N° 137 1916
Zaterdag 18 November
103
DE HAND.
WAhfEB.
de
Bij dit ao, behoort een
Bijvoegsel.
63 FRÜTLLETON
9a uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
?rj« per kwartaal, Iu Goes f 1,—buiten Goot, franco f 1,25.
Afzonderlijke notcmers 5 cant,
mending v«n edveirïemtia» op Maandag, Woensdag
en. VHIJDAQ vóör f2 uren.
relefoonnamnsDr 33
Oe prfia dor gewone advertentlSn ia van 1-6 regelt 50 ot., elke regel meer 10 et
BI direote opgaaf va» driemaal plaatsing dorzalfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, howeUjk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebband*
dankbetuigingen wtrdeu rast 1—10 rugs!a 1 1, bsrakend.
-'"■swïenaauBer-B 6 sant.
Uitgave va» de Naami Yeasootsskap .Gsssake Coaraai". iS'reetes? 3 W. vak Babnïvh,».
„IJat men in woorden
[iniet zeggen kan
Dat duidt men met
gebaren an."
(Oud rijmpje.)
Reeds iu zeer oude lijden sprak men
over de taal der hand. Reeds Aristo-
teles, een der invloedrijkste wijsgeeren
in Griekenland, leeraarde omstreeks
380 jaar voor onze jaartelling „De
mensch ontving de hand, omdat hij
den geest oatviugde hand kenteekent
den mensch als denker boven de auderc
levende wezens."
En als wij deze woorden goed over
denken, dan geven wij toe, dat de
hand eeu eigen taal spreekt. Wat
mond en oogen dikwerf ongezegd moe
ten laten, kan een handbeweging be
grijpelijk maken. En wat de mond
zegt, onderstreept men niet zelden met
een veelbeteekenende handbeweging.
Hoe de hand de conversatie kan
begeleiden, toonen de menschen, die
er slag van hebben, de hand te doen
meepraten.
En denk eens aan den handdruk
wat kan men daarmee veel te kennen
geven
Met een handslag drukken wij ons
volkomen vertrouweu uit het uegee-
ren van een toegestoken hand veroor
zaakt pijn of wel het drukt, zoowel
al het weigeren, onverzoenlijkheid uit.
Het liefkoozend wenkt u, het afwijzend
bestraffen met een handbeweging wordt
evengoed verstaan door kleine kinderen
als door dieren.
Wil een publiek zijn bijval betuigen,
dan klapt het in de handen. Geloovigen
vouwen de handen bij het bidden
wat kan men niet leggen in het smee-
kend opheffen der handen wat
kwaad heeft de vinger, intijds op de
lippen gelejd, al niet verhoed!
Dat reeds sedert eeuwen de hand
wordt beschouwd als het karakter van
diens bezitten aan te toonen, wordt
volkomen bewezen door de zoogenaamde
Chiromantie, de waarzeggerij uit de
lijnen der hand, die nog onder de
zigeuners in eere wordt gehouden en
welke ze moeten hebben overgenomen
va i de Chaldeeërs.
En bijgeloof mag men het niet
noemen, want het uit de lijnen der
hand waarzeggen, heeft in onzen tijd
ook wetenschappelijke verdedigers ge
vonden.
Zoo schreef professor Clarus een
boeiende verhandeling over de vormen
van de hand, waaruit hij kon opmaken
Historische Roman
door
M. C. VAN DEN ENDS.
(Nadruk verboden).
,DIe banden mogen niet los, mijn
waarde, dat zfln koorden der liefde,
waarmee ik n aan mü bind, zocals
g(j eenmaal tot u wist te trokken
lachte ze. .Weet ge 't nog, hoa ge
lukkig w§ samen waren, Dnmont?
Weet go 't nog, hoe ge me nit eigen
bewoging eeuwige trouw hoht ge
zworen Opdat nw vele plichten n
niet opnieuw van m(j losrukken en
ver van m(j voeren zonden, heb ik n
aan banden gelegd, banden, die wel
minder zacht, doch hechter zijn dan
die, waarmee mijn liefde en schoon
heid weleer n als een net omgaven
.Vergeef me, Wand», ik heb spijt
over wat ik deed. Doch gedane zaken
nemen geen keer. Stel me echter in
de gelegenheid, zooveel mogelijk goed
te maken. Laat ons goede vrienden
worden. Ik beloof u op mfln woord
van eer, dat ik 1"
,Op uw woord van eer riep
Wanda woest lachend, .op nw woord
van eer 't Is om 't nit te gieren, als
men u dat in ernst hoort zeggen. Ik
herinner me, hoe ge ook op nw woord
de individualiteit en liet karakter, de
geestesgaven en de gemoedsstemming
en ook de lichamelijke geschiktheid
van deu eigenaar.
Een Engelschman ging nog verder
én gaf een boek uit over den duim,
dien hij de tweede hand noemde en
trachtte daarin te bewijzen, dat uit
de drie geledingen van dit lichaamsdeel
alle karaktertrekken van den eigenaar
zijn op te maken.
De beoefenaars van deze wetenschap,
die beweren, dat de mensch zijn lot
in de hand heeft, volgen een bewezen
feit, dat iedere karaktertrek zijn eigen
merk in de hand drukt..
Naar Zigeuners bewe en, duidt de
lijn, die tusschen wijsvinger en middel
vinger uitloopt, uw levensduur aan.
Als u eeu hoogen ouderdom beschoren
is, zal zij diep en goed ontwikkeld zijn.
Een andere, duidelijk gemarkeerde,
lijn is de gelukslijn. Uit baar vasten
bouw en regelmatigen loop blijkt, vol
gens de Zigeuners, uw geluk en voor
spoed. En tel de fijnere ingekorven
lijnen niet te licht, die levenslijn en
gelukslijn snijden. In de levenslijn
beteekenen zij ziekte en doodsgevaar,
in de gelukslijn hinderpalen en tegen
spoeden.
Eeu bijzondere belangstelling wordt
nog aan de duimen gegeven en ook
de talrijke, teere lijntjes rond deu duim
spelen in de chiromantie een groote rol.
In hoeverre ook hier sprake moge
zijn van charlatannerie, een feit is het,
dat men, zonder juist Zigeuner te zijn,
iemand kan beoordeelen naarzijnhauden.
Bewegelijke handen wijzen op verstand
en uadeuken lil te bewegelijk op onrust
eu zenuwachtigheid.
De dichtgesloten hand duidt op in-
weudigen strijd, ontevredenheid, onbe
duidendheid en geslotenheid.
Gekromde hallden, met dunne, spiune-
pootachtige vingers, die zich gaarne in
den zak opbergen, zijn handen van
hebzuohtigen en gierigen.
Bijzonder dikke handen, met wel
gevormde, maar korte vingers, zijn de
handen van genot/bekenden.
Een lange, goedgevormde hand en
fijn, toeloopeude, slanke viugers, zijn
een teeken van idealisme en sieren
daarom dikwijls den kunstenaar.
Open handen wijzen op openhartig
heid, zielegrootlieid, waarheid en ge
moedsrust.
Dat toonen ook de werken der oude
meesters in de schilderkunst aan, die
in handen een zekere karakteristiek
legden.
Welk een goddelijke vrede straalt
uit de handen van Thorivalden'sChristus,
die zich, door liefde geopend, naar de
arme meuschheid uitstrekken, als sprak
Hij juist toen die vertroostende woor
den „Kom lot Mij, gij, die vermoeid
en beladen zijt eu Ik zal u rust geven."
van eer hebt beloofd, mg eeuwig te
beminnen en tronw te blijven.
Ha, ha, ha, hoe lang is de r(i uwer
veroveringen van m(l tot aan Baleintje
toe, wal? Als ge allen op nw woord
van eer diezelfde belofte deed, dan
moet ge wel eea groot hart bezitten,
heer Dnmont I Doch lk heb de oudste
rechten op u. Daarom houd ik u bg me.
En omdat ik weet, dat ge eigenigk
op één pnnt een zwakkeling zijt, wil
ik n voor vallen behoeden en u niet
meer aan verleiding blootstellen. Eén
beauté zal u genoeg z(jnik zal de
awe z8n voor altjjd 1'
„Spot niet. Die tijd is voor ons
beleen voorbfl. Maar ik wil alles
goedmaken, bg al wat heilig is, doch
ontdoe mg van die riemen, die m(j
knellen en in elke beweging hinderen,"
smeekte Dnmont.
,Zcg dan eerst, wat n heilig is 1'
Dnmont keek haar aan eu lag, hos
ze Bpotlachte. Hjj zelf zat er een
weiDig moelljk mee, om lets to vinden,
dat bQ ontzag en eerbiedigde, Iets,
waartegen hij vroom opzag. Maar
't lastigste was, dat hg plets kon
noemen, dat haar geloofwaardig zon
voorkomen. Daarom lachte zn, toen
ze hem vroeg iets te noemen, dat hem
heilig was. Daar hg eenigszins aarzelen
bleef, sprak Wanda
,Ge knut het niet, es het is ook
niet noodig, want ik zal mg wel
wachten, n los te laten. Meent ge,
dat ik mgn wraak prUs zal geven na
jaren van geduldig afwachten en stil
Buitenland.
Ge strijd In en bulten Europa.
De Pransohe Kamer van afgevaar
digdan heeft zich Dinsdag bezig ge
houden met do traseponcrlsis, waar
door ernstige moeilijkheden dreigen
te ontstaan. Gebrek aan steenkool is
een der eerste gevolgen.
De France du Nord schrijft dat
140,003 ton steenkool te Urnsy op
vervoer wachten. Er «8n goederen
wagens in overvloed, doch die staan
ongebruikt op rangeerterreinen. Het
blad schrijft de crisis toe aan de on
bevoegde leiding der militaire over
heid, die nit de spoorwegen niest weet
te helen, wat er alt te helen ls.
Eeu der grootste Psrijsche electri-
sche centrales, de Ou»Bt Lumtère heeft
in den nacht van Zaterdag op Zondag
de stroomleverlng ntt gebiek aan
steenkool moeten staken. Alle noord
westelijke voorsteden van Pargs kwa
men, volgons het Journaldaardoor
zonder stroom en verscheidene fabrie
ken, die ook ZondagB doorwerken,
moesten stop gezet worden.
Do Temp» heslt gehoord dat de
kolsnoood voor Frankrgk zeer ernstig
kan worden en bg langen daar de
geheele nijverheid zal benadeelen,
omdat de beschikbare voorraden in
do eerste plaats voor de munitiefabrie
ken gereserveerd moeten worden.
Dat dientengevolge eau minder
aangename toon werd aangeslagen
tegen de regeerieg laat zich tegrfipon.
De radicaie afgevaardigdeAndré Hesse
had zelfs een motie van wantrouwen
gereed.
Mieis'erpresldent Brland daad eea
beroep on de Kamer om do zaak in
den breede te bezien. Waenaer Arne
rlka, met zju prachtig spoorwegnet,
zgu verkeerswegen overladen ziet,
dan beho ft men zich toch niet te
verwonderen, dat FiemtrUk sea trans-
portorlsis doormaakt. Hjj vroeg hot
vertrouwen van de Kamar. Do regeo-
ring zal de moeilijkheden weten te
overwinnen.
De regeering vereenlgde zich ten
slotte met een voorstel van R>bler
om de leiding van hot vervoerwezen
ia één hand te brengen.
Hierna werd mst 415 tegen 86
stemmen eon motie van vertrouwen
in de regeerlng aangenomen.
e
Onder do eehrgrers, die in Engeland
ia dezen oorlog zich nog al eens
hebben uitgelaten over de nobele
bedoelingen, waarvoor hrt Engelscha
volk is teD BtrUde getrokken, behoort
ook de bekends H. G. Wells.
De wgze, waarop deze zich nn uit
laat in een artikel, dat hg schreef In
Htrvé's Victoire, bewast dnidoigk, dat
de lange duur van den oorlog op
dezen publicist niet zonder uitwerking
Is gebleven. Wells heeft genoeg van
hnmanitelt en beschermen van kleine
volken en geeft er den bral van.
Het is een der paradoxen van dezen
oorlog, zegt hg, dat het er naar nitziet
Hjden Meent ge, dat ge me ongestraft
in den vollen bloei van mgn jeugd
en schoonheid hebt verstooten, na mg
eerst het zoet dar min te bobben doen
Bmaken Ge zalt door mgn hand
sterven, maar vooraf hslsche pilceu
moeten doorstaan. Ed ik zal genieten
van nw gebral, volop genieten, want
ook de wraak is zoet!"
„Eu wat wilt ge dan met me?'
vroeg Dnmont, ,gU een vrouw, wat
dacht je? Begrgp js dan niet, dat ik,
tot het niterste getergd, mij nog zou
losrukken om je te dooden
.Er is geen vrees voor, dat je dat
Inkt, heer. Vlei n dns niet met die
Udele hoop. Ik hn'o wal zorg gedragen,
dat ga bg de meests krachtsinspanning
u in 't gehael niet kunt vrijmaken.
Maar kom, heer laat ons niet langer
daarover haspelen.
Ik zal u het wapen toonen, waar
moe ik u denk to dooden!"
Daarop trok Z9, dicht bij hom plaats
nemend, eeu veertje uit de matras,
waarop hij lag uitgestrekt, en liet hem
dat zien.
.Daarmee?' vroeg hg, tarwgi hg
onwillekeurig lachto j ,o, ik wist het
wel, dat ge me slechts wat vrees
wilde aanjagen. Een vrouw ls nimmer
wreed, steeds vergevons- en verzoe
ningsgezind en mgn kleine zwart-
oogige Wanda van vroeger, die ik
heb loeren kennen als een toonbeeld
van lieftalligheid en zachtmoedigheid
kon zich toch niet van een engel in
een duivelin verpoppen. Geloof me,
alsof Engeland oorlog voert tot ver
dediging der kleine naties. Maar dat
is esc grove vergissing. „In den grond
zegt Wells beschouwt de En
gelschman die nation&llte.itsideeSn als
een lastpost en de groote bewegingen
der nationaliteit als tameigk Idioot en
onzinnig*.
Het Eogclsche ideaal is een .pax
britannlcs" onder bescherming waar
van een oneindigs reeks staten en
volken moeten leven. Ds enathsnke.
ïgkheld der kle'ne naties ls niets dan
een dwaas kinderspelletje met ver-
scbllleodo postzegels en verschillende
gekleurde vlaggetjes.
Deze uitlating van Wells en z$n
optreden ln de Fransche pers kan als
6ymptoom gelden. Mon behoeft er in
het geheel den nadruk niet op ta
leggen dat dit iu geen enkel opzicht
eeu hoog algemeen menscheigk stand
punt ls. Tevens is het ook geen tegen
stelling ten opzizhte van esc of ander
dwaas nationaal donkbeeld. Want al
de volken, die Wells zoo vrlendeigk
w as te citeoren, hechten maar aan een
enkel ding, n.l. aan da vrgheld, die
zg hebben verloren, door mee te strij
den voor de heilige zaak der gealli
eerden,
Het is ook heelemaal niet aardig
van Wells, dat hg begiEnen wil met
Polen voortaan dood te zwggen, omdat
dit probleem het minst populair is.
Dit ls zgn eerste temt,tocht nit de
stelling, die heette op Idealen ve be
rosten. Eindcigk geeft hg toe, dat die
basis van idealen niets dan onnoodlge
luxe is. Voor andere volken dient de
trootst, dat de Britten Dnitschland
willen verslaan, precies voldoende te
ztn. Maar al de vérstrekkende plannen
voor do toekomst, de principioele ver
andering van de kaart van Europa
dat zgn niets anders dan .idiote
nationalitcitsdenkbeelden', .zinneloos
gespeel met poetzegels en vlaggetjes.'
Met deze verachtende woorden
maakt Wells een einde aanmeer, dan
hjj zelf wel denkt. Niet alleen ver
warde gedachten en ntopiBtische droo-
men worden daarmede in den ban
gedaan, maar ook de geheels Ideologie
van den oorlog, waarin enkel en
alleen de onafhar,keigkheid der kleine
landen blonk als eenige ster in den
donkeren nacht, eeu tegenstelling
vormende tot al het bloed, al ds ver
nieling. Hg vernietigt het geloof,
waarin men verkeerde, dat jnlst En
geland het volk was, dat door dien
gedaehiengang geleid werd.
Dergelijke gedaehten Bpoketi in het
derde oorlogsjaar door de hoofden der
uitverkorenen, die met heel hun ziel
naar een regeling van de toekomst
streven.
Daarover behoeft men zich niet te
verwonderen. Wg habben al zoo lang
op de menscheigkheld van het Westen
gerekend en steeds zijn wg bedrogen
uitgekomen. Het zon naïef zgn er
thans op te willen reksnsn. Dit roort
mensoheigkheld trekt altgd op het
kritieke oogenbllic terug.
Ds gespannen verhouding tusschen
bg onze eerste, vurige liefde, Wanda,
de Bcherts heeft nu lang genoeg ga
duurd. Ge hebt me reeds gevoelig
gestraft 1"
Wanda zag strak voor zich.
Zgn woorden brachten haar tot na
denken.
Toen ze die zachte, welluidende
stem weer hoorde spreken over haar
verleden, was zij in den geest weer
jong, zag zo zleh in Venetië, omringde
Dnmont haar met zgn liefde. Somber
keek ze, als nit «en droom ontwakend,
op hem neer. Hg beminde haar niet
moer. Hg was niet jong meer en
schoon, evenmin als zg. Ejj had haar
jonge leven verwoest.
.Zoo Is 't trouwolooso man, eer-
roover, 't heeft lang genoeg geaunrd.
Eindelijk heb ik u aan in mgu macht.
En met dit onnoozele wapen, met dit
veertje zal Ik u kastgden tot gek
wordeas toe. Om al nw geschreeuw
zal ik lachen. Neen, de vrouwen zgn
niet wreed als ze niet bedrogen en
onteerd worden. Maar ze worden 't
gemaakt door de mannen, die denken,
dat ze alios mogen. Dit veertje zal in
de hand eener zwakke vrouw beter
passen dan in de sterke vuist van een
geweldig krggsman, doch veracht hst
niet! Hot is veel geduohter wapen
dan uw slagzwaard of uw degen 1'
Na doze woorden streek ze, als
terloops, even er mee langs zgn wang,
zoodat het hem kittelde.
.Piaag me niet zoo kinderachtig.
Ook heb ik weiDig lust tot stoeien, al
Mexico en de Vereenigde Staten, wordt
den laatsten tgd weer zoo dreigend
dat een conflict bgna niet kan ult-
bigven. Aan den eisch van Carrani»
om de Amcrikaansehe troepen terug
te trokken uit zgn gebied, sehgnt
niet te worden voldaan. Daar de big-
vonde aanwezigheid dezer troepen
volgens do verklaring van Carranza,
een casus belli zal zgn, zal president
Wilson heel was moeite hebben, om
zich uit dit avontuur met goed fatsoen
terug te trekken.
De generaals Diaz, Zapeta en Nobles,
partggangers van Villa, hebben zich
vsreenigd en beschikken over minstens
43000 goed gewapende manschappen.
Da commandant van de stad Jnarez
moot zich bereid hebben verklaard aan
do troepen vsu Villa toegang te ver
schaffen. Op het garnizoen van Mexico
valt niet volkomen te rekenen. Car-
ran zo heeft zich te Queretaro ver
schanst. Het is moeiigk ln te grgpen
in dit wespennest. Door Carranza te
bestrgden verleent Amerika huipaan
Villa. Wat zg heeft ondervonden bg
den val van Hnerta, zou zleh herhalen.
Onder al de elkander bestrgdende
adspiracten naar het presidentschap,
is geen, die de capaciteiten bezit en
genoeg aanhang heeft om zich staande
te houden tegenover de anderen.
Deze buurman kan den heer Wilson
in zgn volgende periode nog heel wal
laBt bezorgen.
Op het West. oorlogstooneel zgn de
Engelscheo, na de laatste groote stoot
aan de Anere, bezig de veroverde
linies te versterken. Wel hebben zg
nog eenige malen gepoogd hun succes
te vergrooten door nieuwe aanvallen,
doch voorloopig is geen resultaat
daarmee boreikt. De strgd duurt echter
voort en nieuwe sterke troepenafdee-
lianen worden in 'tveld gebracht.
Ten Z van de Somme zgndeDuit-
schers tot een tegenaanval overgegaan
op de voiige week door de Franaehen
veroverde stellingen tusschen Denié-
court en Chaulnes. Die Duitsche aanval
werd bloedig afgeslagen.
Aan het Russische front zgn vol
gens de Russische lezing door hen
verloren loopgraven hernomen aan het
Narajoefkafront. Volgens het Duitsche
bericht zgn ze afgeslagen.
Op het Roemeensche front moeten
de RoemeDiërs in het Alt-dal en in den
Jui-pas terugtrekken. Zg staan daar
nu reeds 35 kilometer van de grens.
In do Dobroedeja Is geen verandering
te vermelden.
Aan het Macedonische front, aan de
bocht van de Tsjerna, hebben de
Serviërs na hevige gevechten de
Duitsch Bulgaareche troepen gedwon
gen hnnne stellingen te ontruimen.
In de vlakte van Monastir hadden
hunne aanvallen geen sncces.
Binnenland.
Inlading van groenten.
De minister van landbonw, ngver-
heid en handel heeft aan de ïgst van
stations, waar ialading van groenten
kon ikl* zei Dumont geërgerd, wel
begrgpend, dat ze opzetteigk zgn
wang aanraakte.
„Dat ben lk met jou ook niet van
plan. Eens hebt ge met mg gespeeld,
mgn waarde, Nu ls de beurt aan mg.
Ik houd me ton stelligste verzekerd,
dat ge 't straks geen kinderspel meer
noemen zult!' gaf ze ten antwoord
en weer streek ze over zgn gelaat,
nu over de plek, waar hg gewond
was, en niet heel even, maar zacht
en lang achtereen. Ze hoog zich zelfs
meer over hem heen, teneinde beter
te kannen zien, welke gezichten hg
wel zette.
Natnnrigk bracht dat kwellen hem
tot woede.
Heel onwillekeurig zal iemand het
plaatsje, waar mag of vlieg zich op
de hnld even neerzette of stak, met
vingertje of handpalm wrijven.
Dnmont lag gebonden. De geringste
beweging was hem onmogeigk ge
maakt.
Eu hg leed ondrageigk. Hevige
jenklng werd hem door een lachende
heks met tergende hand toegebracht.
Zelfs de zachtmoedigste natuur zou
hierdoor tot felheid overslaan, dus de
krggsman zeker.
Daar smeeken niets op haar ver
mocht, sloeg hg eon anderen toon
aan. Hg slingerde haar onder vreese-
igke vlosken da hevigste verwen-
schingen naar 't hoofd.
Dat haatte hem echter niet*.
(Wordt vervolgd.)
