N°, 45 1916,
Donderdag 13 April.
103de jaargang.
27 FEUILLETON.
Het Geheim
vau de „Neptunus".
GOESCHE
COURANT.
D» uitgsve dezet Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- eriVrijcis.gavond
uitgezonderd op feestdagen.
PrSs per kwartaal, in Goes f 3,73e buiten (Joes, franco f l,BS«
Afsondcriyko nommers cent,
nz,finding yap. saveieentlbn op Maandag, Woensdag
en VHIJOA.a.trddP IS ursa.
TeleioonuEaawteir 33- Uitgave vsa t« Namul
De prjt der gewone advsrtontlSn ia van 1-5 regels 50 et., elke regel meer 10 et
;&B directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie vrcrdt
de prijs slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, hcwelQk- on doodsberichten es de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 1—10 ragols h 1,— berektnd
BewjSsnnumeri Sgsa'tf.
Veaecotselup ,6 ::»seke Cowaat". Biroctrar GJ. w. jak Babnïvèlv.
Voorwaardelijke Veroordeoiing.
Nu liet instituut der voorwaardelijke
veroordeeling steeds meer toepassing
gaat vinden, komt het ons niet onge-
wenscht voor, dit onderwerp nog eens
met onze lezers te behandelen.
Het is een zeer lange weg, die er
ligt tusschen denkbeeld en toepassing
daarvan in ons land.
We zeggen in ons land, want in vele
landen bestond de instelling reeds lang.
Het eerst is ze ingevoerd in den
Noord-Amerikaanschen staat Massachu
setts, daarna in Engelandin 1888
ging men baar in België toepassen,
Erankrijk volgde in 1891 door de
bekende wet-Bérenger en ook in ver
scheiden staten van den Duitsclien
Bond was ze bekend.
Laten we, vóór we verder gaan, nog
even in herinnering brengen, wat de
voorwaardelijke veroordeeling bedoelt.
Ze bedoelt het mogelijk maken van
eene veroordeeling, die gepaard gaat
met de bepaling, dat de tenuitvoer
legging van de, krachtens baar te
ondergane, straf gedurende zekeren
termijn zal zijn opgeschort en geheel
achterwege blijven zal, als de voor
waardelijk veroordeelde binnen dien
termijn zich niet weder misdraagt.
In de eerste plaats beoogt men met
de voorwaardelijke veroordeelingbe
perking van de veelvuldige toepassing
der korte vrijheidsstraffen. Deze worden
veelal ondergaan in kleine gevange
nissen, waar bet vaak aan voldoende
toezicht, afzondering der gevangenen,
ja dikwijls ook aan werk faalt. In
zulke inrichtingen ontvangen niet zelden
de nieuwelingen in de misdaad bun
onderricht door in de zonde vergrijsden,
waardoor zij later eerst recht misdadi
gers worden. Zoo schrikt de straf niet
af, zij verbetert niet, integendeel, zij
maakt den veroordeelde slechter.
Een eerste gevangenisstraf oefent
maar al te vaak een duurzaam nood-
lottigen invloed uit op den delinquent.
Het contact met medegevangenen stelt
aan smetstof blootde gevangenis
onderdrukt bet schaamtegevoel en op
een veroordeelde, die „gezeten" beeft,
blijft bij de volksmenigte een soort
van smet rusten.
Nu denkt men door de voorwaar
delijke veroordeeling tweeërlei te be
reiken aan den eenen kant wil men
vermijden, dat door voltrekking van
een vrijheidsstraf van enkele dagen of
weken, (1e nog niet geheel verdorven
veroordeelde van rechtswege en op
staatskosten tot beroepsmisdadiger wordt
opgeleid en aan den anderen kant wil
men hem, terwijl men zijn lot nogmaals
in zijn eigen hand legt, krachtig en
bij voortduiing aansporen, om in het
In de eerste plaats heeft zy eon
jaargeld van den vroegen» Versehoy-
le en k»n das rijkelijk in haar be
hoeften vooralen oa daar ze er niet
aan hechtte, een eigen haard te heb
ben, bunrde zij geori hnla, maar ver
bleef in pensions Ze was echter zoo
lastig van humoor, dat ze in 't een
na 't andere rnzla kreeg en werd
weggestuurd, tot ze eindelijk rast
vond bi) slgnora Briffa, daar aio dame
voor geld alles verduurde. Mevrouw
Verschoyle heeft een zuster, Carmela
genaamd, die op 't oogenblik in En
geland vertoeft, waarheen ze met de
„Nep tan us* vertrok. Het schijnt, dat
zij voor dien tijd ook reeds ln Enge
land verbleef, maar naar Mata terug
kwam, om met haar zncter samen te
wonen. Ze kregen echter tuzla en
Carmela verliet in een opwelling van
drift haar zuster en ging, zoo-la u
weet, naar Londen met dezelfde boot
als n.
De markies Vassalla, haar neef,
vergezelde haar, maar hij is altijd op
goeden voet geweest met mevrouw
Verschoyle en is 't nog steeds. Naar
ik uit insinuaties van mevrouw Dexter
begreep, is de dame in kwestie zelf
verliefd op hem. To9n ik aldus een
algemeece sehetz had van mevrouw
rechte spoor ie blijven.
Bij voorwaardelijke veroordeeling
wordt aan den veroordeelde, tegelijk
met het vonnis, meegedeeld, dat hij op
kwijtschelding der straf kan rekenen,
indien hij zich van verdere euveldaden
onthoudt. Zulk eeu vermanende, waar
schuwende mededeeling in een voor zijn
lot zoo gewichtig oogenblik, moet nood
zakelijkerwijze een diepen indruk op
den veroordeelde maken en is derhalve
van groote paedagogische waarde.
Wij zeiden boven reeds, dat het een
lange weg is, die er ligt tusschen het
denkbeeld der voorwaardelijke veroor
deeling en de toepassing daarvan in
ons land. En de tegenwerking is niet
alleen gekomen van buitenstaanders,
maar ook van mannen van het vak.
In 1891' sprak een Utreehtsch rector-
inaguificus nog van de „misdrijfkwee-
kende kracht" der voorwaardelijke ver
oordeeling.
Teekenend is het echter, dat de
Nederlandsche juristen-vereeniging, die
in 1890 met 26 tegen 18 stemmen
zich tegen de voorwaardelijke veroor
deeling uitsprak, elf jaren later geheel
was bekeerd en met 56 tegen 2 stem
men op invoering ervan aandrong.
Van invloed is stellig geweest het
feit, dat in de landen, waar het insti
tuut was ingevoerd, de verwachling
daaromtrent geenszins werd beschaamd.
De statistieken wezen het uit, dat de
recidive herhaling van misdrijf door
een veroordeelde noemenswaard
minder werd.
Er is dan ook alle reden om ons te
verheugen, dat de rechter steeds meer
gebruik maakt van de bevoegdheid om,
als hij daarvoor met het oog op het
individu, over wien hij vonnist, reden
vindt, de tenuitvoerlegging van eene
voor de eerste maal opgelegde straf
niet te doen geschieden.
Zoo lijdt de veroordeelde alleen het
moreele leed van het vonnis en wordt
hem de gevangenis bespaard, in de
verwachting en onder de voorwaarde,
dat hij waarachtig berouw toont.
Over de wijze, waarop een voorwaar
delijk veroordeelde gesteund wordt,
opdat hij in het rechte spoor kan
blijven, hopen we een ander maal eens te
schrij ven. Y.
Buitenland
Da strijd in en buiten Europa.
Het Polen, aldus de rjjkokanselier,
dat do Russische Tachinownik verliet,
terwijl hy no? haastig omkoopgeld
afperste, dat de Russische kozak
brandstichtend en plunderend ont
ruimde, bestaat niet rnosr.
De rijkskanselier, uitgaande van de
veronderstelling, dat Duitschland ln
Verschoyle'e leven, ondervroeg ik
mevrouw Dexter ln bijzonderheden
en hierin was ik gelukkiger dan te
voren, daar Ik vernam, dat deze dame
eon dagboek hield en genegen was,
't mij te laten lezen, 't Zal u misschien
verbazen, dat ze mg reeds zoo spoedig
mot haar vertrouwen vereerde, maar
mevrouw Dexter merkte met vrou
welijke scherpzinnigheid dat m|n
zending in verband stond met me
vrouw Verschoyle, en stemde erin toe,
mij haar dagboek te laten lezen, opdat
ik" daardoor het karakter van haar
vijandin heter zou leerea kennen.
Ook moet ik er hy vermelden, dat
mevrouw Dexter, die alleen op do
wereld staat en weinig geld heeft,
een kleine som geld als een gift
of, zooale z5 het noemde, ia leen, 't feit
biyft volgens mfj hetzelfde aannam.
Zy beloofde mij iosgeiyks, de diepste
geheimhouding te bewaren. Nadat ik
my aldus van haar bondgenootschap
verzekerd had, ging ik naar myn
kamer en doorlas da bladen van haar
dagboek, daaruit noteerende, wat m'J
't meest belangrijk voorkwam. Die
aanteekeningen volgen nu, maar ik
vrees, dat ze van weinig belang
zullen zyn, daar zy mijns inziens
tot niets lelden.
Uitirektel uit hst dagboek van
Mevrouw Dexter.
29 April. Weer een twist 1 Ik
wist wel, dat 't daarop zou ultloopen.
Ik begrijp niet, hoe Carmela 't ver
duurt. Geen wonder, dat mevrouw
Verschoyle van haar wegliep, niemand
deze oorlog overwinnaar zal blflven,
heeft hier dus iete kenbaar gemaakt
van de plannen der rs roering ten
opzichte van het veroverde gebied in
het Oosten.
Het Polen van vroeger bestaat niet
me r en zal nimmer moer in den
oudou vorm bestaan.
Want Dultechland zal de bevryde
volken tusschen de Oostzee en de
Wolhynische moerassen nimmer meer
overleveren aan de heerschappij van
het reactlor.naira Raslatni, onverschil
lig of het Polen, Littauers, Balten of
Letten zijn.
De Duitecho rsgesrlng denkt zich
das in het Oosten na den oorlog een
gahoel nieuwen tosstand, waarbij het
gevaar van Rusland als buurman
buitengesloten is.
Voortasn zullen de Russische legers
niet meer de onbeschermds grens van
Oost- en West Pruisen bunnen over-
schrydep, en, zooals de rykekanseller
hot uitdrukte, zal Rusland niet moer
ln de gelegenheid worden gesreld, nog
eons met Franseh geld hst Walchsel-
land tot invalspoort in hst onbescherm
de. Duitschland in to richten.
Hoe kan de regaetlng dit alle3
voorkomen
Natuuriyk door annexatie van het
veroverde gebied, doeh dit schynt
allerminst lu de bedoeling te liggen.
Want daarmede sou Duitschland
slechts wordsa vergroot en bleef dus
bet gevaar bestaan van een onmiddel-
15k grenzen aan den onbetrouwbaren
Russischen buurman.
Beatis vroeger hebben wa op de
mogeiykheid gewezen, dat Polen op
nieuw tot een koninkrjk zou worden
verheven en onder con eigen vorst
een aan Duitschland verknochte buffer
staat zou wordeD, die bil botsicgen
tusschen Duitschland on Rusland de
Duitsche grenzen aan de Oostzyde
voor overrompeling zou beschermen.
Denkt de rijkskanselier thans ran
een oplossing ia deze richting
Het is zeer waarschijnlijk eu wat
het Baltisehe gebied betroft, met zjjn
Duttsehen adel ea Duitsche bevolking,
waarin het Pruisische agrarische ele
ment den boventoon voert, de bedoe
ling van den rijkskanselier zal geen
andere ajjn dan dezen grond onmid
dellijk aan het tegenwoordige Duitsche
gebi8d toe te voegen.
Gaan wij thans na, welke de uit
latingen van den rykskanselier ten
opzichte van het veroverde gebied ln
bet Westen z{jn.
In het Westen, aldus de heer Von
Betbman Hoil weg, zullen wy de landen,
waar het bloed van ons volk gevloeid
ls, niet prij a geven zonder volledige
zekeihsid voor onze toekomst. Wij
sullen ons reëele waarborgen ver
schaffen, dat België geon Franseh-
Eogelsebe vazalstaat wordt en mili
tair en economisch niet tot een
veBtingbnlsenwerk tegen Duitschland
wordt ingericht.
Wy kunnen den lar-g verdrukten
Vlaamsche volksstam niet weder prys
zou 't het met zoo'n vrouw uithouden.
Zy beweert wol, dat zy hèm verliet,
maar ik weet beter, ofschoon zy het
niet veronderstelt. Ik vroeg Carmela,
of zy wist, waar meneer Verschoyle
was, doch zy beweerde, 't niet te
weten, Natuuriyk weet ze 't niet, maar
ik weet het wel. Hy is ln Australië.
Signora Briffa zoi me, dat Carmela
zelf verliefd was geweest op Verschoy
le, maar hy gaf do voorkeur aan
haar znster. Geen wonder, dat zy
twisten.
1 Mei. Mevrouw Verschoyle zet
haar netten uit naar lord Franois en
ik zie heel goed in, dat ze hem graag
tot man zou hebban. Hy ls wel een
dwaas, maar niet dwaas genoeg, cm
dat te doen. Ik geloof zelfs, dat hij
da voorkeur aan haar zuster geeft. Ik
geloof, dat mevrouw Verschoyle dit
inziet en het ;stemt haar niet vrien
delijk jegens Carmela.Ik ben benieuwd,
hoe dat zal afloopen.
10 Mei. Lord Francis is ver
trokken, Ik ben bljj, dat zy de kans
op een kroontje gemist heeft. Ik ge
loof, dat hy Carmela ten huweiyk
vroeg en woedend wegging, omdat
zy hem weigerde. Hy is met zyn
jacht naar Constantinopel vertrokken.
De vyandsohap tusschen de twee zus
ters verergert steeds en ik acht me
vrouw Verschoyle best ia staat, haar
zuster te vermoorden, als ze 't veilig
doen kon. Ik hoorde een vreemd ge
sprek tusschen hen en ik ben be
nieuwd, wat het beduidt. Ik zat in
geven aan de verfranaching, maar
znllen hem een gezonde, met zyn
ryken aanleg Btrookenda ontwikke
ling op den grondslag van zijn Ne-
derlandsehe taal en zy nNederlandschen
aard verzekeren.
Wy willen buren, die zich niet op
nieuw tegen ons aaneensluiten, cm
ons te worgen, maar waarmede wy
en zy, die met ons zyn, werkea tot
beiderzydsch welzyn.
Welke bedoeling kan in deze woor
den van den rykskanselier opgesloten
liggen.
Hy wonscht waarborgen, waar-
schyciyk militaire en economische,
waardoor voorkomen wordt, dat Frank-
ryk en Engeland andermaal oer, over
wegenden invloed la het Belgische
gebied erlangen.
Waarschijnlijk zal Duitschland
elschen, dat oen Masrlinle wordt ge
schapen, waardoor een aanval van
Belgische afdo zeer bemoeiiykt zou
worden en Daltechland dan tevens
aan de Wsstzyde een kleine vermeer
dering van grondgebied zal krjgen.
In hoofdzaak zal het dan in de be
doeling der Duitsche regeerlog liggen,
België andermaal ais een zelfstandig
rijk to erkennen, maar daarvoor zal
België zich aan de Duitsche econo
mische voorwaarden moeten onder
werpen.
België mag niet meer onder Fran-
sehan of Engelschen invloed staan en
de beste wijze om dit te voorkomen
acht de Duitsche regeering waarschijn
lijk begunstiging van de positie der
Vlamingen tegenover de Walaü.
Wy hebben er kort geleden reeds
op gewezen, dat het streven daartoe
van Duitsche zyde merkbaar is
door het zooveel mogeiyk weren van
de Fraaacha taal. Verzoekschriften
aan de overheid mogen sleehts in het
Duitsch of Nederlandsch worden ge
steld, daar die in hot Fransch een
voudig ter zyde gelegd worden.
Het Vlaamach is door da Duitsche
overheid in België ala de bestuuriyke
taal voor de Vlaamsche gewesten
aangewezen, zoodat het,in Vlaande
ren Vlasmsch", thans werkeiykheid
schynt te worden. Als Vlaamsch
gedeelte van het land gelden de pro
vinciën Oost- en West-Vlaanderen,
Antwerpen, Limburg en ln de pro
vincie Brabant de arrondissementen
Brussel en Leuven.
De Vlaamsche volksstam zal dus in
staat worden gesteld zich te ontwik
kelen op den grondslag van z|ju Ne
derlandsche taal en zijn Nederland-
schen aard. Van Duitsche zgde
wenscht men de bestuuriyke
schelding waardoor de Vlamingen do
macht lu den Belgischen staat zullen
krygen.
Da soelaal-dsmoeratlacho rfksdag-
groep, welke zich heeft afgs schalden,
elscht, dat Duitschlend, dat zich
vroeger nooit iets van den strijd
tusschen Polen, Lettea en Lithauers
tegen het tsarisme heeft aangetrokken,
deze volken thans geen waldaden zal
den salon, half verschelen achter de
gordijnen, toen de zusters in de ka
mer kwamen en als gewooniyk be
gonnen te twisten. Ik veracht luister
vinken maar lk kon 't niet helpen,
dat ik in hun gesprok hoorde.
Mevrouw Verschoyle ,Ik weet, dat
je hem liefhadt*. (Wien zou zo daar
mee bedoelen
Carmela„Ja, maar dat was slechts
een meisjesachtige ingenomenheid en
toen hy je huwde, gaf lk niet meer
om hem (nu bemerkte ik, dat ze over
mevrouw Vertchoyle's echtgenoot
spraken) maar hy was een goed echt
genoot voor je en ja moest hom ge
lukkig gemaakt hebben.'
Mevrouw Verschoyle: „Hy verliet
me voor oen andere vrouw
Carmela: „Slechts,* nadat jij hem
het leven zoo verbitterd hadt, dat hy
je moest verlaten."
Mevrouw Verschoyle: „Je neemt
dus syn party op 1 Ik geloof, dat je
hem nog liefhebt I"
Carmela: „Dat is niet waar en ja
weet het heel goed."
Hier barstte mevrouw Verschoyle
iu zulk een stroom van scheldwoorden
uit, dat ik als fatsoenlyke vrouw en
Christin m(j verplicht voelde,tusschen-
beide te treden. Carmela verliet de
kamer. Mevrouw Verschoylo was
uitgeraasd en bewaarde het stllzwygon.
5 Juni. Wat eeu interessante
man is hier aangekomen markies
Mattno Vassalla Hy is neef van de
zuster en wacht op de aankomst van
de „Neptunes" om naar Engeland te
opdringen.
De afgevaardigde Haase verklaarde,
dat hy en zyn geestverwanten zich
tegen elke annexatie zullen verzetten,
niet alleen uit beginsel, maar ook
omdat het gezond verstand dit gebiedt.
Men wenschte van deze zyde van Bel
gië geen Franschen vazalstaat te zien,
maar evenmin een Dnitsehen. België,
aldus Haase, moet zjjn politiek» en
economische zelfstandigheid terug
krijgen. De bedoeling der regeering
mag nimmer zyn, België in politieken,
militairen en eëonomischen zin in haar
macht te krygen, want de ergste vorm
van annexatie is die, waarby men een
land weliswaar geen grondgebied maar
zyn belangrijkste reehten ontneemt.
In zyn verdere rede heeft Haase
natuuriyk de oude sociaal-democra
tische theorleëen weer sterk op den
voorgrond gesteld. Hy wees er op,
dat ia alle oorlogvoerende landen den
wenzch naar vrede, voornameiyk in
arbeiderskringen, toeneemt en besloot
zyn rede met een variatie op het
bekende woord van het communistisch
manifest„proletariërs van alle landen,
vereenlgt U, om den bloedenden
volken den lang verbeiden vrede terug
te geven.
Het saillant van Béthincourt, ten
W. van de Maas, is door de Franschen
ontruimd, naar do Franschen melden,
omdat zy daardoor een verbeterde
aaneengesloten Unie konden vormen,
die de felste aanvallen doorstaan kan.
De mededeeüng, dat de Dnitsohers
op verschillende punten verwoede
aanvallen doen, wyst er op, dat de
offensieve kracht dor Duitsche legers
rond Verdun nog niet ls gebroken,
Langzamerhand ontwikkelt zich uit
de wederzydBche gevechten een nionw,
vry regelmatig front van Avocourt
naar Cumlères.
Gaan wy na, wat de Duitsche! s ten
W. van de Maas langzamerhand ge
wonnen hebben, dan zien wy toch
sncces van hun stelselmatig pogen om
door juist gekozen aanvallen do vy-
andeiyke iinlo steeds verder achteruit
te brengen, waardoor de vestingwer
ken van Verdun van de Westzljue uit
meer en meer worden ingesloten.
De Btand van hot krjjgabadrjf wordt
in de volgende telegrammen getee-
kend.
Parijs. Ten W. van da Maas la de
beschieting van heuvel 304 zeer hevig
geweest.
De Dultschers hebben zware ver
liezen geleden bij den aanval, dien
zij tegen het einde van den dag op
den Mort Homme ondernamen en die
volkomen is afgeslagen.
Zy zyn er ln geslaagd, over een
lengte van 500 meter door te dringen
in de vooruitgeschoven loopgraaf van
heuvel 295.
De Franschen hebben een honderd
tal gevangenen gemaakt.
Ten O. van de Maas ls een zeer
hevig gevecht in het kleine hoseh van
gaan. Ik heb een ontdekking gedaan.
Hy is verliefd op Carmela en mevrouw
Verschoyle ls verliefd op hem. Het
schynt,dat Carmela haar zuster altyd ln
den weg moet staan en dat maakt de
kloef tot hsn stesds dieper. Ze gingen
samen uit ea kwamen twistend terug
lk gelooi over den markies en Carmela
zei, dat ze mat de „NeptunoB" naar
Engeland zou gaan.
13 Juni. Da „Neptunes" ls aan
gekomen en Carmala heelt haar
overtocht besproken. Ze gaat naar Sir
Mark Trevor in Engeland en zal door
haar neef Vassalla worden begeleid,
't Zou me niet verwonderen, ale ze
by hun aankomst te Londen verloofd
waren. Carmela en haar zuster ver
zoenden zich en gingen samen uit,
doch Carmela kwam alleen en byna
schreiend terug en sloot zich ln haar
kamer op. Mevrouw Verschoyle kwam
later thuis, In razende woede. Ik
denk, dat ze iemand gesproken had,
die met haar van meenicg verschilde.
Ze trachtte Catmela te spreken, maar
deze weigerde zich verder te laten
beleedigen. Dus sloot mevrouw Ver
schoyle zich evenoens in haar kamer
op. Carmela vertrok zonder afscheid
van haar te nemen en mevrouw Ver-
sehoyla weigerde te komen dineeren.
Na hot diner ging lk naar haar kamer
en klopte op de deur. Ze was nog
steeds gesloten en lk kreeg geen
antwoord, dus ging ik naar bed, daar
ik hoofdpyn had.
(Wordt vervolgd.)