N°. 14 1916 Dinsdag 1 Februari 103de jaargang. 42 FEUILLETON. De verwisselde Kist. i)<uitgave dezer Courant geschiedt Baandag-, Woensdag- sn'VrSJdagsvond uitgezonderd op feestdagen. FrQf par kwartaal, ln Gooi f e,ÏBs buiten Qoas, franco f Afzonderlijke noiamer» cent. inxendlnff ven ssdvestentiër, op Maandag, Woensdag en VRIJDAG vóór 12 uren. De prjjs der gewone advertentiSn la van 1-5 regels 50 ct., elke regel meer 10 et. Bf directe opgaaf van driemaal plaataing derzelfde advertentie wordt de prijs slaohta tweemaal berekend. Geboorte-, hnwelfk- en doodsberichten es de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 1—10 regel» h f 1,— berekend. 'RswSsnumiusri 3 een*. Telefoonnuaune* 88. Simtrar 0S W. van Barnkvele. Uitgave ni de Na»ml. Veesootsfflsap .Gteealea Courant". Koofdredaetei r W. J. C. vak Sahtik. Geen vrees Allen kennen wij er behoeft hier niet nogmaals aan herinnerd te worden het gewicht der komende Staten verkiezingen. Die verkiezingen zijn op het buiten gewoon congres derS.D.A.P. het onder werp eener gewichtige bespreking ge weest, en het zal velen orthodoxen in de partij een nachtmerrie zijn, dat zij voor de zéér groote kans worden ge steld, in eerste instantie reeds met de vrijzinnigen met de „burgerlijke" concentratie, zooals gezegd werd saam te werken. Men zal zich aan dat idee hebben te wennen. Maar nu wordt, in enkele kleinere sociaal-democratische organen, uit een vaatje getapt, waarvan de inhoud ons al zéér bedenkelijk voorkomt. Men redeneert aldus nu gaan wij straks met de vrijzinnigen, die wij - ja, waarom eigenlijk op meetings het hardst bestrijden, hand aan hand. Wij, natuurlijk, zullen, waar de orga nisatie gesproken heeft, het bevel op volgen, maar wie zegt ons, dat de vrijzinnigen even trouw zullen stemmen op de sociaal-democratische candidaten, als wij op die van de concentratie Voor ons is deze vraag absoluut geen vraag. Omdat wij, waar het de Statenver kiezingen betreft, ^met vertrouwen in zee gaan en wantrouwen ons vreemd is. Laten wij het elkaar maar eens eer lijk zeggen er staat voor de vrijzinni gen hij de aanstaande Staten-verkiezin- gen minstens even veel op het spel als voor de sociaal-democraten. Zoo niet meer. Het is ons concentratie-program, dat ten uitvoer moet worden gelegdalge meen kiesrecht voor manuende bij de Grondwet uitgesloten mogelijkheid voor invoering van vrouwenkiesrecht aanbrengen het Staatspensioen. Voor deze beginselen hebben wij in 1913 den strijd aangebonden. Eu het moge de S. D. A. P. nog wel eens gezegd worden voor deze beginselen zullen wij ook in den zomer van 1916 den strijd aanbinden. Nu is dit de kwestie wij hebben, voor de Staten-verkiezingen, de mede werking van de sociaal.democraten niet gevraagd. De S. D. A. P. wil ze ons, blijkens de uitlatingen [op het buitengewoon congres te Arnhem, vrijwillig gpgeven. Wij aanvaarden haar. Enwaarom ook niet Zij is toch, in ieder geval, in liet belang der democratie. En de S.D.A.P. ten onzent zal goed doen, zeer zeker met dat belang rekening te houden. Maar dan is liet nu ook juist niet de meest geschikte tijd, oin met verdachtmakingen aan te komen. Wanneer er vrijzinnigen zijn wij, voor ons, zijn daarvoor zoo heel be nauwd niet die in eerste instantie Roman, naar bet Engelscb van ROBERT LOUIS STEVENSON. Morrle' gezicht werd grauwbleek. ,'t Kan mij niet schelen I' riep bij. „Des te heter, dan behoef lk niet meer voorzichtig te ztjn. Die man heeft het geld voor m?n wissel ontvangen dat Is diefstal; en ik moet het geld terug hebben." „Dacht je, dat ik je leugens zou vertellen, Morris?" vroeg Michael. „Dat weet ik niet," zei zfjn neef. „Ik moet mijn geld hebben." „Ik was de eenige, dlo het lijk heb aangeraaktbegon Michael. ,jy 1" riep Morris, terwijl hj achter uit delnade. „Waarom heb je dan het overlijden niet aangegeven f" „Wat bedoel je toch In vredes naam vroeg Mieh&el. „Ben ik nu gek, of jg?„ riep Morris. „Dan Pitman nog eerder," zei Michael. De drie heeren zagen elkaar met groote oogen aan. „'t I« vreereljk zei Morris. „Afschu welijk. Ik hegrjp geen woord van wat mij wordt gezegd." niet met de sociaal-democraten wenschen samen te gaan, dan moeten de sociaal democraten bedenken, dat zij de samen werking in eerste instantie hebben gewild, en niet de vrijzinnigen. Van j ben tocli is in die richting geen enkel besluit uitgegaan. Men zij aan socialistischen kant echter gerust. De concentratie heeft, ien aanzien van het Nederlaudsche volk, in 1913 verplichtingen op zich genomen. Zij is zich die verplichtingen ook heden zeer goed bewust. En zij zal ze na komen. Geen zijdelingsche of rechl- streeksehe aansporing van socialistische zijde is daartoe noodig. In trouwe als ae sociaal democratie zelve altijd éók zoo consequent was, nu, dan zon het nog wel gaan Buitenland. De atrljd In en bulten Europa. Het is wel een Interessant debat geweest in het Engelsehe Lagerhuis deze week over de blokkade van Duitschlaad en de moeilijkheden met den handel der onzjjdigen. Onze lozers kannen nit vroegere overzichten reeds de kwestie waar het om gaat. Engeland ziet meer en meer do noodzakoigkhoid lu, DuitBchland door economische maatregelen te treffen, nu op de verschillende slagvelden de militaire actie der geallieerden niet In staat is, den vijand con afdoende nederlaag toe te brengen. Dus is er tegenwoordig weer meer dan gewone belangstelling voor alles, wat bniten de militaire actie om ver richt wordt om den v{jand zoo uit te putten en zfln levensvoorwaarden zoo tu onderin{Ireo, dat h{j gedwongen zal zijn, den noodlottlgou strijd zoo spoedig mogoijjk op te geven Tal van stemmen zijn er dan ook den laatston tijd in en buiten het Engelsehe parlement opgegaan om aan te dringen op steeds scherpere maatregelen ten einde den invoer van goederen in Dultschland tot een mi nimum ie kunnen beperken. Maar Dultschland grenst aan ver schillende zijden aan neutrale staten, welke aan de vrije zes z0n gelegen. Dus kwam het er niet alleen op aan, te zorgen, dat in Duitsohe havens geen goederen meer gelost werden, maar ook, dat do voorraden, voor neutrale staten bestemd, niet voor een groot gedeelte weer naar den vijand werden doorgezonden. Men begreep in Engeland heel goed, dat men, zoodra verschillende goede ren in r eutrale havens waren aange komen, Iedere conti 61e of recht van tusscheukomst op de verdere bestem ming miste. Bet kwam er dus op aan, er zorg voor te dragen, geen goederen naar neutrale haven3 te laten passeeron, wanneer het vermoeden bestond, dat dese naar vijandelijke staten zouden worden doorgezonden. Het eenvoudigste zou dus feitelijk geweest ztjn, den geheelen handel „Op mijn woord van eer,ik evenmin," zo Michael. „En waarom d;e bakkebaarden riep Morris, angstig naar zijn neef wtjzend.jls dit een gezichtsbegooche ling Hoe kom je ann dien baard ,0, dat kan ik ja later wol eens uitleggen," zal Michael. Onder hst stilzwegen, dat nu volgde, had Morris een gevoel alsof hij op een schommel zat, die hem omhoog zwaai de naar den top van St. Paul's, on terugviel naar Bakker Street Station. „Laten we de zaak nogeens bedaard nagaan," sei Michael. „Als 't werkelijk een droom Is, wou ik nu wel, dat Tina m(j kwam roepen om te ontbijten." „Deze heer, m{jn vriend Pitman, heeft een -vat ontvangen, dat, naar thans is gebleken, voor jou bestemd was. In dit vat bevond zich hot lijk van oen man. Hoe of waarom je hem hobt gedood „Ik heb hem niet vermoord," zei Morris heftig. „Dat is juist wat lk voortdurend vreesde Maar denk toch eens, Michael, zóó bon Ik immer» niet, ik heb mijn gebreken, maar ik zou niemand een haar kannen krenken; en 't was bovendien puur verlies vcor mij. Hij hoeft het leven verloren btj een spoorwegongeluk.. Opeens overviel Michael zulk een onbedaarlijke lachbui, dat de twee var. Nederland en de Skandlnavisohe rijken stop te zetten, doch daar dit tot zs6r ernstige cc ill'eten en tot onmiddellijke tusschenki mot van de V-reecigde Staten zou grieid hebben, stelden de Engslschen zich tevreden, een soort voogdijschap over onzen handel uit to oefenen. Wfi mochten, en mogen trouwens nog, slechts datgene invoeren, waar van wij knnnen aantoonen, dat het voor ons eigen verbruik bestemd is en lichamen als do N. O. T., en zoo noodig de betrokken regeerlngeo, moeten waarborgen geven, dat onze invoer niet voor een gedeolte naar vijandelijk gebied zal worden door gezonden. Is dit van Engelseh standpunt te begrijpen, men ksn het zich eveneens indenken, dat jde betrokken kleinere neutrale staten met een dergelijke buitcnlandsche bemoeizucht alles be halve zgn ingenomen. Toch zijn er in Engeland nog zeer velen, die, mot voorbgzlon van alle rechten dor neutralen, slechts letten op het dool, dat Engeland mat het afsnijden van allen toevoer naar den vgand voor oogen staat en er daarom steeds op aandringen, de blokkade zoo doeltreffend mogelijk te maken, zg het desnoods, dat de onzydigen daaronder zouden moeten leiden. Er zijn er zelfs, dlu zich zoo weinig kunnen indenken, dat hij de neutralen ook andere sympathieën dan alleen voor de entente bestaan, dat zg van de redeneering uitgaan, dat het na tuurlijk het verlangen en in het belang der onzgdigen zal zjjn, dat Engeland wint. Dus, zoo redenesrm deze theoretici, mcetm de neutralen zich, om dat begeevenBwaardige doel te bereiken, ook maar eenige mooiigkhodan ge troosten. Gelukkig i« do Er gelgch» regeering verstandiger en ziet zl), dank zg de talrijke protesten van de rogeerlngen van verschillende neutrale staten en de eteeds weer aangeboden nota's van Amerikaansche zijde in, dat met de neutralen maar niet op willekeurige wtjse kan worden omgesprongen, wil men niet het gevaar locpen, dat Enge- lands vjanden noodeloos vermeer deren. De kwestie ie deze week uitvoerig in het Engelsehe Lagerhuis behandeld. De afgevaardigde Shirley Benn Btelde can motie voor van den vol genden inhoud; „Het Huis, lettende op den omvang van den invoer In de aan vijandeigk gebied grenzende on zijdige landen, van goederen, die voor den vgand onontbeerlijk zijn om den oorlog voort te zetten, dringt bij de regeering aan op invoering van een zoo doeltreffend mogelijke blokkade zonder den normalen invoer te belem meren van hetgeen deze onzgdige landen voor hun binnenlandsoh ge bruik noodig hebben". In de toelichting word opgemerkt, dat de regeeririgebnsluiten de on- zljdigen niet hadden voldaan en evenmin Dultschland hadden belet zleh van het nocdige te voorzien. Een doelmatige blokkade aldus de voorsteller, dient te worden over- andara heoren geen oogeobllk twj- feldon, of by zSn verstand verloren had. Telkens weer deed hij pogingen om tot bedaren te komen, en telkens werd z(jn lachlust hom de baas. Bj al die onbeschrgfelijke verwar ring maakte deze vrooljjkheid van Michael een des te nnargeestlger Indruk en Pitman en Morris, door dezelfde vrees bevangen, wisseldon een blik vol doodeljjken angst. „Morris," hijgde de advocaat, toen hij weer behoorlijk spreken kon, „wees maar bedaard, ik begrjp nu alles. Ik kan 't ja in een paar woorden ophelderen. DtUtr zat het op vast. Ik wist tot op het huidige oogenblik niet, dat het oom Joseph was.' Deze opmerking, die Morris groote verlichting schonk, bracht Pitman nog veel meer in de war en benam hem bijna do laatste hoop. Oom Joseph, dien hij een ncr geleden in Norfolk Street bezig had gezien met uitknip- pels van couranten op te plakken, was nu het ijk? Win was h(j zelf dan? „Natuurlijk," riep Morris, ,'t Was immers haast onkenbaar verminkt. Hoe dom van mij, om dat riet te be denken 1 Maar dan is nu alles opge helderd en wl! lk je eens wat zeggen, Michael, we zgn allebei gered Jg krijgt het verzekeringekapitaal, ik gun 't je graag en ik krjg de leerzaek, dlo er weer bovenop Bchgnt te komen. wogen, wanr.asr w{ er van overtuigd zijn, dat zij den oorlog spoediger tot een einde zal brengen, ook dan zelfs, wanneer men ons zou beschuldigen da rechten van onzljdlgen te schenden. Dn afgevaardigde Leslie Scott en andere leden steunden de motio krachtig. Min liter Grey verdedigd® de tot nu toe door do regeering gevolgde ge- dragsign. Iiy weerlegde het denkbeeld om een geregelde blokkade volgens Ame rikaansche precsdenten in plaats van de koninklijke besluiten tc stallen es weigerde een beroep op de neutraion to doen om de gevolgen van hst aigomeeno beginsel te aanvaarden, dat Engeland het recht hoi ft om den handel met Dultschland te verhinderen. Grey verklaarde, dat Engeland het recht niet heeft om dan handel van de neutralen stil te zetten of te ver hinderen, dat zg hun gewone behoeften aangeveerd kregen. Do minister noemde het nu eenmaal onvermgdelljk, dat het een en ander naar den vjand doorsPpeldo en wees er op, dat het onmogeigk Is, de regeeringsmacht in neutrale staten in handen ts nemen of smokkelen te voorkomen. De oorlog most, aldus Grey, voor de neutralen noodzakeigfeerwgze on gerief meebrengen, maar het ls tevens de plicht van het ministerie van buitcnlandsche zaken om de wel willendheid vag de neutralen te ha- houden. Indien Engeland te krachtig opge treden was, zou de oorlog nu al uit zijn, omdat olie staten tegen Engeland zonden opgestaan zijn en Engeland en zgn boudgenooten ineengestort zonden zijn onder den algcmeenen wrok van de gehaele wereld. Thans filtreert Engeland den handol in voldoende mate. Zoo men scherper maatregelen zen nemen, zouden zeker conflicten met da neutralen niet langer ver hinderd kannen worden. Grey deed ten slotte een beroep op alle neutralen, om Engeland den moei lijken plicht gemakkelijker te maken en eindigde natuurigk met de mede- deeling, dat Engeland met z(jn bond- genooten beBloteu waB, den oorlog tot het einde toe voort te zetten. Verschillende bladen melden, dat Grey'B rede een groot succes was, doch de Times zet uiteen, dat het besluit om geen geregelde blokkade in te vosren vele van Engelands vrien den In Amerika en da Amerikaansche regeoricg die nu aan de Engelsehe willakear ter zoo overgeleverd blijft teleur zal stellen. Hoewel Qrey de statistieken van da voorstanders vaa scherpere bepalin gen, waarin werd aangetoond hoeveel de neu'ralen meer dan vroeger van verschillende voor don vijand nuttige artikelen en grondstoffen hadden in gevoerd, uitvoerig weerlegde en daar bij een dankbaar gebruik maakte van de dezer dagen door het Londensche persbureau gepubliceerde gegevens, waren verschillende parlementsleden niet voldaan. Voornamelijk het feit, dat vaartui gen met ijzererts niet in neutrale Maak nn maar dadeljk hot overigden bekendje hoeft aan rnjj niet te dan ken, doe jij maar aangifte en alles ts in orde." „Ja, maar dat kan ik niet," zei Michael. „Waarom niet? riep Morris. „Ik kan het ïgk niet vertooEen, Morris. Ik heb 't verloren," zei de advocaat. „Wat zeg je daar?' riep do laer- hacdolaar „Hoe kan dat? Dat is niet mogelijk, Ik ben he'. kwgtgeraakt." „Ja, zie je, ik ook," zei Michael met de grootste kalmte. „Daar lk het niet herkende en de zaak wat verdacht vond, heb ik het hoe zsl Ik zeggen maar zoo ving mogelijk wear van da hand gedaan." „Van de hand gedaan Hoe kwam je daarbij kreunde Morris. „Maar je kunt het toch terugkrijgen Je weet tocb, waar het i«?" „Ik won dat hot waar was, Morris, dat mag je gerust geloóvon, want 't zou in mijn eigen voordeel zijn," zei Michael, „maar heilig waar, ik weet het niet," „O goeie God," zei Morris, terwjl h(j hemel en aarde tot getuige schoen te roepen, „dan ben lk de leerzaak kwflt 1" Michael schudde opeens weer van het lachen. „Waarom lach je toch, domkop wateren aangehouden kunnen worden, loek zser velen verkeerd. Do regeering verzekerde evenwel, dat alle voorzorgsmaatregelen waren genomen, al eiechten de tgdsomstan- digheden dan ook, dat deze geheim gehouden moesten worden. In het algemeen schflnt Grey's redo toch wel een gunstlgen indruk ge maakt te hebben en er bigkt toch wel uit, dat er van do Engelsehe re geering in de eerste tijden geen maat regelen zfin ta verwachten, wolkeden handel der neutralen nog moor dan thans zullen belemmeren. Da voorstanders van scherpere blok- kadebepalingen zgn natauriyk alles behalve voldaan. Zy bigvon de rechten van alle neutrale staten over het hoofd zien en nebben ook nu weer getoond, waar hst om do vernietiging van Dultsch- lands overzeeschon handel gaat, plus royallEte que le rol te kunnen zgn. De stand van het krygsbedrgf vindt m&n In onderstaande telegrammen. Parijs. Ten W. van den weg AtrechtLens 3gn twee pogingen der Dnitsehers om aan te vallen afgaslagen. Londen. De vgand deed krachtige aanvalspogingen tegen een vooruit springend gedeelte van onze schansen ton N.O van Loos, doch werd terug geslagen. Weenen- Wy hebben nu ook de streek van Goesslnje bezet en Btnitten niet op weerstand. De ontwapening van het MontonogrSneche leger nadert de voltooiing. Peking. In Noord Sjansi is een ernstige beweging nltgebroken. Eenige dnlzenden bandieten vermeesterden dezer dagen SaratEi, zgn in Z richting opgerukt, wisten de regeeringstroepen te ontwyken en naderen nu Tatoeng foe. Men gelooft, dat Mongoolsche en Mantajoesene leiders de beweging steunen. Salonlki. Mariniers van Engelsehe, Fransche, Russische en Italiaansche oorlogsschepen in de haven zyn op het schiereiland Rara Boernoe (ten O. van den ingang van de golf van Salonlki) geland en hebben het Griek- sche fort bezet. Het garnizoen bood geen tegenstand. Parijs- De terngtocht van de Servische troepen, die in Albanië gebleven waren, wordt in goede orde voortgezet. De Oostenrijkers zenden een voorhoede naar San Giovanni. Parijs. Do Dnitsehers vielen ge- ïgktydig aan ten W. van heuvel 140, ten Z. van Givenoby, waar zy op sommige punten vasten voet kregen en op onze stellingen bg den weg van Neuviüe naar La Folie. De laatste aanvallen zyn geheel sfgeBlagen. Te vens werden aanvallen verhinderd op onze werken ten N. van Roellncourt en op den weg St. Lanrant—8t. Ni colas. Ten Z. van NenvllleSt. Vaast namen wg een myntrechter. Heftige tegenaanvallen werden afgeslagen. Berlijn. Wg bestormden ton N.W. van de hoeve La Folie, ten N.O. van Neuville vyandeigke loopgraven over een uitgestrektheid van 1500 M. By riep zgn neef. „Je verliest er nog meer door dan lk. En je hebt den boel nog erger in de war gestuurd. Als je maar sen greintje gevoel hadt, zon je op je boenen staan te beven van ergernis I Maar dat kan ik je wol vertellen, dlo achthonderd pond wil ik terug hebben, die zfln van my, en ja vriend moet een valscha handteokenlng hebben gemaakt, om ze in zyn bezit te krijgen. Geef ze my terng, hier, op het perron, of ik ga zóó naar Scotland Yard en vertel de heele geschiedenis van 't begin tot het einde 1 „Morris," zei Michael, terwgihy de hand op zijn neef's schouder legde, „luister toeh naar rede. 't Is onze schuld niet, 't is een ander, die het op zy'n geweten heeft. Wg hebben het ïgk niet een» onderzocht." „Een ander?" herhaalde Morris. „Ja, een ander. We deden oom Joseph aan iemand anders over," iel Michael „Wat Je deodt hem over Dat ls een rate uitdrukking," zei Morris. „Ja. Ik deed hem over voor een plano," zei hy leukweg. „Prachtige volle toon," voegde hy erby. JPordf vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1916 | | pagina 1