N°. 37 1916 Zaterdag 25 Maart 103de jaargang. Bij dit no, behoort een Bijvoegsel. Een reclitscli plan-de-campagne 1 FEUILLETON. Het Geheim van de „Neptunus". Se uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- ert'Vry dagavond Uitgezonderd op feestdagen. Pr(s psr kwartaal, in Goes jT buiten Goes, franco S,S8t jAfzonderlijhe nousmer» 3 eest. 'nzersdlng vao advoi'tentlöa op Maandag, Woaaedug er: VRIJDAG vóös 13 uren. COURANT. De prjs der gewone adverteniiën ls van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer 10 et. 89 directe opgaaf van driemaal plaatsing dsrielfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend; Geboorte-, huweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van l—10 regels k 1,— berekend Bcwisnanuncisl latent. ïelefoenntuuBier 98. 9ire«te*r Gl W. va» Bakhevelb. Uitgave van da Nawal. VeitBooteJtap ,Ga»?*ka Comraat". Hoofdredaatenr W. J, C. van Sahtsk, Zij, die zich met ingang van I April a.s, op ons blad abon- neeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. VII. l)e verschillende sprekers van rechts doen het voorkomen, alsof de atbeiders meer gebaat zouden zijn bij de ver- zekerings-wetten van Talma, dan bij de ontwerpeu-ïreub, welke thans door Minister Lely verdedigd zullen worden. Wanneer hierbij geen onkunde in het spel is, hebben wij met opzettelijke misleiding te doen. Wat de ziekte-verzekering betreft, Minister Talma bepaalde, in artikel 4 der wet, dat „onder arbeider wordt verstaan de arbeider in dienst van een onderneming, uitgezonderd degene, wiens dienstbetrekking voor minder dan vier dagen is aangegaan eu korter dan vier dagen duurte. Hieruit blijkt al onmiddellijk, dat Talma de losse arbeiders van de ziekte verzekering uitschakelde. Aan deze grove onbillijkheid wenscht bet ontwerp- Treub een einde te maken. Dit is de eerste verbetering, welke toegegeven wordt door den beer J11. Snoeck Henkemans in zijn brochure „De ver- zekêringsplannen van Minister Treuby/, een overdruk zijner artikelen in de christelij k-historiscbe Nederlander. Ons verzet ging ook tegen de ziekte verzekering van den beer Talma, wijl bij de dienstbode uitschakelde en aan de uitkeering van zieken-geld niet verbond de geneeskundige behandeling. Ook bier geeft bet ontwerp-Treub de zoo hoog noodige verbeteringen. Dat de bureaucratische, omslachtige en dure Radenwet bureaucratisch en duur gaat nu eenmaal altoos samen werd ingetrokken, mag den beer Treub eveneens als een verdienste worden aangerekend. Trouwens de christelijk-bistoriscbe beer Snoeck Henkemans moet zelf erkennen alleen in de verkiezings campagne doet bij bet nietdat Treub vele verbeteringen in den arbeid van Talma heeft aangebracht. Zoo erkent hij, dat de grenzen der ver zekering door Treub verbeterd zijn, dat de omschrijving van bet begrip „ar beider^ juister is omlijnd, dat aan de bijzondere fondsen door Treub een betere kans gegeven wordt. Verder zegt 19 „Hm," zei Foster nadenkend, .dat moeten we onthouden. Als ik 't Koper opdraag, zal h(J er weldra een gevon den hebben, maar," mat een plotse linge Ingeving „misschien kunt u er zelf op uitgaan." „Waar?" „Bij eenige groote photogr&fon. Naar hetgeen u zegt, moet Verschoyle van goede familie zgu geweest. Iemand in zijn positie vertoeft geen dertien jaar in Londen, zonder ooit zijn portret te laten maken." ,'t Is maar een kleine kans." ja, maar u moet er aan denken, dat do heele zaak zwak staat." Op dit oogenblik kwamen Sir Mark en Pat terug en het gordjn ging weer om hoog. Na afloop der voorstelling invi teerde Sir Mark het gezelschap, om in een bekende restauratie te gaan ■oupeeron. 't Was er zoo druk, dat zs moeite hadden, er een plaats te vinden. Toen ze eindelijk gezeten waren, zei Ronald eensklaps Kijk, daar ls onze Maltezer vriend ook.' De markleB zat in onberispelijk avondtoilet te soupeeren met een luid de heer Snoeck Henkemans, dat hij Treub dankbaar is, dat deze bet plak- systeem vau Talma deed vervallen eu het zonder dezen paperassen-rvinkel meeut te kunnen doen. Ten slotte wordt in den arbeid van Treub geroemd de nauwe aansluiting van de ziekte verzekering bij de invaliditeits-verzeke- ï'ing. Daardoor zal de arbeider niet langer, gelijk bij Talma, in het onzekere verkeeren, of hij onder beide verzeke ringen valt en zullen voor de premie betaling niet langer voor beide uiteen- loopende regelingen gelden. Maar thans de bezwaren tegen Treub's invaliditeits-verzekering. Beweerd wordt, dat de arbeider bij Talma minder heeft te betalen dan bij Treub. Dit is slechts een gedeeltelijke waarheid. De zaak zit zoovoor de laagste loonklassen betaalt de arbeider minder, dan de patroon heeft bij te passen de arbeider echter, die twaalf gulden in de week verdient, draagt daarentegen de helft der premie bij. Aanvankelijk wilde Talma ook de arbeiders in de laagste loonklassen de volle helft der premie doen opbrengen door een amendement werd daarin echter de door ons bedoelde wijziging aangebracht. Het is dus allereerst een onjuistheid, aan Talma dit „groote voordeel" toe te schrijven, en voor zoover wij den gewezen Minister kennen, heeft de heer Snoeck Henkemans hem geen dienst bewezen, door dit te doen de heer Talma wenscht niet te pronken met andermans veêren. In de tweede plaats gaat het niet aan, een wet te vergelijken met een wetsontwerpook de voorstellen des heereu Treub kunnen geamendeerd en daardoor verbeterd worden. Maar Gn dit is het, waarop wij met nadruk willen wijzen het is slechts een fictie, dat de arbeiders uit de laagste loonklassen bij Talma minder zouden betalen dan bij Treub, wanneer de door dezen voorgestelde premies zouden gehandhaafd blijven. Immers door bet Kabinet-Heemskerk was een onverbrekelijk verband gelegd tusschen de sociale verzekering en de tarief- wet. Waar deze laatste wet een prijs stijging van tal van dageli,kscbe levens behoeften ten gevolge zou hebben, vervalt vanzelfsprekend het voordeel, waarop nu door de rechterzijde zoo met klem gewezen wordt. En zou een tarief- wet bewerken, wat wij betwisten, dat de loonen omboog gaan, dan vervalt ook al weer het voordeel, daar de arbeider]! danj kans heeft, in de ioon- klasse te komen, welke de helft der premie voor zijn rekening vordert, terwijl tevens de artikelen van dage- lijksch gebruik duurder betaald moeten worden. Het geheele „voordeel" is dus denkbeeldig, en de wijze, waarop de rechterzijde daarmede op de kiezers werkt, misleidend. sprekende dame met verdacht blond haar. „Dat is zeker zfn Italiaan scha ten toonstelling 1" grinnikte Pat. „HG is er misschien wel geweest, zei Ronald onverschillig. „Hij beeft er dan in alle geval iets van meegebracht, 't Is oen verduiveld mooi meisje en veel te goed voor Vaesalla." „Hoe li zijn naam vroep Foster eensklaps. „Vassalla,* antwoordde Ronald. „Hm, dat is toevallig.' „Wat „Dat zal ik u morgen zeggen,' was het dubbelzinnig antwoord. Jnlian Roper had een bijzonder ka rakter en een gedecideerde, op zicbzeli staande natnnr. HG was van goede afkomst en zfln vader had gswenscht, dat by het leger zou gaan. Maar Julian stemde daar niet mee in en besloot zijn eigen smaak te volgen, die hem in de richting van bet detective-werk leidde HQ vonder het grootste genoegen in, duistere geheimen te ontraadselen. Maar z{n vader, een aristocratisch edelman van de oude school, vond deze bezigheid geenszins geschikt voor Iemand van goeden huizo en beval zijn zoon ten strengste, haar te laten varen, met het gevolg, dat Julian, als de verloren zoon, zyns vaders huls verliet, om den weg te volgen, dien hQ zich En dan nog bij Treub hangt de invaliditeits-verzekering ten nauwste met de ziekte-verzekering samen. Talma gaf voor de laatste alleen zieken-geld, Treub wilde zieken-geld plus genees kundige behandeling eu bet verstrekken van medicijnen. Beiden, Talma eu Treub, laten van de kosten arbeider en werkgever ieder de helft betalen, maar Talma's arbeider betaalt alsdan de helft van het zieken-geld benevens al, wat de geneeskundige behandeling en de medi cijnen kosten, terwijl Treub's arbeider vau beide slechts de helft behoeft op te brengen. Brengt men deze factoren met elkan der in verband, dan valt bet niet moeilijk aan te toonen, dat de arbeider in ieder geval bij Treub voordeeliger af is dan bij Talma, en niet omgekeerd, zooals de rechterzijde misleidend het tracht voor te stellen. Buitenland. De afrijd in en bulten Europa. De thans gevoerde str'jd staat in hei taeken der combinaties. Waar bij vroegere oorlogen iedere staat op eigen krachten was aange wezen, waar een doordringen van een legermacht naar oen vljandsiyke hoofdstad tegelijkertijd den strjd in hot voordeel van die legermacht be sliste, hebben veranderde toestanden tevens een nieuwe wijze van oorlog voeren in het leven geroepen. In de meeste staten is men van de gedachte nitgegaan, dat een verbond met andere mogendheden een geza menlijk dragen van do risico bij iedere oorlogsverklaring beteekent. Wel staat daar tjgenovor.dat door het aansluiten van meerdere staten dn kans, dat een d-zer in een oorlog betrokken zal worden en daardoor de geheele groep aan het gevaar daarvan eal blootstellen, vergroot wordt, maar ia'ere mogendheid, aio zich aansluit krjgt daardoor do zekorheid, dat het gevaar, dat haar van buitenaf mag bedreigen, minder groot wordt naar mate de combinatie, bij welke zij zich heeft aangesloten, in haar geheel over krachtiger weermiddelen kan be- schtkken. Uit het bovenstaande volgt, dat die staten het eerste tot samengaan zul len besluiten, welke door hun ligging of hst nastreven van dezelfde poli- tieke en ecomische belangen een ge meenschappelijke:) vjand hebben, in het algemeen dus die staten, wier ontwikkeling andere in hun groei belemmert of hnn wangunst in zoo sterke mate opwekt, dat een conflict in de naaste toekomst waarscbjnlgk geacht kan worden. Dultschland b.v., een staat, die in de laatste jaren sterk in zielen tal was toegenomen, wiens han del van steeds grootore beteekenis werd, kon verwachten, dat er een tijdstip zou komen waarop een con- eurreerende staat als Engeland de had gekozen. En Julian, die een slecht soldaat zou zijn geworden, werd een nitstekend detective en stond in heel Londen bekend om zijn scherp waarnemingsvermogen en zijn juist oordeel. Toen Gerald Foster hem dns vroeg, de zaak-Verachoyle in handen te nemen, wist hij, dat, zoo iemand ertoe in staat was, Julian Roper de man zou zjn, om de zaak tot een goed einde te brengen. Zoo zaten dns daza drie mannen in Foster's kantoor bgeen. Ronald, begeerig oplettend, om de ideeën der anderen te learen kennenFoster, rustig, cynisch en scherpzinnig, en Roper, kalm en ondoorgrondelijk, met zijn doordringende blauwe oogen op belden gsrleht.elk woord,dat zij zeiden, aandachtig in zich opnemend, 'tlsonmo- geljjk, Roper's uiterlijk te beschrijven, waut.als Proteuo, hield h{j er een menigte aangezichten op na, en hoe de wars Ro per er uit zag, wist eigenlijk niemand. Dan cenen dag was hij een predikant, den volgendon een sportsman, den der den een daglooner,enz., zoodat de edele broederschap der dieven elkaar soms wantrouwde, zoo alomtegenwoordig en slim was de beroemde detective. ,'t Is de vreemdste zaak, die ik ooit in handen heb gehad.' zei Roper, „maar ook oen, waar ik des te moer belang in stel. We hebben nu tenmin ste een leiddraad, 't Kom er nu op aan, dien te volgen*. vriendschappelijke betrekkingen zou afbreken. Het voelde met Oostenrïk hst ge- vaar van'n Russische partij welke naar uitbreiding naar hot westen streefde en sloot zleh bjj cl et on buurstaat aan. Frankrijk, sinds het verlies van Elzss Lotharingen de stille vijand van het Dultsche rijk, wist in Rusland een anti Duitsche stemming en ook deze beide staten vonden elkaar. Da staten wier belangen In dezelfde richting lispen, waar de bevolkiug sympathie of antipathie voor dezelfde denkbeelden koesterde, sloten zich aaneen tegenover andere, dia op hunne beurt tegenover de macht van den nieuwen statenbond een andere combinatie van gelijke sterkte vorm den. Maar, zooals gezegd, da kans op een Ëuropeeschen oorlog werd daar door zeer zeker vergroot. Da rogeering vau lederen aange sloten staat droog voortaan nist alleen meer de verantwoording voor een strijd in eigen gebied, maar voor een oorlog, welke Earopa geheel in vuur en vlam kon zetten. Eén onvoorzichtige kleine bondge noot kon een vonk in het Enropeesche kruitvat werpen Sinds do staten zich ter gezamenlijke behartiging hunner belangen aaneensloten, stond Earopa in het toeken van den plotseling uit barstenden oorlog. De oorlogswolken kwamen opzetten bij ieder belangenconflict, z_5 dreven weer af als handige diplomaten, den vrede opnievw voor onbepaalden ttyd wisten ta handhaven. Maar da mogelijkheid op een oorlog was grooter geworden on bij iedere internationale kwestie, bij de onschul digste grens Incidenten zelis, voelde men het dreigende gevaar, een mili tair conflict, dat oogeoblikkolijk ons werelddeal in twee vijandelijke kampen zou schelden, een botsing, welke dood en vernieling zou brengen over de vruchtbare gronden der hedendaag- sche staten. Van een kleinen staat als Neder land, een mogenheidje waarin geen eerzujhtige bevolking om uitbreiding van gebied schreeuwde, dat niets liever wensehte dan in vrede met de geheele wereld ts leven en met rust gelaten te worden om op voor- deellga wijze zQn handelsproducten in en nit te kannen voeren, was geen aansluiting by een der stry lende combinaties te verwachten. Welk belang hebben staatjes als Nederland en Zwitserland en bij of Dultschland ten koste van Engeland zijn handelsbetrekkingen uitbreidt dan wel of bet omgekeerde het ge val is, of Frankrijk gelegenheid krijgt zjjjn antipathie tegen alles wat Dult sche helmen draagt in daden om ta zetten, dan wel of het ontzag voor de Dnitsche weermacht het daarvoor in de eerste jaren nog ternghoudt. Was onze handel of wellicht onze zelfstandigheid door een mogendheid Uit een der combinaties ernstig be dreigd, wj zouden reden gehad heb- „Laat ons, om te beginnen, het echt- scheidings-proces nog eens doorzien', zei Foster, een bundel papieren uit z{jn lessenaar halend. „Daar weten we toch reeds alles van," meende Ronald ongeduldig. „Niet alles,' hernam Gerald, het papier glad strijkend. „In de eerste plaats, hoe denkt u, dat mevrouw Versehoyle heotte?" „Haar meisjesnaam?' Ja* „Ik weet 't niet.' „Dan zal ik 't u zeggen. Cotoner 1" „Wat Ronald richtte zich doodsbleek op. „Ja*,zei Julian Roper, zjn zakboekje te voorschijn halend. „Kwam er niet een dame van dien naam te Malta aan boord van de Neptunus?' „M(ja God 1* riep Ronald wanhopig uit, ,u wilt toeh niet zeggen „Wij willen niets zeggen,' antwoord de Folter rustig, „behalve, dat de jonge dame, die u kent, onschuldig is aan de misdaad." Ronald uitte een onderdrukten snik. ,'t Is een heiligschennis, aan haar te denken in verband ermee,* zal hij op gesmoorden toon en zQn gelaat was verwrongen door smart. „Boven dien: zijn Maltezer vrouw was dertig jaar en juffrouw Cotoner ls slechts zes en twintig, Vassalla, haar neef was aan boord by haar, gedurende heel den tQd, totdat de boot afvoer. Ze had geen reden, om Versehoyle te dooden. ben, ons bjj de andere groep aan te sluiten. Maar geen der groote mogendheden bedreigde ons zelfstandig voortbestaan of legde oüb, met vijandelijke bedoe lingen, ook maar eenige moeilijkheid in den weg. Wfl waren om zoo te zeggen l'enfant ehéri van Europa. Wat kon ons dan anders te wen- sohen overblijven dan dat eon Enro peesche oorlog, die zUn ellendige ge volgen ook zonder twijfel op onze handelsondernemingen, op onza bin- nsnlandsche prijzen zou doen drnkken, zoo lang mrgelijk een hersenschim zou blijven. Wg sloten ons niet aan, noch te rechter, noeh te linkerzijde, wij toon- den, op eanige ongunstige uitzonde ringen na, zelfs gsan voorkeur voor een der Europeescha groepen en wij mogen daar dankbaar voor zQn, want het heeft ons bewaard voor het vree- sslijke lot, dat reeds te veel kleine staten hoeft getroffen. Nederland is 1' enfant chéri van Europa. Zeker. Maar ook l' enfant oheri krijgt wel eens per ongeluk of opzetteljk een klap als de groote broers vechten en hij in den weg loopt of zijn tegen woordigheid op zeker oogenblik min der wenscheiyk wordt geacht. Nederland heeft die klappen gekre gen, het weet tot nu toe nog niet eens van welk zflde. De „Tubantia' en de „Palembang' zijn in den grond geboord. En mot het gevoel, dat wij dit aller minst verdiend hobben, protesteeres wy verontwaardigd. Maar tevens beginnen wy te be seffen, dat ook neutralen in dezen oorlog hun levensbelangen bedreigd kunnen zien en daardoor komen wy in dezelide conditie als velen der nu strijdende staten voor den oorlog waren, Wij vermoeden een gevaar voor de ongestoorde voortzetting van ons da- geiykGch leven en als gevolg daarvan gevoelen wfl de behoefte ons aan te sluiten by andere, in dezelfde conditie verkeerende, staten. L' histoire ze répèie. Het is dezelfde oorzaak, welke voor den-oorlog de groo- tsre mogendheden tot aaneensluiting ter gezatnenlyke behartiging hunner belangen dreef. Maar in do Hollandsehe bladen wordt een samengaan der neutralen op het oogenblik bepleit als een denkbeeld, dat eerst in de laatste dagen door staatsman of dagblad, in een bijzonder helder oogenblik, als oen gloed-nieuw idee werd uitgevonden. De neutralen zullen zich aaneen- slnlten wanneer de geschiedenis der „Tubantia" en „Palembang' zich voor ieder hunner in den eerstvolgenden tyd herhaalt. Dan zal Europa een nieuwen staten- combinatie op den voorgrond zien treden. Maar het karakter daarvan zal een andere zyn dan dat van de thans bestaande. Zy kende hem niet eens, toen ik over hem sprak". „Neen, als Ventin niet,' zei Roper. „Gelooft u dit niet vroeg Ronald woest. „Neen,' hernam de detective mee gaand, „maar we mosten de vraag van alle zijden bezien. Ik veronderstel, dat juffrouw Cotoner even onsehnldig is aan die misdaad, als u oi ik. Maar we mogen geen gelegenheid laten voor bijgaan, om bewyzen te vinden." „Wacht een oogenblik,' zei Ronald bedaard. „Ik zie niet in, dat juffrouw Cotoner erin betrokken is; er z(jnon- getwyteld meer families van dien naam in Valetta.» „Natuuriyk zyn er die," zei Foster kalm, „maar mevrouw Versehoyle's moeders meisjesnaam was Vassalla.' „Wat „Ja, dat was de reden van m(|n ver rassing, toen ik gisterenavond dien naam hoorde.' „Dat bewyst niets.' „Maar de naam van juffrouw Cotoner's nest Is ook Vassalla. Dus bewyst het, dst zy mevrouw Versehoyle's zuster is.' Ronald zuchtte, want eensklaps Bchoot hem 't gezegde van Verschoyle in de gedachte, dat zjn vrouw Arabisch bloed in de aderen had en Carmela had hem in Gibraltar hetzelfde verteld, 't Scheen dus naar te zyn. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1916 | | pagina 1