N°. 50 1916. Donderdag 27 April 103de jaargang. Reelasseering. FEUILLETON Het Geheim van de „Neptunus". GOESCHE De.aligavo dezer Courant geschiodt Maandag-, Woensdag- eiTVrydagarond uitges,onder d op feestdagen. fr|i per kwartaal, In Goes f 0,1tS„ batten 6oei, franco f l,ll> Afzonderlijke noramors S cent. Inzending van udvertentlfan op Maandag, Woensdag en VHUOkCt vóór 13 uren. COURANT. Us pi'tJ» der gewone advertentiSn la van 1-5 regels 50 et., elke regel meer 10 at 1>5 directe opgaaf van driemaal plaatsing dorïelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwolfk- en doodiberlchten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regels 1 1,— berekend Biiwjtnummefsl Spaant. Teleloonanmaser 33. Uitgave van de Naaml Vaaaootsakap „öeiseks Coaraat". Sireetamr G W. vau Baknïvklb. fn ons artikel over tie voorwaardelijke veroordeeling hebben we beloofd onzen lezers ook het een en ander mee te deel en over de wijze, waarop toezicht wordt, gehouden op den voorwaardelijk veroordeelde en hoe deze wordt ge steund, opdat hij weer in het rechte spoor moge komen. Het mag als een bewijs van eene mildere, meer humane opvatting, die men tegenwoordig van de begrippen misdaad en misdadiger heeft, gelden, dat bij dat toezicht op den voorwaar delijk veroordeelde buiten noodzaak alles wordt vermeden,wat dezen in zijne vrijheid zou kunnen beperken of maat schappelijk zou kunnen benadeelen. De bijstand wordt verleend door bij zondere ambtenaren (ambteuaren der reelasseering) of door instellingen. Rechtspersoonlijkheid bezittende in stellingen, wier statuten of reglementen het aanwenden van pogingen tot re elasseering van voorwaardelijk veroor deelden voorschrijven of gedoogen, alsmede houders van een zoodanig doel nastrevende inrichtingen, kunnen aan den minister van Justitie eene schrif telijke bereidverklaring doen toekomen om rechterlijke opdrachten tot het verkenen van hulp en steun ter zake van de naleving der bijzondere voor waarden aan de veroordeelden opgelegd, te aanvaarden. Die bereidverklaring kan tot eene bepaalde categorie en ook tot een bepaald aantal van voorwaardelijk veroordeelden worden beperkt. Aan zulke instellingen kan een subsidie worden toegekend, als bijdrage in de algeuieene kosten en ter onder steuning van hare algemeene werk zaamheid tot het verleenen vau bijstand. Ook kunnen deze instellingen het verleenen van dien bijstand doen plaats vinden door algemeene of bijzondere patróóns. De bijzondere personen, die door den minister kunnen worden aangesteld om toezicht. Ie houden op of bijstand te verleenen aan voorwaardelijk veroor deelden, dragen den titel van ambtenaar der reelasseering. Kr zijn er nog maar enkele, doch het is de bedoeling er langzamerhand meer aan tp stellen vermoedelijk voor elk arrondissement één. Tot hulp van deze ambtenaren kan de minister plaatselijke agenten aan wijzen. Deze ambtenaren kunnen altijd onder voorbehoud van regelen, te stel len door den minister van Justitie - belast worden met opdrachten, welke hun door het Opeubaar Miuisterie in het belang der uitoefening van het toezicht op de voorwaardelijk veroor deelden worden gegeven en ook worden 31 Ronald stond op en ging naar 't venster. „Ik denk bet niet," zei bij, zleh omkeerend. .Mevrouw Verschoyle twisste met baar zuster op den dag van haar vertrek 't Is dus niet waar- sebyniyk, dat juffrouw Cotoner haar sprak, al kwam zij ook aan boord." „Misschien niet, maar zy kan haar gezien hebben. Ronald aarzelde eeu oogenblik en nam toen een besluit. Welnu, ik zal vanmiddag naar 't Langbam-hötel g&an en trachten haar te spreken te krygen, maar ik denk, dat 't vergeef scha moeite zal zijn." ,We zullen zien," sei Foster. Ronald ging onmiddellijk weg en begaf zich naar zQn hótel. Na geluncht te hebben, kleedde hy zich keurig en bestelde een rQtuig, om hem naar het Langham-hótel te brengen. Carmela was thuis, Ronald zond haar xyn kaartje en vroeg haar de gunst van oen onderhoud. Carmela aarzelde echter, hem dit toe te staan, daar zy boos was om Ronald's ver ondersteld verraad jegens hasr. Had ze haar mededingster niet met eigen oogen gezien en gehoord van Ronald's bllude ingenomenheid met die verfoe ilik rr»>uw, *ooa*s z\j de nnsebul belast met liet inwinnen van inlichtin gen omtrent beklaagden of verdachten, nopens wie het eischen van een voor waardelijke veroordeeling wordt over wogen. Derhalve zal hel niet zelden nootlig zijn, dat deze ambtenaren lev terechtzitting aanwezig zijn, teneinde den rechter persoonlijk omtrent die beklaagden of verdachten in te lichten. Terstond nadat een vonnis van voor waardelijke veroordeeling in kracht van gewijsde is gegaan, ontvangt de instel ling of de ambtenaar door de zorg van het Openbaar Ministerie een kennis geving met opgave van de straf aan den veroordeelde opgelegd, met de bijzondere voorwaarden, aan die straf verbonden. Het begin en het einde van den proeftijd worden mede in die kennisgeving vermeld. De ambtenaar, die den bijstand ver leent, tracht een op vertrouwen gegron- den persoonlijken band met den ver oordeelde te leggen en dien band in het belang van de nakoming der aan dezen opgelegde voorwaarden en van diens reelasseering te benutten. Mij onderhoudt met den veroordeelde voldoende aanraking en stelt zich, ook door persoonlijke bezoeken, met de omstandigheden van dezen en van diens gezin op de hoogte. Voorwaardelijke veroordeeling en reelasseering zijn twee zaken, die men kan achten geboren te zijn uit den socialen strijd onzer dagen. Deze heeft ook ingrijpende verande ringen gebracht in de vroeger gang bare meeningen omtrent misdaad en misdadiger. Niet enkel meer een wrekend recht, een „oog om oog en tand om tand", maar ook een poging 0111 den misdadiger te verbet eren,om zijn misdadige neigingen te overwinnen. De sociale geest, die in de laatste tijden is ontwaakt, is die van de levensgemeenschap van alle menscihen onderling. Ook de misdadiger is een lid van onze groote mensehen- maatschappij, zij liet ook een ziek lid. En als men tracht een ziek lid, in plaats van het terstond af te snijden, eerst te genezen en te behouden, wie is er, die zulks niet zou toejuichen Buitenland Do strijd In en bulten Europa. Ua Amarikaauscho nota aan Dultsch- land, volgens Engelscho talegrammen dituiaal da allerlaatste, die Amerika zenden zal, ziet ei' nlat zoo govaariyk alt aid zij algeschllderd ls. Zy behandelt voornatreljk het lor- pedeeren van de „Sursex' en acht het een uitgemaakte zaak, dat dit schip zonder waarschuwing door een Duit sche duikboot is aangevallen. Een nauwkeurig onderzoek, door Amerlkaanscbe officieren ingesteld, dl ge mavrouw Tannton noemde? En na darfde hfj baar om een onderhond verzoeken Weina, z(j zoa hem ont- vangen en hem laten zien, dat zU geen vrouw was, om voor den gek te honden. Toen Ronald dan ook bin nenkwam, trad ze hem glimlachend en met een uitgestoken hand te gemoet. „Hoe maakt u het, meneer Monteith G is bijna een vreemdeiing geworden.' Honald mompelde iets over drnkke bezigheden en ging zitten, bij zichzelf denkend, dat deze hartelooze coquette nooit iets om hem gegeven had. Car mela schelde om thee en begon leven dig over allerlei onverschillige dingen te praten, tot Ronald's lnnerljjko verbittering. Sir Mark en juffrouw Trevor zyn uit,* zei ze luchtig, in haar stoel achteroverleunend, en 't is heel toe vallig, dat u mij thula trof." „Wanneer gaat u naar Marlow?' vroeg Konald kortaf. „De volgende week, denk ik. Ik moet bekennen, dat ik genoeg heb van Londen.' „Eu Vasialla „Ik weet niet, wat mjn neet van plan li. Ah, daar is de thee. Mag ik u een kopie inschenken „Heel graag,* zei Ronald. „Maar ik kwam hier, om u over een ernstige zaak te spreken.' „Waariyk?" vroeg zy koeltjes. „Suiker en melk „Belde,'antwoordde hjj,teleurgesteld door haar onverschillige manier van eoreWn „De zssk Is heel ernstig heeft althans aangetoond, dat het schip door oer torpedo van Duitsch maaksel is getroffen. Da Amerlkaacecha rageericg doelt In de josgeto rota mode, dat da Duit- sche den ernst van den toestand, dlo tengevolge van den aanval op de „Sussex" an den aard van den duik bootoorlog gedureode twaalf maanden is ontBtaa*>,riet voldoende heelt beseft. Hot gebeurde met do „Sussex' etaat niet op zichzelf en kan dus niet door bestraffing van dtn betrokken dulk- boo'.commandant en het betalen van schadevergoeding ongedaan gemaakt wordsn. Wat thans geschiedde ls slechts het gevolg van de wel overlegde wyze van handelen in den getst, waarmede zonder onderscheid koopvaardyscha- pen worden vornietigd. De Amorlkaanscbc nota kenrt het optreden van de duikboctcommandan- ten, dat met de verzekeringen der Duttsche regeering in stryd ls, ge heel af. Nochtans biyft do nota In hoffoiyten vorm geBteld. De regaeriog der Vereenigds Staten betoogt nogmaals, dat zQ gevoelens van oprechte vriend schap jegens volk en r-geerlng van Unitschland koestert. Zij heeft lang geduld geoefend, doch acht de feiten thans nog maar voor ééa uitlegging vatbaar. Het is toch dor regeering van de Ver- eenlgde Staten duidelijk geworden, dat het gebrnik van dnlkbooten ter vernietiging van den vqandeiyken handel geheel onvereenigbaar is mat de bestaande en onwraakbare begin selen der menscheiykhoid, de onmis kenbare rachteu der onzijdigen en de heilige voorrechten der noocombat- tanten. Er bljjft haar dan ook nog slechts óón weg ter bawandoliog over, wanneer do duikbootoorlog op de thans gevoerde wijze wortt voortgezet, zonder dat met de wetten van het volkenrecht en de menscheiykheld rekening wordt gehouden- De diplomatieke betrekkingen met do Dultsohe regeering zullou dan ook moeten worden afgebroken, tonzjj deze zich bereid verklaard, haar tegenwoordige wljz» van oorlogvoeren met dnlkbooten tegen passagierssche pen en koopvaarders op te geven. Hoewel zij daartoe met grooten weerzin zon overgaan, sou de regee ring der Vereenlgde Staten zich tot dezen stap verplicht achten, ln naam der menseheiykheid on der rechten van onzijdige volken. Hoewel ook deze nota nog geen reden tot onmiddellijke ongerustheid geelt, heelt zy toch een ernstiger karakter dan de vorige. De Amerlkaamche regeering oefent eenlge pressie op Dultschland uit door op een afbreken der diplo matieke betrekkingeu te zinspelen. Bovendien worden van Amerikaan- sche zijde vele militaire maatregelen getroffen, waarnit zon moeten biyken, dat het ditmaal Amerika bittere ernstts. Volgens verschillende Beuter-tele- „Dat zal ze wel zyn, naar uw ge laat te oordeelee,' zei ze, hem een kop thee toereikend. „O ja, wat dunkt u van de Italiaansche tentoonstelling „Wat?" vroeg hy plotseling. „O ja, natuurlijk. „Ik zag u daar, toen lk ze met mevrouw Taunton bezocht." Carmela kromp ineen. Baar mede dingster was dus een getrouwde vrouw „Ik ken haar niet," zei ze, in haar kopje roerend. „NeeD,* antwoordde hj. „Maar n kent een vau haar naaste bloedver wanten.' Zoo Ea hoe ls zyn naam „Leopold Verschoyle." Carmela liet haar lepeltje met een slag vallen en wendde Konald een bleek, ontdaan gezichtje toe. „Leopold Verschoyle',zei ze gejaagd. „Wat weet u van Leopold Verschoyle?" „Ik weet, dat hy de echtgenoote was van uw zuster". „Was zy glimlachte treurig. „Spreekt u in den verleden tfld van wege de echtscheiding „Neen ik spreek tn den verleden tüd, omdat hy dood is'. „DoodI" Zy stond ontsteld op. „Is Leopold Verschoyle dood?' „Ja, ik zal u alles daaromtrent vertellen, als u mij één vraag wilt beantwoorden*. „Eo die vraag is „Was nw zuster, mevrouw Ver schoyle, aan boord, den avond, dat do „Neptunus" Malta verliet?' „Ja'. grammen zyn de AmerikaacBche mari newerven voor bezoekers gesloten en alle beschikbare dienstplichtigen van de marine gemobiliseerd. President Wilson zou in voortdurend 07erleg met minister Lansing «taan. 0>k onder het volk zelf zouden reeds de gevolgen van dan stap dor regeering tot uiting komen, daar verscheidene Amorlkaansche bankiers welgerdon, rog langer met Duitsche banken zaken te doen. Er ls tiet aan te twjfelen of Dultsch land zal ditmaal genoodzaakt zyn, eenlge meerdere tegemoetkomendheid dan gewooniyk te betoonen. Wanneer van Duitsche zjjde aan de Amerlkaamche klachten voldoende aandacht wordt geschonken en een Duitsche antwoord-nota de bereidwil ligheid tot nadere besprekingen aan geeft, is een nieuw tydperk aange broken, waarin heel wat kan voorvallen eer opoienw van oen afbreken der diplomatieke betrekkingen sprake kan zyn. Naar verluidt, zou er reeds, onder voorzitterschap van den keizer, in het hoofdkwartier een vergadering van den grooten Dultschon oorlogs raad hebben plaats gehad, waaraan de voornaamste autoriteiten van land en zeemacht hebben deelgenomen. Een Reuterbericht meldt, dat de Amerlkaansche gezant te Berlijn aan zyn legeering seinde, dat DnltBchland bereid was eenlge concessies te doen, wanneer de Duitsche openbare mee ning daardoor niet geprikkeld zou worden. Men schijnt het evenwel over hot aan Amerika te zenden antwoord nog niet geheel eons to zijn, zoodat er wellicht nog eenige dagen zullen ver- loopen voor dit den Amerikaan schen gezant te Beriyn kan overhandigd worden. Naar alt Beriyn wordt bericht, liet Duitsche volk thans vol vertrou wen op zyn regeering, die met de billijke eischen der onzydigen zal rekening honden, den oorlog met Amerika niet wenscht, doch evenmin een vrede verlangt ten koste van on voorwaardelijk» onderwerping aan eischen, die algemeen overdreven worden geacht. Over hot algemeen biykt ln de Duitsche pers het verlangen, het met Amerika niet tot eon contllct te laten komen nn dns aan de Amerlkaansche eischen tegemoet te komen voor zoover dit met Dultecblands waardigheid en de verdediging zliner levensbelangen niet ln stryd wordt geacht. Daarby wordt er de nadruk op gelegd, dat de dulkbootencorlog uitsluitend het gevolg is van Engelands poging, zyn vyanden nit te hongeren. De l.okal Anzetger merkt op, dat er ten slotte grenzen zijn, waarbuiten men niet gaan kan en waarbinnen zelfs van president Wilson geen In menging kan geduld worden. net Berliner Tageblatt wijst er op, dat Amerika tegenover Engeland steeds een geheel anderen toon heeft Konald sprong ontsteld op. „Weet n 't zeker „Natnuriyk", antwoordde zy. „Myn zuster en ik hadden ruzie gehad en ik nam thuis geen afscheid van haar. Zy kreeg spyt, veronderstel lk, en kwam aan boord, om my vaarwel te zeggen'. „Maar Vassalla zegt, dat z& niet aan boord kwam*. Carmela was ten uiterste verbaasd. „En hy was den heelen tjd by haar! Ik werd in het gedrang van hen gescheiden en zag mUn zuster daarna niet terug, maar Vasealla ver telde me, dat z{j veilig vertrokken was, vóór de boot afvoer." Konald zat ln gedachten verzonken. Dus had Foster gaiyk; er werd een complot gesmeed. By deed een andere poging. „Maar ik zag een brief, door uw zuster aan Vassalla geschreven, waar in zü meedeelde, niet aan boord te zyn geweest en dat ze wegens hoofd- pyn haar kamer hield." „Waarom zon myn zuster zulk een brief schrijven vroeg Carmela. „Ik begrjjp niets van al die geheimzinnig heid. Ze heeft geen reden om te ont kennen, dat zy aan boord kwam om my vaarwel te zeggen." „Ik hoop 't niet,* zei hy. „Wat bedoelt u toch?" „Ik bedoel, dat da echtgenoot van uw zuster aan boord was*. „Wat 1 Hy aan boord Hoe ls 't mogeiyk, dat ik hem nooit zag. Ik zou Leopold Verschoyle uit duizenden aangeslagen dan tegenover üultsch- l&nd Tegenover Engeland, dat maling heeft aan de rechten der neutralen, is de toon steeds zachter, terwyi da herhaalde weigeringen van Engeland, om op Amerlka's eischen te letten, steeds rustig worden opgeuomeu. Het blad acht Wilsons nota dan ook geïnspireerd door de zorg voor da bedreigde Amerlkaansche munitie leveringen aan de Entente. De Bsrllinsche correspondent van da liülnieche Zsiiung betreurt het, dat de Amerlkaansche regeering zich steeds tegen den DnltBchen zeeoorlog kaut, maar geen oog heeft voor het vraagstuk van de behandeling der onzydigen door de Engeliche handels- blokkade en de in beslagneming van hun mails. Dit blad is van meening, dat het ingrypen van de Vereenlgde Staten nit militair oogpnnt weinig te bedui den zon hebben, daar het niet te ver wachten is, dat Amerika troepen ln Vlaanderen voor Engeland laat vechten. Amerika zou echter nog meer mu nitie en levensmiddelen aan de entente kunnen leveren, waarom by een oor logsverklaring van Amerika elk schip met mnniile, levensmiddelen of solda ten, dat zich naar Engeland begeeft getorpedeerd zou moeten worden. Is de toon in de Dnltsche pers over het algemeen gematigd, enkele bladen, als do „Kreuzzeitung' en de „Deutsche Tageszeitung* betoogen, dat Dultsch land door een conflict met Amerika da onbeperkte vryheid van beweging in den duikbootenoorlog zal krygeu, en deze oorlog als strydmtddel tegen handelsschepen veel meer waard ls dan de nadoelen, die uit een breuk met Amerika kunnen voortvloeien. Over het algemeen verwacht men echter, dat de Duitsche regeerlug binnen weinige dagen een antwoord zal weten op te stellen, waardoor een conflict met Amerika iu dit stadium van den oorlog alsnog kan worden vermeden. Wy hebben deser dagen ln onze telegrammen melding gemaakt vau Russische soldaten by het WoBtoljjk front, die te Marseille ontscheept ron en in Frankryk geestdriftig zyn ontvangen. Ven sommige zyden werd reeds op een tekort aan troepen der geallieer den ln het Westen gewezen, doch thans biykt, dat de van Odessa, vla Wladiwostok, over Snez naar Marseille gezonden Kussen slechts zeer gering ln aantal zyn en de deputatie slechts een Russische betooging voor d» eensgezindheid der bondgenooteu is geweest. De Belgische kust is '/zondagnacht en Maandag door oorlogsschepen der geallieerden gebombardeerd. Vanuit Vllssingen was het zeegevecht zicht baar. herkend hebben*. Konald, de belangstelling ziende, welke zy voor dien man koestel de, werd brutaal. „De reden, waarom n hem niet zag, is, dat hy vermoord werd onder den naam van Lionel Ventin*. Nauwelijks had Ronald die woordeu geuit, of Carmela viel bewusteloos op den grond. Ronald knlalde by haat- neer en trachtte haar by te brengen door haar voorhoofd met koud water te bevochtigen. Na eenige oogenbllk- ken riehtte zy zich op en keek hem verward aan. „Ik moet flauw gevallen zyn," iel ze zachtjes, terwyi hy haar naar een stoel geleidde. „De schok waB te hevig, God weet, dat lk Leopold Verschoyle sinds langen tyd vergeten heb. Maar dood, o, 't ls te verschrlkkeiyk I' Ronald durfde niets meer te zeggen. „Wie doodde hem vroeg ze plot seling. „Ik weet 't niet." zy sloeg de armen om de knieën en zag hem strak aan. „U weet 't niet zeker," zei ze lang zaam. „Maar u koestert verdenking, en ik wil die weten. Vertel my alles." Daarop deelde Ronald haar alles mede en hoe schakel voor schakel was byeengekomen aan den keten van bewyzen, die haar zuster met demis daad iu verband brachten. Toen hy geëindigd had, was zy doodsbleek, maar bedaard. (Wordt venmlgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1916 | | pagina 1