N°. 49 1916 Zaterdag 22 April. 103de jaargang. Bij dit no. behoort een Bijvoegsel. PASCHEN. FEUILLETON, Het Geheim van de „Neptunus". iJe uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woemdag- en'Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prjn per kwartaal, in Goes f bulten Goes, franco f S,SB0 AfsonderiUke nommere S cent. InEending van adverteiitlëa op Maandag, Woensdag en VRIJDAG vdó» 13 uien, ïelcfuonnnmmeif S3. DeprQt der gewone advertontlBni» van 1-6 regoli50 et., elke regel meer 10 et Bg directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfda advertentie wordt de prjjt slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwoljk- en doodiberlcbtes en de daarop .betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regels h f 1,— berekend Sawftnsmmeïs Frwmt. Uitgave va» de Naaml. VeMootBïfejtp aQ»:s«ke Bosraat". Bireatear G. W. via Baensv2I,v. 89" Met het oog op het Paaschfeest zal Maandag avond de „Goesche Courant'' niet verschijnen. Wij herdenken andermaal I'aschen, liet feest der opstanding. Een nieuwe lente heeft nieuw leven gebracht, hoornen en struiken hebben zich uit frisch jong groen een kleedje ge weven en aan de takjes der vrucht- boomen prijkt reeds de bloesem in smettelooze reinheid. De natuur heeft het grauwe winter- kleed van zich afgeschud en als een bekoorlijke jonge vrouw, in blank ge waad, schrijdt zij, in de milde lente lucht, voort over het bloemtapijt der weiden. Het nieuwe voorjaar is gekomen, het brengt met zich een schat van zonnestralen van leven en ontwik keling. De oude aarde was niet dood, zij heeft het verborgen zaad tot ontkieming gebracht en tooit zich nu met het jonge groen, met bloemen in duizen derlei kleuren, doet aan ieder takje de grauwe knoppen barsten en spreidt er haar waaiertjes van teere-groene blaadjes. Er is jong leven, ook in onze harten. Wij zien ons leven blijder en zon niger, wij schatten onze taak lichter, wij voelen de kracht en de lust om te arbeiden, wij zien den komenden zomer als een tijdperk van onverdeeld genieten. Wij herdenken het leest der Op standing. Wij zien het schijnbaar doode her leven, wij zien uit naakte takken op nieuw het jonge leven naar buiten breken en opbloeien op de plaats, waar wij het oude zagen afsterven. Maar te midden van dat ontlui kende jonge leven gaan millioenen voort hun soortgenooten te vernieti gen en verwoesten, wat geslachten, na rusteloos zoeken, tol glorie der mensch- heid tot stand wisten te brengen. Naast de Godin der Lente, waart de Docd over het slagveld en maait.... Nooit was zijn oogst zoo groot, nooit lïeeft zijn zeis zoovele jonge levens tegelijkertijd getroffen. Op de velden, waar het jonge groen te voorschijn is gekomen, vallen van dag lot dag de lichamen van duizen den jonge mannen en drenken de dorstige aarde met hun kostbaar bloed. De verblinde mensch op het slag veld kent geen winter en geen lente. Hij ziet slechts de tijden, dat mist en kou het krijgsbedrijf belemmeren en de dagen, waarop een heldere zon een aanval vergemakkelijkt. De aarde ontwaakt, zij breekt haar boeien, maar de verblinde massa ziet het niet. Het blijde lied der vogelen gaat verloren onder de schetterende tonen der trompet en te midden van liet ontluikende jonge leven stort de mensch zicli in waanzin op zijn soortgenoot en drijft hem het moordende staal in borst en longen. Het is de tweede maal, dat het feest der wederopstanding geen feest voor ons zijn kan. Millioenen mannen en vrouwen sta ren in deze gewijde dagen naar de kampplaats der volkeren en vragen zich afhoelang nog Hoelang nog zal het duren eer de Christen van onze eeuw weer oog krijgt voor de kleurenpracht, die de natuur om hem heen toovert, hoe lang zul het nog duren, eer bij het moor dende wapen van zich afwerpt en neer knielt. om het kleine madeliefje te bewonderen, dat uit het zachte gras tapijt schuchter zijn kopje heeft op gestoken. Eerst dan zullen we met recht het feest der Opstanding kunnen vieren. Want eerst dan zal de oude mensch, do krankzinnige vernietiger van zijn eigen geslacht, geslorven zijn. En een ander mensch zal opstaan en vol schaamte het hoofd buigen en zich afvragen, waaraan bij het recht ont leende, te dooden, waar alles cm hem heen den duide'ijken Wil van leven en voortplanten openbaart. 30 „Hoogstwsarsohguiyk It hat ge- schreven in baar eersta vlaag van wooda, toan zs vernam, dat haar echtgenoot haar varradoa had; maar ik verzeker n, dat hem innig lief. had, in sp{jt van de wijso, waarop hij haar verongelukte en dikwijls met genegenheid van hem sprak.' Te oordeolen naar hetgeen Ver- Echoyle hem verhaald had en de uit treksels nit mevrouw Dextar's dag boek, vond Ronald dit te betwijfelen, maar weerhield zijn verlangen om dit te uiten. ,Kwam mevrouw Verschoyle aan boord, den avond, dat de .Neptunes* Malta verliet?' Vassalla keek hem scherp aan. .Waarom zou ze?" „Om juffrouw Cotoner vaarwel te zeggen.' „Verondersteld, dat z(j aan boord kwam „Zy kan dan haar echtgenoot gezien hebben.' .Onmogelijk. Ze wist niet, dat hy aan boord was." „Dat wist z{j wel. Verschoyle ver telde me, dat hij haar dien dag in Valetta had gezien.' Vassalla trommelde ongeduldig met Buitenland. Do strijd In en buiten Europa. Zooals wij kort geleien mededeel den, is het Britsche front in hst Wes ten belangrijk uitgebreid. Tnsschen de tot voor korten tjd bestaande twee Britsche fronten, lag eon Fransch leger, ter dekking van Atrecht, het Labyrinth, Souchcz en Nótre Dame da Lorette. Dit Fraasche leger Is, nadat de slag bij Verdun een aanvang had genomen, door Engelscho troepen afgelost, zoo- dat het Engelsche front thans onaf gebroken loopt van ten N. van Yperen tot toe Z. van da Somme en ongeveer het vjffde deel van ds geheele front lengte beslaat. Deze frontverbreeding en de nood zakelijkheid om de belangrijke verlie zen in de reeds bsstaande Engelsche loopgraven door het aanvoeren van zijn vingers op de tafel en zei toen kortaf „Za kwam niet aan boord.' ,01' Ronald was teleurgesteld. Waren al zijn verdenkingen dan on gegrond „Neen, zij bleef heel den avond in haar kamer opgesloten, wegens zware hoofdpijn." Dit lelt kwam, zooals Ronald wist, overeen met mevrouw Dexter's dag. boek. BI) begreep, dat het waar moest zijn en mevrouw Verschoylo niet aan boord was geweest. Maar wie was dan de moordenaar? Vassalla bemerkte de ultdrnkking van wantrouwen in Moutelth's open gelaat en stond op. „Om u te overtuigen', zei h{j, „zal ik n een brief, dien ik van mjjn nicht ontving, laten zien". .Dat 1b niot noodlg", begon Ronald, maar Vassalla viel hem in ds rede. .Excuseer, daar is wel degelijk reden voor", zei by. „Ik wensch u er van te overtuigen, dat mevrouw Yersehoyle niet aan boord is geweest, das haar echtgenoot evenmin gezien kan hebben of iets kan hebben uit staan met zijn dood'. „Dat heb ik ook niet gezegd", viel Ronald hem haastig in de rede. „Neen, maar n dacht het', hornam de markies, de kamer verlatend. Na eenige oogenbllkken kwam hfl terng mat een brief en overhandigde Ronald dien, bem de passage aanwij zend, welke hij moest lezen. „Het Bpeet mfl', luidde de brief, nieuwe manschappen te nentralisee- ren, Is de oorzaak, dat Engeland in den laatsten tijd gedwongen is, heel wat mannen voor clan oorlog op i.et vasteland beschikbaar te stellen. Wfl hebben in oen onzer vorige nummers uitvoerig medegedeeld hoe Engeland tot du^" r de beschikking over voldoende menschappen hsnt gekregen, hoe men ia 't begin van den oorlog In de werfkantoren handen ts kort kwam om alle geestdriftigs vrijwilligers In te schrijven, maar tevens hoe spoedig een reactie intrad eu het kabinet in groote moeilijkheden verkeerde, doordat het aantal van hen, die zich voor den dienst Heten in schrijven, veel te garing was. Toen reeds hielden velar gedachten zich met invoering van algemeenen dienstplicht bezig, maar voor men tot dezen voor het vrgo Engelsche volk krassen maatregel, durfde overgaan, besloot Lord Derby, als laatsto red middel van het vrOwilligerstelsel, z9n bekenden werftoebt te houden, waarb„ zoowel ongetuwden als gehuwden een contract tot vrijwillige dienstneming zou worden voorgelegd. Vele gehuwden hebban ditcontraet geteokend, evenwel na de besliste ver klaring, door Asqaith namens de re- georirg afgelegd, dat zfi niet voor den werkelijken dienst zouden worden opgeroepen voordat alle daartoe In de termen vallende ongehuwden onder de waperien zouden zjn gekomen. Men kent de varwarring, welke daarop gevolgd is. Vela gehuwden, die hun oproeplnge- brief ontvingen, weigerden ns.ar het front te vertrekken, daar, volgens hen, hot aantal vrijstellingen voor onge huwden nog veel te groot was. Op rumoerige vergaderingen, door gehuwde dienstplichtigen belegd, Is daarna dor regeering varweten, dat zl) haar woord had gebroken en werd het aftreden van lord Derby geslecht. Do regearing trachtte dan storm *9 bedaren, gaf op vele punter toe en beloofde bot aantal vrijstellingen van ongehuwden opclenw te herzien en hen, die in het burgerlijk loven niet persé in 's lands belang behouden moesten worden, voor den dienst te velde te zullen aanwgzen. Ook dat heeft niet tot voldoende resultaten geleld. Da zware verliezen op het gevechts terrein geleden en de uitbreiding van het Engelsche front eisohton steeds meer troeponzendingen naar hot vaste land, de legarautoriteiten drongen van dag tot dag op het verstrekken van meordero manschappen aan en ae voorstanders van algemeenen dienst plicht in Engeland, niot alleen voor ongehuwden, maar ook voor gehuw den, deden hun stem luider dan vroe ger weerklinken. Het is volkomen begrUpeiyk, den tegonwoordigen stand van het krfigsbedrljfnuiederemaanddulzonden manschappen ter verdediging v an een bepaalde frontlengte noodzakeigk zijn, het vrjj willigere»telsel niet In de be- dat Ik niet meer kon komen, om u in Carmela vaarwel te zeggen, maar ik had zware hoofdpijn, zoodat ik den heelen avond op mijn kamer bleef Ronald gaf den brief terug, maar keek eerst oplettend naar het schrift. Hat leek ontegenzeygeigk vealopd.t van het andere briefje, maar hfl kon zich dat niet voldoende her,nneren, om dienaangaande zekerheid te hebben^ oTertnJgd vro9g Vassalla, den brief in zyn portefeuille stekend Ja', antwoordde Ronald, „ik ben overtuigd. Goeden dag, en ik denk u voor uw welwillendheid, om mijn vragen te beantwoorden*. 't Was me een genoegen', zei de markies en hg deed zijn bezoeker uit geleide, een en al glimlach, die echter weldra verdwenen, toen de deur zich achter hem gesloten had. „Ik wou, dat die bemoeizieke gek naar den duivel liep', mompelde hij. „Waarom bemoeit bü zich met ender mans zaken? Maar ik heb hem nu cm den tuin geleld en zal we®r doen, als hij nog tussohenbeide komt XVI. Natuurlijk ging Eonil.d naar Foster's kantoor en bracht daar verslaK nlt over zijn onderhoud met Vassaile. Deze luisterde aandachtig en toen Ronald geëindigd R»d,begon hU tot diens ergornis mat potlood op een val nanler te krabbelen. „Zeg eons, Foster,' zal bfl „Ik wou, dat je iets beweerde. Je hebt hoefte aan voldoende menschonvoor- raad kan voorzien. Het moet, wanneer de oorlog niet binnen afzlenbaren tijd is afgeloopen, ook ln Engeland tot invoering van den algemsenen dienstplicht komen, maar het is tevens begrijpelijk, dat een groot deel van het Engelsche volk, dat den dwang inzake militaire vraagstukken niet kent, zich daaraan niet zonder protesten zal onderwerpen. Het invoeren van algemeenen dienst plicht, hoe noodzakelijk ook duor den langon duur van den oorlog, is iets, dat niemand by het uitbreken van den strijd voorzien bad en ln het Engelsche coalitie-kabinet is nog een zeer sterke fractie, welke zicb daartegen tot hot uiterste denkt te verzetten. Evenwel, onder do ministers wor den ook krachtige voorstanders van dit stelsel geteld, mannen als Lloyd George, die inzien, dat het nemen van dezen veel omvattenden maatre gel, hoe dikwijls zjj ook re;da ver schoven Is, toch niet te vermijden zal z{|n en die thans van geen uitstel door andere proofcemiogen meer willen weten. Zg "osteogen, dat het verloop van strfld onverwijld invoering van den dienstplicht slicht en vinden dit tevens een billijken maatregel, daar slechts op deze wijze volkomen gelijk heid voor alle manneigke ingezetenen verkregen kan worden. Da tegecstandsrs vreezon ever,wel, dat invoering van don algemeenen dienstplicht het Engelsche vasteland- leger te groot zal maken en daardoor van het land te zware offers zal vergen. Bovendien voorzien zi) daardoor een te kort aan arbeidskrachten voor in- dnstrieele- en handelsondernemingen, waardoor Engeland op economisch gebied een zwaren slag zou krijgen. Zy achten een welvarend Engeland voor zyn bondgeuootea vau meer be lang d n een Engeland, dat zich zelf verzwakt door zijn beschikbare ar beidekrachten naar het gevechtsfront te zenden. De minister-president Aequtth heeft zich o.a. op dit standpunt geplaatst en verklaarde zich niet bereid, ook een dienstplichtwet voor de gehuwde mannen tot stand te helpen brengen. Ds groote Engelsche pers heeft zieh ia d» laatste weken uitvoerig met ds question biülanto bezig ge houden, waar by vele bladen, geEtonnd door diegenen in bot land, die de huidige coaUHe-regeerlng gaarne ten val gebracht zagen, op onmiddeligke invoering van algemeenen dienstplicht aandringen. Thans eizcht een sterke fractie unionisten, onder leiding van Carson, maar ook een groep liberalen, die de regeering in haar oorlogibeslulteu te zwak acht, dat het kabinet zich voor den dienstplicht zsl uitspreken. Sir Edward Carsen in het Lagerhuis en lord Milner in hetHoogerhuls,gaven het voornemen te kennen, desbetreffende moties in te dienen, waarna Atqaith toeh je tong niet verlorenl „Neen, noch mlja hersens,' ant woordde Foster, een slgarette op stokend. „Neem ook eenalg'srette, dat zal je kalmeeron." „Ik heb niet noodlg, gekalmeerd te worden." „Toeh wel," zei Gerald onverstoor baar, „probeer er hier eens een van. 't Zyn echte Russen.' Om syn vriend genoegen te doen, nam Ronald een slgarette en zat stil- zwijgend te rooken. Foster keek hem strak aan en begon toen te praten. „Wat donk ja nu vaG de zaak Vroeg hg. ,'t Lgkt me, dat hst spel Is afge- 1 open," zei Ronald mismoedig. „Integendeel't Wordt nn juist into 1-essant", antwoordde Foster bedaard. „Wat bedoel je toch vroeg Ronald verwonderd. „Ik zei je toch, dat Vassalla me meedeelde, dat mevrouw Verschoyle niet aan boord kwam en mo son brief van haar liet zien, die het bevestigde'. „Jawel', zei Foster sarcastisch. „Ik moet bekennen, dat 't zeer goed ver tonnen is". Ronald staarde hom in de niterste verbazing aan. „Wat is mooi verzonnen „Het complot". „Complot? Welk complot?" „Ik zal je bbeb wat vertollen', zei Foeter. „De zaak wordt bg elke nieuwe ontdekking geheimzinniger.Vei Bchoyle had, zoover wy weten, geen enkelen vyand dan zju vrouw. We hebben toezegging van een rogoeringsverkla- rlng deed. Inmiddels schynt men, ondanks talrgka ernstige besprokingen, in het kabinet, en van het oorlogscomité met do milltairo autoriteiten, niot tot over eenstemming te zlin gekomen en het gevaar is niet denkbeeldig, dat het op den voorgrond getreden vraagstuk een scheuring in hot kabinet zal te weeg brengen en de tegenwoordige regeering zal doen vallen. Dis scheuring ontstaat zeker wan neer Asquith en z$n aanhangers niet toegeven, maar het gevaar daarvoor dreigt evenzeer warneer zy dat wel doen, daar ia dat gevsl de arbeiders- partg ongetwgfeld uit de coalitie zal treden. Woensdag heeft minister Aiqulth in het Lagerhuis, iratedo van de aangekondigde regeringsverklaring af te leggen, medegedeeld, dat er in het kabinet nog belangrgke geschilpunten bestaan. Wanneer deze niet uit den weg geruimd worden, dreigt het gevaar van een ontbinding van het kabinet, wat, volgens Atqnlth, een nationale ramp zon zyn. Ds minister president vroeg daarom andermaal eenige dagen tijd, teneinde de besprekingen in het kabinet te kunnen voortzetten en verdaagde het parlement tot Dinsdag a.s. Dat men thans ln Engeland in groote spanning verkeert, valt te be grijpen. De parlementaire bsriehtgovers be vestigen nn eensluidend, dat Lloyd George aan het kabinet een wetsont werp heeft voorgelegd nopens den algemeenen dienstplicht met de be paling, dat het alleen in werking zal treden, als de maandeigksche toevoer van manschappen nit anderen hoofde beneden oen bepaald getal (volgens sommigen 50.000) bleef. Volgens ds Times, had Henderson tegenover het voorstel van Lloyd George een tegenvoorstel gedaan. Henderson betoogde, dat do feiten geen onmlddeliyke verandering van politiek wettigden en dat men den nitslag van andere metboden en een nieuw beroep op de vaderlandsliefde van de getrouwde mannen moest afwachten. Als men dan het vereischte aantal niet kreeg, zon hg trachten om de arbeiders tot algemseno dienst plicht te bekearen. Wordt een compromis gevonden, dan bestaat de mogelijkheid, dat het geheele kabinet aanbiyft, geschiedt dit niet, dau is er groote kans, dat de tegenwoordige samenstelling der En gelsche regeering verandering onder gaat en een ander kabinet aan hst hoofd van het land komt, waardoor Engeland zeer zeker eon nieuwe phase van den oorlog zal ingaan. Hoewel de val van Trebizonde voor hst verloop van den wereldoorlog van weinig beteekenis Is, is zg voor den stryd aan de Zwarte Zeo van belang, daar de tegenstand der Turken ln een sdhrlfteiyk bewijs, dat zg het plan koesterde hem te vermoorden en hg werd vermoord in de plaats, waar zg verblijf hield. Roper zegt, dat zy het buis niot verliet. Vassalla zegt, dat zy niet aan boord kwam. Haar eigen brlct bevestigt dit. Komaan 1 Ik geloof niets van dat alles.' „Denkt ge dan, dat zy aan boord kwam „Ik ban er zeker van. Ik vraag n, als loglBch man, of een jaloersche vrouw als mevrouw Verschoyle, wetend, dat haar echtgenoot aan boord van de „Neptunus" was, de verleiding zou kunnen weerstaan, daarheen te gaan, om hem te zien. Onzin 1 Ik ver zeker n, dat ze er kwam en als Vas salla bewoert van niet, boft hg daar syn reden voor.' „Welke reden kan hy ervoor hebban „Hg hoopt haar voor de straf van haar misdaad ts vrijwaren, ze is zyn Eioht en bloed is dikker dan water.' 't Kan allemaal waar zyn,' zei Ro nald, „maar al uw gevolgtrekkingen sUe slechts theoretisch en we kunnen niet 't kleinste Bchgntjo van bewlja kragen, dat zy wel aan boord kwam." „Hoe weet n, dat wa't niet krygen kunnen „Wel, we hebben Roper's brief, haar eigen brief en Vassalla'» ontkenning. Wie anders kan bewgzen, dat zy aan boord kwam?" „Juffrouw Cotoner." Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1916 | | pagina 1