N°. 50 1916.
Donderdag 27 April
103de jaargang.
Reelasseering.
FEUILLETON
Het Geheim
van de „Neptunus".
GOESCHE
De.aligavo dezer Courant geschiodt Maandag-, Woensdag- eiTVrydagarond
uitges,onder d op feestdagen.
fr|i per kwartaal, In Goes f 0,1tS„ batten 6oei, franco f l,ll>
Afzonderlijke noramors S cent.
Inzending van udvertentlfan op Maandag, Woensdag
en VHUOkCt vóór 13 uren.
COURANT.
Us pi'tJ» der gewone advertentiSn la van 1-5 regels 50 et., elke regel meer 10 at
1>5 directe opgaaf van driemaal plaatsing dorïelfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwolfk- en doodiberlchten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 regels 1 1,— berekend
Biiwjtnummefsl Spaant.
Teleloonanmaser 33.
Uitgave van de Naaml Vaaaootsakap „öeiseks Coaraat". Sireetamr G W. vau Baknïvklb.
fn ons artikel over tie voorwaardelijke
veroordeeling hebben we beloofd onzen
lezers ook het een en ander mee te
deel en over de wijze, waarop toezicht
wordt, gehouden op den voorwaardelijk
veroordeelde en hoe deze wordt ge
steund, opdat hij weer in het rechte
spoor moge komen.
Het mag als een bewijs van eene
mildere, meer humane opvatting, die
men tegenwoordig van de begrippen
misdaad en misdadiger heeft, gelden,
dat bij dat toezicht op den voorwaar
delijk veroordeelde buiten noodzaak
alles wordt vermeden,wat dezen in zijne
vrijheid zou kunnen beperken of maat
schappelijk zou kunnen benadeelen.
De bijstand wordt verleend door bij
zondere ambtenaren (ambteuaren der
reelasseering) of door instellingen.
Rechtspersoonlijkheid bezittende in
stellingen, wier statuten of reglementen
het aanwenden van pogingen tot re
elasseering van voorwaardelijk veroor
deelden voorschrijven of gedoogen,
alsmede houders van een zoodanig doel
nastrevende inrichtingen, kunnen aan
den minister van Justitie eene schrif
telijke bereidverklaring doen toekomen
om rechterlijke opdrachten tot het
verkenen van hulp en steun ter zake
van de naleving der bijzondere voor
waarden aan de veroordeelden opgelegd,
te aanvaarden. Die bereidverklaring kan
tot eene bepaalde categorie en ook tot
een bepaald aantal van voorwaardelijk
veroordeelden worden beperkt.
Aan zulke instellingen kan een
subsidie worden toegekend, als bijdrage
in de algeuieene kosten en ter onder
steuning van hare algemeene werk
zaamheid tot het verleenen vau bijstand.
Ook kunnen deze instellingen het
verleenen van dien bijstand doen plaats
vinden door algemeene of bijzondere
patróóns.
De bijzondere personen, die door den
minister kunnen worden aangesteld om
toezicht. Ie houden op of bijstand te
verleenen aan voorwaardelijk veroor
deelden, dragen den titel van ambtenaar
der reelasseering. Kr zijn er nog maar
enkele, doch het is de bedoeling er
langzamerhand meer aan tp stellen
vermoedelijk voor elk arrondissement
één.
Tot hulp van deze ambtenaren kan
de minister plaatselijke agenten aan
wijzen.
Deze ambtenaren kunnen altijd
onder voorbehoud van regelen, te stel
len door den minister van Justitie -
belast worden met opdrachten, welke
hun door het Opeubaar Miuisterie in
het belang der uitoefening van het
toezicht op de voorwaardelijk veroor
deelden worden gegeven en ook worden
31
Ronald stond op en ging naar 't
venster. „Ik denk bet niet," zei bij,
zleh omkeerend. .Mevrouw Verschoyle
twisste met baar zuster op den dag
van haar vertrek 't Is dus niet waar-
sebyniyk, dat juffrouw Cotoner haar
sprak, al kwam zij ook aan boord."
„Misschien niet, maar zy kan haar
gezien hebben.
Ronald aarzelde eeu oogenblik en
nam toen een besluit.
Welnu, ik zal vanmiddag naar 't
Langbam-hötel g&an en trachten haar
te spreken te krygen, maar ik denk,
dat 't vergeef scha moeite zal zijn."
,We zullen zien," sei Foster.
Ronald ging onmiddellijk weg en
begaf zich naar zQn hótel. Na geluncht
te hebben, kleedde hy zich keurig en
bestelde een rQtuig, om hem naar het
Langham-hótel te brengen.
Carmela was thuis, Ronald zond
haar xyn kaartje en vroeg haar de
gunst van oen onderhoud. Carmela
aarzelde echter, hem dit toe te staan,
daar zy boos was om Ronald's ver
ondersteld verraad jegens hasr. Had
ze haar mededingster niet met eigen
oogen gezien en gehoord van Ronald's
bllude ingenomenheid met die verfoe
ilik rr»>uw, *ooa*s z\j de nnsebul
belast met liet inwinnen van inlichtin
gen omtrent beklaagden of verdachten,
nopens wie het eischen van een voor
waardelijke veroordeeling wordt over
wogen. Derhalve zal hel niet zelden
nootlig zijn, dat deze ambtenaren lev
terechtzitting aanwezig zijn, teneinde
den rechter persoonlijk omtrent die
beklaagden of verdachten in te lichten.
Terstond nadat een vonnis van voor
waardelijke veroordeeling in kracht van
gewijsde is gegaan, ontvangt de instel
ling of de ambtenaar door de zorg van
het Openbaar Ministerie een kennis
geving met opgave van de straf aan
den veroordeelde opgelegd, met de
bijzondere voorwaarden, aan die straf
verbonden. Het begin en het einde
van den proeftijd worden mede in die
kennisgeving vermeld.
De ambtenaar, die den bijstand ver
leent, tracht een op vertrouwen gegron-
den persoonlijken band met den ver
oordeelde te leggen en dien band in
het belang van de nakoming der aan
dezen opgelegde voorwaarden en van
diens reelasseering te benutten.
Mij onderhoudt met den veroordeelde
voldoende aanraking en stelt zich, ook
door persoonlijke bezoeken, met de
omstandigheden van dezen en van diens
gezin op de hoogte.
Voorwaardelijke veroordeeling en
reelasseering zijn twee zaken, die men
kan achten geboren te zijn uit den
socialen strijd onzer dagen.
Deze heeft ook ingrijpende verande
ringen gebracht in de vroeger gang
bare meeningen omtrent misdaad en
misdadiger.
Niet enkel meer een wrekend recht,
een „oog om oog en tand om tand",
maar ook een poging 0111 den misdadiger
te verbet eren,om zijn misdadige neigingen
te overwinnen. De sociale geest, die in
de laatste tijden is ontwaakt, is die
van de levensgemeenschap van alle
menscihen onderling. Ook de misdadiger
is een lid van onze groote mensehen-
maatschappij, zij liet ook een ziek lid.
En als men tracht een ziek lid, in
plaats van het terstond af te snijden,
eerst te genezen en te behouden,
wie is er, die zulks niet zou toejuichen
Buitenland
Do strijd In en bulten Europa.
Ua Amarikaauscho nota aan Dultsch-
land, volgens Engelscho talegrammen
dituiaal da allerlaatste, die Amerika
zenden zal, ziet ei' nlat zoo govaariyk
alt aid zij algeschllderd ls.
Zy behandelt voornatreljk het lor-
pedeeren van de „Sursex' en acht het
een uitgemaakte zaak, dat dit schip
zonder waarschuwing door een Duit
sche duikboot is aangevallen.
Een nauwkeurig onderzoek, door
Amerlkaanscbe officieren ingesteld,
dl ge mavrouw Tannton noemde? En
na darfde hfj baar om een onderhond
verzoeken Weina, z(j zoa hem ont-
vangen en hem laten zien, dat zU
geen vrouw was, om voor den gek te
honden. Toen Ronald dan ook bin
nenkwam, trad ze hem glimlachend
en met een uitgestoken hand te gemoet.
„Hoe maakt u het, meneer Monteith
G is bijna een vreemdeiing geworden.'
Honald mompelde iets over drnkke
bezigheden en ging zitten, bij zichzelf
denkend, dat deze hartelooze coquette
nooit iets om hem gegeven had. Car
mela schelde om thee en begon leven
dig over allerlei onverschillige dingen
te praten, tot Ronald's lnnerljjko
verbittering.
Sir Mark en juffrouw Trevor zyn
uit,* zei ze luchtig, in haar stoel
achteroverleunend, en 't is heel toe
vallig, dat u mij thula trof."
„Wanneer gaat u naar Marlow?'
vroeg Konald kortaf.
„De volgende week, denk ik. Ik
moet bekennen, dat ik genoeg heb
van Londen.'
„Eu Vasialla
„Ik weet niet, wat mjn neet van
plan li. Ah, daar is de thee. Mag ik
u een kopie inschenken
„Heel graag,* zei Ronald. „Maar ik
kwam hier, om u over een ernstige
zaak te spreken.'
„Waariyk?" vroeg zy koeltjes.
„Suiker en melk
„Belde,'antwoordde hjj,teleurgesteld
door haar onverschillige manier van
eoreWn „De zssk Is heel ernstig
heeft althans aangetoond, dat het schip
door oer torpedo van Duitsch maaksel
is getroffen.
Da Amerlkaacecha rageericg doelt
In de josgeto rota mode, dat da Duit-
sche den ernst van den toestand, dlo
tengevolge van den aanval op de
„Sussex" an den aard van den duik
bootoorlog gedureode twaalf maanden
is ontBtaa*>,riet voldoende heelt beseft.
Hot gebeurde met do „Sussex' etaat
niet op zichzelf en kan dus niet door
bestraffing van dtn betrokken dulk-
boo'.commandant en het betalen van
schadevergoeding ongedaan gemaakt
wordsn.
Wat thans geschiedde ls slechts het
gevolg van de wel overlegde wyze
van handelen in den getst, waarmede
zonder onderscheid koopvaardyscha-
pen worden vornietigd.
De Amorlkaanscbc nota kenrt het
optreden van de duikboctcommandan-
ten, dat met de verzekeringen der
Duttsche regeering in stryd ls, ge
heel af.
Nochtans biyft do nota In hoffoiyten
vorm geBteld. De regaeriog der
Vereenigds Staten betoogt nogmaals,
dat zQ gevoelens van oprechte vriend
schap jegens volk en r-geerlng van
Unitschland koestert. Zij heeft lang
geduld geoefend, doch acht de feiten
thans nog maar voor ééa uitlegging
vatbaar.
Het is toch dor regeering van de Ver-
eenlgde Staten duidelijk geworden,
dat het gebrnik van dnlkbooten ter
vernietiging van den vqandeiyken
handel geheel onvereenigbaar is mat
de bestaande en onwraakbare begin
selen der menscheiykhoid, de onmis
kenbare rachteu der onzijdigen en de
heilige voorrechten der noocombat-
tanten. Er bljjft haar dan ook nog
slechts óón weg ter bawandoliog over,
wanneer do duikbootoorlog op de thans
gevoerde wijze wortt voortgezet,
zonder dat met de wetten van het
volkenrecht en de menscheiykheld
rekening wordt gehouden-
De diplomatieke betrekkingen met
do Dultsohe regeering zullou dan
ook moeten worden afgebroken, tonzjj
deze zich bereid verklaard, haar
tegenwoordige wljz» van oorlogvoeren
met dnlkbooten tegen passagierssche
pen en koopvaarders op te geven.
Hoewel zij daartoe met grooten
weerzin zon overgaan, sou de regee
ring der Vereenlgde Staten zich tot
dezen stap verplicht achten, ln naam
der menseheiykheid on der rechten
van onzijdige volken.
Hoewel ook deze nota nog geen
reden tot onmiddellijke ongerustheid
geelt, heelt zy toch een ernstiger
karakter dan de vorige.
De Amerlkaamche regeering oefent
eenlge pressie op Dultschland uit
door op een afbreken der diplo
matieke betrekkingeu te zinspelen.
Bovendien worden van Amerikaan-
sche zijde vele militaire maatregelen
getroffen, waarnit zon moeten biyken,
dat het ditmaal Amerika bittere ernstts.
Volgens verschillende Beuter-tele-
„Dat zal ze wel zyn, naar uw ge
laat te oordeelee,' zei ze, hem een
kop thee toereikend. „O ja, wat dunkt
u van de Italiaansche tentoonstelling
„Wat?" vroeg hy plotseling. „O
ja, natuurlijk. „Ik zag u daar, toen
lk ze met mevrouw Taunton bezocht."
Carmela kromp ineen. Baar mede
dingster was dus een getrouwde
vrouw
„Ik ken haar niet," zei ze, in haar
kopje roerend.
„NeeD,* antwoordde hj. „Maar n
kent een vau haar naaste bloedver
wanten.'
Zoo Ea hoe ls zyn naam
„Leopold Verschoyle."
Carmela liet haar lepeltje met een
slag vallen en wendde Konald een
bleek, ontdaan gezichtje toe.
„Leopold Verschoyle',zei ze gejaagd.
„Wat weet u van Leopold Verschoyle?"
„Ik weet, dat hy de echtgenoote
was van uw zuster".
„Was zy glimlachte treurig.
„Spreekt u in den verleden tfld van
wege de echtscheiding
„Neen ik spreek tn den verleden
tüd, omdat hy dood is'.
„DoodI" Zy stond ontsteld op. „Is
Leopold Verschoyle dood?'
„Ja, ik zal u alles daaromtrent
vertellen, als u mij één vraag wilt
beantwoorden*.
„Eo die vraag is
„Was nw zuster, mevrouw Ver
schoyle, aan boord, den avond, dat
do „Neptunus" Malta verliet?'
„Ja'.
grammen zyn de AmerikaacBche mari
newerven voor bezoekers gesloten en
alle beschikbare dienstplichtigen van
de marine gemobiliseerd.
President Wilson zou in voortdurend
07erleg met minister Lansing «taan.
0>k onder het volk zelf zouden
reeds de gevolgen van dan stap dor
regeering tot uiting komen, daar
verscheidene Amorlkaansche bankiers
welgerdon, rog langer met Duitsche
banken zaken te doen.
Er ls tiet aan te twjfelen of Dultsch
land zal ditmaal genoodzaakt zyn,
eenlge meerdere tegemoetkomendheid
dan gewooniyk te betoonen.
Wanneer van Duitsche zjjde aan
de Amerlkaamche klachten voldoende
aandacht wordt geschonken en een
Duitsche antwoord-nota de bereidwil
ligheid tot nadere besprekingen aan
geeft, is een nieuw tydperk aange
broken, waarin heel wat kan voorvallen
eer opoienw van oen afbreken der
diplomatieke betrekkingen sprake kan
zyn.
Naar verluidt, zou er reeds, onder
voorzitterschap van den keizer, in
het hoofdkwartier een vergadering
van den grooten Dultschon oorlogs
raad hebben plaats gehad, waaraan
de voornaamste autoriteiten van land
en zeemacht hebben deelgenomen.
Een Reuterbericht meldt, dat de
Amerlkaansche gezant te Berlijn aan
zyn legeering seinde, dat DnltBchland
bereid was eenlge concessies te doen,
wanneer de Duitsche openbare mee
ning daardoor niet geprikkeld zou
worden.
Men schijnt het evenwel over hot
aan Amerika te zenden antwoord nog
niet geheel eons to zijn, zoodat er
wellicht nog eenige dagen zullen ver-
loopen voor dit den Amerikaan schen
gezant te Beriyn kan overhandigd
worden.
Naar alt Beriyn wordt bericht,
liet Duitsche volk thans vol vertrou
wen op zyn regeering, die met de
billijke eischen der onzydigen zal
rekening honden, den oorlog met
Amerika niet wenscht, doch evenmin
een vrede verlangt ten koste van
on voorwaardelijk» onderwerping aan
eischen, die algemeen overdreven
worden geacht.
Over hot algemeen biykt ln de
Duitsche pers het verlangen, het met
Amerika niet tot eon contllct te laten
komen nn dns aan de Amerlkaansche
eischen tegemoet te komen voor zoover
dit met Dultecblands waardigheid en
de verdediging zliner levensbelangen
niet ln stryd wordt geacht. Daarby
wordt er de nadruk op gelegd, dat
de dulkbootencorlog uitsluitend het
gevolg is van Engelands poging, zyn
vyanden nit te hongeren.
De l.okal Anzetger merkt op, dat er
ten slotte grenzen zijn, waarbuiten
men niet gaan kan en waarbinnen
zelfs van president Wilson geen In
menging kan geduld worden.
net Berliner Tageblatt wijst er op,
dat Amerika tegenover Engeland
steeds een geheel anderen toon heeft
Konald sprong ontsteld op.
„Weet n 't zeker
„Natnuriyk", antwoordde zy. „Myn
zuster en ik hadden ruzie gehad en
ik nam thuis geen afscheid van haar.
Zy kreeg spyt, veronderstel lk, en
kwam aan boord, om my vaarwel te
zeggen'.
„Maar Vassalla zegt, dat z& niet
aan boord kwam*.
Carmela was ten uiterste verbaasd.
„En hy was den heelen tjd by
haar! Ik werd in het gedrang van
hen gescheiden en zag mUn zuster
daarna niet terug, maar Vasealla ver
telde me, dat z{j veilig vertrokken
was, vóór de boot afvoer."
Konald zat ln gedachten verzonken.
Dus had Foster gaiyk; er werd een
complot gesmeed. By deed een andere
poging.
„Maar ik zag een brief, door uw
zuster aan Vassalla geschreven, waar
in zü meedeelde, niet aan boord te
zyn geweest en dat ze wegens hoofd-
pyn haar kamer hield."
„Waarom zon myn zuster zulk een
brief schrijven vroeg Carmela. „Ik
begrjjp niets van al die geheimzinnig
heid. Ze heeft geen reden om te ont
kennen, dat zy aan boord kwam om
my vaarwel te zeggen."
„Ik hoop 't niet,* zei hy.
„Wat bedoelt u toch?"
„Ik bedoel, dat da echtgenoot van
uw zuster aan boord was*.
„Wat 1 Hy aan boord Hoe ls 't
mogeiyk, dat ik hem nooit zag. Ik
zou Leopold Verschoyle uit duizenden
aangeslagen dan tegenover üultsch-
l&nd
Tegenover Engeland, dat maling
heeft aan de rechten der neutralen,
is de toon steeds zachter, terwyi da
herhaalde weigeringen van Engeland,
om op Amerlka's eischen te letten,
steeds rustig worden opgeuomeu.
Het blad acht Wilsons nota dan
ook geïnspireerd door de zorg voor
da bedreigde Amerlkaansche munitie
leveringen aan de Entente.
De Bsrllinsche correspondent van
da liülnieche Zsiiung betreurt het,
dat de Amerlkaansche regeering zich
steeds tegen den DnltBchen zeeoorlog
kaut, maar geen oog heeft voor het
vraagstuk van de behandeling der
onzydigen door de Engeliche handels-
blokkade en de in beslagneming van
hun mails.
Dit blad is van meening, dat het
ingrypen van de Vereenlgde Staten
nit militair oogpnnt weinig te bedui
den zon hebben, daar het niet te ver
wachten is, dat Amerika troepen ln
Vlaanderen voor Engeland laat
vechten.
Amerika zou echter nog meer mu
nitie en levensmiddelen aan de entente
kunnen leveren, waarom by een oor
logsverklaring van Amerika elk schip
met mnniile, levensmiddelen of solda
ten, dat zich naar Engeland begeeft
getorpedeerd zou moeten worden.
Is de toon in de Dnltsche pers over
het algemeen gematigd, enkele bladen,
als do „Kreuzzeitung' en de „Deutsche
Tageszeitung* betoogen, dat Dultsch
land door een conflict met Amerika
da onbeperkte vryheid van beweging
in den duikbootenoorlog zal krygeu,
en deze oorlog als strydmtddel tegen
handelsschepen veel meer waard ls
dan de nadoelen, die uit een breuk
met Amerika kunnen voortvloeien.
Over het algemeen verwacht men
echter, dat de Duitsche regeerlug
binnen weinige dagen een antwoord
zal weten op te stellen, waardoor een
conflict met Amerika iu dit stadium
van den oorlog alsnog kan worden
vermeden.
Wy hebben deser dagen ln onze
telegrammen melding gemaakt vau
Russische soldaten by het WoBtoljjk
front, die te Marseille ontscheept
ron en in Frankryk geestdriftig zyn
ontvangen.
Ven sommige zyden werd reeds op
een tekort aan troepen der geallieer
den ln het Westen gewezen, doch
thans biykt, dat de van Odessa, vla
Wladiwostok, over Snez naar Marseille
gezonden Kussen slechts zeer gering
ln aantal zyn en de deputatie slechts
een Russische betooging voor d»
eensgezindheid der bondgenooteu is
geweest.
De Belgische kust is '/zondagnacht
en Maandag door oorlogsschepen der
geallieerden gebombardeerd. Vanuit
Vllssingen was het zeegevecht zicht
baar.
herkend hebben*.
Konald, de belangstelling ziende,
welke zy voor dien man koestel de,
werd brutaal.
„De reden, waarom n hem niet zag,
is, dat hy vermoord werd onder den
naam van Lionel Ventin*.
Nauwelijks had Ronald die woordeu
geuit, of Carmela viel bewusteloos op
den grond. Ronald knlalde by haat-
neer en trachtte haar by te brengen
door haar voorhoofd met koud water
te bevochtigen. Na eenige oogenbllk-
ken riehtte zy zich op en keek hem
verward aan.
„Ik moet flauw gevallen zyn," iel
ze zachtjes, terwyi hy haar naar een
stoel geleidde. „De schok waB te hevig,
God weet, dat lk Leopold Verschoyle
sinds langen tyd vergeten heb. Maar
dood, o, 't ls te verschrlkkeiyk I'
Ronald durfde niets meer te zeggen.
„Wie doodde hem vroeg ze plot
seling.
„Ik weet 't niet."
zy sloeg de armen om de knieën
en zag hem strak aan.
„U weet 't niet zeker," zei ze lang
zaam. „Maar u koestert verdenking,
en ik wil die weten. Vertel my alles."
Daarop deelde Ronald haar alles
mede en hoe schakel voor schakel
was byeengekomen aan den keten van
bewyzen, die haar zuster met demis
daad iu verband brachten. Toen hy
geëindigd had, was zy doodsbleek,
maar bedaard.
(Wordt venmlgd.)