N°. 131 1916.
Zaterdag 4 November,
103
jaargang.
WALTER.
de
Bij dit no. behoort een
Bijvoegsel.
De oude Klok.
FEUILLETON
GOESCH
O» uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prfs per kwartaal, In Goes f 1,—bulten Goes, fraaoo 1,25.
Afzonderlijke nommers 5 oent.
lanandlns van advertentlën op Maandag, Woensdag
en VB1JDAG vóór 18 oren.
De prfla der gewone advertentiSn Is van 1-6 regels 50 et., elke regel meer 10 et
B| directe opgaaf van driemaal plaatsing derxelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 ragcls k 1,— berekend.
Bewijsnummers e?at.
Telefoonnummer 38
Uitgave vaa de Naaml. VeiEooteekap „Gezszhe Courant". Sirs steur 0, W. vak Babnivilb.
Een oude klok, zoo schrijft men ons,
die in de keuken van een boerenhoeve
vijftig jaar trouw haar plicht had
gedaan, zonder ooit eenige reden tot
klagen te geven, stond op zekeren
ochtend stil vóór de bewoners van de
hoeve op waren.
Op dat oogenblik schrikte de wijzer
plaat zóó, dat zij van kleur verschoot,
terwijl de wijzers wanhopige pogingen
deden om voort te gaan de raderen
bleven echter onbeweeglijk cn de ge
wichten hielden op met zakken. Ieder
stuk van het uurwerk wilde de schuld
van dit stilstaan gooien op elk ander
onderdeel.
Eindelijk stelde de wijzerplaat een
grondig onderzoek in, hoe dit opont
houd veroorzaakt was. De raderen, de
wijzers en de gewichten betuigden om
strijd hun onschuldmaar eensklaps
hoorde men een zacht tikken en begon
de slinger zelf te spreken
,,[k beken eerlijk, dat ik de eenige
oorzaak ben van hetgeen er is voor
gevallen en ik zal, om aan het verlan
gen van u allen te voldoen, er mijn
redenen voor zeggen. De waarheid is,
dat het mij verveelt, langer te loopen".
Op dat oogenblik wond de slinger
zich zóó op, dat hij bijna weer in
beweging kwam.
„Luilakriep de wijzerplaat ver
ontwaardigd en dreigde met haar lan
gen wijzer.
„Je hebt gemakkelijk spreken", ant
woordde de slinger. „Het is niet moei
lijk voor u, mevrouw de wijzerplaat,
om de anderen van luiheid (e beschul
digen, terwijl u zelf niets anders te
doen hebt, uw geheele leven lang, dan
de lieden aan te kijken en te turen
naar hetgeen er in de keuken voorvalt.
Zeg mij eens eerlijk, of u het prettig
zoudt vinden, altijd in dat donkere
hokje opgesloten te zijn, heen en weer
te moeten slingeren, jaren achtereen,
zooals ik het al gedaan heb".
„Zoo, heeft uw kamertje dan geen
venster om door te kijken vroeg de
wijzerplaat.
„Toch is het er donker," hernam de
slinger „en bovendien heb ik geen
seconde tijd om op den uitkijk te
zitten. In één woord, dit eentonige
leven verveelt mij en ik zal u ook
vertellen waarom het mij verveelt, als
u het ten minste weten wilt.
„Van morgen heb ik eens uitgerekend,
hoeveel keer ik iederen dag moet heen
en weer slingeren. Ik ben geen bolle
boos in het rekenen. Misschien kan
een van u mij hieromtrent inlichten
De minuutwijzer, die heel goed kon
58
Hiitoriscbe Roman
door
M. C. VAN DEN ENDE.
(Nadruk verboden).
En daar de mulder vrees voor den
verBChrlkkelykan grijsaard scheen te
koesteren, vervolgde deze
.Die man was stervende. Zon jij
hem aren en aren daar in doodstrijd
kannen laten liggen, terwijl je wist,
dat niets hem redden kon? Wat 1b
hardvochtiger, hem dien strijd, dien
langen, pijnlijken strjd te bekorten
tot een zncht, of er bij te staan kijken,
met tranen in de oogon desnoods, en
te zeggen Och, kon Ik je toch helpen I
Neen, Ik deed een goed werk, een
menschlievend werk, k(k, hg heeft na
rast en jammert niet meer!"
Meester Maarten kon zich met deze
redeneerlng niet verzoenen. Bij bleef
Nossa aanzien voor een man des bloeds.
HQ wachtte zich evenwel, hem dat
na te zeggen. Hem macht anders ook
eens een straf toegediend worden, die
al te afdoende was, en hj] had op
deze wereld nog een taak te vervallen.
Tot zijn onuitsprekelijke vrengde
liet zich achter hen plotseling een
mensehelijke stem hooren. 't Was die
rekenen, antwoordde dadelijk
„Zes en-tachtigduizend vierhonderd
maal".
„Dat zal wel zoo zijn", sprak de
sliuger weer. „Welnu dames en heeren,
ik vraag u in gemoede of dat geen zwaar
vermoeiende en dol vervelende bezig
heid is. Als ik dit aantal vermenig
vuldig met het aantal dagen in een
jaar en dan bedenk, dat ik nu al zóó
veel jaren dit eentonige werk doe, dan
is het heusch geen wonder, dat ik er
moedeloos onder word.
Na een poosje er over nagedacht, en
het voor en het tegen ervan overwogen
te hebben, heb ik tot mijzelf gezegd
„ik slinger niet langer".
De wijzerplaat had groote moeite,
zich onder deze toespraak stil te houden,
maar toen zij haar stem weer eenigszins
in bedwang had, sprak zij plechtig
„Geachte heer Slinger, ik ben er
ten zeerste over verwonderd, dat iemand,
die een zóó werkzaam en nuttig leven
achter den rug heeft als u, op zoo'n
gedachte is gekomeu.
„Ik moet bekennen, dat u tot nu
toe goed gewerkt hebt, maar dat hebben
wij ook gedaan en wij zijn van plan,
het nog langer te doen.
„Maar nu is het niet de vraag of
wij vermoeid worden door aan onze
taak te denken, maar wel of wij ons
vermoeien door onze taak te doen.
„Wilt u zoo goed zijn, u zes keer
te bewegen, om mijn bewering duidelijk
te maken f"
De slinger stemde daarin toe en ging
zesmaal heen en weer.
„Mag ik u nu vragen", hernam de
wijzerplaat, „of dit werk u verveeld of
vermoeid heeft P"
„Volstrekt niet", zei de slinger,
„ik klaag niet over zes keertjes, noch
over zestig, maar wel over eenige
millioenen".
„Goed" antwoordde de wijzerplaat,
„maar vergeet niet, dat gij in één oog
wenk aan een millioen slingeringen kunt
denken, terwijl gij er in één seconde
niet meer dan één tegelijk kunt doen.
Ook zult gij latijd den tijd hebben ze
te doen, hoewel gij er in de toekomst
velen te doen zult hebben".
„Die beschouwing van mijn taak
treft mijdat beken ik", zei de slinger
ernstig.
„Dan hoop ik", hernam de wijzer
plaat, „dal wij onmiddellijk allen weer
aan het werk zullen gaan, want de
meiden en de kuechts zullen tot twaalf
uur blijven liggen, als wij niet aan den
gang gaan".
Daarop gebruikten de gewichten, die
men niet van lichtzinnigheid kon be
schuldigen, al hun invloed om den
slinger weer in beweging te brengen.
Tegelijkertijd begonnen de raderen te
draaien, de wijzers te loopen, de slinger
begon óók te bewegen en men moest
eerlijk bekennen, dat hij nog nooit
van Wanda.
,Ha, ben je daar? Wat voer je nlt
Waar bleef je We zochten je overall'
riep haar broer en hj begsf zich naar
haar toe.
Mot een fakkel ln de hand stond
ze op 't erf, en zo lachte demonisch.
Haar zwarte haren hingen los en
verward om 't hoofd. Als men haar
zoo zag, boezemde z{ weinig ver
trouwen in, en Maarten, wiens vrengde
al zeer kort van daar was, wist dan
ook niet recht, of h(j den hontvester
wel zon volgen. Die twee leken wel
bezetenon.
En eensklaps zQn angst niet meer
kunnende beheerichen, ontvluchtte
hij hen en zijn eigen goed, als een
plaats door alle goede mensehen ver
laten.
Een schelle lach klonk hem na.
HU wist niet, hoe spoedig hij voort
maken zon en struikelde in zijn
zenuwachtige haast over de verspreid
liggende lijken. Dat deed hem alle
bedaardheid verliezen.
Vervuld met paniseheD schrik, holde
hij den weg langs, torwjl de zweet
droppels hem tappelings langs de
wangen liepen.
Eo het deed hem goed, dat hü 't
krijgsrumoer vernamdaar waren
monschen, 't geen een geruststelling
voor hem was.
Ook kwam hij dichter b(j z(jn dochter,
niet minder beklagenswaardig dan hij,
wgi zj z\jn voorbeeld niet eens kon
zóó goed zijn taak had verricht.
Op dat oogenblik viel een straal der
opgaande zon op de wijzerplaat, die
van genoegen scheen te glimlachen.
Toen de boer kwam ontbijten in de
keuken, zei hij, dat zijn klok dien
nacht bijna een kwrrtier was voor-
geloopen. Zóó hard 1*1 Jen allen hun
best gedaan.
De les, die de wijzerplaat aan den
slinger gaf, is ook voor ons niet te
versmaden.
Bij elke handeling, die wij te ver
richten hebben, moeten wij aan het
tegenwoordige oogenblik denken het
verleden behoort ons niet langer en
de toekomst mag ons niet verontrusten.
Wanneer wij een weg van honderd
kilometers hebben af te leggen, kunnen
wij toch niet meer dan één pas tegelijk
doen, en toch bereiken wij eindelijk
ons doel.
Door steeds aan de toekomst te
denken, verliezen w: den moed voor
het werk, dat op Pet oogenblik te
doen valt.
Ook hebben wij alle lasten en moei
lijkheden van ons leven niet op één
oogenblik te dragen.
Door de werkzaamheden van vele
dagen te overdenken, leggen wij de
last daarvan op één oogenblik, waar
door ons het gewicht zoo zwaar voor
komt, dat wij het niet kunnen torsen
en dus den moed opgeven, onze taak
naar beliooren te volvoeren.
Laten wij minuut voor minuut, dag
voor dag, het werk, dat ons werd
opgedragen, verrichten, want voor elke
minuut, voor eiken dag is ons de
noodige kracht gegeven. Wanneer een
van ons den moed laat zinken, is hij
er dikwijls de schuld van, dat ook
anderen het werk moeten laten rusten
of moedeloos de opgelegde taak van
zich afschudden.
Uaitenland.
Oo strijd In en bulten Europa.
Het wordt tjjd weer eens een blik
op de toestanden in Griekenland te
slaan.
Na wat w(j daarover kort geloden
hebben geschreven, is ln de verhou
ding van de wettige Grlekiehe regee-
ring, de koningsgezinde partj dos,
on de entente een gunstige keer
gekomen.
Do entente elschte, b(l monde van
den Franschen admiraal Fournet, dat
de koning de vrij sterke en goed van
munitie voorziene troepenmacht ln
Thoasallê, waarop de geallieerden hst
bftjkbaar niet begrepen hadden, zoo
danig zou verzwakken, dat een be
dreiging daarvan niet meer te vreezen
was.
Do koning van zfjn kant schQnt de
vrees te hebben gekoesterd, dat het
deel van het r(jk, dat zich had afge
scheiden opeuigk ln botsing met het
volgen en de monsters ontvluchten.
De houtvester en zQn zuster bleven
dus alleen op de plaats, waar kort te
voren een hevige botsing ontstond.
Neen, toch nlot. Ze waran niet alleen
tusschen de verspreid liggende dooden.
Op een paar honderd meters afstand
van het erf, landwaarts Id, stond een
Bchnurtje, waarin oen krijgsman, naar
z(jn weelderlgen des te oordeelen een
edelman en een ruiteraanvoerder, op
een hoop hooi, neerlag.
Zeker had hij dapper gestreden,
want hij was gewond en scheen pas
met zorg verbonden te zijn.
Nog dekte hem 't harnas, doch de
helm lag ln een hoek en een djjstnk
eveneens.
Enkele minuten geleden had een
vrouw, die hem knaphandig ver
pleegde, hem verlaten. Heer Dumontde
San Fuentes moet dat zjjc, want de
aanvoerder word geveld.
Ook was zjn gelaat te herkennen,
schoon 't misvormd was door een
wonde, die hem voor zijn leven, mocht
dit ook nog lang duren, teekenen sou.
Zwarte Wanda had hem een lange
reeks van jaren niet gezien. De
knagende tand des tfjds had ook op
hem gewerkt. Heer Dumont was niet
meer de jonge, krachtvolle en aan
trekkelijke borst, die op 't schoone,
levenslustige zwakkere geslacht eeu
Onweerstaanbaren Invloed uitoefende.
Alleen zgu adelaarsblik bleef spreken
even stout en gebiedend.
den koning trouw geblevena zou
komen, zoodat een burgeroorlog het
bloed van het Grieksche volk zou doen
vloeien.
Da Fransche gezant schijnt toen den
koning verzekerd te hebben, dat het
niet ln de bedoeling lag van het deel
vau het r$k, dat zich had afgescheiden,
tegen de hoofdstad op te rakken.
Do koning heeft vervolgens z(jn
verzet tegen de militaire maatregelen,
welke admiraal Fonrnet verlangde om
de veiligheid der geallieerden ln Ma
cedonië te verzekeren, prijs gegeven
waarna een vergelijk tot stand kwam
en de koning beloofde alle maatregelen
alt te voeren, die kunnen strekken om
de verdenking der entente te ontze-
nuwon.
De geallieerden zouden in rui! daar
voor den koniug niet lastig vallen en
in het vreedzaam genot laten van zijn
troon ln het deel van het rfck, dat
hem trouw bleef en waarin ht] de
onzfjdigbeidspolitlak kan voortzetten.
Dit deel van het r(jk beschouwen
de geallieerden dan als een bondge
noot en het heeft als zoodanig het
recht, te doelen in de voordooien van
een welwillende onzijdigheid.
NatunrlQk is deze verandering iu
den toestand van Griekenland in de
pers der geallieerde rijken ernstig
besproken.
De Daily Chronicle merkt op, dat
de geallieerden er merkwaardigerwgs
ln geslaagd zjn om den koning tot
een minder vganalgo houding te be
wegen, terwijl zij tegelgkert(|d aan de
nieuwe regeering te Saloniki nieuwen
steun verleenden.
Uit Athene schrijft men aan het
blad De Observer, dat de verbetering
in de betrekkingen tusschen de ge
allieerden en de Grieksche regeering
het gevolg is van door do regeoring
gegeven verzekeringen, dat zQ erkent,
dat bet doel van de beweging te
Saloniki alleen anti-Bulgaarsch is.
De regeering zon daarom besloten
hebben, geen enkelen hinderpaal aan
de versterking van de Grieksche
troepen te Saloniki ln den weg te
leggen. Zij had reeds laat gegeven,
het Grieksche leger onmiddellijk uit
Thesiallê weg te brengen, soodat daar
nog slechts twee regimenten over
blijven.
Na de spanning tnsschen de wette-
igke Grieksche regeering en de ver
tegenwoordigers der entente is weg
genomen, getuigen verschillende bla
den der geallieerden van een meer
welwillende hondlng tegenover koning
Konstaiitfjn en zijn aanhangers.
De Matin bevatte een ofüclense
verklaring, volgens welke Frankrijk
voortaan in do Grieksche zaken niet
handelend zal optreden, dan )n ge
meenschap met sjju 'Dondgenooten en
in volkomen overeenstemming met de
eerbiedwaardige opvattingen van den
koning.
Volgens de anti liberale organen te
Athene beteekent dit, dat de bondge-
cooten in het vervolg niet meer zullen
toestaan, dat afbreuk wordt gedaan
aan de positie des konlngs.
Het Grieksche ministerie van bul-
De ongebreidelde natuur en zelf
bewuste moed bleven, trots de was
sende jaren, die slechts zijn haar deden
grijzen, en bem de frissche kleur
ontroofden. Bij de belegering van
Middelburg vond een algeheele om
keer bij hem plaats- Steeds deed hg
zich kennen bij ieder, die met hem
ln aanraking kwam, alz een beleefd
heer, opgaand in beschaafde hoffelijke
vormen. Geheel zgn kleeding, houding
en manier van doen, z{n uiterlijk
vooral was daarmee iu overeenstem
ming.
Nu hj eenige dagen geleden ver
raderlijk in 't gezicht getroffen werd,
zoodat hjj niet alleen veel pijn leed,
maar zich moest bekennen, dat hi)
voor altijd afichuweljk mismaakt zon
bl(|ven, kwam zijn waar karakter pas j
duidelijk uit. HQ zwoer met een duren
eed, dat hü zich honderdvoudig
wreken zou, en wel op een eigen
aardige manier.
Bi) do Spanjaarden was opgevallen,
dat zoovele Geuzen geschonden waren,
dat ze een oog, een oor of hun neus
mankeerden, waarvan ze In de meeate
gevallen trouwens do oorzaak en be
werkers waren, 't Aantal gevallen was
evenwel sterk overdreven. Heer
Dumont nam zioh voor dat aantal
enorm te vergrooten, doch kon hj
toevallig den man ontdekken en ln
handen krijgen, die hem misvormde,
een verschrikkelijke dood zou kjn
deel zijn.
tenlandscho zaken hechtte aan deze
verklaring groote waarde en liet baar
door de pers in Athene verspreiden.
Toen na ook het bericht bekend
werd, dat te Londen een officieuss
verklaring verspreid is, met de be
doeling te betoogec, dat de bondga-
nooten niet meer dan één regeering
in Griekenland konden erkennen en
daarom met do wettige regeering te
Athene in betrekking waren getreden,
sloegen de koningsgezinde bladen een
juichtoon aan.
Het gevolg Is geweest, dat de voor
naamste aanhangers van Wenlzelos
zich diep gegriefd en teleurgesteld
gevoelden.
Zij achten de ongelukkige vorm,
welke de half-ambtelijke mededeelln-
gen over dea toestand hebben aange
nomen oen ernstige fout, die stellig
zeer uadeelige gevolgen na zich zal
sleepen tenzij ze onmiddellijk wordt
hersteld.
Met het oog op de toekomst van
Griekenland als staat, noemen zij een
mislukking van de beweging onder
Wenlzelos een ramp, waar het geen
geheim is, dat de nieuwe provincies
van Griekenland, die zich bg de be
weging hebben aangesloten, hardnek
kig gekant z(jn tegen de wettige
regeoring en de bewoners dezer
provincies hnn tronw daaraan niet
opnieuw willen verpanden wanneer z(j
niet in een Wenizeltstliohe regeering
wordt omgezet.
Wanneer Wenlzelos niet voldoende
gesteund wordt en daardoor als ver
antwoordelijk staatsman valt, znllen
Macedonië en Epiris zich voorgoed
afscheiden zoodat er twee kleine
Grieksche staten zullen zijn, geen van
beide met genoeg levenskracht om te
kunnen gedjen.
Zooals te begrflpen valt, is deze
nieuwe ommekeer ln den stand van
zaken de oorzaak, dat da wettige
GrlekBcha regeering, welke zich tot
voor korten tQd machteloos voelde, het
hoofd opnieuw naar boven steekt.
De koning, de generale staf en het
kabinet willen op groote schaal alle
ambtenaren ontslaan, die zich b(J
Wenlzelos hebben aangesloten. Mili
tairen van leger en vloot, die dienst
hebben genomen bij de vrijwilligers
te Saloniki worden van de ranglijst
geschrapt en voor krijgsraden gedaagd.
Wie verdacht wordt naar Saloniki te
vertrekken of met de revolutionaire
beweging te sympathiseeren, bevindt
zich ln hechtenis of wordt streng
bewaakt.
Wie weigert trouw aan dea koning
te beloven, wordt gestraft.
Het Engelsche blad, de Morning
Poet, dat deze gegevens verstrekt,
dringt er op aan, Weuizelos alsnog te
steunen door een volledige en formeels
erkenning, wanneer de geallieerden
althans zijn zaak, die ook de hunne
is, willen zien zegevieren.
Het huidige bewind te Athene li
volgens het blad pro-Duitseh en zal
dit ook in de toekomst blijven.
Naar Keuter evenwel uit gezagheb
bende Engelsche bron zegt te verne
men, zouden de klachten, dat de
En nu lag hg daar ver van het
krggsgewoel, met de droeve ervaring,
dat hü door zgn hitteraten vgand nlt
den zadel geworpen was en gewand.
De woede over deze schandeigke
nederlaag was onbeschrüfelük groot.
Hü had echter goeden moed op spoe
dig heratel, om dan z(jn haat en
wraakzucht te koelen.
Sanclo zou hg treffen, kwam de
stad niet uit bg de te verwachten
overgave, of hü zou hem te lijf gaan,
al wilden hem alle machten weer
houden. Daarna kreeg heer Roland
een beurt en ook Walter, zün luitenant,
en meester Maarten en 1*
De lijst werd lang en langer bg de
opsomming en nog was hü niet eens
genaderd aan zgn honderdvoudige
wraak over do schending van x{jn
voorheen zoo mannelijk schoon gelaat,
dat nu niets dan afzlchteiyks ver
toonde.
Zwarte Wanda zag hem strüden
dezen avond, tegen Sanclo. Direct
kende ze Dumont. Om hem was ze
eigenlijk hier. Met haar zou hij nu te
doen krügen, dat stond bjj haarvaat.
En ze lachte, als zjj bedaoht, dat hü
straks zoo geheel anders tegenover
haar zon staan dan vroeger, toen
belden jong waren en schoon.
(Wordt vervolgd.)
