N°. 19 i'916 Zaterdag 12 Februari 103de jaargang. Bij dit no. behoort een Bijvoegsel. FEUILLETON Het Geheim van de „Neptunus". 11 fi SIIIIE Oa uitgave dezer Courant geiohiedt Maandag-, Woenidag- en'Vrijdagavond altgesonderd op feestdagen, Prji per kwartaal, in Goei f 0,7S, holten Goei, franco f l,ti. AfsonderllJke nommers 6 cent. -usendlng van advertenttdn op Maandag, Woensdag en VRIJDAG vóói ISI tueen. De prQi der gewone advertentlSn ii van X-5 regeli SO ct., elke regel meer 10 ct. BJ directe opgaaf van driemaal plaatiing derxelfde advertentie wordt de pryi sloohtt tweemaal berekend. Geboorte-, hnwelgk- en doodiberichten en da daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—IQ regeli X 1,— berekend Sewjautasaors sant. -«s»- Teleloonnomaier 88. Biri«te»r G, W, vak Bahnkveld. Uitgave va# de Naatal. Vemaooteibap ,Gees«fee Goaraat". Hcofdredaiteur W. J. 0. vak Sahtbn Uit de Pers, De nieuwe Minister van Financiën De Nieuive Ct. schrijft, dat in een ministerie, dat geheel en al buiten de partijen staat, buiten de partijen in de Kamer, maar dat niettemin aan de hoofdgedachte van het constitutioneele stelsel, dat de richting wordt bepaald door de richting van de kiezers, vol deed, de figuur van mr. Treub's op volger wellicht nog beter past dan deze zelf. z/Mr. Van Gijn kan, hoewel liberaal van zuiver gehalte, in geen enkel op zicht als vertegenwoordiger van een der vrijzinnige partijgroepen beschouwd worden en zijn politiek verleden is bovendien heel wat minder scherp ge kleurd dan dat van den heer Treub. Hij is een man van bijzondere be kwaamheid op het gebied van de staat huishoudkunde en zoowel door zijn studie als door zijn meer dan tienjarige ambtsvervulling aan het hoofd der Generale Thesaurie, meer in het bij zonder vertrouwd met dat gedeelte van bet terrein der economische wetenschap en praktijk, waar het financie-wezen huist. In dit opzicht dus zeker Treub's evenknie, wiens verlies voor den mi nisterraad hij wellicht niet geheel zal vermogen te vergoeden. De aard der verandering in het ministerie, ten gevolge van het plaats maken van mr. Treub voor mr. Van Gijn, wordt scherp aangeduid door dc daarmee gepaard gaande weder-afschei- ding der afdeeling Arbeidersverzekering van het Dep. vau Financiën. De ver- eeniging droeg voor den korten tijd, dat zij bestaan heeft, louter het karakter eener „personeele unie". Eigenaardig genoeg keert //Arbeiders-verzekering", die ook de politiek zoo hoogst actueele ouderdomsrente omvat, thans niet naar haar eigen huis, het Departement van Landbouw, Nijverheid en Handel terug, maar gaat opnieuw uit logeeren, dit maal bij Waterstaat, waar haar oude peetvader, dr. Lely, de tijdelijk minst beslommerde van onze ministers, ge reed staat om haar te ontvangen". De N. li. Ct. oppert de vraag of, nu de crisis zoo spoedig bezworen werd, Minister Cort van der Linden vooraf geweten heeft, dat zij komen zou en gaat dan verder z/Hoe dit zij, het eind van de crisis is gauw gekomen zonder evenwel het kenmerk van overijling te dragen. Da oplossing lijkt goed. Wat de nood zakelijk geworden aauvulling van het i. Het was een kalme, zuideljka nacht, met zilveren maneschijn aan een wol- keloozen hemel en over de glinsteren de oppervlakte van den oceaan stoomde de „Naptunui," op weg van Brlndli naar Malta. Da passagiers, ongeveer driehonderd in getal, waren allen vrooiyk gestemd. Z{| hadden van Aas traliS af een voorspoedige reis gehad en verheugden zich er nn reeds op, den volgenden dig In Valetta te arriveeron. Kan Iemand, die ooit een zeereis maakte, tegenspreken, dat het nergens gezelliger is, dan aan boord van een mooie stoomboot in prettig gezelschap P Dezen godaeiyken nacht werd aan boord van de „Neptonns* een bal gegeven. Het dek was, met behulp van vlaggen en planten, in een aller aardigste balzaal herschapen. Miss Kate Lester, de .belle' van de boot een voorrecht, waarvan ze zich heel goed bewust was, speelde de Valse Bleue. De lichte toilletjas der dames en de donkere coitunms der hoeren vormden, met de levendige kleuren der vlaggen, beschenen door de electrlsche lampen, een aardig tafreel. Kabinet aangaat, daarmede is de heer 'Cort van der Linden gebleven binnen de gedachte, die aan zijn geheele Mi nisterie ten grondslag gelegd is. Ook mr. Van Gijn, de nieuwe Minister van Financiën, is extra-parlementair. Wij hadden het geen doodzoude gevonden, indien de Regeering ditmaal geoordeeld had, ook uit het Parlement een opvolger van mr. Treub te mogen betrekken wie zou dat, in de gegeven omstandig heden, euvel hebben geduid f maar nu het niet zoo is uitgevallen, blijven wellicht kleine gevoeligheden, die anders konden zijn opgewekt, sluimeren, en dit is ontegenzeggelijk een voordeel. De taak, die het Kabinet zichzelf heeft afgebakend, is zwaar door de be noeming van den nieuwen Minister buiten den kring der Kamer blijft het gevaar afgewend, dat de werkzaamheid van het Kabinet door politieken of persoonlijken naijver zal worden door kruist». Mr. Van Gijn kent het financieel program als waarschijnlijk geen tweede en „Alles bijeen zal dus de kortston dige crisis geen streep door de rekening van het Kabinet worden. Men kan er niet rouwig om zijn, dat de Kamer of mr. Treub al naar men het nemen wilmr. Treub wil het echter niet hebben gedaan deze crisis thans maar heeft uitgelokt. Dat zij komen zou, was zeker. Wie de discussiën van Vrijdag voor een week nog eens door leest, twijfelt daaraan geen oogenblik. De stemming over de motie-Schaper moge uiterlijk over de formeele vraag van het onverbrekelijk verband tusschen Ouderdomsrente en Peusioenbelasting gegaan zijn, de kern van de moeilijk heid lag dieper. Het was een botsing tusschen mr. Treub, die aan zijn niet- gedenatureerde pensioenbelasting vast hield, en de Kamer, die, in meerder heid, ja misschien wel voor een pen sioenbelasting te vinden zou zijn, maar dan toch voor een, die van een geheel anderen aard moest wezen, dan die van mr. Treub.» De hoefijzer-correspondent van liet HU. schrijft: „Het is bekend, dat de heer Van Gijn in 19)3 de portefeuille van Fi nanciën heeft geweigerd, maar htl is minder Lekend, dat hij ook nog zeer kort geleden na het ontstaan der crisis tegenover vrienden stellig had te ken nen gegeven, dat hij zich ook thans niet voor dit ambt beschikbaar stelde. Het zal hem dus ongetwijfeld heel wat zelfoverwinning hebben gekost en er zal heel wat aandrarg op hem moeten zijn geoefend om hem te doen beslui ten, zijn weerzin toch nog op te geven. De nieuwe Minister begint dan ook Ronald Montelth dacht er tenminste zoo over. Eu Montoith was een goed rechter inzake schoonheid, vooral waar 't vrouwelijke betrof. H(J leunde on gedwongen togen de verschansing en beiehonwde het vrool(Jk gewoel vóór zleh met een glimlachje op zijn wel besneden gelaat, maar sloeg geen acht op de talrijke blikken, welke hem door lehliterende oogen werden toe geworpen. Flink en rank gebouwd, met blond haar en knevel, en een door de zon gebronsde gelaatiklenr, zag Ronald Montoith er ontegenzeg gelijk knap uit. Zün vader, een rijk land ontginner ln Australië, had hem op rele gezonden, om de wereld te zien. By had verscheidene Introductie brieven en was rükeljk van geld voorzienh\j had dui alle reden om zleh te amuieeren. Menig aardig meisje aan boord zou hem gaarne voor goed aan zleh gekluisterd hebben, doch h? flirtte met allen, maar met geen enkele meende h\J 't ermtlg. Hij was nn jutit niet, wat men noemt, heel ontwikkeld, maar h{J kon goed paardrijden, schieten, zwemmen en boksen en had een oprecht, eerlijk karakter en een goed hart. Terwijl hij daar stond te kQken, met zichzelf oneenB, of h(J 't zou wagen, by een temperatnnr van 80 graden te gaan danien, naderde hem een jonge man, Patrick Ryan, en sloeg hem op den schouder. ,Kom, ga wat met me drinken, onwe jongen,' zei Bytn. „Ik ben op zijn nieuwe loopbaan met een schoone daad bij heeft 's lands belang gesteld boven persoonlijke voorkeur. Want 's lands belang is met deze benoeming ongetwijfeld gebaat. Dat de Tweede Kamer het den nieuwen Minister zoo gt.iakkelijk mo gelijk zal maken, mag men waarlijk wel aannemen. Zij heeft door haar votum, dat de crisis uitlokte, een uiterst zware verantwoordelijkheid op zich geladen en zal, uit de adres-be- weging-Van Aalst, wel hebben ontwaard, dat, in de oogen van een belangrijk deel van het Nederlandsche volk, haar aanzien niet alleen met het intrekken van beslissingen kan zijn gemoeid. Zoo'n „reuzebof" als haar nu is be zorgd in den persoon des heeren Van Gijn waarlijk, men kan hier een bekend Fransch gezegde varieeren „II y a un dieu pour les enfants et les politiciens" zou haar een tweede maal niet licht meer overkomen, zoodat in parlementair opzicht de nieuwe Minister allicht op rozen zal gaan." Buitenland. De strijd In en buiten Europa. Er li in de laatste dagen in de Engelsche pers uitvoerig gediscu teerd over de vraag, of de jongite Zeppelin aanvallen der eentralen op Parjs en Londen, van de zfjde der entente niet een schitterende wraak neming noodzakelijk maken. Duitsche luchtschepen hebben op nachtelijke tochten, zoo hoog, dat geen militaire actio hen dit koD beletten, hun moordende projectielen gestrooid op dicht bevolkte steden. Wij hebben daarover reeds onze meenlng gezegd. Zelfs al is het doel van een derge- ïyken tocht het vernielen van militaire weikeu, dan li dcor ledereen te be grijpen, dat bommen ln donkeren nacht op 3000 M. hoogte boven Londen of Pargs geworpen, in negen en negentig van de honderd gevallen leven en eigendom van weerlooze burgers znllen treffen. Een dergelijke actie Is geen militaire daad, het li een laffe aanval, die geen enkel gevolg kan hebban dan dat de verbittering ln de harten der strij dende volken toeneemt, de onderlinge haat wordt vergroot en het wereld conflict steeds verder van een oplos sing wordt gebracht. Een aanval uit de lneht op zoo groote hoogte, dat de aanvallers self buiten gevaar zfjn, is laf en da on- schuldigen, welke daarvan het slacht offer worden, zijn de martelaren wier bloed den huldigen itrjjd ln hevigheid zal doen toenemen. Wy keuren daarom het werpen van hommen op dichtbevolkte centra on- voorwaardeiyk af, de Zeppelin-aan vallen op Londen en Fargs, maar evengoed do vlieger-aanvallen van van het dansen, zonder nog te spreken van de lsngens, die tk den meisjes op de monw most speldsn, om het ze naar den zin te meken." „Waarom doe je 't ook?' vroeg Ronald, terwfll ze naar de bar gingen. „Wel, de meisjes zonden zich de haren nltrnkken en de myne misschien eveneens, als ik me niet met ze bezig hield. Jö kunt alleen ter opluistering dienen, maar dat ls met m|J niet 't gevaldoch 't ls heter goed te zijn dan mooi, heb ik wel eens gehoord, en dat troost me.' Pat Ryan was heelemaal niet knap, daar hy kort en tameiyk gezet was, maar hy was geestig en spraakzaam HQ babbelde van den morgen tot den avond cd daar hy aardig zong, allerlei spellen speelde, verzen maakte en er slag van had,den dames complimentjes te geven, mocht iedereen aan boord hem graag. „Ga nn ook even mee dansen,* zei hjj tot Ronald, toen ze nlt de bar weer aan het dek gekomen waren. ,'t Is my te warm," antwoordde Ronald. „Denk je, dat je m|j zoo lots wyi maakt vroeg Fat spottend. „Ik heb je dag aan dag paard zien rQden ln de brandende zon en je deelt het wat graag. En nn ik je verzoek, met een aardig meiije te dansen, zou je het te warm vinden? „Welk mooi meisje bedoel je?' vroeg de Australiër, met Iets meer belangstelling. „Niemand minder dan Kate Lester.* de zyde der entente op steden als Metz en Freiburg. Vau belde zyden heeft men zleh aan onverdedigbare handelingen tchul- dig gemaakt. En dit ia nu het eigenaardige, dat men zoowel in Daitachland als in Engeland ou Fiankryfc ook zeer goec. beseft, dat hetgeen men doet nlt geen enkel oogpunt te verdedigen 1». Hoort slechts do verontwaardiging van Germaansehe zflde wanneer Dult- leha vrouwen en kinderen can de projectielen nlt vliegtuigen der entente ten offer vallen en herlees tevens de algemeene verontwaardiging In Fran- sehe en EngelBche bladen na de jong ste vlneht der Zeppelins. Van weerszijden scheldt men elkan der voor barbaren maar dit s geen beletsel om deze onedele actie na kortoren of langoren t?d op de zelfde wflzo te herhalen. Natuurlijk zyn er in Dultsehland, evengoed als in Frankryk en Enge land, mensehen, dia een dergelijke wyze van oorlogvoeren ton sterkste afkeuren. Zy vooral bogrypen, dat de oorlog daardoor niet tot een oplossing komt en zien bovendien zoo juist hot on- menscheiyke in een dergeiyke z g.r. militaire operatie, dat z|j van de eigen rageering vragen, een misdaad alB de jongste Zeppelingstoeht niet met een eelUksoortige aetie te beantwoorden. In de Engelsche pers is het dezer dagen weer gebleken, dat ook in Engeland zeer verschillend over deze wjze van oorlogvoeren wordt ge- oordeeld. Zeor velen, en voornameiyk worden zt) aangetroffen onder hen, die met de meeste verontwaardiging op het vermoorden van weerlooze vrouwen eu kinderen hebben gewezen, roepen om wraak. Zy willen, dat luchtschepen of vliegtuigen van ban vaderland een dergeiykon tocht boven vfjaudeiyk ge bied znllen ondernemen. Het 13 tot nn toe dan ook telkens waer voorgekomen, dat als antwoord op het werpen van bommen door Duitsche luchtschepen, de vliegtuigen der entente met dezelfde bedoelingen een tocht boven vijandelijk gebied hebben gemaakt. Is de open stad Frelbnrg niet ge bombardeerd en heeft een eskader van Fransche vliegers niet kort geleden een regen van bommen op Metz ge- W°Zü.0dle slechts door wraakgedaehten bezield worden, die voor iedere bom op oen Fransobe of Engelsche Etad er twee op een Dnltseha verlangen, missen alle reeht om, met een beroep op hat dooden van weerlooze burgers, over een onmenscheiyke wyse van oorlogvoeren te spreken. Maar er z{n nog groepen van an- dersdsDkendon in Engeland. Er zyn er, zooals de oude maar schalk Wood, die van de gedachte uitgaan, dat de Dnltsehe luchtschepen slechts de bedoeling hebben, militaire „Ik dacht, dat ja zelf verliefd op ha&lk ben verliefd op alle meisjes aan boord, m'n waarde haar groote aantal houdt me in evenwicht - en ik voel evenveel voor kwantiteit ais voor kwaliteit.' Je redeneert me te zwaar op de hand,' zei Ronald, een groote pijP voorsehfin halend „Nn nog een pflp ook 1 Weet je wel, dat een pyp da grootste vSand van do vrouw is?' „En de beste vriend van den man, lachte Ronald. Pat ging moedig weer naar de ge improviseerde balzaal terug en vroeg mevrouw Pellypop de „Lanolers te spelen. Mevrouw Pellypop, groot, statig en onhebbelijk deugdzaam, was de schoonmoeder van een ^schop, op weg om haar dochter een bezoek te Taan brengen, welk voorval door den waardlgen prelaat met alles behalve ongemengde vreugde werd tegemoet gezien. Ze hield er een fsee k main op na - zeer krachtdadig om ver waande personen te verpletteren eon verachtelijk glimlachenden mond en strenge opvattingen aangaande haar eigen waardigheid kortom, zy was het type van al wat deugdzaam f>n on aan een aam ls. Terwfll de anderen vrooiyk dansten, wandelde Ronald, zfln pUp rookend, het dek op en neer; na eenlge minu ,an bleef ho by de ver.chans ngsUan en keek met droomorige blikken in do diepte beneden. Een Uoht tikje op z{n werken te treffen en dat het dooden van burgers daarbij een niet te ver mijden kwaad is. Toeh weegt by hen het laatste zoo sterk, dat z{ om het dooden van woeriooze burgers te voorkomen met nadrak bepleiten, dat da er.tente door haar eigen vliegtuigen geen ooortge- ïyko vergeldiugsmaatregolen mag treffen. Er zyn er, en hun aantal ls geluk kig groot, al zyn *8 nog in de min derheid, wier menscheiyk gevoel hen verbiedt, voor een laffe daad een even laffe wraak te nemen. Zy keuren den luchtoorlog ln dezen vorm mot zoo groote verontwaardi ging af, dat zy er niet aan denken willen, tot represaille maatregelen van dezelfde strekking over te gaan. ZJ gaan van da gtdachte nlt, dat het niemand vergund is, een moor denaar te dooden omdat hy, wie dit doet, zich aan dezelfde euveldaad schuldig maakt. Het Engeleehe blad, de Sunday Times, heeft over het vrsagstnk de uitspraak van zes en twintig bekende personen gepuhlioeerd, waarvan er slecht» tien tegan represaille-maat regelen zSn. „Twee kwaden maken geen goed zeggen een tweetal Inzenders en een ander noemt het een betrourenswaar- dlgnn misslag, Indien men zich zou overgeven aan bruut en onmensche- 18k moorden op onschuldige burgers, door middel van aanvallen, die geen militaire waards hebben. Wel doet het eenigsdos vreemd aan, dat do kwestie in Eogelseho en Fran sche bladen besproken wordt alsof men voor het eerot een militaire lucht* actie tegen Dultsehland overweegt en prsoies doet alsof de vliegers der entente nog nimmer hun moordende projectielen hoven Duitsche steden hebben uitgeworpen. Het feit, dat verscheidene maatre gelen van Dnltsehe zydi, gasaanval len en dergelijke, voor hoe barhaarsch ze ook zjn uitgekreten, na kortoren of langoren tydaan het front der entente toepassing vonden omdat men do doo- dende krseht er van besefte, doet zeer velen er aan twjfelen of de Engelsche regeering, wanneer zj besluit om geen vergeldlngsmaatregellngen te nemen, dit wel nlt monicheljke overwegin gen doet. Velen, natunriyk ln Dultsehland, maar ook wel in neutrale staten, zien in een dergeljk bssluit slechts een gebrek of te kort aan luchtschepen en vl'.egtulgen, welke een schitterende wraakneming boven DuitBeh grondge bied nu eenmaal onmogelijk maakt. Wat ook de reden zy, een telegram, Woensdag nlt de Engelsche hoofdstad verzonden, meldt, dat op hot hoogste gezag kan beveBtigd worden, dat de regeering geen reden ziot om een politiek van wedervergelding tegan Zeppelins toe te passen. Er zal een minister voor luchtvaart benoemd worden, teneinde de diensten van leger en vloot te bestieren. arm wekte hem nlt z8n droomerj en, opziende, zag hj een zijner beste kennlsson naast zleh staan. „Wel Ven tin,' zei hy, z8u geliefde pyp voor een oogenblik in den steek latend, „waarom ben jy niet aan hot dansen?' „Omdat ik er een hekel aan heb," antwoordde Ventio korzelig. „Ik heb 't land aan dat eeuwigdurend getingel van die vervelende piano, aan mej. Lester's geflirt, aan moeder Pellypop's dengden. Ik heb het land aan dec heelen boel en lk won, dat de reis achter dan mg was." „Ik niet", zei Ronald, terwgl hy ln een dekstoel glrg zitten, ,'t Is hier jntst heel gezellig, dunkt me.' „Ja, voor jon, dat ge'oof lk, Jy bent jong en rijk en ds wereld staat voor je open. Maar ik ben oud.' „Nonsens 1' „Zoo al niet in jaren, dan toeh ln ondervinding. Ik heb al myn illusies verloren en verwacht niets meer van het levenjü staat nog aan 't begin van een gelukkige loopbaan, En ik kan slechts terngzien of een verwoest leven." Ronald zag zijn vriend, terwjl hy zoo sprak, belangstellend aan. Hy had wol een sympathiek gezicht, maar holle wangen, doorploegd met tallooze rim pels en em paar donkere, tuiteloos- flikkerende oogen, zwart haar, licht gryzend aaD do slapen, dnnne, vast opeengeklemde lippen en esn donkoren knevel. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1916 | | pagina 1