingen en meeningen klakkeloos tot feiten verheffen, had de laster hier ruim veld. Ook dit móest Julia, veelbesproken als zy werd, diep beleedlgen. Z8 werd In één adem genoemd met Walter en Dirk. En men babbelde over haar alsof ze een dame van lichte zoden w»s. De jonkvrouw,waariyk hooggeboren, en slch van haar reinheid en onschuld bewust, toonde zich minder pijnlijk getroffen, dan te verwachten was. „De stem van het geweten geldt mij meer dan het oordeel der men schen", zei Julia schouderophalend. „Dat placht onze goede bisschop, za liger gedachtenis, ons vaak tot troost mee te geven, en ik kan 't in dezen met gerustheid op m(j toepassen. Ik gevoel me te midden der menschen niet meer thuis. Geloof me, beste Geraldlne, ik denk er ernstig over, om binnenkort den sluier aan te nemen. De wereld heeft mij teleurgesteld. Zij heeft my mfln liefde ontnomen en van steun beroofd en alle geluk is my ontzegd. Nergens zal ik myn ge moedsrust wedervlnden dan achter de gewjrie, stilte kloostermuren 1* „Wat gij zegt, lieve Julia, verwon dert my niet. Ook ik heb dat voor nemen opgevat, daar de toekomst m$ weinig aanlokkeiyks biedt zonder mjo Roland!" antwoordde Gera'dine. „Hebt ge wel bedacht, dat terug keer tot de wereld na de belofte on- mogoiyk ls Een ander jonkman zult ge gelukkig kunnen maken ln den omgang zal achting en vriendschap nieuwe liefde in 't leven roepen 1 „Zfit gy 't, die me dat zegt, Julia? Dat meeat ge niet. Evenals lk huldigt ge toch de spreuk: „Ware liefde ver andert niet Als ga mg zoo'n raad geeft, waarom gaat ge dan niet in op de voorstellen van jonker Dirk van Valckenine, die u reeds lang in 't oogloopend 't hof maakt „spreken we van hem liever niet, Geraldlne. Ik kan hem niet liefhebben, omdat het hart zieh niet dwingen laat. Eens schonk lk het, en voor een ander ls er geen meer te schenken De twee freules praatten lang, be grepen elkaar tengevolge van dit ge sprek nog beter dan te voren en kwamen in beginsel overeen, dat se samen zich aan de wereld onttrekken zouden in het klooster te Rfjnabnrg. Voor Geraldlne viel 't gemakkelijk, om het aanzoek van heer Adriasn om haar hand te verzwijgen. Julia wist alleen, dat hll haar een onderhoud verzocht, hetwelk ze hem toestond tydons haar afwezigheid op dien veelbewogen dag. Zy vroeg daar niet eens naar, w{l z{j geen flauw vermoeden van een buweiyksvoorstel kon hebben. Zelfs Geraldlne had er niet de gedachte van gekregen, daar syn houding steeds correct was en hjj eer een vaderlijken toon aansloeg te voren, dan dien van een minnaar. Anders was 't met Julia. Iedereon wist iets van de schaak partij en Geraldlne wat meer dan de groote massa. Z{| toch had heer Dirk ten huize van heer Adriaen ontmoet eu had opgemerkt, hoe hy haar vrien din met zijn blikken als 't ware ver slond. Z{ had het verslag van den koetBier mee aangehoord, toen die zonder de jonkvrouw terugkeerde. Zy had een en ander vernomen uit den mond van Walter en ten slotte nog nadere berichten van heer Adri aen en Julia zelf, zonder dat zU er opzetteiyk naar vroeg, want dat liet ze kiesheidshalve na, zoodat ze nog geen verslag gekregen had. Nieuwsgierig was ze er evenwel sterk naar. En Julia meende er haar niet langer onkundig van te mogen laten, omdat ze zulke goede vriendin nen waren, die beiden groot leed ln slch omdroegen en den wensch koes terden als non beschermd te z$n tegen de teleurstellingen dezer wereld. Geheel vrSwilllg vertelde zfl haar levensgeschiedenis. Dat deed haar goed. Is gedeelde vreugd dubbele vreugd, zQ deed de ervaring op, dat gedeelde smart halve smart is. Ook was de verhouding er zoo mogeiyk nog inniger door gewordsn, daar half vertrouwen olgenlljk geen vertrouwen ls en er tot nog toe steeds zekere reserve in hun Intimiteit werd bewaard. Daar de familiebetrekkingen einde lijk hun zegel hechtten aan hun on- herroepeiyk besluit, namen ze in den nazomer den sluier aan en tooide het gewyde bruidskleed hen, dat ze niet meer zouden afleggen. Het was Walter, wien de eer te beurt viel, de belde jonkvrouwen naar bun klooster te geleiden, waar ze ln hoogen ouderdom als nonnekens stierven. XV. Surium Corda. Ruim negentien eeuwen zingen de menschen: „Vrede op aarde!" Vrome wensch I Zfn we er Iets aan genaderd Is wereldvrede denkbaar, zoolang de menschen menschen blQven „Vrede op aarde'.* Is een engelenzang. De menschen zingen 'tniet met het hart. Zy beoorlogen elkander veel ver- «chrlkkeiyker dan vroeger. In stede van enkele duizenden trekken tegenwoordigmlllioenen tegen elkander op voor belangen, die hen voor eon groot deel koud laten of tegenstaan of geheel onbekend zijn zelfs. Bediende men zich voorheen van een strjdbyi en een bnsie, heden staan dood- en verderfverspreldende snelvuurkanonnen en bommen en granaten en kartetsen ter besohlkktng. Vaak staan groepen van eenzelfde natie vyandlg tegenover elkaar, door dat ze 5veren voor verschillende politieke richtingen, terwijl evenals vroeger de beiyders eoner godsdienst met onverdraagzaamheid en vinnig heid andersdenkenden bestrijden. In den t{d van Prins Willem I brachten twee maohtige stroomingen ontzettende beroering te weeg. Hoe verre was Vader Willem zyn tijd vooruit, met z{jn streven naar geloofsvrijheid voor iedereen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1917 | | pagina 1