N°. 55 1916 Dinsdag 9 Mei, 103de jaargang. FEUILLETON, Het Geheim van de „Neptunus". GOESCHE De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en'Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prj|s por kwartaal, In Goes O.ïS, balten Goes, franeo f l„H. AfzonderUjke nommers 6 cent. 1 oa ending vara advertentldn op Metmdag, Woensdag en VRIJDAG vóór ia uren. m 1 De prO» der gewone advertenttSnls van 1-5 regels 50 et., elke regel raesr lOet |BJ direete opgaaf van driemaal plaatsing deraslfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, hnweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbend* dankbetuigingen worden van 1—10 regels h f 1,— berekend. Bcwfsnumui*» I sast. Telefoonnummer S3. Uitgave van de Naaml. Vennootsekap „Getaake Conrast". Sireeteuï G W. van Bahnsvud, Buitenland. De etrl|d in en bulten Europa. Het is eenlfivig Btnk, de nota, welke de Dnltsche regeering aan den Ame- rikaaneehen gezant ter band heeft doen stellen. Het is een stak, waarin Duitschland ten krachtigste voor zijn vermeend goed recht opkomt, waarin het vol komen toegeeft, dat met zlju voor naamste wapen, de duikboot, in vele gevallen te kras !s opgetreden, maar waarin het zich daarvoor beroept op de noodzakelijkheid tot kraohtig ver weer met het oog op Engelands poging tot uithongering van een volk van vele millioeuen zieles. Wanneer de Eogelsche w(jzo van Etrijdvoeren ter zee verandert, beeft de Dnltsche regeering er niet het minste bezwaar tegen, den duikboot- oorlog binnen de voorschriften van het volkenrecht te blij ven voeren. Krijgt evenwel de president der Vereenlgde Staten dit niet van Enge land gedaan, dan heeft de Dnltsche regeering geen enkele reden, zich haar bette wapen nit handen te laten nemen en behoudt zij zich dan ook volle vrijheid van hande'ea voor. In het algemeen treft ons in deze nota een fiere, zelfbewuste taal, de taal van een staat, die zich niet over wonnen voelt, dio gaarne tot conces sies bereid is, mits deze met zBD waardigheid ove eenkomen en daar door tevens do vijand tot een recht vaardiger wijze van strüdvoeren ge dwongen wordt. De nota zelf, een der voornaamste diplomatieke stnkken, ooit tusschen Dnltschland en de Vereenlgde Staten gewisseld, vraagt ongetwgfeld de volle belangstelling van allen, die in de geschiedenis van den volkerenatrijd belang stellen. De Daitsehe regaering komt aller eerst in zooverre op haar verklarin gen inzake het torpedeeraa van de „Sussex" terng, dat zü meedeelt, na hst onderzoek dar marine-autoriteiten zich de mogelijkheid niet te ontvein zen, dat het schip, dat vroeger getor pedeerd werd, met de „Sussox" iden tiek 1b. Indien binnenkort mocht blijken, dat de meening van den gezagvoerder, dat hü een oorlogsschip voor zich had, onjuist was, dan zal de Dnltsche re geering da daaruit voortvloeiende gevolgtrekkingen maken. ZJ ontkent, dat het geval van de .Sussex" een voorbeeld is van de weloverwogen methode der Dnltsche daikbooten, om zonder onderscheid schepen van elke nationaliteit te ver nietigen, maar zal, waar de Ameri kaansche regeerirg deze bewering Diet met concrete feiten gestaafd heeft, van 36 ,J», Carmela zou den Australiër gehuwd hebben, maar ik haatte hem en verlangde haar voor mijzelf. Hij hoeft een onderzoek ingesteld naar den moord van Verscboyle en allo aanwijzingen spreken tegen u. Hij vroeg me, of je dien avond aan boord kwam. Ik zei neen en toonde hem je brief. Hij vroeg 't Carmela. Ze zei ja." ,Dle gekkin 1" „Ik Het haar een brief schrijven, waarin ze het ontkende. Ze zal om jou het stilzwijgen bewaren. Niemand dan ik kan bewijzen, dat je aan boord kwam. Ik zal zwijgen op voorwaarde, dat lk Carmela kan hnwen. Ze heeft me aangenomen en j(j zal je toestem ming niet weigeron." „Dat zal ik wel." „Dat zal je niet." „Schurk 1 Laat me gaan." „Niet voor je toestemt." „Neen Vassalla liet haar los en ging naar de deur. „Ik kom dadelijk terug," zei hfl. „Als je toestemt en belooft me niets in den weg te leggen, zal lk je reiden. Zoo niet, dan moet je de ge volgen maar dragen," en bij ging de kamer nit. Bianca ging naar het buffet, schonk zich een glas water in en dronk het achtereen uit. Ze wan delde toen de kamer door tot ze aan het tafeltje kwam, waarop Vasalla'a een ln bjzonderheden afdalende weer legging afzien. Da Dnltsche regeering heeft nit con sideratie voor de belangen der onzfldl- gen zich vérgaande beperkingen in het gebruik van het wapen der duikboot opgelegd, welke ook haar vijanden ten goede moeten komen. De duikboot-oorlog wordt aldus de nota gevoerd volgens de alge- meene beginselen van het volkenrecht ton opzichte van het aanbonden, door zoeken on vernietigen van handels schepen met uitzondering van den handelsoorlog tegen vijandelgkevracht- schepen, in Engelsch oorlogsgebied aangetroffen. Vergissingen, zooals er metterdaad zija voorgekomen, zijn bij geen wjze van oorlogvoeren geheel te vermijden en in een zeeoorlog tegen een vijand, die zich van allo geoorloofde en on geoorloofde listen bedient, verklaar baar. Natuurlijk bestaat er altijd gevaar voor neutrale personen en goederen, welko ln het gevechtsgebled komen en de Daitsehe regeering heeft, hoe wel tot nu toe tevergeefs, aan de Amerikaansche herhaaldelijk voorstel len gedaan, met het doel om de on vermijdelijke gevaren van den zee oorlog voor Amerikaansche reizigers en goederen tot een minimum terug te brengen. De Dnltsche regeering handhaaft ook nu nog het aanbod om vaste afspraken in deze richting te treilen. Van de duikboot als wapen, ook in den handelsoorlog, kan de Daitsehe regeering evenwel niet aizieD. Zjj kent het hooge gebod der men- seheiykhoid geen geringer bateekenis to» dan de regeering van de Veree nlgde Staten en ls er zich van bewust, dat het volkenrecht de grootst moge- ljke beveiliging vraagt van non-com battanten tegen do verschrikkingen van den oorlog. Tegenover het beroep van de V. St. op do heilige grondbeginselen van de menscbeiykheid, moet de Daitsehe regeering evenwel opnieuw met allen nadruk vaststellen, dat het doEngel- sche regeering was, die den oorlog met de verachting van alle rechtsrege len op leven en eigendom der non combattanten heeft uitgebreid, zonder de minste notitie te nemen van de daardoor zwaar ljdende belangen en rechten der neutralen en non- oombattanten. Io zijn strijd om hst bestaan van het Dnltsche volk heeft de Dultsche oorlogsleiding dan ook tot het harde maar werkzame middel van den duik bootoorlog haar toevlucht moeten nemen. De Duiteche regeering spreekt er opnieuw haar leedwezen over nit, dat de humane gevoelens van de Ame rikaansche regeering niet met even grooto warmte uitgaan naar do vele portefeuille lag. Ze zag Carmela's brief en las hem met een van woede ver wrongen gezicht haastig door. Toea doorsnuffelde z8 de portefeuille. „Zou h0 er ln zjn mompelde zij. Ha eenige oogenblikken slaakte ze eens klaps een vreugdekreet, nam een brief en liet dien vlug in haar zak glijden. Spoedig daarop hoorde z(j Vassalla naderen. Ze legde de portefeuille op haar plaats terug «n ging voor den spiegel staan. Vassslia kwam, geheel gekleed om nit te gaan, terug. „Je antwoord?" vroeg hij. „Ik moet wel toegeven. Ja." Hfj keek haar achterdochtig aan. „Is 't je ernst?" „Op conditie, dat je mg beschermt t8gen dien bloedhond." „Aangenomen. Ik ga nu uit." „Waar is Carmela vroeg ie, toon ze de kamer verlieten. „Te Marlow, bjj Sir Mark Trevor. Wenscb je haar te spreken „Neea, voor het ooganbiik niet. A propos, waar woont die bloedhond „Waarom wil je dat weten?" vroeg hü scherp. „Je behoeft 't me niet te zeggen," zei ze trotsch, „lk vroeg 't slechts uit nieuwsgierigheid." „Ik geloof, dat hü in het Tavistock- hó-.ol logeert." Gedurende dit gesprek waren ze den uitgang van het taötel genaderd, waar Blanca's rütulg stond te wachten. Vassalla hielp haar be leefd bB 't instjgen. Toen het portier was dichtgeslagen en hü zich verwij derd had, kreeg Bianca's gelaat een triomfeerende uitdrukking. „Je denkt het spel gewonnen te hebben", mompelde z{j. „Maar dat kon wel eens tegenvallen 1" millioenen vrouwen en kinderen, die naar het uitgesproken voornemen vaa de EDgelsehe regeering ln deu honger worden gejaagd, teneinde door hun hongerlijden de overwinnende legers van de centrale mogendheden tot een amadelfjke capitulatie te dwingen. De Duiftche regeering en het Dnltsche volk met haar, begrijpen dit verschil in gevoeligheid te minder, waar zU zich herhaaldelijk uitdrukkelijk heb ben bereid verklaard, zichgestrengelijk te houden aan de vóór den oorlog erkende volkenrechtelijke normen, Indien zij ook Engeland bereid vin den, diezelfde normen tot grond slag te nemen voor zün oorlogvoering. Tot nu toe heeft de Amerikaansche regeering tevergeefs gepoogd, de Eogelsche hiertoe over te halen. Engeland heeft de eene overtreding van het volkenrecht op de andere gestapeld. De maatregel tegenover de onzljdlgen Inzake de Dnltsche bunker kolen is een poging om door ocd ongehoorden dwang de tonnenmaat der neutralen ln dienst te stellen van do Britsohe handelskringen. Het Dnltsche volk verkeert thans onder den indrnk, dat de V. Stdie den oorlog in den zin van menachel$k- heid en volkenrecht tot de strijdkrach ten der oorlogvoerende naties kunnen beperken, van Dnltschland een beper king wenachen in het gebruik van zün doeltreffendste wapen, terwül zij zich tegenover 't mot het volkenrecht strijdige optreden van Dnltschland* v(Ja»<5en tevredeD stellen met pro testen. Het Dnltsche volk weet in hoe grooten omvang zfln vüanden nit de V. St. van oorlogstuig van allerlei aard worden voorzien. Onder deze omstandigheden zal men begrijpen, dat een beroep op het volkenrecht en het g voe) van men schelükbeid bj het Dnltsche volk niet dien weerklank zal vinden, waarvan zoo'n beroep in andere omstandig heden zeker zon kunnen zün. Gedachtig aan de moer dan hon derdjarige vriendschap tusschen de twee groote volken en aan het zware noodlot, waarmee uitbreiding en ver lenging van dezen vreesslfjken en bloedigen oorlog de ganBche beschaaf de mensehheld bedreigt, is de Dult sche regaering evenwel tot een uiterste concessie bereid. Zü heeft zich, in het bewustzijn van haar kracht, veroorloofd, tweemaal in de laatste maanden haar bereid willigheid te kennen te geven tot een vrede, waarbü Dultscblands levensbe langen worden gewaarborgd. ZO kan het dau ook in geen geval verantwoorden en wenscht het te voorkomen, dat, na 21 maanden oorlog, de kwestie over den duikbootoorlog een wending neemt, die den vrede tusiohen het Amerikaansche en het XX. Jnlian Koter, alias signor Clement, was naar Londen gekomen met de zelfde boot als mevrouw Verschoyle en had zich den tüd van den over tocht te nutte gemaakt, om de jaloerach- beld dier dame op te wekken. Den morgen na zjjrs aankomst begaf hü zich naar Foster's kamers, om ver slag uit te brengen. Ronald Monteith bevond zich daar en verkeerde in een allesbehalve prettige stemming. HO wsb zeer terneergeslagen door het bericht van Carmela's verloving met Vassalla, ofschoon Foster alles in 't werk stelde, om hem te troosten. „Ze is ertoe gedwongen, amice," zei Gerald. „Vasalla heeft haar ge zegd, dat haar zuster de moordenares is van haar echtgenoot en heeft haar hand als prys van zün stilzwijgen geëischt". „Hoe weet hfl, dat mevrouw Ver schoyle schuldig ls?" vroeg Ronald. „We kunnen nieta bewijzen". „Mfln waarde", zei Foster, de schou ders ophalend, „al hebben we slechts aanwijzingen, je zal toch moeten toegeven, dat 'ter voor mevrouw Verschoyle donker uitziet". „Waarom ben ik er ook mee begon nen, te trachten den moordenaar van Leopold VerBcboyle te vinden riep Ronald wanhopig uit. „Zeg liever, „waarom ben ik ooit op Carmela Cotoner verliefd geworden antwoordde Foster. „Laat ons er niet meer over spreken, vóór we Koper gehoord hebben*. Foster ging aan 't werk en liet Ronald aan zQn treurige gedachten over. Dnltsche volk ernstig zou bedreigen. TegelOkertüd wil zjj het uiterste doen om, zoolang de oorlog nog voort duurt, de beperking tot de «trOdkrach- ten der oorlogvoerenden mogelOk te maken en deelt mee,dat de Duitsche zeemacht bevelen heeft ontvangen, nopeoB de inachtneming van dealge- meone beginselen van het volkenrecht, betreffende het aanhouden, doorzoeken en vernielen van handelsvaartuigen. Ook blnnenhet zeeoorlogsgebied zullen koopvaardQschepen niet zonder waar- schnwing en redding van menechen- levens in dan grond megan worden geboord, tenzU zü mochten vlochten of tegenstand bieden. De neutralen kunnen evenwel niet vergen, dat Duttschland zich om hun belangen te ontzien, een onthouding van 't bezigen van een doeltreffend wapen zal laten opleggen, Indien het den tegenstanders vergund blflft, van hun kant naar willekenr middelen te blflven bezigen, die met het volkeu- reoht in strijd zün. De Daitsehe re geering, overtuigd van het voornemen der Amerikaansche om tegenover alle oorlogvoerenden de geschonden vrfle zeevaart weer te doen eerbiedigen, verwaoht, dat de nieuwe Duitsche Instructies alle beletselen voor de ver wezenlijking van de op 23 Juli 1915 aangeboden samenwerking, tot de nog gedurende den loop van dezen oorlog te herstellen vrQe vaart ter zee, zullen hebben uit den weg geruimd. Zü twijfelt er niet aan, dat de Ame rikaansche regeering thans ook van de Britsche onverwijld en met allen nadruk da Inachtneming zal elschen en zal weten af te dwingen van de vóór den oorlog algemeen erkende volkenrechtelijke bepalingen en ln het bOzonder van die, vervat in de vroegere nota's der Amerikaansche regeering aan de Britsche. Mocht dit niet tot bet gewenechte succes lolden om aan de wetten der menscheiykheid bü alle oorlogvoerende naties gezag te verscbaffen, dan zon de regeering zich tegenover een nieu wen toestand geplaatst zien, voor welken zü zieh volledige vrüheid van besluiten moet voorbehouden- Ziedaar In het kort de inhoud der Duitsche antwoord-nota. Dat z8 in de Europeesche en Ame- rlkaacsoho pers, naarmate deze pro- entente gezind dan wel voor de een tralan Is, zeer verschillend beoordeeld wordt, laat zich begrüpen. Deze uitlatingen hier weer te geven zou ons overzicht te nitvoerig doen worden. Genoeg zü het te couBtatee- ren, dat de Duitsch gezinde bladen de nota prOzen als een volkomen en met de Dultscho waardigheid over eenstemmend antwoord, terwyi de Engelsch gezinde bladen, die inzien,' dat een bteuk tusschen Amerika en Weldra werd Julian Roper aange diend en met vreugde door de beide jonge mannen begroet. Hü merkte, met zün scherpen blik, onmlddellük de lOdcnde nltdrukking in Ronald's trekken op. ,U ziet er niet goed uit, meneer Monteith', deed hQ opmerken. „Bah, wat komt er dat op aan zei Ronald onverschillig. „Vertel ons liever uw wedervaren". „Ik heb niet veel meer te vertellen", beweerde Roper. „U hebt mUn brief gelezen'. „Ja," zei Foster. „We lazen, dat mevrouw Dexter bewesrde, dat me vrouw Verschoyle het huls niet ver liet. Monteith sprak Vassalla, die hetzelfde beweerde en hem een brief van mevrouw Verschoyle toonde, die het feit bevestigde, maar „Ga door", zei Roper. „Ik houd van maren. En is altüd kans, om iets nieuwB te hoeren, als „maar" ter Bprake komt. Wat deed u, nadat u Vassalla gesproken hadt?" vroeg hg zloh tot den Australiër richtend. „Ik ging naar juffrouw Cotoner," barstte Ronald nit. „En ze zei?" „Dat mevrouw Verschoyle wél aan boord was geweest." „Ik dacht 'twel". „En later ontkende zO het". „Inderdaad Op wiens bevel „Op dat van Vassalla," zei Foster, vóór Ronald iets kon zeggen. „Dat dacht ik óók wel'" zei de detective kalm. „Waarom dacht n dat?' vroeg Ro nald ongeduldig. „In de eerste plaats', antwoordde Roper, „had lk de eer naar huis te Duitschland er althans voorlooplg door verüdeld zal worden, hun onver holen afkeer van dit diplomatieke stuk uitspreken. Vooral ln Amerika zelf betoogen z8 ten krachtigste, dat de Amerlkaansehe regeling den moerddadigen zeeoorlog der Dorische» nimmer in verband mag orengen met do critlek, die de V. St. mochten hebben uit te oefenen op belemmeringen van den zeehandel door Engeland. Wat de Amerikaansche regeering thans zal besluiten, mag met groote belangstelling afgewacht worden. Uit Washington komt het bericht, dat na ontvangst van den offlclëelen tekst van de Dnltsche nota te verstaan ia gegeven, dat president Wilson waarachjniyk niet voor de volgende week een besluit zal nemen en dat, hoewel de meeste regeeringspersonen den toon der Daitsehe nota betreuren, zü van oordeel züu, dat de woorden keus van geen belang ls, wanneer de verzekeringen waarachtig blükrn. Als vaststaande mag wel worden aangenomen, dat de Amerikaansche regeering een break met de Daitsehe zal vermOdeo, wanneer dit sleohts eenlgszlna mogelijk kan zjjn. Voor ons, neutralen, ls het natuur 10k de groote vraag, of president Wilson genegen zal zün, ook Engeland om concessies te vragen en of En geland ln dat geval, in ruil voor cc Duitsche tegemoetkoming, tot een billijker behandeling der neutralen bereid is. Waar een zoo streng mogelijk door gevoerde blokkade van Dultschlands havens, door het afsnQden van allen voedseltoevoor naar den vjand, voor Engeland van even groot belang is als het gebruik van de duikboot voor Duitschland, is het te vreezen, dat Engeland niet spoedig genegen zal zOn, zün overmaoht ter zee niet langer in haar volle kracht te doen gelden. En zoodra, ói Amerika weigert als middelaar tusschen de belde grootste vOandelüke rijken op te treden, öt Engeland weigert, aan de Amerikaan sche eischen te voldoen, heeft de Dultschenota geen ander resultaat, dan dat z8 voorlooplg een breuk tusschen Duitschland en Amerika minder waar- schünlOk maakt. De opstand ln Ierland zal velen in Amerika ook de oogen hebben ge opend voor de uitgebreide onlusten, welke bü een breuk met Duitschland in Amerika met zyn millioenen Dait sehe inwoners te wachten zün. Voor ons, neutralen, ls de Duitsche nota hoewel deze de mogelijkheid van Amerikaansche bemiddeling Inzake vredesvoorstellen opent, in zooverre ontmoedigend, dat er onomwonden ln wordt uitgesproken, dat de duik bootcommandanten slechts na ten tegemoetkomende houding van En komen met dezelfde boot, als mevrouw Verschoyleten tweede maakte ik als signor Clement kennis met haar en ze mocht mü heel graag lOden. Ik had menig gesprek met haar en ver haalde haar, dat lk een vriend van Vassalla was." „Maar u kent hem niet," zei Ronald. Alles is geoorloofd in liefde, oorlog en detective-werk. Ik vertelde mevrouw Verschoyle dia, naar ik uit mevrouw Dexter's dagboek weet, verliefd ls op Vassalla dat de mar kies wenschte Carmela Cotoner te hnwen". „Dat is maar al te waar", zei,Foster, „bü is nu met haar verloofd." „Het resultaat daarvan was, dat lij razend jaloerseh werd en zwoer, dit huwelOk te verhinderen." „Maar hoe vroeg Ronald gejaagd, zich als een drankellDg aan een stroo- halm vasthoudend. „Dat kon ik niet te weten komen," zei Roper, nadenkend„ze zeido, dat zo 't het huweiyk kon verhinderen en dat Vassalla verplicht zou zün, haar te gehoorzamen. Welke gevolg trekking maakt u hieruit?" „Dat Vassalla den moord bedreef", zei Ronald. „Dat juist niet," antwoordde Roper droogjes, „maar wel dit, dat, als Vas salla wist, dat zü dien avond aan boord kwam, hO 't ook moet weten, als zü den moord bedreefdoch haar beslnit, om dit huweiyk te verhinde ren, toont ook aan, dat sü macht over hem heeft; bestaat die macht nn hier in, dat hü Ventiu vermoordde?" Welko van de twee theorieën houdt u voor de ware?" Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1916 | | pagina 1