N°, 45 1916, Donderdag 13 April. 103de jaargang. 27 FEUILLETON. Het Geheim vau de „Neptunus". GOESCHE COURANT. D» uitgsve dezet Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- eriVrijcis.gavond uitgezonderd op feestdagen. PrSs per kwartaal, in Goes f 3,73e buiten (Joes, franco f l,BS« Afsondcriyko nommers cent, nz,finding yap. saveieentlbn op Maandag, Woensdag en VHIJOA.a.trddP IS ursa. TeleioonuEaawteir 33- Uitgave vsa t« Namul De prjt der gewone advsrtontlSn ia van 1-5 regels 50 et., elke regel meer 10 et ;&B directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie vrcrdt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, hcwelQk- on doodsberichten es de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 ragols h 1,— berektnd BewjSsnnumeri Sgsa'tf. Veaecotselup ,6 ::»seke Cowaat". Biroctrar GJ. w. jak Babnïvèlv. Voorwaardelijke Veroordeoiing. Nu liet instituut der voorwaardelijke veroordeeling steeds meer toepassing gaat vinden, komt het ons niet onge- wenscht voor, dit onderwerp nog eens met onze lezers te behandelen. Het is een zeer lange weg, die er ligt tusschen denkbeeld en toepassing daarvan in ons land. We zeggen in ons land, want in vele landen bestond de instelling reeds lang. Het eerst is ze ingevoerd in den Noord-Amerikaanschen staat Massachu setts, daarna in Engelandin 1888 ging men baar in België toepassen, Erankrijk volgde in 1891 door de bekende wet-Bérenger en ook in ver scheiden staten van den Duitsclien Bond was ze bekend. Laten we, vóór we verder gaan, nog even in herinnering brengen, wat de voorwaardelijke veroordeeling bedoelt. Ze bedoelt het mogelijk maken van eene veroordeeling, die gepaard gaat met de bepaling, dat de tenuitvoer legging van de, krachtens baar te ondergane, straf gedurende zekeren termijn zal zijn opgeschort en geheel achterwege blijven zal, als de voor waardelijk veroordeelde binnen dien termijn zich niet weder misdraagt. In de eerste plaats beoogt men met de voorwaardelijke veroordeelingbe perking van de veelvuldige toepassing der korte vrijheidsstraffen. Deze worden veelal ondergaan in kleine gevange nissen, waar bet vaak aan voldoende toezicht, afzondering der gevangenen, ja dikwijls ook aan werk faalt. In zulke inrichtingen ontvangen niet zelden de nieuwelingen in de misdaad bun onderricht door in de zonde vergrijsden, waardoor zij later eerst recht misdadi gers worden. Zoo schrikt de straf niet af, zij verbetert niet, integendeel, zij maakt den veroordeelde slechter. Een eerste gevangenisstraf oefent maar al te vaak een duurzaam nood- lottigen invloed uit op den delinquent. Het contact met medegevangenen stelt aan smetstof blootde gevangenis onderdrukt bet schaamtegevoel en op een veroordeelde, die „gezeten" beeft, blijft bij de volksmenigte een soort van smet rusten. Nu denkt men door de voorwaar delijke veroordeeling tweeërlei te be reiken aan den eenen kant wil men vermijden, dat door voltrekking van een vrijheidsstraf van enkele dagen of weken, (1e nog niet geheel verdorven veroordeelde van rechtswege en op staatskosten tot beroepsmisdadiger wordt opgeleid en aan den anderen kant wil men hem, terwijl men zijn lot nogmaals in zijn eigen hand legt, krachtig en bij voortduiing aansporen, om in het In de eerste plaats heeft zy eon jaargeld van den vroegen» Versehoy- le en k»n das rijkelijk in haar be hoeften vooralen oa daar ze er niet aan hechtte, een eigen haard te heb ben, bunrde zij geori hnla, maar ver bleef in pensions Ze was echter zoo lastig van humoor, dat ze in 't een na 't andere rnzla kreeg en werd weggestuurd, tot ze eindelijk rast vond bi) slgnora Briffa, daar aio dame voor geld alles verduurde. Mevrouw Verschoyle heeft een zuster, Carmela genaamd, die op 't oogenblik in En geland vertoeft, waarheen ze met de „Nep tan us* vertrok. Het schijnt, dat zij voor dien tijd ook reeds ln Enge land verbleef, maar naar Mata terug kwam, om met haar zncter samen te wonen. Ze kregen echter tuzla en Carmela verliet in een opwelling van drift haar zuster en ging, zoo-la u weet, naar Londen met dezelfde boot als n. De markies Vassalla, haar neef, vergezelde haar, maar hij is altijd op goeden voet geweest met mevrouw Verschoyle en is 't nog steeds. Naar ik uit insinuaties van mevrouw Dexter begreep, is de dame in kwestie zelf verliefd op hem. To9n ik aldus een algemeece sehetz had van mevrouw rechte spoor ie blijven. Bij voorwaardelijke veroordeeling wordt aan den veroordeelde, tegelijk met het vonnis, meegedeeld, dat hij op kwijtschelding der straf kan rekenen, indien hij zich van verdere euveldaden onthoudt. Zulk eeu vermanende, waar schuwende mededeeling in een voor zijn lot zoo gewichtig oogenblik, moet nood zakelijkerwijze een diepen indruk op den veroordeelde maken en is derhalve van groote paedagogische waarde. Wij zeiden boven reeds, dat het een lange weg is, die er ligt tusschen het denkbeeld der voorwaardelijke veroor deeling en de toepassing daarvan in ons land. En de tegenwerking is niet alleen gekomen van buitenstaanders, maar ook van mannen van het vak. In 1891' sprak een Utreehtsch rector- inaguificus nog van de „misdrijfkwee- kende kracht" der voorwaardelijke ver oordeeling. Teekenend is het echter, dat de Nederlandsche juristen-vereeniging, die in 1890 met 26 tegen 18 stemmen zich tegen de voorwaardelijke veroor deeling uitsprak, elf jaren later geheel was bekeerd en met 56 tegen 2 stem men op invoering ervan aandrong. Van invloed is stellig geweest het feit, dat in de landen, waar het insti tuut was ingevoerd, de verwachling daaromtrent geenszins werd beschaamd. De statistieken wezen het uit, dat de recidive herhaling van misdrijf door een veroordeelde noemenswaard minder werd. Er is dan ook alle reden om ons te verheugen, dat de rechter steeds meer gebruik maakt van de bevoegdheid om, als hij daarvoor met het oog op het individu, over wien hij vonnist, reden vindt, de tenuitvoerlegging van eene voor de eerste maal opgelegde straf niet te doen geschieden. Zoo lijdt de veroordeelde alleen het moreele leed van het vonnis en wordt hem de gevangenis bespaard, in de verwachting en onder de voorwaarde, dat hij waarachtig berouw toont. Over de wijze, waarop een voorwaar delijk veroordeelde gesteund wordt, opdat hij in het rechte spoor kan blijven, hopen we een ander maal eens te schrij ven. Y. Buitenland Da strijd in en buiten Europa. Het Polen, aldus de rjjkokanselier, dat do Russische Tachinownik verliet, terwijl hy no? haastig omkoopgeld afperste, dat de Russische kozak brandstichtend en plunderend ont ruimde, bestaat niet rnosr. De rijkskanselier, uitgaande van de veronderstelling, dat Duitschland ln Verschoyle'e leven, ondervroeg ik mevrouw Dexter ln bijzonderheden en hierin was ik gelukkiger dan te voren, daar Ik vernam, dat deze dame eon dagboek hield en genegen was, 't mij te laten lezen, 't Zal u misschien verbazen, dat ze mg reeds zoo spoedig mot haar vertrouwen vereerde, maar mevrouw Dexter merkte met vrou welijke scherpzinnigheid dat m|n zending in verband stond met me vrouw Verschoyle, en stemde erin toe, mij haar dagboek te laten lezen, opdat ik" daardoor het karakter van haar vijandin heter zou leerea kennen. Ook moet ik er hy vermelden, dat mevrouw Dexter, die alleen op do wereld staat en weinig geld heeft, een kleine som geld als een gift of, zooale z5 het noemde, ia leen, 't feit biyft volgens mfj hetzelfde aannam. Zy beloofde mij iosgeiyks, de diepste geheimhouding te bewaren. Nadat ik my aldus van haar bondgenootschap verzekerd had, ging ik naar myn kamer en doorlas da bladen van haar dagboek, daaruit noteerende, wat m'J 't meest belangrijk voorkwam. Die aanteekeningen volgen nu, maar ik vrees, dat ze van weinig belang zullen zyn, daar zy mijns inziens tot niets lelden. Uitirektel uit hst dagboek van Mevrouw Dexter. 29 April. Weer een twist 1 Ik wist wel, dat 't daarop zou ultloopen. Ik begrijp niet, hoe Carmela 't ver duurt. Geen wonder, dat mevrouw Verschoyle van haar wegliep, niemand deze oorlog overwinnaar zal blflven, heeft hier dus iete kenbaar gemaakt van de plannen der rs roering ten opzichte van het veroverde gebied in het Oosten. Het Polen van vroeger bestaat niet me r en zal nimmer moer in den oudou vorm bestaan. Want Dultechland zal de bevryde volken tusschen de Oostzee en de Wolhynische moerassen nimmer meer overleveren aan de heerschappij van het reactlor.naira Raslatni, onverschil lig of het Polen, Littauers, Balten of Letten zijn. De Duitecho rsgesrlng denkt zich das in het Oosten na den oorlog een gahoel nieuwen tosstand, waarbij het gevaar van Rusland als buurman buitengesloten is. Voortasn zullen de Russische legers niet meer de onbeschermds grens van Oost- en West Pruisen bunnen over- schrydep, en, zooals de rykekanseller hot uitdrukte, zal Rusland niet moer ln de gelegenheid worden gesreld, nog eons met Franseh geld hst Walchsel- land tot invalspoort in hst onbescherm de. Duitschland in to richten. Hoe kan de regaetlng dit alle3 voorkomen Natuuriyk door annexatie van het veroverde gebied, doeh dit schynt allerminst lu de bedoeling te liggen. Want daarmede sou Duitschland slechts wordsa vergroot en bleef dus bet gevaar bestaan van een onmiddel- 15k grenzen aan den onbetrouwbaren Russischen buurman. Beatis vroeger hebben wa op de mogeiykheid gewezen, dat Polen op nieuw tot een koninkrjk zou worden verheven en onder con eigen vorst een aan Duitschland verknochte buffer staat zou wordeD, die bil botsicgen tusschen Duitschland on Rusland de Duitsche grenzen aan de Oostzyde voor overrompeling zou beschermen. Denkt de rijkskanselier thans ran een oplossing ia deze richting Het is zeer waarschijnlijk eu wat het Baltisehe gebied betroft, met zjjn Duttsehen adel ea Duitsche bevolking, waarin het Pruisische agrarische ele ment den boventoon voert, de bedoe ling van den rijkskanselier zal geen andere ajjn dan dezen grond onmid dellijk aan het tegenwoordige Duitsche gebi8d toe te voegen. Gaan wij thans na, welke de uit latingen van den rykskanselier ten opzichte van het veroverde gebied ln bet Westen z{jn. In het Westen, aldus de heer Von Betbman Hoil weg, zullen wy de landen, waar het bloed van ons volk gevloeid ls, niet prij a geven zonder volledige zekeihsid voor onze toekomst. Wij sullen ons reëele waarborgen ver schaffen, dat België geon Franseh- Eogelsebe vazalstaat wordt en mili tair en economisch niet tot een veBtingbnlsenwerk tegen Duitschland wordt ingericht. Wy kunnen den lar-g verdrukten Vlaamsche volksstam niet weder prys zou 't het met zoo'n vrouw uithouden. Zy beweert wol, dat zy hèm verliet, maar ik weet beter, ofschoon zy het niet veronderstelt. Ik vroeg Carmela, of zy wist, waar meneer Verschoyle was, doch zy beweerde, 't niet te weten, Natuuriyk weet ze 't niet, maar ik weet het wel. Hy is ln Australië. Signora Briffa zoi me, dat Carmela zelf verliefd was geweest op Verschoy le, maar hy gaf do voorkeur aan haar znster. Geen wonder, dat zy twisten. 1 Mei. Mevrouw Verschoyle zet haar netten uit naar lord Franois en ik zie heel goed in, dat ze hem graag tot man zou hebban. Hy ls wel een dwaas, maar niet dwaas genoeg, cm dat te doen. Ik geloof zelfs, dat hij da voorkeur aan haar zuster geeft. Ik geloof, dat mevrouw Verschoyle dit inziet en het ;stemt haar niet vrien delijk jegens Carmela.Ik ben benieuwd, hoe dat zal afloopen. 10 Mei. Lord Francis is ver trokken, Ik ben bljj, dat zy de kans op een kroontje gemist heeft. Ik ge loof, dat hy Carmela ten huweiyk vroeg en woedend wegging, omdat zy hem weigerde. Hy is met zyn jacht naar Constantinopel vertrokken. De vyandsohap tusschen de twee zus ters verergert steeds en ik acht me vrouw Verschoyle best ia staat, haar zuster te vermoorden, als ze 't veilig doen kon. Ik hoorde een vreemd ge sprek tusschen hen en ik ben be nieuwd, wat het beduidt. Ik zat in geven aan de verfranaching, maar znllen hem een gezonde, met zyn ryken aanleg Btrookenda ontwikke ling op den grondslag van zijn Ne- derlandsehe taal en zy nNederlandschen aard verzekeren. Wy willen buren, die zich niet op nieuw tegen ons aaneensluiten, cm ons te worgen, maar waarmede wy en zy, die met ons zyn, werkea tot beiderzydsch welzyn. Welke bedoeling kan in deze woor den van den rykskanselier opgesloten liggen. Hy wonscht waarborgen, waar- schyciyk militaire en economische, waardoor voorkomen wordt, dat Frank- ryk en Engeland andermaal oer, over wegenden invloed la het Belgische gebied erlangen. Waarschijnlijk zal Duitschland elschen, dat oen Masrlinle wordt ge schapen, waardoor een aanval van Belgische afdo zeer bemoeiiykt zou worden en Daltechland dan tevens aan de Wsstzyde een kleine vermeer dering van grondgebied zal krjgen. In hoofdzaak zal het dan in de be doeling der Duitsche regeerlog liggen, België andermaal ais een zelfstandig rijk to erkennen, maar daarvoor zal België zich aan de Duitsche econo mische voorwaarden moeten onder werpen. België mag niet meer onder Fran- sehan of Engelschen invloed staan en de beste wijze om dit te voorkomen acht de Duitsche regeering waarschijn lijk begunstiging van de positie der Vlamingen tegenover de Walaü. Wy hebben er kort geleden reeds op gewezen, dat het streven daartoe van Duitsche zyde merkbaar is door het zooveel mogeiyk weren van de Fraaacha taal. Verzoekschriften aan de overheid mogen sleehts in het Duitsch of Nederlandsch worden ge steld, daar die in hot Fransch een voudig ter zyde gelegd worden. Het Vlaamach is door da Duitsche overheid in België ala de bestuuriyke taal voor de Vlaamsche gewesten aangewezen, zoodat het,in Vlaande ren Vlasmsch", thans werkeiykheid schynt te worden. Als Vlaamsch gedeelte van het land gelden de pro vinciën Oost- en West-Vlaanderen, Antwerpen, Limburg en ln de pro vincie Brabant de arrondissementen Brussel en Leuven. De Vlaamsche volksstam zal dus in staat worden gesteld zich te ontwik kelen op den grondslag van z|ju Ne derlandsche taal en zijn Nederland- schen aard. Van Duitsche zgde wenscht men de bestuuriyke schelding waardoor de Vlamingen do macht lu den Belgischen staat zullen krygen. Da soelaal-dsmoeratlacho rfksdag- groep, welke zich heeft afgs schalden, elscht, dat Duitschlend, dat zich vroeger nooit iets van den strijd tusschen Polen, Lettea en Lithauers tegen het tsarisme heeft aangetrokken, deze volken thans geen waldaden zal den salon, half verschelen achter de gordijnen, toen de zusters in de ka mer kwamen en als gewooniyk be gonnen te twisten. Ik veracht luister vinken maar lk kon 't niet helpen, dat ik in hun gesprok hoorde. Mevrouw Verschoyle ,Ik weet, dat je hem liefhadt*. (Wien zou zo daar mee bedoelen Carmela„Ja, maar dat was slechts een meisjesachtige ingenomenheid en toen hy je huwde, gaf lk niet meer om hem (nu bemerkte ik, dat ze over mevrouw Vertchoyle's echtgenoot spraken) maar hy was een goed echt genoot voor je en ja moest hom ge lukkig gemaakt hebben.' Mevrouw Verschoyle: „Hy verliet me voor oen andere vrouw Carmela: „Slechts,* nadat jij hem het leven zoo verbitterd hadt, dat hy je moest verlaten." Mevrouw Verschoyle: „Je neemt dus syn party op 1 Ik geloof, dat je hem nog liefhebt I" Carmela: „Dat is niet waar en ja weet het heel goed." Hier barstte mevrouw Verschoyle iu zulk een stroom van scheldwoorden uit, dat ik als fatsoenlyke vrouw en Christin m(j verplicht voelde,tusschen- beide te treden. Carmela verliet de kamer. Mevrouw Verschoylo was uitgeraasd en bewaarde het stllzwygon. 5 Juni. Wat eeu interessante man is hier aangekomen markies Mattno Vassalla Hy is neef van de zuster en wacht op de aankomst van de „Neptunes" om naar Engeland te opdringen. De afgevaardigde Haase verklaarde, dat hy en zyn geestverwanten zich tegen elke annexatie zullen verzetten, niet alleen uit beginsel, maar ook omdat het gezond verstand dit gebiedt. Men wenschte van deze zyde van Bel gië geen Franschen vazalstaat te zien, maar evenmin een Dnitsehen. België, aldus Haase, moet zjjn politiek» en economische zelfstandigheid terug krijgen. De bedoeling der regeering mag nimmer zyn, België in politieken, militairen en eëonomischen zin in haar macht te krygen, want de ergste vorm van annexatie is die, waarby men een land weliswaar geen grondgebied maar zyn belangrijkste reehten ontneemt. In zyn verdere rede heeft Haase natuuriyk de oude sociaal-democra tische theorleëen weer sterk op den voorgrond gesteld. Hy wees er op, dat ia alle oorlogvoerende landen den wenzch naar vrede, voornameiyk in arbeiderskringen, toeneemt en besloot zyn rede met een variatie op het bekende woord van het communistisch manifest„proletariërs van alle landen, vereenlgt U, om den bloedenden volken den lang verbeiden vrede terug te geven. Het saillant van Béthincourt, ten W. van de Maas, is door de Franschen ontruimd, naar do Franschen melden, omdat zy daardoor een verbeterde aaneengesloten Unie konden vormen, die de felste aanvallen doorstaan kan. De mededeeüng, dat de Dnitsohers op verschillende punten verwoede aanvallen doen, wyst er op, dat de offensieve kracht dor Duitsche legers rond Verdun nog niet ls gebroken, Langzamerhand ontwikkelt zich uit de wederzydBche gevechten een nionw, vry regelmatig front van Avocourt naar Cumlères. Gaan wy na, wat de Duitsche! s ten W. van de Maas langzamerhand ge wonnen hebben, dan zien wy toch sncces van hun stelselmatig pogen om door juist gekozen aanvallen do vy- andeiyke iinlo steeds verder achteruit te brengen, waardoor de vestingwer ken van Verdun van de Westzljue uit meer en meer worden ingesloten. De Btand van hot krjjgabadrjf wordt in de volgende telegrammen getee- kend. Parijs. Ten W. van da Maas la de beschieting van heuvel 304 zeer hevig geweest. De Dultschers hebben zware ver liezen geleden bij den aanval, dien zij tegen het einde van den dag op den Mort Homme ondernamen en die volkomen is afgeslagen. Zy zyn er ln geslaagd, over een lengte van 500 meter door te dringen in de vooruitgeschoven loopgraaf van heuvel 295. De Franschen hebben een honderd tal gevangenen gemaakt. Ten O. van de Maas ls een zeer hevig gevecht in het kleine hoseh van gaan. Ik heb een ontdekking gedaan. Hy is verliefd op Carmela en mevrouw Verschoyle ls verliefd op hem. Het schynt,dat Carmela haar zuster altyd ln den weg moet staan en dat maakt de kloef tot hsn stesds dieper. Ze gingen samen uit ea kwamen twistend terug lk gelooi over den markies en Carmela zei, dat ze mat de „NeptunoB" naar Engeland zou gaan. 13 Juni. Da „Neptunes" ls aan gekomen en Carmala heelt haar overtocht besproken. Ze gaat naar Sir Mark Trevor in Engeland en zal door haar neef Vassalla worden begeleid, 't Zou me niet verwonderen, ale ze by hun aankomst te Londen verloofd waren. Carmela en haar zuster ver zoenden zich en gingen samen uit, doch Carmela kwam alleen en byna schreiend terug en sloot zich ln haar kamer op. Mevrouw Verschoyle kwam later thuis, In razende woede. Ik denk, dat ze iemand gesproken had, die met haar van meenicg verschilde. Ze trachtte Catmela te spreken, maar deze weigerde zich verder te laten beleedigen. Dus sloot mevrouw Ver schoyle zich evenoens in haar kamer op. Carmela vertrok zonder afscheid van haar te nemen en mevrouw Ver- sehoyla weigerde te komen dineeren. Na hot diner ging lk naar haar kamer en klopte op de deur. Ze was nog steeds gesloten en lk kreeg geen antwoord, dus ging ik naar bed, daar ik hoofdpyn had. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1916 | | pagina 1