N°. 37 1916
Zaterdag 25 Maart
103de jaargang.
Bij dit no, behoort een
Bijvoegsel.
Een reclitscli
plan-de-campagne 1
FEUILLETON.
Het Geheim
van de „Neptunus".
Se uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- ert'Vry dagavond
Uitgezonderd op feestdagen.
Pr(s psr kwartaal, in Goes jT buiten Goes, franco S,S8t
jAfzonderlijhe nousmer» 3 eest.
'nzersdlng vao advoi'tentlöa op Maandag, Woaaedug
er: VRIJDAG vóös 13 uren.
COURANT.
De prjs der gewone adverteniiën ls van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer 10 et.
89 directe opgaaf van driemaal plaatsing dsrielfde advertentie wordt
de prijs slechts tweemaal berekend;
Geboorte-, huweljk- en doodsberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van l—10 regels k 1,— berekend
Bcwisnanuncisl latent.
ïelefoenntuuBier 98. 9ire«te*r Gl W. va» Bakhevelb. Uitgave van da Nawal. VeitBooteJtap ,Ga»?*ka Comraat". Hoofdredaatenr W. J, C. van Sahtsk,
Zij, die zich met ingang van
I April a.s, op ons blad abon-
neeren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers
gratis.
VII.
l)e verschillende sprekers van rechts
doen het voorkomen, alsof de atbeiders
meer gebaat zouden zijn bij de ver-
zekerings-wetten van Talma, dan bij de
ontwerpeu-ïreub, welke thans door
Minister Lely verdedigd zullen worden.
Wanneer hierbij geen onkunde in het
spel is, hebben wij met opzettelijke
misleiding te doen.
Wat de ziekte-verzekering betreft,
Minister Talma bepaalde, in artikel
4 der wet, dat „onder arbeider wordt
verstaan de arbeider in dienst van een
onderneming, uitgezonderd degene,
wiens dienstbetrekking voor minder
dan vier dagen is aangegaan eu korter
dan vier dagen duurte.
Hieruit blijkt al onmiddellijk, dat
Talma de losse arbeiders van de ziekte
verzekering uitschakelde. Aan deze
grove onbillijkheid wenscht bet ontwerp-
Treub een einde te maken. Dit is de
eerste verbetering, welke toegegeven
wordt door den beer J11. Snoeck
Henkemans in zijn brochure „De ver-
zekêringsplannen van Minister Treuby/,
een overdruk zijner artikelen in de
christelij k-historiscbe Nederlander.
Ons verzet ging ook tegen de ziekte
verzekering van den beer Talma, wijl
bij de dienstbode uitschakelde en aan
de uitkeering van zieken-geld niet
verbond de geneeskundige behandeling.
Ook bier geeft bet ontwerp-Treub de
zoo hoog noodige verbeteringen. Dat
de bureaucratische, omslachtige en dure
Radenwet bureaucratisch en duur
gaat nu eenmaal altoos samen
werd ingetrokken, mag den beer Treub
eveneens als een verdienste worden
aangerekend.
Trouwens de christelijk-bistoriscbe
beer Snoeck Henkemans moet zelf
erkennen alleen in de verkiezings
campagne doet bij bet nietdat
Treub vele verbeteringen in den arbeid
van Talma heeft aangebracht. Zoo
erkent hij, dat de grenzen der ver
zekering door Treub verbeterd zijn, dat
de omschrijving van bet begrip „ar
beider^ juister is omlijnd, dat aan de
bijzondere fondsen door Treub een
betere kans gegeven wordt. Verder zegt
19
„Hm," zei Foster nadenkend, .dat
moeten we onthouden. Als ik 't Koper
opdraag, zal h(J er weldra een gevon
den hebben, maar," mat een plotse
linge Ingeving „misschien kunt u
er zelf op uitgaan."
„Waar?"
„Bij eenige groote photogr&fon. Naar
hetgeen u zegt, moet Verschoyle van
goede familie zgu geweest. Iemand in
zijn positie vertoeft geen dertien jaar
in Londen, zonder ooit zijn portret te
laten maken."
,'t Is maar een kleine kans."
ja, maar u moet er aan denken,
dat do heele zaak zwak staat." Op dit
oogenblik kwamen Sir Mark en Pat
terug en het gordjn ging weer om
hoog. Na afloop der voorstelling invi
teerde Sir Mark het gezelschap, om
in een bekende restauratie te gaan
■oupeeron.
't Was er zoo druk, dat zs moeite
hadden, er een plaats te vinden. Toen
ze eindelijk gezeten waren, zei Ronald
eensklaps
Kijk, daar ls onze Maltezer vriend
ook.' De markleB zat in onberispelijk
avondtoilet te soupeeren met een luid
de heer Snoeck Henkemans, dat hij
Treub dankbaar is, dat deze bet plak-
systeem vau Talma deed vervallen eu
het zonder dezen paperassen-rvinkel
meeut te kunnen doen. Ten slotte
wordt in den arbeid van Treub geroemd
de nauwe aansluiting van de ziekte
verzekering bij de invaliditeits-verzeke-
ï'ing. Daardoor zal de arbeider niet
langer, gelijk bij Talma, in het onzekere
verkeeren, of hij onder beide verzeke
ringen valt en zullen voor de premie
betaling niet langer voor beide uiteen-
loopende regelingen gelden.
Maar thans de bezwaren tegen
Treub's invaliditeits-verzekering.
Beweerd wordt, dat de arbeider bij
Talma minder heeft te betalen dan bij
Treub. Dit is slechts een gedeeltelijke
waarheid. De zaak zit zoovoor de
laagste loonklassen betaalt de arbeider
minder, dan de patroon heeft bij te
passen de arbeider echter, die twaalf
gulden in de week verdient, draagt
daarentegen de helft der premie bij.
Aanvankelijk wilde Talma ook de
arbeiders in de laagste loonklassen de
volle helft der premie doen opbrengen
door een amendement werd daarin
echter de door ons bedoelde wijziging
aangebracht. Het is dus allereerst een
onjuistheid, aan Talma dit „groote
voordeel" toe te schrijven, en voor
zoover wij den gewezen Minister kennen,
heeft de heer Snoeck Henkemans hem
geen dienst bewezen, door dit te doen
de heer Talma wenscht niet te pronken
met andermans veêren. In de tweede
plaats gaat het niet aan, een wet te
vergelijken met een wetsontwerpook
de voorstellen des heereu Treub kunnen
geamendeerd en daardoor verbeterd
worden.
Maar Gn dit is het, waarop wij
met nadruk willen wijzen het is
slechts een fictie, dat de arbeiders uit
de laagste loonklassen bij Talma minder
zouden betalen dan bij Treub, wanneer
de door dezen voorgestelde premies
zouden gehandhaafd blijven. Immers
door bet Kabinet-Heemskerk was een
onverbrekelijk verband gelegd tusschen
de sociale verzekering en de tarief-
wet. Waar deze laatste wet een prijs
stijging van tal van dageli,kscbe levens
behoeften ten gevolge zou hebben,
vervalt vanzelfsprekend het voordeel,
waarop nu door de rechterzijde zoo met
klem gewezen wordt. En zou een tarief-
wet bewerken, wat wij betwisten, dat
de loonen omboog gaan, dan vervalt
ook al weer het voordeel, daar de
arbeider]! danj kans heeft, in de ioon-
klasse te komen, welke de helft der
premie voor zijn rekening vordert,
terwijl tevens de artikelen van dage-
lijksch gebruik duurder betaald moeten
worden. Het geheele „voordeel" is dus
denkbeeldig, en de wijze, waarop de
rechterzijde daarmede op de kiezers
werkt, misleidend.
sprekende dame met verdacht blond
haar.
„Dat is zeker zfn Italiaan scha ten
toonstelling 1" grinnikte Pat.
„HG is er misschien wel geweest,
zei Ronald onverschillig.
„Hij beeft er dan in alle geval iets
van meegebracht, 't Is oen verduiveld
mooi meisje en veel te goed voor
Vaesalla."
„Hoe li zijn naam vroep Foster
eensklaps.
„Vassalla,* antwoordde Ronald.
„Hm, dat is toevallig.'
„Wat
„Dat zal ik u morgen zeggen,' was
het dubbelzinnig antwoord.
Jnlian Roper had een bijzonder ka
rakter en een gedecideerde, op zicbzeli
staande natnnr. HG was van goede
afkomst en zfln vader had gswenscht,
dat by het leger zou gaan. Maar Julian
stemde daar niet mee in en besloot
zijn eigen smaak te volgen, die hem
in de richting van bet detective-werk
leidde HQ vonder het grootste genoegen
in, duistere geheimen te ontraadselen.
Maar z{n vader, een aristocratisch
edelman van de oude school, vond
deze bezigheid geenszins geschikt voor
Iemand van goeden huizo en beval zijn
zoon ten strengste, haar te laten varen,
met het gevolg, dat Julian, als de
verloren zoon, zyns vaders huls verliet,
om den weg te volgen, dien hQ zich
En dan nog bij Treub hangt de
invaliditeits-verzekering ten nauwste
met de ziekte-verzekering samen. Talma
gaf voor de laatste alleen zieken-geld,
Treub wilde zieken-geld plus genees
kundige behandeling eu bet verstrekken
van medicijnen. Beiden, Talma eu
Treub, laten van de kosten arbeider en
werkgever ieder de helft betalen, maar
Talma's arbeider betaalt alsdan de helft
van het zieken-geld benevens al, wat de
geneeskundige behandeling en de medi
cijnen kosten, terwijl Treub's arbeider
vau beide slechts de helft behoeft op
te brengen.
Brengt men deze factoren met elkan
der in verband, dan valt bet niet
moeilijk aan te toonen, dat de arbeider
in ieder geval bij Treub voordeeliger
af is dan bij Talma, en niet omgekeerd,
zooals de rechterzijde misleidend het
tracht voor te stellen.
Buitenland.
De afrijd in en bulten Europa.
De thans gevoerde str'jd staat in
hei taeken der combinaties.
Waar bij vroegere oorlogen iedere
staat op eigen krachten was aange
wezen, waar een doordringen van een
legermacht naar oen vljandsiyke
hoofdstad tegelijkertijd den strjd in
hot voordeel van die legermacht be
sliste, hebben veranderde toestanden
tevens een nieuwe wijze van oorlog
voeren in het leven geroepen.
In de meeste staten is men van de
gedachte nitgegaan, dat een verbond
met andere mogendheden een geza
menlijk dragen van do risico bij iedere
oorlogsverklaring beteekent.
Wel staat daar tjgenovor.dat door
het aansluiten van meerdere staten
dn kans, dat een d-zer in een oorlog
betrokken zal worden en daardoor de
geheele groep aan het gevaar daarvan
eal blootstellen, vergroot wordt, maar
ia'ere mogendheid, aio zich aansluit
krjgt daardoor do zekorheid, dat het
gevaar, dat haar van buitenaf mag
bedreigen, minder groot wordt naar
mate de combinatie, bij welke zij zich
heeft aangesloten, in haar geheel over
krachtiger weermiddelen kan be-
schtkken.
Uit het bovenstaande volgt, dat die
staten het eerste tot samengaan zul
len besluiten, welke door hun ligging
of hst nastreven van dezelfde poli-
tieke en ecomische belangen een ge
meenschappelijke:) vjand hebben, in
het algemeen dus die staten, wier
ontwikkeling andere in hun groei
belemmert of hnn wangunst in zoo
sterke mate opwekt, dat een conflict
in de naaste toekomst waarscbjnlgk
geacht kan worden.
Dultschland b.v., een staat, die
in de laatste jaren sterk in zielen
tal was toegenomen, wiens han
del van steeds grootore beteekenis
werd, kon verwachten, dat er een
tijdstip zou komen waarop een con-
eurreerende staat als Engeland de
had gekozen. En Julian, die een slecht
soldaat zou zijn geworden, werd een
nitstekend detective en stond in heel
Londen bekend om zijn scherp
waarnemingsvermogen en zijn juist
oordeel.
Toen Gerald Foster hem dns vroeg,
de zaak-Verachoyle in handen te
nemen, wist hij, dat, zoo iemand ertoe
in staat was, Julian Roper de man zou
zjn, om de zaak tot een goed einde
te brengen.
Zoo zaten dns daza drie mannen
in Foster's kantoor bgeen. Ronald,
begeerig oplettend, om de ideeën der
anderen te learen kennenFoster,
rustig, cynisch en scherpzinnig, en
Roper, kalm en ondoorgrondelijk, met
zijn doordringende blauwe oogen op
belden gsrleht.elk woord,dat zij zeiden,
aandachtig in zich opnemend, 'tlsonmo-
geljjk, Roper's uiterlijk te beschrijven,
waut.als Proteuo, hield h{j er een menigte
aangezichten op na, en hoe de wars Ro
per er uit zag, wist eigenlijk niemand.
Dan cenen dag was hij een predikant,
den volgendon een sportsman, den der
den een daglooner,enz., zoodat de edele
broederschap der dieven elkaar soms
wantrouwde, zoo alomtegenwoordig en
slim was de beroemde detective.
,'t Is de vreemdste zaak, die ik ooit
in handen heb gehad.' zei Roper,
„maar ook oen, waar ik des te moer
belang in stel. We hebben nu tenmin
ste een leiddraad, 't Kom er nu op
aan, dien te volgen*.
vriendschappelijke betrekkingen zou
afbreken.
Het voelde met Oostenrïk hst ge-
vaar van'n Russische partij welke naar
uitbreiding naar hot westen streefde
en sloot zleh bjj cl et on buurstaat aan.
Frankrijk, sinds het verlies van
Elzss Lotharingen de stille vijand van
het Dultsche rijk, wist in Rusland een
anti Duitsche stemming en ook deze
beide staten vonden elkaar.
Da staten wier belangen In dezelfde
richting lispen, waar de bevolkiug
sympathie of antipathie voor dezelfde
denkbeelden koesterde, sloten zich
aaneen tegenover andere, dia op
hunne beurt tegenover de macht van
den nieuwen statenbond een andere
combinatie van gelijke sterkte vorm
den.
Maar, zooals gezegd, da kans op
een Ëuropeeschen oorlog werd daar
door zeer zeker vergroot.
Da rogeering vau lederen aange
sloten staat droog voortaan nist alleen
meer de verantwoording voor een
strijd in eigen gebied, maar voor een
oorlog, welke Earopa geheel in vuur
en vlam kon zetten.
Eén onvoorzichtige kleine bondge
noot kon een vonk in het Enropeesche
kruitvat werpen Sinds do staten zich
ter gezamenlijke behartiging hunner
belangen aaneensloten, stond Earopa
in het toeken van den plotseling uit
barstenden oorlog.
De oorlogswolken kwamen opzetten
bij ieder belangenconflict, z_5 dreven
weer af als handige diplomaten,
den vrede opnievw voor onbepaalden
ttyd wisten ta handhaven.
Maar da mogelijkheid op een oorlog
was grooter geworden on bij iedere
internationale kwestie, bij de onschul
digste grens Incidenten zelis, voelde
men het dreigende gevaar, een mili
tair conflict, dat oogeoblikkolijk ons
werelddeal in twee vijandelijke kampen
zou schelden, een botsing, welke dood
en vernieling zou brengen over de
vruchtbare gronden der hedendaag-
sche staten.
Van een kleinen staat als Neder
land, een mogenheidje waarin geen
eerzujhtige bevolking om uitbreiding
van gebied schreeuwde, dat niets
liever wensehte dan in vrede met
de geheele wereld ts leven en met
rust gelaten te worden om op voor-
deellga wijze zQn handelsproducten
in en nit te kannen voeren, was geen
aansluiting by een der stry lende
combinaties te verwachten.
Welk belang hebben staatjes als
Nederland en Zwitserland en bij of
Dultschland ten koste van Engeland
zijn handelsbetrekkingen uitbreidt
dan wel of bet omgekeerde het ge
val is, of Frankrijk gelegenheid krijgt
zjjjn antipathie tegen alles wat Dult
sche helmen draagt in daden om
ta zetten, dan wel of het ontzag
voor de Dnitsche weermacht het
daarvoor in de eerste jaren nog
ternghoudt.
Was onze handel of wellicht onze
zelfstandigheid door een mogendheid
Uit een der combinaties ernstig be
dreigd, wj zouden reden gehad heb-
„Laat ons, om te beginnen, het echt-
scheidings-proces nog eens doorzien',
zei Foster, een bundel papieren uit z{jn
lessenaar halend.
„Daar weten we toch reeds alles
van," meende Ronald ongeduldig.
„Niet alles,' hernam Gerald, het
papier glad strijkend. „In de eerste
plaats, hoe denkt u, dat mevrouw
Versehoyle heotte?"
„Haar meisjesnaam?'
Ja*
„Ik weet 't niet.'
„Dan zal ik 't u zeggen. Cotoner 1"
„Wat
Ronald richtte zich doodsbleek op.
„Ja*,zei Julian Roper, zjn zakboekje
te voorschijn halend. „Kwam er niet
een dame van dien naam te Malta aan
boord van de Neptunus?'
„M(ja God 1* riep Ronald wanhopig
uit, ,u wilt toeh niet zeggen
„Wij willen niets zeggen,' antwoord
de Folter rustig, „behalve, dat de jonge
dame, die u kent, onschuldig is aan
de misdaad."
Ronald uitte een onderdrukten snik.
,'t Is een heiligschennis, aan haar
te denken in verband ermee,* zal hij
op gesmoorden toon en zQn gelaat
was verwrongen door smart. „Boven
dien: zijn Maltezer vrouw was dertig
jaar en juffrouw Cotoner ls slechts zes
en twintig, Vassalla, haar neef was
aan boord by haar, gedurende heel
den tQd, totdat de boot afvoer. Ze had
geen reden, om Versehoyle te dooden.
ben, ons bjj de andere groep aan te
sluiten.
Maar geen der groote mogendheden
bedreigde ons zelfstandig voortbestaan
of legde oüb, met vijandelijke bedoe
lingen, ook maar eenige moeilijkheid
in den weg.
Wfl waren om zoo te zeggen l'enfant
ehéri van Europa.
Wat kon ons dan anders te wen-
sohen overblijven dan dat eon Enro
peesche oorlog, die zUn ellendige ge
volgen ook zonder twijfel op onze
handelsondernemingen, op onza bin-
nsnlandsche prijzen zou doen drnkken,
zoo lang mrgelijk een hersenschim
zou blijven.
Wg sloten ons niet aan, noch te
rechter, noeh te linkerzijde, wij toon-
den, op eanige ongunstige uitzonde
ringen na, zelfs gsan voorkeur voor
een der Europeescha groepen en wij
mogen daar dankbaar voor zQn, want
het heeft ons bewaard voor het vree-
sslijke lot, dat reeds te veel kleine
staten hoeft getroffen.
Nederland is 1' enfant chéri van
Europa.
Zeker.
Maar ook l' enfant oheri krijgt wel
eens per ongeluk of opzetteljk een
klap als de groote broers vechten en
hij in den weg loopt of zijn tegen
woordigheid op zeker oogenblik min
der wenscheiyk wordt geacht.
Nederland heeft die klappen gekre
gen, het weet tot nu toe nog niet eens
van welk zflde.
De „Tubantia' en de „Palembang'
zijn in den grond geboord.
En mot het gevoel, dat wij dit aller
minst verdiend hobben, protesteeres
wy verontwaardigd.
Maar tevens beginnen wy te be
seffen, dat ook neutralen in dezen
oorlog hun levensbelangen bedreigd
kunnen zien en daardoor komen wy
in dezelide conditie als velen der nu
strijdende staten voor den oorlog
waren,
Wij vermoeden een gevaar voor de
ongestoorde voortzetting van ons da-
geiykGch leven en als gevolg daarvan
gevoelen wfl de behoefte ons aan te
sluiten by andere, in dezelfde conditie
verkeerende, staten.
L' histoire ze répèie. Het is dezelfde
oorzaak, welke voor den-oorlog de groo-
tsre mogendheden tot aaneensluiting
ter gezatnenlyke behartiging hunner
belangen dreef.
Maar in do Hollandsehe bladen wordt
een samengaan der neutralen op het
oogenblik bepleit als een denkbeeld,
dat eerst in de laatste dagen door
staatsman of dagblad, in een bijzonder
helder oogenblik, als oen gloed-nieuw
idee werd uitgevonden.
De neutralen zullen zich aaneen-
slnlten wanneer de geschiedenis der
„Tubantia" en „Palembang' zich voor
ieder hunner in den eerstvolgenden
tyd herhaalt.
Dan zal Europa een nieuwen staten-
combinatie op den voorgrond zien
treden.
Maar het karakter daarvan zal een
andere zyn dan dat van de thans
bestaande.
Zy kende hem niet eens, toen ik over
hem sprak".
„Neen, als Ventin niet,' zei Roper.
„Gelooft u dit niet vroeg Ronald
woest.
„Neen,' hernam de detective mee
gaand, „maar we mosten de vraag van
alle zijden bezien. Ik veronderstel, dat
juffrouw Cotoner even onsehnldig is
aan die misdaad, als u oi ik. Maar we
mogen geen gelegenheid laten voor
bijgaan, om bewyzen te vinden."
„Wacht een oogenblik,' zei Ronald
bedaard. „Ik zie niet in, dat juffrouw
Cotoner erin betrokken is; er z(jnon-
getwyteld meer families van dien naam
in Valetta.»
„Natuuriyk zyn er die," zei Foster
kalm, „maar mevrouw Versehoyle's
moeders meisjesnaam was Vassalla.'
„Wat
„Ja, dat was de reden van m(|n ver
rassing, toen ik gisterenavond dien
naam hoorde.'
„Dat bewyst niets.'
„Maar de naam van juffrouw Cotoner's
nest Is ook Vassalla. Dus bewyst het,
dst zy mevrouw Versehoyle's zuster
is.'
Ronald zuchtte, want eensklaps
Bchoot hem 't gezegde van Verschoyle
in de gedachte, dat zjn vrouw Arabisch
bloed in de aderen had en Carmela
had hem in Gibraltar hetzelfde verteld,
't Scheen dus naar te zyn.
(Wordt vervolgd.)